Ιδεοληψίες και εθνομηδενισμός

Κώστας Γεωργουσόπουλος 

Ιδεοληψίες και εθνομηδενισμός 

Ένα σαρκαστικό και συνάμα αποστομωτικό άρθρο-καταπέλτης του κορυφαίου κριτικού θεάτρου, συγγραφέα και διανοητή Κώστα Γεωργουσόπουλου, που αξίζει να μελετηθεί λέξη προς λέξη, με το οποίο "βάζει στην θέση της" την ιδεοληπτική υπέρμαχο κάθε εθνομηδενιστικής ανοησίας Άννα Φραγκουδάκη, νεο-αριστερής μεν, αλλά με δεξιές βαθιές τσέπες....

ΔΕΕ

 ΤΡΙΤΗ ΑΠΟΨΗ 

Ζήτω τα γιούχα

ΚΩΣΤΑΣ ΓΕΩΡΓΟΥΣΟΠΟΥΛΟΣ

Η κ. Άννα Φραγκουδάκη στο άρθρο της, στα «ΝΕΑ» του προπερασµένου Σαββάτου, έκρουσε τον κώδωνα του κινδύνου. Θύµωσε µάλιστα πολύ διαβάζοντας πως ο σοσιαλιστής πρωθυπουργός της Γαλλίας Ζοσπέν επικαλείται την ιδέα της πατρίδας και προτρέπει τους Γάλλους να προσέλθουν στην Ευρωπαϊκή Ένωση µε τις ακµαίες παραδόσεις του έθνους τους.

Η κ. Φραγκουδάκη θεωρεί πως κάθε αναφορά σε πατρίδα, πατριωτισµό και έθνος είναι συντηρητική, δεξιά και, σχεδόν, φασιστική πολιτική.

Επειδή η ορθή αντιµετώπιση ανάλογων κινδύνων και στον τόπο µας έχει ανάγκη από τέτοιες επισηµάνσεις και επειδή η πρόληψη είναι η αρίστη µέθοδος, κάνω έκκληση στους υπεύθυνους πολιτικούς, κρατικούς, δηµοτικούς φορείς και στα κέντρα αποφάσεων να σπεύσουν να προλάβουν κάθε ενέργεια, κίνηση, συνωµοσία που σκοπεύει στην πατριωτική και εθνική έξαρση που µπορεί στα ξαφνικά να µας προκύψει.

Έτσι, καλό θα είναι να απαλειφθούν από τα σχολικά βιβλία όλα τα ποιήµατα, τα διηγήµατα και τα δοκίµια που αναφέρουν µε θετικούς χαρακτηρισµούς τις έννοιες «πατρίδα» και «έθνος». Έτσι θα χρειαστεί να σβήσουν από τους «Πέρσες» του Αισχύλου οι στίχοι από τον παιάνα της Σαλαµίνας «Ίτε παίδες Ελλήνων, ελευθερούτε πατρίδα… κτλ.». Η µελέτη τέτοιων φανατικών ιδεοληψιών είναι δυνατόν να οδηγήσει τους ανώριµους µαθητές σε τίποτε κουτουράδες, και να θολώσει το µυαλό τους και να αρρωστήσουν από την ασθένεια του πατριωτισµού.

Πρέπει ευθύς να αφαιρεθούν από τα σχολικά εγχειρίδια όλες οι αναφορές που υπάρχουν στο έργο του Σολωµού και ιδίως στον πατριδοκαπηλικό «Ύµνον εις την Ελευθερίαν» στις έννοιες Πατρίδα και Έθνος. Είναι αυτονόητο ότι θα πρέπει πάραυτα ο Ζακύνθιος ποιητής να µην προσφωνείται Εθνικός. Αν δεν γίνεται αλλιώς, να καταχωνιαστεί η «Ιστορία του ελληνικού έθνους» του Παπαρρηγόπουλου, καλό θα είναι να καεί.

Οπωσδήποτε όµως θα πρέπει να καεί και, µάλιστα δηµοσίως, το φασιστικό µυθιστόρηµα της Πηνελόπης ∆έλτα «Για την Πατρίδα». Να εξοβελιστούν τα δεκατετράστιχα του Παλαµά «Πατρίδες», εκτός αν τον παµπόνηρο αυτόν γέροντα τον σώσει η κραυγή του Γύφτου του «Γιούχα και πάλι γιούχα των πατρίδων».

Η κ. Φραγκουδάκη δεν είναι ούτε µόνη ούτε πρώτη. Έχουν ήδη προηγηθεί δύο άλλοι επίσης πανεπιστηµιακοί, οι οποίοι σε βιβλία και άρθρα τους χαρακτηρίζουν φασίστες τον Ελύτη, τον Εγγονόπουλο και τον Εµπειρίκο γιατί µιλούν για πατρίδα και ελληνική γλώσσα και εθνικιστή τον Σεφέρη!

Επειδή όµως η λέξη έθνος, αυτή η βόµβα στα θεµέλια του Λαού, υπάρχει, δυστυχώς, στο πρώτο άρθρο του Συντάγµατος θα πρέπει, νοµίζω, να προβλεφθεί η εξάλειψή του κατά την προσεχή αναθεώρηση του θεµελιώδους Νόµου της Πολιτείας.

Εντός σύντοµης προθεσµίας πρέπει να αλλάξουν όνοµα η ποδοσφαιρική οµάδα «Εθνικός», το «Εθνικό Θέατρο», η εφηµερίδα «Έθνος», το «Πατριωτικό Ίδρυµα», το «Εθνικό Ίδρυµα Ερευνών», το υπουργείο Εθνικής Αµύνης και το υπουργείο Εθνικής Παιδείας και Θρησκευµάτων, η Εθνική Λυρική Σκηνή και για να προληφθούν παγκόσµια δεινά ο «Οργανισµός Ηνωµένων Εθνών»!

Αλλά και οι φίλοι µας Γάλλοι, αν πληροφορηθούν την οργή της κ. Φραγκουδάκη, οφείλουν αµέσως να διορθώσουν τον πρώτο στίχο του «Εθνικού» τους Ύµνου, που ένας φανατικός επαναστάτης και φασίστας εθνικιστής συνέθεσε µέσα στα χαρακώµατα της Γαλλικής Επανάστασης: «Αλόνζανφαν ντε λα πατρί»!

Οι προειδοποιήσεις της κ. Φραγκουδάκη θα πρέπει να φθάσουν και στα αυτιά ορισµένων παρασυρµένων αριστερών και σοσιαλιστών, οι οποίοι συµπαραστέκονται στους Κούρδους και τους Παλαιστίνιους οι οποίοι, θύµατα εθνικιστικών φανατισµών, επιµένουν να διεκδικούν µια πατρίδα εν ονόµατι της εθνικής τους ιδιαιτερότητας.

Πάντως, η κ. Φραγκουδάκη θα πρέπει µε συνεχή τεκµηριωµένα άρθρα να ενηµερώσει τους παραπλανηµένους Γάλλους, Γερµανούς, Άγγλους, Ιταλούς κ.ά. σοσιαλιστές που κυβερνούν στη χώρα τους πως δεν φθάνει να µην επικαλούνται πατρίδες, έθνη και άλλα ηχηρά παρόµοια, όσο συνεχίζουν να µιλούν και να γράφουν τη γλώσσα τους και να έχουν όνοµα. Είναι άκρως επικίνδυνο να είναι κανείς Γάλλος, Γερµανός, Έλληνας, Ισπανός, γιατί και µόνο η εκφώνηση του ονόµατος προκαλεί εθνικά ρίγη. Οφείλω, πάντως, να οµολογήσω πως διαπιστώνω και κάποιες αντιφάσεις στα πολιτικώς ορθά άρθρα της κ. Φραγκουδάκη.

Ενώ κόπτεται, εν ονόµατι του δικαιώµατος κάθε λαού να επιλέγει ελεύθερα το όνοµά του, να ονοµάζονται Μακεδόνες οι Σκοπιανοί και Τούρκοι οι Μουσουλµάνοι της Θράκης, αρνείται στον Γάλλο πρωθυπουργό να ονοµάζει έθνος τη χώρα του και πατρίδα την επικράτειά του.

Πληροφορούµαι, εξάλλου, πως η κ. Φραγκουδάκη επιδοτείται µε 1 δισ. 750 εκατ. δρχ. για να εκπονήσει µαζί µε τους συνεργάτες της πρόγραµµα  εκµαθήσεως της ελληνικής γλώσσας για τους Μουσουλµάνους της Θράκης. Αυτό που οµοϊδεάτες της κ. Φραγκουδάκη, όταν έγινε για τους σλαβόφωνους της Μακεδονίας, το ονόµαζαν εκστρατεία εξελληνισµού των µειονοτήτων.

Δημοσιεύθηκε στις 16/02/1999 στην εφημερίδα "ΤΑ ΝΕΑ"  http://www.tanea.gr/news/greece/article/4056333/?iid=2

Σχόλια από το Διαδίκτυο

Υπέρογκα χρηµατικά ποσά.

Σε αυτούς τους δύσκολους καιρούς που περνάει ο Έλληνας και που όλοι αναρωτιόµαστε ποιοί κατασπατάλησαν τα δισεκατοµµύρια, οι κυρίες αυτές αποδεικνύεται οτι διαχειρίστηκαν υπέρογκα χρηµατικά ποσά. Συνολικά για το πρόγραµµα από το 1997 έως το 2008 οι κυρίες ∆ραγώνα και Φραγκουδάκη διαχειρίσθηκαν τουλάχιστον 7.000.000 ευρώ!

Η αλληλοεξαρτώµενη οµάδα

Ωστόσο ενώ είναι βέβαιο ότι αυτή η «οµαδούλα» συµπλέκεται µαζί σε εκδόσεις βιβλίων και σε επιµερισµούς υπέρογκων χρηµατικών ποσών και σε διάφορα συνέδρια πολιτικής φύσεως, όπως στην προσπάθεια εθνικής αποδόµησης στην Ελλάδα και Κύπρο, ταυτόχρονα παρατηρούµε να εξαρτάται ή µία από την άλλην µε σχέση (ίσως;) διδάσκαλου και µαθητή. Πράγµα που ενδεχοµένως, να δείχνει την αλληλοεξάρτηση ακόµα και στην ακαδηµαϊκή καριέρα οδηγώντας στην υποψία αναξιοκρατίας. Πανεπιστήµιο Αθηνών:

Επίλογος

Ζούµε σε µια εποχή κατά την οποία το υπόδουλο ελληνικό έθνος ακόµη απελευθερώνεται από πεντακόσια χρόνια κατοχής και γενοκτονίας.

Μεγάλα τµήµατα εδαφών, όπου οι Έλληνες έχουν ζήσει για χιλιετίες είναι ακόµα υπό ξένη κατοχή – τα αδέρφια µας στην Κύπρο που ζουν κάτω από τον ιµπεριαλιστικό, εταιρικό µηχανισµό µπορούν να το επιβεβαιώσουν.

Και όµως, ενώ η χώρα µας βρίσκεται ακόµη υπό κατοχή και φωνάζει για απελευθέρωση, η Άννα Φραγκουδάκη και οι λοιπές γράφουν ότι το να διδασκόµαστε στο σχολείο για την εθνική και πολιτιστική µας ταυτότητα ισούται µε τη νοµιµοποίηση του να επιθυµείς άλλες χώρες και την προετοιµασία για επεκτατικούς πολέµους..

Η Άννα Φραγκουδάκη καθώς και οι λοιπές «χάριτες», καταβάλουν επίσης µεγάλες προσπάθειες για να γελοιοποιήσουν και να επιτεθούν σε όσους από εµάς επιµένουµε στην προσπάθεια να διατηρήσουµε τη γλώσσα µας, την ελληνική πολιτιστική κληρονοµιά, την ιστορία µας και την αίσθηση της εθνικής µας συνέχειας, οι οποίες απειλούνται από στρατιωτικές και γενοκτονικές κατοχές, από πολιτισµικό ιµπεριαλισµό, από την προσεκτικά καλλιεργηµένη άγνοια και τον αυτό-κατευθυνόµενο ρατσισµό. Γιατί είναι σηµαντικό να υπερασπιστούµε τα δικαιώµατα της γλώσσας των υπό κατοχή φυλών Ναβάχο ή Λακότα; Επειδή µε την υπεράσπιση αυτών των γλωσσών βοηθάµε την υπεράσπιση των αυτόχθονων πληθυσµών της Αµερικής κατά των αποικιοκρατών που τους έχουν σχεδόν εξαφανίσει πολιτισµικά, εθνοτικά και πολιτικά.

Το ίδιο κα Φραγκουδάκη, δε θα έπρεπε να ισχύει και για εµάς;

Ολυμπιάς, η μητέρα του Μ. Αλεξάνδρου

Μετάλλιο με απεικόνιση της Ολυμπιάδος, που κόπηκε προς τιμήν της 

από τον Ρωμαίο αυτοκράτορα Καρακάλλα (188-217 μΧ)

Ολυμπιάς, η μητέρα του Μ. Αλεξάνδρου

Δημήτρης Ε. Ευαγγελίδης

Με αφορμή σχετική συζήτηση στο πρόσφατο Δημοτικό Συμβούλιο για την ανέγερση τιμητικού μνημείου σε κεντρικό σημείο της Έδεσσας για την Ολυμπιάδα, την μητέρα του μεγάλου στρατηλάτη, ίσως ενδιαφέρουν κάποια ιστορικά στοιχεία για τον βίο και την προσωπικότητά της.

Πατέρας της Ολυμπιάδος ήταν ο συμβασιλεύς των Μολοσσών, ο Νεοπτόλεμος Α΄ (370-357 π.Χ.) που κυβερνούσε ένα μεγάλο τμήμα της αρχαίας Ηπείρου μαζί με τον μεγαλύτερο αδελφό του Αρρύβα (373-343/342 και 330-319 π.Χ.). Οι Μολοσσοί αποτελούσαν μια από τις τρείς μεγάλες ομοσπονδίες φύλων της Ηπείρου (οι άλλες δύο ήσαν οι Θεσπρωτοί και οι Χάονες), που μιλούσαν την λεγόμενη Βορειοδυτική διάλεκτο της αρχαίας ελληνικής γλώσσας, όπως εξ άλλου και οι αρχαίοι Μακεδόνες.

Η Ολυμπιάς ήταν η δεύτερη από τα παιδιά του Νεοπτόλεμου Α΄. Πρωτότοκη ήταν η Τρωάς και μικρότερος ήταν ο γιος του και μετέπειτα διάδοχός του Αλέξανδρος Α΄ ο Μολοσσός (342-331 π.Χ.). Γεννήθηκε το 373 π.Χ. στην Πασσαρώνα (περίπου 10 χλμ ΒΔ των Ιωαννίνων), την πρωτεύουσα του βασιλείου των Μολοσσών. Το αρχικό όνομα της, σύμφωνα με τον ιστορικό Waldemar Heckel (Who’s Who In The Age Of Alexander The Great: Prosopography Of Alexander’s Empire, σελ. 181, Wiley-Blackwell, 2006) ήταν Πολυξένη όταν ήταν παιδί, Μυρτάλη όταν παντρεύτηκε, και αργότερα μετονομάστηκε σε Ολυμπιάδα και Στρατονίκη [βλ. Brown, Virginia- Giovanni Boccaccio: Famous Women, Harvard University Press, σελ. 125 (2001)]. Το όνομα Ολυμπιάδα της δόθηκε, σύμφωνα με την παράδοση (Πλούταρχος, Βίοι Παράλληλοι, Αλέξανδρος) ύστερα από την νίκη του Φίλιππου στους Ολυμπιακούς αγώνες του 356 π.Χ.

Η Μυρτάλη - Ολυμπιάδα από τα παιδικά της χρόνια έτυχε ιδιαίτερης μόρφωσης. Νωρίς διακρίθηκε για το ανήσυχο και ανικανοποίητο πνεύμα της, τις μεταφυσικές της ενασχολήσεις και τη δίψα να μάθει περισσότερα για τα μυστήρια της ζωής και του θανάτου. Έμαθε τα ιερατικά μυστήρια στο ξακουστό Μαντείο της Δωδώνης, το οποίο και υπηρέτησε για χρόνια, ενώ ήταν μυημένη και στα Βακχικά Μυστήρια. Ήταν ιέρεια των Καβειρίων Μυστηρίων της Σαμοθράκης, όπου και γνώρισε και ερωτεύτηκε τον Φίλιππο Β' της Μακεδονίας. Ο Φίλιππος έκανε, ως γνωστόν, οκτώ γάμους από πολιτική σκοπιμότητα. Η πρώτη του γυναίκα ήταν η Φίλα από τον ηγεμονικό οίκο της Ελιμείας, η οποία πέθανε νωρίς. Αμέσως ξαναπαντρεύτηκε με την Αυδάτα κι έκανε μια κόρη, την Κυννάνη. Χήρεψε και πάλι γρήγορα. Επόμενη ήταν η Φιλίννα από τον ηγεμονικό οίκο των Αλευάδων της Λάρισας. Μαζί της απέκτησε έναν γιο τον Αρριδαίο, ο οποίος παντρεύτηκε την Κυνάνη, την ετεροθαλή του αδερφή από τον προηγούμενο γάμο του πατέρα του. Λίγους μήνες αργότερα όμως, ο Φίλιππος γοητεύτηκε από την πριγκίπισσα του βασιλικού οίκου των Μολοσσών, την Ολυμπιάδα. Μαζί της απέκτησε τον Αλέξανδρο και την Κλεοπάτρα. Η Ολυμπιάδα ήταν η πιο σημαντική του σχέση κρίνοντας από το γεγονός ότι ήταν η μόνη σύζυγος που πήρε τον τίτλο της βασίλισσας. Ο έρωτάς του με αρκετά διαλείμματα, κράτησε πέντε χρόνια. Τότε ο Φίλιππος ξαναπαντρεύτηκε. Αυτή τη φορά η τυχερή ήταν η Νικησίπολις των Φερρών της Θεσσαλίας με την οποία απέκτησε μια κόρη, τη Θεσσαλονίκη, που την ονόμασε έτσι με αφορμή τη νίκη του στην Θεσσαλία.

Είκοσι μέρες μετά τη γέννηση της κόρης τους, η Νικησίπολη πέθανε από επιλόχειο πυρετό. Ο Φίλιππος έκανε δύο ακόμα γάμους, καθαρά σκοπιμότητας, με τη Μήδα, κόρη του βασιλιά των Γετών και την Αρσινόη, που έκανε μαζί της τον Πτολεμαίο. Τελευταία του σύζυγος ήταν η 17χρονη Κλεοπάτρα, από αριστοκρατικό γένος της Μακεδονίας.

Ο ιστορικός Πλούταρχος (45-120 μ.Χ.), ο οποίος έζησε μερικούς αιώνες αργότερα, διαβόητος φιλορωμαίος, στα όρια του γραικυλισμού, την χαρακτήριζε κακότροπη και ζηλιάρα. Επίσης, αναφέρει ότι εμφανιζόταν με εξημερωμένα φίδια. Ωστόσο, είχε πολλές αρετές, αρκετές από τις οποίες μετέδωσε στον γιο της, τον Μ. Αλέξανδρο. Στην πολυκύμαντη και ταραχώδη ζωή της συναντώνται μεγάλα προτερήματα και μεγάλα ελαττώματα. Ως αφοσιωμένη μητέρα, είχε τάξει την ζωή της σε ένα μόνο σκοπό και τον υπηρετούσε με πάθος: Την διασφάλιση για τον γιο της την διαδοχή του θρόνου της Μακεδονίας μέσα στην δίνη των μηχανορραφιών και δολοπλοκιών της αυλής της Πέλλας. Και αυτό το ανυποχώρητο πάθος της υπονοούσε ο Φίλιππος, όταν, απαντώντας στον γιο του Αλέξανδρο, που χαρακτήριζε την μητέρα του ως την γενναιότερη απ' όλες τις Νηρηίδες, του είπε γελώντας: «όχι μόνο γενναιότερη, αλλά και πολεμικότερη, γιατί δεν σταματάει να καυγαδίζει μαζί μου». Οι σχέσεις των δύο συζύγων έως τo 337 π.Χ. (όταν η Κλεοπάτρα, ανεψιά του στρατηγού Άτταλου, ανυψώθηκε ως ισότιμη βασίλισσα), υπήρξαν κατά βάση αρμονικές, χωρίς να λείπουν κάποιες εκρήξεις. Ο Φίλιππος της εμπιστευόταν την διακυβέρνηση του κράτους, όταν απουσίαζε στις συχνές και μακρόχρονες εκστρατείες του. Η Ολυμπιάδα είχε δημιουργήσει στην αυλή δικό της κύκλο ευνοουμένων, που τους προστάτευε.

Ο Μέγας Αλέξανδρος διακρινόταν για την αφοσίωση στη μητέρα του, παρά τον δύστροπο και αυταρχικό χαρακτήρα της. Όταν ο Αντίπατρος, που είχε μείνει τοποτηρητής στην Μακεδονία, έγραψε στον Αλέξανδρο, που βρισκόταν στην Ασία, ένα εκτενές γράμμα, γεμάτο παράπονα για την Ολυμπιάδα, ο Μέγας Αλέξανδρος είπε, αφού το διάβασε: «Δεν ξέρει ο Αντίπατρος ότι ένα μόνο δάκρυ της μητέρας μου αρκεί, για να σβήσει χίλιες τέτοιες επιστολές;».

Η Ολυμπιάδα ήταν προικισμένη με χαρίσματα μεγάλα, πράγματι ηγεμονικά. Μετά το θάνατο του αδελφού της, Αλέξανδρου Α΄ της Ηπείρου, στην εκστρατεία του στην Ιταλία, εγκαταστάθηκε στην Ήπειρο και έγινε Αντιβασίλισσα και επίτροπος του ανήλικου εγγονού της, Νεοπτόλεμου Γ'. Στην Ήπειρο, ανέπτυξε πολιτική δράση ιστορικής σημασίας. Διεύρυνε το «Κοινό των Μολοσσών» με την εισδοχή νέων Ηπειρωτικών φύλων και το μετονόμασε σε «Σύμμαχοι των Απειρωτάν», ζωντανεύοντας έτσι το κλονισμένο γόητρο της δυναστείας των Αιακιδών. Η Συμμαχία αυτή διήρκεσε από το 336 π.Χ.-328 π.Χ. στη συνέχεια δε, κυβέρνησε μόνη της το Βασίλειο των Μολοσσών της Ηπείρου για άλλα έντεκα (11) ή κατ’ άλλους συγγραφείς δεκατρία (13) χρόνια έως το 317 π.Χ. οπότε επέστρεψε στη Μακεδονία.

Η απροσδόκητη και θλιβερή αγγελία του θανάτου του γιου της Αλέξανδρου Γ΄ το 323 π.Χ. στη Βαβυλώνα, τη συνέτριψε. Δεν θέλησε ποτέ να δεχτεί πως ο Μέγας Αλέξανδρος πέθανε από φυσιολογικό θάνατο και θρηνούσε μαθαίνοντας ότι έμενε άταφος στη Βαβυλώνα επί μήνες, εξαιτίας των άγριων αγώνων διαδοχής των στρατηγών του. Η οργή της μεγάλωσε, όταν ο Μακεδονικός στρατός της Ασίας αναγόρευσε βασιλιά τον διανοητικά καθυστερημένο γιο του Φιλίππου – από τη Φίλιννα – Φίλιππο Γ΄ Αρριδαίο, τον οποίο παντρεύτηκε η φιλόδοξη κόρη της Κυνάνης, Αδαία-Ευρυδίκη, για να εξυπηρετήσει τους φιλόδοξους σκοπούς της.

Ο νεογέννητος γιος του Μεγάλου Αλέξανδρου και της Ρωξάνης, Αλέξανδρος Δ΄, αναγορεύτηκε συμβασιλεύς. Η αχαλίνωτη φιλοδοξία της Ευρυδίκης ανησυχούσε την Ολυμπιάδα, που φοβόταν για την ζωή του εγγονού της. Έπεισε την Ρωξάνη να καταφύγει στην Ήπειρο. Εκεί βρήκε προστασία και η κόρη του Φιλίππου Β´ και της Νικησίπολης, η Θεσσαλονίκη, για την οποία η Ολυμπιάδα έτρεφε αγάπη και στοργή, αφού την ανάθρεψε σαν δικό της παιδί, διότι είχε μείνει ορφανή είκοσι μόλις μέρες μετά την γέννηση της.

Μετά τους καταστροφικούς πολέμους των επιγόνων, ο Κάσσανδρος, υπ' αριθμόν ένα εχθρός της Ολυμπιάδας, έγινε κυρίαρχος στην Μακεδονία και ο Φίλιππος Γ΄ Αρριδαίος με την Ευρυδίκη συμμάχησαν μαζί του και τον στήριξαν όταν το 317 π.Χ. αναγορεύθηκε επιμελητής (αντιβασιλέας) του Μακεδονικού θρόνου. Η Ολυμπιάδα, βλέποντας να κινδυνεύουν τα συμφέροντα του εγγονού της, Αλεξάνδρου Δ', εγκαταλείπει την Ήπειρο και εκστρατεύει στη Μακεδονία. Σε σύγκρουση με τα στρατεύματα της Ευρυδίκης και του Αρριδαίου, οι τελευταίοι αιχμαλωτίζονται από τη γηραιά βασίλισσα και εκτελούνται (Σεπτέμβριος 317 π.Χ.). Ο Κάσσανδρος, απασχολημένος την εποχή εκείνη στην Αθήνα, κατευθύνεται εναντίον της Ολυμπιάδος, η οποία καταφεύγει στην οχυρωμένη παραθαλάσσια πόλη του Θερμαϊκού κόλπου Πύδνα, έχοντας μαζί της τον μικρό Αλέξανδρο Δ´, την Ρωξάνη, την Θεσσαλονίκη και πολλούς πιστούς της. Μετά από επτάμηνη στενή πολιορκία και αφού η κατάσταση των πολιορκημένων έγινε αφόρητη (οι εγκλωβισμένοι αναγκάσθηκαν να σφάξουν και να φάνε έναν ελέφαντα δώρο του Μ. Αλεξάνδρου), η Ολυμπιάδα συνθηκολόγησε για να σώσει τον εγγονό της. Ο Κάσσανδρος, αθετώντας την υπόσχεσή του, διέταξε τους στρατιώτες του να την εκτελέσουν και όταν αυτοί αρνήθηκαν, κάλεσε όλους τους εξαγριωμένους συγγενείς των εκτελεσθέντων από την Ολυμπιάδα, να την λιθοβολήσουν (316 π.Χ.) «αφήνοντας άταφο το πτώμα της να σαπίσει» (Διόδωρος Σικελιώτης, Ιστορική Βιβλιοθήκη, Βιβλίο 17ο, κεφ. 118.2).

Σήμερα πιθανολογείται ότι ο τάφος της βρίσκεται στον τύμβο "Τούμπα" του Μακρύγιαλο της Πιερίας (κοντά στην Πύδνα), αλλά δεν έχει ακόμα ανασκαφεί.
Πρόσφατα σχετικά και μετά από τις ανασκαφές στον τύμβο της Αμφίπολης, έχει υποστηριχθεί ότι η Ολυμπιάς έχει ταφεί εκεί.

Δ.Ε.Ε.

Έδεσσα, 20 Ιουνίου 2017

Δημοσιεύθηκε για πρώτη φορά στην εφημερίδα ΕΔΕΣΣΑΪΚΗ στις 24-6-2017

Εσχάτη προδοσία

Εσχάτη προδοσία

Σε ένα έγκλημα χωρίς επιστροφή ετοιμάζεται να προχωρήσει η Ελληνική κυβέρνηση, όπως αποκάλυψε η εφημερίδα Real News, στηριγμένη σε προεργασία που έγινε από προηγούμενες κυβερνήσεις με αποτέλεσμα στην επίσημη ιστοσελίδα του ΥΠΕΞ αναφορικά με την ονομασία της ΠΓΔΜ να αναφέρεται ότι: «...η επίσημη θέση της Ελλάδας είναι σαφής: σύνθετη ονομασία με γεωγραφικό προσδιορισμό πριν από τη λέξη “Μακεδονία” που θα ισχύει έναντι όλων (erga omnes), για κάθε χρήση, εσωτερική και διεθνή».

Σύμφωνα με το δημοσίευμα, η κυβέρνηση ετοιμάζεται να καταθέσει πρόταση για την ονομασία “Μακεδονία του Βαρδάρη” καθώς η Αθήνα θεωρεί ότι μια τέτοια ονομασία αποκλείει αλυτρωτικά αιτήματα από τα Σκόπια. Μια άλλη πρόταση ήταν η “Δημοκρατία των Σκοπίων” όμως αυτό έχει αποκλειστεί από παλιότερες διαπραγματεύσεις.

Στην ουσία η κυβέρνηση πάει να χαρίσει το όνομα της Μακεδονίας μας στην ΠΓΔΜ. Κανείς δεν θα ενδιαφέρεται για το “Βαρδάρης”. Κανείς στην πραγματικότητα δεν λέει “Βοσνία και Ερζεγοβίνη”, αλλά σκέτο Βοσνία. Έτσι θα γίνει και με τα Σκόπια. Για όλους θα είναι Μακεδονία”.

Υπενθυμίζουμε την απόφαση που ελήφθη στην σύσκεψη πολιτικών αρχηγών στις 13 Απριλίου 1992, τα αποτελέσματα της οποίας ανακοίνωσε ο τότε Γενικός Γραμματέας της Προεδρίας της Δημοκρατίας κ. Πέτρος Μολυβιάτης: 

«Σχετικά με το θέμα των Σκοπίων, η πολιτική ηγεσία της χώρας, με εξαίρεση το ΚΚΕ, συμφώνησε ότι η Ελλάδα θα αναγνωρίσει ανεξάρτητο κράτος των Σκοπίων μόνον αν τηρηθούν και οι τρεις όροι που έθεσε η ΕΟΚ, στις 16 Δεκεμβρίου 1991, με την αυτονόητη διευκρίνιση ότι στο όνομα του κράτους αυτού δεν θα υπάρχει η λέξη “Μακεδονία”».

Εάν αυτό το δημοσίευμα έχει έστω ένα ψήγμα αλήθειας, θα πρέπει να υπάρξει άμεση αντίδραση από κάθε Έλληνα. Ένα τέτοιο σχέδιο δεν θα πρέπει να περάσει με τίποτα.

Η Μακεδονία μας δεν χαρίζεται, δεν είναι αντικείμενο να τη δώσουμε. Είναι το αίμα μας, η ιστορία μας, είναι οι πρόγονοι και τα παιδιά μας...

Κοτζιάς: Να δοθούν στους Κούρδους τα ίδια δικαιώματα που απαιτεί η Τουρκία για τους Τουρκοκύπριους!

Αποδόμησε την Τουρκία ο Κοτζιάς: 

Να δώσει στους Κούρδους τα δικαιώματα 

που ζητά για τους Τουρκοκύπριους

Τις κατευθύνσεις της εξωτερικής πολιτικής της Ελλάδας, με στόχο την ενίσχυση της διεθνούς θέσης της σε έναν κόσμο που αλλάζει συνεχώς σε συνθήκες αστάθειας, ακόμα και στη γειτονιά μας, παράλληλα με τις προσπάθειες της κυβέρνησης για να απαλλαγεί η χώρα από την επιτροπεία, παρουσίασε ο υπουργός Εξωτερικών Νίκος Κοτζιάς στη διάρκεια ομιλίας του στην Κοζάνη, σε εκδήλωση της Κίνησης Ιδεών και Δράσης «ΠΡΑΤΤΩ» της οποίας είναι πρόεδρος.

[...]

Αναφερόμενος στην εξωτερική πολιτική τόνισε πως η διεθνής θέση της Ελλάδας είναι σήμερα περισσότερο ισχυρή από ότι πριν την κρίση και διατηρεί φιλικές σχέσεις ακόμα και με χώρες οι οποίες βρίσκονται σε σύγκρουση μεταξύ τους. Μίλησε αναλυτικά για τις εξελίξεις στις γειτονικές χώρες και πιο συγκεκριμένα: 

Για την Τουρκία είπε ότι είναι μια «νευρική» και «αναθεωρητική» δύναμη, καταλόγισε «υπεροψία» και «αλαζονεία» στην ηγεσία της και έστειλε το μήνυμα στην Άγκυρα να μην εκλαμβάνει ως αδυναμία τον συνετό τρόπο με τον οποίο αντιμετωπίζει τις προκλήσεις της η Ελλάδα, αλλά ως δείγμα της ισχυρής προσωπικότητας και της σοβαρότητας που έχει η χώρα μας. Σε συνέντευξη στο ραδιόφωνο του ΑΛΦΑ επισήμανε ότι πρέπει και «οι Κούρδοι να έχουν τα δικαιώματα που έχει την πρόθεση να αποδώσει η Κυπριακή Δημοκρατία στην τουρκοκυπριακή κοινότητα» υπογραμμίζοντας ότι «κάποτε πρέπει να συγκρίνουμε τι διεκδικούν κάποιοι πάνω στην Μεγαλόνησο και τι είναι διατεθειμένοι να δώσουν σε πολύ μεγαλύτερες δικές τους κοινότητες στο εσωτερικό τους». 

Για το Κυπριακό ο κ. Κοτζιάς είπε ότι είναι «όνειρο ζωής να βρει μια δίκαιη και λειτουργική λύση» και εξήγησε: «Επιτέλους η Κύπρος, κράτος- μέλος της ΕΕ και του ΟΗΕ να γίνει ένα κανονικό και φυσιολογικό κράτος. Να μην έχει στρατεύματα κατοχής, να μη δικαιούται κανείς να επεμβαίνει, να μην παριστάνει τον εγγυητή. Η λύση του Κυπριακού να είναι λύση για την Κύπρο και όχι για να διασφαλίσει τα συμφέροντά της η Τουρκία». 

Για τη FYROM είπε ότι προϋπόθεση για να συναινέσει η Ελλάδα στην ένταξή της στο ΝΑΤΟ είναι να εγκαταλείψει τον αλυτρωτισμό και να συμφωνήσει σε συμβιβαστική λύση στο θέμα του ονόματος. Την ερχόμενη Τετάρτη θα δεχτεί στην Αθήνα τον νέο υπουργό Εξωτερικών της FYROM και θα συζητήσουν όχι το θέμα του ονόματος, αλλά τη μέθοδο με την οποία θα το συζητήσουν. Εμφανίστηκε επιφυλακτικός απέναντι στις φιλικές δηλώσεις προς την Ελλάδας της νέας κυβέρνησης των Σκοπίων και τόνισε πως πρέπει να περιμένουμε να δούμε αν είναι επί της ουσίας ή όχι. Επισήμανε ότι η Ελλάδα επιθυμεί τη σταθερότητα της γειτονικής χώρας την οποία χαρακτήρισε «δώρο Θεού με λάθος νονό». 

Για την Αλβανία τόνισε ότι είναι μια ιδιόμορφη χώρα που από τη μια λατρεύει την Ελλάδα και από την άλλη την αντιμετωπίζει με καχυποψία. Παρατήρησε ότι ένα μικρό εθνικιστικό κόμμα προβαίνει σε προκλήσεις σε βάρος της Ελλάδας σε μια προσπάθεια να τραβήξει τα φώτα της δημοσιότητας και να πάρει ψήφους και η ελληνική πλευρά δεν πρέπει να του δώσει αυτή την ικανοποίηση μέχρι να γίνουν οι εκλογές. 

Δώδεκα λεπτά από όταν άρχισε την ομιλία στη Στέγη Ποντιακού Πολιτισμού της Κοζάνης έσβησαν τα φώτα στην αίθουσα που μιλούσε και σε όλο το κτίριο. Αιτία της διακοπής ρεύματος ήταν η κακοκαιρία με αστραπές και χαλάζι που μαίνονταν εκείνη την ώρα στην Κοζάνη. Παρόλα αυτά ο υπουργός Εξωτερικών συνέχισε να μιλάει χωρίς τη μεγαφωνική εγκατάσταση για δέκα λεπτά ώσπου επανήλθε το ηλεκτρικό ρεύμα. 

Την ομιλία του παρακολούθησαν ο αναπληρωτής υπουργός Προστασίας του Πολίτη Νίκος Τόσκας, ο γενικός γραμματέας Πολιτικής Προστασίας Γιάννης Καπάκης, βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ, ο περιφερειάρχης Δυτικής Μακεδονίας Θεόδωρος Καρυπίδης, ο δήμαρχος Κοζάνης Λευτέρης Ιωαννίδης κ.α. 

ΑΠΕ-ΜΠΕ, του απεσταλμένου μας Ν. Ρούμπου

Ιστορία του «μακεδονισμού» και περί του ονόματος της ΠΓΔΜ

Μια ενδιαφέρουσα προσέγγιση του "Σκοπιανού"

ΔΕΕ  

Ιστορία του «μακεδονισμού» 

και περί του ονόματος της ΠΓΔΜ

Αναρτήθηκε από Εφημερίδα Κρουά - Κρουά

Πολλά λέγονται για της εξελίξεις στην ΠΓΔΜ και το θέμα του ονόματός της. Δεν είναι βέβαιο ότι στο θέμα της ονομασίας της ΠΓΔΜ, η νέα κυβέρνηση της ΠΓΔΜ θα υιοθετήσει μια νέα πολιτική και ειδικότερα μια νέα πολιτική που θα εξυπηρετεί τα Ελληνικά συμφέροντα.

Πρέπει να δώσουμε πολύ μεγάλη προσοχή στο παιγνίδι που πάνε να παίξουν (όχι οι Σκοπιανοί, αυτούς τους χρησιμοποιούν) με το όνομα. Το ζητούμενο (γι' αυτούς που κινούν τα νήματα) είναι η χρησιμοποίηση του ονόματος έτσι ώστε να πληγεί η σχέση των σημερινών Ελλήνων με τους αρχαίους Έλληνες και να αποσυντεθεί η έννοια της Ελλάδος.

Για να καταλάβουμε το τι παιγνίδια παίζονται σε βάρος μας από την πολιτική τάξη που κυβερνά την Ελλάδα, ας θυμηθούμε το εξής: Ενώ το 1992-93 φωνάζαμε ότι δεν θα δεχθούμε να δοθεί το όνομα Μακεδονία ούτε παράγωγό του, και ενώ είχε συμφωνήσει και ο Κλίντον (τότε πρόεδρος των ΗΠΑ) και η ΕΕ, η Ελληνική αντιπροσωπεία πήγε στον ΟΗΕ και συμφώνησε στην χρήση του ονόματος "Πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ", δηλαδή ΕΔΩΣΕ το όνομα! Πρωθυπουργός ήταν ο Κων/νος Μητσοτάκης και Υπουργός των Εξωτερικών ήταν ο Μιχ. Παπακωνσταντίνου. Οπότε θέλει πολλή προσοχή!

Μην ξεχνάμε ποτέ την ιστορική εξέλιξη του «μακεδονισμού».

Τσαρική Ρωσία και «μακεδονισμός»

Μέχρι την εμφάνιση του κομμουνισμού το θέμα ετίθετο ως «Βουλγαρο-μακεδονικό». Δηλαδή, η προπαγάνδα των ισχυρών παρουσίαζε τους Μακεδόνες γενικά ως «εθνικά σλάβους» και ειδικά ως «σλάβους μεν, αλλά ειδικά ως Βουλγάρους». Να σημειωθεί ότι όπως και οι Βούλγαροι, έτσι και οι Ρώσοι αυτοπροσδιορίζονταν ως «σλάβοι».

Δηλαδή, οι Μακεδόνες παρουσιάζονταν (από την προπαγάνδα των ισχυρών) ως «μη-Έλληνες», ως μη αποτελούντες μέρος του ελληνικού έθνους, αλλά ως «σλάβοι Βούλγαροι».

Το «Βουλγαρο-μακεδονικό» το δημιούργησαν οι τσάροι της Ρωσίας, για να επεκτείνουν της επιρροή τους στα Βαλκάνια δια του Πανσλαβισμού.

Κομμουνισμός και «μακεδονισμός»

Τους τσάρους τους ανέτρεψαν οι κομμουνιστές.

Ο πάλαι ποτέ Πανσλαβισμός, ως εργαλείο επεκτάσεως της επιρροής της τσαρικής Ρωσίας στα Βαλκάνια, αντικαταστάθηκε από τον Διεθνισμό, ως εργαλείο επεκτάσεως της επιρροής της κομμουνιστικής-διεθνιστικής Ρωσίας στα Βαλκάνια.

Το λεγόμενο «Σλαβο-μακεδονικό» το ξεκίνησαν οι κομμουνιστές, μετατρέποντας το «Βουλγαρο-μακεδονικό» σε «Σλαβο-μακεδονικό». Δηλαδή οι Μακεδόνες δεν θεωρούνταν πλέον γενικά «σλάβοι» και ειδικά «Βούλγαροι», αλλά γενικά «σλάβοι» και ειδικά «Σλαβομακεδόνες». Έτσι προωθήθηκε η ιδέα της υπάρξεως «Σλαβομακεδονικού» έθνους. Δηλαδή και πάλι, οι Μακεδόνες παρουσιάζονταν ως «μη-Έλληνες», ως μη αποτελούντες μέρος του ελληνικού έθνους, αλλά ως «Σλαβομακεδόνες» και όχι πλέον ως «Βούλγαροι».

Μπορεί να έπεσε ο τσαρισμός, αλλά ένα πράγμα παρέμεινε σταθερό. Ότι οι Μακεδόνες πρέπει να θεωρούνται «μη-Έλληνες»!

Αμερικανισμός και «μακεδονισμός»

Όπως έπεσε ο τσαρισμός, έτσι έπεσε και ο κομμουνισμός.

Μετά την πτώση του κομμουνισμού μοναδικό «αφεντικό» του πλανήτη είναι οι ΗΠΑ. Οι ΗΠΑ θέλουν να περιορίσουν την επιρροή της μετα-κομμουνιστικής Ρωσίας στα Βαλκάνια. Για να το καταφέρουν, χρειάζεται να διαλύσουν την σχέση μεταξύ των λαών των Βαλκανίων και ιδέας του σλαβισμού. Έτσι, αρχίζει η προσπάθεια «αποσλαβοποιήσεως» των πρώην «Σλαβομακεδόνων».

Μετά την πτώση του κομμουνισμού, το «Σλαβο-μακεδονικό» μετατράπηκε σε «Αρχαιο-μακεδονικό». Δηλαδή οι Μακεδόνες δεν θεωρούνταν πλέον γενικά «σλάβοι» και ειδικά «Σλαβομακεδόνες», και ασφαλώς ούτε γενικά «σλάβοι» και ειδικά «Βούλγαροι». Πλέον οι Μακεδόνες προβάλλονται από την προπαγάνδα των ισχυρών (ΗΠΑ) απλώς ως «Μακεδόνες», δηλαδή ως ένα ιδιαίτερο έθνος, που δεν είναι ούτε σλάβοι, ούτε Βούλγαροι, ούτε Σλαβομακεδόνες, και ασφαλώς, ούτε Έλληνες. Επιπλέον, το ιδιαίτερο αυτό έθνος προβάλλεται από την προπαγάνδα ως απόγονος των αρχαίων Μακεδόνων, οι οποίοι από την προπαγάνδα, και αυτοί, προβάλλονται ως «μη-Έλληνες».

Μπορεί να έπεσε και ο κομμουνισμός, αλλά ένα πράγμα παραμένει σταθερό. Ότι οι Μακεδόνες πρέπει να θεωρούνται «μη-Έλληνες»!

Η αλλαγή αυτή έγινε από τις ΗΠΑ, διότι κανείς άλλος δεν είχε την δύναμη να επιβάλει μια τέτοια αλλαγή και μάλιστα αντιτιθέμενη στα ρωσικά συμφέροντα.

Διεθνείς τραπεζίτες και «μακεδονισμός».

Για να ανατρέψουν τον τσάρο και για να καταλάβουν την εξουσία στην Ρωσία οι κομμουνιστές χρηματοδοτήθηκαν από διεθνείς τραπεζίτες που είχαν την έδρα τους την Γερμανία καις τις ΗΠΑ. Άρα, οι κομμουνιστές είχαν σαν αφεντικά τους τούς διεθνείς τραπεζίτες.

Σήμερα στις ΗΠΑ, άρα σε όλον τον πλανήτη, κάνουν «κουμάντο» διεθνείς τραπεζίτες.

Δηλαδή, οι διεθνείς τραπεζίτες είναι αυτοί που παρέλαβαν τον «σλαβο-βουλγαρο-μακεδονισμό», τον μετέτρεψαν σε «σλαβο-μακεδονισμό», στην συνέχεια τον μετέτρεψαν σε «αρχαιο-μακεδονισμό», ΑΛΛΑ ΠΑΝΤΑ τον διατήρησαν ως «μη-ελληνικό-μακεδονισμό».

Συμπεράσματα.

Στην ιστορία του λεγομένου «Μακεδονικού» όλα τα στοιχεία συνεχώς αλλάζουν, εκτός από δύο που παραμένουν σταθερά. Πρώτον, ο σκοπός πάντα και όλων των ισχυρών ήταν οι Μακεδόνες να θεωρηθούν «μη-Έλληνες». Δεύτερον, μετά την πτώση των τσάρων οι ισχυροί ήταν, και παραμένουν μέχρι σήμερα, οι διεθνείς τραπεζίτες.

Κατά συνέπειαν, δεν είναι βάσιμο να περιμένει κανείς ότι η αλλαγή κυβερνήσεως στην ΠΓΔΜ θα επιφέρει σημαντικές αλλαγές στο θέμα της ονομασίας της ΠΓΔΜ. Άλλωστε ο σημερινός πρωθυπουργός έχει την υποστήριξη των ΗΠΑ, όπως την είχε και ο προηγούμενος (μέχρι που οι ΗΠΑ αποφάσισαν ότι δεν τους είναι χρήσιμος πλέον).

Ό,τι και να λένε οι οποιοιδήποτε μεγαλοσχήμονες, θα συνεχίσει η προπαγάνδα που θέλει τους Μακεδόνες «μη-Έλληνες». Και εάν δούμε κάτι να αλλάζει στο σημείο αυτό, τότε είναι που πρέπει να τρομάξουμε. Ίσως σημαίνει ότι πλέον το όνομα «Έλληνας», δεν είναι όνομα ενός έθνους, αλλά απλώς του κατοίκου μιας περιοχής. Ίσως, ακόμη χειρότερα, ότι το έχουν «φάει» άλλοι, ότι έχουν επιτύχει να καταχωρήσουν του «έθνος των Ελλήνων», ως μέρος (υποσύνολο) ενός άλλου γενικότερο «έθνους».

Πρέπει να το εννοήσουμε. Αυτό που κυρίως θέλουν να πάρουν από εμάς τους Έλληνες είναι η ιστορία μας, στην οποία βρίσκονται οι πηγές της ιστορίας Ευρώπης και όλου του δυτικού ( = λευκού) κόσμου (δηλαδή Ευρώπης, Ρωσίας, ΗΠΑ, Καναδά, Αυστραλίας). Δευτερευόντως τους ενδιαφέρει ο ορυκτός πλούτος μας και η γεωγραφική μας θέση. Όποιος ελέγχει την ιστορία, ελέγχει το παρελθόν. Και όποιος ελέγχει το παρελθόν, ελέγχει το παρόν και το μέλλον. Και όποιος ελέγξει το παρελθόν της Ευρώπης, ελέγχει όλον τον δυτικό κόσμο, ο οποίος δυτικός κόσμος (φαίνεται να) ελέγχει όλον τον κόσμο.

Σε αυτό το πλαίσιο εντάσσεται ο «μακεδονισμός», ο «θρακισμός», ο «αρχαιο-τουρκισμός» κλπ.

Φλώρινα 4-3-2017

Παύλος Χρ. Αλτίνης

Δικηγόρος

http://krouakroua.blogspot.gr/2017/06/blog-post.html