Ο Marcus Alexander Templar μιλάει έξω απ' τα δόντια για την Ελλάδα, την ομογένεια, το Μακεδονικό, τις λανθασμένες πολιτικές των ελληνικών κυβερνήσεων και την κατάσταση στα Βαλκάνια, σε μια αποκλειστική συνέντευξη στο Ανεξάρτητο Ελληνικό Δίκτυο.
- Τι μπορεί να σημαίνει για τις μελλοντικές εξελίξεις το γεγονός ότι η ελληνική κυβέρνηση δεν συζητά ταυτότητα και γλώσσα, τη στιγμή μάλιστα που δεν έχει καταστήσει σαφές ότι η προοπτική «μακεδονικής» ταυτότητας και γλώσσας από τους γείτονες μας δεν τίθεται υπό συζήτηση καθώς είναι παράλογη και ψευδής;
A. Η Ελλάδα δεν μπορεί ποτέ να δεχτεί μια "Μακεδονική" μειονότητα εντός των συνόρων της. Οποιαδήποτε κυβέρνηση υπογράψει μια τέτοια συμφωνία, με την οποία θα αναγνωρίζει εθνική μειονότητα με ένα τέτοιο όνομα, ρισκάρει μια εξέγερση στη Μακεδονία. Πώς μπορεί να δεχτεί η Ελλάδα μια "Μακεδονική" μειονότητα, όταν η πλειοψηφία (σ.τ.μ. των Ελλήνων) στη Μακεδονία αποκαλούν τους εαυτούς τους Μακεδόνες εδώ και περίπου τρεις χιλιετίες; Το ζήτημα της ταυτότητας, της γλώσσας, της πολιτιστικής κληρονομιάς και τα συναφή, δεν αποτελούν ζήτηματα που πρέπει να λύσει η Ελλάδα. Αποτελούν εσωτερικό θέμα των Σκοπίων. Πρέπει να αρχίσουν να εξηγούν την πλάνη της εκπαίδευσής τους επισήμως ή ανεπισήμως. Είναι αδιανόητο να καλείται η Ελλάδα να παρατήσει την ιστορία της και την κληρονομιά της, για να μην αισθάνονται οι Σκοπιανοί ταπεινωμένοι. Ωστόσο, θα ήθελα να επισημάνω ότι οι Σκοπιανοί έχουν κάνει, κάνουν και θα εξακολουθήσουν να κάνουν τα πάντα για να ταπεινώσουν τον ελληνικό λαό. Είμαι βέβαιος οτι τα ακαδημαϊκά επιχειρήματα είναι απαραίτητα όταν μιλούμε για λογικούς ανθρώπους, αλλά εδώ ασχολούμεθα με Σκοπιανούς, με ανθρώπους που πιστεύουν ότι ο σκοπός αγιάζει τά μέσα. Έχω πει πολλές φορές στο παρελθόν. Αν αναλογιστεί κανείς ότι η συνεννόηση και συνομιλίες με Τούρκους είναι κάτι δύσκολο, τότε θα πρέπει να αναλογισθεί κανείς ότι η συνεννόηση με Σκοπιανούς θα είναι πολύ δισκολότερη, ιδίως σχετικά με το θέμα της Μακεδονίας το οποίο δεν ένα επιστημονικό ζήτημα! Έχω προσωπική εμπειρία 62 χρόνων εκ των οποίων 28 χρονια ειναι επαγγελματικής υφής.
- Θα γνωρίζετε ασφαλώς ότι ο αρμόδιος επίτροπος για τη διεύρυνση κ.Φούλε αναφέρθηκε στην ΠΓΔΜ ως Μακεδονία.
Α. Είναι πράγματι αλήθεια, αλλά έχετε ακούσει κανέναν από την ελληνική κυβέρνηση να λέει τίποτα, ή ακόμη και να διαμαρτύρεται; Γιατί δεν το έκαναν; Το σύνδρομο της στρουθοκαμήλου δεν λειτουργεί πια. Δείχνει πόσο άσχετοι είναι οι πολιτικοί στην Ελλάδα, αποδεικνύει ότι οι Έλληνες πολιτικοί δεν έχουν γνώση του τι συμβαίνει έξω από τη γυάλα ζουν. Οι Σκοπιανοί έχουν πλημμυρίσει το διαδίκτυο επειδή εργάζονται μαζί, και επιπλέον, χρηματοδοτούνται αδρώς, με τρόπο που οι Έλληνες αδυνατούν να συλλάβουν. Τα Σκόπια και η Τουρκία έχουν θέσει τις προτεραιότητές τους και ακούνε όταν τους μιλάει η διασπορά τους. Στην περίπτωση των Ελλήνων, υπάρχουν ανίκανοι πολιτικοί και ξερόλες ψηφοφόροι. Ενώ η Τουρκία δαπανά ετησίως εκατομμύρια δολάρια για τους στόχους της, καθιστά επίσης βέβαιο ότι καλύπτει τους εβραϊκούς και Σκοπιανούς στόχους στις Ηνωμένες Πολιτείες. Από την άλλη πλευρά, η Ελλάδα ξόδεψε μόλις 47.000 δολάρια για την απαλλαγή από τη θεώρηση βίζας! Δεν ξόδεψε ούτε σέντ για τα εθνικά θέματα.
- Μέχρι τώρα είχαμε συνηθίσει ν’ αναφέρονται στη γειτονική μας χώρα ως «Μακεδονία» πάρα πολλοί, δεν είναι κάτι που μας εκπλήσσει. Όμως όταν αναφέρεται σε αυτήν ως «Μακεδονία» ο αρμόδιος Επίτροπος για τη διεύρυνση της Ευρωπαϊκής Ένωσης, εκεί φαντάζεται κανείς μήπως και δεν είναι αστοχία από την πλευρά του. Θα έπρεπε κατά τη γνώμη σας η ΕΕ να έχει φανεί πιο υποστηρικτική απέναντι στην Ελλάδα, ή μήπως εμείς οι Έλληνες θεωρήσαμε δεδομένη την βοήθεια των εταίρων αλλά και των συμμάχων μας ως προς το ζήτημα της ονομασίας;
Α. Όπως είπα και παραπάνω, ενώ οι Σκοπιανοί εργάζονται ολημερίς και ολονυκτίς, χρηματοδοτόντας το εθνικό τους ζήτημα, η Ελλάδα παίζει παιχνίδια με τους Σκοπιανούς. Φαίνεται ότι οι Έλληνες ενδιαφέρονται περισσότερο να μην εξευτελίσουν τους Σκοπιανούς, αντί να ενδιαφέρονται πώς να μην εξευτελιστούν οι ίδιοι. Η "Ενωμένη Μακεδονική Διασπορά» λαμβάνει χρήματα από πολλές πηγές. Η Παμμακεδονική Οργάνωση δεν λαμβάνει χρήματα από κανέναν. Βοηθούν τη μητέρα πατρίδα μέχρι τέλους. Δε συμβαίνει το ίδιο ούτε στο ελάχιστο με τους Έλληνες. Οι Έλληνες στην Ελλάδα κοιμούνται, επειδή οι πολιτικοί τους και τα επικρατούντα ΜΜΕ τα έχουν κάνει πλακάκια. Τα επικρατεστερα ΜΜΕ στην Ελλάδα δεν αναφέρουν τίποτε, επιτρέποντας σε κάθε κόμμα εξουσίας να τα χειραγωγήσει. Όσον αφορά την ΕΕ και το ΝΑΤΟ, θα ήθελα να πω μερικά πράγματα. Τα δύο θεσμικά όργανα λειτουργούν ομόφωνα. Κάποιος μου είπε ότι εάν η Ελλάδα δεν συμβιβαστεί με την ΠΓΔΜ σύντομα, η ΕΕ και το ΝΑΤΟ θα αναγνωρίσουν την ΠΓΔΜ ως "Μακεδονία." Αυτό θα ήταν αλήθεια αν τα δύο θεσμικά όργανα εργάζονταν με δημοκρατικό τρόπο. Οι εν λόγω οργανισμοί, όπως όλοι οι διεθνείς οργανισμοί εργάζονται συναινετικά. Κανείς από τους δυο δεν διαθέτει μηχανισμό εξόδου οποιουδήποτε μέλους, για οποιονδήποτε λόγο, και ακόμη και αν το έκαναν, ποτέ δεν θα επέτρεπαν είσοδο της ΠΓΔΜ και έξοδο της Ελλάδας. Δείτε απλά το χάρτη και θα καταλάβετε. Επομένως, ο,τιδήποτε και να συνέβαινε σε αμφότερους τους οργανισμούς, οι σύμμαχοι της Ελλάδας χρειάζονται τη συναίνεση της Ελλάδας.
- Συχνά οι γείτονες μας ισχυρίζονται πως η Ελλάδα δεν έχει διάθεση να δοθεί λύση στο ζήτημα της ονομασίας, επικαλούμενοι τα λόγια του Αντώνη Σαμαρά, ο οποίος είχε πει ότι «δεν θα υπάρξει ανάγκη για διαπραγματεύσεις για το όνομα, διότι εάν περιμένουμε, δεν θα υπάρχει άλλη πλευρά για να διαπραγματευτούμε.»
Α. Η Ελλάδα δεν εργάζεται για την εξεύρεση ονόματος κανενός. Τα Σκόπια οφείλουν να βρουν ένα όνομα για αυτούς και η Ελλάδα απλά οφείλει να συμφωνήσει ή να διαφωνήσει. Ό,τι είπε ο Σαμαράς στο παρελθόν ήταν σωστό, αλλά η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ είναι υπεύθυνη για την παρούσα ύπαρξη της ΠΓΔΜ. Η ΠΓΔΜ σχεδόν έπαψε να υπάρχει το 2001. Ο Γιώργος Παπανδρέου είναι αυτός που την κράτησε ενωμένη. Μάλιστα, βουλευτική αντιπροσωπία των Σκοπίων είχε έλθει στην Ελλάδα για να ζητήσει δασκάλους για την εκμάθηση της ελληνικής από τα παιδιά της των Σλάβων της ΠΓΔΜ σε περίπτωση διάλυσης του κράτους τους. Σε γενικές γραμμές, οι Έλληνες πολιτικοί είναι δέσμιοι των ιδεολογιών τους. Ξέρουν τι χρειάζεται να γίνει, αλλά δεν το κάνουν, διότι έτσι θα έρχονταν σε σύγκρουση με την ιδεολογία τους και, κατά συνέπεια, με το κόμμα τους. Αν κάποια στιγμή σταματούσαν για να σκεφτούν τι είναι καλό για τη χώρα, και το έκαναν, η Ελλάδα θα ήταν το καλύτερο μέρος για να ζει κανείς.
- Πιστεύετε πως τα Σκόπια φοβούνται την επανάληψη των συγκρούσεων του 2001 μεταξύ Αλβανών και Σλαβομακεδόνων, που τότε οδήγησαν στη μεταρρύθμιση του Συντάγματος της ΠΓΔΜ, με επίκεντρο την αναγνώριση των δικαιωμάτων του αλβανικού στοιχείου, συγκρούσεις που αυτή τη φορά θα μπορούσαν να διαλύσουν το κρατίδιο εκ των έσω;
Α. Είναι πολύ πιθανό, αν και αυτό δεν θα συμβεί έως ότου οι Αλβανοί αισθανθούν ηθικά, πολιτικά, και στρατιωτικά, έτοιμοι για μια εξέγερση. Όταν οι προσπάθειες των λόμπι τους στην Ουάσιγκτον και τις Βρυξέλλες είναι κοντά στο να αποφέρουν καρπούς, θα ρίξουν το φταίξιμο στην διοίκηση Γκρουέφσκι για όλα τα δεινά τους και θα δείτε τη συνέχεια. Ο Γκρουέφσκι δεν έχει κάνει τίποτα ως προς την τήρηση της Συμφωνίας της Αχρίδας. Έχετε υπ' όψιν σας ότι η εξέγερση άρχισε όταν το VMRO ήταν στην εξουσία. Βλέπω τους Αλβανούς να ενώνονται με το Κοσσυφοπέδιο εκ πρώτης, και στη συνέχεια με την Αλβανία. Βεβαίως η γνώμη του Διεθνούς Δικαστηρίου υπέρ της ανεξαρτητοποίησης του Κοσυφοπεδίου από την Σερβία ανοίγει το κουτί της Πανδώρας και η ανακήρυξη ανεξαρτησίας της Ιλλυρίδος μπορεί να γίνει πιό σύντομα από ό,τι πιστεύουν πολλοί. Ελπίζω οτι ο κ. Παπανδρέου δεν θα επέμβη. Καλό θα είναι να κοιτάξει το σπίτι του που χρίζει μεγάλης προσοχής. Όσον αφορά τους στόχους τους στη Νότια Ήπειρο, η οποία βρίσκεται στην Ελλάδα, θα μπορούσαν να ξεκινήσουν μια εκστρατεία, αλλά πρέπει πρώτα να πείσουν τη διεθνή κοινότητα ότι υπάρχει αλβανική μειονότητα στην Ελλάδα. Με αυτό δεν εννοώ τους μετακινούμενους εργαζόμενους ούτε τους Αρβανίτες, οι οποίοι έχουν ενσωματωθεί πλήρως με τον Ελληνικό πληθυσμό. Η μειονότητα των Τσάμηδων, που οι Αλβανοί ισχυρίζονται ότι υπάρχουν στην Ελλάδα, στην πραγματικότητα υπάρχουν μόνο στην Αλβανία, και κάθε απαίτηση εναντίον της Ελλάδας θα πρέπει να εξεταστεί στο πλαίσιο όλων των εκτοπισμένων Ευρωπαίων μετά το Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. Στη συγκεκριμένη περίπτωση, θα πρέπει να εξετασθούν από τη σκοπιά οποιωνδήποτε εγκλημάτων ενδέχεται να έχουν διαπραχθεί κατά τη διάρκεια της κατοχής στην Ελλάδα από τους Ναζί / φασίστες. Το ίδιο ισχύει και για τους Σλαβόφωνους που ακολούθησαν την κομμουνιστική πρόσκληση για εγκληματικές δραστηριότητες. Οι σλαυόφωνοι αναγκάσθηκαν με την βία να φύγουν από την Ελλάδα από τους κομμουνιστές. Εάν ο εθνικός στρατός τούς είχε εκδιώξει, δεν θα υπήρχε κανείς σλαβόφωνος στην Ελλάδα. Πως δικαιολογείται η ύπαρξη του Ουρανίου Τόξου στην Ελλάδα;
Άλλο το να αγωνιστούμε για την ιδεολογία κάποιου και άλλο το να διαπράξουμε εγκλήματα στο όνομα της ιδεολογίας του. Οι δολοφονίες αθώων πολιτών, απαγωγές παιδιών, κάψιμο περιουσιών, κλπ. εμπίπτουν στην τρίτη και τέταρτη Σύμβαση της Γενεύης. Η Συμβάσεις αυτές της Γενεύης καθορίζουν ποιος είναι και ποιος δεν είναι νόμιμος μαχητής.
- Είναι γνωστό ότι ο πρώην πρόεδρος της ΠΓΔΜ και νυν αρχηγός του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης «Σοσιαλδημοκρατική Ένωση» (SDSM), Branko Cervenkovski, έχει πολλές φορές κατηγορήσει την κυβέρνηση Γκρούεβσκι για αδιαλλαξία και είναι κάθετα αντίθετος με την επιδίωξη του για "αρχαιοποίηση" της χώρας, έχοντας δηλώσει μάλιστα ότι οι ενέργειες αυτές είναι αντιπαραγωγικές για τη χώρα, διότι ζημιώνεται και πλήττεται η διεθνής θέση της".
Α. Αν και ο Μπράνκο Τσερβένοφσκι είναι σωστός, δεν έκανε τίποτε για την επαναπροσέγγιση των δύο χωρών. Όταν πρόκειται για όρους όπως "Μακεδονία" και "Μακεδονικός" όλοι τους είναι εξίσου αδιάλλακτοι. Επεσήμανε το αυτονόητο για τον Γκρουέφσκι και όσους σκέφτονται το ίδιο. Ο Γκρουέφσκι και η διασπορά των Σκοπιανών είναι μέρος ενός κύκλου ιστορικής ουτοπίας όπου η κυβέρνησή τροφοδοτεί τη διασπορά και η διασπορά την κυβέρνηση Γκρουέφσκι σε έναν Σισσύφειο κύκλο. Ο μόνος τρόπος για να σταματήσει αυτός ο κύκλος είναι, όταν και εάν η ελληνική κυβέρνηση γίνει ρεαλιστική ως πρός το τι επιδιώκουν τα Σκόπια το οποίο δέν βλέπω να συμβαίνει. Οι Βούλγαροι πήραν το 1885 την Ανατολική Ρωμυλία με τον ίδιο τρόπο που οι Σκοπιανοί προσπαθούν να πάρουν την Μακεδονία. Οι Έλληνες πολιτικοί ζουν στη δική τους ουτοπία.
- Θα μπορούσε η Ελλάδα να επιτύχει το επιθυμητό αποτέλεσμα (απόσυρση του όρου Μακεδονία από την ονομασία της χώρας) με μια διαλλακτικότερη κυβέρνηση στα Σκόπια, ή κάτι τέτοιο θα ερχόταν σε σύγκρουση με τα συμφέροντα των μεγάλων δυνάμεων;
Α. Ναι, φυσικά. Όπως είπα προηγουμένως, η ενδιάμεση συμφωνία με όλα τα ψηφίσματα του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ, επισημαίνει ότι τα δύο μέρη πρέπει να βρουν μια κοινά αποδεκτή ονομασία. Και σε ποια παράγραφο της ενδιαμέσου συμφωνίας αναφέρεται πως η καινούργια ονομασία πρέπει να είναι σύνθετη και να περιέχει τον όρο Μακεδονία; Πουθενά δεν αναφέρεται ότι η Ελλάδα πρέπει να συμβιβαστεί, ή ότι η Ελλάδα πρέπει να βρει ένα όνομα για την ΠΓΔΜ. Όμως, η Ελλάδα χρειάζεται ηγέτες! Το μόνο πράγμα που χρειάζεται να πουν είναι αυτό: Η υιοθέτηση του ονόματος "Μακεδονία" από την ΠΓΔΜ, σε οποιαδήποτε μορφή, είναι θέμα εθνικής ασφάλειας για την Ελλάδα. Ο λαός της Ελλάδος που είναι υπεύθυνος για την τοποθέτηση μας σε διοικητικές θέσεις, έχει κρίνει σωστά και μπορεί να σκεφτεί κατά πόσον είναι αποδεκτό να συμπεριληφθεί το όνομα "Μακεδονία" με την όποια μορφή, στην ονομασία των Σκοπίων. Πώς μπορεί να θεωρηθεί αποτέλεσμα σωστής κρίσης εκ μέρους των Ελλήνων ψηφοφόρων, το γεγονός ότι είναι μεν ικανοί να δώσουν την εξουσία στους πολιτικούς πού υποτίθεται κυβερνούν την χώρα, αλλά όταν πρόκειται για το εθνικό ζήτημα της Μακεδονίας, θεωρούνται ανίκανοι από τους ίδιους πολιτικούς στο να εφαρμόσουν την ίδια σωστή κρίση στο θέμα του ονόματος; Αυτός ο τρόπος σκέψης είναι υποκριτικός. Αλλά η Ελλάδα είναι γεμάτη από υποκριτές πολιτικούς. Η χώρα αξίζει περισσότερα, πολύ περισσότερα.
- Με όλη σας τη γνώση και την εμπειρία, πιστεύετε ότι παίζει ρόλο το πώς αποκαλούν τα Σκόπια οι ΗΠΑ, ή οι χώρες της Ευρώπης, τη στιγμή που η Ελλάδα δε διεκδίκησε τα δίκαια της;
Α. Το σφάλμα για όλες τις χώρες που αποκαλούν την ΠΓΔΜ ως "Μακεδονία" πέφτει στην κυβέρνηση Σημίτη. Είχα φρίξει όταν ο Πρόεδρος Κλίντον, κατά τη διάρκεια ομιλίας του στο αμερικανικό έθνος σχετικά με το Κοσσυφοπέδιο, δήλωσε ότι ο πόλεμος θα μπορούσε να φτάσει ως τη "Μακεδονία". Δεν υπήρξε εντελώς καμία αντίδραση από την Αθήνα. Την ίδια περίοδο, ο πρωθυπουργός Σημίτης σε συνέντευξή που έδωσε στον Larry King στο CNN, σε σχετική ερώτηση με το ζήτημα της ονομασίας της ΠΓΔΜ, απάντησε, "ναι, έχουμε μια διαφωνία μαζί τους για το όνομα." Αυτό είναι όλο; Το ένα τέταρτο της Ελλάδας θα μπορούσε να πέσει, και εάν η Ελλάδα δεν αλλάξει τον τρόπο με τον οποίο λειτουργεί, θα πέσει στον έλεγχο των Σκοπίων έως το 2050, και αυτός το μόνο που ανέφερε ήταν η «διαφωνία»; Αυτό θα μπορούσε ίσως να έχει απήχηση στο ελληνικό κοινό, αλλά κλώτσησε μια σπάνια ευκαιρία να εκθέσει το ζήτημα στον αμερικανικό λαό, ο οποίος και μετράει. Ποτέ δεν είδαν το θέμα ως εθνικό, αλλά ως ευκαιρία να εφαρμόσουν την διεθνιστική θεωρητική άποψή τους.
-Πιστεύετε ότι αξίζει βοήθεια μια χώρα, όπως η Ελλάδα, που δε βοήθησε τον εαυτό της;
Α. Πώς μπορεί κανείς να υποστηρίξει μια χώρα που δεν θέλει να βοηθήσει τον εαυτό της; Αυτό ακριβώς συνέβη στις αρχές της δεκαετίας του 1990, όταν ο γερουσιαστής Χάμιλτον μας είπε ότι ήταν πρόθυμος να συνδράμει την Ελλάδα με το ζήτημα της ονομασίας, αλλά ο Μητσοτάκης έσπευσε να συμβιβαστεί. Όταν κάποιος έχει θέσει ως κύριο και μοναδικό στόχο του να αυτοκτονήσει, θα βρει και τον τρόπο να το κάνει. Ακόμη και αν η Ελλάδα συμβιβαζόταν στο τέλος, δεν θα έπρεπε να ξεκινήσει από το ενδιάμεσο σημείο του συμβιβασμού. Οι Έλληνες πολιτικοί αποδείχθηκαν ανίκανοι να κατανοήσουν την ιδέα του παζαρέματος. Αν πήγαιναν έστω για μια μέρα στο Βαρδάρη της Θεσσαλονίκης, όπου οι Σκοπιανοί έρχονται να ψωνίσουν, θα καταλάβαιναν την ιδέα του παζαρέματος. Πολλοί υποκρίνονται ακόμη και ότι φεύγουν από το μαγαζί για να αποκτήσουν αυτό που θέλουν στην τιμή που το θέλουν. Αυτό ακριβώς κάνει ο Γκρουέφσκι, αλλά οι Έλληνες πολιτικοί δεν το αντιλαμβάνονται εκουσίως.
- Κε Τέμπλαρ, ευχαριστούμε πολύ για τη συνέντευξη.
Βιογραφικό σημείωμα
Ο κ. Μάρκος Αλέξανδρος Τέμπλαρ κατατάχθηκε στον Στρατό των ΗΠΑτο 1982 ως Κρυπτολογικός Γλωσσολόγος στο 138ο Τάγμα Μάχης και Πληροφοριών Καταπολέμησης Ηλεκτρονικού Πολέμου. Το 1989, μετατέθηκε στην 85η Μεραρχία Εκπαίδευσης ως πιστοποιημένος παρατηρητής/ελεγκτής της Στρατιωτικής Υπηρεσίας Πληροφοριών, εκπαιδεύοντας επιλεγμένες μονάδες της Στρατιωτικής Υπηρεσίας Πληροφοριών και των Τεθωρακισμένων, σε ζωντανό περιβάλλον εκπαίδευσης ώστε να αυξηθεί η επάρκεια τακτικής σε επίπεδο από διμοιρίας έως και ταξιαρχίας. Το 1991, προσκολήθηκε στην Ομάδα Αποστολής «Ασβός» στον Παναμά ως Αξιωματικός Προϋπολογισμού και Ανεφοδιασμού της Ομάδος. Το 1993, μετατέθηκε στην 4η Σχολή Πληροφοριών των Εφεδρικών Δυνάμεων ως πτυχιούχος εκπαιδευτής Σερβο-Κροατικής και Ισπανικής, υπεύθυνος για την παροχή διδασκαλίας ξένων γλωσσών από το επίπεδο αρχαρίων έως και το μέσο επίπεδο. Το 1998, επιλέχτηκε για να ηγηθεί ομάδας Γλωσσολόγων ως Αξιωματικός Σύνδεσμος Υποστήριξης, υποστηρίζοντας την Δύναμη Σταθεροποίησης και τις επιχειρήσεις Nimble Lion, Allied Force, Joint Guard, Joint Forge and Kosovo Force, ηγούμενος επιτυχημένες επιχειρήσεις μεταγραφής και εκτελώντας γλωσσικές και πληροφοριακές αναλύσεις για την Υπηρεσία Εθνικής Ασφαλείας. Το 2002, ως εθελοντής της υποστήριξης του πολέμου κατά της τρομοκρατίας, επιλέχθηκε ως Διευθύνων της Αποστολής Αξιοποίησης Εγγράφων γλωσσών προέλευσης Ανατολικής Ευρώπης και Κεντρικής Ασίας υποστηρίζοντας τις Επιχειρήσεις Enduring Freedom και Noble Eagle, επόπτευσε και εκτέλεσε καθήκοντα που αφορούν την απόκτηση, την αξιολόγηση, την ανάλυση πληροφοριών, τη διάδοση αναλύσεων, και τη χρήση ξένων γλωσσών που είναι συναφείς με την έρευνα, την μάχη και τις εξελίξεις υλικού, ιδεών, δογμάτων και δογματικών εξελίξεων, μαζί με τη μετάφραση και την ανάλυση εγγράφων, υλοποιώντας το δυναμικό των Πληροφοριών μέσα από κεκτημένα έγγραφα και πολυμέσα. Το 2004, αποσπάστηκε στη Βάση του Πεδίου Επιχειρήσεων στην Ευρώπη. Εκεί διεύθυνε και υποστήριξε εσωτερικά διοικητικά και προσωπικά προγράμματα για την Υπηρεσία Πληροφοριών Αμύνης, υποστηρίζοντας 18 αποσπάσματα σε όλο το θέατρο επιχειρήσεων της Ευρωπαϊκής Διοίκησης των ΗΠΑ. Το 2005, μεταφέρθηκε στον Κέντρο Ανάλυσης της Ευρωπαϊκής Διοίκησης, ως Ανώτερος Αναλυτής Διάταξης Μάχης, αναλύοντας ένοπλες δυνάμεις και τις ικανότητές τους, κατασκευάζοντας μοντέλα απειλών, και αναπτύσσοντας μοντέλα πορείας δράσης. Επιπλέον, εισήγαγε και ενσωμάτωσε τη γνώση των κρίσιμων ξένων γλωσσών παρέχοντας σημαντικά βελτιωμένες δυνατότητες εντός της Διάταξης Μάχης. Το 2005, διορίστηκε ως Αξιωματούχος Δημοσιοποίησης διαβαθμισμένων εγγράφων της Υπηρεσίας Πληροφοριών Αμύνης. Το 2006, τοποθετήθηκε στη θέση του Ανώτερου Επόπτη Θαλάσσιων Επιχειρήσεων. Αργότερα, το 2006, διορίστηκε Αξιωματούχος Δημοσιοποίησης Διαβαθμισμένων Εγγράφων της Υπηρεσίας Πληροφοριών για Ιατρικά Θέματα, όπου ενέκρινε ή απέρριπτε τη γνωστοποίηση διαβαθμισμένων στρατιωτικών πληροφοριών, σύμφωνα με τις διατάξεις της Εθνικής Πολιτικής περί Γνωστοποίησης Διαβαθμισμένων Εγγράφων. Τώρα, έχοντας αποστρατευθεί, ο κ. Τέμπλαρ ασχολείται ως σύμβουλος Υπηρεσίας σχετικής με παγκόσμια ζητήματα ασφαλείας και πληροφοριών. Σπούδασε Τσεχικά, Σερβοκροατικά, Ισπανικά, και Τουρκικά στην Σχολή Ξένων Γλωσσών Εθνικής Αμύνης των ΗΠΑ και Ρωσικά στο Berlitz. Επίσης μιλάει Βουλγαρικά (Ανατολικά και Δυτικά) και Ελληνικά.
Κατέχει πτυχίο Bachelor στην Ιστορία και στις Ξένες Γλώσσες από το Western Illinois University (Μακόμ, Ιλινόις), πτυχίο Master στην Ανάπτυξη Ανθρώπινου Δυναμικού με εξειδίκευση στον εκπαιδευτικό σχεδιασμό από το Northeastern Illinois University (Σικάγο, Iλινόις), και ένα δεύτερο Master στις Πληροφορίες Στρατηγικής Υφής από το Κολλέγιο Πληροφοριών Εθνικής Αμύνης των ΗΠΑ (Γουάσινγκτον, Περιοχή της Κολούμπια).
Είναι αναγνωρισμένος ειδήμων των Βαλκανίων και της Μέσης Ανατολής.
*Η συνέντευξη δόθηκε και μεταφράστηκε στα ελληνικά από τη Δώρα Η. Σπυρίδου
Πηγή:
http://www.macedoniahellenicland.eu/content/view/1037/1/lang,el/
4 σχόλια:
Μία πολύ, όντως, ενδιαφέρουσα συνέντευξη. Για ακόμα μία φορά γίνεται φανερό από τα λόγια ενός ανθρώπου που είναι γνώστης των διεθνών ισορροπιών, ότι η ελληνική πολιτική σκηνή κυριαρχείται από μία ιδιάζουσα ελίτ. Τα χαρακτηριστικά της νομίζω καθίστανται όσο περνάνε τα χρόνια και όσο αυξάνεται η πληροφόρηση σαφή.
Οικονομική, πολιτική και πολιτιστική εξουσία, μέσα σε ένα μανδύα ιδεολογικών δικαιολογιών, πλήρη περιχαράκωση συμφερόντων, αλλά και δυστυχώς ανικανότητα άσκησης σοβαρής πολιτικής.
Το θέμα αγαπητέ κε Γρηγοριάδη είναι τι κανουμε εμείς, ο "παντοδύναμος" λαός. Ως πότε θα είμαστε πρόβατα; Και το σπουδαιότερο: Μήπως είμαστε όλοι λίγο-πολύ ψιλοβολεμένοι;
Προβληματίζομαι...
Λαός, αγαπητέ Βιβλιόφιλε, είναι ως έννοια ένα μαρξιστικό μύθευμα. Υπάρχουν κοινωνικά δίκτυα, που αλληλοκαλύπτονται, αλληλοεξαρτώνται και πολλές φορές ανταγωνίζονται μεταξύ τους. Το θέμα, νομίζω, δεν είναι το αν ο "λαός" είναι βολεμένος, αλλά το κατά πόσο όλα αυτά τα δίκτυα των δικτύων μπορούν να συνενωθούν σε κοινές συνισταμένες.
Αυτή τη στιγμή, το κεντρικό ολιγάριθμο δίκτυο, είναι μία ισχυρή ελίτ, που χρησιμοποιεί τους πόρους της για να κατέχει κεντρική θέση και να επιβάλλει τη δική της ατζέντα στα υπόλοιπα τριγύρω της δίκτυα.
Μία πρώτη σκέψη, μήπως να κόψουμε τους δεσμούς μας μαζί της (ενημέρωσης, εξάρτησης, μίμησης);
Για να μη πάμε στο άλλο άκρο ας ξεκαθαρίσουμε ορισμένα ζητήματα ορολογίας. Λαός, σύμφωνα με τα Λεξικά, είναι απλώς το σύνολο των κατοικων μιας χώρας. Λαός με την μαρξιστική έννοια, όπως σωστά επισημαίνεις, είναι πράγματι ένας βολικός μύθος λόγω των πολιτικών-ιδεολογικών-μεταφυσικών(!) διαστάσεων που του προσέδωσαν οι μαρξιστο-λενινιστές. Η έννοια του κοινωνικού δικτύου είναι μια άλλη ιστορία, κοινωνιολογικού περιεχομένου, αμερικάνικης προέλευσης και σίγουρα όχι ουδέτερη ιδεολογικο-πολιτικά. Είναι μια έξυπνη υπεκφυγή για αεθνικές χώρες που πιστεύω δεν είναι η περίπτωση των ευρωπαϊκών χωρών. Πιθανόν στις μέρες μας και στην χώρα μας, με την γενικευμένη διάλυση σε κάθε επίπεδο, να αποτελεί ένα χρήσιμο εργαλείο. Ο πόλεμος εναντίον του ολιγάριθμου κεντρικού δικτύου, της ολιγαρχίας ή όπως αλλοιώς θέλεις να τους ονομάσεις είναι πράγματι αναγκαίος.
Με ποιόν τρόπο; Υπό συζήτηση...
Δημοσίευση σχολίου