Δεν έχεις, Όλυμπε, θεούς, μηδέ λεβέντες η Όσσα, ραγιάδες έχεις, μάννα γη, σκυφτούς για το χαράτσι, κούφιοι και οκνοί καταφρονούν τη θεία τραχιά σου γλώσσα, των Ευρωπαίων περίγελα και των αρχαίων παλιάτσοι…
(Κωστής Παλαμάς)

Δευτέρα 29 Φεβρουαρίου 2016

Η μεσαία τάξη σε απόγνωση


Η μεσαία τάξη σε απόγνωση


Τα κινήματα που θα δημιουργηθούν θα έχουν ως θεμέλιο αυτούς που θα προσπαθήσουν να προστατεύσουν ότι τους έχει απομείνει – οπότε δεν αποκλείονται εμφύλιοι πόλεμοι, συνθήκες γαλλικής επανάστασης και γενικευμένη αναρχία
«Η ένδοξη επανάσταση του 1688 στην Αγγλία εξελίχθηκε ειρηνικά, οδηγώντας τη χώρα σε ένα διαρκώς αυξανόμενο βιοτικό επίπεδο – επάνω στο οποίο στηρίχθηκε η μετέπειτα βρετανική αυτοκρατορία
Αντίθετα, η γαλλική επανάσταση του 1789 ήταν βίαιη και καταστροφική – με αποτέλεσμα, το βιοτικό επίπεδο των Γάλλων να ευρίσκεται για έναν ολόκληρο αιώνα πίσω από το αντίστοιχο των Βρετανών. Η διαφορά μεταξύ των δύο επαναστάσεων εναντίον των τότε απολυταρχικών καθεστώτων, της αυταρχικής ηγεμονίας καλύτερα, ήταν ο τρόπος διαχείρισης των δημοσίων χρεών» (H. James).
.

Άποψη

Το 58% των Ελλήνων επιθυμεί την αλλαγή της σύνθεσης της κυβέρνησης, το 78% τάσσεται εναντίον των εκλογών, το 64% πιστεύει πως ο πρωθυπουργός δεν εφαρμόζει αποτελεσματικά τις απαιτούμενες μεταρρυθμίσεις, ενώ το 58% θεωρεί πως η κυβέρνηση δεν είναι αριστερή, αποτελεί μέρος του συστήματος όπως όλες οι προηγούμενες και δεν αντιστέκεται στις απαιτήσεις των Ευρωπαίων – σύμφωνα με την πρόσφατη δημοσκόπηση εφημερίδας φιλικά προσκείμενης στην Εξουσία (πηγή).
Εάν προσπαθήσει κανείς τώρα να μαντέψει τις επιθυμίες της κοινής γνώμης, με βάση τα παραπάνω ευρήματα, δεν πρόκειται να τα καταφέρει. Το μόνο που θα συμπεράνει είναι πως οι Έλληνες βρίσκονται σε μία κατάσταση απόλυτης συσκότισης, αφού έχουν κατά σειρά προτεραιότητας ή από κοινού εκλέξει όλες τις πολιτικές τάσεις, χωρίς να αποφύγει η χώρα τους την πορεία προς το γκρεμό και το χάος.
Αντίθετα, η κατάρρευση επιταχύνεται, ειδικά από την τελευταία κυβέρνηση που είχε την ψευδαίσθηση ότι, είναι σε θέση να διαπραγματευθεί με τους αποικιοκράτες, καθώς επίσης με τους διεθνείς τοκογλύφους, χωρίς κανένα απολύτως βέλος στη φαρέτρα της. Δεν είχε καν ένα σχέδιο επιστροφής στη δραχμή, το οποίο έτσι ή αλλιώς είναι απαραίτητο για κάθε χώρα της Ευρωζώνης, αφού ποτέ μέχρι σήμερα δεν επιβίωσε μία νομισματική ένωση, χωρίς να έχει εξελιχθεί σε πολιτική.
Η πλειοψηφία τώρα των πολιτών (23%) υποστηρίζει την αντιπολίτευση, πιστεύοντας προφανώς ότι μπορεί να εφαρμόσει καλύτερα τα μνημόνια, αφού αυτό επικαλείται η ίδια ως βασικό της πλεονέκτημα. Ταυτόχρονα όμως, ένα σχεδόν τετραπλάσιο ποσοστό δεν θέλει εκλογές – οπότε το μόνο που μπορεί να υποθέσει κανείς είναι ότι, επιθυμεί τη συναίνεση των πολιτικών κομμάτων: μία οικουμενική κυβέρνηση ή μία συνεργασία των δύο μεγαλυτέρων παρατάξεων.
Κάτι τέτοιο όμως προϋποθέτει τη σύγκλιση τους σε δύο τουλάχιστον τομείς: στο νούμερο ένα σήμερα πρόβλημα της χώρας, στο μεταναστευτικό, καθώς επίσης στο αμέσως επόμενο, στο οικονομικό. Στο πρώτο δεν βλέπω μεγάλες αντιθέσεις, αφού η κυβέρνηση έχει πλέον καταλάβει ότι, οι ιδεοληψίες, οι χειρισμοί και τα λάθη της το έχουν επιδεινώσει. Σε βαθμό μάλιστα που απειλείται να μετατραπεί η Ελλάδα στο Λίβανο της Ευρώπης, όπως σωστά ανέφερε ο υπουργός μετανάστευσης.
Όσον αφορά το δεύτερο, ο Αλέξης τάσσεται υπέρ της διαγραφής μέρους του χρέους, χωρίς όμως δυστυχώς να εννοεί την ονομαστική αλλά την αναδιάρθρωση του – η οποία απλά θα μεταφέρει το πρόβλημα στα παιδιά μας και στα δικά τους παιδιά. Το ίδιο συμβαίνει και με τις ιδιωτικοποιήσεις στις σημερινές εξευτελιστικές τιμές, με τις οποίες είναι μεν θεωρητικά αντίθετος, αλλά πρακτικά υπέρμαχος τους. Φτάνει πάντως με τον Αλέξη, δεν αξίζει να ασχολείται πια κανείς μαζί του.
Ο Κυριάκος τώρα δεν αναφέρεται καθόλου στην ανάγκη διαγραφής του χρέους, όταν ταυτόχρονα ισχυρίζεται σωστά πως χωρίς ανάπτυξη, δεν υπάρχει λύση για κανένα απολύτως πρόβλημα της χώρας.
Γνωρίζει όμως πως η ανάπτυξη προϋποθέτει την αύξηση της ζήτησης και τις επενδύσεις, αφού κανένας δεν επενδύει χωρίς να υπολογίζει πως τα εμπορεύματα που θα παράγει και οι υπηρεσίες που θα προσφέρει θα πουληθούν. Ειδικά σε μία χώρα που η παραγωγική της δυναμικότητα είναι ήδη πολύ μεγαλύτερη, από αυτήν που έχει ανάγκη, με την έννοια πως την εκμεταλλεύεται μόλις κατά 60-65% (διάγραμμα).
.
ΓΡΑΦΗΜΑ - Ελλάδα, παραγωγική δυναμικότητα
.
Πώς όμως θα αυξηθεί η ζήτηση, όταν ο Κυριάκος τάσσεται υπέρ των μειώσεων των μισθών και των συντάξεων, τις οποίες απαιτούν οι δανειστές; Θα μπορούσε βέβαια να μου απαντήσει πως η αυξημένη ζήτηση θα προέλθει από το εξωτερικό, οπότε θα διενεργούνταν επενδύσεις στις αντίστοιχες βιομηχανίες.
Θα επρόκειτο φυσικά για μία ανόητη απάντηση, αφού όλος σχεδόν ο πλανήτης είναι βυθισμένος στην ύφεση –ενώ ταυτόχρονα όλες οι χώρες προσπαθούν να ξεφύγουν από τα προβλήματα τους, μέσω της αύξησης των εξαγωγών τους. Οι πιθανότητες να τις ανταγωνιστεί η Ελλάδα δεν είναι καθόλου ευοίωνες, οπότε θα ήταν καλύτερα να μην υπολογίζει ο Κυριάκος σε θαύματα.
Θα απαντούσε ξανά ο Κυριάκος πως υπάρχει ακόμη ο τουρισμός, η μεγαλύτερη βιομηχανία της Ελλάδας – η οποία είναι σε καλύτερη κατάσταση από τις γύρω εμπόλεμες χώρες, όπως η Τουρκία, η Συρία, η Αίγυπτος, η Λιβύη κτλ. Θα ξεχνούσε τότε το μεταναστευτικό, λόγω του οποίου απειλείται κυριολεκτικά να νεκρώσει ο τουρισμός στο Αιγαίο – ενώ υπάρχουν πολλές άλλες πιο ασφαλείς χώρες στην Ευρώπη, όπως η Ιταλία, η Ισπανία και η Πορτογαλία. Θα ξεχνούσε επίσης τα προβλήματα των Ρώσων με το υποτιμημένο ρούβλι, καθώς επίσης των Αυστριακών, με τους οποίους διακόψαμε τις διπλωματικές σχέσεις, επειδή δεν μπορούμε να δούμε πιο μακριά από τη μύτη μας.
Οι επενδύσεις τώρα απαιτούν κάτι ακόμη: την ασφάλεια αυτών που τις δρομολογούν και που δεν μπορεί να είναι οι Έλληνες, αφού έχουν χάσει ήδη πάρα πολλά – ενώ όποιος χρεοκοπεί χάνει πια το θάρρος του να ξεκινήσει ξανά από την αρχή, πεθαίνει ως επιχειρηματίας.
Πώς όμως θα νοιώθουν ασφαλείς οι ξένοι επενδυτές, σε μία χώρα που έχει τους υψηλότερους φορολογικούς συντελεστές στην περιοχή της και που κανένας δεν ξέρει τι φόροι θα του επιβληθούν ή τι θα του ξημερώσει την επόμενη ημέρα; Που οι τράπεζες της είναι χρεοκοπημένες, πλημμυρισμένες από τα κόκκινα δάνεια και που οι καταθέσεις δεν πρόκειται να μείνουν ανέπαφες, όταν χρειαστούν (και θα χρειαστούν) ξανά αύξηση κεφαλαίων;
Σε ένα κράτος που είναι ήδη με το ένα πόδι εκτός της ΕΕ, λόγω των ελέγχων κεφαλαίων, καθώς επίσης με το ενάμιση εκτός της Ευρωζώνης; Που βρίσκεται στα πρόθυρα της χρεοκοπίας λόγω του ύψους των δημοσίων χρεών του, όπου δεν αναφέρει καν ο Κυριάκος πώς θα τα χειριστεί; Που το ασφαλιστικό του έχει καταρρεύσει, που οι Θεσμοί του έχουν παραλύσει, που η διαφορά, οι εκβιασμοί και η διαπλοκή μεσουρανούν, που η γραφειοκρατία καλπάζει, που το χρηματιστήριο είναι ήδη νεκρό και που όλες σχεδόν οι κοινωνικές ομάδες είναι στο δρόμο;
Που η πιστοληπτική αξιολόγηση του δημόσιου και ιδιωτικού του τομέα, ο οποίος δεν μπορεί να εξυπηρετήσει κόκκινα χρέη άνω των 200 δις €, είναι ήδη στα τάρταρα; Που ακόμη και να είχαν οι τράπεζες άφθονα χρήματα, δεν θα ήξεραν πού να τα δανείσουν, αφού κανένας δεν εμπιστεύεται υφιστάμενους η μελλοντικούς ανέργους και χρεοκοπημένες ή υποψήφιες για χρεοκοπία επιχειρήσεις;
«Επιτάχυνση των ιδιωτικοποιήσεων», θα αντέτασσε αμέσως ο Κυριάκος συμφωνώντας με την ευρωπαϊκή Τρόικα και με το φιλεύσπλαχνο ΔΝΤ, το οποίο φαίνεται να θαυμάζει. Οι ιδιωτικοποιήσεις όμως Κυριάκο μου, θα του έλεγα, δεν είναι νέες επενδύσεις, οπότε δεν προκαλούν ανάπτυξη και δεν δημιουργούν νέες θέσεις εργασίας. Επομένως δεν θα μειωνόταν η ανεργία, χωρίς τον περιορισμό της οποίας δεν θα αυξηθεί ποτέ η ζήτηση και δεν θα λυθεί ποτέ το ασφαλιστικό. Μη μου φέρεις το παράδειγμα της Cosco γιατί ξέρεις πολύ καλά πως είναι εξαίρεση, ενώ τα λιμάνια της στην Ευρώπη εξυπηρετούν άλλους, ανίερους σκοπούς (άρθρο).
Θα πρόσθετα επίσης πως ακόμη και όταν φέρνουν κάποιες θέσεις εργασίας οι ιδιωτικοποιήσεις, δεν γίνονται σε εποχές που οι τιμές έχουν εντελώς εξευτελιστεί – σκόπιμα φυσικά, για να γίνει εφικτή η λεηλασία της χώρας, με το ελάχιστο δυνατό κόστος. Ως εκ τούτου, ακόμη και να αποτελούσαν λύση, δεν μπορεί να ισχυριστεί ο Κυριάκος πως θα ήταν αρκετή για να μειώσει το ελληνικό χρέος.
Ειδικά επειδή γνωρίζει πολύ καλά πως από τα 300 δις € που είχε εκτιμήσει το ΔΝΤ το 2010 την περιουσία του δημοσίου, χωρίς τους υδρογονάνθρακες και τις τράπεζες (πηγή), με το τρίτο μνημόνιο εκτιμήθηκαν όλα μαζί στα 50 δις € (όταν την ίδια στιγμή το δημόσιο χρέος επιβαρύνθηκε με 40 δις € από τη δήθεν διάσωση των τραπεζών!) και παραδόθηκαν άνευ όρων στους δανειστές από τον «ηγέτη της αριστεράς», τον Αλέξη. Εάν ρωτούσε άλλωστε τους ίδιους τους αμερικανούς που έχουν ιδιωτικοποιήσει ακόμη και τις φυλακές τους (ντοκιμαντέρ), σε πολύ καλύτερες εποχές και προϋποθέσεις βέβαια, θα του έλεγαν πως πρόκειται για κλοπή – για μία νόμιμη διαδικασία φυσικά, αλλά για μία εν ψυχρώ κλοπή.
Με κριτήριο τις θέσεις του Κυριάκου λοιπόν, καθώς επίσης με την ποιότητα των στελεχών που έχει στη διάθεση του, είναι λογική η απόγνωση, από την οποία έχει καταληφθεί κυρίως η μεσαία τάξη. Αυτή η οποία αφενός μεν γνωρίζει καλύτερα τις συνθήκες και τις προοπτικές της χώρας, αφετέρου δεν τα έχει χάσει ακόμη όλα. Αυτός είναι ο λόγος που εκτιμώ πως τα κινήματα που θα δημιουργηθούν θα έχουν εκείνη τη μεσαία τάξη ως θεμέλιο, η οποία θα προσπαθήσει με νύχια και με δόντια να προστατεύσει ότι της έχει απομείνει.
Εάν αυτό σημαίνει εμφύλιο πόλεμο, αιματηρές συνθήκες γαλλικής επανάστασης, αναρχία ή οτιδήποτε άλλο, δεν το γνωρίζω  δυστυχώς. Υποψιάζομαι όμως πως εάν ο Αλέξης δεν θέλει να ψάχνει μέσα στη νύχτα ελικόπτερο για να αποδράσει σώος από την Ελλάδα, καθώς επίσης αν ο Κυριάκος δεν είναι τόσο ανόητος, ώστε να πάρει στη γυμνή και ευαίσθητη παλάμη του ένα καυτό σίδερο που δεν θα μπορεί καν να το κρατήσει, ακόμη και με τη βοήθεια της Merkel ή του ΔΝΤ, τους οποίους κακώς θεοποιεί, καλά θα κάνουν να συνεννοηθούν γρήγορα μεταξύ τους.
Το ίδιο ισχύει για όλους εκείνους τους βουλευτές που έχουν οδηγήσει στη χρεοκοπία το σύστημα της κοινοβουλευτικής δημοκρατίας (άρθρο) – ενώ δεν θέλουν να το καταλάβουν, συνεχίζοντας να παραπλανούν και να προδίδουν τους ψηφοφόρους τους.
Κλείνοντας, τόσο ο Αλέξης, όσο και ο Κυριάκος γνωρίζουν τη μοναδική ρεαλιστική λύση, η οποία δεν είναι άλλη από τη διαγραφή ενός μεγάλου μέρους του δημοσίου χρέους, με κάθε θυσία – ακόμη και αν προϋποθέτει τη στάση πληρωμών μέσα στο ευρώ, με κάθε ρίσκο. Έτσι θα γίνει εφικτή η αντίστοιχη διαγραφή ενός μέρους του ιδιωτικού χρέους, οπότε θα τοποθετηθούν οι βάσεις για την αύξηση της ζήτησης, για τις επενδύσεις, για την ανάπτυξη και για την καταπολέμηση του εφιάλτη της ανεργίας.
Όλα τα άλλα είναι ουτοπικά και απλά χάνεται πολύτιμος χρόνος, τον οποίο δεν έχει στη διάθεση της ούτε η Ελλάδα, ούτε η Ευρώπη – η οποία ασφαλώς δεν θα μείνει ανέπαφη και ανέγγιχτη από αυτά που θα συμβούν στη χώρα μας, εάν βυθιστεί στο χάος και στην αναρχία.
ΣυγγραφέαςΙάκωβος Ιωάννου, για το Analyst.gr


Παρασκευή 26 Φεβρουαρίου 2016

Οι ξενόφερτες "Μέτσκες" (αρκούδες) στην Θεσσαλονίκη!


