ΔΕΕ
Του Ν. Ε. Καραπιδακη*
* Ο Ν. Ε. Καραπιδάκης είναι καθηγητής της Ιστορίας της Μεσαιωνικής Δύσης στο Ιόνιο Παν/μιο.
http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_columns_1_20/06/2010_405011
Θεματα Εθνολογιας, Ανθρωπολογίας, Αρχαιολογιας, Γλωσσολογιας, Κριτικης Ιδεων, Παιδειας, Κοινωνιας, Οικολογίας, Ιστοριας και Πολιτισμου
Ο ελληνισμός, στην ιστορική του πορεία των 4000 χρόνων, δημιούργησε αχανείς πολυεθνικές (αλλά ποτέ πολυπολιτισμικές) αυτοκρατορίες, είχε εμπορικές σχέσεις με δεκάδες λαούς και χώρες, υπέστη επιδρομές βαρβάρων λαών, κατακτήθηκε πλήρως ή εν μέρει από ξένους στρατούς, ενώ εκτοπίσθηκαν τμήματά του από προαιώνια ελληνικά εδάφη. Αποτέλεσμα όλων αυτών των ιστορικών εξελίξεων ήταν κάποιοι ελληνικοί πληθυσμοί να αλλοφωνήσουν, όπως ορισμένοι μικρασιάτες (τουρκόφωνοι Έλληνες), να λατινοφωνήσουν (βλαχόφωνοι Έλληνες), να σλαβοφωνήσουν (σλαβόφωνοι Έλληνες), να αλβανοφωνήσουν (αρβανιτόφωνοι Έλληνες) ή να ιταλοφωνήσουν (οι Γρεκάνοι της Magna Grecia). Εκείνο πάντως, που και επιστημονικώς είναι αδιαμφισβήτητο, είναι η διαπίστωση ότι η ομιλούμενη γλώσσα δεν αποτελεί πλέον απόλυτο εθνολογικό κριτήριο ταξινόμησης ενός πληθυσμού...
«εἷς ἐμοὶ μύριοι, εἰ ἄριστος ἦ » (Ένας άνθρωπος για μένα αξίζει όσο δέκα χιλιάδες, όταν είναι άριστος)
Ἡράκλειτος ὁ Ἐφέσιος (6ος/5ος αἰώνας π.Χ.)
«Όλβιος όστις ιστορίης έσχε μάθησιν»
(Ευτυχισμένος όποιος διδάχθηκε Ιστορία)
Ευριπίδης (Αρχαίος τραγικός ποιητής, 480-406 π.Χ.)
“...τόν τε μηδὲν τῶνδε μετέχοντα οὐκ ἀπράγμονα, ἀλλ' ἀχρεῖον νομίζομεν…”
[…και εκείνον που ουδόλως συμμετέχει (στα κοινά), δεν τον θεωρούμε φιλήσυχο (πολίτη), αλλά άτιμο…]
Θουκυδίδου, "Ιστορίαι" Β΄40
Τὸ δὲ τὴν πόλιν σοὶ δοῦναι οὐτ' ἐμὸν ἐστίν, οὔτ’ ἄλλου τῶν κατοικούντων ἐν ταύτῃ. Κοινῇ γὰρ γνώμῃ πάντες αὐτοπροαιρέτως ἀποθανοῦμεν καί, οὐ φεισόμεθα τῆς ζωῆς ἡμῶν.
Κωνσταντίνος Παλαιολόγος, 1453
«Το έθνος πρέπει να θεωρεί εθνικόν ό,τι είναι αληθές» Διονύσιος Σολωμός (1789-1857)
"...Γράφουν σοφοί άντρες πολλοί, γράφουν τυπογράφοι ντόπιοι και ξένοι διαβασμένοι για την Ελλάδα -ένα πράμα μόνον με παρακίνησε κι εμένα να γράψω, ότι τούτην την πατρίδα την έχομεν όλοι μαζί και σοφοί κι αμαθείς και πλούσιοι και φτωχοί και πολιτικοί και στρατιωτικοί και οι πλέον μικρότεροι άνθρωποι όσοι αγωνιστήκαμεν, αναλόγως ο καθείς, έχομεν να ζήσομεν εδώ. Το λοιπόν δουλέψαμεν όλοι μαζί, να την φυλάμεν κι όλοι μαζί και να μην λέγει ούτε ο δυνατός "εγώ", ούτε ο αδύνατος. Ξέρετε πότε να λέγει ο καθείς "εγώ"; Όταν αγωνιστεί μόνος του και φκιάσει ή χαλάσει, να λέγει εγώ· όταν όμως αγωνίζονται πολλοί και φκιάνουν, τότε να λένε "εμείς". Είμαστε εις το "εμείς" και όχι εις το "εγώ". Και εις το εξής να μάθομεν γνώση, αν θέλομεν να φκιάσομεν χωριόν, να ζήσομεν όλοι μαζί. Έγραψα γυμνή την αλήθεια, να ιδούνε όλοι οι Έλληνες ν' αγωνίζονται δια την πατρίδα τους, δια την θρησκεία τους, να ιδούνε και τα παιδιά μου και να λένε: "Έχομεν αγώνες πατρικούς, έχομεν θυσίες", αν είναι αγώνες και θυσίες. Και να μπαίνουν σε φιλοτιμίαν και να εργάζονται εις το καλό της πατρίδας τους, της θρησκείας και της κοινωνίας.
Στρατηγός Μακρυγιάννης (1794-1864)
Γνῶμες, καρδιές, ὅσοι Ἕλληνες, ὅ,τι εἶστε μὴν ξεχνᾶτε,δὲν εἶστε ἀπὸ τὰ χέρια σας μονάχα, ὄχι. Χρωστᾶτε καὶ σὲ ὅσους ἦρθαν, πέρασαν, θὰ ᾿ρθοῦνε, θὰ περάσουν. Κριτές, θὰ μᾶς δικάσουνοἱ ἀγέννητοι, οἱ νεκροί...
Κωστῆς Παλαμᾶς (1859-1943)
"Ζωντόβολα μη φοβάσθε την ΑΛΗΘΕΙΑ.
Η Αλήθεια δεν σκοτώνει,
τα ΨΕΜΜΑΤΑ καταθάπτουν τους Λαούς"
Περικλής Γιαννόπουλος (1870-1910)
"Κόμμα = Ομάς ανθρώπων, ειδότων ν' αναγιγνώσκωσι και ν' αρθογραφώσιν εχόντων χείρας και πόδας υγιείς, αλλά μισούντων πάσαν εργασίαν, οίτινες ενούμενοι υπο ένα οιονδήποτε αρχηγόν, ζητούσι ν' αναβιβάσωσιν αυτόν δια παντός μέσου εις την έδραν πρωθυπουργού, ίνα παρέχη αυτοίς τα μέσα να ζώσι χωρίς να σκάπτωσι"
Εμμανουήλ Ροΐδης , Έλληνας πεζογράφος και κριτικός (1836-1904)
«Να ξέρετε πως αν τρέξουμε να σώσουμε την Μακεδονία, η Μακεδονία θα μας σώσει. Θα μας σώσει από την βρώμα όπου κυλιούμαστε, θα μας σώσει από την μετριότητα και από την ψοφιοσύνη, θα μας λυτρώσει από τον αισχρό τον ύπνο, θα μας ελευθερώσει. Αν τρέξουμε να σώσουμε την Μακεδονία, εμείς θα σωθούμε...»
«Μαρτύρων και Ηρώων αίμα», 1907
Ίων Δραγούμης (1878-1920)
«Γι' αυτά που δεν μπορούμε να μιλήσουμε, γι' αυτά πρέπει να σιωπούμε» Tractatus Logico-Philosophicus - Κεφάλαιο 7
"The limits of my language mean the limits of my world". "Tractatus Logico-philosophicus"
Λούντβιχ Βιτγκενστάϊν (1889-1951)
Τις ημύνθη περί πάτρης;
Και τι πταίει η γλαυξ, η θρηνούσα επί ερειπίων; Πταίουν οι πλάσαντες τα ερείπια. Και τα ερείπια τα έπλασαν οι ανίκανοι κυβερνήται της Ελλάδος. Αυτοί οι πολιτικοί, αυτοί οι βουλεπταί, εκατάστρεψαν το έθνος, ανάθεμά τους. Κάψιμο θέλουν όλοι τους! Τότε σ' εξεθέωναν οι προεστοί κ' οι 'γυφτοχαρατζήδες', τώρα σε 'αθεώνουν' οι βουλευταί κ' οι δήμαρχοι.
Αυτοί που είχαν το λύειν και το δεσμείν εις τα δύο κόμματα, τους έταζαν 'φούρνους με καρβέλια', δώσαντες αυτοίς ουχί πλείονας των είκοσι δραχμών μετρητά, απέναντι, καθώς τους είπαν, και παρακινήσαντες αυτούς να εξοδεύσουν κι απ' τη σακκούλα τους όσα θέλουν άφοβα, διότι θα πληρωθούν μέχρι λεπτού, σύμφωνα με τον λογαριασμόν, όνήθελαν παρουσιάσουν.
Το τέρας το καλούμενον επιφανής τρέφει τη φυγοπονίαν, την θεσιθηρίαν, τον τραμπουκισμόν, τον κουτσαβακισμόν, την εις τους νόμους απείθειαν. Πλάττει αυλήν εξ αχρήστων ανθρώπων, στοιχείων φθοροποιών τα οποία τον περιστοιχίζουσι, παρασίτων τα οποία αποζώσιν εξ αυτού…
Μεταξύ δύο αντιπάλων μετερχομένων την αυτήν διαφθορά, θα επιτύχει εκείνος όστις ευπρεπέστερον φορεί το προσωπείον κ' επιδεξιώτερον τον κόθορνον.
Άμυνα περί πάτρης θα ήτο η ευσυνείδητος λειτουργία των θεσμών, η εθνική αγωγή, η χρηστή διοίκησις, η καταπολέμησις του ξένου υλισμού και πιθηκισμού, του διαφθείροντος το φρόνημα και εκφυλίσαντος σήμερον το έθνος, και η πρόληψις της χρεοκοπίας.
Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης
στην εφημερίδα «Ακρόπολις» 115 χρόνια πριν
«Το πρώτο σου χρέος, εχτελώντας τη θητεία σου στη ράτσα, είναι να νιώσεις μέσα σου όλους τους προγόνους. Το δεύτερο, να φωτίσεις την ορμή τους και να συνεχίσεις το έργο τους. Το τρίτο σου χρέος, να παραδώσεις στο γιο τη μεγάλη εντολή να σε ξεπεράσει».
Νίκος Καζαντζάκης
«Ασκητική»
6 σχόλια:
Βιβλία 'λιγότερο ή περισσότερο σχετιζόμενα με τους Αλβανούς και την Αλβανία από το συγκεκριμένο εκδοτικό οίκο στα Ιωάννινα έχω 'βρη τα ακόλουθα:
α.Margaret Hasluck,Ο άγραφος νόμος στην Αλβανία
β.F.W.Hasluck-Nathalie Clayer,Μπεκτασήδες Δερβίσηδες και εθνικό κίνημα στην Αλβανία
γ.Λάμπρος Α.Φλιτούρης,Popolo albanese Η ιταλική διπλωματία και η χάραξη των ελληνοαλβανικών συνόρων
δ.Άκης Τσώνος,Σκάβοντας στην Αλβανία:Iστορία και ιδεολογία των αρχαιολογικών ερευνών κατά το 19ο και 20ό αιώνα
Τέλος,ένα βιβλίο άλλο από τις εκδόσεις ''Οδυσσέας'' της Miranda Vickers επιγραφόμενο ''Οι Αλβανοί~Nεότερη και σύγχρονη ιστορία(υπότιτλος)'',σε μετάφραση της ΕΥΑΣ ΠΕΠΠΑ,από τι οποίο προσεχώς έχω κρίνη σκόπιμο να παραθέσω ένα τελευταίο απόσπασμα σημαντικό,τιτλοφορούμενο ''Το όνειρο της δημοκρατίας χλομιάζει''.
Διόρθωση στο προηγούμενο:''....από το οποίο....''.
Το όνειρο της δημοκρατίας χλομιάζει
Το καλοκαίρι του 1993,οι ίδιες δυνάμεις που στο παρελθόν είχαν πασχίσει να διαιρέσουν θρησκευτικά και πολιτικά τους Αλβανούς επανεμφανίστηκαν στο προσκήνιο:ιεραπόστολοι και κληρικοί,χρηματοδοτούμενοι για το θρησκευτικό και εκπαιδευτικό τους έργο από διάφορα κράτη του κόσμου(στα οποία συγκαταλέγονταν το Ιράν,η Αίγυπτος,η Σαουδική Αραβία,η Ελλάδα,οι ΗΠΑ και το Βατικανό)εξαπέλυσαν εκστρατεία διεκδικώντας τον έλεγχο του νου και της ψυχής του αλβανικού λαού.Πολλοί μετανάστες,κυρίως γιοι και κόρες των μελών του Μπάλλι Κομπετάρ και του Λεγκαλιτέτι,που είχαν πολεμήσει τους κομμουνιστές κατά τον Β'Παγκόσμιο Πόλεμο,επέστρεψαν για να διεκδικήσουν όσα είχαν χάσει πριν μισό αιώνα.Αντί για την εθνική συμφιλίωση,άρχισε να κάνει την εμφάνισή του ένα πνεύμα δογματισμού και εκδικητικότητας,που οδήγησε στη γενίκευση του κλίματος μισαλλοδοξίας.Όμως ένας κάποιος βαθμός συνεργασίας με τους πρώην κομμουνιστές ήταν αναπόφευκτος,δεδομένου ότι σημαντικός αριθμός των πολιτικών του Δημοκρατικού Κόμματος ήταν και οι ίδιοι μέχρι πρόσφατα μέλη του Κομμουνιστικού Κόμματος,φαινόμενο που παρατηρήθηκε και στα υπόλοιπα ανατολικοευρωπα'ι'κά κράτη και δημοκρατίες της πρώην ΕΣΣΔ.Για τον λόγο αυτό,το πιο επείγον καθήκον της κυβέρνησης ήταν να εργαστεί εντατικά για το ξεπέρασμα του ρήγματος που χώριζε το νέο και το παλιό,την ύπαιθρο και τα αστικά κέντρα,τους Γκέκηδες και τους Τόσκηδες,την αντιπολίτευση και τους κομμουνιστές.
Ε ξ α ι τ ί α ς της α π ο υ σ ί α ς ε σ ω τ ε ρ ι κ ή ς σ υ ν ο χ ή ς
,η Αλβανία έστελνε α σ α φ ή και α ν τ ι φ α τ ι κ ά μηνύματα προς τη διεθνή κοινότητα -η οποία,δεδομένης της βίαιης επανεμφάνισης του εθνικισμού στα Βαλκάνια,δεν 'μπορούσε να αγνοεί πλέον αυτή την άλλοτε 'ξεχασμένη γωνιά της Ευρώπης.Εκτός από τη σταθερή πορεία προς την ε θ ν ι κ ή ο λ ο κ λ ή ρ ω σ η που έ π ρ ε π ε να εξασφαλίσει η Αλβανία,η γενικότερη πολιτική σταθερότητα στη νότια Βαλκανική αποτελούσε μια ακόμα απαραίτητη προ'υ'πόθεση για την προσέλκυση ξένων επενδύσεων,την οικονομική ανάπτυξη και τη μελλοντική ευημερία της χώρας.Όμως αυτή η σταθερότητα στη νοτιανατολική Ευρώπη,αποδείχτηκε άπιαστος στόχος,καθώς ε ξ α ρ τ ι ό τ α ν ά μ ε σ α από τον τερματισμό του πολέμου στην πρώην Γιουγκοσλαβία και την επίλυση μιας σειράς σ ύ ν θ ε τ ω ν π ρ ο β λ η μ ά τ ω ν που αφορούσαν την τύχη των Αλβανών του Κοσσυφοπεδίου,του Μαυροβουνίου και της ''Μακεδονίας(!)''.Τη στιγμή που γράφονται αυτές οι σελίδες,δ ε ν διαφαίνονται π ι θ α ν ό τ η τ ε ς ε π ί λ υ σ η ς αυτών των ζητημάτων,χ ω ρ ί ς να μεσολαβήσουν ν έ ε ς σ υ γ κ ρ ο ύ σ ε ι ς.Η τ ρ α γ ι κ ή ατυχία της Αλβανίας είναι πως η έ ξ ο δ ό ς της από την π α ρ α τ ε τ α μ έ ν η
περίοδο της απομόνωσης σ υ ν έ π ε σ ε με μια εποχή α ν α β ρ α σ μ ο ύ στα Βαλκάνια,που χαρακτηρίζεται από π ρ ο β λ ή μ α τ α και α ν τ α γ ω ν ι σ μ ο ύ ς ε ξ ί σ ο υ έ ν τ ο ν ο υ ς με α υ τ ο ύ ς που χαρακτήριζαν την εποχή της δ η μ ι ο υ ρ γ ί α ς του αλβανικού κράτους,το 1 9 1 2.
[Οι Αλβανοί~Νεότερη και σύγχρονη ιστορία,Miranda Vickers,εκδόσεις ''Οδυσσέας'',σε μετάφραση της ΕΥΑΣ ΠΕΠΠΑ,σελίδες 324 και 325]
Εκτός των εμφανών φιλοαλβανικών προπαγανδιστικών αισθημάτων και
α ν α κ ρ ι β ε ι ώ ν του παραπάνω κειμένου από πλευράς της συγγραφέα,'μπορούμε,αρχικά,να εξάγουμε χρήσιμα συμπεράσματα και να σχηματίσουμε μια ολοκληρωμένη και σαφή θέση και εικόνα περί της χώρας αυτής και των ''κατοίκων'' της.Καλοπροαίρετα κρίνουμε σε εκτεταμένη και νηφάλια βάση αφού συνυπολογίζουμε πολλές παραμέτρους και,μεθολογικά,αναγράφουμε τα στοιχεία μας χωρίς περιττούς και ανωφελείς διαξιφισμούς και ατέρμονες αντιπαραθέσεις για το ''θεαθήναι''.
