Δεν έχεις, Όλυμπε, θεούς, μηδέ λεβέντες η Όσσα, ραγιάδες έχεις, μάννα γη, σκυφτούς για το χαράτσι, κούφιοι και οκνοί καταφρονούν τη θεία τραχιά σου γλώσσα, των Ευρωπαίων περίγελα και των αρχαίων παλιάτσοι…
(Κωστής Παλαμάς)

Σάββατο 23 Φεβρουαρίου 2013

Η ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΕΘΝΟΥΣ



Η ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΕΘΝΟΥΣ: ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΣΕ ΑΝΙΣΤΟΡΗΤΟΥΣ

Του Κωνσταντνου Δεσποτόπουλου, 

καδημαϊκού – πρώην πουργού Παιδείας

Παλλάδιο θικό τν λλήνων τς γενες μου, πί αἰῶνες πολλούς παρουσία το λληνικο θνους στήν στορία τς νθρωπότητας, πό τούς πρό Χριστο χρόνους ως τήν ποχή μας καί μέ συμβολή μεγαλουργό κάποτε, μφισβητεται καί πάλι, πό λληνες τώρα μάλιστα, καί χαρακτηρίζεται ωλο θεώρημα, γέννημα το λληνικο ρομαντισμο το ΙΘ΄ αώνα ετε κατασκεύασμα δεολογικό της κπαιδευτικς πολιτικς το νεοσύστατου κράτους.Δέν κατονομάζω πρόσωπα, φόσον δυνατ νά τά παινέσω. Δέν νέχομαι μως τήν οκτρή ατή πάρνηση τς στορικς λήθειας, συνοδευμένη, λλωστε, καί πό τήν ξίωση νά εσαχθε στά διδακτικά βιβλία τς στορίας.πικαλομαι, λοιπόν, τά ξς πρός τούς διδασκάλους τς στορίας καί πρός τό Παιδαγωγικό νστιτοτο:1. φιλόσοφος Πλήθων, στόν 15ο αώνα, εχε ζητήσει, πρίν πό τήν λωση, τελευταος ατοκράτωρ τς Βυζαντινς Ατοκρατορίας, Κωνσταντίνος Παλαιολόγος, νά νακηρυχθε Βασιλεύς τν λλήνων, στε καί νά συμμορφωθε πρός τήν στορική τότε πραγματικότητα.2. πρτος μετά τήν λωση Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως, πευθυνόμενος στούς μοναχούς της Πάτμου, τονίζει πρός ατούς τι μέ τήν περίσωση τν ερισκομένων στή Μονή χειρογράφων της ρχαίας λληνικς γραμματείας συμβάλλουν στήν πιβίωση το πόδουλου Γένους.3. ανός Λάσκαρις καί λλοι λληνες λόγιοι στήν ταλία, πολύ πρίν πό τόν 19ο αώνα, χι μόνο διδάσκουν τά κείμενα τν ρχαίων λλήνων, λλά καί μέ μείωτο ζλο πιδιώκουν νά προκαλέσουν πολεμική πιχείρηση τν Δυτικοευρωπαίων γιά τήν πελευθέρωση τν συγχρόνων τους λλήνων.4. Στόν 17ο αώνα, λληνας πίσκοπος Βελιγραδίου γραφε γιά τόν σύγχρονό του φιλόσοφο Θεόφιλον Κορυδαλλέα τι δέν στερε χι μόνο τν διάσημων τότε φιλοσόφων της ταλίας, λλά καί τν μετέρων φιλοσόφων της ρχαίας ποχς.5. μέγας ζωγράφος Θεοτοκόπουλος, στόν 17ο αώνα, νομάζεται γιά τούς Ερωπαίους «λ Γκρέκο», λληνας μέ σα νδοξα ποβάλλει τότε λέξη ατή, ν καί πενθύμιζε τήν παρξη το Γένους τν λλήνων, μεγαλουργο λλοτε καί πόδουλου τότε.6. λλά καί στόν 18ο αώνα, λληνες μποροι καί λόγιοι, πού ζοσαν καί δροσαν στίς ερωπαϊκές χρες, διαίτερα στή σημερινή Ρουμανία, διατηροσαν κμαο τό λληνικό φρόνημά τους, μάλιστα κμαζαν τότε ο «δελφότητες» λλήνων στήν ταλία καί σέ λλες χρες τς Ερώπης.7. Διονύσιος Σολωμός, στόν μνον ες τήν λευθερίαν, γραμμένον πρίν νά πάρξει κόμη λληνικό νεξάρτητο κράτος, χι λοιπόν ς φερέφωνο τς κπαιδευτικς πολιτικς του, ναφέρεται σέ «περασμένα μεγαλεα» καί χαρακτηρίζει «σάν πρτα ντρειωμένη» τήν λευθερία, δηλαδή μπνέεται πό τήν στορική διάρκεια το λληνικο θνους.8. φιλελληνισμός, τό πέροχο ατό κίνημα τν θικά ασθαντικν Ερωπαίων καί μερικανν, ξηγεται μόνο πό τήν πεποίθηση των τι να μεγαλουργό στούς ρχαίους χρόνους θνος χει ξεγερθε γιά τήν πόσειση τς πί αἰῶνες δουλείας του.9. κφραστικότατο εναι καί ,τι διακήρυξε ραδιοσταθμός τς Μόσχας τόν Νοέμβριο το 1940: Ο λληνες στήν Πίνδο γραψαν νέον Μαραθώνα. Καί ρωσικός φιλελληνισμός πάρχει ντονος δη πό τόν δέκατο γδοο αώνα.10. Δέν πρέπει νά παραγνωρίζεται συγκινητική ντοχή το λληνικο φρονήματος συμπαγν λληνικν πληθυσμν πό ξουσία τουρκική πί αἰῶνες σέ περιοχές τν σχατιν τς Μικρς σίας καί διαίτερά του Πόντου, που τοπική λληνική γλώσσα διατήρησε χαρακτηριστικά στοιχεα τς ρχαίας λληνικς πολύ κδηλα. διαχρονική συνέχεια το λληνικο θνους, λοιπόν, εναι διάτορα μαρτυρημένη πό τήν στορική πραγματικότητα καί δέν εναι πλς φεύρημα το «λληνικο ρομαντισμο το 19ου αώνα», πρός δεολογική στήριξη «θνικν πεκτατισμν», πως πιπόλαια γράφεται σέ πρόσφατο δημοσίευμα. Στόν 19ο αώνα συζητήθηκε πλς «διαχρονική συνέχεια το λληνικο θνους» μέ φορμή τήν μφισβήτησή της πό μή λληνες. Πρίν δέν συζητοσαν γι’ ατήν, καθώς δέν συζητε κανείς γιά τά δεδομένα καί ατονόητα.Ο πολέμιοι τς στορικς λήθειας γιά τήν διάκοπη πί αἰῶνες πολλούς παρξη το λληνικο θνους δέν πιτρέπεται νά συγχέουν τή λεγόμενη συχνά «προγονοπληξία» μέ τή νηφάλια πίγνωση πό τούς σημερινούς λληνες τν ρχαιότατων θνικν τίτλων τους, μπνευστική μλλον πρός θνική ξιοπρέπεια καί ποκινητική σέ προσπάθεια γιά στορική μεγαλουργία. Στούς ρχαίους λληνες διάχυτη κατά ρόδοτον ταν πίστη τι «πεκρίθη κ παλαιτέρου το βαρβάρου θνεος τό λληνικόν, όν καί δεξιώτερον καί λιθίου εηθείης πηλλαγμένον μλλον». πίστη ατή μως δέν τούς μπόδισε νά μεγαλουργήσουν.





Δεν υπάρχουν σχόλια: