Κλείνουμε το αφιέρωμά μας στα ελληνικά άλογα με ένα ακόμη άρθρο που αναφέρεται ειδικά στους Θεσσαλικούς ίππους.
ΔΕΕ
Oι ελληνικές φυλές αλόγων (3)
Τα θεσσαλικά άλογα, οι Κένταυροι, ο Βουκεφάλας…
Γνωρίζουμε έξι φυλές ελληνικών αλόγων χωρίς να αποκλείεται η ύπαρξη περισσότερων, αφού για κανένα από τα ζώα μας δεν έχει γίνει ολοκληρωμένη έρευνα. Ανάμεσα σ’ αυτά, κυρίαρχη θέση κατέχει το θεσσαλικό άλογο, ιδίως για τους μύθους και τους θρύλους που το περιβάλλουν. Σύμφωνα με αυτούς, το θεσσαλικό άλογο κατάγεται από τα πανάρχαια άλογα που αποτελούσαν το θρυλικό θεσσαλικό ιππικό, το οποίο είχε τη φήμη πως ήταν αήττητο. Έτσι δημιουργήθηκε ο μύθος των Κενταύρων, αφού όποιος έβλεπε τους άριστους Θεσσαλούς ιππείς, μισοκρυμμένους στη βλάστηση του κατάφυτου Θεσσαλικού κάμπου, είχε την αίσθηση πως έβλεπε εξωπραγματικά όντα να καλπάζουν μπροστά στα έκπληκτα μάτια του! Ακόμα ένας θρύλος λέει πως το περίφημο άλογο του Μεγαλέξανδρου, ο γνωστός Βουκεφάλας, ανήκε στη θεσσαλική φυλή και είχε αγοραστεί από τον Φίλιππο, στο Λιμναίο της Θεσσαλίας. Αυτή ήταν και η ευκαιρία του να εξαπλωθεί όχι μόνο σε ολόκληρη την Ελλάδα αλλά, μέσω της εκστρατείας που ακολούθησε, σε όλο σχεδόν τον τότε γνωστό κόσμο. Το Θεσσαλικό άλογο είναι μάλλον μικρόσωμο, όπως και όλα σχεδόν τα ελληνικά άλογα (ύψος 1.25 – 1.35), ευέλικτο, ανθεκτικό, προσαρμοστικό, κατάλληλο για να επιβιώνει σε δύσκολες συνθήκες. Το χρώμα του ποικίλει και μπορεί να είναι φαιό, καστανό, μαύρο, ξανθό.
Η τακτική της «βελτίωσης»
Δυστυχώς, τα νεότερα χρόνια επικράτησε η αντίληψη πως ένα ζώο όσο μεγαλύτερο είναι, τόσο το καλύτερο. Αγνοήθηκαν οι εδαφοκλιματικές συνθήκες, και η προσαρμογή τους σε αυτές, αγνοήθηκε η εμπειρία, αγνοήθηκε η ιστορία. Η εκτός ελέγχου εισαγωγή ξένων ζώων, φυσικά και αλόγων, είχε σαν αποτέλεσμα να γίνουν διασταυρώσεις και να αλλοιωθεί το γενετικό υλικό των πανάρχαιων αυτοχθόνων ζώων, να δημιουργηθούν όντα φιλάσθενα και ανίκανα να ανταποκριθούν στις συνθήκες του τόπου. Τα παραδείγματα πολλά. Ενδεικτικά αναφέρουμε ότι στον Α΄ Παγκόσμιο πόλεμο το ελληνικό ιππικό το αποτελούσαν κυρίως άλογα εισαγόμενα από εύφορες και εδαφικά ομαλές χώρες όπως π.χ. η Ολλανδία. Όταν όμως άρχισε ο πόλεμος στα δύσβατα βουνά, σύμφωνα με μαρτυρίες πολεμιστών, τα μόνα που κατάφεραν να επιζήσουν, ήταν τα μικρά ντόπια άλογα που είχαν επιστρατευτεί από τα χωριά. Άλλο παράδειγμα η εποχή του μεσοπολέμου (1934-35), οπότε το Υπουργείο Γεωργίας, προκειμένου να βελτιωθεί, όπως νόμιζε το ελληνικό άλογο, ώστε να γίνει μεγαλύτερο και πιο αποδοτικό, προχώρησε σε εισαγωγές ξένων αλόγων και σε διασταυρώσεις με τα ντόπια. Αποτέλεσμα να προσβληθούν από θανατηφόρες αρρώστιες, όπως π.χ. η «δολίνη», και μεγάλοι πληθυσμοί αλόγων να αποδεκατιστούν
Σήμερα ο αριθμός των θεσσαλικών είναι μικρός. Σε συνέντευξη που έδωσε στην ΕΤ3 (εκπομπή «Αληθινά Σενάρια», Άνοιξη 2011), ο Δημήτρης Δήμος (Πρόεδρος του «Συλλόγου Θεσσαλικού Αλόγου») ανέφερε ότι ο πληθυσμός τους ανέρχεται σε 450 δείγματα, δηλαδή σημειώνεται μικρή αύξηση. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι το θεσσαλικό άλογο, όπως και όλα τα υπόλοιπα, μέσα στα χρόνια που πέρασαν έχουν υποστεί επιμειξίες. Όμως γενετικό υλικό υπάρχει, οι γνώσεις είναι αρκετές, και αν υπάρχει και βούληση, μπορούν να επιστρέψουν στα αρχικά τους πρότυπα και να σωθούν από την εξαφάνιση. Εκτός από τη χρήση των ζώων αυτών για μεταφορές σε δύσβατες και προστατευόμενες περιοχές, ώστε να αποφεύγονται καταστροφές που μπορούν να δημιουργούν οι αυτοκινητόδρομοι, τεράστια μπορεί να είναι η συμβολή τους στον αγροτουρισμό με τη δημιουργία μονάδων ιππασίας, αλλά και με την προβολή της μοναδικής ιστορίας τους. Φτάνει κάποτε να σταματήσουμε να πετάμε στα σκουπίδια τους θησαυρούς…
(stardogs.gr)
Αναρτήσεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου