Κυριακή 6 Σεπτεμβρίου 2020
65 χρόνια από την καταστροφή του ελληνισμού της Πόλης...
Ὁ Πατριάρχης Ἀθηναγόρας τὴν 7η Σεπτεμβρίου τοῦ 1955 ἐν μέσῳ τῶν ἐρειπίων τοῦ Ναοῦ τῶν Ἁγίων Κωνσταντίνου καὶ Ἑλένης Ὑψωμαθείων.
Ἀρχεῖο Δημητρίου Καλουμένου
Ένα σπουδαίο και συγκινητικό κείμενο για την σημερινή θλιβερή επέτειο της καταστροφής του ελληνισμού της Πόλης από τον αποθηριωμένο τουρκικό όχλο...
ΔΕΕ
[ Ἐκ τῆς κόνεώς μου ἀναγεννῶμαι ]
Φθινόπωρο τοῦ 1825.
"(..) Τό Ἑλληνικόν Ἔθνος ἀποτελεῖται ἀπό ἄτομα, τά ὁποῖα, µετὰ τήν κατάκτησιν τῆς Κωνσταντινουπόλεως, δέν ἔπαυσαν νά πρεσβεύουν τήν Ὀρθόδοξον θρησκείαν, νά ὁμιλοῦν τήν Γλῶσσαν τῶν πατέρων των καί τά ὁποῖα τελοῦν ὑπό τήν πνευματικήν ἢ κοσμικήν δικαιοδοσίαν τῆς Ἐκκλησίας των, ἀσχέτως τοῦ τόπου πού διαμένουν ἐν Τουρκίᾳ. Τά ὅρια τῆς Ἑλλάδος ἔχουν χαραχθῆ ἀπό τεσσάρων αἰώνων διά τῶν δικαίων, τά ὁποῖα οὔτε ὁ χρόνος, οὔτε πάσης φύσεως δεινά, οὔτε ἡ κατάκτησις ἠδυνήθησαν ποτέ νά διαγράψουν."
Ἀπευθυνόμενος πρὸς τὸν Οὐίλµοτ Χόρτον, ὑφυπουργό Πολέµου καί Ἀποικιῶν τῆς Ἀγγλίας, ὁ Ἰωάννης Καποδίστριας συνοψίζει τὸ Νόημα τῆς Ὑπάρξεώς μας, ἀλλά καὶ τὴν πηγή τοῦ ἄσβεστου μίσους τῶν ἐχθρῶν μας.
Ἡ μικρὴ ἀλλὰ ἐλεύθερη Ἑλλάδα ἐντὸς καὶ ἐκτὸς τῶν Τειχῶν, δίχως θόρυβο, δίχως ἐπιδείξεις καὶ θεατρινισμούς, φέρνει στὸ φῶς ὁλοζώντανο τὸν Τρόπο. Καὶ τὸν πληρώνει πάντα μὲ τὸ τίμιο Ἑλληνικὸ αἷμα.
Σήμερα συμπληρώνονται 65 ἔτη ἀπὸ τὰ Γεγονότα στὴν Πόλη. 65 συναπτὰ ἔτη ἀπὸ τὰ Σεπτεμβριανά.
Κίνησαν γῆ καὶ οὐρανὸ γιὰ νὰ μᾶς σπάσουν, νὰ μᾶς κάψουν, νὰ μᾶς διαλύσουν.
"Ἅπασαι αἱ ἱστορικαὶ ἐκκλησίαι τῆς Βασιλίδος τῶν Πόλεων κατεστράφησαν, τὰ ἱερὰ ἄμφια καὶ τὰ σκεύη ἐβεβηλώθησαν κατὰ τὸν αἰσχρότερον τρόπον, τοῦ ὄχλου μολύναντος κτηνωδῶς καὶ αὐτὰ τὰ Ἅγια Θυσιαστήρια, οἱ ἱερεῖς διαπομπεύθηκαν καὶ ἐκακοποιήθησαν, ὁ ἐπίσκοπος Παμφίλου ἐρρίφθη εἰς τὴν πυράν, εἰς ὑπερενενηντακοντούτης μοναχὸς ἐκάη ζῶν, οἱ τάφοι τῶν νεκρῶν νεκρῶν ἐσυλήθησαν, τὰ ὀστᾶ τούτων διεσκορπίσθησαν..."
Τὰ βάρβαρα στίφη βανδάλισαν τὶς ἐκκλησίες, τὰ μνήματα, τὰ σχολεῖα μας. Λεηλάτησαν τὶς οἰκίες καὶ τὰ καταστήματά μας. Ἄσκησαν ἀνελέητη βία σὲ ἱερεῖς, ἡλικιωμένους, γυναῖκες καὶ παιδιά. Δὲν ἤθελαν νά σπάσουν ἁπλῶς τὸ βιός μας. Ἤθελαν νὰ σπάσουν τὴν Ψυχή μας. Νὰ μᾶς τελειώσουν. Ὁ χαλασμός, ὁ χαμός τῶν σωμάτων καὶ ἡ συντριβή τῶν ψυχῶν ἦταν μία καθαρή θηριωδία.
