Δεν έχεις, Όλυμπε, θεούς, μηδέ λεβέντες η Όσσα, ραγιάδες έχεις, μάννα γη, σκυφτούς για το χαράτσι, κούφιοι και οκνοί καταφρονούν τη θεία τραχιά σου γλώσσα, των Ευρωπαίων περίγελα και των αρχαίων παλιάτσοι…
(Κωστής Παλαμάς)

Κυριακή 31 Ιανουαρίου 2016

Θράκη: Επικίνδυνες εξελίξεις εν όψει…


Μια εκτεταμένη μελέτη-καμπανάκι κινδύνου, για όσα μπορεί να συμβούν στην Θράκη, ουδείς όμως ενδιαφέρεται! Είμαστε άξιοι των πράξεων και παραλείψεών μας! Να σημειωθεί ότι είναι γραμμένη πριν την άνοδο του ΣΥΡΙΖΑ στην εξουσία και την γενικευμένη διάλυση της χώρας...
ΔΕΕ

Θράκη: Επικίνδυνες εξελίξεις εν όψει…

ΓΡΑΦΕΙ Ο ΔΡ ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ. Ε.ΔΡΟΥΓΟΣ
(ΜΕ ΤΗΝ ΣΥΝΔΡΟΜΗ ΕΚΛΕΚΤΟΥ ΦΙΛΟΥ, 

ΓΝΩΣΤΗ ΣΕ ΒΑΘΟΣ ΤΗΣ ΠΕΡΙΟΧΗΣ)

Το παρακάτω κείμενο θα μπορούσε κάλλιστα να αποτελέσει με την κατάλληλη διαμόρφωση – προσαρμογή και την υποστήριξη της χολιγουντιανής τεχνολογίας μια ταινία δράσης που ενδεχομένως να σημείωνε αρκετά μεγάλη επιτυχία. Αλήθεια πόσο κοντά ή πόσο μακριά βρισκόμαστε από μια τέτοια εξέλιξη; Ας αναρωτηθούμε όλοι μας, ο καθένας από τη σκοπιά του και ας υιοθετήσουμε το παρακάτω κείμενο είτε ως οιωνό μελλοντικών γεγονότων, είτε ως ένα ανάγνωσμα απογευματινής χαλάρωσης.

ΕΙΣΑΓΩΓΗ 

Α. ΓΕΝΙΚΗ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ 
1. Τα τελευταία χρόνια η κατάσταση των δημοσιονομικών της Ελλάδας επιδεινώνεται με αποτέλεσμα οι κυβερνήσεις να προβαίνουν στη λήψη μέτρων που επιφέρουν τη λαϊκή δυσαρέσκεια. Εμπρός στον κίνδυνο της χρεοκοπίας της χώρας και προκειμένου να υπάρξει εξορθολογισμός των εσόδων – εξόδων του κράτους, το φορολογικό σύστημα επιβαρύνει περαιτέρω τον οικογενειακό προγραμματισμό. Η ύφεση στον τομέα του εμπορίου οδηγεί σε κλιμάκωση της ανεργίας στον ιδιωτικό τομέα αλλά και η πιέσεις που ασκούνται από τους δανειστές οδηγούν στη λήψη απόφασης για απολύσεις και από το δημόσιο. 
2. Χιλιάδες θέσεις εργασίας χάνονται και ο αριθμός των ανέργων ξεπερνά το 1.500.000. Μόνη διέξοδος η μαύρη εργασία προς εξοικονόμηση του προς το ζην. Φαινόμενα αναζήτησης τροφής σε κάδους απορριμμάτων από πολίτες αλλά και σκηνές εξαθλίωσης αστέγων συνθέτουν το σκηνικό της ανέχειας ιδίως στα μεγάλα αστικά κέντρα (Αθήνα – Θεσ/νικη – Πάτρα κλπ), ενώ και στις επαρχιακές πόλεις τα συμπτώματα από την οικονομική ύφεση είναι πλέον ορατά, με επιχειρήσεις και καταστήματα να κλείνουν το ένα μετά το άλλο. Ο κατήφορος δεν αφήνει καμία κοινωνική ομάδα ανεπηρέαστη. Οι μόνοι που ανθίστανται ακόμη είναι οι «έχοντες και κατέχοντες», οι οποίοι και αυτοί με τη σειρά τους σπεύδουν να κάνουν δραστικές μειώσεις στις όποιες δαπάνες τους. Μόνη διέξοδος για τους πολλούς….η μαύρη εργασία. 
3. Με μια χώρα στα πρόθυρα της χρεοκοπίας και των κοινωνικών συγκρούσεων, η εξωτερική της διπλωματία δεν μπορεί να κάνει και πάρα πολλά. Ένας συνδυασμός απροθυμίας (ή ακόμα και ανικανότητας) και ατολμίας λόγω των «μνημονιακών δεσμεύσεων», του ελληνικού διπλωματικού σώματος, αλλά και της έλλειψης πολιτικής βούλησης από μεγάλη μερίδα του πολιτικού κόσμου και ενιαίας εθνικής εσωτερικής και εξωτερικής πολικής, επιφέρουν συνεχείς υποχωρήσεις και διολισθήσεις σε κρίσιμα για τη χώρα θέματα, όπως τα εθνικά θέματα, τα ενεργειακά θέματα και τα μέτρα ανακούφισης των κοινωνικών στρωμάτων που επλήγησαν από τις συνεχείς μειώσεις μισθών και συντάξεων, τις ολοένα αυξανόμενες απαιτήσεις στην καταβολή φόρων, στην διατήρηση σε υψηλά (σε σχέση με τις αποδοχές) τιμές των καταναλωτικών αγαθών κλπ. 
4. Όλα αυτά συμβαίνουν ενώ τριγύρω, σημειώνονται κοσμογονικές αλλαγές, που άμεσα ή έμμεσα έχουν επιπτώσεις και στη χώρα μας. Η αραβική άνοιξη και οι δραματικές εξελίξεις στη Συρία, μεταπηδούν μοιραία και σε άλλες χώρες και φυσικά και στην Τουρκία, όπου η κυβέρνησή της προσπαθεί να «εξάγει» την κρίση αυτή στη χώρα μας. Κύματα προσφύγων από τα τουρκοσυριακά σύνορα μετακινούνται προς τα δυτικά αναζητώντας πρωτίστως ασφάλεια και δευτερευόντως συνθήκες διαβίωσης. Απώτερος σκοπός τους…το πέρασμα στην Ελλάδα και στην ΕΕ. Και ενώ το γεωπολιτικό παιχνίδι χοντραίνει και λόγω του εντοπισμού των μεγάλων κοιτασμάτων φυσικού αερίου στην περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου, οι κινήσεις των παικτών στη διεθνή διπλωματική σκακιέρα γίνονται με γνώμονα το εθνικό τους συμφέρον. Η τριμερής συμφωνία Ισραήλ – Ελλάδας – Κύπρου για την ενεργειακή ασφάλεια, αν και έχει αποφασιστεί, εντούτοις παραμένει εν υπνώσει, λόγω των απειλών της Άγκυρας αλλά και της χρονοτριβής της ελληνικής πλευράς, η οποία είναι δέσμια των οικονομικών της αδυναμιών. 
5. Η ανάπτυξη ενεργειακής πολιτικής προϋποθέτει 2 βασικούς παράγοντες – πυλώνες: 
α. Ενεργειακή διπλωματία και 
β. Επαρκείς και ικανές ένοπλες δυνάμεις προστασίας και αποτροπής 
η μακροχρόνια καθυστέρηση στη λήψη αποφάσεων σε όλα τα κρίσιμα ενεργειακά θέματα, με βασικότερο την ανακήρυξη και χάραξη της ΑΟΖ, απέφερε στο ελληνικό δημόσιο ζημία πολλών δισεκατομμυρίων δολαρίων και το όλο θέμα μετεξελίχθηκε σε μείζον εθνικό, που άπτεται της επιβίωσης του λαού. 

Β. ΕΣΩΤΕΡΙΚΗ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ 
6. Και ενώ συμβαίνουν όλα αυτά, στο εσωτερικό η απαίτηση για χορήγηση δικαιωμάτων στους λαθρομετανάστες, οι εκδηλώσεις ξενοφοβίας και κοινωνικού αποκλεισμού τους (που κινούνται ακόμη και στα όρια του ρατσισμού) από συγκεκριμένο πολιτικό χώρο, οι επιθέσεις που σημειώνονται από ομάδες λαθρομεταναστών σε σπίτια και μεμονωμένα άτομα με σκοπό την υφαρπαγή χρημάτων και λοιπών πολύτιμων αντικειμένων, η γκετοποίηση ολόκληρων συνοικιών της πρωτεύουσας και η ύπαρξη περί των 2 εκατ. λαθρομεταναστών, επιβαρύνουν την περιρρέουσα ατμόσφαιρα, προκαλούν δυσφορία και στις 2 κοινότητες, με τις αρμόδιες αρχές να προσπαθούν να διατηρήσουν την τάξη όσο το δυνατόν μπορούν. 
7. Την εσωτερική ένταση προσπαθούν ξένα κέντρα, να την αξιοποιήσουν προς όφελός τους, σε συνδυασμό με τις διεθνείς εξελίξεις και με την ευκαιρία των γεωπολιτικών ανακατατάξεων που συμβαίνουν στην Μ. Ανατολή και επηρεάζει φυσικά και την Ελλάδα. Κύριος εκφραστής και «όχημα» των κέντρων αυτών είναι η Τουρκία, η οποία (επειδή θεωρεί ότι έχει «έννομο συμφέρον» στην ευρύτερη περιοχή, λόγω των από καιρού διεκδικήσεων σε βάρος της χώρας μας), έχει αναλάβει την προώθηση μιας ατζέντας θεμάτων αρχής γενομένης, από την ανέγερση του τεμένους στην Αθήνα, για την ικανοποίηση των θρησκευτικών αναγκών των λαθρομεταναστών. Σαν δεύτερος χρηματοδότης για την ανέγερση του τεμένους εμφανίζεται η Σ. Αραβία και από κοντά το Κατάρ. 
8. Στην Ελλάδα του σήμερα διαβιούν πέραν από τους Έλληνες πολίτες και σημαντικός αριθμός Αλβανών, Αράβων (που προέρχονται από τη Μ. Ανατολή και Β. Αφρική), Κούρδων, Αφρικανών (από τις χώρες της Υποσαχάριας Αφρικής), Πακιστανών, Λιβανέζων και Αφγανών, που στη συντριπτική πλειοψηφία τους είναι μουσουλμάνοι στο θρήσκευμα. Ο δε συνολικός αριθμός τους ανέρχεται (ίσως και να υπερβαίνει) τα 2 εκατομμύρια. Αυτοί διακρίνονται σε: 
α. Νόμιμους κατοίκους, οι οποίοι έχουν λάβει άδεια παραμονής και ορισμένοι εξ αυτών και την ελληνική υπηκοότητα, εργάζονται και διαβιούν νόμιμα και μόνιμα στη χώρα μας. 
β. Μη νόμιμους μετανάστες (λαθρομετανάστες), οι οποίοι εισήλθαν παράνομα στη χώρα, στερούνται ταξιδιωτικών εγγράφων και λόγω της εφαρμογής των συνθηκών «ΔΟΥΒΛΙΝΟ 1» και «2», έχουν εγκλωβιστεί στην Ελλάδα, ενώ ο προορισμός τους (κατά δήλωσή τους) ήταν άλλες χώρες της ΕΕ. Αυτοί δεν έχουν κάποια πολιτικά δικαιώματα (πλην κάποιων εγγράφων προσωρινής παραμονής στη χώρα), εργάζονται παράνομα (δεν αποδίδουν φόρους στο κράτος), με αποτέλεσμα να επιβαρύνουν την οικονομία μιας και μεγάλο μέρος των χρημάτων που κερδίζουν τα αποστέλλουν με εμβάσματα στις πατρίδες τους. 
9. Η κοινωνική εξαθλίωσή τους όμως, απόρροια της κατάστασης της χώρας, σε συνδυασμό με την χειραγώγησή τους από ξένα κέντρα που επιδιώκουν την περαιτέρω αποσταθεροποίηση της χώρας, τους οδηγούν σε μεγάλες συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας, με πρόσχημα το γεγονός ότι, η μη ανέγερση του τεμένους και η κωλυσιεργία που επιδεικνύει το ελληνικό κράτος αποτελεί ύβρη για τη θρησκεία τους. 
10. Οι διαδηλώσεις και οι πορείες των μουσουλμάνων στην Αθήνα και στα άλλα μεγάλα αστικά κέντρα γίνονται σιγά σιγά καθημερινό φαινόμενο, με τις αρχές να παρακολουθούν διακριτικά την εξέλιξη των γεγονότων. Οι επίσημα αναγνωρισμένοι σύλλογοι που εκπροσωπούν κυρίως τους νόμιμους μετανάστες, προβαίνουν σε ανακοινώσεις διαμαρτυρίας για τον εμπαιγμό τους από το κράτος. 
11. Ολόκληρες συνοικίες της πρωτεύουσας και κυρίως πέριξ του κέντρου, ελέγχονται από τα πλήθη των λαθρομεταναστών. Κάποιοι εξ αυτών κρατούν στα χέρια τους το κοράνι και φωνάζουν συνθήματα υπέρ του Ισλάμ. Νεαρά άτομα ανάβουν φωτιές σε κάδους απορριμμάτων ενώ δεν αργούν να έρθουν και οι πρώτες φραστικές αντιπαραθέσεις με περιοίκους. Σαν να μην έφτανε αυτό η αντιπαράθεση περνά και στα σχολεία όπου κατά τη διάρκεια αντιπαράθεσης σε συνέλευση των μαθητών σε Λύκειο στην Αθήνα, ακολουθεί συμπλοκή όπου ένας μαθητής βρέθηκε μαχαιρωμένος από αλλοδαπό συμμαθητή του, με κατσαβίδι. Το γεγονός αυτό ήταν η αφορμή για την έναρξη ταραχών στην Πάτρα, όπου ομάδα 15 νεαρών με μηχανές ξυλοκόπησε 2 Αφγανούς που έτυχε να βρίσκονταν εκείνη την ώρα στο λιμάνι της πόλης. 
12. Στην Αθήνα στήνονται οδοφράγματα και ρίχνονται πέτρες κατά διμοιρίας των ΜΑΤ, η οποία απαντά με ρίψη δακρυγόνων. Η ίδια κατάσταση και στην συμπρωτεύουσα…οι περιοχές γύρω από τον σιδηροδρομικό σταθμό είναι γεμάτες ένταση. Η αποπνικτική ατμόσφαιρα από τους καπνούς των καμένων ελαστικών είναι το κύριο γνώρισμα της πόλης. Το αντάρτικο πόλεων ξεκίνησε…. οι πρώτοι τραυματίες αστυνομικοί και λαθρομετανάστες καταγράφονται από τις κάμερες ξένων τηλεοπτικών συνεργείων και κάνουν το γύρο του κόσμου. 

Γ. ΓΕΝΙΚΕΥΣΗ ΤΗΣ ΑΠΟΣΤΑΘΕΡΟΠΟΙΗΣΗΣ 
13. Ενώ το θερμόμετρο στα αστικά κέντρα ανεβαίνει επικίνδυνα, στην επαρχία αν και ο Σεπτέμβρης έχει προχωρήσει αρκετά, ξεσπούν όλως περιέργως ταυτόχρονα μαζικές πυρκαγιές τα κύρια μέτωπα των οποίων εντοπίζονται στην Πίνδο, στην Πελοπόννησο, στο Πήλιο και στην Κρήτη. Μικρότερες εστίες εμφανίζονται στη Δράμα, την Καβάλα και στον Όλυμπο. Το σύνολο των πυροσβεστικών δυνάμεων βρίσκεται σε επιφυλακή και κινητοποίηση ενώ τα όσα οχήματα και αεροσκάφη παραμένουν ενεργά και δεν είναι καθηλωμένα από βλάβες ρίχνουν τόνους νερού για να σβήσουν τις μαινόμενες πυρκαγιές. Μπροστά στον πύρινο κίνδυνο, επαναλαμβάνονται οι σκηνές του 2007. Χωριά ολόκληρα εκκενώνονται με τους κατοίκους να προσπαθούν να περισώσουν ότι μπορούν από την καταστροφή. Οι ισχυροί άνεμοι, σύμμαχοι των εμπρηστών κάνουν το έργο τους ακόμη πιο εύκολο. 
14. Στο λιμάνι του Βόλου σημειώνεται έκρηξη παγιδευμένου αυτοκινήτου με αποτέλεσμα το θάνατο 5 ατόμων και τον τραυματισμό άλλων 20, ενώ προκλήθηκαν πολλές υλικές ζημιές σε αυτοκίνητα καταστήματα αλλά και πλοιάρια. Λίγο αργότερα στον διαδικτυακό τόπο «Darknet», αναρτήθηκε τρίλεπτο βίντεο με το οποίο μασκοφόρος άνδρας μιλώντας αρχικά αραβικά και στη συνέχεια σπαστά ελληνικά, δήλωνε ότι την ευθύνη της βομβιστικής επίθεσης αναλαμβάνει ο «ισλαμικός βαλκανικός στρατός» και ότι αν η ελληνική πολιτεία δεν συμμορφωθεί και δεν ικανοποιήσει τα δίκαια αιτήματα των μουσουλμάνων, ο αγώνας τους θα συνεχιστεί με αμείωτη ένταση. 
15. Μπροστά στην ολοένα επιδεινούμενη κατάσταση και στη γενίκευση των συγκρούσεων, συγκαλείται το ΚΥΣΕΑ και αποφασίζει μετά από σχετική ενημέρωση όλων των πολιτικών κοινοβουλευτικών κομμάτων, να κηρύξει τη χώρα σε «κατάσταση εκτάκτου ανάγκης». Το σύνολο των δυνάμεων της ΕΛ.ΑΣ. τίθεται σε γενική επιφυλακή, ανακαλούνται όλες οι άδειες του ένστολου προσωπικού (Ε.Δ. ΕΛΑΣ. ΛΣ, ΠΣ) και λαμβάνονται αυξημένα μέτρα ασφαλείας. Αποδεσμεύονται κανόνες εμπλοκής για την ΕΛΑΣ, το ΛΣ και το ΠΣ ενώ για τις ΕΔ, εκδίδονται δγες για γενική επιφυλακή εντός των στρατοπέδων και λήψη αυξημένων μέτρων ασφαλείας. 
16. Ενεργοποιείται η Εθνοφυλακή ως «ενδιάμεσο μέτρο» επαύξησης της προστασίας κοινωφελών έργων και εγκαταστάσεων υποδομών, με παράλληλη απεμπλοκή της ΕΛ.ΑΣ., προκείμενου να διαθέσει περισσότερες δυνάμεις στην καταστολή και έλεγχο των ταραχών. Παρά τα εφαρμοζόμενα μέτρα ομάδες από τους ακραίους χώρους συγκρούονται μεταξύ τους τασσόμενοι άλλοι υπέρ και άλλοι κατά της εξέγερσης των λαθρομεταναστών. Η χώρα οδηγείται σε διχασμό. Η Αθήνα και από κοντά Θεσσαλονίκη, Πάτρα, Λάρισα και Ηράκλειο γίνονται πεδία μάχης και η κατάσταση κυριολεκτικά ξεφεύγει από κάθε έλεγχο. 
17. Τα γεγονότα στην Ελλάδα γίνονται πρώτο θέμα σε ολόκληρο τον κόσμο τα οποία χαρακτηρίζονται ως «φυσική συνέπεια» των ασφυκτικών πιέσεων που ασκήθηκαν στο λαό που μοιραία οδηγήθηκε στην έκρηξη. Έγκυρες εφημερίδες χαρακτηρίζουν την έκρυθμη κατάσταση στην Ελλάδα ως αποτέλεσμα της αλόγιστης πολιτικής των κυβερνήσεων των τελευταίων χρόνων σε συνδυασμό με εξωγενείς πολιτικούς και οικονομικούς παράγοντες. 
18. Η κρισιμότητα της κατάστασης δεν αφήνει αδιάφορες τις γειτονικές μας χώρες, οι οποίες με πρωτοστάτη την Τουρκία διαβλέπουν ευκαιρίες τελικής ρύθμισης διμερών εθνικών και γεωπολιτικών θεμάτων, με την αδύναμη κυβέρνηση των Αθηνών. Την ίδια ώρα τα πολεμικά πλοία της Τουρκίας έχουν βγει στο Αιγαίο και αλωνίζουν ανενόχλητα, φτάνοντας μέχρι τις ακτές της Χαλκιδικής, και στο όριο των 6 ν.μ. από τις ακτές της Θράκης. Παρά τις πιέσεις διπλωματών, για έκδοση διαβημάτων προς την Άγκυρα, καταγγελία της συμπεριφοράς της στο ΝΑΤΟ και τον ΟΗΕ, η ηγεσία του ΥΠΕΞ εξακολουθεί να τηρεί παθητική στάση στις εξελίξεις δίνοντας προτεραιότητα στην βοήθεια από την Κομισιόν. Το δε ΥΠΕΘΑ αρκείται στην έκδοση οδηγιών απλής παρακολούθησης και καταγραφής των κινήσεων αλλά διακριτικά ασκεί πίεση στον Π/Θ για λήψη επιπρόσθετων μέτρων. Προ ολοκληρωτικού κινδύνου, αποφασίζεται η κήρυξη της χώρας σε «κατάσταση εκτάκτου ανάγκης» και δίνεται η εντολή ενεργοποίησης της Εθνοφυλακής. 

Δ. ΔΙΕΘΝΕΣ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ – ΣΤΑΣΗ ΟΜΟΡΩΝ ΚΑΙ ΛΟΙΠΩΝ ΚΡΑΤΩΝ 
19. Τα μηνύματα από την Άγκυρα και τα Τίρανα όμως δεν είναι καθόλου ευχάριστα. Με το πρόσχημα διεξαγωγής των ετήσιων στρατιωτικών της ασκήσεων κινητοποιούνται όλες οι στρατιωτικές, ναυτικές και αεροπορικές δυνάμεις που σταθμεύουν δυτικώς της Άγκυρας, ενώ στην Αλβανία με το ίδιο πρόσχημα γίνεται επιστράτευση κρισίμων ειδικοτήτων. 
20. Ταυτόχρονα με τις στρατιωτικές προπαρασκευές, πραγματοποιούνται διαδηλώσεις σε πόλεις των δύο χωρών που αφορούν στη συμπαράσταση προς τους «απροστάτευτους και ταπεινωμένους μουσουλμάνους», τους οποίους αποκαλούν και «αδελφούς». Στη Σμύρνη σε συγκέντρωση έξω από το ελληνικό προξενείο υπήρξαν συμπλοκές μεταξύ διαμαρτυρομένων ακτιβιστών και αστυνομίας, ενώ προκλήθηκαν ζημιές σε υπηρεσιακά οχήματα του προξενείου. Στις πόλεις της Β. Ηπείρου πραγματοποιήθηκαν πορείες από φανατικούς Αλβανούς που φώναζαν συνθήματα υπέρ της ενιαίας Μεγάλης Αλβανίας και απαίτησαν από την Ελλάδα την επιστροφή των εδαφών της Τσαμουριάς στην Αλβανία, πριν αναλάβουν δράση τα όπλα. 
21. Δημοσίευμα που κυκλοφόρησε στην ηλεκτρονική σελίδα μεγάλης σε κυκλοφορία ισπανικής εφημερίδας, το οποίο δεν επιβεβαιώθηκε, κάνει λόγο για προφορική συμφωνία Τουρκίας – ΠΓΔΜ και Αλβανίας για ανάληψη κοινού αγώνα εναντίον της Ελλάδας, αρχικά σε διπλωματικό επίπεδο και αν χρειαστεί σε επιχειρησιακό επίπεδο. Προ της διαμορφωθείσας κατάστασης, οι συσχετισμοί δυνάμεων και ισορροπιών μεταβάλλονται με γοργούς ρυθμούς. Δημιουργούνται 2 πόλοι αντιπαράθεσης οι οποίοι θα έρθουν πολύ σύντομα σε ρήξη: 

α. Τουρκία – ΠΓΔΜ – Αλβανία 
Ως άμεσα ενδιαφερόμενες και εμπλεκόμενες με την κατάσταση στην Ελλάδα, προσπαθούν να εκμεταλλευτούν τη συγκυρία και την αδυναμία της Αθήνας, για να επιλύσουν οριστικά και με τους δικούς τους όρους, τα δήθεν υφιστάμενα διμερή προβλήματα και διαφορές προεκτείνοντας αυτές μέχρι τα όρια των εδαφικών διεκδικήσεων, ως διαπραγματευτικό αντιστάθμισμα σε περίπτωση επιτυχούς αναδίπλωσης της Ελλάδας. 

β. Ελλάδα 
Η δυσμενής εξέλιξη στο εσωτερικό με την κοινωνική αναταραχή και τις βίαιες διαμαρτυρίες των μουσουλμάνων λαθρομεταναστών, για τις συνεχείς καταπιέσεις και διωγμούς που υφίστανται, έχει φέρει σε εξαιρετικά δύσκολη θέση την κυβέρνηση η οποία προσπαθεί να διαχειριστεί την κατάσταση τηρώντας ισορροπίες και συμβιβασμούς εκατέρωθεν. Τα αιματηρά επεισόδια στο κέντρο της Αθήνας συσπειρώνουν την κοινωνία, η οποία διάκειται θετικά πλέον προς την κυβέρνηση αναπτύσσοντας εθνικά αντανακλαστικά ενώ μερίδα πολιτών εξακολουθεί να διάκειται υπέρ των δικαιωμάτων των λαθρομεταναστών και απαιτεί την αναγνώρισή τους από την πολιτεία σαν επίσημη μειονότητα, με τα όσα δικαιώματα έχουν αυτές σε μια ευνομούμενη χώρα. Σε διεθνές επίπεδο λόγω της κατάστασης, η χώρα βρίσκεται σχεδόν στο περιθώριο και διπλωματικά απομονωμένη πλην ελαχίστων εξαιρέσεων χωρών που εξακολουθούν να τρέφουν φιλελληνικά αισθήματα. 

22. Η στάση των λοιπών χωρών της βαλκανικής αλλά και ευρύτερα της Μεσογείου, Ε.Ε., ΝΑΤΟ κλπ, χαρακτηρίζεται πολύπλευρη και πολυδιάστατη, με έντονα χαρακτηριστικά προώθησης των συμφερόντων τους με έντεχνο τρόπο ώστε να υπάρχει μια διακριτική θετική ή αρνητική πολιτική ίσων αποστάσεων και τήρησης καιροσκοπικής στάσης με διάθεση αποσαφήνισης της τελικής τους θέσης αναλόγως των διαμορφούμενων εξελίξεων. Ειδικότερα: 

α. Βουλγαρία 
Λόγω της πολυπληθούς μουσουλμανικής μειονότητας, η οποία διαβιεί στα νότια της χώρας και στα σύνορα με την Ελλάδα και την Τουρκία, θα τηρήσει ουδέτερη στάση χωρίς όμως να αποκλείεται να εκμεταλλευτεί καιροσκοπικά την εξέλιξη της κατάστασης προς όφελος της. Η πλειοψηφία του πληθυσμού διάκειται φιλικά προς την Ελλάδα και δεν αποκλείεται το γεγονός αυτό να είναι «βαρίδιο» σε ότι αφορά την τελική στάση της Βουλγαρίας. 

β. Σερβία, Μαυροβούνιο 
Αν και η κυβέρνηση είναι σταθερά προσηλωμένη στην ευρωπαϊκή προοπτική της, εν τούτοις τα έντονα σημάδια και οι πληγές του σερβικού λαού από τον εμφύλιο και τον μετέπειτα ακρωτηριασμό της χώρας με την απόσχιση του Κοσσόβου, γέρνουν την πλάστιγγα υπέρ της Ελλάδας, τουλάχιστον σιωπηρά και σε παρασκηνιακό επίπεδο με την παροχή βοήθειας σε υλικά άμεσης ανάγκης (τρόφιμα ρούχα φάρμακα κλπ.). Δεν αποκλείεται να υπάρξει και κάποιου είδους συμφωνία για την δημιουργία αντιπερισπασμού, ως προς την ΠΓΔΜ. Στο ίδιο μήκος κύματος και το Μαυροβούνιο. 

γ. Βοσνία/Ερζεγοβίνη 
Τηρεί ουδέτερη στάση, με ευνοϊκή διάθεση υπέρ της Τουρκίας, λόγω του κοινού της θρησκείας. Δεν αποκλείεται και κατάλοιπα των Μουτζαχεντίν που πολέμησαν στην Βοσνία να ενεργοποιηθούν και πάλι, για υποστήριξη των μουσουλμάνων στην Ελλάδα. 

δ. Κόσσοβο 
Απόλυτα ταυτισμένο με την Αλβανική γραμμή, τηρεί εχθρική στάση απέναντι στην Ελλάδα. Η δραστηριοποίηση στο πλευρό της Αλβανίας και των παραστρατιωτικών του UCK θα πρέπει να θεωρείται δεδομένη, με ότι αυτό συνεπάγεται για την χώρα. 

ε. Ρουμανία 
Ουδέτερη στάση με ευνοϊκή διάθεση προς τη χώρα μας. 

στ. Κροατία – Σλοβενία 
Ουδέτερη στάση εναρμονισμένη με την Ε.Ε. και τους άλλους διεθνείς οργανισμούς. 

ζ. ΗΠΑ- ΝΑΤΟ 
Πολιτική ουδετερότητας και ίσων αποστάσεων από τις αντιμαχόμενες πλευρές, πλην όμως η υπερδύναμη θα επιδιώξει συμβιβασμό σε διπλωματικό επίπεδο αναπτύσσοντας έντονο παρασκήνιο, προκειμένου να εξυπηρετηθούν τα γεωπολιτικά συμφέροντά της και ιδιαίτερα τα ενεργειακά. 

η. Ρωσία 
Αρχικά θα αποφύγει την όποια εμπλοκή της, πλην όμως διάκειται φιλικά προς την Ελλάδα. Στην εξέλιξη των γεγονότων θα λάβει σαφή θέση υπέρ της διατήρησης του υφιστάμενου status στην περιοχή, αναγνωρίζοντας το δικαίωμα της Ελλάδας για ανακήρυξη ΑΟΖ σύμφωνα με την σύμβαση για το δίκαιο της θάλασσας, χωρίς να αποκλειστεί και πιο ενεργή της συμμετοχή στην βαλκανική κρίση. 

θ. Γεωργία – Αρμενία – Αζερμπαϊτζάν 
(1) Η Γεωργία μετά την αλλαγή στο πολιτικό σκηνικό έχει μεταστραφεί προς τη Μόσχα και έτσι θέλοντας σχέσεις καλής γειτονίας με όλους θα τηρήσει ουδέτερη στάση. 
(2) Η Αρμενία και λόγω της στρατιωτικής της αντιπαράθεσης με το Αζερμπαϊτζάν θα συνταχθεί με τη Ρωσία με φιλική στάση προς την Ελλάδα. 
(3) Το Αζερμπαϊτζάν θα ακολουθήσει αντίθετη με την Αρμενία πορεία και θα στηρίξει την Τουρκία τουλάχιστον σε ότι αφορά το διπλωματικό πεδίο, λόγω της διέλευσης από το τουρκικό έδαφος του αερίου που διοχετεύει στην Ευρώπη και οποιαδήποτε διαφοροποίηση από την Άγκυρα θα σημαίνει απώλεια αρκετών εκατομμυρίων δολαρίων. 

ι. Συρία – Ιράκ – Ιράν – Κούρδοι 
(1) Θα αποτελέσει μια καλή ευκαιρία για το καθεστώς, το οποίο όχι μόνο επέζησε από τον εμφύλιο πόλεμο αλλά και εξήλθε νικητής πλην όμως με πολλές απώλειες και καταστροφές στις υποδομές του, να εκδικηθεί την Άγκυρα, κάνοντας πολιτικές κινήσεις που θα επιφέρουν νέες αναταραχές στην περιοχή και στο μαλακό υπογάστριο της Τουρκίας. Η χορήγηση καθεστώτος μερικής αυτονομίας στους Κούρδους και η συνοχή του κράτους υπό μορφή ομοσπονδίας και η υποστήριξη προς το ΡΚΚ και τον αγώνα του θα είναι κάποια από τα αγκάθια που θα έχει να αντιμετωπίσει η Τουρκία. 
(2) Η Βαγδάτη θα τηρήσει αυστηρά ουδέτερη στάση προτιμώντας να επουλώσει τις δικές της εσωτερικές πληγές. Θα συνταχθεί όμως με τις άλλες αραβικές χώρες που θα προωθήσουν διπλωματική λύση στην κρίση. 
(3) Το Ιράν έχοντας να αντιμετωπίσει το εμπάργκο λόγω του πυρηνικού του προγράμματος θα αποστασιοποιηθεί τηρώντας ουδέτερη στάση, χωρίς να αποκλείεται κάποια κίνηση καιροσκοπική σε βάρος της Τουρκίας. 
(4) Οι Κούρδοι παρά τις εξαγγελίες της τουρκικής κυβέρνησης για έναρξη διαλόγου ειρήνευσης και χορήγησης δικαιωμάτων, βλέπουν την Άγκυρα να είναι ακόμη αγκυλωμένη στις προκαταλήψεις των κεμαλιστών και να κωλυσιεργεί. Αυτό τους οδηγεί στην εκ νέου έναρξη των δραστηριοτήτων του ΡΚΚ, στις ΝΑ περιοχές προκειμένου να ασκήσουν με αυτό τον τρόπο πίεση για επίσπευση του διαλόγου. Σε κάθε περίπτωση θα κρατήσει στην περιοχή ικανό αριθμό δυνάμεων που θα μπορούσαν να αποτελέσουν ενίσχυση στις ενδεχόμενες επιχειρήσεις κατά της Ελλάδας. 

ια. Ε.Ε. 
Ανήμπορη πολιτικά να εκφράσει κοινή γραμμή, θα αρκεστεί σε δηλώσεις συμπαθείας προς την Ελλάδα προτρέποντας όμως παράλληλα τα 2 μέρη να ακολουθήσουν τη διπλωματική οδό. Σε κάθε περίπτωση πιο ουσιαστικές και ξεκάθαρες τοποθετήσεις θα υπάρχουν σε μονομερείς κινήσεις των εθνικών κρατών. 

ιβ. Λοιπές Αραβικές χώρες και χώρες Β. Αφρικής
Γνωρίζοντας τις επιπτώσεις από τα πρόσφατα χρονικά γεγονότα της αραβικής άνοιξης, θα αποσαφηνίσουν τη θέση τους κατά την εξέλιξη των γεγονότων με επικρατέστερο σενάριο την προώθηση ειρηνευτικής διαδικασίας και διαλόγου. 

ιγ. Κύπρος – Ισραήλ 
(1) Η Λευκωσία θα ταχθεί παραδοσιακά υπέρ των ελληνικών θέσεων τηρώντας αμυντική στάση στη γραμμή αντιπαράθεσης, προωθώντας παράλληλα την ενεργειακή συνεργασία προκειμένου να συμπαρασύρει το Ισραήλ υπέρ της Αθήνας. 
(2) Η αγαστή συνεργασία με την Λευκωσία στα ενεργειακά και η επέκταση της συνεργασίας με την Ελλάδα, πιθανόν να είναι αποσυνδεμένη από τις λοιπές γεωπολιτικές επιδιώξεις του Τελ-Αβίβ. Το Ισραήλ είναι μια χώρα θύλακας – προγεφύρωμα στην αραβοκρατούμενη Μ. Ανατολή, που επέζησε πάνω από 60 χρόνια, περικυκλωμένη από χώρες με τις οποίες ήρθε σε πολεμική αντιπαράθεση αρκετές φορές και ξέρει να διαχειρίζεται με τρόπο θαυμαστό το αίσθημα της επιβίωσής του. Στο πλαίσιο αυτό δεν αποκλείεται τίποτα σε ότι αφορά την εμπλοκή του Ισραήλ η οποία σε κάθε περίπτωση θα είναι σε επίπεδο MOSSAD. Η προσπάθεια επιρροής της Λευκωσίας, με όχημα τα ενεργειακά, θα είναι έντονη για τήρηση ευνοϊκής υπέρ της Ελλάδας στάσης. 

ιδ. Διεθνείς ΜΚΟ και Φορείς – Ρεύματα 
(1) Οι ΜΚΟ θα επιτελέσουν σημαντικό ρόλο και από τις 2 πλευρές. Αναλόγως της προέλευσής τους θα ενισχύουν οικονομικά ή και υλικά τις αντιμαχόμενες πλευρές. Η στρατολόγηση ατόμων για την οργάνωση παραστρατιωτικών ομάδων (φανερά ή με κάλυψη άλλων δραστηριοτήτων) θα αποτελέσει την κυριότερη δραστηριότητα των παραπάνω ΜΚΟ, ενώ δεν θα πρέπει να αποκλείεται και μαζί με την «ανθρωπιστική βοήθεια» να καταφθάνει και άλλου είδους βοήθεια. 
(2) Ο Ορθόδοξος κόσμος, θύμα εκτελέσεων με παράδειγμα τα γεγονότα της Συρίας, μέσω των προκαθημένων της εκκλησίας και ιδιαίτερα των Σλαβικών χωρών με προεξάρχουσα τη ρωσική εκκλησία θα συσπειρωθεί για την προάσπιση και την ασφάλεια των ομόδοξων λαών συμπεριλαμβανομένου και των Ελλήνων, ενθυμούμενοι την κωλυσιεργία τους στον πόλεμο της Γιουγκοσλαβίας. Αναλόγου εκκλήσεις για συσπείρωση θα γίνει και από τους φανατικούς μουλάδες της Αλ- Καϊντα και των Τζιχαντιστών, των Μουτζαχεντίν και των Ταλιμπάν. Ο πόλεμος πλέον θα είναι θρησκευτικός με έντονα στοιχεία τρομοκρατίας με προεκτάσεις και συνέπειες ανυπολόγιστες. 
(3) Φιλειρηνικά και φιλοπολεμικά ρεύματα, φιλελληνικά και ανθελληνικά ρεύματα, συγκεντρώσεις, διαδηλώσεις, πορείες, συγκέντρωση χρημάτων, εθελοντών, ρουχισμού, εξοπλισμού, εφοδίων, φαρμάκων θα αναπτυχθούν σε όλη της υφήλιο, η κρίση θα βαθαίνει τα δε νήματα θα πιέζονται αφόρητα και η εμπλοκή θα είναι μονόδρομος. Η Ελλάδα το θέατρο των επιχειρήσεων…ίσως μια Χιροσίμα να ήταν προτιμότερη από αυτό που έρχεται. 

ΕΣΩΤΕΡΙΚΗ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΚΑΙ ΤΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ ΣΤΗ ΘΡΑΚΗ 
23. Η απόφαση της Τουρκίας είναι οριστική, παραπλανητικές κινήσεις στο Αιγαίο, παρενόχληση του ελληνικού ναυτικού και αεροπορίας και εκδήλωση επίθεσης στον Έβρο, σε συνδυασμό με αποσταθεροποίηση στο εσωτερικό της Ελλάδας και ειδικότερα στη Θράκη. Ο σκοπός είναι προφανής, η καταπόνηση των ελληνικών δυνάμεων σε 2 μέτωπα και η συντομότερη κατάρρευση του μετώπου, η ταχεία προέλαση του τουρκικού στρατού και η κατάληψη της Θράκης και εφόσον το επιτρέπουν οι συνθήκες συνέχιση δυτικότερα. 
24. Και ενώ οι συγκρούσεις στις μεγάλες πόλεις συνεχίζονται με το κόστος των ζημιών ανυπολόγιστο, στην ύπαιθρο κάνουν την εμφάνισή τους ομάδες 3-5 ατόμων που κινούνται ύποπτα κοντά σε ευαίσθητες περιοχές. Ειδικότερα στην Πτολεμαϊδα εντοπίστηκαν ομάδες υπόπτων να κινούνται με οχήματα κοντά στα εργοστάσια της ΔΕΗ να φωτογραφίζουν τις εγκαταστάσεις. Τίθεται σε εφαρμογή η προστασία των κοινωφελών έργων και εγκαταστάσεων και τα κατά τόπους ΤΕ αναλαμβάνουν την φύλαξή τους. 
25. Αν σκεφτούμε ότι σε περίοδο κρίσης ή σύρραξης την ευθύνη της ασφάλειας των μετόπισθεν, όπως και την αντιμετώπιση μορφών ασύμμετρων απειλών (π.χ. δολιοφθορές, ανταρτοπόλεμος, καταδρομικές επιχειρήσεις, ομάδες ατάκτων κλπ) την επωμίζονται στην πλειοψηφία τους οι μονάδες εθνοφυλάκων….τότε μπορούμε να μιλάμε για απώλειες και καταστροφές που θα υπερβαίνουν ακόμα και τις εκτιμήσεις του πενταγώνου. Ο λόγος είναι προφανής…τα δεδομένα έχουν αλλάξει δραματικά σε ότι αφορά στις δυνατότητες του αντιπάλου και δυστυχώς αυτές αν και έχουν καταγραφεί σε διάφορες κατά καιρούς μελέτες, εν τούτοις παραμένουν μόνο εκεί χωρίς να έχει γίνει κάποια προσπάθεια αναβάθμισης του συστήματος αποτροπής αλλά και αντιμετώπισης αυτών των μορφών απειλών. 
26. Με δεδομένο λοιπόν την ανεπάρκεια των εθνοφυλάκων σε εκπαίδευση (τα στατιστικά του ποσοστού συμμετοχής θα καταλάβεις. Συμμετοχή όχι πάνω από 10%…), σε κίνητρα και ζήλο για την παρεχόμενη εκπαίδευση, σε εξοπλισμό και μέσα, συμπεραίνεται ότι η αποστολή των Μονάδων Εθνοφυλακής περιορίζεται πάρα πολύ αισθητά και μόνο σε αναθέσεις φύλαξης κτηρίων και εγκαταστάσεων, χωρίς αυτό να σημαίνει και ότι θα αποτραπεί οποιαδήποτε ενέργεια εκτέλεσης δολιοφθοράς. Οι δράσεις και οι μέθοδοι που αναπτύχθηκαν στο Ιράκ και στο Αφγανιστάν, προκάλεσαν μεγάλες απώλειες στους Αμερικανούς αλλά και στους συμμάχους τους (σημειωτέον ότι στις περιπτώσεις Ιράκ και Αφγανιστάν δεν υπήρχαν μονάδες εθνοφυλακής, αλλά επίλεκτες ειδικές δυνάμεις του τακτικού στρατού, εναντίον των εξτρεμιστών της Αλ-Καϊντα και των Ταλιμπάν, εξοπλισμένες με τα καλύτερα οπλικά συστήματα και με υποστήριξη (λογιστική και επιχειρησιακή) που εν θα έχουν οι μονάδες εθνοφυλακής). 
27. Αυτοκίνητα παγιδευμένα με αρκετά κιλά εκρηκτικών να εκρήγνυνται κατά τη διέλευση στρατιωτικών φαλαγγών και την πρόκληση απωλειών, σε προσωπικό, υλικά και μέσα. Δίκυκλα – βόμβες με οδηγούς καμικάζι, φανατικοί ΤΖΙΧΑΝΤ ζωσμένοι με εκρηκτικά που ανατινάζονται σε πολυσύχναστα μέρη όπως π.χ. λαϊκές αγορές, καφενεία, στάσεις και σταθμούς λεωφορείων κλπ., ελεύθεροι σκοπευτές και άλλα πολλά θα συνθέσουν το πλέγμα των ασύμμετρων απειλών που θα προηγηθούν της εμπόλεμης κατάστασης με την Τουρκία αλλά και κατά τη διάρκεια αυτής, με σκοπό την πρόκληση χάους και κλίματος ανασφάλειας, αβεβαιότητας και ηττοπάθειας τόσο στον πληθυσμό, όσο και στο στράτευμα. 
28. Ένα τέτοιο σενάριο μπορούμε να δούμε να συμβαίνει στη Θράκη, παραμονές μιας επικείμενης επίθεσης από πλευράς Τουρκίας (ήδη το σενάριο αυτό έχει μελετηθεί από το τουρκικό ΓΕΕΘΑ στο σχέδιο «ΒΑΡΙΑ»). Μια πτυχή του σχεδίου αυτού αναφέρεται στην αποσταθεροποίηση της Ελληνικής Θράκης, σε συνδυασμό με πρόκληση επεισοδίων στα μεγάλα αστικά κέντρα από τους εκεί διαμένοντες από τώρα λαθρομετανάστες (ως κίνηση αντιπερισπασμού) με δυνάμεις και μέσα που απαριθμούνται όπως παρακάτω: 
α. Ειδικά εκπαιδευμένοι πράκτορες της ΜΙΤ, σε θέματα σύμμετρων απειλών και ανταρτοπόλεμου. 
β. Στελέχη των Μονάδων Καταδρομών και ειδικότερα των ειδικών δυνάμεων του τουρκικού ΓΕΕΘΑ (μπορντό μπερελί), εξειδικευμένα σε αυτοσχέδια όπλα και εκρηκτικά, αλλά και σε τακτικές ανταρτοπόλεμου. 
γ. Εξτρεμιστικά μουσουλμανικά στοιχεία από τη Βουλγαρία, Σκόπια, Αλβανία, Β-Ε και Κοσσυφοπέδιο. 
δ. Φανατικοί ισλαμιστές (ΤΖΙΧΑΝΤ – Αλ Κάϊντα – Μουτζαχεντίν) από τις χώρες της Μ. Ανατολής και Β. Αφρικής. 
ε. Φανατικοί ισλαμιστές που εισήλθαν στη χώρα μας εδώ και καιρό, με τα κύματα των λαθρομεταναστών και με αποστολή να οργανώσουν τις μουσουλμανικές μάζες στα μεγάλα αστικά κέντρα (αντάρτικο πόλεων), αλλά και για την αποστολή ομάδων στη Θράκη για την ενίσχυση του τοπικού «εξεγερμένου στοιχείου». 
στ. Ομάδες «Γκρίζων Λύκων», προερχόμενες από την Τουρκία και φυσικά 
ζ. Οργανωμένα άτομα της μουσουλμανικής μειονότητας της Θράκης. 
29. Σημειώνεται ότι με την σημερινή σύνθεση της μειονότητας στη Θράκη, δυνητικά θα μπορούσε να συγκροτηθεί μια δύναμη από τους κόλπους της, της τάξης των 1000 – 1200 μαχητών, που αναλογεί στο 1% του πληθυσμού της, χωρίς να υπολογίζεται η ενίσχυσή της από Βαλκάνιους (κυρίως Αλβανούς και Κοσσοβάρους) και Άραβες – Αφρικανούς μαχητές ΤΖΙΧΑΝΤ, είτε από το εξωτερικό, είτε από άλλες περιοχές της χώρας, αλλά και τους όποιους μουσουλμάνους της μειονότητας αποφασίσουν σε δεύτερο χρόνο να ενταχθούν στη δύναμη αυτή. Αν συνυπολογιστούν όλοι μαζί, η εν λόγω δύναμη θα μπορούσε να ανέλθει σε 10.000 άνδρες το λιγότερο. 
30. Σε ότι αφορά τον εξοπλισμό των παραπάνω αυτός μπορεί να επιτευχθεί με οπλισμό (κυρίως ατομικά τυφέκια και πιστόλια), προερχόμενο από τα μη επιστραφέντα στον αλβανικό στρατό, αποθέματα του UCK, από παράνομο εμπόριο όπλων, από τις χώρες της Αραβικής Άνοιξης, από ισλαμικές οργανώσεις και μέρος της διεθνούς «ανθρωπιστικής βοήθειας», χωρίς να αποκλείεται και η ύπαρξη μικρών φορητών αντιαρματικών ή ρουκετών RPG-7 η 18, που χρησιμοποιούνται κατά κόρον στο Αφγανιστάν, πολυβόλων και βομβιδοβόλων, ακόμα και όλμων. Ο βασικός εξοπλισμός δηλαδή, ενός τάγματος πεζικού.
31. Το κυριότερο όμως στοιχείο που θα καθιστούσε μια τέτοια επιχείρηση βιώσιμη είναι η ανθρωπογεωγραφία της περιοχής και συγκεκριμένα ο συνδυασμός του ανάγλυφου της περιοχής (Ορεινός όγκος της Ροδόπης), με το γεγονός ότι και από τις 2 πλευρές της Ε/Β μεθορίου διαβιούν μουσουλμανικοί πληθυσμοί. Μία από τις αρχές για την επιτυχία του ανταρτοπολέμου, είναι και η ύπαρξη εδαφικών περιοχών με πληθυσμό φιλικά προσκείμενο με τους αντάρτες. Ο ορεινός όγκος της Ροδόπης προσφέρει και προσφέρεται γι αυτό το σκοπό καθώς πληροί και τα 2 χαρακτηριστικά που προαναφέρθηκαν. Με πληθώρα κρυψώνων και δρομολογίων (όχι απαραίτητα για οχήματα) που οδηγούν προς την Βουλγαρία παρέχει τα πλεονεκτήματα και τις προϋποθέσεις για την ανάληψη τέτοιου είδους επιχειρήσεων. Η στάση του τοπικού πληθυσμού, που έχει διαβρωθεί από την τουρκική προπαγάνδα θα πρέπει να θεωρείται ως φιλικά προσκείμενη και έτοιμη να συνδράμει στον κοινό αγώνα, παρέχοντας στους μαχητές ευκολίες πρόσβασης ή και διαφυγής, πρώτων βοηθειών, τρόφιμα και άλλες ανάγκες. 
32. Ρόλο κλειδί στην περίπτωση αυτή θα παίξει και η στάση της Βουλγαρίας, με το εάν δηλαδή ανεχθεί ή όχι με τέτοια κατάσταση στα νότια σύνορά της. Αν όμως πάρουμε την περίπτωση της Τουρκίας με τη Συρία, το σενάριο (δυσμενές για τη χώρα μας) θα είναι η μεσομακροπρόθεσμη κάθοδος της Βουλγαρίας στο Αιγαίο (μετά από σχετική συμφωνία με την Τουρκία για διαμερισμό των εδαφών). Σε διαφορετική περίπτωση ο αποτελεσματικός έλεγχος των νοτίων συνόρων της θα πρέπει να αποτελέσει τον καταλύτη για την γρηγορότερη εξουδετέρωση της παραπάνω απειλής. Σε κάθε περίπτωση και σύμφωνα με τις εκτιμήσεις, θα τηρήσει καιροσκοπική στάση η οποία θα εκδηλωθεί αναλόγως των εξελίξεων. 
33. Το όλο σχέδιο μπορεί να χωριστεί σε επιμέρους ενότητες (Φάσεις), προκειμένου να φτάσουμε τα γεγονότα που πραγματεύονται στην παρούσα ανάλυση: 
Φάση 1 
Πραγματοποιείται κατά την περίοδο της ειρήνης και ασχολείται κυρίως με οργανωτικά αντικείμενα, που δεν κινούν την υποψία των αρχών της χώρας. Τέτοια αντικείμενα είναι: 
α. Καλλιέργεια της διαφορετικότητας της ταυτότητας της μειονότητας (αρχικά ως θρησκευτικής και μετέπειτα ως εθνοτικής οντότητας). Αυτή πραγματοποιείται με τις παρακάτω δράσεις: 
* Επιδίωξη για «εκλεγμένες» και όχι «διορισμένες» από το κράτος, αρχές (ψευτομουφτήδες κλπ). 
* Δημιουργία συλλόγων σε κάθε χωριό προκειμένου να προβληθεί η τουρκική ταυτότητα και διαφορετικότητα. 
* Λειτουργία αυθαίρετων ιδρυμάτων μη αναγνωρισμένων από το κράτος (π.χ. νηπιαγωγείων), αλλά και στην πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια εκπαίδευση των μουσουλμανοπαίδων (ΕΠΑΘίτες κλπ). 
* Δημιουργία πολιτιστικών δρώμενων για την προβολή του τουρκισμού (π.χ. εορτές ΑΛΑΝ ΤΕΠΕ, ΧΙΛΙΑ, Γιορτή του Κερασιού κλπ). 
* Εκμετάλλευση της ισχύουσας νομοθεσίας με την εκλογή τους σε αυτοδιοικητικά αλλά και σε κοινοβουλευτικά αξιώματα. 
* Προσπάθεια διατήρησης και ενδυνάμωσης της συνοχής της νεολαίας της μειονότητας, μέσα από «μαθήματα κορανίου» και αναλόγου περιεχομένου ομιλίες και κηρύγματα στα τεμένη κατά την προσευχή της Παρασκευής.
β. Αύξηση του ρυθμού των διαφόρων παρεμβάσεων του Τουρκικού Προξενείου Κομοτηνής, ιδίως με δημόσιες εμφανίσεις του προξένου, σε εκδηλώσεις και δραστηριότητες της μειονότητας. 
γ. Εκμετάλλευση και προβολή της προσπάθειας συκοφάντησης της χώρας στα διεθνή FORA, που γίνεται από συλλόγους και οργανώσεις της μειονότητας που δρουν στο εξωτερικό και ιδίως στη Γερμανία, με κύριο μοχλό την στέρηση δικαιωμάτων της μειονότητας και το μη σεβασμό της συνθήκης της Λωζάνης. 
δ. Εκμετάλλευση των υπηρετούντων μουσουλμάνων στις μονάδες της Θράκης για τη συλλογή πληροφοριών στρατιωτικού ενδιαφέροντος. Μελλοντικά θα χρησιμοποιηθούν για τη συγκρότηση και οργάνωση ενόπλων ομάδων. 
ε. Χαρτογράφηση του συνόλου του ορεινού όγκου της Ροδόπης, ως κυρίαρχο θέατρο επιχειρήσεων αντιπερισπασμού σε συνδυασμό με την έναρξη των επιχειρήσεων στον Έβρο, για τον εντοπισμό και επιλογή σημείων και θέσεων εναποθήκευσης οπλισμού και πυρομαχικών (κρυψώνες), αλλά και δρομολογίων προσβολής στόχων και διαφυγής μετά από επιχείρηση δολιοφθοράς. 
στ. Προβολή από τα μειονοτικά ΜΜΕ (εφημερίδες και ραδιόφωνα) θέσεων και απόψεων περί των δικαιωμάτων της μειονότητας, καλλιεργώντας – οξύνοντας ή και δημιουργώντας εκ του μηδενός προβλήματα συνύπαρξης των χριστιανών και μουσουλμάνων στην περιοχή, με σκοπό την πρόκληση ταραχών και επεισοδίων. 
ζ. Σταδιακή ανάληψη του ελέγχου του ορεινού όγκου της Ροδόπης, με παράλληλη βαθμιαία απουσία των ελληνικών ελεγκτικών αρχών (αστυνομία, στρατός κλπ) και σε συνδυασμό με τη συρρίκνωση του χριστιανικού στοιχείου, τόσο δημογραφικά (ήδη στη Ροδόπη η αναλογία είναι 51 – 49 υπέρ των μουσουλμάνων), όσο και με τη μορφή εγκατάλειψης της υπαίθρου και συσσώρευση του στις πόλεις, με ταυτόχρονη παράδοση των μεικτών χωριών στην πλειονότητα που πλέον είναι μουσουλμάνοι, ενώ παραμένουν σ' αυτά χριστιανικός πληθυσμός ηλικίας άνω των 55 ετών. 
θ. Εκτέλεση αναγνωρίσεων από στελέχη ομάδων και οργανώσεων στον ορεινό όγκο της Ροδόπης, αλλά και στα πεδινά της περιοχής για εντοπισμό και καταγραφή πιθανών στόχων που παρουσιάζουν ενδιαφέρον για εκτέλεση δολιοφθοράς. 
Αξίζει να αναφερθεί ότι αριθμός αντίστοιχων κινήσεων και ενεργειών, αλλά σε εντελώς διαφορετικό περιβάλλον (αστικό και όχι υπαίθρου) θα υπάρξει και από τους συγκεντρωμένους λαθρομετανάστες κυρίως στην Αθήνα, Θεσσαλονίκη και Πάτρα, με τάσεις επέκτασης και στα υπόλοιπα αστικά κέντρα. 

