Δεν έχεις, Όλυμπε, θεούς, μηδέ λεβέντες η Όσσα, ραγιάδες έχεις, μάννα γη, σκυφτούς για το χαράτσι, κούφιοι και οκνοί καταφρονούν τη θεία τραχιά σου γλώσσα, των Ευρωπαίων περίγελα και των αρχαίων παλιάτσοι…
(Κωστής Παλαμάς)

Τρίτη 31 Οκτωβρίου 2017

Αρχαία ελληνική λογοτεχνία: Το υπόβαθρο της ελληνικής λογοτεχνίας

Μυκήνες: Η πύλη των λεόντων

Αρχαία ελληνική λογοτεχνία:
Το υπόβαθρο της ελληνικής λογοτεχνίας
Οι ρίζες του πολιτισμού της Δύσης

Οι ιστορικές έρευνες έχουν δείξει ότι πίσω από την εκτυφλωτική λάμψη των ομηρικών επών, τα οποία θεωρούμε ως αφετηρία της ελληνικής λογοτεχνίας, υφίσταται το θολό περίγραμμα μίας περίπου χιλιετίας ελληνικής ιστορίας.

Αν και δεν είμαστε σε θέση να ορίσουμε επακριβώς τη χρονική στιγμή κατά την οποία εμφανίστηκαν στη Νότια Βαλκανική τα πρώτα μεταναστευτικά κύματα από ελληνικές φυλές που ήταν εγκατεστημένες στο βορρά, μπορούμε να την τοποθετήσουμε μετά σχετικής βεβαιότητας στις αρχές της 2ης χιλιετίας π.Χ. και ίσως λίγο παλαιότερα (2300/2200 π.Χ.).

Οι έλληνες εισβολείς δεν ήταν οι πρώτοι που εγκαταστάθηκαν σε αυτήν τη γη, στην οποία οι δρόμοι των μεταναστεύσεων ήταν χαραγμένοι εκ των προτέρων λόγω του έντονου γεωγραφικού αναγλύφου. Όπως φανερώνουν τα αρχαιολογικά ευρήματα, οι μετανάστες συνάντησαν αρχαίους πολιτισμούς που βρίσκονταν σε ακμή.

Η ανάμειξη των ινδοευρωπαίων μεταναστών με τους ξένους λαούς (Πελασγούς, Κάρες, Λέλεγες κ.ά.) που βρήκαν στη Νότια Βαλκανική επηρέασε τη γένεση του ελληνικού λαού. Και κάτι ακόμη σημαντικότερο: η συνάντηση και αλληλεπίδραση των δύο αυτών μερών, στην οποία οφείλεται και το πλήθος των αντινομιών που χαρακτήριζαν την πνευματική ζωή των Ελλήνων, υπήρξε ένα γεγονός καθοριστικής σημασίας, που δημιούργησε τις προϋποθέσεις για τη διαμόρφωση του πολιτισμού της Δύσης.
Από τα μέσα του 16ου αιώνα π.Χ. καθίσταται φανερός ένας πρώιμος ελληνικός πολιτισμός, ο αποκαλούμενος μυκηναϊκός, που βρισκόταν κάτω από την ισχυρή επίδραση του πλούσιου και ξενότροπου πολιτισμού της θαλασσοκράτειρας μινωικής Κρήτης.

Υπεύθυνοι για την καταστροφή του μυκηναϊκού κόσμου γύρω στο 1200 π.Χ., περίπου διακόσια χρόνια μετά τον αφανισμό του μινωικού πολιτισμού, θεωρήθηκαν επί μακρόν οι Δωριείς (είναι γνωστή σε όλους η λεγόμενη κάθοδος των Δωριέων, η μεγάλης κλίμακας μετανάστευσή τους προς νότον).
[...]

Την καταστροφή του μυκηναϊκού πολιτισμού ακολούθησαν σκοτεινοί αιώνες, για τους οποίους δε γνωρίζουμε παρά ελάχιστα πράγματα. Όμως, στην προαναφερθείσα εισροή ελληνικών φυλών βρισκόταν η αφετηρία μιας εξελικτικής διαδικασίας που επέπρωτο να φέρει, στον 8ο αιώνα π.Χ., την τελείωση του γεωμετρικού ρυθμού και την ακμή της επικής ποίησης.

Δύο γεγονότα της προομηρικής εποχής δημιούργησαν ευνοϊκές προϋποθέσεις για την ελληνική λογοτεχνία: η γένεση της ελληνικής γραφής και η δημιουργία του ελληνικού μύθου.

Από τη μια πλευρά, γνωρίζουμε ότι ο μυκηναϊκός κόσμος χρησιμοποίησε στο β’ μισό της 2ης χιλιετίας π.Χ. τη Γραμμική Β γραφή, ένα σύστημα συλλαβικών συμβόλων που εξελίχθηκε από την παλαιά κρητική γραφή (Γραμμική Α), προκειμένου να αποδοθούν, έστω και με πολύ άκομψο τρόπο, ελληνικές λέξεις.

Η γνώση αυτού του ανεπαρκούς για τις ανάγκες της ελληνικής γλώσσας συστήματος γραφής χάθηκε προφανώς με την καταστροφή που επέφερε η μετανάστευση των Δωριέων. Οι Έλληνες, αναγκασμένοι να ξεκινήσουν και σε αυτό το πεδίο από την αρχή, έφθασαν τελικά στην εφεύρεση της ελληνικής φθογγικής γραφής, ενδεχομένως στο α΄ μισό του 9ου αιώνα π.Χ.

Από την άλλη πλευρά, οι γνωστοί ελληνικοί θρύλοι διαμορφώθηκαν, σύμφωνα με την επικρατέστερη εκδοχή, ανάμεσα στο 12ο και τον 8ο αιώνα π.Χ. Οι μύθοι των Ελλήνων, καρπός της ένωσης ινδοευρωπαϊκών και μεσογειακών στοιχείων, αλλά και της επίδρασης των αρχαίων πολιτισμών της Ανατολής, επηρέασαν καθοριστικά την ελληνική ποίηση τόσο στη θεματολογία όσο και στην πνευματική στάση της.

Αξίζει τέλος να σημειώσουμε ότι πριν από τον Όμηρο δεν υπάρχει λογοτεχνία με την έννοια του γραπτού λόγου, αλλά αυτό δε σημαίνει σε καμία περίπτωση πως δεν υπάρχει και ποίηση, ηρωικό έπος, θρύλοι και τραγούδια για μεγάλα κατορθώματα, ήδη από τους Μυκηναϊκούς Χρόνους.

Βαγγέλης Στεργιόπουλος

23-25 Οκτ. 2017  


Σάββατο 28 Οκτωβρίου 2017

Σκοπιανοί πράκτορες συνελήφθησαν από την ελληνική αστυνομία

Goran Grujevski και Nikola Boskoski

Σκοπιανοί πράκτορες 
συνελήφθησαν στην Ελλάδα

Πριν από μια εβδομάδα περίπου δύο σκοπιανοί πράκτορες συνελήφθησαν στην Θεσσαλονίκη από την ελληνική αστυνομία, καταζητούμενοι στα Σκόπια για το σκάνδαλο των παράνομων τηλεφωνικών παρακολουθήσεων. Περίμενα να δω τι θα αναφέρουν τα ελληνικά ΜΜΕ, αλλά εκτός από την ανακοίνωση της Αστυνομίας που ακολουθεί και μερικές ιστοσελίδες η είδηση δεν απασχόλησε ιδιαίτερα ως φαίνεται. Προφανώς θεωρήθηκε κάτι ασήμαντο που δεν ενδιαφέρει το κοινό.
ΔΕΕ

Η ανακοίνωση της Αστυνομίας
Υπό κράτηση παραμένουν οι δύο υπήκοοι ΠΓΔΜ που διώκονται από τις Αρχές της χώρας τους για εμπλοκή στο σκάνδαλο των τηλεφωνικών υποκλοπών επί των ημερών του πρώην πρωθυπουργού Νίκολα Γκρούεφσκι, υπόθεση που βύθισε τη γειτονική χώρα σε πολιτική κρίση.
Οι δύο άνδρες, 51 και 35 ετών, οι οποίοι συνελήφθησαν στον κρατικό αερολιμένα «Μακεδονία» της Θεσσαλονίκης διότι κατείχαν πλαστά διαβατήρια, φέρονται, σύμφωνα με τα διωκτικά έγγραφα των Αρχών της ΠΓΔΜ, ως ανώτερα στελέχη υπηρεσίας αντικατασκοπείας της ασφάλειας της χώρας τους.
Νωρίτερα, μετήχθησαν στο δικαστικό μέγαρο της Θεσσαλονίκης, όπου οδηγήθηκαν αρχικά στον εισαγγελέα πλημμελειοδικών, που άσκησε εις βάρος τους ποινική δίωξη για κατοχή και χρήση πλαστών ταξιδιωτικών εγγράφων και τους παρέπεμψε να δικαστούν, αύριο, στο Αυτόφωρο Μονομελές Πλημμελειοδικείο Θεσσαλονίκης.
Ακολούθως, οδηγήθηκαν ενώπιον του εισαγγελέα εφετών, αρμόδιου για θέματα εκδόσεων, όπου έλαβαν γνώση των κατηγοριών που τους χρεώνουν οι διωκτικές αρχές της ΠΓΔΜ. Οι ίδιοι φέρονται να αρνήθηκαν τις κατηγορίες, τονίζοντας ότι δεν επιθυμούν να εκδοθούν στην πατρίδα τους, φοβούμενοι για τη ζωή τους, ενώ έκαναν λόγο για πολιτική δίωξη. Κατά πληροφορίες, δήλωσαν «ανώτεροι υπάλληλοι τεχνικής υπηρεσίας του Υπουργείου Εσωτερικών».
Οι δύο άνδρες συνελήφθησαν χθες στο αεροδρόμιο «Μακεδονία» ενώ προσπαθούσαν να ταξιδέψουν σε χώρα της Ε.Ε. με πλαστά βουλγαρικά διαβατήρια. Κατά την αστυνομική έρευνα διαπιστώθηκε ότι εις βάρος τους εκκρεμούν διεθνή εντάλματα (ερυθρές αγγελίες) της Interpol. Σύμφωνα με ανακοίνωση της Αστυνομίας, τα εντάλματα συνδέονται με τα αδικήματα της «σύστασης εγκληματικής οργάνωσης και εγκλημάτων υψηλής τεχνολογίας που τελέστηκαν στην ΠΓΔΜ».
Για την τύχη τους αναμένεται να αποφασίσει το επόμενο διάστημα το Συμβούλιο Εφετών Θεσσαλονίκης, που θα εξετάσει το αίτημα έκδοσής τους στην ΠΓΔΜ.
Για τους γνώστες της αγγλικής γλώσσας ενδιαφέρουσες λεπτομέρειες υπάρχουν στο άρθρο που ακολουθεί:

Greece Arrests Suspects in Macedonia's 

Wiretapping Scandal

After three months in hiding, Greek police have arrested two former Macedonian secret policemen, Goran Grujevski and Nikola Boskoski, wanted in Macedonia for their alleged involvement in the country's illegal wiretapping scandal.
The two men were arrested in Thessaloniki, northern Greece, on Wednesday under a warrant issued by Macedonia. 
The Macedonian Interior Ministry on Thursday said it had not received an official note from Greece about their arrest, but, once it happens, it will make arrangements for extradition.
The two men from the secret service, the UBK, were initially indicted in two cases related to the wiretapping scandal instigated by the Special Prosecution, SJO, which has been tasked with investigating high-level crime in Macedonia.
They were among those charged with illegally wiretapping thousands of people through misuse of police surveillance systems in a case codenamed "Fortress".They were also indicted for the destruction of one of the secret police systems that was allegedly used for the illegal surveillance in a case codenamed "Target". The trials in these cases, which meanwhile have merged into one, has already begun in the Skopje Criminal Court.
Both men are yet to submit their pleas to the charges against them. Grujevski and Boskoski had been on the run for three months after the Skopje Criminal Court ordered their detention on July 18.

They escaped after the court took an entire day to deliver the detention order to the police. During this time, the detention order was released to the public, giving the two fugitives time to flee. The delay and flight sparked suspicion that officials had helped them escape – a matter that Interior Minister Oliver Spasovski previously said is the subject of a separate investigation.

A police investigation showed that Grujevski had obtained a second, fake, identity, issued by the authorities, which might have helped him during his escape. 
In November 2016, the SJO said that at least 10 current or former senior secret police officials ran the mass illegal wiretapping operation. Revelations about the scandal became the focus of a long-running political crisis that only ended in May this year with the election of new Social Democrat-led government.

On June 17, in relation to the wiretapping allegations, the SJO sought the detention of the former secret police chief, Saso Mijalkov who is also a cousin to the former Prime Minister Nikola Gruevski, as well as for several other Mijalkov associates, including Grujevski and Boskoski.
The court refused the detention request for Mijalkov, but eventually accepted the requests for his two associates, who then fled. The trial in this case, which has begun, is due to resume on November 2. If the two fugitives are extradited by then, they will likely appear at this session. Their testimonies may shed important light on one of the key questions at the heart of Macedonia’s long-running political crisis: who was responsible for the mass illegal wiretapping operation.

"[Their testimonies] will have a serious impact. They might cause tectonic shifts inside the [former ruling VMRO DPMNE] party [of Nikola Gruevski], especially for those officials who are being investigated by the SJO," Ljubomir Gjurcevski, a former police chief in the Interior Ministry told Deutsche Welle on Thursday.
Former Prime Minister Gruevski was accused by the then opposition Social Democrats, SDSM, of masterminding the surveilance of some 20,000 people, including his own ministers, together with his cousin Mijalkov.
He has denied the accusations.


Τρίτη 17 Οκτωβρίου 2017

Τα ιστορικά μηνύματα από την απελευθέρωση της Έδεσσας


ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ 
EΔΕΣΣΗΣ ΠΕΛΛΗΣ &ΑΛΜΩΠΙΑΣ
Με αφορμή την απελευθέρωση της Εδέσσης το 1912, την Τρίτη 17 Οκτωβρίου στις 6:00 μ.μ. στο πνευματικό κέντρο της Ιεράς Μητροπόλεως στην Έδεσσα θα γίνει εορταστική εκδήλωση με ομιλητή τον κ. Δημήτριο Ευαγγελίδη, συγγραφέα, ο οποίος θα αναπτύξει το θέμα: «Τα ιστορικά μηνύματα από την απελευθέρωση της Έδεσσας».
ΕΚ ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΣ

Η απελευθέρωση της Έδεσσας


Δημήτρης Ε. Ευαγγελίδης

Στις 5 Οκτωβρίου 1912 η Ελλάδα κήρυξε τον πόλεμο κατά του Οθωμανικού κράτους. Ο Ελληνικός στρατός μετά τη νίκη του στη μάχη του Σαρανταπόρου στις 9 και 10 Οκτωβρίου, προελαύνει στην πεδιάδα της κεντρικής Μακεδονίας και απελευθερώνει διαδοχικά τη Βέροια και τη Νάουσα. Οι μεν Έλληνες περιμένουν με ανυπομονησία τον Ελληνικό στρατό, ενώ οι Τούρκοι αισθάνονται αγωνία για τη ζωή και τις περιουσίες τους, μιας και ο τουρκικός στρατός εγκατέλειψε την πόλη και κατευθύνθηκε προς την πεδιάδα των Γιαννιτσών για να δώσει εκεί μια από τις πλέον αποφασιστικές μάχες του πολέμου, στις 19-20 Οκτωβρίου 1912. 
Στην Έδεσσα απομένουν μόνο λίγοι άνδρες της τουρκικής εθνοφρουράς, ο φρούραρχος της πόλης Ταγματάρχης Ρασίτ μπέης, ο καϊμακάμης του Καζά Βοδενών (έπαρχος) Γκαλίπ μπέης και ο μουχτάρης (δήμαρχος) της πόλης Αλή Ριζά. Οι Τούρκοι αξιωματούχοι λίγες μέρες πριν την απελευθέρωση της Έδεσσας ενεργώντας προληπτικά, συνέλαβαν ως ομήρους επιφανείς Εδεσσαίους που είχαν αναπτύξει αξιόλογη δράση στη διάρκεια του Μακεδονικού Αγώνα και τους μετέφεραν στη Θεσσαλονίκη, στις φυλακές Επταπυργίου μαζί με ομήρους από άλλες περιοχές. 
Όταν πλέον συνειδητοποιούν ότι είναι αναπόφευκτη σε λίγες μέρες η επικράτηση του ελληνικού στρατού στην περιοχή, συγκαλούν σύσκεψη στο σπίτι του φρούραρχου Ρασίτ μπέη για να καθορίσουν τις μετέπειτα ενέργειές τους. Να προβάλλουν δηλαδή αντίσταση στον ελληνικό στρατό ή να παραδώσουν την πόλη αμαχητί. Τελικά υπερισχύει η δεύτερη γνώμη και αποφασίζεται να μεταβεί στην Ιερά Μητρόπολη Εδέσσης ο Τούρκος διευθυντής του ιεροδιδασκαλείου για να προετοιμάσει τη συνεννόηση με τους Έλληνες της πόλης. 
Την επόμενη μέρα συγκεντρώνονται στην Ιερά Μητρόπολη οι τουρκικές αρχές, ο Μητροπολίτης Κωνστάντιος και οι Δημογέροντες, όπου οι Τούρκοι ζητούν την προστασία τους στην περίπτωση που θα καταληφθεί η πόλη από τον Ελληνικό στρατό. Στις 15 Οκτωβρίου παραιτούνται οι Τουρκικές αρχές και αναλαμβάνουν τη φρούρηση της Έδεσσας οι Έλληνες κάτοικοί της. Στις 16 Οκτωβρίου ο δήμαρχος Αλή Ριζά πηγαίνει στις φυλακές της πόλης, αποφυλακίζει όσους κρατούμενους δεν είχαν μεταφερθεί στην Θεσσαλονίκη ως όμηροι και ο Γκαλίπ μπέης εγκαθίσταται στο κτίριο της Μητρόπολης όχι τόσο για να προστατευθεί από τους χριστιανούς, αλλά για να αποφύγει τη οργή όσων από τους Τούρκους είχαν την αντίθετη με αυτόν γνώμη για την παράδοση της πόλης. Το βράδυ της 17ης Οκτωβρίου η έκτη ημιλαρχία υπό τον ανθυπίλαρχο Αργύριο Σταυρόπουλο εξορμά από τη Βέροια και καταλαμβάνει το σιδηροδρομικό σταθμό Σκύδρας. 



Την επόμενη μέρα, Πέμπτη 18 Οκτωβρίου 1912, γιορτή του Αγίου Λουκά, τρεις στρατιώτες ως προπομποί του προελαύνοντος ελληνικού στρατού, ο Βρασίδας Λαγωνίκος, ο Νικόλαος Αγγελής και ο Νικόλαος Λιβανός καταλαμβάνουν το σιδηροδρομικό σταθμό της πόλης μας αφού συνεπλάκησαν με την εκεί ευρισκόμενη τουρκική φρουρά. Από τους πυροβολισμούς σκοτώθηκαν ο ιερέας του χωριού Σωτήρα, ο δεκαπεντάχρονος μαθητής Ψυχογιός και ένας μαθητής του οικοτροφείου. Ήταν οι τελευταίοι νεκροί πριν την απελευθέρωση της πόλης. 
Λίγο αργότερα φτάνει στο σταθμό αμαξοστοιχία με ένα λόχο πεζικού του ελληνικού στρατού με επικεφαλής τον αξιωματικό Βασίλειο Γεννηματά, ο οποίος μπαίνει θριαμβευτικά στην Έδεσσα. Την ίδια ώρα από την πόλη έρχεται προς το σταθμό μια πομπή με επικεφαλής το Μητροπολίτη και τους Τούρκους μουφτή, υποδιοικητή και δήμαρχο της Έδεσσας, ο οποίος κρατά λευκή σημαία. 



Στις 11 το πρωί της 18ης Οκτωβρίου 1912 γίνεται η επίσημη παράδοση της πόλης από τον Τούρκο δήμαρχο Αλή Ριζά, ο οποίος σύμφωνα με την τοπική παράδοση ήταν απόγονος του κελ Πέτρου που προδοτικά είχε παραδώσει τη βυζαντινή Έδεσσα στους Τούρκους πριν από 530 χρόνια περίπου. 
Αυτά είναι λίγο-πολύ γνωστά στους περισσότερους. Εκείνο όμως που σπάνια αναφέρεται είναι το τι προηγήθηκε από τους πολέμους του 1912-13 και την απελευθέρωση της Μακεδονίας. Ας θυμηθούμε συνοπτικά τα γεγονότα:
Μετά από έντονες ρωσσικές πιέσεις, με το σουλτανικό φιρμάνι της 28ης Φεβρουαρίου 1870 ιδρύεται η αυτοκέφαλη Εκκλησία της Βουλγαρίας με επικεφαλής Έξαρχο. Το Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως με αφορμή την μη μνημόνευση του ονόματος του Πατριάρχη στις λειτουργίες των εξαρχικών ναών, συγκάλεσε Πανορθόδοξη Σύνοδο το 1872 και κήρυξε σχισματική την Βουλγαρική Εξαρχία. 
Η Συνθήκη του Αγ. Στεφάνου της 3ης Μαρτίου 1878 μεταξύ Τσαρικής Ρωσσίας και Οθωμανικής αυτοκρατορίας, η οποία δημιούργησε την Μεγάλη Βουλγαρία, ένα στην ουσία πελατειακό κράτος της Ρωσσίας, προκάλεσε τέτοιες αντιδράσεις σε πανευρωπαϊκό επίπεδο, ώστε αυτοακυρώθηκε και ουδέποτε εφαρμόστηκε. Αποτέλεσμα της διπλωματικής εμπλοκής που προκάλεσαν οι προαναφερθείσες αντιδράσεις ήταν η σύγκλιση, μερικούς μήνες αργότερα, μιας νέας συνδιάσκεψης ειρήνης στο Βερολίνο (13 Ιουνίου – 13 Ιουλίου 1878), όπου με την νέα Συνθήκη (Συνθήκη του Βερολίνου) ανατράπηκαν οι αποφάσεις της Συνθήκης του Αγ. Στεφάνου. 
Το 1885 πραγματοποιείται η αυθαίρετη προσάρτηση της Ανατολικής Ρωμυλίας στο αυτόνομο Πριγκιπάτο της Βουλγαρίας, που είχε προκύψει από την Συνθήκη του Βερολίνου. Η νίκη των βουλγαρικών όπλων, στον Σερβο-Βουλγαρικό πόλεμο της ίδιας χρονιάς, αναπτέρωσε τις ελπίδες των Βουλγάρων ότι σύντομα θα πετύχαιναν αυτό που τους στέρησε η Συνθήκη του Βερολίνου: Την «Μεγάλη Βουλγαρία». 
Στις βουλγαρικές επιδιώξεις αντιτάχθηκαν τόσο η Ελλάδα, όσο και η Σερβία, οι οποίες εξόπλισαν αντίστοιχα ανταρτικά σώματα με στόχο αφ’ ενός μεν να εξασθενίσουν την οθωμανική εξουσία, αφ’ ετέρου δε να ανακόψουν τις βουλγαρικές δραστηριότητες. Παράλληλα, η ρουμανική προπαγάνδα επιχειρούσε με κάθε μέσον να προσεταιριστεί τους βλαχόφωνους πληθυσμούς γύρω από την Πίνδο, οργανώνοντας αντίστοιχα ένοπλα σώματα. 
Την ταραγμένη λοιπόν και χαοτική εκείνη περίοδο, που περιγράψαμε προηγουμένως, άρχισε να καλλιεργείται το ιδεολόγημα του «Μακεδονισμού» (η θεωρία ότι οι κάτοικοι της περιοχής της Μακεδονίας δεν είναι Έλληνες, ούτε Βούλγαροι, ούτε Σέρβοι, αλλά «Μακεδόνες»), καθώς και η πλαστή εθνοτική ταυτότητα των ανύπαρκτων «Σλαβομακεδόνων», εφευρήματα που αξιοποιήθηκαν αργότερα από την βουλγαρική προπαγάνδα στην εξυπηρέτηση των εδαφικών της βλέψεων. 
Ο Μακεδονισμός, ας μη το ξεχνάμε. υπήρξε δημιούργημα μεγαλοσερβικών πολιτικών κύκλων και ιδίως του Σέρβου πολιτικού, αλλά και διακεκριμένου λογίου, του Στόγιαν Νοβάκοβιτς (Stojan Novaković, 1842-1915), ο οποίος διετέλεσε δύο φορές Πρωθυπουργός του Βασιλείου της Σερβίας. Η επινόηση της ιδέας του "μακεδονικού έθνους" και η καλλιέργειά της στον σλαβικό πληθυσμό της Μακεδονίας είχε ως σκοπό να εξυπηρετήσει τα σχέδια της "μεγαλοσερβικής" πολιτικής για διείσδυση στον νότο και έξοδο στο Αιγαίο, αφού θα οδηγούσε στην απομάκρυνση της βουλγαρικής επιρροής από τους Σλάβους της Μακεδονίας και στην απόσχισή τους από τον βουλγαρικό εθνικό κορμό». 
Στην συνέχεια βέβαια τον «μακεδονισμό» τον υιοθέτησαν και οι ίδιοι οι Βούλγαροι, με θλιβερά αποτελέσματα. Τέλος, ο μακεδονισμός υιοθετήθηκε και από τον οπερεττικό εκείνον αυτοδιορισμένο «στρατάρχη», τον Τίτο, για να εξυπηρετήσει τους δικούς του σχεδιασμούς και επιδιώξεις, με αποτέλεσμα να τον υφιστάμεθα μέχρι σήμερα. 
Ένα άλλο σημαντικό ζήτημα που πρέπει να επισημανθεί είναι η χρησιμοποίηση του γλωσσικού παράγοντα ως οχήματος εδαφικών διεκδικήσεων και επεκτατισμού.
Αξίζει να επιμείνουμε λίγο παραπάνω στο θέμα αυτό.
Επιστημονικώς είναι πλέον αδιαμφισβήτητο, ότι η ομιλούμενη γλώσσα δεν αποτελεί απόλυτο εθνολογικό κριτήριο ταξινόμησης μιας συγκεκριμένης εθνοτικής ομάδας. 
Με απλά λόγια: Η γλώσσα που μιλάει ένα σύνολο ανθρώπων δεν έχει σχέση με την εθνική τους ταυτότητα.
Περιορίζομαι να αναφέρω το κλασσικό παράδειγμα των γερμανόφωνων Αλσατών, στα σύνορα Γαλλίας–Γερμανίας, οι οποίοι αισθάνονται φανατικοί Γάλλοι και πολέμησαν τόσο στον Α΄ όσο και στον Β΄ Παγκ.Πόλεμο στο πλευρό των Γάλλων.
Στο σημείο αυτό οφείλω να επισημάνω ορισμένες πραγματικότητες, που αγνοούνται ή αποσιωπούνται:
Ο ελληνισμός, στην ιστορική του πορεία των 4000 χρόνων, δημιούργησε τεράστιες πολυεθνικές αυτοκρατορίες (πολυεθνικές, αλλά ποτέ πολυ-πολιτισμικές), αχανή Βασίλεια (Πτολεμαίοι, Σελευκίδες), αλλά συχνότατα υπέστη και επιδρομές βαρβάρων λαών, κατακτήθηκε πλήρως ή εν μέρει από ξένους στρατούς (Ρωμαίοι, Οθωμανοί), ενώ εκτοπίσθηκαν τμήματά του από προαιώνια ελληνικά εδάφη. Αποτέλεσμα όλων αυτών των ιστορικών εξελίξεων ήταν κάποιοι ελληνικοί πληθυσμοί να αλλοφωνήσουν, όπως ορισμένοι μικρασιάτες (τουρκόφωνοι Έλληνες), να λατινοφωνήσουν (βλαχόφωνοι Έλληνες), να σλαβοφωνήσουν (σλαβόφωνοι Έλληνες), να αλβανοφωνήσουν (αρβανιτόφωνοι Έλληνες) ή να ιταλοφωνήσουν (οι Γρεκάνοι της Magna Grecia). 
Επομένως, το ότι κάποια τμήματα του πληθυσμού της Μακεδονίας είχαν παλαιότερα ως μοναδικό γλωσσικό μέσο επικοινωνίας ένα σλαβογενές ιδίωμα, δεν αποτελεί ικανό και επαρκές κριτήριο για την επιχειρηθείσα στο παρελθόν και επιχειρούμενη και σήμερα από ορισμένους, τοποθέτησή τους εκτός του ελληνικού έθνους. 
Ως γηγενής λοιπόν Μακεδόνας Έλλην θεωρώ ότι το ζήτημα έχει απαντηθεί θεωρητικά και πρακτικά και δεν υπάρχει ανάγκη περαιτέρω συζητήσεων και διευκρινίσεων.
Και για να μη υπάρχει οποιαδήποτε παρανόηση επαναλαμβάνω: Είμαι ντόπιος Μακεδόνας Έλληνας, με αυτήν ακριβώς την σειρά. Το πρώτο αποτελεί την τοπική πολιτισμική μου ταυτότητα, το δεύτερο την γεωγραφική μου ταυτότητα και το τρίτο την εθνική μου ταυτότητα.
Με την ευκαιρία ας θυμηθούμε αυτό που τόνιζαν στην επιστολή διαμαρτυρίας που έστειλαν το 1903 κάτοικοι της πόλης του Μοναστηρίου (Βιτώλια) προς τις Μεγάλες Δυνάμεις:
«...λαλούμεν ελληνιστί, βλαχιστί, αλβανιστί, βουλγαριστί, αλλά ουδέν ήττον εσμέν άπαντες Έλληνες και ουδενί επιτρέπομεν να αμφισβητεί προς ημάς τούτο...».
Να έχουμε επί πλέον πάντα στο μυαλό μας ότι τα ιδιώματα που ομιλούνται σε περιοχές της κεντρικής και δυτικής Μακεδονίας δεν έχουν σχέση γλωσσολογική και ιστορική με την κατασκευασμένη το 1944-45 γλώσσα των Σκοπίων που την ονομάζουν αυθαίρετα «μακεδονική».
Και για να τελειώνουμε. Όπως συχνά επαναλαμβάνω:
"…Στον ελληνισμό, μετέχει κάποιος εθελουσίως. Είναι τιμή και ευθύνη η ελληνική ταυτότητα. Η ελληνικότητα δεν επιβάλλεται, αλλά κερδίζεται και αποδεικνύεται με αγώνες, θυσίες και ήθος. Πρόκειται για θεϊκό χάρισμα και όχι για καταναγκασμό. Ο ελληνισμός κανέναν δεν παρακαλάει. Όποιος δεν θέλει να είναι Έλληνας, κακό του κεφαλιού του. Ας αρκεσθεί στη μίζερη και ελεεινή σκοπιανή ιδιότητα ή ας παραμείνει στην πνευματική αναξιοπρέπεια του κακώς εννοούμενου τοπικισμού και της γκρίνιας για τα κονδύλια. Αυτά δεν τα λέω για να δικαιολογήσω την κρατική απραξία, ούτε για να εθελοτυφλούμε μπροστά στον κίνδυνο από τη διείσδυση των πρακτόρων. Χρειάζεται συνεχής άμυνα και αντίσταση. Αλλά συγχρόνως δεν πρέπει να αποδίδουμε στους αργυρώνητους νεοκομιτατζήδες καμιά ιδιότητα φοβερού και τρομερού μαζικού κινήματος αφελληνισμού. Εάν σώσουμε το όνομα της Μακεδονίας, οι πρακτορίσκοι πιθανότατα θα εξαφανισθούν μία για πάντα. Θα τους καταπιεί η ίδια η Ιστορία…".
Κλείνω, με τα λόγια του μεγάλου εκείνου Μακεδόνα Έλληνα, του Ίωνα Δραγούμη, ο οποίος χάθηκε τόσο πρόωρα, δολοφονημένος άνανδρα από πολιτικούς του αντιπάλους, που έγραφε στο βιβλίο του «Μαρτύρων και Ηρώων αίμα», τα εξής, προφητικά θα τα χαρακτήριζα, απευθυνόμενος στους πολιτικούς της Αθήνας :
«Να ξέρετε πως αν τρέξουμε να σώσουμε την Μακεδονία, η Μακεδονία θα μας σώσει.
Θα μας σώσει από την βρώμα όπου κυλιούμαστε, θα μας σώσει από την μετριότητα και από την ψοφιοσύνη, θα μας λυτρώσει από τον αισχρό τον ύπνο, θα μας ελευθερώσει.
Αν τρέξουμε να σώσουμε την Μακεδονία, εμείς θα σωθούμε...» 

Δ.Ε.E. 17-10-2017


Κυριακή 15 Οκτωβρίου 2017

Υπόμνημα-επιστολή προς την Κυβέρνηση των ΗΠΑ για την Μακεδονία


Με μεγάλη προθυμία ανταποκρίθηκα στην πρόσκληση να συνυπογράψω το κείμενο.
30.  Evangelidis Dimitris E., Ethnologist, Author, Greece



Η ΑΠΟΦΑΣΗ ΓΙΑ ΕΝΑ ΜΟΝΙΜΟ ΟΝΟΜΑ ΤΗΣ ΦΥΡΟΜ ΑΦΟΡΑ ΤΗΝ ΕΔΑΦΙΚΗ ΑΚΕΡΑΙΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ, ΤΗΝ ΕΙΡΗΝΗ ΚΑΙ ΣΤΑΘΕΡΟΤΗΤΑ ΣΤΑ ΒΑΛΚΑΝΙΑ

Οκτώβριος, 2017

ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ:

Ντόναλντ Τραμπ, Πρόεδρο των ΗΠΑ
Ρεξ Τίλλερσον, Υπουργό Εξωτερικών των ΗΠΑ
Μάθιου Νίμιτζ, Ειδικό Μεσολαβητή του ΟΗΕ μεταξύ Ελλάδος και Σκοπίων
Κράτη- μέλη του ΟΗΕ
Κράτη- Μέλη της Ευρωπαϊκής Ενώσης
Ευρωβουλευτές


ΚΟΙΝΟΠΟΙΕΙΤΑΙ ΠΡΟΣ:

κ. Προκόπη Παυλόπουλο, Πρόεδρο της Ελληνικής Δημοκρατίας
κ. Αλέξη Τσίπρα, Πρωθυπουργό της Ελλάδος
κ. Νίκο Κοτζιά, Υπουργό Εξωτερικών της Ελλάδος
κ. Κυριάκο Μητσοτάκη, Αρχηγό της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης
Αρχηγούς όλων των κομμάτων της Ελληνικής Βουλής
Βουλευτές του Ελληνικού και του Κυπριακού Κοινοβουλίου


Αξιότιμες Κυρίες και Αξιότιμοι Κύριοι,

Με αυτή την επιστολή μας επιθυμούμε να καταστήσουμε σαφείς τους λόγους για τους οποίους οι Έλληνες δεν μπορούν να δεχθούν τον όρο «Μακεδονία» ή οποιοδήποτε όνομα περιλαμβάνει τον όρο «Μακεδονία», ως το μόνιμο όνομα του βορείου γείτονά της, της Πρώην Γιουγκοσλαβικής Δημοκρατίας της Μακεδονίας (ΦΥΡΟΜ). Το όνομα ΦΥΡΟΜ (ΠΓΔΜ) συμφωνήθηκε μόνον ως προσωρινό. Ο όρος Μακεδονία πρέπει να αφαιρεθεί πριν το κράτος αυτό γίνει δεκτό σε οποιονδήποτε διεθνή οργανισμό. Οι λόγοι εξηγούνται στη συνέχεια.

Όπως κάθε έθνος, έτσι και οι Έλληνες αισθανόμαστε υπερήφανοι όταν άλλες χώρες χρησιμοποιούν ελληνικά ιστορικά ονόματα ή ελληνικές λέξεις, καθώς εισάγουν νέα επιστημονική ορολογία ή δίνουν ονομασίες σε εταιρίες, πλατείες ή πόλεις. Ομως, η ΠΓΔΜ απαιτεί να της δοθεί το ίδιο όνομα που έχει μία γειτονική της περιοχή που ανήκει στην Ελλάδα (ένα μεγάλο τμήμα της Βορείου Ελλάδος ονομάζεται Μακεδονία και συνορεύει με την ΠΓΔΜ). Ποιοι λόγοι κρύβονται πίσω από αυτή την απαίτηση της ΠΓΔΜ και γιατί οι Έλληνες είμαστε απολύτως αντίθετοι;

Στις 11 Ιανουαρίου 1934, η Κομμουνιστική Διεθνής (ΚΟΜΙΝΤΕΡΝ) αναγνώρισε ένα ανύπαρκτο έθνος, το «μακεδονικό», το οποίο συμπεριλάμβανε τον πληθυσμό (διαφόρων εθνικοτήτων) που κατοικούσε στα εδάφη της αρχαίας ιστορικής Μακεδονίας· το σαφώς μεγαλύτερο τμήμα της ιστορικής Μακεδονίας ανήκει στην Ελλάδα, ένα μικρό τμήμα στη Βουλγαρία και ένα επίσης μικρό τμήμα στην -τότε- νότια Γιουγκοσλαβία. Στη συνέχεια (το 1944) ο ηγέτης της Κομμουνιστικής Γιουγκοσλαβίας Γιόζεπ Μπροζ, γνωστός ως Τίτο, μετονόμασε μια περιοχή της νότιας Γιουγκοσλαβίας από Vardarska Banovina (Επαρχία του ποταμού Βαρδάρη) σε «Σοσιαλιστική Δημοκρατία της Μακεδονίας». Επί πλέον, κωδικοποίησε την γλώσσα που ομιλείτο σε μέρη της νότιας Γιουγκοσλαβίας, μία Σλαβική διάλεκτο παρόμοια των Βουλγαρικών διαλέκτων, και την ονόμασε «Μακεδονική γλώσσα». Είναι σημαντικό να σημειώσουμε ότι η κυβέρνηση των ΗΠΑ αντέδρασε αμέσως, με τον υπουργό εξωτερικών Έντουαρντ Στιτίνιους να δηλώνει ότι η όποια αναφορά σε «Μακεδονικό έθνος», «Μακεδονική πατρική γη» και «Μακεδονική συνείδηση» είναι «αδικαιολόγητη δημαγωγία που δεν αντιπροσωπεύει καμμία εθνική ή πολιτική πραγματικότητα», και ότι μπορεί να την δει κανείς μόνο σαν μία «πιθανή μάσκα που πίσω της κρύβει επιθετικές προθέσεις ενάντια στην Ελλάδα» (http://www.mfa.gr/images/docs/fyrom/dilosi_stettinius_dec_1944.pdf). Πράγματι, εκείνο το διάστημα άρχισε να αναπτύσσεται ένα αφήγημα, σύμφωνα με το οποίο οι Σλάβοι «Μακεδόνες» είναι απόγονοι του Μεγάλου Αλεξάνδρου και των Αρχαίων Μακεδόνων, και οι Έλληνες κατέχουν το μεγαλύτερο μέρος της πατρίδας τους (το μεγαλύτερο τμήμα της Βορείου Ελλάδος που από την Αρχαιότητα μέχρι και σήμερα ονομάζεται Μακεδονία). Η ιδεολογία αυτή άρχισε να εκδηλώνεται με πιο έντονο τρόπο από το 1991 (όταν η περιοχή της νότιας Γιουγκοσλαβίας που σήμερα λέγεται ΠΓΔΜ αποσπάστηκε απο την Γιουγκοσλαβία), καθώς το κυβερνών κόμμα της ΠΓΔΜ θεώρησε σκόπιμο να εμφυσήσει στο καινούργιο «μακεδονικό έθνος» την αίσθηση της ομοιογένειας και εθνικής υπερηφάνειας και να τους ενώσει στην προσπάθεια να διεκδικήσουν την βόρεια διοικητική περιφέρεια της Ελλάδος η οποία ονομάζεται Μακεδονία και να αποκτήσουν πρόσβαση στη θάλασσα. Αυτή την ιδεολογία διδάσκονται και οι μαθητές στα σχολεία της ΠΓΔΜ. Είναι φανερό, επομένως, πως η απαίτηση της ΠΓΔΜ να ονομασθεί μόνιμα Μακεδονία αποσκοπεί στην πραγματοποίηση του ονείρου για «ανάκτηση» της Μακεδονικής Ελληνικής γής.

Η ΠΓΔΜ και οι κυβερνήσεις της ουδέποτε έκρυψαν αυτές τις προθέσεις τους, όπως καταδεικνύεται από το πελώριο άγαλμα του Μεγάλου Αλεξάνδρου το οποίο οι κυβερνώντες έστησαν στην κεντρική πλατεία των Σκοπίων, την μετονομασία του αεροδρομίου των Σκοπίων σε αεροδρόμιο Μεγάλου Αλεξάνδρου, την έκδοση νομίσματος με τον Λευκό Πύργο της Θεσσαλονίκης (που σταμάτησε μόνο όταν η Ελλάδα επέβαλε εμπορικό αποκλεισμό στα συνορά της με την ΠΓΔΜ), την εισαγωγή άρθρων στο συνταγμά τους που συνεπάγεται δικαιώματα σε όλο το έδαφος της αρχαίας Μακεδονίας και το μάλλον ακατανόητο βίντεο με ρατσιστικoύς τόνους (https://m.youtube.com/watch?v=zNXW5ITS6mA) που αναφέρεται στην εθνική τους καθαρότητα και στη Μεγάλη Ιδέα τους, το οποίο προβλήθηκε από έναν κυβερνητικό τηλεοπτικό σταθμό των Σκοπίων. Επί πλέον, τον περασμένο Αύγουστο, ο Γενικός Πρόξενος των Σκοπίων στο Τορόντο του Καναδά παρακολούθησε μία εκδήλωση των «Ενωμένων Μακεδόνων», όπου η «μακεδονική υπερηφάνεια» διακηρύχθηκε μπροστά σε ένα χάρτη που παρουσίαζε την «πατρίδα τους» και περιλάμβανε τη Θεσσαλονίκη, άλλα εδάφη της Ελληνικής Μακεδονίας καθώς και εδάφη της Βουλγαρίας. Παρόμοιες εκδηλώσεις έχουν λάβει χώραν πολλές φορές στο παρελθόν με τη συμμετοχή και την ενθάρρυνση κυβερνητικών αξιωματούχων των Σκοπίων. Εξ άλλου, στην πρόσφατη συνάντηση μεταξύ του Έλληνα Υπουργού Εξωτερικών Νίκου Κοτζιά και του Υπουργού Εξωτερικών της ΠΓΔΜ Νίκολα Ντιμιτρόφ, ο Σκοπιανός Υπουργός, ενώ μιλούσε για ειρήνη και συμφιλίωση μεταξύ των δύο χωρών, δήλωνε ότι είναι υπερήφανος Μακεδόνας!

Σκοπός αυτής της επιστολής δεν είναι να εξηγήσουμε ότι η ιστορία της Αρχαίας Μακεδονίας αποτελεί μέρος της Ελληνικής Ιστορίας· αυτό το γνωρίζει οποιοσδήποτε έχει στοιχειώδεις ιστορικές γνώσεις (http://macedonia-evidence.org/). Πιστεύουμε, πάντως, πως γίνεται σαφές ότι όταν έχουμε την ΠΓΔΜ στα βόρεια σύνορά μας να καλλιεργεί εχθρότητα προς την Ελλάδα, να απειλεί την εδαφική ακεραιότητα της Ελλάδος και να διαιωνίζει το εχθρικό κλίμα μέσω της εκπαίδευσης που παρέχει στα παιδιά της, η Ελλάδα δεν μπορεί να αποδεχθεί το ονομα ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ ή οποιοδήποτε όνομα περιλαμβάνει τον όρο ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ, διότι τελικά θα παραμείνει μόνο ο όρος Μακεδονία, όπως ήδη αναφέρεται η ΠΓΔΜ σε διεθνείς χάρτες. Η Ελλάδα δεν μπορεί να ψηφίσει υπέρ της εντάξεως των Σκοπίων στο ΝΑΤΟ και στην ΕΕ, μέχρις ότου οι κάτοικοι αυτού του κράτους επιλέξουν ένα όνομα το οποίο δεν θα περιλαμβάνει τον όρο «Μακεδονία».

Δεν μπορούμε να παραβλέψουμε, αντιθέτως, αξίζει να επισημάνουμε τους στενούς δεσμούς που η ΠΓΔΜ αναπτύσσει με την Τουρκία (π.χ. http://umdiaspora.org/2011/09/19/umd-honors-tca-chairman-with-macedonia-friendship-award/ and http://umdiaspora.org/2012/04/18/tca-a-umd-announce-study-in-turkey-scholarships-for-macedonian-american-students-mk/), τον ανατολικό γείτονα της Ελλάδος, μία χώρα που προκαλεί καθημερινά την Ελλάδα παραβιάζοντας τα χωρικά ύδατα και τον εναέριο χώρο και αμφισβητώντας τα θαλάσσια σύνορά της. Όπως φαίνεται, η παλιά παροιμία «ο εχθρός του εχθρού μου είναι φίλος μου» εφαρμόζεται σε αυτήν την περίπτωση, αλλά αυτές οι εξελίξεις σίγουρα δεν συμβάλλουν στο να καθησυχάσουν την Ελλάδα, και την αναγκάζουν να προβαίνει σε μεγάλες αμυντικές δαπάνες δυσανάλογες προς τις οικονομικές της δυνατότητες.

Ο απανταχού Ελληνισμός δεν τρέφει αισθήματα εχθρότητας ή αντιπαλότητας απέναντι στους πολίτες της ΠΓΔΜ, παρά επιθυμεί την ειρηνική και παραγωγική συνύπαρξη των δύο λαών. Στο σημείο αυτό αξίζει να σημειωθεί ότι η Ελλάδα έχει συμβάλει αποφασιστικά στην ανάπτυξη της οικονομίας και των υποδομών της ΠΓΔΜ. Η Ελλάδα εκφράζει την ειλικρινή επιθυμία να εδραιωθεί ο αμοιβαίος σεβασμός και να βρεθεί μία μόνιμη πολιτική λύση με τον βόρειο γείτονά της. Αν όμως γίνει αποδεκτό για την ΠΓΔΜ ένα μόνιμο όνομα που θα περιλαμβάνει τον όρο Μακεδονία, ή γίνει δεκτή αυτή η χώρα στο ΝΑΤΟ με το όνομα ΦΥΡΟΜ, όχι μόνο δεν θα επιλυθούν τα προβλήματα, αλλά θα επιδεινωθούν οι προστριβές μεταξύ της Ελλάδος, της ΠΓΔΜ και άλλων Βαλκανικών χωρών και θα αποσταθεροποιηθούν τα Βαλκάνια.

Υπογραφές
1. Almpoura Efstratia P., MScPsy Dev LP, Athens, Greece

2. Andreatos Antonios, Professor, Hellenic A/F Academy, Greece

3. Argyropoulos, Yiannis, PhD, Principal Member of Technical Staff, AT&T Labs, USA

4. Argyrou Fanoulla, Researcher, Journalist, Author, London, United Kingdom

5. Aroniadou-Anderjaska Vassiliki, PhD, Research Associate Professor of Neuroscience, Bethesda, MD, USA

6. Athanassiou Myrodis, Diplom-Physiker, Munich, Germany

7. Athanasoulis Gerasimos A., Professor, School of Naval Architecture and Marine Engineering, National Technical University of Athens, Greece

8. Avanea Agathi, Jounarlist, Athens, Greece

9. Bacalis Naoum, National Hellenic Research Foundation, Athens, Greece

10. Baloglou George, fmr Associate Professor of Mathematics, SUNY Oswego, USA

11. Balopoulos Victor, PhD, Associate Professor, Department of Civil Engineering, School of Engineering, Democritus University of Thrace, Greece

12. Baltatzis Panagiotis, MD, Internist, General Secretary, Hellenic American National Council, Baltimore, USA

13. Batrakoulis Theodoros, PhD, Geopolitics, France

14. Blytas George C., PhD, Physical Chemistry (ret.), University of Wisconsin, USA

15. Bougas Ioannis, PhD, The Bougas Management Consulting, Queen’s University, Canada

16. Bucher Matthias, Associate Professor, Technical University of Crete, Greece

17. Chryssakis Thanasis, Associate Professor, Dept. of Mathematics, National andKapodistrian University of Athens, Greece

18. Constantinidou Hellen-Isis A., Professor Εmeritus, School of Agriculture, Faculty of Agriculture, Forestry and Natural Environment, Aristotle University of Thessaloniki, Thessaloniki, Greece

19. Daniil Evangelia, MD., Medic Pneumonologist-Specialist in Tuberculosis, Greece

20. Daskalopoulou Stella S., PhD, Associate Professor in Medicine, McGill University, Montreal, QC, Canada

21. Di Filippo Giuseppina, PhD, fmr Professor Humanities, Classics and Italian, University of New Hampshire, USA

22. Dimoutsos Andreas Ι., PhD, Athens, Greece

23. Dimoutsos Michalis, Microbiologist, Athens, Greece

24. Dokos Socrates, PhD, Associate Professor, Graduate School of Biomedical Engineering, University of New South Wales, Sydney, NSW, Australia

25. Dragas George Dion., The V. Rev. Professor, PhD, DD, DTh, Professor of Patrology, Helllenic College/Holy Cross, Boston, MA, USA

26. Dritsos Stefanos, Professor, Dept. of Civil Engineering, University of Patras, Greece

27. Economides Spyros, of Management, California State University, East Bay, USA

28. Efthymiou Pavlos N., Professor Emeritus, Aristotle University of Thessaloniki, Greece

29. Evangeliou Christos, Professor of Philosophy, Towson, MD, USA

30. Evangelidis Dimitris E., Ethnologist, Author, Greece

31. Filippou-Katehis Athina, Assistant to the Director of the Education, Office of the Greek Orthodox Archdiocese in America, NYC, USA

32. Fountzoulas Costas, PhD, Philadelphia, PA, USA

33. Fraggoulis Fraggos, PhD, General (ΕπιτιμοςΑρχηγος ΓΕΣ Στρατηγος εα), Greece

34. Fytrolakis Nikolaos, Professor Emeritus, National Technical University of Athens, Greece

35. Gatzoulis Nina, former Professor of Humanities, Classics and Italian, University of New Hampshire, USA

36. Gatzoulis Vassilios, President of Hellenic Society PAIDEIA of New Hampshire, Electrical-Nuclear Engineer (ret.), US Defense Dept., Naval Submarine Div., USA

37. Georgiadis Georgios, Υπτγος ε.α, Πρόεδρος ΕΑΑΣ Ν.Ξάνθης, Greece

38. Gialtouridis George, President of New England Risk Solutions LLC, Westwood, MA, USA

39. Giannopoulos Georgios, Professor Emeritus, University of Patras, Greece

40. Giannoukos Stamatios, MEng, PhD, Post Doctoral Research Associate, University of Liverpool, Dept. of Electrical Engineering and Electronics, United Kingdom

41. Grammatikos Filippos, Professor, Aristotle University of Thessaloniki, Thessaloniki, Greece

42. Haitidis Efstathios, PhD, Munich University, Mέλος της Γερμανικής Ακαδημίας Πράξης και Επιστήμη και επίτιμος πρόεδρος του συλλογου του ολοκαυτώματος Πύργων Εορδαίας με την επωνυμία Ιερή μνήμη, Greece

43. Halamandaris Pandelis, PhD, Brandon University, USA

44. HatzitoliosApostolos I., Professor of Pathology, Διευθυντής Α’ Προπαιδευτικής Παθολογικής Κλινικής, Νοσοκομείο ΑΧΕΠΑ, Ιατρική Σχολή, Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης Α’ Αντιπρόεδρος Εταιρείας Παθολογίας Ελλάδος (ΕΠΕ) Αντιπρόεδρος Επαγγελματικής Ένωσης Παθολόγων Ελλάδος (ΕΕΠΕ), Greece

45. Hatzichronoglou Lena, PhD, Professor of Humanities, Macomb Community Members College, MI, USA

46. Hatzopoulos John N., MSCE, PhD,Professor Emeritus, University of the Aegean, Greece, fmr Professor, California State University, Fresno, USA

47. Iatrou Christos, Professor of Anesthesiology, Medical School, Democritus University of Thrace, Greece

48. Ierapetritis D., BA, MSc, PhD Geography, University of the Aegean, Greece

49. Iliopoulou-Georgoudaki Ioanna, Professor (ret.), Dept. of Biology, University of Patras, Greece

50. Intzesiloglou Nikolaos, Professor Emeritus, Faculty of Law, Aristotle University of Thessaloniki, Greece

51. Ioannou Petros, Professor, Electrical Engineering Systems, University of Southern California, Director of Center for Advanced Transportation Technologies, Associate Director for Research METRANS, Director of Financial Engineering Masters Program, Los Angeles, CA, USA

52. Kaikis-Lericos Irene, BS Communications, Towson University, Executive Director (ret.), Field Communications, Washington, D.C., Executive Board Member, St. Demetrios Greek Orthodox Church, Baltimore, MD, USA

53. Kakouli-Duarte Thomais, PhD, Director enviroCORE, Lecturer in Biosciences, Dept. of Science and Health, Institute of Technology, Carlow, Ireland

54. Karakostas Ted , Bachelor of Arts in Political Science, Masters of Orthodox Theological studies, Boston USA

55. Karantzikos Athanasios, Lieutenant General (ret.), Επίτιμος Α Υπαρχηγός ΓΕΣ, Greece

56. Karatzios Christos, MD CM, FRCP, Assistant Professor of Pediatrics, McGill University Health Care Centre, Canada

57. Karkamanis Dimitrios, fmr Senior Research Fellow, Swedish National Defense Research Institute, Stockholm, Sweden

58. Kapetanakis Emmanouil, Postgraduate student, Cyprus University of Technology, Cyprus

59. Katsarkas A., MD, PhD, Professor in Medicine, McGill University, Montreal, Quebec, Canada

60. Katsifis Spiros P., PhD, FACFE, Professor and Chair, Department of Biology, Graduate Studies, University of Bridgeport, Bridgeport, CT, USA

61. Kelesidis Vassilios C., Petroleum Institute, a part of Khalifa University of Science and Technology, Abu Dhabi, United Arab Emirates

62. Kladi Matianthi, fmr Professor, Dept. of International and European Studies, Panteion University, Athens, Greece

63. Kliros George, PhD, Associate Professor, Head of Division of Electronics, Electric Power, Telecommunications, Dept. of Aeronautical Sciences, Hellenic Air Force Academy, Greece

64. Kodogianidis Nikolaos PhD, PE Electrical Engineer, Fred Wilson & Associates, Jacksonville, FL, USA

65. Koios Nikolaos, PhD, Assistant Professor, University Ecclesiastical Academy of Thessaloniki, Greece

66. Kolovos Alexander, PhD, Executive Analytics Professional, SpaceTimeWorks, San Diego, CA, USA

67. Konstantinidou Anastasia, Head, Office of Public & International Relations,Western Macedonia University of Applied Sciences, Kozani, Greece

68. Kontis Ioannis, Major General (ret.), Greece

69. Koumakis Leonidas, Jurist, Author, Greece

70. Kounnamas Gregory, MSc Naval Architect, School of Naval Architecture and Marine Engineering, National Technical University of Athens, Greece

71. Kouroumalis Elias, MD, PhD,Professor Emeritus, Medical School, University of Crete, Greece

72. Kozyrakis Kostas, Assistant Professor, School of Dentistry, National and Kapodistrian University of Athens, Greece

73. Kyriakou Georgios, Professor, Democritus University of Thrace, Greece

74. Lampropoulou Venetta, Professor Emeritus, Special-Deaf Education, Deaf Studies Unit, Department of Primary Education, University of Patras, Greece

75. Lazaridis Anastasios, PhD, Professor Emeritus, Widener University, Chester, PA, USA

76. Leventouri Theodora, PhD, Professor, Dept. of Physics, Director of Medical Physics FAU, Boca Raton, FL, USA

77. Liolios Asterios, Professor (ret.), Dept. of Civil Engineering, School of Engineering, Democritus University of Thrace, Xanthi, Greece

78. Lomis Dean, Professor Emeritus, University of Delaware, USA

79. Lymberis Maria T., MD, Distinguished Life Fellow, American Psychiatric Association, Clinical Professor of Psychiatry (hon.), UCLA School of Medicine, USA

80. Makrodimitris Aggelos, PhD, Ophthalmologist (ret.), Greece

81. Manias Stefanos, Professor, National Technical University of Athens, Greece

82. Manios Ioannis Κ., PhD, DDS/LitMG ΥΠΟΠΤΕΡΑΡΧΟΣΥΓΕΙΟΝΟΜΙΚΟΥ, Greece

83. Mataragas Bill, President of Hellenic American National Council (HANC), USA

84. Mavros Ioannis G., MA in Political Economy, New School for Social Research NY, NY, USA

85. Melakopides Costas, Associate Professor of International Relations (ret.), University of Cyprus, Cyprus

86. Mermigas Lefteris, Professor of Pathology, SUNYAB, USA

87. + Metropolitan of Kalavryta and Aigialia, Amvrosios, Greece

88. Michopoulos Aristotelis, Professor, Hellenic College, MA, USA

89. Milioritsas Nikolaos, Lieutenant General (ret.), Greece

90. Miller Barbara, Baltimore, MD, USA

91. Miller Stephen G.,Professor Emeritus, University of California at Berkeley, USA

92. Moraitis Nicholaos L., PhD, International Relations, Comparative Politics U.S. Foreign Policy, University of California, Berkeley, USA

93. Moschovakis A.K., MD, PhD,Professor of Physiology, Faculty of Medicine, University of Crete, Greece

94. Natsios Dimitrios, Teacher, Theologist, Author, Kilkis, Greece

95. Niarchos Panos, Professor (ret.), Indiana University, USA

96. Nikolaidis Tasos, Professor Emeritus, University of Crete, Greece

97. Nikitaras Nikitas, Associate Professor, School of Physical Education and Sports Science, National and Kapodistrian University of Athens, Greece

98. Noutsis Konstantine, Dermatologist, Vice President, AHEPA Chapter of Athens, Greece

99. Ntapalis Andrew H., Adjunct Professor of Modern Greek, Dept. of Classics, University of New Hampshire, USA

100. Oikonomou Alexandra, Associate Professor, National and Kapodistrian University of Athens, Greece

101. Okos Anthony, MD,Seattle, WA, USA

102. Panoskaltsis Vassilis P., Professor, Dept. of Civil Engineering, School of Engineering, Demokritus University of Thrace, Greece

103. Papadopoulos Dimitrios P., Professor Emeritus, Democritus University of Thrace, Greece

104. Papadopoulos Kyriakos,Professor of Chemical and Biomolecular Engineering, Tulane University, New Orleans, USA

105. Papadopoulos Nikolaos Th., MD PhD, FEBO, Professor Emeritus, Medical School, Aristotle University of Thessaloniki, Greece

106. Papagaryfallou Panagiotis, Professor (ret.), Panteion University, Greece

107. Papagiannis Grigorios, Associate Professor of Byzantine Philology, Democritus University of Thrace, Greece

108. Papakostas Stephanos, MBA formerly professor of Business Administration, Southeastern College, Deree College, Athens, Greece

109. Papamarinopoulos Stavros P., University of Patras, Greece

110. Papathanasiou Maria K., Professor Emeritus, Dept. of Mathematics, National and Kapodistrian University of Athens, Greece


111. Patitsas Tom A., Professor Emeritus of Physics, Laurentian University, Sudbury, CA, USA

112. Pelekanos Nikos, Professor, University of Crete, Greece

113. Pelidou Sygkliti-Henrietta,Assistant Professor in Neurology, of Medicine, University of Ioannina, Ioannina, Greece

114. Perdikatsis Vassilis, PhD, Professor Emeritus, Dept. of Mineral Resources Engineering, Technical University of Crete Greece

115. Persephonis Peter, Professor Emeritus, Dept. of Physics, University of Patras, Patras, Greece

116. Phufas Ellene S., Professor, English / Film / ESL, Translator / Editor, SUNY ERIE, Buffalo NY

117. Polymerakis Fotis, Assistant Professor, Dept of Philology, University of Ioannina, Ioannina, Greece

118. Poularikas Alexander, Professor Emeritus, University of Alabama, USA

119. Rantsios Apostolos T., PhD,DipECVPH, FHVA Past President and Honorary member, WVA, Greece

120. Rigos Evangelos, Master Mariner, Pace University, BBA, NY., Greece

121. Righos George N, Order of AHEPA, Past District Governor, 5th District, Wilmington, Delaware, USA

122. Rocha Rhoda S., (ret.) Professor, Baltimore County Community College, Baltimore, Maryland, USA

123. Rouman John C., Professor Emeritus, Classics University of New Hampshire, USA

124. Shiakolas Panos S., Professor, The University of Texas at Arlington, Arlington, TX, USA

125. Sideris Kostas K.,Associate Professor, of Civil Engineering, Democritus University of Thrace, Greece

126. Simeonidis Ioannis, Economist, PhD in Economics/Marketing, fmr Director of Public Sector Division in Agricultural Bank of Greece, fmr Professor in Dept of Management, Athens University of Applied Sciences AEI/TEI, Greece

127. Sinis Martha, Docent,Baltimore, Maryland, USA

128. Spathopoulos Theodoros, Ing., fmr Director of Studies, Research & Development, Hellenic Aerospace Industry, Greece

129. Stamboliadis Elias, Professor, Technical University of Crete, Greece

130. Stavropoulos Georgios, MD, Cytopathologist, Professor, Technological Institute of Athens, Greece

131. Tatsios Georgios, Pharmacist, Msc in Industrial Pharmacy, Biostatistics, Health Management, President of Panhellenic Macedonian Cultural Club Association, Greece

132. Tomazos Ilias, Professor-Director of Hellenic Society PAIDEIA, University of Connecticut, USA

133. Triantafillou Georgia, PhD, Temple University,Philadelphia, PA, USA

134. Tsakiridis Haralambos E., ΥποστράτηγοςΥγειονομικού, Ιατρός (military surgeon), Greece

135. Tzafettas Ioannis, PhD, FRCOG Professor, Medical School, Aristotle University of Thessaloniki, President of Hellenic Representative Committee of the Royal College of Obstetricians and Gynaecologists, Greece

136. Tzamouzakis Fragiskos, fmr Researcher A, Centre of Planning and Economic Research, Greece

137. Tsatsanifos Christos, PhD, Civil Engineer, Qatar

138. Tsolaki Magdalini, Professor of Neurology, Aristotle University of Thessaloniki, Greece, Chair of Greek Federation of Alzheimer’s Disease, Greece

139. Vallianatos Evaggelos, PhD, Historian, Environmental Strategist, contributor to the Huffington Post, USA

140. Vardoulakis Antonios Ioannis, Professor Emeritus, Dept. of Mathematics, Aristotle University of Thessaloniki, Thessaloniki, Greece

141. Vassileiadis Charalambos, Professor, Dept. of Music Studies, Ionian University, Greece

142. Vassileiadis Damianos, Teacher, Author, Greece

143. Vlachos Dimitrios, Dept. of Physics, University of Ioannina, Ioannina, Greece

144. Voudrias Evangelos A., Professor, Democritus University of Thrace, Greece

145. Vretakou Vasileia PhD, Technical University of Berlin, Germany

146. Wright Olga K., Vice President of Hellenic Society PAIDEIA, University of Connecticut, USA

147. Yiacoumettis Andreas, Professor, President of European Society of Plastic, Reconstructive & Aesthetic Surgery (ESPRAS), Greece

148. Yfantis Evangelos A., PhD, Professor of Computer Science and Aerodynamics, UNLV, USA

149. Ypsilanti Maria, Assistant Professor of Ancient Greek Literature, Dept. of Classical Studies and Philosophy, University of Cyprus, Cyprus

150. Zagris Nikolas, Professor, University of Patras, Greece

151. ZervasYannis, Associate Professor, Medical School, National and Kapodistrian University of Athens, Greece