Ἡ βία ἔβαλε ὅλη της τὴν πανουργία καὶ ὅλη της τὴν κτηνωδία γιὰ νὰ ὑποδουλώσει τὴν Ἐλευθερία. Ἦρθε μεταμφιεσμένη, ὑποσχόμενη εὐτυχία μὲ τὴν ὑστεροβουλία νὰ ἀφαιρέσει τὴν ἀντίσταση τῆς Ψυχῆς. Καὶ ἔριξε τὸν ἄνθρωπο στὰ χέρια τοῦ τέρατος.
Ἡ Μνήμη εἶναι ἡ Ἐνδοχώρα τοῦ Γένους.
Ἀπὸ τὴν Πατρίδα μας, ἀπὸ τὴν Κωνσταντινούπολη, ἀπὸ τὸν Πόντο, ἀπὸ τὴν Μικρὰ Ἀσία, ἀπὸ τὴν Κύπρο, ἀπὸ τὴν Ἀνατολικὴ Ρωμυλία, ἀπὸ τὴν Ὀδησσὸ καὶ τὴν Ρουμανία, μᾶς ἔδιωξαν συντεταγμένα, μὲ σφαγὲς καὶ ἐξόντωση. Ἑκατομμύρια Ἕλληνες χάθηκαν. Οἱ ἀμέτρητες θυσίες πού προσέφερε σὲ αἷμα ὁ Ἑλληνισμὸς πρέπει νὰ δικαιωθοῦν. Ἡ ἀδικία πού χρόνια τώρα ὑφίσταται ἡ Ἑλλὰς πρέπει νὰ ἀποκατασταθεῖ.
Τὸ Ἑλληνικὸ Ἔθνος ἔχει δικαιώματα ὄχι νὰ κατακτήσει, ἀλλὰ νὰ ἀνακτήσει. Νὰ ἀνακτήσει δικαιώματα πού ἀφαιρέθηκαν διὰ τῆς βίας, μὲ ξερριζώματα. Καὶ ἀπὸ τὴν ἄποψη τῆς ὑλικῆς δικαιοσύνης τὸ Ἑλληνικὸ Ἔθνος ὀφείλει νὰ ζητήσει ἱκανοποίηση.
Γιὰ νὰ μπορέσει ἡ Ἑλλάδα νὰ ζήσει καὶ νὰ ἀναπτυχθεῖ πρέπει νὰ λάβει δικαιοσύνη. Ἡ μόνη Ἰδέα πού μπορεῖ νὰ ἑνώσει τοὺς Ἕλληνες εἶναι ἡ ἀπονομὴ τῆς Δικαιοσύνης. Ἐκεῖνοι πού πρόδωσαν τὴν Ἐλευθερία πρέπει νὰ πληρώσουν.
Μέσα ἀπὸ τὶς στάχτες μας, ἀναγεννᾶται τὸ γλυκὸ καὶ ἀνέσπερο Φῶς πού θερμαίνει τὸν Ἑλληνισμὸ καὶ τὴν Ἀνθρωπότητα. Ἡ Ἐλευθερία θερμαίνει ἐκείνους πού τὴν τιμοῦν.
Ἡ Ἱστορία δὲν ψεύδεται.
Οἱ Ἕλληνες εἶναι ἐκεῖνοι πού πληρώνουν τὸ τίμημα καὶ νικοῦν κατὰ κράτος ὄχι μόνον τὴν Βία τῶν ἐχθρῶν ἀλλὰ καὶ τὴν ἀδιαφορία τῶν συμμάχων. Ὁ Ἕλλην παραμένει τὸ αἰώνιο σύμβολο Ἀντίστασης.
Ὁ βάρβαρος, παραμένει ὁ ἀδαής δεσμοφύλακας. Ὁλότελα ξένος πρὸς τὴν ἱστορικὴ πορεία τοῦ Ἑλληνικοῦ Ἔθνους, συνδράμει μὲ τὸ ἄγριο ἔνστικτό του στὴν σφυρηλάτηση τοῦ Ἑλληνισμοῦ. Μένει πιστὸς στὴν φύση του καὶ μὲ τὴν παρουσία του πυροδοτεῖ τὴν Ἀνάσταση.
Στὰ γκρεμισμένα Τείχη τῆς ρημαγμένης Πολιτείας, στ' ἁγιασμένα νερὰ τοῦ Βοσπόρου, ὁ Ἑλληνισμὸς ἔχει ἀφήσει ἀνεξίτηλη τὴν παρουσία του.
Σήμερα, περισσότερο ἀπὸ ποτὲ, τὸ Ἑλληνικὸ Ἔθνος ὀφείλει νὰ ὑψώσει τὸ ἠθικὸ του Ἀνάστημα, ὑπενθυμίζοντας τοῖς πᾶσι ὅτι ἡ Ἐλευθερία, ὁ Πολιτισμὸς καὶ ὁ Ἄνθρωπος δὲν ἔχουν πεθάνει.
Τὸ Ἦθος, ὁ Λόγος καὶ τὰ Ἔργα χαράσσουν τὴν ἀρχέγονη Ἐντολὴ στὶς γενεὲς τοῦ μέλλοντος.
Δικαίως κτῶ.
Μὲ Ἀγάπη καὶ Σεβασμό,
Ἰωάννα Γ. Καραγκιούλογλου
6 Σεπτεμβρίου 2020
Ετικέτες
Εθνική μνήμη,
Νεώτερη Ιστορία,
Τουρκικές βαρβαρότητες
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου