Η εξωτερική πολιτική της Μαρίν Λεπέν

Η εξωτερική πολιτική της Μαρίν Λεπέν

Μετάφραση-εισαγωγή Κριστιάν

Όταν το καλοκαίρι του 2011 δημοσίευσα στο παρόν ιστολόγιο την ελληνική μετάφραση της Ανακήρυξης της Δημοκρατικής Αυτονομίας των Κούρδων (Αϊσέλ Τουγκλούκ, 14.11.2011), φρεσκογραμμένη από το χέρι του Αμπντουλλάχ Οτζαλάν, με το τίτλο «Τι θέλουν οι Κούρδοι» δεν φανταζόμουν ότι θα έμπαινε σε ακριβή εφαρμογή μόλις ένα χρόνο μετά, και ακόμα λιγότερο ότι θα γινόταν το επίκεντρο της επικαιρότητας σήμερα με τη τραγωδία της Κομπανέ.

Μετά από μήνες αναβολής, αποφάσισα σήμερα να μεταφράσω το πρόγραμμα της εξωτερικής πολιτικής της Μαρίν Λεπέν για τη Γαλλία.

Πιστεύω ότι στους μήνες που ακολουθούν θα πρέπει να αλλάξω τον τίτλο σε «Τι θέλουν οι Γάλλοι;». Καλή ανάγνωση!

Να ξαναβρεθεί η επιρροή μας, να γίνουμε ένας παράγοντας ειρήνης.

Τις τελευταίες δεκαετίες, όλες οι κυβερνήσεις, η μία μετά την άλλη, έχουν συμβάλει στην ευρωπαϊκή και παγκόσμια υποβάθμιση της Γαλλίας. Η πολιτική τους έθεσε σε κίνδυνο την εσωτερική ισορροπία μας και την εξωτερική μας ασφάλεια. Υποβάθμισε σοβαρά την ελευθερία μας. Μείωσε τη θέση μας. Οι πολιτικοί μας αντίπαλοι βάσισαν τη δράση τους σε μια ιστορική ανοησία. Διακήρυξαν, επειδή είναι αιχμάλωτοι της ιδεολογίας της παγκοσμιοποίησης, ότι η ιστορία μας οδηγούσε σε ένα παγκοσμιοποιημένο κόσμο χωρίς κράτη στον οποίον θα επιβαλλόταν οικουμενικά το «αμερικανικό δυτικό μοντέλο». Έκαναν λάθος και το λάθος τους είναι ο ίδιος ο λόγος της παρακμής μας.

Από την Ασία έως τη Λατινική Αμερική, περνώντας από το μουσουλμανικό κόσμο, αναδύεται ένας νέος κόσμος, που ιδρύεται με βάση την επιβεβαίωση των ταυτοτήτων και των εθνικών κυριαρχιών.

Η επιστροφή της Ασίας, ιδιαίτερα, ανακοινώνει το τέλος της κυριαρχίας της Δύσης σε όλο τον κόσμο. Βαδίζουμε προς έναν πολυπολικό κόσμο και πρέπει να χαιρόμαστε.

Ως αποτέλεσμα, οι μεγάλες κατευθύνσεις της εξωτερικής μας πολιτικής θα πρέπει να επανεξεταστούν, και τα κλειδιά για αυτή τη ριζική μεταρρύθμιση βρίσκονται στα ιστορικά μας θεμέλια, στις γεωπολιτικές σταθερές της Γαλλίας.

ΑΝΑΛΥΣΗ

Τρεις λέξεις-κλειδιά αποτελούν τη βάση της δύναμης μας, και αυτό για αιώνες:

Κυριαρχία, ισορροπία και ο κόσμος. 

Γαλλία κυρίαρχη δύναμη, Γαλλία δύναμη ισορροπίας, και Γαλλία  παγκόσμια δύναμη.

Αλλά οι κυβερνήσεις μας έκαναν το αντίθετο: εξέτρεπαν τη Γαλλία από τη μεγάλη παγκόσμια πολιτική της για να την συρρικνώσουν μόνο στον ευρωπαϊκό ορίζοντα. Ευθυγράμμισαν τη Γαλλία με τις Ηνωμένες Πολιτείες, αντί να ενισχύσουν το ρόλο εξισορρόπησης της μεταξύ των αυτοκρατοριών, θυσίασαν την κυριαρχία μας προσπαθώντας να μας λιώσουν σε μια ευρωπαϊκή αυτοκρατορία χωρίς ταυτότητα.

