Πτυχές μιας ενδεχόμενης
ανεξαρτητοποίησης της Σκωτίας
Του Κωνσταντίνου Παντελή
Την ερχόμενη Πέμπτη 18 Σεπτεμβρίου 2014 θα λάβει χώρα το δημοψήφισμα, σχετικά με το εάν η Σκωτία θα πρέπει να είναι μια ανεξάρτητη χώρα.
Το ερώτημα του δημοψηφίσματος, όπως συνιστάται από την Εκλογική Επιτροπή, θα είναι εάν η Σκωτία θα πρέπει είναι μια ανεξάρτητη χώρα και οι ψηφοφόροι μπορούν να απαντήσουν μόνο με ναι ή όχι. Με ορισμένες εξαιρέσεις, όλοι οι κάτοικοι της Σκωτίας άνω των 16 μπορούν να ψηφίσουν και οι οποίοι αντιπροσωπεύουν πάνω από 4 εκατομμύρια ανθρώπους. Κατά τη διάρκεια της εκστρατείας των τελευταίων μηνών τέθηκαν επί τάπητος αρκετά ζητήματα. Στις ακόλουθες γραμμές παρατάσσουμε συνοπτικά τις σημαντικότερες από τις παραμέτρους – θετικές ή αρνητικές – που επιφέρει μια ενδεχόμενη απόσχιση της Σκωτίας.
1) Ένα από τα σημαντικότερα ζητήματα είναι το νόμισμα που θα χρησιμοποιήσει η Σκωτία έπειτα από ενδεχόμενη ανεξαρτητοποίησή της. Οι Σκωτσέζοι πολιτικοί θα ήθελαν να συνεχίσουν να χρησιμοποιούν τη λίρα αλλά οι πολιτικοί στο Λονδίνο δεν επιδοκιμάζουν μια τέτοια ιδέα, κάτι το οποίο ίσως οδηγήσει σε οικονομικό αδιέξοδο.
2) Παράλληλα, η αβεβαιότητα που πλανάται πάνω από μία ενδεχόμενη απόσχιση δημιουργεί παράλληλα και αβεβαιότητα στις αγορές, με τη λίρα Αγγλίας να σημειώνει ραγδαία πτώση τους τελευταίους μήνες έναντι του δολαρίου.
3) Συνεχίζοντας στις ίδιες παραμέτρους, μια ενδεχόμενη ανεξαρτητοποίηση της Σκωτίας που θα συνεπάγεται αναζήτηση δικού της νομίσματος, αποτίναξη των Βρετανικών επιδοτήσεων και διαπραγματεύσεις για την παραμονή στην Ε.Ε. ίσως σημάνει οικονομική αστάθεια με αποτέλεσμα την αποχώρηση αρκετών επιχειρήσεων από το έδαφός της.
4) Πολύ σημαντικό από οικονομικής άποψης είναι και το ερώτημα του τι θα γίνει με το χρέος της Σκωτίας και αν αυτό είναι βιώσιμο μετά από ενδεχόμενη ανεξαρτητοποίησή της.
5) Παράλληλα, δεν είναι λίγοι αυτοί που υποστηρίζουν ότι μέσω της ένωσης η Σκωτία είναι ισχυρή και διαθέτει επιρροή, καθώς εκτός Ηνωμένου Βασιλείου φαντάζει ανίσχυρη να διατηρήσει μια δυνατή παρουσία στο διεθνές στερέωμα.
6) Όπως προαναφέρθηκε, εάν η απάντηση στο δημοψήφισμα είναι τελικά θετική τότε τίθεται ζήτημα και για τη συμμετοχή της Σκωτίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση, καθώς – μεταξύ άλλων – η Ευρωπαϊκή Επιτροπή δεν έχει λάβει ξεκάθαρη απάντηση από το Ηνωμένο Βασίλειο έπειτα από σχετικές συζητήσεις.
7) Επιπρόσθετα ερωτήματα βέβαια τίθενται και για άλλους τομείς ζωτικής σημασίας όπως η άμυνα, η ασφάλεια, η κοινωνική πολιτική, το σύστημα υγείας και η συμμετοχή σε άλλους διεθνείς οργανισμούς όπως το ΝΑΤΟ.
8) Ακόμα, υπάρχει φόβος και από άλλες ευρωπαϊκές χώρες, κυρίως από την Ισπανία, ότι μία ενδεχόμενη απόσχιση της Σκωτίας από το Ηνωμένο Βασίλειο μπορεί να αποτελέσει σημαντικό momentum και για άλλες αποσχιστικές τάσεις στο εσωτερικό τους.
Εντούτοις, παρά τα αρνητικά ενδεχόμενα, προτάσσονται και θετικές πτυχές μίας ανεξάρτητης Σκωτίας και αυτές είναι οι ακόλουθες:
1) Το κυριότερο επιχείρημα υπέρ είναι το γεγονός ότι η Σκωτία πλέον θα μπορεί να ελέγξει μόνη της την πολιτική της μοίρα, καθώς όπως υποστηρίζουν και Σκωτσέζοι πολιτικοί ανήκει και σε διαφορετικό πολιτικό σύστημα.
2) Προς επίρρωση του παραπάνω επιχειρήματος υπέρ της απόσχισης, Σκωτσέζοι πολιτικοί αλλά και απλοί πολίτες διατείνονται ότι οι νόμοι που υιοθετούνται από το Αγγλικό Κοινοβούλιο δεν λαμβάνουν σοβαρά υπόψη τα αιτήματα και τις ανάγκες της Σκωτίας, κι αυτό αφορά ένα ευρύ φάσμα όπως λένε, από τα έργα υποδομής μέχρι το συνταξιοδοτικό σύστημα.
3) Επιπρόσθετα, η Σκωτία θα είναι σε θέση να εκμεταλλεύεται και να χρησιμοποιεί τα αποθέματά της σε πετρέλαιο, ενώ πολλοί διαφωνώντας με το Λονδίνο υποστηρίζουν ότι με αυτή την κίνηση η Σκωτία θα μπορεί να χτίσει την οικονομική της ανεξαρτησία.
3) Για πολλούς επίσης ανεξάρτητη Σκωτία συνεπάγεται και απομάκρυνση του πυρηνικού οπλοστασίου που διατηρεί εκεί το Ηνωμένο Βασίλειο.
4) Επίσης, υπάρχουν σκέψεις ότι η ανεξαρτησία στη Σκωτία θα φέρει ευκαιρίες για ανάπτυξη ισχυρότερων δεσμών και συνεπώς μεγαλύτερη συνοχή με την υπόλοιπη Ευρώπη. Ένα παράδειγμα που προτείνεται είναι η ενδυνάμωση των σχέσεων με της Σκανδιναβικές χώρες, με τις οποίες η Σκωτία θεωρεί πως έχει να κερδίσει εάν υιοθετήσει στοιχεία των πολιτικών τους συστημάτων.
Σε κάθε περίπτωση, εάν η Σκωτία τελικά αποφασίσει να γίνε ανεξάρτητη, θα πρέπει να είναι σίγουρη για τη στρατηγική που θα πρέπει να ακολουθήσει και να αναπτύξει συμπαγείς πολιτικές σε όλους τους τομείς, προκειμένου να διατηρήσει ή και να ισχυροποιήσει την ταυτότητα και το ρόλο της, τόσο εσωτερικά, όσο και σε ευρωπαϊκό και παγκόσμιο επίπεδο.
Και ένα κείμενο του Μ. Βαρδή
για το ίδιο θέμα
Την ερχόμενη Πέμπτη, 18 Σεπτεμβρίου, οι Σκωτσέζοι καλούνται ν' αποφασίσουν την παραμονή τους ή όχι στο Ηνωμένο Βασίλειο.
Το ερώτημα που τίθεται στους ψηφοφόρους άνω των 16 ετών είναι: «Πρέπει η Σκωτία να είναι μιά ανεξάρτητη χώρα;» και επιδέχεται δύο απαντήσεων: «Ναι» και «Όχι».
Όταν πριν από 15 χρόνια η Σκωτία απέκτησε το δικό της (περιορισμένων ευθυνών και αρμοδιοτήτων) κοινοβούλιο, ουδείς φανταζόταν ότι το μονοπάτι που πρωτανοίχθηκε στα Χάϊλαντς θα οδηγούσε σήμερα στο τωρινό Δημοψήφισμα.
Οι όποιες τότες κουβέντες για ανεξαρτησία, μετά από τρείς αιώνες κοινής πορείας Άγγλων και Σκωτσέζων προκαλούσαν μειδιάματα κι αφορούσαν μόνο τους γραφικούς που ντύνονται Braveheart κάθε Απόκριες!
Το ίδιο και οι πρώτες μετρήσεις. Τον Αύγουστο του 2011 το «ΝΑΙ» λάμβανε λίγο πάνω από το 30%.
