Οι θέσεις του ΣΥΡΙΖΑ στην εξωτερική πολιτική

Οι θέσεις του ΣΥΡΙΖΑ

στην εξωτερική πολιτική

Μάνος Καραγιάννης,
Επίκουρος Καθηγητής Διεθνών Σχέσεων στο Πανεπιστήμιο Μακεδονίας

Η πρόσφατη εκλογική επιτυχία του ΣΥΡΙΖΑ και η ανάδειξή του σε δεύτερο μεγαλύτερο κόμμα είναι μία εξέλιξη με βαρύνουσα σημασία για το ελληνικό πολιτικό σύστημα. Η ανάθεση διερευνητικής εντολής στον Αλέξη Τσίπρα για τον σχηματισμό κυβέρνησης σημαίνει ουσιαστικά ότι ο ΣΥΡΙΖΑ εξελίσσεται από κόμμα της ήσσονος αντιπολίτευσης σε δυνητικό κυβερνητικό εταίρο. Μπορεί η οικονομική κρίση να έχει επισκιάσει τα ζητήματα εξωτερικής πολιτικής, αλλά η επόμενη κυβέρνηση θα κληθεί να διαχειριστεί πολύπλοκα ζητήματα διεθνούς επικαιρότητας. Είναι απαραίτητο, λοιπόν, να εξεταστούν με μεγαλύτερη προσοχή οι θέσεις του κόμματος για την εξωτερική πολιτική.

Ο ΣΥΡΙΖΑ εναντιώθηκε σε όλες τις στρατιωτικές επεμβάσεις της Δύσης που έγιναν τα τελευταία χρόνια, ακόμα και στην περίπτωση της Λιβύης, όπου υπήρχε σχετικό ψήφισμα του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών. Το κόμμα της Ριζοσπαστικής Αριστεράς θεωρεί επίσης ότι η ελληνική εξωτερική πολιτική «είναι συνένοχη για τον πόλεμο στο Αφγανιστάν» αφού η ελληνική ειρηνευτική δύναμη, η οποία στελεχώνεται κατά κύριο λόγο από μηχανικούς και ιατρικό προσωπικό, συμμετέχει σε μια αποστολή που «συνιστά επέμβαση του ιμπεριαλισμού σε ξένα εδάφη» (βλ. Εκλογικό Πρόγραμμα).Επίσης, ο ΣΥΡΙΖΑ έχει εκδηλώσει έντονο ενδιαφέρον για τη διπλωματική διελκυστίνδα μεταξύ Ιράν και Δύσης, υιοθετώντας φιλοϊρανική στάση• τόσο ο προηγούμενος πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, όσο και ο σημερινός, είναι τακτικοί συνομιλητές της ιρανικής πρεσβείας στην Αθήνα (εφ. «Το Βήμα», 15/1/2009, εφ. «Ημερησία», 8/10/2010). Ωστόσο, η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει έως τώρα σχολιάσει την πρόσφατη απόφαση της Τεχεράνης να διακόψει την εξαγωγή πετρελαίου προς τα ελληνικά διυλιστήρια. Αξιοσημείωτη είναι και η θέση του ΣΥΡΙΖΑ όσον αφορά την ελληνοϊσραηλινή συνεργασία. Το κόμμα έχει ασκήσει δριμεία κριτική στις κυβερνήσεις Παπανδρέου και Παπαδήμου για τη σύναψη της «ιδιαίτερα επικίνδυνης στρατιωτικής συμμαχίας με το επεκτατικό Ισραήλ» (βλ. Εκλογικό Πρόγραμμα), αδυνατώντας προφανώς να κατανοήσει τα γεωπολιτικά οφέλη που προκύπτουν από τη σύμπλευση των ελληνικών και ισραηλινών συμφερόντων στην Ανατολική Μεσόγειο. Δεν είναι τυχαία, λοιπόν, η καλή σχέση που έχουν βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ, όπως η κ. Σοφία Σακοράφα, με την ισλαμιστική οργάνωση Χαμάς. Επιπρόσθετα, η Διεθνιστική Εργατική Αριστερά, μία από τις πολλές συνιστώσες του ΣΥΡΙΖΑ, έχει μεμφθεί την αριστερή κυπριακή κυβέρνηση Χριστόφια για τη συνεργασία της με το Τελ Αβίβ διότι «θα λειτουργήσει ως μοχλός πίεσης προς την Τουρκία για επιβολή ελληνοκυπριακών θέσεων» στο Κυπριακό (Διεθνιστική Εργατική Αριστερά, 25/4/2012).

Πάνω απ’ όλα, το πιο ενδιαφέρον, ίσως, στοιχείο της πρότασης του ΣΥΡΙΖΑ για την εξωτερική πολιτική είναι το αίτημα για άμεση αποχώρηση της Ελλάδας από το ΝΑΤΟ και τις στρατιωτικές αποστολές της Ευρωπαϊκής Ένωσης στα Βαλκάνια και αλλού (βλ. Εκλογικό Πρόγραμμα).

Εύκολα αντιλαμβάνεται κάποιος τις δραματικές συνέπειες που θα έχει μια τέτοια απόφαση για τη θέση της Ελλάδας στο διεθνές και περιφερειακό σύστημα• η χώρα θα απομονωθεί από τους συμμάχους της την ώρα που η Τουρκία ακολουθεί μία αναθεωρητική πολιτική στο Αιγαίο και την Κύπρο και η ελληνική ισχύς μειώνεται δραματικά.

Αν και επίσημα η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ δεν θέτει θέμα αποχώρησης από την Ευρωπαϊκή Ένωση, ορισμένες συνιστώσες, όπως η Κομμουνιστική Οργάνωση Ελλάδας, που εξέλεξε πρόσφατα τρεις βουλευτές, μιλούν ξεκάθαρα για «μία άλλη Ελλάδα σε μία άλλη Ευρώπη, δηλαδή σε μία Ευρώπη χωρίς Ευρωπαϊκή Ένωση» (ΚΟΕ, 7/11/2011).

Η αμφιθυμία του ΣΥΡΙΖΑ για την Ευρωπαϊκή Ένωση, εξάλλου, επιβεβαιώνεται και από τις ευρωσκεπτικιστικές δηλώσεις στις οποίες έχουν προβεί κατά καιρούς τα υψηλόβαθμα στελέχη του.

Συμπερασματικά, η προτεινόμενη εξωτερική πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ βασίζεται στο ιδεολόγημα του αριστερού απομονωτισμού. Πίσω από το φιλοευρωπαϊκό προσωπείο κρύβονται βαθιά αντιδυτικές και αντιευρωπαϊκές απόψεις που θέτουν σε κίνδυνο τη συμμετοχή της χώρας στην Ευρωπαϊκή Ένωση και το ΝΑΤΟ.

http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_columns_3_10/05/2012_481694

Πάλι μπερδεμένα μας τα λέει ο ΣΥΡΙΖΑ για την Τουρκία…

«Πρόβλημα εμπιστοσύνης» και όχι οι αναθεωρητικές συμπεριφορές είναι αυτό που ταλανίζει τις ελληνοτουρκικές σχέσεις, σύμφωνα με τις δηλώσεις του στελέχους του ΣΥΡΙΖΑ, της Ρένας Δούρου, στην τουρκική εφημερίδα «Zaman» η οποία μας προκύπτει και θαυμάστρια του «μοντέλου Ερντογάν» το οποίο μάλιστα, σύμφωνα με την εν λόγω κυρία, «το ονειρεύονται άνθρωποι στη Αίγυπτο, την Τυνησία και τη Λιβύη»! Πέραν του ότι η τελευταία διαπίστωση δεν έχει και μεγάλη σχέση με την πραγματικότητα όσον αφορά την πραγματική διείσδυση της Τουρκία στις αραβικές χώρες, πέραν της Τυνησίας, αφού αγνοεί ότι την Τουρκία με το Οθωμανικό παρελθόν έχουν πολλούς λόγους να τη βλέπουν ως απειλή, αποκαλύπτει το πόσο ελκυστική είναι για πολλούς η προοπτική «σύνδεσης» της χώρας με την Υψηλή Πύλη…

Προφανώς, τα αποβατικά τουρκικά σκάφη απέναντι από τα νησιά του Ανατολικού Αιγαίου οι Τούρκοι τα θέλουν για να μας βοηθήσουν σε περίπτωση φυσικής καταστροφής, ενώ τις γέφυρες στον Έβρο προφανώς για να μπορέσουν οι κάτοικοι του Έβρου να περάσουν στην Τουρκία για να σωθούν σε περίπτωση θεομηνίας…

Για τη Ρένα Δούρου, η Ελλάδα και η Τουρκία έχουν πολλά κοινά και μπορούν να υπερβούν τα «ιστορικά προβλήματα», που έχουν εξελιχθεί σε στερεότυπα. «Ελλάδα και Τουρκία πρέπει να γίνουν συνεργάτες. Έχουν πολλά κοινά για να διακινδυνεύσουν μια άχρηστη αντιπαράθεση», δήλωσε η Δούρου στη «Zaman». Ο ΣΥΡΙΖΑ, είπε η κ. Δούρου, ήταν πάντα η πολιτική δύναμη που επεδίωκε να ανακαλύψει νέους δρόμους εμπέδωσης εμπιστοσύνης μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας. H Δούρου κάλεσε την Τουρκία να συνεχίσει τις δημοκρατικές μεταρρυθμίσεις και να ακολουθήσει τον ευρωπαϊκό δρόμο, ενώ εξέφρασε τον θαυμασμό της για τον Ερντογάν με τα ακόλουθα: «Χάρη στον πρωθυπουργό Ερντογάν, ο οποίος έχει προχωρήσει σε μεγάλο βαθμό προς τη δημιουργία ενός καινούργιου πολιτικού μοντέλου δεν είναι παράξενο που σήμερα οι άνθρωποι στην Αίγυπτο, την Τυνησία και τη Λιβύη ονειρεύονται ένα τουρκικό μοντέλο»…

Επίσης, κολάκεψε τους συνομιλητές λέγοντας ότι η Τουρκία έχει ενεργό ρόλο στην Μέση Ανατολή, στη συριακή κρίση και στην διένεξη Ισραήλ – Παλαιστινίων, προφανώς χωρίς να την απασχολεί εάν αυτός ο ρόλος είναι εποικοδομητικός ή όχι, ή αν στόχος είναι η εξυπηρέτηση του τουρκικού εθνικού συμφέροντος ή αυτό που ταιριάζει με τα στερεότυπα της συνεντευξιαζόμενης, δηλαδή την ασφάλεια, την ειρήνη και τη διασφάλιση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στην ευρύτερη περιοχή…

Όσον αφορά τις ελληνοτουρκικές σχέσεις, η Δούρου ανέφερε ότι πρόσφατα διάβασε ένα βιβλίο του Τούρκου καθηγητή Μελέκ Φιράτ, το οποίο την εντυπωσίασε: «Το βρήκα εξαιρετικά ενδιαφέρον τον τρόπο που οι διαφορετικές μας ιστορικές αφηγήσεις καθορίζουν τις εθνικές αναγνώσεις. Το να γνωρίσουμε ο ένας τον άλλο είναι πάντα χρήσιμο. Ειδικά αυτές τις μέρες είναι πιο χρήσιμο από ποτέ».

Προφανώς, από τη συνέντευξη δεν θα μπορούσε να λείπει το ζήτημα της «τουρκικής μειονότητας». Πέραν των «πολιτικώς ορθών» περί της εξασφάλισης των δικαιωμάτων και της διαβίωσής τους χωρίς προβλήματα τα οποία προφανώς προσυπογράφουμε, ανέφερε ότι, «εμείς στον ΣΥΡΙΖΑ γνωρίζουμε πολύ καλά ότι κατά τη διάρκεια της οικονομικής κρίσης υπήρξε μια τάση να περιθωριοποιηθούν τα προβλήματα των μειονοτήτων, ακόμη και οι ίδιες οι μειονότητες. Με τον τρόπο αυτό, τα μέλη των μειονοτήτων γίνονται τα θύματα της οικονομικής κρίσης και αυτό είναι, κατ’ εμάς, απαράδεκτο. Είμαστε εναντίον της, και εμείς θα αγωνιστούμε για να μην συμβεί. Η κρίση δεν πρέπει να είναι το πρόσχημα για πολιτικές διακρίσεων σε βάρος των μειονοτήτων… είναι πολύ άδικο, αντιδημοκρατικό και άδικο».

Κατηγόρησε το ΠΑΣΟΚ και τη ΝΔ λέγοντας ότι έχουν τεράστιες ευθύνες γιατί οι ‘τουρκικές’ μειονότητες ήταν θύματα των πολιτικών των διακρίσεων που εφάρμοσαν»! Δεν θα ήταν καλύτερα να μη δυσφημούμε το «σπίτι» μας με τέτοιον απροκάλυπτο τρόπο; Μήπως να ασχολούμασταν λίγο περισσότερο και με τα δικαιώματα των ημεδαπών; Μήπως τα δικαιώματα της μειονότητας, δεν μπορούν να υπερβαίνουν τα δικαιώματα των Ελλήνων; Την οποία μάλιστα μειονότητα είναι προβληματικό να την αποκαλεί κανείς «τουρκική», πρώτον διότι δεν είναι όλοι Τούρκοι όπως επιθυμεί να τους παρουσιάσει η Άγκυρα καπηλευόμενη το θέμα και δεύτερον διότι είναι γελοίο να μην αντιλαμβάνεται κανείς την πρόθεση «κοσοβοποίησης» της περιοχής, ενώ και σε «τεχνικό» – διπλωματικό επίπεδο έχει επιπλοκές συνολικότερες που δεν μπορούν να αντιμετωπίζονται ελαφρά τη καρδία;

Επιτέλους, δεν είναι δυνατόν να μην μπορούμε να συνεννοηθούμε στην Ελλάδα και να λέει ο καθένας ό,τι «του καπνίσει» προκαλώντας προβλήματα στις ελληνικές θέσεις. Και αυτό που μας κάνει τόσο μεγάλη εντύπωση: Καλά, ΤΙΠΟΤΕ αρνητικό δεν βρήκε να προσάψει στην Τουρκία η φιλόδοξη Ρένα Δούρου; Όλα είναι εκεί καλά καμωμένα και τα πυρά τα έχουμε μόνο για το εσωτερικό; Τόσο πολύ έξω έχουμε πέσει έξω όσοι πιστεύουμε ότι υφίσταται πραγματικό ζήτημα ασφαλείας με τη γειτονική μας χώρα;

http://www.defence-point.gr/news/?p=46233