Πού στοχεύει ο Πατριάρχης;

Κάτι δεν πάει καλά με την πολυδιαφημισμένη Σύνοδο των Ορθοδόξων Εκκλησιών. Η έντονη προβολή της από την κρατική τηλεόραση, η φίμωση και εξαφάνιση αντίθετων απόψεων μας κάνει ιδιαίτερα επιφυλακτικούς για τις στοχεύσεις του Πατριάρχη Βαρθολομαίου. Μια διαφορετική προσέγγιση στο θέμα περιέχει το άρθρο που ακολουθεί.

ΔΕΕ   

Η ΑΓΙΑ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΗ ΣΥΝΟΔΟΣ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ, «ΚΑΤΑΡΓΕΙ» ΤΗΝ ΙΔΙΑ ΤΗΝ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ

Γράφει ο Νίκος Χειλαδάκης

Παρά τις βαρύγδουπες αλλά και συνάμα μικροπρεπείς δηλώσεις διαφόρων ιεραρχών στην κάμερα της κρατικής τηλεόρασης, που επικρίνουν τις απουσίες της Συνόδου και που εξυμνούν με πολιτικάντικο τρόπο τον Πατριάρχη Βαρθολομαίο, σε μεγάλο φιάσκο εξελίσσεται η Αγία Μεγάλη Σύνοδος της Ορθόδοξης Εκκλησίας που πραγματοποιείται στην έδρα της Ορθόδοξης Ακαδημίας Κρήτης, μεταξύ 20-25 Ιουνίου. Κι αυτό, παρ όλο που προετοιμαζόταν μεθοδικά επί… ενενήντα τρία χρόνια.

Επίκεντρο των αντεγκλήσεων και της εσωτερικής έριδας που έχει ξεσπάσει μεταξύ των ορθόδοξων Εκκλησιών είναι ο τρόπος τον οποίον μεθόδευσε τη Σύνοδο το Πατριαρχείο Κωνσταντινούπολης.

Ήδη οι διαθέσεις του κατεστημένου της Συνόδου φάνηκαν από τη απόρριψη τροπολογιών της ελληνικής και σερβικής εκκλησίας, δείχνοντας ότι ο Βαρθολομαίος δεν θα ανεχτεί καμία παρέκκλιση από τις στοχευόμενες απόψεις του, οι οποίες ουσιαστικά καταργούν το ίδιο το Ορθόδοξο μήνυμα προς την ανθρωπότητα που τόσο το έχει σήμερα ανάγκη

Αλλά το μεγάλο σκάνδαλο της δημόσιας ενημέρωσης είναι η μονομερής προπαγανδιστική σταλινικού τύπου ενημέρωση για την σύνοδο από τη κρατική τηλεόραση που την πληρώνουμε όλοι εμείς. Η κατάσταση αυτή δημιουργεί πολλά ερωτήματα για το επίπεδο δημοσιογραφικής κάλυψης του γεγονότος μιας και τις τελευταίες μέρες γινόμαστε μάρτυρες μιας άνευ προηγουμένου προπαγάνδας από την κρατική τηλεόραση η οποία προβάλλει τα γεγονότα μονοδιάστατα εστιάζοντας στη λάμψη του γεγονότος και παραβλέποντας την ουσία.

Μέσα σε λιγότερο από ένα χρόνο, ο Πατριάρχης κατάφερε να παροξύνει όλες τις αντιθέσεις στο εσωτερικό της Ανατολικής Ορθόδοξης Εκκλησίας και ήδη μια σειρά Εκκλησιών, της Αντιοχείας, της Γεωργίας, της Ρωσίας και της Βουλγαρίας δήλωσαν ότι δεν θα συμμετάσχουν. Την ίδια στιγμή, η ελλαδική Εκκλησία και η Κοινότητα του Αγίου Όρους ζητούν ριζικές αναθεωρήσεις των προσυνοδικών κειμένων, ενώ δεκάδες μητροπολίτες, και καθηγητές της ορθόδοξης δογματικής έχουν διατυπώσει σοβαρότατες ενστάσεις.

Στα κείμενα της Συνόδου, η παπική Εκκλησία αναγνωρίζεται για πρώτη φορά ως τέτοια και όχι ως κοινότητα πιστών παρεκκλίνουσα από τη Μία, Αγία και Καθολική Ορθόδοξη Εκκλησία – όπως είναι το ορθόδοξο τυπικό. Ρητώς δε αναφέρεται ότι ο διαχριστιανικός διάλογος που βρίσκεται σε εξέλιξη έχει δογματική διάσταση – γεγονός που θέτει υπό διαπραγμάτευση την ίδια τη θεολογική έριδα.

Ο Πατριάρχης μεθοδεύει, μέσω του διαχριστιανικού διαλόγου, την εγκατάλειψη της ορθόδοξης παράδοσης στον βωμό ενός νέου modus vivendi με την Καθολική Εκκλησία, πυροδοτώντας έριδες με τη Ρωσική Εκκλησία και τους δορυφόρους της (Γεωργία, Βουλγαρία, εν μέρει Σερβία) οι οποίες αντιτίθενται σθεναρά σε κάθε επαναπροσέγγιση με τον καθολικισμό.

Για πολλούς η λάθος εγκληματική αφετηρία είναι η μη αναγνώριση της 8ης και 9ης οικουμενικής συνόδου με ένα τρόπο αυτοκατάργησης της Ορθοδοξίας και του πνεύματος της, που είναι σήμερα η μοναδική απάντηση στην φθοροποιό πορεία της δυτικής εκκλησίας η οποία συσσώρευσε μυριάδες ψυχικές διαστροφές, με αποκορύφωμα την αναγνώριση λεσβίων ιερέων και η εξιδανίκευση της ομοφυλοφιλίας.

8η Οικουμενική Σύνοδος: 879-880 μ.Χ. Κωνσταντινούπολις. Συγκλήθηκε από τον αυτοκράτορα Βασίλειο Α΄ τον Μακεδόνα. Ηγήθηκαν ο Ορθόδοξος τότε Πάπας της Ρώμης Ιωάννης Η΄ (872-882) και ο Πατριάρχης της Κων/πόλεως Νέας Ρώμης Μεγάλος Φωτιος (858-867, 877-886). Επεκύρωσε τις αποφάσεις της 7ης Οικουμενικής Συνόδου, και καταδίκασε το Φιλιόκβε, που μόλις τότε είχε αρχίσει να επιβάλλεται. [Kαταδίκασε τις αιρετικές Συνόδους του Καρλομάγνου στη Φραγκφούρτη (794) και το Άαχεν (809)].

9η Οικουμενική Σύνοδος: 1341 μ.Χ. Δογμάτισε για την άκτιστη Ουσία και την άκτιστη Ενέργεια του Θεού, καθώς επίσης και για τον Ησυχασμό, καταδικάζοντας τον αιρετικό Βαρλαάμ τον Καλαβρό. Έτσι η Σύνοδος αυτή ασχολήθηκε με θεολογικά ζητήματα, συγκλήθηκε από αυτοκράτορα, (Συνοδικός Τόμος του 1341) και συμμετείχε Θεούμενος (Άγ. Γρηγόριος ο Παλαμάς), και οι αποφάσεις της έγιναν δεκτές από ολόκληρη την χριστιανοσύνη.

Πολλοί φωτισμένοι Ιεράρχες και Θεολόγοι είχαν προειδοποιήσει για το αναμενόμενο φιάσκο αυτής της συνόδου, φιάσκο που τώρα δίνει ένα μεγάλο αβαντάζ στο Πατριαρχείο Μόσχας και αυτό ας το προσέξουν όλοι αυτοί οι ρασοφόροι «φωστήρες» της Συνόδου που το κατηγορούν για εθνοφυλετισμό.

Παρ’ όλα αυτά όμως το Φανάρι αδίστακτο εμπρός στην αλαζονική του αυτοπροβολή προχώρησε στην σύγκληση παρασύροντας και πολλούς ανίδεους ιεράρχες που το μόνο που γνωρίζουν είναι να λιβανίζουν τις αιρετικές δοξασίες του. Πολλοί αναφέρουν και για αμερικανικό δάχτυλο που ποδηγετεί το Φανάρι και αυτό φαίνεται από την έντονη αμερικανική παρουσία στην περιοχή. Άλλωστε πολύ κοντά είναι και η μεγαλύτερη αμερικανική βάση της Μεσογείου.

Στην ιστορία της Ορθοδοξίας αναφέρονται πολλές ληστρικές σύνοδοι που αυτοκαταργήθηκαν. Δυστυχώς στην αρρωστημένη εποχή μας που έχει τόσο ανάγκη από το ορθόδοξο μήνυμα, άλλη μια τέτοια σύνοδος θα καταγραφεί στην ιστορία της Ορθοδοξίας.

Το μήνυμα όμως παραμένει, το μόνο, διαχρονικά σωτήριο.

ΝΙΚΟΣ ΧΕΙΛΑΔΑΚΗΣ
Δημοσιογράφος-Συγγραφέας-Τουρκολόγος
www.nikosxeiladakis.gr