Λίγους μήνες νωρίτερα, ένας από τους κορυφαίους ποιητές της Σκωτίας, ο Edwin Morgan, με την διαθήκη του αφήνει 1.000.000 λίρες στο Εθνικό (κι ουχί Εθνικιστικό) Κόμμα της Σκωτίας με την παρακαταθήκη: «Θα ήθελα να δώσω φωνή σε όλους, ειδικά τους παραμελημένους και τους περιφρονημένους». Ουσιαστικά ήταν μιά δήλωση σχετικά με την ποίησή του, αλλά κάτω από τις γραμμές ήταν αποκύημα της εν γένει στάσης για την όλη ζωή του. Ήταν η πρώτη μεγάλη δωρεά υπέρ του «ΝΑΙ».
Η διαφορά «ΝΑΙ» και «ΟΧΙ», ακριβώς όπως στον μύθο της χελώνας με του λαγού, σταδιακά εξανεμίστηκε.
Η τοπική κυβέρνηση Σάλμοντ, ενός μέτριου αλλά ρεαλιστή πολιτικού, που ηγείται του Εθνικού Κόμματος της Σκωτίας, με ρίζες στο Εργατικό Κόμμα, έπεισε για την ανάγκη αλλαγών και για μεγαλύτερη ανεξαρτησία επιλογών και πολιτικών.
Κι όλα αυτά την ώρα που ο τύποις Εργατικός Τόνυ Μπλαίρ «αυτοκτονούσε» πολιτικά με τ' απανωτά λάθη του σε κοινωνικά, οικονομικά και γεωπολιτικά ζητήματα, γεγονός που εδραίωνε και γιγάντωνε τη πολιτική χροιά του ΕΚΣ.
Κι έτσι φθάσαμε στα τελευταία debate όπου πιά ο αγώνας εξελίσσεται σε μέγα ντέρμπυ.
Βλέπεται η ανισοκατανομή εισοδημάτων, είναι αντιστρόφως αντίθετη με τις πλουτοπαραγωγικές πηγές της Βρετανικής οικονομίας και τα πετρελαιοφόρα οικόπεδα που βρίσκονται γεωγραφικά στον Βορρά.
Το Λονδίνο καταγράφει εισοδήματα 28.000 λιρών.
Η ΝοτιοΑνατολική Αγγλία είναι στις 22.000.
Και η φιλοΕργατική Σκωτία, μετά βίας φτάνει στις 19.000 λίρες, εισόδημα, γιά κάθε άτομο τον χρόνο.
Τα γνωστά όπλα της πολιτικής προπαγάνδας, του φόβου, της οικονομικής εξαθλίωσης, της κατάρρευσης της οικονομίας, της δημοσιονομικής διολίσθησης δεν έπιασαν τόπο.
Τα επιχειρήματα λογιών-λογιών «επωνύμων» κι επιφανών Σκωτσέζων, τραπεζιτών, οικονομικών αναλυτών, πρώην πολιτικών και σταρ κάθε Τέχνης, ποδοσφαιριστών -προπονητών, όχι μόνο δεν εισακούσθηκαν, αλλά αντιθέτως χλευάστηκαν και δεν ακούμπησαν το πόπολο.
Πλέον σύσσωμη η Βρετανική πολιτική ηγεσία προσπαθεί με απεγνωσμένες και σπασμωδικές κινήσεις να σταματήσει αυτό που πριν λίγους μήνες έμοιαζε αδύνατον και προσφέρει στον Σάλμοντ σωρηδόν αρμοδιότητες για μιά σειρά θεμάτων.
Κινήσεις πανικού της τελευταίας στιγμής που δεν πείθουν κανέναν/καμμία πιά.
Είτε γίνει ανατροπή υπέρ του «ΟΧΙ» την τελευταία στιγμή, είτε το παρών status quo συνύπαρξης διαρκέσει για άλλον έναν Αιώνα, ένα είναι σίγουρο. Η επόμενη μέρα του Δημοψηφίσματος θα βρεί μιά διαφορετική Σκωτία.
Κανείς πλέον παραμελημένος και καταφρονεμένος δε θα μπορεί πλέον να φοβάται για το μέλλον του.-
Μ.Β.
Σημ. ΔΕΕ: Διαβάστε και δύο παλαιότερες αναρτήσεις:
Ο πράκτορας 007 στην υπηρεσία της σκωτσέζικης ανεξαρτησίας
Ο δρόμος για Ανεξαρτησία της Σκωτίας άνοιξε
Αναρτήσεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου