Τα απόνερα της Πρέσπας

Τα απόνερα της Πρέσπας

Δημήτρης Ε. Ευαγγελίδης

Θλίψη, απογοήτευση, αγανάκτηση και διαρκώς αυξανόμενη οργή. Τα πνεύματα είναι υπερβολικά οξυμένα και δεν γνωρίζω ποια θα είναι η κατάληξη των όσων εξωφρενικών συμβαίνουν.

Μια κυβέρνηση παραπαίουσα, με πλήρη στήριξη ξένων κέντρων, ιδίως γερμανικών, έναν ανερμάτιστο και συνεχώς ψευδόμενο Υπ. Εξωτερικών ευρισκόμενοι  σε ευθεία αντίθεση και αντιπαράθεση με το λαϊκό αίσθημα, διοργανώνουν προκλητικές φιέστες για να υπογράψουν ένα κατάπτυστο κείμενο εθνικής μειοδοσίας, υπό τα χειροκροτήματα και τα φαρδιά χαμόγελα των ξένων παραγόντων, ιδίως των Σκοπιανών.

Χιλιάδες κόσμου περικυκλώνονται από διμοιρίες πραιτωριανών που κλείνουν δρόμους, απαγορεύουν μετακινήσεις, επιτίθενται σε διαδηλωτές, προκαλούν σοβαρούς τραυματισμούς.

Βίγλα-Πισοδέρι. Ψαράδες Πρεσπών. 
Κυριακή 17 Ιουνίου 2018. 
Ημέρα ντροπής, εθνικής ήττας, παράδοσης των ιερών και οσίων για τα οποία χύθηκαν ποταμοί αίματος, στις ίδιες ακριβώς περιοχές…

Τα δεδομένα

1.      Η φαρσοκωμωδία της υπογραφής στο χωριό Ψαράδες δεν είναι τυχαία, αλλά άκρως συμβολική. Η επιλογή του τόπου περιέχει σαφείς σημειολογικές αναφορές, μάλλον δυσδιάκριτες στο ευρύ κοινό (και όχι μόνον):

Στις 24 και 25 Μαρτίου 1949 διεξήχθη εκεί το 2^ο συνέδριο του ΝΟΦ  (Narodno Osloboditelen Front-Λαϊκό Απελευθερωτικό Μέτωπο) με αποφάσεις για αυτοδιάθεση του «μακεδονικού» λαού και την ένωση των 3 τμημάτων της Μακεδονίας (Βαρδάρη-Αιγαίου-Πιρίν), σύμφωνα με το κομμουνιστικό αφήγημα, σε ένα ενιαίο κράτος, που θα προσχωρούσε στην Βαλκανική Ομοσπονδία.

2.     Πριν καλά-καλά στεγνώσει το μελάνι ο σκοπιανός Πρωθυπουργός Ζάεφ αναφέρθηκε στους δύο λαούς,  Μακεδόνες και Έλληνες, τινάζοντας στον αέρα τα περί Βορειομακεδόνων και όλα τα συναφή φληναφήματα.

3.    Η πραγματικότητα είναι ότι το χαρτί που υπέγραψαν οι δύο Υπ. Εξωτερικών (και όχι οι Πρωθυπουργοί) έχει λιγότερη αξία από μια χούφτα άμμου της λίμνης. Τώρα ξεκινάει ο ανήφορος, που θα τραβήξει αρκετά.

4.    Εκτεταμένα επεισόδια σημειώθηκαν την ίδια μέρα μπροστά στην σκοπιανή Βουλή από σκοπιανούς που υποτίθεται ότι αντιδρούν στην συμφωνία, αλλά στην πραγματικότητα είναι οπαδοί του Γκρούεφσκι που επιδιώκει την επάνοδό του στην εξουσία.

5.     Δημοσκοπήσεις στην Ελλάδα των τελευταίων ημερών αποκαλύπτουν ότι πάνω από το 70% των πολιτών απορρίπτει την συμφωνία.

Περί ΝΑΤΟ και Ε.Ε.

Σύμφωνα με έγκυρες δημοσιογραφικές πληροφορίες:

Η συμφωνία θα πάει στη Βουλή της «Βόρειας Μακεδονίας» για να πάρει την έγκριση της πλειοψηφίας, πιθανότατα μεθαύριο, Τετάρτη. Στη συνέχεια θα πάει για υπογραφή στον πρόεδρο Ιβάνοφ, ο οποίος αντιδρά σφόδρα για την συμφωνία, επομένως θα ασκήσει βέτο, θα την αναπέμψει και για δεύτερη φορά θα πάει στη Βουλή όπου θα χρειαστεί απλή πλειοψηφία την οποία ο Ζάεφ διαθέτει.

Η κύρωση της συμφωνίας από τη Βουλή της πΓΔΜ θα ανοίξει τον δρόμο ώστε η Αθήνα να απευθύνει επιστολή προς τον Γενικό Γραμματέα του ΝΑΤΟ Γενς Στόλτενμπεργκ, με την οποία θα τον πληροφορεί ότι η ίδια δεν έχει λόγο να παρεμποδίζει την πρόσκληση προς τα Σκόπια να ξεκινήσουν ενταξιακές συνομιλίες (accession talks) με την Ατλαντική Συμμαχία από τη στιγμή που έχει εκπληρωθεί ο όρος της Συνόδου Κορυφής του Βουκουρεστίου για την εξεύρεση μιας αμοιβαία αποδεκτής λύσεως (mutually acceptable solution). Ορισμένα πράγματα ωστόσο πρέπει εδώ να διευκρινιστούν. Είναι δεδομένο ότι στην επιστολή της ελληνικής πλευράς θα αναφέρεται πως η πρόσκληση για έναρξη ενταξιακών συνομιλιών θα απευθυνθεί στη γειτονική χώρα υπό την προσωρινή της ονομασία (πΓΔΜ), με την ξεκάθαρη επισήμανση ότι η τυπική πρόσκληση προς ένταξη θα πραγματοποιηθεί με τη νέα ονομασία, που θα ισχύσει ύστερα από την κύρωση της συμφωνίας από την ελληνική Βουλή.

Τέλος Σεπτεμβρίου, αρχές Οκτωβρίου η κυβέρνηση Ζάεφ θα πρέπει να οργανώσει το δημοψήφισμα και να το κερδίσει. Αν δεν το πράξει απλά η συμφωνία καταρρέει, μαζί με την… βορειομακεδονική κυβέρνηση και όλα ξαναγυρίζουν στο μηδέν.

Για την Ε.Ε. η πρώτη κρίσιμη ημερομηνία είναι η Σύνοδος Κορυφής στις 28 – 29 Ιουνίου. Το κεφάλαιο «έναρξη ενταξιακών διαπραγματεύσεων της πΓΔΜ με την ΕΕ» είναι σαφώς πιο περίπλοκο. Και αυτό διότι αυτή τη στιγμή έχουν διαμορφωθεί δύο στρατόπεδα, στο ένα εκ των οποίων ηγείται η Γαλλία (και δευτερευόντως η Ολλανδία) και στο άλλο η Γερμανία. Το πρώτο στρατόπεδο θεωρεί ότι η εμβάθυνση προηγείται της διεύρυνσης, ενώ χώρες όπως η πΓΔΜ (αλλά και η Αλβανία) πρέπει να πραγματοποιήσουν ακόμη πολλές μεταρρυθμίσεις σε τομείς όπως το κράτος δικαίου και η καταπολέμηση της διαφθοράς ώστε να είναι έτοιμες. Μάλιστα, το Παρίσι και η Χάγη έχουν συντάξει ειδικό non paper υπό τη μορφή σχεδίου συμπερασμάτων για την προσεχή Σύνοδο Κορυφής (28-29 Ιουνίου) που ουσιαστικά σπρώχνει την απόφαση για έναρξη ενταξιακών συνομιλιών στο δεύτερο εξάμηνο του 2019. Το δεύτερο στρατόπεδο, στο οποίο ηγείται η Γερμανία και έχει τη στήριξη της Κομισιόν, η άποψη είναι περισσότερο γεωπολιτική και επιμένει ότι οι χώρες των Δυτικών Βαλκανίων πρέπει να νιώσουν την «ευρωπαϊκή θαλπωρή», αλλιώς θα στραφούν σε άλλες κατευθύνσεις (π.χ. Ρωσία, Κίνα, Τουρκία), ένα επιχείρημα που χρησιμοποίησε πρόσφατα σε άρθρο του στους New York Times ο διαβόητος Τζώρτζ Σόρος, δημιουργώντας άμεσους συνειρμούς.

Σε ορισμένους κύκλους της Επιτροπής έχει μάλιστα αρχίσει να κυκλοφορεί η ιδέα «να σπάσει» το δίδυμο κρατών πΓΔΜ – Αλβανία και να ευνοηθούν, π.χ., τα Σκόπια από τη στιγμή που βρέθηκε κοινά αποδεκτή λύση στο ονοματολογικό με την Ελλάδα. Αυτό όμως μάλλον θα κριθεί στις συνομιλίες των Μονίμων Αντιπροσώπων σε επίπεδο Coreper την προσεχή εβδομάδα και στο Συμβούλιο Γενικών Υποθέσεων της 25ης Ιουνίου. 

Το εσωτερικό πολιτικό μέτωπο

Η κυβέρνηση Τσίπρα, παρά τα χαμόγελα, τα φιλικά χτυπήματα στην πλάτη και τα συγχαρητήρια που εισέπραξε από τους ξένους, κινδυνεύει με κατάρρευση λόγω της διαφαινόμενης εξαέρωσης του πολιτικού συνεταίρου του Σύριζα, όπως προκύπτει από τις αποχωρήσεις και παραιτήσεις που παίρνουν την μορφή χιονοστιβάδας.

Κάποιοι με μεγάλη ευκολία προσπαθούν να πείσουν ότι και να φύγει ο Καμμένος, θα έρθει ο Θεοδωράκης, όχι βέβαια ο μουσικοσυνθέτης, αλλά ο εξ ίσου ανερμάτιστος και τυχοδιώκτης Σταύρος ή Σταύρακας.  

Μια ματιά στους αριθμούς θα μας πείσει ότι τέτοια περίπτωση είναι μάλλον όνειρο απατηλό. Υπενθυμίζουμε ότι αυτήν την στιγμή οι ΑΝΕΛΛ απέμειναν με 8 βουλευτές. Ο Σύριζα διαθέτει 145. Του χρειάζονται άλλοι 6. Πόσους μπορεί να προσφέρει το στερεμένο «Ποτάμι»; Το πολύ 3, το Σταύρακα, τον γνωστό Δανέλλη και ίσως άλλον 1 (Μαυρωτάς;).

Ορισμένοι μας υποδεικνύουν με νόημα ότι ξεχνάμε τους ανεξαρτητοποιημένους βουλευτές, οι οποίοι έγιναν 9 μετά την διαγραφή Δημήτρη Καμμένου.

Ας τους εξετάσουμε: Να προσχωρήσει στον Σύριζα ο Δ. Καμμένος; Πολύ τολμηρή πρόβλεψη! Οι 3 διαγραφέντες από την Χ.Α. μάλλον απίθανο. Ο Νικολόπουλος και η Παπακώστα; Ο Θεοχάρης του Ποταμιού που βρίσκεται ένα βήμα από την ΝΔ, όπως και ο διαγραφείς Κατσιαντώνης από τους Κεντρώους; Ιδανικοί αυτόχειρες μάλλον σπανίζουν. Να επανακάμψει στον Σύριζα ο διαγραφείς Στάθης Παναγούλης και μάλιστα για να τον στηρίξει στο Σκοπιανό; Όνειρο θερινής νυκτός! Πόσοι έμειναν; Αν δεν κάνω λάθος ΟΥΔΕΙΣ.

Συμπέρασμα

Το ζήτημα δεν έχει τελειώσει όπως σπεύδουν να πανηγυρίσουν οι συριζαίοι και οι σκοπιανολάγνοι. Ο αγώνας τώρα αρχίζει και απαιτείται σοβαρότητα, υπευθυνότητα, αλλά και ηγέτες με κύρος και αποφασιστικότητα. Και αυτό ακριβώς είναι το ζητούμενο…

ΔΕΕ

18-6-2018