Ο κόσμος που έρχεται τελεί υπό τον κίνδυνο μεγάλων πολέμων. 

Πρώτον, επειδή οι ​​ΗΠΑ, οι οποίες δεν δέχονται να χάσουν το χέρι πάνω στην ιστορία ενώπιον της Κίνας και της Ρωσίας, και οι οποίες αντιμετωπίζουν τον κίνδυνο μιας οικονομικής κατάρρευσης συνέπεια της απώλειας του καθεστώτος του αποθεματικού νομίσματος για το δολάριο, μπορούν να μπουν στον πειρασμό του πόλεμου για να βγουν από τη αδιέξοδο. 

Δεύτερον, επειδή η σπανιότητα των στρατηγικών πόρων (ενέργεια, ορυκτά, τρόφιμα ...) θα επιδεινώσει τον ανταγωνισμό μεταξύ των αναδυόμενων γιγάντων, της Ινδίας και της Κίνας ειδικότερα. 

Η απορρύθμιση όλων των ιμπεριαλισμών, αμερικανικού, ισλαμικού, κινέζικου... αναμένεται επομένως στα επόμενα χρόνια.

Σε αυτά τα πλαίσια, και για μια ακόμη φορά στην ιστορία της, η Γαλλία θα οδηγηθεί να παίξει έναν εξαιρετικό ρόλο. Πράγματι, μπορεί να βοηθήσει στην πρόληψη των κινδύνων αυτών, ξαναβρίσκοντας το πεπρωμένο της ως δύναμη εξισορρόπησης.

Το σχέδιο της εξωτερικής μας πολιτικής, είναι τόσο σχέδιο δύναμης για τη Γαλλία όσο και ειρήνης για τον κόσμο. 

Θέλουμε να ξαναχτίσουμε την επιρροή της Γαλλίας στον κόσμο με την ικανότητά της να φέρει την ειρήνη και να προλάβει τις συγκρούσεις του αύριο. Αλλά αυτό θα είναι δυνατό μόνο αν αποκατασταθεί η αξιοπιστία των διπλωματικών και στρατιωτικών μέσων μας.

Αυτό που διαφοροποιεί ουσιαστικά και ριζικά το σχέδιο μας για την εξωτερική πολιτική με εκείνο των αντιπάλων μας, χωρίς εξαίρεση, οφείλεται σε δύο πράγματα:

1 / Η παραίτησή τους, τους κάνει να πιστεύουν ότι η Γαλλία δεν έχει πλέον μέλλον και ότι πρέπει να λιώσει σε ένα Ευρω-Ατλαντικό μπλοκ. Πιστεύουμε ακριβώς το αντίθετο: η Γαλλία θα έχει μέλλον παρά μόνο ξεριζώνοντας αυτή τη Ευρω-Ατλαντική λογική.

2 / Η παραίτησή τους, τους κάνει να πιστεύουν ότι ο πόλεμος είναι αναπόφευκτος και ότι πρέπει να προστατευτούμε πίσω από την Αμερική. Και πάλι πιστεύουμε ακριβώς το αντίθετο: δεν υπάρχει πόλεμος που να είναι αναπόφευκτος, όλα εξαρτώνται από εμάς, και αν θα ξεσπάσει πόλεμος σ΄ ένα Ευρω-Ατλαντικό πλαίσιο, θα είμαστε ο πρώτος στόχος και οι πιο ευάλωτοι.

Για να βγούμε από το «αναπόφευκτο» που προγραμματίστηκε από τις παραδομένες «ελίτ» μας, και που μπορεί να οδηγήσει στο χάος, προτείνουμε μια ισχυρή θραύση.

Η πολιτική είναι επίσης η τέχνη του εφικτού. Αυτή η θραύση δεν είναι μόνο επιθυμητή. Είναι δυνατή ακριβώς επειδή δεν είμαστε οι μόνοι που την επιθυμούν, το αντίθετο μάλιστα. Άλλες χώρες την επιθυμούν και μαζί τους θέλουμε να επανακτήσουμε το μέλλον.

ΘΕΣΕΙΣ

Προτείνουμε 11 άξονες για την εξωτερική πολιτική μας που θα αλλάξουν σε βάθος την μοίρα της χώρας μας και θα καταστούν δυνατή την επιστροφή της στο προσκήνιο:

1 / την ανάδυση μιας Ευρώπης των Εθνών, την έξοδο από την ολοκληρωμένη διοίκηση του ΝΑΤΟ και την προσφορά προς τη Ρωσία μιας προχωρημένης στρατηγικής συμμαχίας, βασισμένη σε βαθιά στρατιωτική και ενεργειακή εταιρική σχέση, την απόρριψη του πολέμου παρέμβασης και την υποστήριξη του διεθνούς δικαίου.

2 / Ταυτόχρονα, την πρόταση προς τη Γερμανία να συνεταιριστεί έτσι ώστε να σχηματιστεί μια τριμερή συμμαχία Παρίσι-Βερολίνο-Μόσχα.

3 / τη πρόταση για τη δημιουργία μιας παν-Ευρωπαϊκής Ένωσης (των κυρίαρχων κρατών), συμπεριλαμβανομένης της Ρωσίας και της Ελβετίας, με σεβασμό του καθεστώτος ουδετερότητας, του εθνικού δίκαιου, του εθνικού συστήματος φορολογίας... Η Τουρκία δεν θα συμμετέχει σ’ αυτό το σχέδιο.

4 / την επαναδιαπραγμάτευση όλων των οικονομικών εταιρικών σχέσεων με τις χώρες του Μαγκρέμπ, με βάση την διακοπή όλων των μεταναστευτικών ροών.

5 / Μια μεγάλη θαλάσσια πολιτική, με τη δημιουργία ενός μόνιμου στρατηγικού Συμβουλίου της θάλασσας, στοχεύοντας να κάνομε τη Γαλλία, και χρησιμοποιώντας τα πλεονεκτήματα που μας παρέχουν τα υπερπόντια εδάφη μας, μια δύναμη διαμεσολάβησης για  τις διαφορές συγκρούσεις για θαλάσσια κυριαρχία, και μια δύναμη καινοτομίας στο τομέα της θαλάσσιας έρευνας (Αρκτική, Ανταρκτική, ενεργειακοί και τροφικοί πόροι του αύριο ...).

6 / Μια μεγάλη πολιτική ανάπτυξης της Αφρικής. Η Αφρική έχει εγκαταλειφθεί σήμερα υπέρ των αναδυόμενων δυνάμεων, Κίνας, Ινδίας, Βραζιλίας και ακόμη της Ρωσίας που ξαναέρχεται. Θέλουμε να διακόψουμε τον διαφθαρμένο δεσμό Γαλλία-Αφρική και να θέσουμε τα θεμέλια μιας αφρικανικής πολιτικής που θα βασίζεται από τη μια πλευρά σε πραγματικό σεβασμό της αφρικανικής εθνικής κυριαρχίας, και από την άλλη, στην ισχυρή στήριξη από το γαλλικό κράτος των γαλλικών ιδιωτικών επενδύσεων στην Αφρική σε αντάλλαγμα της αντιστροφής των μεταναστευτικών ροών.

7 / Στη συνέχεια, θα πρέπει να προωθήσουμε τη γαλλική γλώσσα στον κόσμο. Οι κυβερνήσεις μας έχουν εγκαταλείψει τα πάντα για τη γαλλοφωνία. Ποτέ δεν τη θεώρησαν ως σοβαρή δουλειά. Αλλά τα αγγλικά έγιναν πρώτη παγκόσμια γλώσσα, επειδή οι ​​Ηνωμένες Πολιτείες είναι η παγκόσμια δύναμη. Γλώσσα και εξουσία πάνε μαζί. Ο αγώνας για τη γαλλική γλώσσα, σε όλες τις  ηπείρους, θα συμβάλλει στην αποκατάσταση της επιρροής μας. Οι Κινέζοι ανοίγουν Ινστιτούτα Κομφούκιος στην Αφρική. Κατάλαβαν το διακύβευμα του γλωσσικού ανταγωνισμού στο εικοστό πρώτο αιώνα. Σήμερα τα μαθήματα γαλλικών είναι προσβάσιμα στα γαλλικά πολιτιστικά κέντρα και alliances françaises, μόνο στα παιδιά των πλούσιων ξένων. Αυτή η κατάσταση πρέπει να αλλάξει. Θα εφαρμόσουμε μια πολιτική προώθησης της Γαλλοφωνίας αντάξια του ονόματός της με μια εκ νέου δέσμευση των διμερών πολιτικών για την υποστήριξη της γαλλικής γλώσσας.

Οι σύνοδοι κορυφής της Γαλλοφωνίας (πολυμερούς) θα ξαναγίνουν μοχλός της εξωτερικής μας πολιτικής, όπως η σύνοδος κορυφής Κίνα-Αφρική η οποία ξεκίνησε το Πεκίνο το 2006.

8 / Μια προληπτική ασιατική πολιτική. Η Γαλλία έχει καθυστερήσει πέρα από το πεδίο της ιστορικής επιρροής της (πρώην αποικιοκρατία). Εκτός από την Κίνα, η απουσία μας στην Ασία είναι εντυπωσιακή. Πρέπει να ενισχυθούμε στην Ινδία, την Ινδονησία, τη Μαλαισία... Η εκπαίδευση των ειδικευμένων διπλωματών για την Ασία και η ενίσχυση της προβολής μας σε αυτές τις χώρες θα είναι μεταξύ των προτεραιοτήτων της εξωτερικής πολιτικής μας.

9 / Η αποκατάσταση μιας αραβικής πολιτικής της Γαλλίας. Οι πόλεμοι στο Ιράκ και οι αραβικές επαναστάσεις ακύρωσαν σταδιακά την επιρροή μας στον αραβικό κόσμο. Το υπουργείο εξωτερικών υπερηφανεύεται σήμερα για τη συνεργασία μας με το Κατάρ. Βέβαια, το Κατάρ είναι πολύ πλούσιο σε φυσικό αέριο και αναπτύσσει τη δική του επιρροή στις χώρες του Κόλπου και παραπέρα, αλλά και η αραβική πολιτική μας δεν μπορεί να περιοριστεί σε αυτό το μικρό εμιράτο!

Η αποκατάσταση της αραβικής πολιτικής μας ξεκινά πρώτα με την αποκατάσταση της πολιτικής της ισορροπίας μας στη Μέση Ανατολή: Αν και υποστηρίζουμε τη δημιουργία ενός παλαιστινιακού κράτους, γεγονός παραμένει ότι το Ισραήλ πρέπει να εξασφαλίζεται για την αδιαμφισβήτητη ύπαρξη του και με εγγυημένη ασφάλεια. Ταυτόχρονα, θα καθιστούμε γνωστή τη κόκκινη γραμμή μας: η Γαλλία δεν πρόκειται να συζητήσει ή να διαπραγματευθεί με οποιαδήποτε κυβέρνηση ή οποία ασκεί η υποστηρίζει ομάδες με τρομοκρατική δράση, όποιος και να είναι ο στόχος τους (Ευρώπη, ΗΠΑ, Ισραήλ, Ρωσία...). Για το ίδιο θέμα, η Γαλλία θα στηριχθεί αποκλειστικά στα δικά της κριτήρια αξιολόγησης (στις μυστικές υπηρεσίες μας) και όχι σε ξένες αξιολογήσεις που γίνονται συχνά αντικείμενο παραπληροφόρησης (θυμηθείτε τις ΗΠΑ με το Ιράκ).

10 / Μια δύναμη εξισορρόπησης και διαμεσολάβησης. Στο σύνολο των διμερών αντιπαραθέσεων (Ηνωμένες Πολιτείες έναντι της Κίνας, Κίνα κατά Ινδίας, Ινδία κατά Πακιστάν, Ιράν κατά Σαουδικής Αραβίας, Βενεζουέλας εναντίον των Ηνωμένων Πολιτειών...), εμείς θα προσπαθήσουμε να παίξουμε ένα ρόλο εξισορρόπησης και διαμεσολάβησης. Με αυτό το τρόπο, η Γαλλία, καθιστώντας τον εαυτό της χρήσιμο για την ειρήνη του κόσμου, θα δει την επιρροή και το κύρος της να αυξηθούν.

11 / Ο αγώνας κατά της διεθνούς τρομοκρατίας. Πρέπει να βασίζεται στην πραγματικότητα, ήτοι ότι το φαινόμενο της τρομοκρατίας που μέχρι τώρα επινοήθηκε ως προϊόν εξωτερικό των κρατών, ως αποτέλεσμα της καταπίεσης και της δυστυχίας, δεν είναι παρά μόνο στην πραγματικότητα η σκοτεινή προέκταση της πολιτικής ορισμένων κρατών. Διενεργούμενη από ομάδες φαινομενικά αποκομμένες από τα κράτη, η τρομοκρατία, προέρχεται από παράλληλα στρατιωτικά σχήματα. Υποστηρίζοντας αυτή τηνέα προσέγγιση που βασίζεται στην πραγματικότητα του κόσμου, θα επαναπροσδιορίσουμε τη πολιτική μας κατά της τρομοκρατίας.

  

Η αξιοπιστία στην υπηρεσία αυτού του προγράμματος

Αυτή η μεγάλη παγκόσμια πολιτική της Γαλλίας θα είναι δυνατή μόνο με την αποκατάσταση της οικονομικής μας δύναμης (βλέπε το οικονομικό μας σχέδιο) και με την αποκατάσταση της αξιοπιστίας της δύναμης μας.

Η αξιοπιστία της δύναμης βασίζεται σε δύο εργαλεία, τη διπλωματία και τον στρατό.

Το Διπλωματικό εργαλείο μας

Χρόνο με το χρόνο, το διπλωματικό εργαλείο μας, δεύτερο μετά τις Ηνωμένες Πολιτείες, πλήγηκε σοβαρά από το «όλα από την Ευρώπη και για την Ευρώπη» και τη διάβρωση των προϋπολογισμών.

Υπάρχουν πολλές χώρες όπου έχουμε πουλήσει, ή βρίσκονται στη διαδικασία πώλησης, κτίρια συχνά εξαιρετικής ιστορικής αξίας, στα οποία στεγαζόταν η στεγάζεται ακόμα, το προξενείο μας ή την πρεσβεία. Το φαινόμενο της εκκαθάρισης της εθνικής ακίνητης μας κληρονομιάς, που γνωρίζουμε για στο εθνικό μας έδαφος, συμβαίνει και εκτός της επικράτειάς μας, αλλά οι Γάλλοι δεν το ξέρουν.

Το να διατηρήσουμε αυτή τη κληρονομιά συμβάλλει στο κύρος μας στο εξωτερικό! Είναι σίγουρα πιο δύσκολο να προστατευτεί ένα κτίριο του δέκατου έκτου αιώνα, το οποίο βρίσκεται στην καρδιά ενός ιστορικού κέντρου παρά ενός κύβου σκυροδέματος τοποθετημένου στη περιφέρεια και που περιβάλλεται από άλλους τσιμεντόλιθους. Εμείς όμως δεν είμαστε οι Ηνωμένες Πολιτείες, και η προβολή του γαλλικού πολιτισμού, του γούστου, των τεχνών, συμμετέχει άμεσα στην επιρροή μας.

Πέρα από την ακίνητη κληρονομιά, είναι προφανώς ότι χρειάζεται να διατηρήσουμε και να ενισχύσουμε την ανθρώπινη κληρονομιά του υπουργείου εξωτερικών (Quai d'Orsay). Η διπλωματική παράδοση μας είναι μεγάλη, και πολύτιμα τα σχολεία μας για την Ανατολή. Αλλά πρέπει να ολοκληρώσουμε την εκπαίδευσή τους με μια πιο τολμηρή και δυναμική προσέγγιση, όχι διπλωματία και μόνο. Οι διπλωμάτες μας θα πρέπει να γίνουν παράγοντες του οικονομικού πόλεμου, του πόλεμου των πληροφοριών, να είναι ικανοί να αναπτύξουν και να προβάλουν στη δράση μια γεωπολιτική σκέψη, υποστηριζόμενοι από τοπικά δίκτυα άρτια εκπαιδευμένα με τη πάροδο του χρόνου. Πρέπει να επανεξετάσουμε τη προσέγγισή μας για τη διπλωματική πρακτική, πιθανόν αφήνοντας τους διπλωμάτες μας περισσότερο χρόνο στις θέσεις όπου υπηρετούν για να απορροφήσουν περισσότερο από τη χώρα και για να οικοδομήσουν αποτελεσματικά δίκτυα, τόσο στο πολιτικό όσο και στον οικονομικό τομέα.

Θα επανακτήσουμε, αξιοποιώντας τα πλεονεκτήματα της σημερινής διπλωματικής κατάρτισης (προτίμηση για γνώση, σπάνιες γλώσσες κ.λπ.),  μια διπλωματία δράσης ικανή να προλαμβάνει την εμφάνιση των γεωπολιτικών κρίσεων και να τις επηρεάσουν στη κατεύθυνση των εθνικών μας συμφερόντων και εκείνων των Ευρωπαίων εταίρων μας.

http://www.frontnational.com/le-projet-de-marine-le-pen/politique-etrangere/notre-politique-etrangere/

http://infognomonpolitics.blogspot.gr/2014/11/blog-post_954.html?utm_source=feedburner&utm_medium=email&utm_campaign=Feed:+InfognomonPolitics+(InfognomonPolitics)#.VHwhztKsWSo