Οι ξενόφερτες "Μέτσκες" (αρκούδες) 
στην Θεσσαλονίκη!
Δημήτρης Ε. Ευαγγελίδης

Είχαμε καταγγείλει εδώ και τρία χρόνια την στοχευμένη προσπάθεια αλλοίωσης των τοπικών εθίμων της Έδεσσας που επιχειρείται με όχημα κάποιον περίεργο σύλλογο με την ονομασία "Μέτσκες-Αρκούδες" σε μια σειρά άρθρων (http://ethnologic.blogspot.gr/2012/09/blog-post_14.html και  εδώ: 
 Όπως ήταν αναμενόμενο οι φιλοσκοπιανοί έσπευσαν να τους υπερασπιστούν και όπως ανέφερα σε επόμενο άρθρο μου (http://ethnologic.blogspot.gr/2013/01/blog-post_21.html):
"Φαίνεται ότι το άρθρο για τις εισαγόμενες «μέτσκες» στεναχώρησε τους ψευτο-μακεδόνες της περιοχής μας και προσπάθησαν να δικαιολογήσουν τα αδικαιολόγητα μέσω του γνωστού ιστολογίου των σκοπιανολάγνων belomorskamacedonia.blogspot.gr με σχετική ανάρτηση διανθισμένη με ύβρεις και τις σχετικές ασυναρτησίες, όπου επιχειρούν και πάλι να εξαπατήσουν όσους εξακολουθούν να καταναλώνουν κουτόχορτο. Στην προσπάθειά τους αυτή, όχι μόνον δεν πείθουν, αλλά απεναντίας ξεσκεπάζονται!...".

Μετά τα παραπάνω με μεγάλη μου έκπληξη διάβασα το παρακάτω Δελτίο Τύπου:

EDESSA CARNIVAL GROUP
TRADITIONAL CARNIVAL OF EDESSA
EDESSA ARKOUDES-METSKES / CULTURAL CARNIVAL ASSOCIATION

ΠΡΟΣ  ΜΜΕ
ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Με τα Κουδουνίσματα … ξύπνησε η φύση της Θεσσαλονίκης
Την παρέλαση ξεκίνησαν οι Αρκούδες-Μέτσκες από την Έδεσσα

Μια μοναδική εμπειρία έζησαν όσοι βρέθηκαν στην παραλία της Θεσσαλονίκης την Κυριακή 21.2.2016 όπου ολοκληρώθηκε το σύνολο των εκδηλώσεων των δρόμων του Κουδουνιού και της 3ου Ευρωπαϊκού Φεστιβάλ Κωδωνοφορίας. Πάνω από 25 ομάδες από την Ελλάδα & την Ευρώπη φτάνουν στην Θεσσαλονίκη για τους «δρόμους του κουδουνιού». Μία σπουδαία γιορτή που παρουσιάζει στο ευρύ κοινό τα έθιμα της κωδωνοφορίας μέσα από ευφάνταστα εκδηλώσεις, επιστημονικές συναντήσεις, καλλιτεχνικές εικαστικές δράσεις, προβολές ταινιών, εκθέσεις φωτογραφίας, εργαστήρια, ημερίδες, θέατρο σκιών, συναυλίες. Ωστόσο οι εκδηλώσεις κορυφώνονται την ημέρα όπου πραγματοποιείται μία μεγάλη και εντυπωσιακή πομπή ομάδων κωδωνοφόρων από την Ελλάδα και την Ευρώπη.
 Την πομπή φέτος ξεκίνησαν οι Αρκούδες-Μέτσκες από την Έδεσσα μέσω Λευκού Πύργου όπου με συνοδεία από μακεδονικά χάλκινα, χορούς και πειράγματα Θεσσαλονικείς και επισκέπτες και κυρίως τα παιδιά ήθελαν να βγουν φωτογραφία με μία αρκούδα … ο Στόχος δεν ήταν άλλος από το κουδούνισμα, την φασαρία για να ξυπνήσει η φύση, να πάρει η μέρα μπροστά, να έρθει η άνοιξη. Από την Έδεσσα ήταν οι Αρκούδες … προωθώντας το σημερινό Εδεσσαϊκό Καρναβάλι!  Στην Πλατεία Αριστοτέλους κάθε ομάδα παρουσίαζε το δρώμενο της και ο κόσμος είχε την ευκαιρία να ακούσει την μικρή της ιστορία …
Από τα αρχαία χρόνια στην Μακεδονία και την υπόλοιπη Ελλάδα γιορταζόταν η αλλαγή της ισημερίας από το θερινό στο χειμερινό ηλιοστάσιο. Ο Ήλιος είχε τεράστια σημασία και έτσι γιορταζόταν στις Καλένδες η επερχόμενη ανθοφορία χάρη στις ζωογόνες ακτίνες του Ήλιου. Οι εποχιακές αυτές αλλαγές είχαν για τους αρχαίους τεράστια σημασία, επειδή η σπορά, η συγκομιδή και οι άλλες γεωργικές ασχολίες εξαρτιόνταν από τις αλλαγές των εποχών. Ήταν βασικό λοιπόν να γιορταστεί ο Ήλιος για να φύγει η μεγάλη νύχτα. Έτσι στις 25 Δεκεμβρίου ήταν η γιορτή της γέννησης του Ήλιου, και όχι αδικαιολόγητα. Γιατί όσο ο χειμώνας πλησίαζε και ο Ήλιος του μεσημεριού φαινόταν όλο και πιο χαμηλά στον ορίζοντα, τόσο και οι μέρες μίκραιναν και το κρύο αύξανε. Ήταν η σκληρή εποχή για τον άνθρωπο με τις πολύ μικρές ημέρες και τις ατέλειωτες νύχτες. Οι φροντίδες πολλαπλασιάζονταν, οι ανησυχίες αυξάνονταν και ένα αόριστο συναίσθημα φόβου καταλάμβανε τον αρχαίο άνθρωπο με τα ανύπαρκτα σχεδόν αμυντικά του μέσα και τις περιορισμένες πηγές διατροφής.
Σε μία τέτοια γιορτή στην αρχαία Έδεσσα ήρθε ο «Χοίρος ο Πασοίφιλος» ένα μικρό γουρουνάκι σε μια γιορτή κάτι σαν τα σημερινά καρναβάλια. Κι αυτό γιατί ο Χοίρος αποτελεί ακόμη και σήμερα τον καλύτερο μεζέ. Αυτό τον μεζέ, τα μικρά ροδοκόκκινα κομματάκια χοιρινού κρέατος με λίπος, τις «τζουμπρίνκες» τρώνε οι Αρκούδες-Μέτσκες, κοιμούνται και ξυπνούν …με κουδούνια προκαλώντας θόρυβο για να φύγουν τα δαιμόνια γυρίζουν από σπίτι σε σπίτι, πετώντας νερό και κάνοντας φασαρία με τους ήχους των κουδουνιών, για να φύγει το κακό για να έρθει η άνοιξη, να ανθίσουν τα σπαρτά, να βγουν τα κοπάδια έξω, να καρπίσει η γη, να ευημερίσει ο κόσμος. Τις αρκούδες συνοδεύει ο Αρκουδιάρης, ο Μιτσκάρ όπως επίσης και μια κινούμενη μπάντα με τα γνωστά Μακεδονικά χάλκινα και τύμπανα με τους ταπανάρηδες. Το καλύτερο κέρασμα εκτός από το μέλι είναι … ένα σφιχτό αυγό το οποίο την τελευταία Κυριακή της Αποκριάς θα χρησιμοποιηθεί στο έθιμο της Λάμκας για την μέρα της συγχώρεσης ενώ κάποια άλλα θα θαφτούν στα χωράφια του Λόγγου της Έδεσσας για την ευγονία και την ευφορία της γης και να ξεκινήσει η περίοδος του Πάσχα.
Οι Αρκούδες-Μέτσκες αφού ολοκλήρωσαν στην Πλατεία Αριστοτέλους την αναπαράσταση του εθίμου ξεχύθηκαν προς την Πλατεία Αθωνος, το Ναβαρίνο και την Καμάρα για να κλείσουν σε κατάσταση διάλυσης κάπου στο Σιντριβάνι και αμέσως μετά σε μια εκδήλωση με τις άλλες ομάδες μέσα στο χώρο της διεθνούς έκθεσης Θεσσαλονίκης. Και του χρόνου!

ADR/ Edessa Open Air Water Museum, Arkoudes Office 58200, Greece FB/ Edessa Arkoudes Metskes


Παραβλέποντας τα όσα αλλοπρόσαλλα αναφέρονται στο αυτοδοξαστικό παραπάνω κείμενο και τα ορθογραφικά -φραστικά του λάθη, φρόντισα να ενημερωθώ για το τι ακριβώς είναι αυτό το "Ευρωπαϊκό Φεστιβάλ Κωδωνοφορίας" και βρήκα αυτά:

"Το Λαογραφικό και Εθνολογικό Mουσείο Μακεδονίας-Θράκης διοργανώνει την Πρώτη Πομπή Κωδωνοφόρων στο πλαίσιο της δράσης «Οι Δρόμοι του Κουδουνιού». Η δράση επιχειρεί να συνδέσει την παράδοση στα δρώμενα της κωδωνοφορίας της Ελλάδας, με τα αντίστοιχα του Ευρωπαϊκού χώρου.
Πρόκειται για εποχικά δρώμενα μεταμφιέσεων με ευγονικό και ευετηρικό χαρακτήρα, δηλαδή δραματικές παραστάσεις που ανέπτυξαν οι γεωργοκτηνοτροφικές κοινωνίες, πιστεύοντας ότι προστατεύουν την παραγωγή τους ειδικά κατά την κρίσιμη εναλλαγή των εποχών. Οι «Δρόμοι του κουδουνιού» αναζητούν τα κοινά στοιχεία στα δρώμενα αυτά με την καταγραφή της ποικιλομορφίας τους.
Η διοργάνωση τοποθετείται σε ένα νέο θεσμικό πλαίσιο με προτεραιότητα σε δραστηριότητες όπως εκθέσεις, εκπαιδευτικά προγράμματα, συνέδρια, ημερίδες και αναπαραστάσεις δρώμενων στην πόλη της Θεσσαλονίκης.
Οι δραστηριότητα θα ξεκινήσει στις 15 Φεβρουαρίου. Η πομπή θα πραγματοποιηθεί στο κέντρο της Θεσσαλονίκης την Κυριακή 23 Φεβρουαρίου 2014. Θα περιλαμβάνει παρέλαση με κατάληξη την πλατεία Αριστοτέλους, όπου ομάδες κωδωνοφόρων θα αναπαραστήσουν τα έθιμά τους ".

Βρήκα επίσης αυτήν την δήλωση εδώ:

«Σύμφωνα με το διευθυντή του Λαογραφικού Μουσείου, Ζήση Σκαμπάλη, «αν ο προνεωτερικός άνθρωπος επινόησε τα εκκωφαντικά στην κλίμακα της κοινότητάς του κουδούνια για να εξορκίσει το κακό, και φαίνεται πως τα κατάφερε καλά, τι διαστάσεων κουδούνια να περιμένουμε από το νεωτερικό άνθρωπο που σε δυόμισι μόλις αιώνες κατάφερε να απειλήσει τον πλανήτη;»

Τέλος, κατά την "ΑΥΓΗ": 
"Γεννημένη στη Θεσσαλονίκη, με μικρασιάτικη και θρακιώτικη καταγωγή, η σκηνοθέτις και εικονολήπτρια Γιάννα Ευαγγελίδου, που καταγράφει εδώ και είκοσι χρόνια με την κάμερά της τα τοπικά έθιμα στα χωριά, παρακολουθώντας από κοντά δρώμενα και εκδηλώσεις, βρίσκεται πίσω από τη διοργάνωση του 3ου Ευρωπαϊκού Φεστιβάλ Κωδωνοφορίας που άρχισε στις 13 Φεβρουαρίου και φτάνει στην κορύφωσή του μεθαύριο Κυριακή...".

Τα ερωτήματα
Όπως προκύπτει από τα παραπάνω πρόκειται για μια εκδήλωση με λαογραφικά χαρακτηριστικά αναβίωσης παμπάλαιων εθίμων, τα οποία διακονούν κάποιοι Σύλλογοι που έχουν στόχους την διατήρηση της παράδοσης.
Το βασικό ερώτημα που προκύπτει είναι πού κολλάν σε όλα αυτά οι "Μέτσκες" της Έδεσσας, όπου ουδέποτε υπήρχε τέτοιο έθιμο, όχι μόνον στην πόλη, αλλά και στην περιοχή της; 
Με άλλα λόγια "τι γυρεύει η αλεπού (ή η μέτσκα) στο παζάρι";
Πέρα όμως από την ουσιαστική αντίφαση που προαναφέραμε υπάρχουν βασικά ερωτήματα που πρέπει να απαντηθούν από τους υπεύθυνους του Φεστιβάλ:
1. Με ποια κριτήρια προσκαλούνται οι διάφοροι Σύλλογοι να συμμετάσχουν; Γίνεται κάποια έρευνα εάν αυτοί οι Σύλλογοι διακονούν γνήσιες παραδόσεις και έθιμα ή καλούνται όποιοι δηλώσουν; Εάν για παράδειγμα κάποιος Σύλλογος από την Ολλανδία με μέλη του, ντυμένα στρουμφάκια που βάραγαν κουδούνες, δήλωνε συμμετοχή θα τον προσκαλούσαν;
2. Όπως αναφέρει η κα Ευαγγελίδου στο προαναφερθέν άρθρο στην ΑΥΓΗ: "Πρόκειται για ένα Φεστιβάλ πανευρωπαϊκό και όχι μόνο βαλκανικό και δεν υπάρχει σε άλλη ήπειρο με αυτήν τη μορφή. Ωστόσο όσο περνάνε τα χρόνια τα έθιμα ατονούν και αυτό είναι ένα στοιχείο που μας κάνει να κρατάμε όσο μπορούμε ζωντανή και δυνατή την παράδοση". Στο Δελτίο Τύπου όμως που κοινοποίησαν οι Μέτσκες  και που αναδημοσιεύσαμε παραπάνω, αναφέρεται ότι "Από την Έδεσσα ήταν οι Αρκούδες …προωθώντας το σημερινό Εδεσσαϊκό Καρναβάλι". Το ερώτημα λοιπόν που προκύπτει είναι ποιοι τελικά καλούνται να συμμετάσχουν στο Φεστιβάλ, Σύλλογοι που επιδιώκουν να κρατήσουν "ζωντανή και δυνατή" την παράδοση ή ομάδες καρναβαλιστών που συμμετέχουν για να διαφημίσουν το καρναβάλι τους;
3. Στο Δελτίο Τύπου αναφέρεται σαφώς ότι οι Μέτσκες ουδεμία σχέση έχουν με την παράδοση, αλλά είναι απλώς μια καρναβαλίστική ομάδα: EDESSA CARNIVAL GROUP - TRADITIONAL CARNIVAL OF EDESSA - EDESSA ARKOUDES-METSKES / CULTURAL CARNIVAL ASSOCIATION η οποία για να αποκτήσει κάποιο κύρος εμφανίζεται ως "πολιτιστικός καρναβαλικός σύλλογος" διαπράττοντας μάλιστα και μια "λαθροχειρία" αποκαλώντας αυθαίρετα το "εδεσσαϊκό καρναβάλι" ως "Παραδοσιακό (!) καρναβάλι της Έδεσσας". Προσκλήθηκαν επομένως ως καρναβαλιστές στο Φεστιβάλ;
4. Και μια τελευταία ερώτηση: Στο κάτω μέρος του Δελτίου Τύπου αναφέρεται ως διεύθυνση το Μουσείο Νερού/Γραφείο Αρκούδων, Έδεσσα! Έγιναν οι Μέτσκες Υπηρεσία του Δήμου και δεν μάθαμε κάτι; Παραχωρήθηκε γραφείο ως πολιτιστικός σύλλογος; Μήπως μπορεί κάποιος αρμόδιος από τον Δήμο να μας δώσει κάποιες απαντήσεις; Όχι για άλλο λόγο, αλλά για να καταλάβουμε τι ακριβώς παιχνίδια παίζονται.
ΔΕΕ 



Τετάρτη 24 Φεβρουαρίου 2016

Σκωτία και Brexit


Είναι βέβαιον ότι, εάν τελικά το Ηνωμένο Βασίλειο αποφασίσει να αποχωρήσει από την Ευρωπαϊκή Ένωση, θα μετατραπεί σύντομα σε ...διαλυμένο βασίλειο μια και οι Σκωτσέζοι καραδοκούν, οι Ουαλλοί ετοιμάζονται, ενώ είναι αμφίβολο αν οι Βορειο-Ιρλανδοί θα παραμείνουν. Το άρθρο που ακολουθεί, αν και παλαιότερο, είναι ιδιαίτερα κατατοπιστικό και επομένως πάντα επίκαιρο.
ΔΕΕ

Το Δημοψήφισμα στη Σκωτία 
με μια δεύτερη ματιά
Αθανάσιος Ακριβούλης

Πριν λίγες μέρες συζητούσα με ένα φίλο για το δημοψήφισμα στη Σκωτία και τον λόγο που οι κάτοικοι της Σκωτίας ψήφισαν υπέρ της παραμονής στο Ηνωμένο Βασίλειο. 
Μετά την συζήτηση αυτή αποφάσισα να ασχοληθώ λίγο παραπάνω με το εν λόγω θέμα και έτσι έκανα μια μικρή έρευνα. Χωρίς να είμαι ειδικός επί τέτοιων θεμάτων το συμπέρασμα είναι ότι η αθρόα είσοδος μεταναστών στη Σκωτία οδήγησε σε πληθυσμιακή αλλοίωση. Βέβαια η αλλοίωση δεν είναι αποτέλεσμα των τελευταίων ετών, αλλά των τελευταίων 5-6 αιώνων έτσι ώστε αρκετοί κάτοικοι της Σκωτίας να δηλώνουν Σκωτσέζοι μόνο γεωγραφικά και όχι εθνικά! Θα παραθέσω παρακάτω κάποια στοιχεία της ερευνάς μου για να το παρατηρήσετε και εσείς.


Η Σκωτία είναι μια χώρα μέλος του Ηνωμένου Βασιλείου de jure από το 1707 αλλά de facto ένα αιώνα πριν. Η Σκωτία βρίσκεται στο βόρειο μέρος της Βρετανίας συνορεύοντας με την Αγγλία με χερσαία σύνορα. Η Σκωτία είναι ένα από τα έξι Κέλτικα έθνη (Σκωτία, Ουαλία, Ιρλανδία, Κορνουάλη, Νήσος του Μαν, Βρετάνη) και δεν έχει καμιά συγγένεια με τους νότιους γείτονες της, τους Άγγλους, είτε φυλετικά είτε γλωσσικά. Οι Σκωτσέζοι λοιπόν είναι Kέλτες στη καταγωγή και μιλάνε μια κέλτικη γλώσσα την Γαελική-Σκωτική που είναι συγγενική με την Γαελική της Ιρλανδίας. Στο θρήσκευμα είναι Ρωμαιοκαθολικοί και πιστή στη Ρώμη (δηλαδή στο Πάπα) ως την ένταξη τους στο Η.Β . Όλα αυτά άρχισαν να αλλάζουν, δηλαδή τα βασικά τους γνωρίσματα, από την στιγμή που άρχισαν οι νότιοι γείτονες τους οι Άγγλοι να κατακτούν την χώρα τους. 
Οι Γερμανογενείς Αγγλοσάξονες άρχισαν να περνάνε τα σύνορα και να αρχίζουν να εποικίζουν τις νότιες περιοχές της Σκωτίας Lowlands και να εκτοπίζουν στις πιο βόρειες περιοχές Highlands τους Σκωτσέζους από τον Δέκατο τέταρτο αιώνα. Στην αρχή ο εποικισμός έγινε με πολεμικές συγκρούσεις και μετά τον Δέκατο έβδομο αιώνα νομότυπα μιας και είχαν ενωθεί τα βασίλεια της Σκωτίας και της Αγγλίας. Οι Αγγλοσάξονες σαν πιο μεγάλη πληθυσμιακή ομάδα άρχισαν να αφομοιώνουν τους ολιγάριθμους Σκωτσέζους στις νότιες επαρχίες και σε άλλες περιοχές να τους οδηγούν στη μετανάστευση, έτσι αυτή τη στιγμή να υπάρχουν 25.000.000 Σκωτσέζοι στις ΗΠΑ και 3.500.000 στο Καναδά και ανάλογες ομάδες Σκωτσέζων στην Αυστραλία και στη Ν. Ζηλανδία.


Μετά από όλα αυτά τα στοιχεία ας έρθουμε στο σήμερα για να δούμε την κατάσταση που επικρατεί στη Σκωτία. Με βάση τα στοιχεία ο πληθυσμός της Σκωτίας είναι 5.327.700 κάτοικοι οι οποίοι μιλάνε όλοι Αγγλικά, εκτός από 120.000 στα Highlands που μιλάνε την Σκωτική-Γαελική και ένα 30% που μιλάει τα Scots στα Lowlands. Tα Scots είναι μια Γερμανική γλώσσα της Αγγλοφριζικής οικογένειας συγγενική με τα Αγγλικά! Το συμπέρασμα είναι ότι οι Σκωτσέζοι έχασαν την γλώσσα τους και το 30% των κατοίκων της Σκωτίας μιλά μια Αγγλοσαξωνική γλώσσα η οποία υποδηλώνει και την καταγωγή των κατοίκων που την μιλάνε. Οι Σκωτσέζοι που μιλάνε τα scots δεν είναι Σκωτσέζοι, κέλτες δλδ. αλλά απόγονοι των Αγγλοσαξώνων εποίκων, οι οποίοι δηλώνουν Σκωτσέζοι απλά γεωγραφικά μιας που ζούνε στη Σκωτία ...χωρίς να έχουν εθνική συνείδηση. 
Επίσης ο διαχωρισμός σε γνήσιους Σκωτσέζους και σε "Σκωτσέζους" (απογόνους Άγγλων) φαίνεται και στη θρησκεία με τους μεν πρώτους να είναι καθολικοί και οι δεύτεροι Πρεσβυτεριανοί Προτεστάντες (Αδελφή εκκλησία με την Αγγλικανική). Ένας άλλος διαχωρισμός φαίνεται ακόμα και στις ποδοσφαιρικές ομάδες, η Celtic των καθολικών που αναρτούνε πανό με τις σημαίες του IRA και είναι αντιβρετανοί και η Rangers που είναι η ομάδα των Προτεσταντών και αναρτούνε πάντα την Βρετανική σημαία τραγουδώντας το God save the queen. Aυτή η διαφορά φάνηκε και στο Β΄ παγκόσμιο πόλεμο που αρκετοί Σκωτσέζοι εντάχτηκαν στο στρατό του Γ΄ Ράιχ παρόλο που οι Άγγλοι το αποσιώπησαν. 

Μετά από όλα αυτά φτάνουμε και στο δημοψήφισμα για την ανεξαρτησία όπου φάνηκε ότι το 55% των κατοίκων της Σκωτίας ήθελε παραμονή στο Η.Β. Καθώς παρατηρούσα στατιστικά στοιχεία του δημοψηφίσματος είδα ότι από 5.327.700 των κατοίκων της Σκωτίας το 88% δήλωναν Σκωτσέζοι (είτε εθνικά, είτε γεωγραφικά) το υπόλοιπο ποσοστό δήλωναν Βρετανοί υπήκοοι διαφόρων καταγωγών. Ένα 12% των κατοίκων της Σκωτίας είναι Ασιάτες, Ινδοί, Κινέζοι, από Καραϊβική, κάτοχοι όλοι Βρετανικού διαβατηρίου από της παλιές Βρετανικές αποικίες.

Μετά από όλα αυτά είναι λογικό να ψηφίσουν κατά της ανεξαρτησίας της Σκωτίας όλοι αυτοί που αναφέραμε πιο πάνω… φυσικά και δεν θα ήθελαν ένα Εθνικό Σκωτικό κράτος ούτε οι Αγγλο-σκωτσέζοι άποικοι των Lowlands (το ομιλούντων τη scots) ούτε το 12% των Βρετανών από τις αποικίες. Θετικά στην ανεξαρτησία ψήφισαν οι περιοχές των Highlands και οι περιοχές που μιλάνε την Γαελική-Σκωτική, μιας που είναι οι γνήσιοι Κέλτες Σκωτσέζοι.

Αν δεν θέλουμε και εμείς να γίνουμε σαν την Σκωτία στους επόμενους αιώνες θα πρέπει να αλλάξουμε ρότα σαν χώρα και να αποτρέψουμε τον εποικισμό της χώρας μας από αλλογενείς!

Α.Α.


Κυριακή 21 Φεβρουαρίου 2016

Μαριάν Μακντόναλντ – Η σπουδαία ελληνίστρια που ψηφιοποίησε την αρχαιοελληνική γραμματεία


Μαριάν Μακντόναλντ – 
Η σπουδαία ελληνίστρια που ψηφιοποίησε 
την αρχαιοελληνική γραμματεία


Η Αμερικανίδα (ιρλανδικής καταγωγής) καθηγήτρια Κλασικών Σπουδών Μαριάν Μακντόναλντ ανέβασε στο internet όλη τη γραμματεία από τον Όμηρο έως το Βυζάντιο, αλλά πικράθηκε από την αδιαφορία της Πολιτείας

Η Μαριάν Μακντόναλντ είναι η σημαντικότερη εν ζωή ελληνίστρια. Αμερικανίδα πολίτης, ιρλανδικής καταγωγής, έχει ωφελήσει το έθνος μας όσο δεν θα μπορούσαν ποτέ να ονειρευτούν ότι μπορούν όλες οι ακαδημίες, τα υπουργεία και διάφοροι ζάπλουτοι – αστοιχείωτοι ιδιώτες, που σφετερίζονται δημοσιότητα δίχως να την αξίζουν…
Η κυρία Μακντόναλντ το 1972 είχε την ιδέα της ψηφιοποίηση της αρχαίας ελληνικής γραμματείας. Τότε, ενώ η λέξη «υπολογιστής» ήταν σχεδόν άγνωστη στη χώρα μας, εκείνη δεν περιορίστηκε στα λόγια. Προχώρησε σε θεαματικά έργα.

Δώρισε στο πανεπιστήμιο της Καλιφόρνιας Ιρβάιν 1.000.000 δολάρια για να ξεκινήσει το πρόγραμμα καταχώρισης της ελληνικής γραμματείας σε ψηφιακή βάση δεδομένων. Αυτό το έργο ονομάστηκε Thesaurus Linguae Graecae (TLG).

Η πρόσβαση

Σήμερα έχει προχωρήσει τόσο πολύ ώστε στην ηλεκτρονική διεύθυνση httpwww.tlg.uci.edu ο επισκέπτης, που έχει κάνει συνδρομή, μπορεί να έχει πρόσβαση στο σύνολο της αρχαίας ελληνικής γραμματείας, από τον Όμηρο μέχρι και την πτώση της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας!

Εκατομμύρια λέξεις, αναρίθμητες σελίδες, ανεκτίμητοι θησαυροί της ελληνικής σκέψης έχουν γίνει προσβάσιμα στην παγκόσμια κοινότητα εξαιτίας της αρχικής ιδέας, της αποφασιστικότητας και της γενναιοδωρίας της κυρίας Μακντόναλντ.

Σήμερα το TLG φιλοξενεί ελληνικά κείμενα ακόμα και του 20ού αιώνα, ενώ η έρευνα, η συλλογή και η ψηφιοποίηση συνεχίζονται αδιάκοπα. Αυτή η σπουδαία γυναίκα έχει γράψει δεκάδες βιβλία και μελέτες για την αρχαία ελληνική τραγωδία, είναι καθηγήτρια Κλασικών Σπουδών και Θεάτρου στο πανεπιστήμιο της Καλιφόρνιας Σαν Ντιέγκο και έχει τιμηθεί με τη διάκριση του Τάγματος του Φοίνικα από το ελληνικό κράτος κατόπιν πρότασης του Ανδρέα Παπανδρέου.

Στο παρελθόν αποπειράθηκε να ιδρύσει παράρτημα του TLG στην Ελλάδα, αλλά η κατάληξη ταίριαξε απόλυτα με τα μεταπολιτευτικά, παρακμιακά, δεδομένα. Η προχειρότητα, η αδιαφάνεια και η αναξιοκρατία εξουδετέρωσαν πλήρως τις καλές προθέσεις της και εκείνη υποχρεώθηκε σε παραίτηση. Οι ηγεσίες του υπουργείου Πολιτισμού είχαν ενημερωθεί διεξοδικά στο παρελθόν γι' αυτή την υπόθεση, που διέσυρε τη χώρα μας διεθνώς, αλλά δεν καταδέχτηκαν να απαντήσουν – πολλώ δε μάλλον να πράξουν τα δέοντα.

«Εξομολόγηση»

Στη συνέντευξη που μας παραχώρησε, η κ. Μακντόναλντ μίλησε για την αγάπη της για τον Ελληνισμό, την ευμενή -έως σωτήρια- επίδραση που μπορεί να έχει στην καθημερινότητα μας η ελληνική γραμματεία, τη Γερμανία και την απληστία της και την απόφαση της να βαφτιστεί χριστιανή ορθόδοξη.

Δεν μας είπε, ωστόσο, την άποψη της για την παγερή αδιαφορία της Ακαδημίας Αθηνών απέναντι στο έργο της. Η Ιρλανδική Ακαδημία την έχει κάνει δεκτή στους κόλπους της, αλλά -καθώς φαίνεται- υπάρχει μια μερίδα Ελλήνων ακαδημαϊκών που δεν θα άντεχε τις σοβαρές συγκρίσεις…

Πότε νιώσατε για πρώτη φορά ότι έχετε κλίση στην ελληνική γλώσσα και την αρχαία ελληνική γραμματεία;
  
Ήμουν μαθήτρια στο σχολείο θηλέων Convent of the Sacred Heart από την 1η Δημοτικού μέχρι τη 2α Γυμνασίου. Εκεί κάναμε Λατινικά. Στην 3η Γυμνασίου, στο Λατινικό Γυμνάσιο και Λύκειο στο Σικάγο, είχα την ευκαιρία να μελετήσω ελληνικά. Αμέσως διαπίστωσα την ανωτερότητα των αρχαίων ελληνικών σε σύγκριση με τη λογοτεχνία των Λατίνων: Η ελληνική φιλοσοφία ήταν βαθύτερη και η καλλιτεχνική χρήση των λέξεων, ανώτερη. Αργότερα κατάλαβα ότι αυτή η λογοτεχνία διαμόρφωσε τον δυτικό κόσμο μας.

Ποιοι σας ενέπνευσαν να αφιερώσετε τη ζωή σας στην αρχαία ελληνική γραμματεία;

Ο Francis Lovett και ο Francis Brokaw στο Λατινικό Γυμνάσιο και Λύκειο με ενέπνευσαν να μελετήσω αυτή τη σπουδαία λογοτεχνική παραγωγή Ήμουν τυχερή που ξεκίνησα από μικρή.

Μπορούν η αρχαία ελληνική λογοτεχνία, η φιλοσοφία και το δράμα να μας βοηθήσουν στην καθημερινότητα μας, να τη βελτιώσουν, να μας οδηγήσουν στην ευτυχία ή απλώς αποτελούν «χόμπι» των ειδικών;

Δεν είναι χόμπι! Είναι ο αληθινός τόπος μας. Αποτελούν την οδό στη σωτηρία του μυαλού και της ψυχής.

Εσάς πώς σας βοήθησαν σε προσωπικό επίπεδο;

Συναπάντησα την ατυχία στη ζωή μου, όταν έχασα τη δεκαπεντάχρονη κόρη μου, σ' ένα βίαιο περιστατικό, όταν έδινα διάλεξη για την αρχαία ελληνική τραγωδία στην Ουάσινγκτον. Η ελληνική τραγωδία με βοήθησε να επιβιώσω από τούτη την απώλεια: Σκέφτηκα τον Οιδίποδα και την Εκάβη. Τελικά ανακάλυψαν τους εαυτούς τους όταν έχασαν εκείνο που θεωρούσαν πολυτιμότερο όλων. Το να ανακαλύπτεις τον εαυτό σου είναι απερίγραπτα πολύτιμο. Επίσης, πρέπει πάντα να σκεφτόμαστε τις ηθικές αξίες που μας προσφέρει η ελληνική λογοτεχνία. Όπως έχει πει και ο Alfred North Whitehead, «ολόκληρη η φιλοσοφία της Δύσης είναι υποσημειώσεις στον Πλάτωνα».

Βαπτιστήκατε χριστιανή ορθόδοξη πριν από μερικά χρόνια. Γιατί πήρατε την απόφαση να κάνετε μια τόσο σημαντική κίνηση;

Βαφτίστηκα Ειρήνη. Η ειρήνη είναι ευλογία αλλά και ευχή Ήμουν μέλος της ελληνικής κοινότητας επί χρόνια και θεωρώ τους Έλληνες μέλη της οικογένειάς μου. Επίσης, αντιλήφθηκα τη διατήρηση και τη διάσωση της ελληνικής γλώσσας και μουσικής μέσω της ορθόδοξης λειτουργίας – ακριβώς όσα έψαχνα σε μία θρησκεία.

Τι σημαίνει η λέξη «Θεός» για εσάς;

Εδώ ίσως φανώ λίγο παγανίστρια. Όπως ο Θαλής ο Μιλήσιος, βλέπω παντού τον Θεό. Κάποτε έκανα, μαζί με ξεναγό, τη διαδρομή από τους Δελφούς μέχρι το Κωρύκειο Άντρο: Πρέπει να κάνουν τον περίπατο όλοι όσοι δεν πιστεύουν στον Θεό και τους θεούς, για να νιώσουν το πνεύμα των Δελφών, του δάσους και των βουνών που τα περιβάλλουν. Το μέρος είναι ιερό. Στ' αλήθεια είναι ο ομφαλός (το κέντρο) του κόσμου και ο Ζευς είχε δίκιο που το αποκάλεσε έτσι. Αν όλοι μας σεβόμασταν τη φύση, ως δημιούργημα του Θεού, θα ζούσαμε πολύ καλύτερα.

Πώς σας ήρθε η ιδέα να δημιουργήσετε μια ψηφιακή βάση δεδομένων με όλα τα αρχαία ελληνικά κείμενα, το περίφημο TLG;

Θεωρούσα και θεωρώ ότι η αρχαία ελληνική λογοτεχνία είναι μια ανεκτίμητη κληρονομιά της ανθρωπότητας. Ήθελα να την καταστήσω προσβάσιμη σε όλους, μέσω των υπολογιστών. Εύχομαι να επεκταθεί το έργο και να ενταχθεί σε αυτό και η σύγχρονη ελληνική λογοτεχνία, αλλά είμαι πολύ ικανοποιημένη για όσα έχουν επιτευχθεί μέχρι σήμερα.

Ποιοι ήταν εκείνοι που βοήθησαν αποφασιστικά στη δημιουργία του TLG;

Πρώτος απ” όλους ο πατέρας μου. Ήταν ο επικεφαλής της εταιρίας Zenith Radio και βοηθούσε την κυβέρνηση μας, προμηθεύοντάς την με ραδιοφωνικό εξοπλισμό. Κι εκείνος ήθελε η ραδιοφωνική τεχνολογία να είναι προσβάσιμη ο όλους. Ήταν ένας εκ των πρωτοπόρων της ελεύθερης ραδιοφωνίας. Ο πατέρας μου, ήταν ο πρώτος άνθρωπος που εξέπεμψε σήμα από την Αρκτική στην Αυστραλία με τις ραδιοφωνικές συσκευές του. Με ενέπνευσε. Έπειτα υπέβαλα τη ιδέα για μια ψηφιακή βάση δεδομένων της αρχαίας ελληνικής λογοτεχνίας^ οτο πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια, στο Ιρβάιν, και αφού έκανα τη δωρεά, ξεκίνησαν να το υλοποιούν. Εκείνη την εποχή ήταν η μεγαλύτερη δωρεά που είχε γίνει ποτέ στον τομέα των ανθρωπιστικών σπουδών. Ο David Packard (σ.σ.: συνιδρυτής της Hewlett-Packard) βοήθησε με την τεχνολογική υποδομή του εγχειρήματος.

Το ελληνικό κράτος σας βοήθησε;

Μου παραχώρησε ένα οίκημα στην Πλάκα για την περαιτέρω έρευνα και συνέχιση του TLG.

Προσπαθήσατε να ιδρύσετε παράρτημα του TLG στην Ελλάδα; Τι συνέβη με αυτό;

Βεβαίως, ναι. Όμως, ο Θανάσης Αναγνωστόπουλος, ο οποίος αρχικά προσφέρθηκε να βοηθήσει, ανέλαβε τα ηνία και έβαλε δικούς του ανθρώπους μέσα. Αρνήθηκε να λάβει τις συμβουλές εγνωσμένης αξίας ειδικών επιστημόνων. Αντιθέτως, προσέλαβε συγγενείς του και έκανε τρομακτικά, γελοία λάθη στην καταχώριση των δεδομένων. Εγώ παραιτήθηκα από το διοικητικό συμβούλιο, όπως έκαναν και όλοι οι υπόλοιποι σύμβουλοι – ειδικοί επιστήμονες.

Προσπαθήσατε να επικοινωνήσετε με την ελληνική κυβέρνηση και να τους πείτε του λόγου που σας οδήγησαν σε παραίτηση από το ελληνικό ίδρυμα;

Ναι.

Σας απάντησαν;

Όχι.

Γιατί η Ελλάδα υποφέρει τόσο πολύ από την οικονομική κρίση;

Διότι, όπως μας έχει αποδείξει η εμπειρία, επικράτησαν η διαφθορά και η αναξιοκρατία, όπως σε πολλές χώρες.

Και η λύση ποια είναι;

Λιγότερη απληστία, λιγότερη διαφθορά, περισσότερη τιμιότητα και σκληρή δουλειά. Κι αυτό είναι παγκόσμιο αιτούμενο, όχι μόνο ελληνικό.

Συμφωνείτε με τον τρόπο που συμπεριφέρεται η Γερμανία στην Ελλάδα;

Όχι. Φρονώ ότι, όπως γίνεται στις περισσότερες χώρες του κόσμου, η Γερμανία καθοδηγείται από την απληστία και δεν έχει την υπομονή να εργαστεί προς μια αληθινά βιώσιμη λύση για την τόσο σημαντική πατρίδα σας.

Είστε Αμερικανίδα πολίτης με ιρλανδικές ρίζες και λατρεύετε την Ελλάδα. Αυτά τα χαρακτηριστικά είναι «συγγενικά» μεταξύ τους;

Ζω εδώ στις ΗΠΑ, περικυκλωμένη από την ελληνική γραμματεία και ακόμα διδάσκω στο πανεπιστήμιο της Καλιφόρνιας. Τώρα συνεργάζομαι με μια φοιτήτρια που κάνει το διδακτορικό της στον Αριστοφάνη. Οι Ιρλανδοί και οι Έλληνες έχουν πολλά κοινά: αναζητούν την ποίηση της ψυχής.

Πώς σας φαίνεται η διακυβέρνηση Ομπάμα;

Ο Ομπάμα γνωρίζει ότι το σύστημα είναι διεφθαρμένο, αλλά είναι πολύ πρόθυμος να κάνει συμβιβασμούς. Δεν είμαι ιδιαίτερα ευχαριστημένη με τις λύσεις που προτείνει, ειδικά με όσες παραβιάζουν τα ανθρώπινα δικαιώματα. Επίσης πιστεύω ότι χρειάζεται μερικά μαθήματα κυβερνητικής διαφάνειας.

Ποιο είναι το καθημερινό πρόγραμμα σας; Οι ενασχολήσεις που σας χαλαρώνουν και σας ευχαριστούν;

Ξεκινώ τα περισσότερα πρωινά μου με τα ακόλουθα: βιβλιογραφική έρευνα και σύνταξη ενός κεφαλαίου για ένα βιβλίο που θα αναφέρεται στον χορό. Θα εκδοθεί από τις πανεπιστημιακές εκδόσεις της Οξφόρδης και το δικό μου μέρος αφορά τον χορό στην αρχαία ελληνική λογοτεχνία Επίσης γράφω ένα άρθρο για τις διάφορες εκδοχές της αρχαίας ελληνικής τραγωδίας στην Αμερική, που θα κυκλοφορήσει από τις εκδόσεις Βrill, καθώς και διάφορα δοκίμια. Βοηθώ τους φοιτητές με τις διατριβές τους και τους μαθαίνω τι χρειάζονται για να προχωρούν τις δικές τους έρευνες. Εκπροσωπώ το τμήμα του πανεπιστημίου μου στη Σύγκλητο. Γράφω θεατρικά έργα και μεταφράσεις (έχω μεταφράσει όλες τις αρχαίες ελληνικές τραγωδίες και μερικές κωμωδίες). Πολλές απ' αυτές έχουν ανέβει σε διάφορα θέατρα του κόσμου. Για παράδειγμα, η μετάφραση μου στην Αντιγόνη του Σοφοκλή έχει ανέβει στους Δελφούς με Ιρλανδούς πρωταγωνιστές. Γυμνάζομαι καθημερινά επί μία ή δύο ώρες και μερικές φορές παρακολουθώ βίντεο που σχετίζονται με την εργασία μου ενώ κάνω στατικό ποδήλατο. Επίσης εξασκούμαι στο πιάνο, στην άρπα, περνάω χρόνο με τους φίλους, επισκέπτομαι τα παιδιά μου και τα εννέα εγγόνια μου και φροντίζω τα τρία τεριέ μου.

Το σκάνδαλο με το ίδρυμα TLG έφτασε και στη Βουλή

Το ζήτημα του ιδρύματος που αρχικά είχε σχεδιαστεί να αποτελέσει παράρτημα του TLG στην Ελλάδα έχει απασχολήσει τη Βουλή των Ελλήνων. Η τελευταία ερώτηση, σχετικά με τη λειτουργία, τους πόρους και το οίκημα που του έχει παραχωρηθεί από το Δημόσιο, υποβλήθηκε από τον βουλευτή της Νέας Δημοκρατίας Μ. Βορίδη στις 24 Μαΐου 2011. Στην ερώτηση απάντησε ο τότε υπουργός Οικονομικών κ. Βενιζέλος. Αν διαβαστεί προσεκτικά από τις καθ΄ ύλην αρμόδιες Αρχές της χώρας μας, τότε γίνεται εύκολα αντιληπτό ότι η αποχώρηση της κ. Μακντόναλντ από τον «θησαυρό της Ελληνικής Γλώσσας» ήταν απολύτως δικαιολογημένη. Στην αρχή, αυτό το ίδρυμα (με ισόβια μέλη τους αδελφούς Γεώργιο Χ. Αναγνωστόπουλο και Αθανάσιο Χ. Αναγνωστόπουλο) στεγαζόταν σε κτίριο που ανήκε στο υπουργείο Πολιτισμού, στην οδό Θρασύλλου 18 στην Πλάκα. Στη συνέχεια μεταστεγάστηκε στην οδό Λυσίου 9, σε χώρο που παραχώρησε ξανά το υπουργείο Πολιτισμού. Ίσως αυτή η υπόθεση να χρήζει περαιτέρω, εξονυχιστικής έρευνας από τους καθ' ύλην αρμοδίους. Ειδικά αυτή την εποχή που λεφτά δεν υπάρχουν…

Από την εφημερίδα Κυριακάτικη Δημοκρατία 
της 28ης Απριλίου 2013


Προσθήκη ΔΕΕ

Για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με την σπουδαία αυτή προσωπικότητα παραθέτουμε τα όσα αναφέρονται στην  Wikipedia:


Marianne McDonald (born January 1937) is a scholar and philanthropist. Marianne is involved in the interpretation, sharing, compilation and preservation of Greek and Irish texts, plays and writings. Recognized as a historian on the classics, she has received numerous awards and accolades because of her works and philanthropy. As a playwright, she has authored numerous modern works, based on ancient Greek dramas in modern times. As a teacher and mentor, she is highly sought after for her knowledge of and application of the classic themes and premises of life in modern times. In 2013, she was awarded the Distinguished Professor of Theatre and Classics, Department of Theatre, Classics Program, University of California, San Diego (joint program with UC Irvine). As one of the first women inducted into the Royal Irish Academy in 1994, Marianne was recognized for her expertise and academic excellence in Irish language history, interpretation and the preservation of ancient Irish texts. As a philanthropist, Marianne partnered with Sharp to enhance access to drug and alcohol treatment programs by making a $3 million pledge — the largest gift to benefit behavioral health services in Sharp’s history. Her donation led to the creation of the McDonald Center at Sharp HealthCare. Additionally, to recognize her generosity, Sharp Vista Pacifica Hospital was renamed Sharp McDonald Center.[1]

McDonald was born January 2, 1937 and lived and grew up in Chicago. She went to school at the Convent of the Sacred Heart in Chicago and finished her secondary education at the Chicago Latin School. It was in these years that she gained a love for Latin, Greek, and the classics. In 1958, she graduated Magna cum Laude from Bryn Mawr College with a bachelor of arts degree in the classics and music. In 1960, she continued her education by getting a master’s degree from the University of Chicago and by earning a doctorate in 1975 from the University of California, Irvine.[2]
She credits her love for learning from her father, Eugene Francis McDonald. He grew up in New York City and became the head of the family at age twelve when he had to drop out of school in order to support his family. After having gone deaf, he invented the Zenith hearing aid and created the Zenith Radio Corporation. When he died in 1958, he left Marianne a large fortune and a collection of gifts that furthered her interest in Ireland and the desire to give generously.[2]

Career

McDonald has been teaching for the majority of her life. She has taught primarily at University of California, Irvine and University of California, San Diego as a professor of Classics and Theater.[2][3][4][5] She has also been a visiting professor of Classics at Trinity College, DublinUniversity College DublinUniversity College CorkDublin City University, and the University of Ulster in Coleraine.[2] She has published over 250 books, translations, plays, and poems and she has written even more articles.[3][5] She has performed in a large number of Greek plays and she understands –to varying degrees- twelve different languages.[2]
Two of McDonald’s projects are the Thesaurus Linguae Graecae (TLG) and the Thesaurus Linguae Hiberniae.[2][3] The TLG is a computerized compilation of Greek literature that McDonald founded and funded at the University of California, Irvine.[3] Years later, she did the same thing in Ireland by founding the Thesaurus Linguae Hibernicaewhich computerizes Irish literature no matter what language they were actually written in.[2][3]
In her adult life, McDonald has reached an impressive number of achievements and has received numerous awards because of her works. McDonald has been awarded honorary doctorates from the National University of Ireland, University College Dublin, the American College of Greece, the University of Athens, and the University of Thessalonika.[2][3] In 1994, she was inducted into the Royal Irish Academy - for her ongoing efforts to preserve and translate ancient Irish texts, being one of the few women to be inducted into the RIA.[2][3][4][5] That same year, she was made a commander of the Order of the Phoenix, one of Greece’s highest awards, by Prime Minister Andreas Papandreou for her contributions to Greek drama.[3] In 1999, McDonald was awarded the Ellis Island Medal of Honor for distinguished achievements as an American.[2]McDonald has also been given Irish citizenship on the basis of all that she has done for Ireland.[2] In 2008, she was inducted into the San Diego Women’s Hall of Fame.[3][4] Her 2005 play "...and then he met a woodcutter" won the San Diego Critics Circle Craig Craig Noel Award for Outstanding New Play.[6]
As a pioneer in the field of modern versions of the classics: in films, plays, and opera, McDonald has published much work on the subjects. With about 250 publications, in addition to her articles and book chapters, her published books include: Euripides in Cinema: The Heart Made Visible (Centrum Press, 1983), Ancient Sun, Modern Light: Greek Drama on the Modern Stage (Columbia University Press, 1992); Sing Sorrow: Classics, History and Heroines in Opera (Greenwood, 2001); and The Living Art of Greek Tragedy (Indiana University Press, 2003); with J. Michael Walton: Amid Our Troubles: Irish Versions of Greek Tragedies (Methuen, 2002); and The Cambridge Companion to Greek and Roman Theatre (2007). Her performed translations (three a year since 1999 nationally and internationally with many published) include: Sophocles’ Antigone, dir.Athol Fugard in Ireland (1999); Trojan Women (2000 and 2009); Euripides’ Children of Heracles (2003); Sophocles’ Oedipus Tyrannus and Oedipus at Colonus (2003-4);Euripides’ Hecuba, 2005, Sophocles’ Ajax, 2006, Euripides’ Iphigenia at Aulis and Bacchae, 2006; and 2007 and 2009; Euripides’ Phoenician Women, (2009); Medea (2007); Seneca’s Thyestes (2008) and with J. Michael Walton Aeschylus’ Oresteia and Aristophanes’ Frogs (2007); Helen (2008); versions and other works : The Trojan Women (2000); Medea, Queen of Colchester (2003), The Ally Way (2004); …and then he met a woodcutter (San Diego Critics’ Circle: Best New Play of 2005), Medea: The Beginning, performed with Athol Fugard’s Jason: The End (2006); The Last Class (2007); Fires in Heaven (2009), and A Taste for Blood (2010).

Selected publications[edit]

  • Terms for Happiness in Euripides. Hypomnemata, Vol. 54 (Vandenhoeck & Ruprecht, 1978); Greek Translation by Errikos Belies (1991).
  • Euripides in Cinema: The Heart Made Visible (Philadelphia: Centrum, 1983); Greek translation by Errikos Belies (Athens: Estia, 1989; rpt. Boston: The Greek Institute, 1991); Italian translation: Sole Antico, Luce Moderna, trans. of Ancient Sun,1999), with an expanded introduction, epilogue and additional chapter, Dioniso Nero: la tragedia greca dell'Africa ("Black Dionysus: Greek Tragedy in Africa").
  • Ancient Sun, Modern Light: Greek Drama on the Modern Stage. (Columbia University Press, 1992); Greek Translation by Paulos Matesis, (1993).
  • Mythology of the Zodiac: Tales of the Constellations (MetroBooks,2000); Sophia Souliotis, trans. (Periplous, 2002). Published in England as Star Myths: Tales of the Constellations (Michael Friedman Publishing Group, June 5, 1996); Published in America as Tales of the Constellations: The Myths and Legends of the Night Sky. (Michael Friedman Publishing Group),
  • Sole Antico, Luce Moderna, Translation of Ancient Sun, Modern Light by Francesca Albini (Levante, 1999), with an expanded introduction, epilogue and additional chapter, Dioniso Nero: la tragedia greca dell'Africa ("Black Dionysus: Greek Tragedy in Africa").
  • Antigone by Sophocles, Translation with Introduction, (Nick Hern Books, 2000).
  • Sing Sorrow: Classics, History and Heroines in Opera (Greenwood Publishing Group, 2001).
  • Andromache by Euripides, Translation with Introduction, with J. Michael Walton (Nick Hern Books, 2001).
  • Euripides’ Trojan Women in Six Greek Tragedies: Aeschylus: Persians, Prometheus Bound; Sophocles Women of Trachis, Philoctetes; Euripides Trojan Women, Bacchae, Translation, Introduction and Edited, with Michael Walton (Methuen Publishing, 2002).
  • Amid Our Troubles: Irish Versions of Greek Tragedy, Edited with Michael Walton (Methuen Publishing, 2002).
  • The Living Art of Greek Tragedy (Indiana University Press, 2003).
  • Fragments: Poems (Quantum 2, 2003).
  • …and then he met a woodcutter, Illustrations by Jasmine de Lung (Quantum 2, 2003).
  • Electra, by Euripides, Translation with Introduction with Michael Walton (Nick Hern Books, 2004).
  • Electra, by Sophocles, Translation with Introduction with Michael Walton (Nick Hern Books, 2004).
  • Euripides’ Hecuba, Translation with Introduction (Nick Hern Books, 2005).
  • Aeschylus: The Oresteia, Translation with Introduction with J. Michael Walton (Nick Hern Books, 2007).
  • The Cambridge Companion to Greek and Roman Theatre, Edited with J. Michael Walton, including introduction and chapter, (Cambridge University Press, 2007)
  • Sophocles Made New: Modern Performance Prof. Marianne McDonald, University of California, San Diego, in Brill's Companion to Sophocles, Andreas Markantonatos, ed. (Leiden: Brill Publishers, 2012).
  • The Craft of Athol Fugard: Space, Time, and Silence (Murasaki books, 2012).
  • Medea, Queen of Colchester in Black Medea: Adaptations in Modern Plays, ed. Kevin Wetmore, Jr. Amherst, New York: Cambria Press (Global Performing Arts Series, General Editor: John M Clum), 2013.
  • Croaks into Song: Sondheim Tackles Greek Frogs book chapter in Oxford Handbook of Sondheim Studies, ed. Robert Gold (Oxford: Oxford University Press, 2014).
  • Dancing Drama: Ancient Greek Theatre in Modern Shoes and Shows book chapter for Oxford Handbook on Dance and Theatre, edited by Nadine George (Oxford: Oxford University Press, 2015).

Notes[edit]

  1. Jump up^ "Inspired Giving: The Marianne McDonald Story". give.sharp.com. Retrieved 2015-05-16.
  2. Jump up to:a b c d e f g h i j k "The Ireland Funds : Social Entrepreneurship". Irlfunds.org. Retrieved 2012-09-02.
  3. Jump up to:a b c d e f g h i "UCSD Theatre & Dance: Faculty Marianne McDonald". Theatre.ucsd.edu. Retrieved 2012-09-02.
  4. Jump up to:a b c "Inductees By Name". Womensmuseumca.org. 1932-11-28. Retrieved 2012-09-02.
  5. Jump up to:a b c "WIC Biography — Marianne McDonald, Ph.D". Wic.org. Retrieved 2012-09-02.
  6. Jump up^ "San Diego Theater Critics Circle - 2005 Award Winners". sdcriticscircle.org. Retrieved 2014-08-14.