*Tο ''Μπάλλι Κομπετάρ''(Balli Kombetar) σημαίνει ''Εθνικό Μέτωπο''.
*Λεγκαλιτέτι(Legalitet~i):η νομιμότητα.
Kush eshte i lire nga Sqipetaret sot?Sinqeriteti eshte eliksiri i tyre per gjithmone ne shekullit.Elite e tyre shperdoron historien e njejte ne te gjithe oren..
Ose padituria e tyre ose mashtrimi i tyre eshte dramen e perhershme te tyre ku gjejne veshtiresia e rendesishme dhe e pa kaluar..
Ποιος είναι ελεύθερος από τους Σκηπετάρους σήμερα;Η ελευθεροστομία είναι το ελιξήριό των για πάντα στον αιώνα.Η ''υψηλή'' των κοινωνία καταχράται την ίδια την ιστορία σε κάθε στιγμή..
Είτε η αμάθειά των είτε η δολιότητά των είναι το μόνιμο δράμα των όπου συναντούν σημαντική και ανυπέρβλητη δυσκολία..
Επιπροσθέτως από τις ίδιες εκδόσεις:
Α.''Έλληνες και Εβραίοι εργάτες στη Θεσσαλονίκη των Νεοτούρκων'' σε μετάφραση του Δημήτρη Τρωαδίτη
Β.''Ο Αλή Πασάς όπως τον γνώρισα.Δύο μαρτυρίες ταξιδιωτών'',σε γενική επιμέλεια των Ιόλη Βιγγοπούλου-Παναγιώτη Μιχαλάρη και μετάφραση Βαγγέλη Κούταλη
-Υπάρχει κ α ι το βιβλίο του Arnold Sherman σε μετάφραση Αθηνάς Μαλεβίτη ''Αλβανία Ο τσακισμένος αετός των Βαλκανίων'' από τις εκδόσεις ''Ίνδικτος'',όπου,ό π ω ς και της Vickers,α ν α μ η ρ υ κ ά ζ ο ν τ α ι και ε π α ν α λ α μ β ά ν ο ν τ α ι υπό το πρίσμα μιας εκλα'ι'κευμένης αλλά και εκλα'ι'κευτικής ''ιστορικής'' διαδρομής και αναδρομής κ ο υ ρ α σ τ ι κ ά οι γνωστές και παρωχημένες ι δ ε ο λ η π τ ι κ έ ς αναφορές περί των Σκυπετάρων.
-Ο εκδοτικός οίκος ''Ισνάφι'' των Ιωαννίνων έχω μάθη πως αναρχίζει ολίγον τι,τείνει και εκκινείται,δηλαδή,από τον αναρχισμό,από την αναρχική θεωρία και,εν γένει,διανόηση..
*Iluzionet e Sqiptareve te sotem jane te importuar ose,pergjithesisht,improvizime i castit te kendshem?
Mendjelehtesia te mjere si ilac per te gjithe?Cfare duan prape te krijojne?Mjeshterisht,Miten i ndershekullor nga epoken e Hoxhes ose dhe e ''Rilindjes'' akoma..
*Οι αυταπάτες των σύγχρονων Σκιπετάρων είναι εισαγόμενες ή,γενικά,προχειρολογίες της ευχάριστης στιγμής;
Άθλιες επιπολαιότητες σα γιατρικό για τα πάντα;Τι 'θέλουν πάλι να δημιουργήσουν;
Αριστοτεχνικά,τον αιωνόβιο Μύθο από την εποχή του Χότζα ή και της ''Αναγέννησης'' ακόμα..
Ο πασίγνωστος και φαιδρότατος Σκιπ(ππ)(ε)τ(ττ)άρ Γκαζμέντ Καπλ(λλ)άνι επιστρέφει ανανεωμένος,επανέρχεται δριμύτερος,είναι γεγονός 'σε έναν και από έναν εξ ίσου αστείο,ανιστόρητο,αντεθνικό ιστοχώρο(http://www.freeinquiry.gr/pro.php?id=2992)και με ένα ανυπόστατο άρθρο,άρθρο σύγχυσης,άρθρο ζενίθ αντιεπιστημονικότητας για ένα ανύπαρκτο ιστορικό-//εθνο'ι'στορικό,εθνολογικό ζήτημα,εκείνο του έθνους...των...''Αλβανών'',αυτό...του...''Αλβανικού Έθνους''!
Δημοσίευση σχολίου