34. Φάση 2 
Αυτή θα υλοποιηθεί σε περίοδο που θα υπάρχει ένταση στις Ε/Τ σχέσεις ή βαθιάς κοινωνικής αναταραχής στο εσωτερικό της χώρας, την οποία η Τουρκία θα επιδιώξει να εκμεταλλευτεί προς ίδιον όφελος, στοιχεία που συντελούν στην ενεργοποίηση των σχετικών μηχανισμών για την έναρξη του κλίματος αποσταθεροποίησης. Τα δε μέτρα και δράσεις που θα ακολουθηθούν θα είναι άμεσα εξαρτώμενα από την κοινωνική δυσαρέσκεια για την κατάσταση της χώρας, προκειμένου να αποδώσουν τα αναμενόμενα και ζητούμενα, όπως παρακάτω: 
α. Πλήρης έλεγχος της ορεινής περιοχής της Ροδόπης και εμφάνιση σε περιορισμένο αριθμό εκδηλώσεων φαινομένων ρίψης πυροβολισμών από κυνηγετικά και πολεμικά όπλα αμφιβόλου προελεύσεως. Τα φαινόμενα αυτά θα παρουσιάζουν αυξητικές τάσεις. 
β. Εμφάνιση των πρώτων περιστατικών όπου μουσουλμάνοι θα φέρουν οπλισμό εντός των αυτοκινήτων τους με το πρόσχημα της ατομικής προστασίας. Το παραπάνω θα είναι αποτέλεσμα της αύξησης μιας «εικονικής» εγκληματικότητας (ζωοκλοπές, λαθρεμπόριο, ναρκωτικά κλπ), στην ορεινή Ροδόπη, γεγονός που θα στοιχειοθετεί τον εξοπλισμό της μειονότητας για τη δήθεν προστασία της. 
γ. Με πρόσχημα το παραπάνω γεγονός, θα εμφανιστούν οι πρώτες ομάδες ενόπλων που θα περιφρουρούν τους οικισμούς και τα χωριά της μειονότητας κυρίως αυτά της ορεινής Ροδόπης και η εγκατάσταση σημείων ελέγχου (μπλοκ) επί των ορεινών δρομολογίων και προσβάσεων από και προς την ελεγχόμενη περιοχή. Έτσι σχηματίζονται οι πρώτοι θύλακες εντός των οποίων δεν υπάρχει πηγή πληροφόρησης για το τι ακριβώς συμβαίνει σ αυτούς. 
δ. Ο έλεγχος των συνόρων αλλά και των όποιων διαβάσεων (πλην των επισήμων διόδων) ελέγχεται από τις ένοπλες ομάδες και έτσι δημιουργούνται οι προϋποθέσεις εισόδου στη χώρα των ομάδων που προαναφέρθηκαν από τα Βαλκάνια, την Τουρκία και τις χώρες της Μ. Ανατολής και Β. Αφρικής, μαζί με ποσότητες εφοδίων και πολεμικού υλικού. 
ε. Εμφανίζονται τα πρώτα αποσχιστικά συνθήματα σε εμφανή σημεία των μειονοτικών χωριών αρχικά και δευτερευόντως στα μικτού πληθυσμού χωριά, αλλά και εντός των συνοικιών με μουσουλμανικό στοιχείο των πόλεων της Ξάνθης και Κομοτηνής, με την εμφάνιση της σημαίας της Δυτικής Θράκης, ζωγραφισμένη σε τοίχους. 
στ. Αυξάνεται η προσπάθεια συλλογής στρατιωτικών πληροφοριών και εντοπίζονται μουσουλμάνοι οπλίτες που υπηρετούν στις μονάδες της Θράκης να κατέχουν φωτογραφικό υλικό κύριων οπλικών συστημάτων στα κινητά τους τηλέφωνα με σκοπό να τα διοχετεύσουν σε άτομα εκτός στρατού. Παρατηρείται επίσης μια διαφοροποίηση στη συμπεριφορά των μουσουλμάνων οπλιτών σε ότι αφορά την πειθαρχία και τις σχέσεις τους με τους υπόλοιπους οπλίτες στις μονάδες που υπηρετούν. Συγκεκριμένα εμφανίζονται κρούσματα απειθαρχίας με αυξανόμενο ρυθμό ενώ στις ελεύθερες ώρες, οι μουσουλμάνοι οπλίτες συγκεντρώνονται – απομονώνονται σε διαφορετικές παρέες από τους υπολοίπους, συζητώντας χαμηλόφωνα και ακούγοντας εκπομπές μειονοτικών Ρ/Φ σταθμών. 
ζ. Οι τοπικοί παράγοντες της μειονότητας σε συγκεντρώσεις στα χωριά, εγείρουν εκ νέου και με πιο έντονο τρόπο, τις απαιτήσεις τους για την ίση μεταχείριση των 2 στοιχείων καλώντας την πολιτεία να σεβαστεί τα δικαιώματα της μειονότητας. Τα παραπάνω καλύπτουν με εκτενή ρεπορτάζ τηλεοπτικά συνεργεία της TRT και οι τοπικοί Ρ/Φ σταθμοί της μειονότητας, με αλλεπάλληλες εκπομπές, ενημερώνοντας παράλληλα το κοινό για τις επόμενες συγκεντρώσεις που θα πραγματοποιηθούν, καλώντας για μαζική συμμετοχή. 
η. Εμφανίζονται οι πρώτοι μη μειονοτικοί μουσουλμάνοι, προερχόμενοι από τις βαλκανικές χώρες και Μ. Ανατολή – Β. Αφρική, πραγματοποιούν διελεύσεις με αυτοκίνητα και μηχανές, μέσα από χωριά χωρίς να εκδηλώσουν κάποια πρόκληση ή άλλη ενέργεια. 
θ. Τις πρώτες μεταμεσονύκτιες ώρες ακούγονται σποραδικές ριπές όπλων προερχόμενες από την ορεινή περιοχή της Ροδόπης. Τα ορεινά της Ξάνθης ελέγχονται πλέον από τους μουσουλμάνους, ενώ στις προσευχές της Παρασκευής εμφανίζονται και ξένα ως προς την περιοχή άτομα τα οποία λαμβάνουν μέρος στις προσευχές στα τζαμιά και μιλώντας στα αραβικά και στα τουρκικά καλούν για ξεσηκωμό και απαλλαγή από την ελληνική καταπίεση. Οργανώνονται οι πρώτες παρελάσεις – διελεύσεις ενόπλων ομάδων με οχήματα τα οποία διέρχονται με αυτοκινητοπομπές από τους ορεινούς οικισμούς της Ξάνθης και της Ροδόπης, κρατώντας σημαίες της Δημοκρατίας της Δυτικής Θράκης και πανό με φράσεις από το κοράνι, γραμμένα στα αραβικά 
ι. Το τουρκικό προξενείο με δελτία τύπου δυναμιτίζει περαιτέρω το κλίμα κάνοντας λόγο για τάσεις εθνοκάθαρσης από μέρους της Ελλάδας σε βάρος της μειονότητας. Στο ίδιο μήκος κύματος και το σύνολο του πολιτικού κόσμου, το οποίο κάνει λόγο για βάναυση καταπάτηση των δικαιωμάτων της μειονότητας και καλούν την κυβέρνηση να δώσει λύση άμεσα ειδάλλως θα αναλάβουν κοινό αγώνα με τον κόσμο της μειονότητας για να διεκδικήσουν αυτά που τους ανήκουν. 
ια. Σημειώνονται περιστατικά έντασης και περαιτέρω όξυνσης στην περιοχή της Θράκης. Άγνωστοι πυρπολούν παρεκκλήσι ενώ 2 μέρες μετά καταστρέφονται ολοσχερώς τάφοι σε μουσουλμανικά νεκροταφεία. Στην ύπαιθρο επικρατεί κλίμα έντασης και στα μεικτού πληθυσμού χωριά, σημειώνονται μικρές αψιμαχίες χωρίς όμως θύματα μεταξύ χριστιανών και μουσουλμάνων. Η κατάσταση ελέγχεται μερικώς από την ΕΛΑΣ, τα πνεύματα ηρεμούν μερικώς, αλλά οι αναφορές της κάνουν λόγο για αδυναμία ελέγχου της κατάστασης. 
ιβ. Σημειώνονται εκρήξεις αυτοσχέδιων μηχανισμών, σε σταθμευμένα οχήματα που βρίσκονται κοντά σε κοινωφελείς εγκαταστάσεις. Από τα μειονοτικά Ρ/Φ εκπέμπονται μηνύματα συσπείρωσης που καλούν τον κόσμο να είναι σε ετοιμότητα για ανάληψη δράσης. Παίζεται για πρώτη φορά ο εθνικός ύμνος της Ανεξάρτητης Δημοκρατίας της Δυτικής Θράκης. 
ιγ. Χριστιανοί και Μουσουλμάνοι οπλίτες σε μονάδα της Κομοτηνής, εμπλέκονται σε συμπλοκή μεταξύ τους με αποτέλεσμα τον τραυματισμό 2 στρατιωτών από μαχαίρι και σπασμένο μπουκάλι. Παρατηρείται κλίμα έντονης δυσφορίας από μέρους των μουσουλμάνων ενάντια στους χριστιανούς και κάνουν λόγο για ώρα εκδίκησης η οποία πλησιάζει. Ένας μουσουλμάνος οπλίτης στην Ξάνθη λιποτακτεί από τη μονάδα του ενώ οι υπόλοιποι συνάδελφοί του τον καλύπτουν δηλώνοντας ότι δεν γνωρίζουν το που βρίσκεται. 
ιδ. Εμφανίζονται στο διαδίκτυο τα πρώτα βίντεο και εικόνες από τις δραστηριότητες των ενόπλων ομάδων, στις οποίες εμφανίζονται και άτομα που φορούν μάσκες προσώπου και φέρουν στο κεφάλι κορδέλες με γραφές στην αραβική, τα οποία φωνάζουν συνθήματα και κρατούν τη σημαία της Ανεξάρτητης Δημοκρατίας της Δυτικής Θράκης. Στη συνέχεια παρουσιάζονται σκηνές από εκτέλεση ασκήσεων και βολών και παρελάσεις. Σε μήνυμα τους, οι επικεφαλείς των τμημάτων τονίζουν την ετοιμότητα και την πίστη τους στο δίκαιο του αγώνα τους και προβαίνουν σε απειλές κατά των χριστιανών κατοίκων της Θράκης λέγοντας…ή θα φύγετε ή θα πεθάνετε. 
ιε. Το προσωπικό του τουρκικού προξενείου ανακαλείται να επαναπατριστεί. Η εκκένωση του προξενείου γίνεται μέσα σε λίγες ώρες, η δε φάλαγγα των οχημάτων, συνοδεία της ΕΛ.ΑΣ. περνάει τη γέφυρα των Κήπων. 

35. Φάση 3 
Κατά την Φάση αυτή θα υπάρχουν συντονισμένες – συνδυασμένες ενέργειες, των ομάδων ατάκτων που έχουν οργανωθεί και συγκροτηθεί σε στρατό του βουνού, με την ονομασία «Ελεύθερος Στρατός της Δυτικής Θράκης» και εξοπλιστεί ήδη με οπλισμό προερχόμενο κυρίως από το Κόσσοβο, με τις στρατιωτικές επιχειρήσεις στον Έβρο, με σκοπό την πρόκληση κλίματος ηττοπάθειας στον πληθυσμό της Θράκης, καταστροφή μέρους ή του συνόλου των κοινωφελών εγκαταστάσεων, για την πρόκληση δυσχερειών σε βασικές ανάγκες του στρατεύματος αλλά και των περιοχών μετόπισθεν, την απασχόληση στρατιωτικών δυνάμεων στις περιοχές Ξάνθης και Ροδόπης, ενώ αυτές θα μπορούσαν να αποτελέσουν πολύτιμες και ισχυρές εφεδρείες στον αγώνα που θα διεξάγεται στον Έβρο. Μια σειρά από αυτές είναι: 
α. Αύξηση του αριθμού των μουσουλμάνων λιποτακτών (ιδίως όσων έχουν διαβρωθεί από την τουρκική προπαγάνδα και έχουν αναπτύξει τουρκική συνείδηση). Οι παραπάνω εκτιμάται ότι θα συνδράμουν τόσο στην παροχή πληροφοριών σε ότι αφορά την επιχειρησιακή κατάσταση των μονάδων που υπηρετούν, τόσο και στην καθοδήγηση (ως οδηγοί – ανιχνευτές) των τμημάτων ατάκτων και των ομάδων δολιοφθορών για την προσβολή φαλαγγών, παγίδευση κομβικών σημείων διελεύσεως φαλαγγών με σκοπό την καθυστέρηση τους στον τελικό προορισμό τους, την πρόκληση δολιοφθορών κατά μήκος του σιδηροδρομικού δικτύου κλπ. 
β. Έναρξη εκτέλεσης επιχειρήσεων κατάληψης και ελέγχου περιοχών και χωριών των ημιορεινών και τμήματος των πεδινών στη Ροδόπη και στην Ξάνθη, ενώ μουσουλμανικός θύλακας στην περιοχή Δερείου στον Έβρο επιχειρεί να αποκόψει το δρομολόγιο Δέρειο – Άρης – Κομοτηνή. Σημειώνονται οι πρώτες αψιμαχίες ενόπλων με τμήματα της ΕΛΑΣ και του Στρατού. 
γ. Μεγάλος αριθμός μουσουλμάνων διαφεύγει στα ορεινά προκειμένου να αποφύγει την επιστράτευση και εντάσσεται στον Ελεύθερο Στρατό της Δυτικής Θράκης, όπως ονομάζονται οι ένοπλοι. Οργανώνονται σε τμήματα των 50-100 ατόμων. Ανά 5 τμήματα συγκροτούν μονάδες που ονομάζονται «Ταξιαρχίες» και αναλαμβάνουν δράση σε συγκεκριμένους εδαφικούς τομείς της Ξάνθης και της Ροδόπης. 
δ. Φανατικοί ισλαμιστές «ΤΖΙΧΑΝΤ», αρχίζουν να επιβάλλουν το νόμο της Σαρίας στους Πομάκους των ορεινών της Ξάνθης, κάποιοι εξ αυτών παντρεύονται νεαρές Πομάκισες, για την εξασφάλιση δικαιωμάτων Έλληνα πολίτη – υπηκόου μελλοντικά. 
ε. Ξεκινάει η πρώτη μεγάλη επιχείρηση για την κατάληψη και τον έλεγχο της διάβασης Κοπτερού προς απαγόρευση προώθησης στρατιωτικών ενισχύσεων από το εσωτερικό της χώρας προς τον Έβρο. Επιχειρείται επίσης η κατάληψη των χωριών Ίασμος – Κοπτερό και Αμαξάδες στη Ροδόπη, τα οποίο βρίσκονται σε εξέχουσα θέση και ελέγχουν τόσο την Εγνατία οδό, αλλά και την Ε.Ο. Ξάνθη – Ίασμος – Κομοτηνή. 
στ. Πολιορκείται το φυλάκιο του Στρατού στη Γλαύκη της ορεινής Ξάνθης ενώ στον Εχίνο, τόσο το εκεί Τάγμα Εθνοφυλακής, όσο και το αστυνομικό τμήμα περικυκλώνονται από φανατικούς ένοπλους, που απαιτούν την παράδοση των ανδρών και του οπλισμού, υποσχόμενοι την ελεύθερη μετάβαση στην Ξάνθη. Σημειώνονται επιθέσεις σε φάλαγγες στρατιωτικών οχημάτων και σκοπό την πρόκληση απωλειών και καθυστερήσεων στον ανεφοδιασμό των μονάδων του Έβρου. 
ζ. Εμφανίζεται στο χωριό Θέρμες Ξάνθης, η προσωρινή κυβέρνηση της «Τουρκικής Δημοκρατίας της Δυτικής Θράκης», η οποία με ανακοίνωσή της συντάσσεται με το δίκαιο του αγώνα που διεξάγει η «μητέρα Τουρκία» κατά της Ελλάδας και τονίζει προς κάθε κατεύθυνση την διακήρυξη της ανεξαρτησίας της Δυτικής Θράκης, αλλά και την επίσημη ίδρυση του νέου κράτους. 
η. Σημειώνονται μπαράζ εμπρησμών και εκρήξεων στην Ξάνθη, Κομοτηνή και Αλεξ/πολη, με στόχο εγκαταστάσεις και κοινωφελή έργα υποδομών, (Υποσταθμοί ΔΕΗ, Κόμβοι ΟΤΕ κλπ). Οι Μονάδες Εθνοφυλακής, μη εκπαιδευμένες σε αντιμετώπιση καταδρομικών ενεργειών, δεν μπορούν να ελέγξουν την κατάσταση ενώ υφίστανται και απώλειες σε προσωπικό. 

ΔΙΑΠΙΣΤΩΣΕΙΣ – ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ 
36. Με τα παραπάνω επιχειρήθηκε να δοθεί ένα πιθανό αρνητικό σενάριο που έχει σαν αφετηρία του την σημερινή κατάσταση της Ελλάδας. Συμπερασματικά αν επιχειρηθεί να κωδικοποιηθεί σε κύρια σημεία η όλη εξέλιξη ώστε να εντοπιστούν οι αιτίες και οι αφορμές, διακρίνονται οι παρακάτω επισημάνσεις: 
α. Η συνεχιζόμενη πολιτική λιτότητας που έπληξε επί μακρόν τη χώρα και τους πολίτες της, με μειώσεις αποδοχών και αύξηση φορολογίας.
β. Η ανοχή για τη μαύρη εργασία και τη μη πάταξη του παράνομου εμπορίου σε όλες της μορφές του. 
γ. Η έξαρση της βίας και της εγκληματικότητας. 
δ. Οι διακρίσεις που οδήγησαν σε ακραίες αντιθέσεις. 
ε. Η μη συντεταγμένη και ενιαία εθνική εξωτερική πολιτική και η διεθνής απομόνωση της Ελλάδας. 
στ. Η ατολμία στην άσκηση ουσιώδης ενεργειακής πολιτικής και διπλωματίας. 
ζ. Η ποσοτική και ποιοτική εξασθένιση των ΕΔ και των ΣΑ, λόγω της μνημονιακής πολιτικής. 
η. Η ελλιπής ασφάλεια των συνόρων και προστασία της ελληνικής υπαίθρου. 
θ. Η μη μέριμνα για ουσιώδεις τομές στις μειονοτικές ομάδες και ιδιαίτερα στους λαθρομετανάστες. 
37. Θα μπορούσε κανείς να απαριθμήσει πολλά περισσότερα από αυτά που προαναφέρθηκαν. Αυτά που αναφέρθηκαν όμως είναι ενδεικτικά και ικανά να προκαλέσουν αποσταθεροποίηση όχι μόνο στην Ελλάδα αλλά και σε οποιαδήποτε άλλη χώρα. Όλα τα υπόλοιπα που ακούγονται κατά καιρούς, όπως ρατσισμός κλπ, ανήκουν στη σφαίρα της φαντασίας. Ο φόβος όλων των ευρωπαϊκών κυβερνήσεων δεν ήταν και δεν είναι η πληθυσμιακή και φυλετική αλλοίωση, αλλά οι παρενέργειες από την αύξηση της ανεργίας, την ύφεση, τη μαύρη εργασία κλπ., αυτά δηλαδή που βιώνει η Ελλάδα εδώ και κάποια χρόνια και συνεχίζει να ανηφορίζει το μοναχικό δρόμο που της επιφύλαξε η μοίρα της. 
38. Εξάλλου ακόμα και ιστορικά να τεθεί το θέμα, η Ελλάδα ανέκαθεν πορευόταν σε δρόμους μοναχικούς αλλά πάντα έβρισκε την «Ιθάκη» της. Δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι, στο διάβα χιλιάδων χρόνων, οι Έλληνες εξακολουθούν να υπάρχουν, ως λαός, ως φυλή, ως έθνος, εκεί, μόνοι να πορεύονται τον δρόμο τους. Δεν είναι γνωστό ποιος θα είναι ο επόμενος εν δυνάμει εχθρός – αντίπαλος των Ελλήνων, αλλά θα αντιμετωπιστεί με όποιο κι αν είναι το τίμημα. Όχι δεν γίνεται κήρυγμα περί ελληνικού γένους, είναι ιστορικές αλήθειες που άπαντες στη γη που κατοικούμε διδάσκονται έστω και σαν απλή αναφορά, στα σχολικά τους βιβλία. 
39. Ολοκληρώνοντας, θα πρέπει να τονιστεί η ανάγκη για αλλαγή στον τρόπο σκέψης των ιθυνόντων, σε ότι αφορά την αντιμετώπιση εσωτερικών και ασύμμετρων απειλών…οι εξελίξεις τρέχουν και αν δεν προσαρμοστούν οι δυνάμεις μας και τις δυνατότητές μας στα νέα δεδομένα οι συνέπειες θα είναι καταστροφικές και κανείς δεν θα ήθελε να τις σκέφτεται. Ας γίνουν λοιπόν τώρα πράξη όλα όσα έχουν γραφτεί σε ειδικές μελέτες και απαλλαγμένοι από φοβικά σύνδρομα του παρελθόντος και ρεβανσιστικές τάσεις, να εξασφαλίσουμε ασφαλείς συνθήκες για όλους. 
40. Ζούμε σε μια περιοχή που έχει χαρακτηριστεί ως «πυριτιδαποθήκη της Ευρώπης» και γειτνιάζουμε με μια άλλη που είναι ενεργό ηφαίστειο, με συνεχείς εκρήξεις. Οι προκλήσεις είναι και θα είναι πολλές και πρέπει να έχουμε όλα τα μέσα σε ετοιμότητα (διπλωματικά, νομικά, θεσμικά και αποτρεπτικά), για να προασπίσουμε τα συμφέροντά μας, όπως ακριβώς πράττουν και οι λοιπές χώρες. Είναι επιτακτική ανάγκη να γίνει η Ελλάδα ασφαλής χώρος και παράγοντας σταθεροποίησης της ευρύτερης περιοχής. Εξασφαλίζοντας τα παραπάνω στο βάθος θα φανεί και η πολυπόθητη ευημερία. 







Παρασκευή 29 Ιανουαρίου 2016

Μια άλλη άποψη για την γενοκτονία των Ουκρανών επί Στάλιν


Γκολoντομόρ και Κολεκτιβοποίηση

Οι Εβραίοι δολοφόνοι των Σλάβων στη Ρωσία και την Ουκρανία: Γιακόβ Επστάιν, Α.Γ. Σλίχτερ, Λεβ Ναθάνοβιτς Κρίτζμαν, ο Λαζάρ Καγκάνοβιτς, Βλας Τσούμπαρ, Στανισλάβ Κοσσιόρ, Πάβελ Παστύσεβ, Ενοχ Γιέγκουντα, Μπαλίνσκι Απολόνοβιτς, Στάνισλαβ Ρέντενς, Κάρλ Κάρσον, Φόμα Λέονιουκ, Λεβ Καγκάν, Ζνοβιε Κατσελσον, Γιακόβ Καμνιτσκιι, Μπερνάρ Βολφοβιτς, Σεργκέι Απολλόνοβιτς Πουστοβοέτοφ, Μωυσής (Μιχαήλ) Μπουκσπάν, Γιουχιμ Βριβέτς, Ισραήλ Ιβανόφσκιι.

Η Κολεκτιβοποίηση και τα αναγκαστικά Κολχόζ δεν ήταν ιδέα του «κακού» Στάλιν. 
Στο 15ο Συνέδριο, το Δεκέμβριο του 1927 τις εισηγήσεις για το «αγροτικό ζήτημα», και την αντιστροφή της διανομής της γης στους αγρότες που προκάλεσε τη διάσπαση εκμεταλλεύσεων σε μικρά αγροτεμάχια, τις έκαναν οι δολοφόνοι της αγροτιάς, ο πρώτος Κομισάριος του Επισιτισμού (1921) Ιουδαίος Α.Γ. Σλίχτερ και ο σιωνιστής-Μαρξιστής Γιακόβ Επστάιν (Γιάκοβλεφ), που το 1929 ανέλαβε Κομισάριος της Γεωργίας και ήταν ο επικεφαλής της «μεγάλης αλλαγής», για την επιβολή της κολεκτιβοποίησης στα εκατομμύρια των αγροτών, που ξεκίνησε τον Οκτώβριο του 1929. 
Διευθυντής του «Αγροτικού Ινστιτούτου» ήταν ο επίσης σιωνιστής-Μαρξιστής Λεβ Νατάνοβιτς Κρίτζμαν που ήταν βοηθός πρόεδρος της Κρατικής Επιτροπής Σχεδιασμού (Gosplan) την περίοδο του Μεγάλου Λιμού 1931–33 . 
Το 1929 το 35% των αγροτών ήσαν φτωχοί, το 60% ήσαν μεσαίοι και το 5%ήσαν οι «κουλάκοι», εναντίων των οποίων στράφηκε η "αποκουλακοποίηση". 
Την 1 Ιουλίου, 1927, σύμφωνα με τα στοιχεία που παρουσιάστηκαν στο 15ο Συνέδριο, υπήρχαν 14.880 κολχόζ. Την 1 Ιουλίου 1928 είχαν γίνει 33,2 χιλιάδες, και την 1 Ιουλίου 1929 ήσαν 57 χιλιάδες. 
Οι «ζηλωτές» της Κολεκτιβοποίησης, ήσαν νεαροί εβραίοι κομμουνιστές της Ο-γκε-πε-ου/Νι-κα-βε-ντε (ОГПУ-НКВД) που τους εξαπέστειλαν στις αγροτικές περιοχές, με δικαίωμα να αποφασίζουν για τη ζωή και το θάνατο, οι «δήμιοι του Στάλιν», ο διάδοχος του Φέλιξ Ντζερζίνσκι, πολωνεβραίος σιωνιστής-Μαρξιστής Βιατεσλάβ Μεντζίνσκι, και ο 100% ιουδαίος βοηθός του, ο Yenokh Gershevich Iyeguda, που μετονομάστηκε σε «Κόκκινη Μηλιά» (Γιάγκοντα) , όπως και «εταίρα μηλιά», ο Apfelbaum- Ζηνόβιεφ. 
Το γενικό πρόσταγμα των διώξεων το είχαν αυτοί οι νεαροί απεσταλμένοι που είχαν δίπλα τους τον πρώτο γραμματέα της τοπικής οργάνωσης του κόμματος, και τον πρόεδρο της τοπικής επιτροπής των Σοβιέτ. Αυτό που ακολούθησε θα μείνει ως ισόβιο όνειδος για τον διεθνή εβραϊσμό. 
Οι νεαροί εβραίοι της Γκε-πε-ου έπαιρναν από τους αγρότες τα ρούχα τους, τα εσώρουχα τους και τα παπούτσια τους. Τα αγαθά των αγροτών είτε λεηλατούνταν είτε πουλιόνταν σε πλειστηριασμούς σε εξευτελιστικές τιμές. Ολόκληρα σπίτια αγοράζονταν για 60 καπίκια (!) από τα μέλη των αποσπασμάτων. Η διαδικασία αυτή εκτός από ευκαιρίες για πλιάτσικο λειτούργησε και ως πρόσχημα για το ξεκαθάρισμα προσωπικών λογαριασμών. Αγρότες συλλαμβάνονταν και εκτοπίζονταν με τις οικογένειες τους επειδή είχαν σφάξει ένα γουρούνι με σκοπό να το υπεξαιρέσουν από την σοσιαλιστική κοινοκτημοσύνη, άλλοι επειδή «έκαναν εμπόριο», άλλοι επειδή απλώς εκκλησιάζονταν τακτικά. 
Τον Ιανουάριο του 1930 η Γκεπεού κατέγραψε 402 αγροτικές εξεγέρσεις, τον Φεβρουάριο 1048 και τον Μάρτιο 6528. Στην διάρκεια τους, 1500 κρατικοί υπάλληλοι σκοτώθηκαν, τραυματίστηκαν η δάρθηκαν ανηλεώς. Συνολικά 2.5 εκατομμύρια αγρότες συμμετείχαν σε 14000 εξεγέρσεις. 
Η κολεκτιβοποίηση έκανε τον Εβραίο ως τον πιο μισητό εχθρό του αγρότη ακόμα και σε μέρη που δεν πάτησε ποτέ Εβραίος. Την εξήγηση των όσων έγιναν τότε, την έδωσε το 1938, στην ανάκριση του ο Ρακόφσκι. «Αποφασίστηκε, αντί να συγκρουστούμε, να προσχωρήσουμε στο σταλινικό στρατόπεδο. Να γίνουμε σταλινικοί περισσότερο και από τον ίδιο. Να υπερβάλλουμε, σε όλα, και με τον τρόπο αυτό να τον σαμποτάρουμε». 
Ο πιστός κομμουνιστής Κομισάριος της Γεωργίας Επστάιν , εκτελέστηκε από τον «αιμοσταγή» Στάλιν στις 29 Ιουλίου 1938. 
Το 1925 o Στάλιν υιοθέτησε την πρόταση των τροτσκιστών για επιτάχυνση της εκβιομηχάνισης, αγόραζε μηχανήματα και τεχνολογία κυρίως από την Αγγλία. Εντελώς απροσδόκητα, οι δυτικές χώρες που είχαν επιβάλει «πιστωτικό εμπάργκο» στη Σοβιετική Ένωση αρνήθηκαν να πληρωθούν με σοβιετικό χρυσό, επιβάλλοντας το λεγόμενο εμπάργκο του χρυσού και η Σοβιετική Ένωση, ως «συνάλλαγμα» για να πληρώσει τα μηχανήματα και τον εξοπλισμό της, μπορούσε να χρησιμοποιήσει το πετρέλαιο, την ξυλεία, το βούτυρο και τα δημητριακά. 
Έτσι ένα μεγάλο μέρος της σοδειάς γινόταν εξαγωγή σε ιδιαίτερα χαμηλές τιμές δεδομένου ότι την τριετία 1931-1933 είχαν καταρε3λύσεθ οι τιμές των αμερικανικών γεωργικών προϊόντων και λόγω του «κραχ» η διεθνής ζήτηση δημητριακών είχε μειωθεί κατά 50%. 
Στην προεπαναστατική Ρωσία καλλιέργεια σιτηρών ήταν ο κυρίαρχος κλάδος της γεωργίας. Σιτηρά αντιπροσώπευαν το 88,6% του συνόλου των καλλιεργειών.Το 1913, το μερίδιο σιτηρών στις εξαγωγές ήταν 47% του συνόλου. Το 1913 οι εξαγωγές έφτασαν τα 11,9 εκατ. 

Στις 17 Απριλίου 1933, ενώ η επισιτιστική κρίση της Σοβιετικής Ένωσης ήταν γνωστή , η Βρετανική κυβέρνηση, (παρόλο που το 80% των εξαγωγών μηχανημάτων πήγαινε στη Σοβιετική Ένωση), επέβαλε εμπάργκο στο σοβιετικό πετρέλαιο, την ξυλεία, και το βούτυρο και απέμεινε ως συνάλλαγμα η εξαγωγή των δημητριακών. 

Τότε την άνοιξη του 1933, η πείνα επεκτάθηκε στις πόλεις και τα εργοστάσια. Οι περισσότεροι θάνατοι από την πείνα καταγράφηκαν τον Μάιο και τον Ιούνιο του 1933, (25.000 την ημέρα) και ο Στάλιν θα είχε ανατραπεί αν δεν αντιλαμβανόταν την πλεκτάνη. 
Απαγόρευσε τις εξαγωγές σιτηρών, καταδίκασε με άρθρο του στην Πράβδα, «τις πολυάριθμες παρεκκλίσεις και ακρότητες», και ξεκίνησε τον διωγμό των «φανατικών». 
Από αυτούς γλύτωσε ο Καγκάν(οβιτς) και ο Χρούστσεφ, που κατάφεραν ότι δεν μπόρεσε ο Τρότσκι, και η παρέα των μαρξιστών –σιωνιστών. 
Οι νεκροί της πείνας στην Ουκρανία, του Γκολoντομόρ, προσδιορίστηκαν με απόφαση του Εφετείου του Κιέβου το 2010, σε 3.941.000. Οι Αμερικανοί και η πορτοκαλί επανάσταση όρισαν την 22α Νοεμβρίου ως «ημέρα μνήμης» του Γκολoντομόρ. Σαν εθνική γιορτή των «Ουκρανών». 
Μόνο που οι νεκροί ήσαν οι περισσότεροι Ρώσοι. 
Οι περιφέρειες που πλήρωσαν βαρύτερο φόρο σε ψυχές ήταν τον Χάρκοβο, το Ντονέτσκ, η Οδησσός, και μετα το Κίεβο, και το Ντιεπροπετρόφσκ. (Λιμός εκδηλώθηκε στην Ουκρανία και το 1921—1923 αλλά δεν εορτάζεται). 
Ο Λιμός της Σοβ. Ένωσης ήταν αφενός απόρροια πολιτικού σχεδιασμού και ήταν συνέπεια της οικονομικής πολιτικής. Ότι ο λιμός ήταν Γενοκτονία και απόρροια πολιτικού σχεδιασμού δεν αμφισβητείται. 
Όμως οι «Ουκρανοί» έμαθαν από το 2006 και μετά ότι «για όλα φταίνε οι Ρώσοι» και ο Στάλιν, τον οποίο μάλιστα παρέπεμψαν σε δική στις 13 Ιανουαρίου 2010. 
Όμως ποτέ δεν μάθαμε πόσοι πέθαναν από τον «Γκολoντομόρ» στο χωριό του Χρουστσώφ την Καλίνοβκα που το 1924 δημιουργήθηκε εβραϊκό Κολχόζ, και πότε δεν μας είπαν πόσες εφόδους έκανε εκεί η OGPU και, παρόλο που υπάρχει πια εξαντλητική μελέτη του Λιμού κανένας δεν υπολόγισε πόσα από τα θύματα της Γενοκτονίας ήσαν Εβραίοι. Αντίθετα είναι γεγονός ότι οι υπεύθυνοι της Γενοκτονίας ήσαν όλοι Εβραίοι. 
Το Ουκρανικό Ισραηλιτικό Συμβούλιο μάλιστα κατηγόρησε για αντισημιτισμό το 2006, όσους έγραφαν τους εβραίους Κομισάριους με τα Εβραϊκά τους ονόματα και όχι με τα σοβιετικά ψευδώνυμα. 
Μετά την ανατροπή του Κομμουνισμού ξεκίνησε η αμερικανική Προπαγάνδα, για να αναλάβει η Ρωσία την ευθύνη. Το 2003, ο Ρώσος πρέσβης στην Ουκρανία Βίκτορ Τσερνομίντιν ειχε δηλώσει «Δεν πρόκειται να απολογηθούμε... Δεν υπάρχει κανένας λόγος για να απολογηθούμε». 
«Οι Ρώσοι δεν μπορούν να καταλάβουν γιατί οι Ουκρανοί θα προτιμούσαν να πολεμήσουν και να πεθάνουν από το να τεθούν κάτω από τη ρωσική κυριαρχία και πάλι. Δεν ήσαν εκείνοι που πεινούσαν, βλέποντας τα παιδιά τους να λιμοκτονούν», έγραψε ένας «ηλίθιος Ουκρανός» στο διαδίκτυο. 
Τα πρόσωπα της Γκε-πε-ου/Νι-κα-βε Ντε, που έπαιξαν κρίσιμο ρόλο στον Λιμό στις «Ουκρανικές περιοχές» και στις διώξεις, «περιέργως» δεν είναι Ρώσοι. 
Ο υποδιοικητής της Γκε-πε-ου Ενοχ Γιέγκουντα ήταν Εβραίος και εκτελέστηκε το 1936. Ο Μπαλίνσκι Απολόνοβιτς της Γκε-πε-ου, που εκτελέστηκε το 1937,ήταν επίσης Εβραίος. Σχετικά με τη «δράση» του Μπαλίτσκι στην Ουκρανία υπάρχει αλληλογραφία του Στάλιν με τον Καγκάνοβιτς το 1932. Ο Πολωνοεβραίος Στάνισλαβ Ρέντενς, Κομισάριος Δημόσιας Ασφάλειας 1ου βαθμού, εκτελέστηκε το 1940. Ο ουκρανός (αναρχοκομμουνιστής) Γκεόργκι Προκόφιεφ, της Νικαβεντε, εκτελέστηκε το 1937. Ο Εβραιοεσθονός Κάρλ Κάρσον της Γκεπεου έκτελέστηκε το 1938. Ο Εβραίος Φόμα Λέονιουκ, υπέυθυνος της Γκεπεου στο Νικολάγιεφ και την Οδησσό, επέζησε του Στάλιν, και πέθανε συνταξιούχος το 1967. Ο Εβραίος Κιμισσάριος Λεβ Καγκάν (Μιρόνοφ) εκτελέστηκε το 1938. Ο Εντουαρντ Σάλνι που έδρασε στην Κριμαία εκτελέστηκε το 1938. Ο Ρώσος Μιχαήλ Τομοφέγιεφ της Οικονομικής διεύθυνσης της Γκεπεου πέθανε από γεράματα το 1977 στην Αγία Πετρούπολη. Ανάμεσα στα πολλά που έκανε άφησε και ένα έγγραφο για τις συλλήχεις που έκανε στο Χάρκοβο με εντολή του ενραίου α΄γραμματέα του Ουκρανικού ΚΚ Σ.Κοσιόρ Ο Εβραίος Ζνοβιε Κατσελσον της Γκε-πε-ου εκτελέστηκε το 1938. Ο Εβραίος Γιακόβ Καμνιτσκιι της Γκεπεου εκτελέστηκε το 1937. Ο νεαρός Εβραίος Μπερνάρ Βολφοβιτς (Κοζελσκιι) εκτελέστηκε το 36 σε ηλικία 34 ετών. Ο Εβραίος Σεργκέι Απολλόνοβιτς Πουστοβοέτοφ συνεργάτης τηςΓκεπεου εκτελέστηκε το 1937. Ο Εβραίος Μωυσής(Μιχαήλ) Μπουκσπάν εκτελέστηκε το 1937. Ο Λιθουανός Φράντς Ντρούσκις της Γκεπεου δεν ξέρει κανείς πότε πέθανε. Ο εβραίος Γιουχιμ Βριβέτς της Γκεπεου εκτελέστηκε το 1940. Ο επίσης Εβραίος Ισραήλ Ιβανόφσκιι που έδρασε στην Κριμαία κανείς δεν ξέρει πότε πάθανε. 
Από τους 17 ασφαλίτες που ήσαν βασικά υπεύθυνοι για τους διωγμούς, οι 14 ήσαν εβραίοι, ένας Ρώσος, ένας Λιθουανός και ένας Ουκρανός, ενώ οι βασικοί πολιτικοί υπεύθυνοι του Γκολομόρ , ήταν ο διάσημος εβραίος της Ουκρανίας, ο Λαζάρ Καγκάνοβιτς του Μωυσή, τον οποίο οι αμερικανοί και η πορτοκαλί επανάσταση τον άφησαν ήσυχο στον τάφο του, ο Εβραίος τροτσκιστής Βλας Τσούμπαρ, που διαδέχτηκε το 1923 τον Ρακόφσκι, ως πρόεδρος του συμβουλίου των Κομισάριων της Ουκρανίας, (πρωθυπουργός), και ο οποίος εκτελέστηκε τον Φεβρουάριο του 1939 μαζί με τον τέως Γενικό Γραμματέα του Κομμουνιστικού Κόμματος της Ουκρανίας τον Εβραίο Στανισλάβ Κοσσιόρ, (Κοσσιόρης), που το 1929-1930 ήταν υπεύθυνος για τη κολεκτιβοποίηση και τον διωγμό των κουλάκων. Ο Κοσσιόρ, το 1930 διορίστηκε μέλος του Πολιτικού Γραφείου του Κομμουνιστικού Κόμματος της ΕΣΣΔ, και το 1935 του απονεμήθηκε το βραβείο του Λένιν για την «αξιοσημείωτη επιτυχία του στη γεωργία». Συνελήφθη τον Μαΐο του 1938, και εκτελέστηκε τον Φεβρουάριο του 1939. Τον αποκατάστησε ο Χρουστσόφ τον Μάρτιο του 1956 αλλά το Εφετείο του Κιέβου στις 13 Ιανουαρίου του 2010, τον καταδικάστηκε μετά θάνατον ως «πολιτικό εγκληματία». Ο Βλας Τσούμπαρ αποκαταστάθηκε το 1955.
Άλλος αρχιτέκτονας του λιμού του 1932-33, ήταν ο τροτσκιστής Πάβελ Παστύσεβ, του οποίου τον ρόλο αποκάλυψε ο εβραίος κομισάριος του Κόκκινου Στρατού και αρχισυντάκτης της Πράβντα Λεβ Μεχλίς με ιδιόχειρο σημείωμα τους προς τον Ζντάνοφ. Ο τροτσκιστής Παστύσεβ εκτελέστηκε το 1937 και τη θέση του στο Ουκρανικό ΚΚ την πήρε ο Χρούστσεφ. 

Σπύρος Χατζάρας


http://deltio11.blogspot.gr/2014/11/o_27.html


Σημείωση ΔΕΕ: Ρωσσικά: Голодомо́р (γκολοντομόρ) - Ουκρανικά: Холодомор (χολοντομόρ/γολοντομόρ)



Τετάρτη 27 Ιανουαρίου 2016

MIA ΣΚΟΤΕΙΝΗ ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΣΕΛΙΔΑ


Όταν ο Στάλιν άφησε εκατομμύρια Ουκρανούς 
να πεθάνουν από την πείνα

Είναι μια από τις σκοτεινότερες σελίδες της ρωσικής ιστορίας και του Ιωσήφ Στάλιν προσωπικά, οι οποίες αποσιωπήθηκαν. Αποκαλύφθηκαν σε όλη τους την τραγική μεγαλοπρέπεια μετά την πτώση του κομμουνιστικού καθεστώτος. Πρόκειται για την γενοκτονία του λαού της Ουκρανίας από το κομμουνιστικό καθεστώς του Στάλιν.

Τα γεγονότα
Το 1932 και 1933 ο Στάλιν αποφάσισε ότι οι Ουκρανοί αγρότες έπρεπε να ενταχθούν στα κολχόζ και ότι οι συγκομιδές τους θα έπρεπε να κατασχεθούν από τις σοβιετικές αρχές. Οι μπολσεβίκικες δυνάμεις σάρωσαν τα χωριά αρπάζοντας την τροφή και πραγματοποιώντας μαζικές εκτελέσεις. Εάν κάποιον τον συνελάμβαναν να κλέβει τρόφιμα ή να προσπαθεί να φύγει από την περιοχή σε αναζήτηση ψωμιού, είτε τον φυλάκιζαν, είτε τον γυρνούσαν πίσω, είτε τον εκτελούσαν.

 



Πολλοί Ουκρανοί επέζησαν τρώγοντας ψωμί που έκαναν από αγριόχορτα και χόρτα και υπήρχαν τεκμηριωμένες αναφορές για κανιβαλισμούς.
Η επίσημη ουκρανική πλευρά μιλάει για επτά με δέκα εκατομμύρια νεκρούς, που σημαίνει 17 θάνατοι το λεπτό, 1.000 την ώρα και 25.000 την ημέρα. 

Ένα βιβλίο ζωντανεύει την ιστορία
Το γεγονός έρχεται πάλι στην επικαιρότητα με ένα νέο βιβλίο που έγραψε στα γαλλικά, η κόρη ενός επιζήσαντα από την πείνα της Ουκρανίας.
Ο πατέρας της Nikolaï Koliada γεννήθηκε το 1926 σε ένα χωριό της Ουκρανίας. Είναι 7 ετών όταν η πείνα εξαπλώνεται στη χώρα, εξαθλιώνει εκατομμύρια ανθρώπους. Ο δικός της πατέρας μισεί τον κομμουνισμό. Η περιουσία του κατάσχεται, όλα τα υπάρχοντά του καταστρέφονται. Η οικογένεια παίρνει τους δρόμους για να επιζήσει. Καταφεύγει στη Λευκορωσία αλλά τους βρίσκουν οι πράκτορες του Στάλιν και τους ξαναγυρίζουν στην Ουκρανία.




Το βιβλίο εξιστορεί τη φρίκη της σταλινικής εποχής, την πείνα και τον θάνατο, με τα μελανότερα χρώματα από την Catherine Koleda, η οποία διδάσκει σήμερα σε πανεπιστήμιο της Γερμανίας. 
Η οικογένεια κατορθώνει τελικά να διαφύγει στη Γαλλία, το 1945. Ο πατέρας, όπως γράφει η κόρη του στο βιβλίο, δύο φορές χάρηκε στη ζωή του: όταν πήρε τη γαλλική υπηκοότητα και όταν πέθανε ο Στάλιν.


Catherine Koleda - «Όταν ο Στάλιν μας άφησε να πεθάνουμε από την πείνα –Αφήγημα ενός επιζήσαντα».

Η φρίκη του Holodomor 
Η τραγωδία αυτή ονομάστηκε από τους Ουκρανούς «Holodomor» (Γολοντομόρ από το «holod»= πείνα και το ρήμα «moryty»= σκοτώνω). Η πείνα, που δημιουργήθηκε από τα χέρια ανθρώπων, πήρε το όνομα του διεθνούς όρου της γενοκτονίας, γιατί έχει όλα τα χαρακτηριστικά που προϋποθέτει ο όρος αυτός. 

 Το γεγονός αποσιωπήθηκε από την σοβιετική αυτοκρατορία και μόνο παράνομα κείμενα κυκλοφορούσαν για να το εξιστορήσουν. 40 χρόνια αργότερα, η γενοκτονία των Ουκρανών έγινε γνωστή από το βιβλίο του Αλεξάντερ Σολτζενίτσιν Αρχιπέλαγος Γκουλάγκ. Αλλά και τότε οι αρνητές του γεγονότος συνέχισαν να το αρνούνται.
Μόνο όταν άνοιξαν τα σοβιετικά αρχεία μπήκε τέλος στην άρνηση των γεγονότων στην Ουκρανία. Στις αρχές του 21ου αιώνα το γεγονός γίνεται παραδεκτό από την Ρωσία αλλά δεν γίνεται δεκτό το γεγονός ότι πρόκειται για γενοκτονία. Πολλοί ιστορικοί διαφωνούν τόσο με τον όρο όσο και με τις πραγματικές προθέσεις του Στάλιν. 

Το 2016 η Ουκρανία αναγνώρισε επίσημα το Holodomor ως γενοκτονία. Οι ΗΠΑ αναγνώρισαν επίσης το γεγονός ως γενοκτονία ενώ το 2008 το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο το αναγνώρισε ως «έγκλημα κατά της ανθρωπότητας και κατά του ουκρανικού λαού».