Δεν έχεις, Όλυμπε, θεούς, μηδέ λεβέντες η Όσσα, ραγιάδες έχεις, μάννα γη, σκυφτούς για το χαράτσι, κούφιοι και οκνοί καταφρονούν τη θεία τραχιά σου γλώσσα, των Ευρωπαίων περίγελα και των αρχαίων παλιάτσοι…
(Κωστής Παλαμάς)

Δευτέρα 3 Ιουνίου 2013

Περί μειονοτήτων, ιθαγενών και Σκοπιανολογίας


Περί μειονοτήτων, ιθαγενών 
και Σκοπιανολογίας
Δημήτρης Ε. Ευαγγελίδης

Αγαπητή «αιγαιάτισσα» (θα μου επιτρέψετε να σας προσφωνήσω έτσι, αντί του κακόηχου και βάρβαρου «μπελομόρσκα»),
Επιστρέφοντας χθες στην Έδεσσα ενημερώθηκα ότι αναρτήσατε ένα κείμενο με τίτλο «Παραπληροφόρηση!» που απευθυνόταν σε εμένα προσωπικά. Ομολογώ ότι προβληματίστηκα, όταν είδα την ημερομηνία δημοσίευσης που ήταν η 1η Απριλίου, εάν έπρεπε να σας απαντήσω, σκεφτόμενος μήπως πρόκειται για κάποιο πρωταπριλιάτικο αστείο, αλλά διαβάζοντας την ανάρτηση διαπίστωσα ότι αυτά που γράφετε τα ισχυρίζεστε στα σοβαρά. Στο κείμενό σας μου καταμαρτυρείτε τα εξής εκπληκτικά:

«Ο κ. Ευαγγελιδης ως συνήθως, επιδίδετε στην παραπληροφόρηση!
Καμιά οργάνωση στην Έδεσσα δεν προσπαθεί να «δημιουργήσει μειονότητα» διότι είναι αδύνατο να είναι κάποιος ιθαγενής στον τόπο του και ταυτόχρονα να θεωρείται «μειονότητα». Δεν είμαστε μειονότητα κανενός έθνους η κράτους εκτός ελληνικών συνόρων, αλλά ιθαγενής λαός που ζει στην προγονική και ιστορική πατρίδα του. Θα μπορούσαν ποτέ οι γηγενείς Ελληνοκύπριοι να θεωρηθούν «ελληνική μειονότητα» στον τόπο τους, την Κύπρο? Σε καμία περίπτωση! 
Τα έθιμα μας, η γλώσσα μας, ο πολιτισμό μας και η ιστορία μας είναι μακεδονικά γιατί έτσι ονομάζεται η πατρίδα μας, απο αρχαιοτάτων χρόνων. 
Η γλώσσα μας, στα πλαίσια της ΕΕ, δεν ονομάζεται «μειονοτική» αλλά περιφερειακή και διασυνοριακή.
Η εθνότητα μας δεν συγκαταλέγεται στις μειονότητες αλλά στους ιθαγενείς λαούς, όπως είναι οι Βάσκοι, οι Σααμι, οι Ουαλοι, οι Καταλανοι, οι Οξιτανοι, οι Βρετονοι, κτλ Μερικά απο αυτά τα έθνη είναι μοιρασμένα, όπως και οι Μακεδόνες, σε περισσότερα κράτη.
Μερικοί εθνικά Έλληνες, όπως ο κ. Ευαγγελιδης, δεν εννοούν να καταλάβουν ότι η εποχή του έθνους-κράτους που ήθελε όλους τους πολίτες του με μια γλώσσα, μια θρησκεία και έναν πολιτισμό, έχει πλέον περάσει και τα δικαιώματα των ιθαγενών λαών και η προστασία τους είναι βασικές μέριμνες της ΕΕ.
Λυπάμαι που ο κ. Ευαγγελιδης ιδεολογικά έχει μείνει στην εποχή του Μεταξά, αλλά οι εξελίξεις στην ΕΕ τρέχουν και τον προσπερνάνε.... Του συνιστώ να διαβάσει την ΔΙΑΚΗΡΥΞΗ ΤΩΝ ΗΝΩΜΕΝΩΝ ΕΘΝΩΝ ΓΙΑ ΤΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΤΩΝ ΑΥΤΟΧΘΟΝΩΝ ΛΑΩΝ, για την ενημέρωση του».

Θα επιχειρήσω λοιπόν να απαντήσω.
Διερωτώμαι εάν γνωρίζετε την σημασία της λέξης παραπληροφόρηση. Προφανώς όχι, διότι δεν θα την χρησιμοποιούσατε. Στο σπίτι του κρεμασμένου, όπως είναι γνωστό, δεν μιλάνε για σκοινί και από παραπληροφόρηση η παρέα σας θα μπορούσε να διεκδικήσει την είσοδό της στο βιβλίο Γκίνες, για να μη αναφερθώ στους βορειότερους ομοϊδεάτες σας, οι οποίοι όχι μόνον παραπληροφορούν, αλλά ψεύδονται ασυστόλως.

Γράψατε: [Καμιά οργάνωση στην Έδεσσα δεν προσπαθεί να «δημιουργήσει μειονότητα»]. Όπως επίσης είναι γνωστό, δύο συνεχόμενες αρνήσεις, δηλώνουν κατάφαση, επομένως σε απλά ελληνικά η πρότασή σας σημαίνει «μια οργάνωση στην Έδεσσα ... προσπαθεί να δημιουργήσει μειονότητα». Συμφωνώ απόλυτα.

Γράψατε: «Δεν είμαστε μειονότητα κανενός έθνους η κράτους εκτός ελληνικών συνόρων, αλλά ιθαγενής λαός που ζει στην προγονική και ιστορική πατρίδα του». Ξεπερνώ την διατύπωσή σας, η οποία τελικά υποστηρίζει ότι «είμαστε μειονότητα ... κάποιου κράτους εκτός ελληνικών συνόρων» και έρχομαι στην ουσία αυτού που δυσκολεύεστε να διατυπώσετε. Ποιοι τελικώς είστε εσείς και ποιοι είναι οι άλλοι; Γράφετε για κάποιον «ιθαγενή λαό». Επειδή δεν μπόρεσα να αντιληφθώ σε ποιους αναφέρεστε, θα ήθελα να μου διευκρινίσετε ποιοι είναι αυτοί οι ιθαγενείς που ζουν εντός ελληνικών συνόρων. Ιθαγενείς υπάρχουν στα δάση του Αμαζονίου, στην κεντρική Αφρική, στην Παπούα-Νέα Γουϊνέα και εξ όσων γνωρίζω δεν μετανάστευσαν (ακόμα) εντός της ελληνικής επικρατείας. Έτσι, στην Έδεσσα και γενικά στον γεωγραφικό χώρο της Μακεδονίας κατοικούν σήμερα νομίμως μόνον Έλληνες, καθώς και κάποιοι αλλοεθνείς που έχουν άδεια παραμονής. Σας υπενθυμίζω ότι οι γηγενείς Έλληνες κατοικούσαν από αρχαιοτάτων χρόνων μέχρι σήμερα στο νότιο τμήμα της χερσονήσου του Αίμου, όπως είναι και πάλι γνωστό σε κάθε μορφωμένο και κυρίως, σοβαρό, κάτοικο αυτού του πλανήτη. 

Αντιλαμβάνομαι ότι κάπου έχετε μπερδευτεί με τα γλωσσικά, που τα συγχέετε με τα εθνοτικά, ίσως λόγω των περιορισμένων γνώσεών σας στα ζητήματα αυτά. Θα προσπαθήσω να σας ενημερώσω. 

Έχω αναφέρει κατ’ επανάληψη και το επαναλαμβάνω σε κάθε ευκαιρία, ότι: «η ομιλούμενη γλώσσα δεν αποτελεί πάντοτε απόλυτο εθνολογικό κριτήριο ταξινόμησης μιας συγκεκριμένης εθνοτικής ομάδας. Περιορίζομαι να αναφέρω τα κλασσικά παραδείγματα, τόσο των γερμανόφωνων Αλσατών, στα σύνορα Γαλλίας–Γερμανίας, οι οποίοι αισθάνονται φανατικοί Γάλλοι, αλλά και των Καθολικών μεν στο θρήσκευμα Κροατών, οι οποίοι ουδεμία σχέση  επιθυμούν να έχουν με τους ομόγλωσσούς τους, Ορθοδόξους όμως Σέρβους, παρά την κοινή τους γλώσσα (τα Σερβοκροατικά) ή ακόμα πιο χαρακτηριστικά, το παράδειγμα των Μαυροβουνίων, σε σχέση και πάλι με τους Σέρβους, με τους οποίους δεν έχουν ούτε καν θρησκευτική διαφορά και παρ’ όλα αυτά αισθάνονται μέλη ενός διαφορετικού έθνους». 
(http://ethnologic.blogspot.gr/2011/11/blog-post_22.html)

Πέρα όμως από αυτά, οφείλω να σας επισημάνω ορισμένες πραγματικότητες, που μάλλον σκόπιμα, αποσιωπάτε. Ο ελληνισμός, στην ιστορική του πορεία των 4000 χρόνων, δημιούργησε πολυεθνικές (αλλά ποτέ πολυπολιτισμικές) αυτοκρατορίες, είχε εμπορικές σχέσεις με δεκάδες λαούς και χώρες, υπέστη επιδρομές βαρβάρων λαών, κατακτήθηκε πλήρως ή εν μέρει από ξένους λαούς, ενώ εκτοπίσθηκαν τμήματά του από προαιώνια ελληνικά εδάφη. Αποτέλεσμα όλων αυτών των ιστορικών εξελίξεων ήταν κάποιοι ελληνικοί πληθυσμοί να αλλοφωνήσουν, όπως ορισμένοι μικρασιάτες (τουρκόφωνοι Έλληνες), να λατινοφωνήσουν (βλαχόφωνοι Έλληνες), να σλαβοφωνήσουν (σλαβόφωνοι Έλληνες), να αλβανοφωνήσουν (αρβανιτόφωνοι Έλληνες) ή να ιταλοφωνήσουν (οι Γρεκάνοι της Magna Grecia). «Επομένως, το ότι κάποια τμήματα του πληθυσμού της Μακεδονίας είχαν παλαιότερα ως μοναδικό γλωσσικό τους μέσο το σλαβογενές ιδίωμα, στο οποίο θα αναφερθούμε λεπτομερειακά παρακάτω, δεν αποτελεί ικανό και επαρκές κριτήριο για την επιχειρηθείσα στο παρελθόν και επιχειρούμενη και σήμερα, τοποθέτησή τους εκτός του ελληνικού έθνους», όπως έχω τονίσει στο προαναφερθέν κείμενό μου. Αυτά λοιπόν περί «έθνους-κράτους», που επικαλείστε είναι παντελώς άσχετα και μάλλον δεν έχετε αφομοιώσει την διδακτέα ύλη.

Θα έρθω λοιπόν στο δικό σας «γήπεδο» για να σας αντιμετωπίσω με δικούς σας όρους, όρους οι οποίοι είναι προϊόντα σκοπιμότητας, επιδιώξεων ξένων κέντρων αποφάσεων και πλύσης εγκεφάλου που έχουν επιβληθεί από την μεγάλη υπερδύναμη για να εξυπηρετήσουν τα συμφέροντά της, που ταυτίζονται με τα συμφέροντα των τερατωδών πολυεθνικών και του παγκόσμιου χρηματιστηριακού κεφαλαίου. Χρησιμοποιώ λοιπόν τον πολυδιαφημισμένο (και εξ ίσου φαιδρό), όρο «αυτοπροσδιορισμός», ένα φαντασιακό κατασκεύασμα (που προέκυψε από διεθνή «μαγειρεία» για συγκεκριμένους λόγους), το οποίο αποτελεί από μόνο του, εθνολογικό ανέκδοτο. Και τούτο διότι όσο και να «αυτοπροσδιορισθεί» ένα κοτόπουλο ως γεράκι ή αετόπουλο, είναι προφανές ότι είναι αδύνατον να μεταμορφωθεί σε γεράκι ή αετό! Εάν αντίστοιχα μια οικογένεια Κινέζων εγκατασταθεί στα Σκόπια και μάθει άπταιστα σκοπιανά, τα ήθη και τα έθιμα (μέτσκες κ.λπ.) θα γίνουν ...μακεντόντσι; Αστεία πράγματα! Θα μου πει κάποιος βέβαια, ότι στα Σκόπια μπορούν να συμβούν τα πάντα, στην εικονική πραγματικότητα (virtual reality το ονομάζουν οι αμερικάνοι διαχειριστές σας, και υποθέτω virtualna realitatsia, στην κατασκευασμένη γλώσσα των Σκοπίων), που έχει επιβάλει στους συμπαθείς γείτονές μας η κλίκα του Γρούϊου και της παρέας του, όπου οι αδελφοί Μιλαντίνοφ, ο Γκότσε Ντέλτσεφ, οι τσάροι Συμεών και Σαμουήλ, ο αυτοκράτορας Ιουστινιανός, ο Φίλιππος, ο Αλέξανδρος, η Κλεοπάτρα, ο ...Αδάμ και η Εύα, ο Χριστόφορος Κολόμβος, ο Ιούλιος Καίσαρ και ένα σωρό ακόμη, ών ουκ έστι αριθμός, προβάλλονται ως ...μακεντόντσι! Λυπάμαι, αλλά με όλα αυτά γελάει ο κάθε πικραμμένος!

Και για να τελειώνουμε με τους «αυτοπροσδιορισμούς». Είμαι ντόπιος Μακεδόνας Έλληνας, με αυτήν ακριβώς την σειρά. Το πρώτο αποτελεί την τοπική πολιτιστική μου ταυτότητα, το δεύτερο την γεωγραφική μου ταυτότητα και το τρίτο την εθνοτική μου ταυτότητα. Και αν θέλετε να συνεχίσω, είμαι Ευρωπαίος και όχι Αφρικανός, Αμερικανός ή Ασιάτης. Ορισμένοι αδυνατούν αυτά να τα ξεκαθαρίσουν με αποτέλεσμα να διακατέχονται από πλήρη σύγχυση και αποπροσανατολισμό. Και είναι απόλυτα φυσιολογικό να συμβαίνει κάτι τέτοιο, από την στιγμή που το κεφαλάκι τους έχει παραγεμιστεί με κάθε είδους πνευματικά απόβλητα, με αποτέλεσμα έναν απίστευτο διανοητικό «αχταρμά». Είμαι πάντως πολύ περίεργος να πληροφορηθώ τον δικό σας «αυτοπροσδιορισμό». Πιστεύω να μη μου απαντήσετε «μακεντόνκα» διότι θα το θεωρήσω ότι με κοροϊδεύετε και θα με εξαναγκάσετε να σας απαντήσω ήκιστα ευγενικά, εκτός και αν το εννοείτε με την γεωγραφική του έννοια. 

Προφανώς όμως, οι κατασκευαστές του «μακεδονισμού» δεν εννοούσαν ακριβώς αυτό. Όπως ασφαλώς αγνοείτε, η σύγχρονη βουλγαρική ιστοριογραφία αντιμετωπίζει όσους «Μακεδόνες Σλάβους» έθεσαν το ζήτημα της χωριστής (από την βουλγαρική και σερβική) «σλαβικής μακεδονικής» εθνότητας, ως «όργανα του μακεδονισμού της σερβικής εθνικής προπαγάνδας». Υποστηρίζει μάλιστα ότι η σερβική προπαγάνδα υιοθέτησε ως τακτική κατά την περίοδο 1870-1890 τον μακεδονισμό για να καλλιεργήσει στους Βουλγάρους της Μακεδονίας την διάθεση απόσχισης από τον βουλγαρικό εθνικό κορμό και κυρίως να τους απομακρύνει από την βουλγαρική γλώσσα, εκκλησία και εκπαίδευση [...] Οι Βούλγαροι ιστορικοί θεωρούν ότι ο μακεδονισμός υπήρξε δημιούργημα σερβικών επιστημονικών κύκλων και ιδίως του Σέρβου πολιτικού, αλλά και διακεκριμένου λογίου, με ιστορικά και φιλολογικά ενδιαφέροντα, του Στόγιαν Νοβάκοβιτς (Stojan Novaković, 1842-1915), ο οποίος διετέλεσε δύο φορές Πρωθυπουργός του Βασιλείου της Σερβίας. Επισημαίνουν ακόμα ότι η επινόηση της ιδέας του "μακεδονικού έθνους" και η καλλιέργειά της στον σλαβικό πληθυσμό της Μακεδονίας είχε ως σκοπό να εξυπηρετήσει τα σχέδια της "μεγαλοσερβικής" πολιτικής για διείσδυση στον νότο και έξοδο στο Αιγαίο, αφού θα οδηγούσε στην απομάκρυνση της βουλγαρικής επιρροής από τους Σλάβους της Μακεδονίας και στην απόσχισή τους από τον βουλγαρικό εθνικό κορμό. 

Στην συνέχεια βέβαια τον υιοθέτησαν και οι ίδιοι οι Βούλγαροι, με θλιβερά αποτελέσματα. Τέλος, ο μακεδονισμός υιοθετήθηκε και από τον οπερεττικό εκείνον αυτοδιορισμένο «στρατάρχη», για να εξυπηρετήσει τους δικούς του σχεδιασμούς και επιδιώξεις, με αποτέλεσμα να τον «λουζόμαστε» μέχρι τώρα. Σήμερα, στο κράτος των Σκοπίων υπάρχουν Βούλγαροι, Έλληνες (ο μακαρίτης Γκλιγκόρωφ ισχυριζόταν ότι υπάρχουν μόνον 100.000 – βλ. εδώ: http://history-of-macedonia.com/wordpress/2010/05/18/gligorov-cesky-denik-meionotita-100000-ellines-skopia/), Αλβανοί, Σέρβοι, Γύφτοι, Τούρκοι και πιθανότατα κάποιοι εξωγήινοι. Με εξαίρεση τους 150.000 περίπου αλύτρωτους Μακεδόνες Έλληνες, μαζί και κάποιους  άλλους Έλληνες που βρέθηκαν εκεί από την περίοδο 1946-49 και δεν εξωμότησαν, δεν υπάρχουν άλλοι. Οι υπόλοιποι Μακεδόνες ζούν στην Ελλάδα.

Και κάτι ακόμα: Δεν έχω το παραμικρό πρόβλημα με κάποιον συντοπίτη μου, εάν πιστεύει ότι δεν είναι Έλληνας και θεωρεί ότι είναι Βούλγαρος, Σέρβος, Πακιστανός ή κάτοικος του πλανήτη Άρη. Όταν όμως ακούω κάποιον να ισχυρίζεται ότι είναι «μακεντόνετς» το θεωρώ ως προσωπική προσβολή, όπως υποθέτω το ίδιο θα εξοργιζόταν ο καθένας μας εάν κάποιος πήγαινε στο σπίτι του και άρχιζε να διαλαλεί ότι είναι δικό του. Πριν από πολλά χρόνια ρώτησα μια Εδεσσαία γιαγιά τί σημαίνει «μακεντόνετς», όπως είχα ακούσει κάποιον πρώην οχρανίτη να αποκαλεί τον εαυτό του και μου απάντησε με το εξής αποστομωτικό και θυμόσοφο (έμμεσο πάντα) τρόπο των εντοπίων: «Σα ισπουστραε μπουγκάριτε ι σα πραβίε μακεντόντσιτε» (Χέ...καν οι Βούλγαροι και έγιναν οι μακεντόντσι)! 

Γράψατε τέλος: «Λυπάμαι που ο κ. Ευαγγελιδης ιδεολογικά έχει μείνει στην εποχή του Μεταξά». Δεν γνωρίζω αν έχω μείνει στην εποχή του Μεταξά ή του Βενιζέλου, αλλά σε κάθε περίπτωση είναι προτιμότερο, από το να παραμείνει κάποιος στην εποχή του Εφιάλτη ή του Πήλιου Γούση ή ακόμα χειρότερα του μικρού ρουφιάνου Μοροζώφ, του κομσομόλου που κατέδωσε τους γονείς του (οι οποίοι εκτελέστηκαν) στις σοβιετικές αρχές επί Στάλιν, επειδή δεν παρέδωσαν το λιγοστό σιτάρι τους, που είχαν κρύψει, για να μη πεθάνουν από την πείνα. Ο μικρός ρουφιάνος τιμήθηκε με την κατασκευή αγάλματος που τοποθετήθηκε στην πλατεία του χωριού του, κάπου στην σημερινή Ουκρανία. Στην ίδια κατηγορία ανήκει και κάποια από την περιοχή μας, που επιβραβεύθηκε με ονομασίες πλατειών, λεωφόρων, Ινστιτούτων κ.λπ. επειδή πρόδωσε την χώρα της. Δεν ήταν ούτε η πρώτη, ούτε η τελευταία.

Τα προσωπικά αδιέξοδα, η μηδενική αυτοεκτίμηση, η πνευματική υστέρηση, η ψυχική μιζέρια, ο φθόνος, η φιλοχρηματία και οι κάθε είδους ιδεοληψίες, είναι μερικά από τα μονοπάτια που οδηγούν κάποιους στην εξωμοσία. Όπως είχε γράψει και ο σπουδαίος Ρουμανο - Γάλλος διανοητής Εμίλ Σιοράν (Emil Cioran, 1911-1995):

«…Το να ξεκόβεις από τους θεούς, τους προγόνους, την γλώσσα και την χώρα σου, το να ξεκόβεις γενικά, είναι μια τρομερή διαδικασία, αλλά και μια διαδικασία ενθουσιασμού, που αναζητά άπληστα, τόσο ο αυτόμολος και ακόμη περισσότερο ο προδότης…».

Και για να τελειώνουμε, όπως συχνά επαναλαμβάνω:

"…Στον ελληνισμό, μετέχει κάποιος εθελουσίως. Είναι τιμή και ευθύνη η ελληνική ταυτότητα. Η ελληνικότητα δεν επιβάλλεται, αλλά κερδίζεται και αποδεικνύεται με αγώνες, θυσίες και ήθος. Πρόκειται για θεϊκό χάρισμα και όχι για καταναγκασμό. Ο ελληνισμός κανέναν δεν παρακαλάει. Όποιος δεν θέλει να είναι Έλληνας, κακό του κεφαλιού του. Ας αρκεσθεί στη μίζερη και ελεεινή σκοπιανή ιδιότητα ή ας παραμείνει στην πνευματική αναξιοπρέπεια του κακώς εννοούμενου τοπικισμού και της γκρίνιας για τα κονδύλια. Αυτά δεν τα λέω για να δικαιολογήσω την κρατική απραξία, ούτε για να εθελοτυφλούμε μπροστά στον κίνδυνο από τη διείσδυση των πρακτόρων. Χρειάζεται συνεχής άμυνα και αντίσταση. Αλλά συγχρόνως δεν πρέπει να αποδίδουμε στους αργυρώνητους κομιτατζήδες καμιά ιδιότητα φοβερού και τρομερού μαζικού κινήματος αφελληνισμού. Εάν σώσουμε το όνομα της Μακεδονίας, οι πρακτορίσκοι πιθανότατα θα εξαφανισθούν μία για πάντα. Θα τους καταπιεί η ίδια η Ιστορία…".


ΥΓ Αγνοώ την επίδοσή σας στην τεχνητή σκοπιανή γλώσσα, αλλά στην ελληνική μάλλον έχετε πρόβλημα. Η λέξη «επιδίδετε», στην αρχή του κειμένου σας, γράφεται «επιδίδεται», με «αι» και όχι με «ε». Επίσης, το ελληνικό ερωτηματικό είναι αυτό «;» και όχι αυτό «?». Να υποθέσω ότι απαρνηθήκατε την εθνοτική σας ταυτότητα επειδή είχατε δυσκολίες με την ελληνική γλώσσα και ορθογραφία; Tragic…

ΔΕΕ


2 σχόλια:

Paschalis Dougalis είπε...

Ευχαριστουμε για τις λεπτομερεις αναρτησεις σας κ.Ευαγγελιδη!
Ενας επισης ντοπιος μακεδονας Ελληνας απο την γειτονικη Κοζανη, που εδω και 17 χρονια ζει στο Μοναχο...

Καλη δυναμη

Πασχαλης Δουγαλης

Βιβλιόφιλος είπε...

Αγαπητέ Πασχάλη ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια, που μου δίνουν κουράγιο να συνεχίζω. Σε παρακολουθώ από το fb και θαυμάζω τις εξαιρετικές εικόνες, φωτογραφίες, σκίτσα κλπ που μας προσφέρεις, ιδίως με τα διάφορα είδη πουλιών. Στο πανεπιστήμιο είχαμε έναν εξαίρετο Δάσκαλο που εκτός από το μάθημα της Γενικής Ζωολογίας μας έκανε και Ορνιθολογία. Από τότε μου έμεινε το ...κουσούρι με τα διάφορα είδη πτηνών και μάλιστα τα ενδημικά μας είδη ειδικότερα. Να είσαι καλά.