Δεν έχεις, Όλυμπε, θεούς, μηδέ λεβέντες η Όσσα, ραγιάδες έχεις, μάννα γη, σκυφτούς για το χαράτσι, κούφιοι και οκνοί καταφρονούν τη θεία τραχιά σου γλώσσα, των Ευρωπαίων περίγελα και των αρχαίων παλιάτσοι…
(Κωστής Παλαμάς)

Σάββατο 9 Ιουλίου 2011

Καλό καλοκαίρι!


Καλό καλοκαίρι!

Φίλες και Φίλοι: Όπως ξαναγράψαμε πέρυσι, ο Ιούλιος σηματοδοτεί παραδοσιακά την επίσημη έναρξη της περιόδου των θερινών διακοπών στην Ελλάδα. Η ιστοσελίδα μας θα ακολουθήσει αυτήν την παράδοση με απουσία δύο εβδομάδων περίπου. Ευχόμαστε στους φίλους και αναγνώστες μας να περάσουν ένα ευχάριστο καλοκαίρι και να προετοιμαστούν για έναν χειμώνα ακόμη δυσκολότερο - όπως προβλέπεται – από τον προηγούμενο...
ΔΕΕ



Πέμπτη 7 Ιουλίου 2011

Η εκδίκηση των τόνων


Η εκδίκηση των τόνων
κατά των πνευματοκτόνων

“Το πρόβλημα ξεκινάει από το Μεσοπόλεμο και μετά. Από μια μερίδα των λεγόμενων προοδευτικών. Επικεφαλής ήταν ο Δημήτρης Γληνός, εκπρόσωπος στην Ελλάδα του αμερικανικού ιδρύματος Κάρνεγκι. Η ελληνική γλώσσα ήταν μέσα στους στόχους των Αμερικανών. Να εξαφανιστεί. Για να γίνουμε Ευρωπαίοι, να πάψουμε να είμαστε Έλληνες με την κυριολεκτική σημασία.”
Σύμφωνα με έρευνα του Ανοιχτού Ψυχοθεραπευτικού Κέντρου, τα παιδιά που διδάσκονται την ιστορική ορθογραφία των Ελληνικών – πολυτονικό δηλαδή – αναπτύσσουν γρηγορότερα τις αντιληπτικές τους ικανότητες σε σχέση με εκείνα που διδάσκονται μονοτονικό!
Πρόεδρος του Κέντρου είναι ο ψυχίατρος Ιωάννης Τσέγκος, οι θέσεις του οποίου, καθώς και το σχετικό βιβλίο “Η εκδίκηση των τόνων” (Εναλλακτικές Εκδόσεις), που κυκλοφόρησε μαζί με άλλους δύο ερευνητές, τον Θαλή Παπαδάκη και τη Δήμητρα Βεκιάρη, προκάλεσαν πραγματικό σάλο. (Ο Ιωάννης Τσέγκος κυκλοφόρησε και νέο βιβλίο με τίτλο “Κατά μονοτόνων και πνευματοκτόνων” από τις "Εκδόσεις των Φίλων").


Ακολουθεί μια παλαιότερη συνέντευξή του:

– Μα πώς μπλέχτηκαν έτσι κουβάρι φιλόλογοι, πολιτικοί και ψυχίατροι μαζί, για τα μάτια της γλώσσας μας;


Οι πολιτικοί είναι άσχετοι και επικίνδυνοι. Διότι το μόνο που τους νοιάζει είναι να μαζεύουν ψήφους, Και υπέκυψαν στο λαϊκισμό της ευκολίας, καταργώντας την ιστορική ορθογραφία της γλώσσας μας. Και πώς το αποφάσισαν; Με τροπολογία του Βερυβάκη σε άσχετο νομοσχέδιο! Το φαντάζεσαι; Να καταστρέφεις την ελληνική γλώσσα με ιστορία 3 χιλιάδων ετών, μέσα στα μαύρα μεσανυχτα, με τροπολογία!


- Γιατί η Δεξιά δεν έκανε αντιπολίτευση; Ευκαιρία δεν ήταν;

“Μα ο ‘εθνάρχης’ Καραμανλής ήθελε κι αυτός να εμφανίζεται ως προοδευτικός. Το ίδιο και ο Ράλλης. Ο Ανδρέας ήθελε να φαίνεται ακόμη πιο προοδευτικός και να αφαιρέσει από την Αριστερά το μονοπώλιο της προοδευτικότητας. Κάπως έτσι σκέφτηκαν να καταργήσουν τους τόνους. Ικανοποιώντας ταυτόχρονα και τους συνδικαλιστές”.

- Όμως, οι κορυφαίοι μας φιλόλογοι δε συμφωνούν καθόλου με τα συμπεράσματα της έρευνας σας. Ο Δημαράς, ο Κριαράς, ο Μαρωνίτης..


Γνώμη τους. Ας το αποδείξουν. Ψυχίατροι είναι; Επομένως με τι κριτήρια κρίνουν μια επιστημονική έρευνα; Εδώ και 25 χρόνια δεν έγινε ούτε μία έρευνα για το θέμα! Ο χώρος μας δεν αμφισβήτησε τη μεθοδολογία της δικής μας. Εμείς στηριχθήκαμε σε έγκυρα επιστημονικά τεστ διεθνώς, το WISCIII και το ΑΘΗΝΑ. Και αποδείξαμε ότι στην εξοπλιστική ηλικία του παιδιού, μεταξύ 5 και 12, η διδασκαλία της ιστορικής ορθογραφίας μας, επί τουλάχιστον δύο ώρες την εβδομάδα, προκαλεί ταχύτερη νοητική ανάπτυξη των παιδιών. Οι φιλόλογοι που έχουν αμφιβολίες, καλά θα κανουν να διαβάσουν προσεκτικά το βιβλίο και επίσης να δούνε τι θα κάνουν με τη δική τους επιστήμη, που πάει κατά διαόλου”.

- Δηλαδή;


Μα οι σημερινοί μας φιλόλογοι έχουν βγει από σχολές που διδάσκουν αυτοί που έφεραν το μονοτονικό. Είναι λογικό οι περισσότεροι εξ αυτών να έχουν δυσκολίες...

- Οι τόνοι όμως, δεν έχουν σχέση με την καθαρεύουσα.


Φυσικά. Μα η κατάργηση των τόνων τη δημοτική κατέστρεψε κυρίως. Διότι τώρα κανείς δε μπορεί να μιλήσει σωστά. Το ακούς στο ραδιόφωνο και στην τηλεόραση. Όλοι παρατονίζουν. Διότι οι τόνοι δεν ήταν μπιχλιμπίδια. Είχαν ρόλο. Ακόμη και άνθρωποι μορφωμένοι μιλάνε λάθος. Έχει καταργηθεί ο ρυθμός, η αρμονία που έχει μέσα η ελληνική φράση. Αυτά τα εξασφάλιζε ο τονισμός και γι’αυτό ακριβώς μπήκαν και οι τόνοι από τους Αλεξανδρινούς. Αυτό το είπε πολύ γλαφυρά και ο Διονύσης Σαββόπουλος μελετώντας μουσικά το ζήτημα: πως αλλιώς ας πούμε, εκφέρεται η λέξη “αβγό” και αλλιώς η λέξη “αγαπώ”! Η πρώτη έχει οξεία, η δεύτερη περισπωμένη. Είναι μακρά η εκφορά της. Ειδάλλως, με το μονοτονικό, το αβγό γίνεται αγαπώ! Ένα και το αυτό”.

- Η αρχαία γλώσσα, όμως, δεν είχε τόνους.


Σιγά το επιχείρημα! Οι αρχαίοι ήξεραν προφορικά όλον τον Όμηρο. Όταν όμως χάθηκε η επαφή με την κλασική Ελλάδα και έπρεπε οι Αλεξανδρινοί να μάθουν τη γλώσσα μέχρι τα Εκβάτανα, έβαλαν τους τόνους ώστε να διατηρηθεί ο ρυθμός και να διευκολυνθεί η εκμάθηση των ελληνικών”.

- Κι εμείς, για διεκόλυνση βγάλαμε τους τόνους.


Η διευκόλυνση των Αλεξανδρινών στόχευε στη μάθηση των ελληνικών. Η δική μας στοχεύει στην απομάθηση. Το μονοτονικό καθυστερεί το μυαλό των παιδιών. Τα παιδιά, που στην έρευνά μας έκαναν δύο ωρίτσες πολυτονικό, διαπιστώθηκε έπειτα από τεστ πως από πολλές πλευρές υπερτερούν εκείνων που δεν είχαν αυτή την εκπαίδευση”.

- Σε τι υπερτερούν;


Στην ανάπτυξη των ικανοτήτων τους, όπως την προσεγγίζει η σύγχρονη ψυχολογία. Είχαμε ένα μοντέλο 50 παιδιών. Τα 25 έκαναν και πολυτονικό, τα 25 μονοτονικό. Τα εξετάσαμε στην αρχή και στο τέλος του έτους. Συμπέρασμα; Τα παιδιά που διδάχτηκαν μονοτονικό υστερούσαν εμφανώς στην αντίληψη και στη μνήμη”.

- Πότε και από ποιούς ξεκινάει το πρόβλημα;


Κυρίως από τον Μεσοπόλεμο και μετά. Από μια μερίδα των λεγόμενων προοδευτικών – όχι όλων, όμως. Επικεφαλής ήταν ο Δημήτρης Γληνός, που ήταν εκπρόσωπος στην Ελλάδα του αμερικανικού ιδρύματος Κάρνεγκι”.

- Αριστερό εκπρόσωπο είχαν οι Αμερικανοί στην Ελλάδα;


Αυτό να το απαντήσετε εσείς, οι ιστορικοί. Ο Φίλιππος Ηλιού και ο Αντώνης Λιάκος. Πώς εκπρόσωπος του ιδρύματος Κάρνεγκι στην Ελλάδα ήταν ο Γληνός”.

- Τι σκοπούς είχε αυτό το ίδρυμα;


Να γραφτεί μια νέα ελληνική ιστορία, χωρίς αιχμές. Αποστειρωμένη. Δεν ήρθαν στην κ. Ρεπούση ξαφνικά αυτές οι ιδέες περί ‘συνωστισμού’. Είχε γίνει δουλειά εδώ και χρόνια από τους Αμερικανούς. Είναι παλιά ιστορία. Η ελληνική γλώσσα ήταν μέσα στους στόχους τους. Να εξαφανιστεί. Να γίνει λατινική γραφή”.

- Γιατί ένα αμερικανικό ίδρυμα να ασχολείται με την ελληνική γλώσσα;


Για να γίνουμε Ευρωπαίοι. Και να πάψουμε να είμαστε Έλληνες με την κυριολεκτική σημασία του όρου. Ώστε μετά να περνάει ευκολότερα, χωρίς πολιτισμικές αντιστάσεις, η πολιτική τους στα Βαλκάνια. Όμως, λαός χωρίς δική του γλώσσα και ιστορία τι λαός είναι; Όπως οι Σκοπιανοί. Προτεκτοράτο”.

- Και τι προτείνετε; Να επανέλθει το πολυτονικό προαιρετικά;


Προαιρετικά ο καθένας γράφει όπως θέλει. Και στα σουαχίλι. Δε μπορεί όμως, το παιδάκι της της εξοπλιστικής ηλικίας, που λένε οι ψυχολόγοι, του δημοτικού δηλαδή, να το ξεκόβουν από τις γλωσσικές του ρίζες. Θα έπρεπε να διδάσκεται στο δημοτικό, 3-4 ώρες, την αρτιμελή ελληνική γραφή. Για να μη γινόμαστε ρεζίλι και στους ξένους, δηλαδή”.

- Γιατί γινόμαστε ρεζίλι;


Διότι οι Ευρωπαίοι ξέρουν ελληνικά. Τα σπουδάζουν. Και βλέπουν ότι εμείς δεν τα ξέρουμε πια. Και κουνάνε το κεφάλι τους και λένε τι αίσχη είναι αυτά που κάνατε με τη γλώσσα σας. Κατήργησαν οι Γάλλοι το πολυτονικό τους; Οι Άγγλοι τη δασεία, το h; Όχι. Έχουν ένα σωρό σύμφωνα που δεν προφέρονται. Γιατί αυτοί ξέρουν πως η γλώσσα είναι η πνευματική τους ρίζα. Ο πολιτισμός τους. Εάν χαθεί, χάθηκαν”.

- Εμείς γιατί;


Διότι ήρθε σ’εμάς το τσουνάμι του δήθεν εκσυγχρονισμού και δε βρήκε αντιστάσεις. Θέλαμε την ευκολία μας. Και θελήσαμε να γίνουμε τσιράκια της λογικής αυτής, υιοθετώντας τα σχέδια των διαφόρων ‘αριστερών’ Κάρνεγκι φαουντέισον”.

- Εννοείτε ότι ήθελαν να γίνουμε αμερικανάκια;


Πες το κι έτσι. Να γίνουμε ΗΠΑνθρωποι, σωστότερα. Στα παιδιά μας όμως, δεν έχεις το δικαίωμα να στερείς ικανότητες. Τη γλώσσα τους. Οπότε οι γονείς καλά θα κάνουν να υπολογίσουν στον οικογενειακό προϋπολογισμό για τις ξένες γλώσσε και άλλο ένα μικρό ποσό για μία επιπλέον ξένη γλώσσα: τα ελληνικά!
[Συνέντευξη: Απόστολος Διαμαντής, Έψιλον της Κυριακής 16.11.08]


Ακολουθεί επιστολή του κ. Θαλῆ Ν. Παπαδάκη, Κλινικού Ψυχολόγου-Ψυχοθεραπευτή και Προέδρου τοῦ Συλλόγου Ἑλλήνων Ψυχολόγων στον κ. Αντώνη Καρκαγιάννη, δημοσιογράφο και πρώην εκδότη της Καθημερινής (6.11.2005):

Πολυτονικό καὶ δυσλεξία

Ἀξιότιμε κ. Καρκαγιάννη,

Σᾶς γράφω ἐπειδὴ αὐτὲς τὶς μέρες, πολὺς θόρυβος καὶ κυρίως πολλὴ παραποίηση τῆς ἀλήθειας διαπράττεται γύρω ἀπὸ τὸ πολυτονικὸ καὶ τὴ δυσλεξία, ἀπ’ ἀφορμὴ τὴν τριετὴ ἔρευνα ποὺ ἔγινε στὸ Ἀνοικτὸ Ψυχοθεραπευτικὸ Κέντρο, καὶ τὸ βιβλίο ποὺ κυκλοφόρησε πρόσφατα («Ἡ Ἐκδίκηση τῶν Τόνων», Ἐναλλακτικὲς Ἐκδόσεις), ὁπότε χρειάζονται ὁρισμένες διευκρινίσεις:

1. Ἡ ἔρευνα ἄρχισε πρὶν 6 χρόνια καὶ ἡ πρώτη της φάση, ποὺ κράτησε 3 χρόνια, ἔγινε μὲ παιδιὰ φυσιολογικὰ Α΄, Β΄ καὶ Γ΄ τάξης τοῦ Δημοτικοῦ.

2. Σκοπός της ἦταν νὰ διερευνήσει τήν, παράδοξη, αὔξηση τοῦ ἀριθμοῦ μαθητῶν μὲ μαθησιακὲς δυσκολίες, ποὺ παρουσιάστηκε ἀπὸ τὶς ἀρχὲς τῆς δεκαετίας τοῦ ’90 στὸ Παιδοψυχιατρικὸ Τμῆμα τοῦ Α.Ψ.Κ.

3. Ἡ ἔρευνα, ποὺ πρωτοπαρουσιάσθηκε στὸ 18ο Πανελλήνιο Ψυχιατρικὸ Συνέδριο, στὴν Κῶ στὶς 17.5.04, δὲν ἔγινε «ἀπὸ ψυχιάτρους», ὅπως λέγεται καὶ γράφεται, ἀλλὰ ἀπὸ 21 ψυχολόγους καὶ ἕναν ψυχίατρο, τὸν κ. Ἰ.Κ. Τσέγκο, ποὺ εἶχε τὴν ἰδέα καὶ τὴν ἐποπτεία τῆς ἔρευνας.

4. Ἡ ἔρευνα δὲν ἐπιχορηγήθηκε ἀπὸ τὸ κράτος ἢ τὴν Ε.Ε. καὶ πραγματοποιήθηκε μὲ 50 φυσιολογικὰ παιδιὰ ποὺ φοιτοῦν σὲ σχολεῖα τοῦ λεκανοπεδίου ὅπου διδάσκονται, ὅλα φυσικά, τὸ «μονοτονικό».

5. Τὰ παιδιὰ ἦταν συμβατὰ μεταξύ τους ὡς πρὸς ὅλες τὶς μεταβλητὲς ἐκτὸς μόνον τῆς ἐκμάθησης, ἢ μή, τῶν ἀρχαίων ἑλληνικῶν, μεταβλητὴ ἡ ὁποία διεχώρησε τὰ παιδιὰ σὲ δύο ὁμάδες (μελέτης καί ἐλέγχου, ἢ «ἀρχαίων» καὶ «μονοτονικῶν»), ἐπειδὴ οἱ «ἀρχαῖοι» διδάσκονταν, ἐπιπλέον, γιὰ δύο ὧρες κάθε Σάββατο καὶ τὰ ἀρχαῖα ἑλληνικά, στὴν «Ἑλληνικὴ Ἀγωγή», μὲ πρωτοβουλία τῶν γονέων τους.

6. Ὅλα τὰ παιδιά ἐξετάστηκαν, στὴν ἀρχὴ καὶ στὸ τέλος τοῦ σχολικοῦ ἔτους (δηλαδὴ μετὰ ἀπὸ 9 μῆνες), μὲ διεθνῶς καθιερωμένες δοκιμασίες, προσαρμοσμένες καὶ σταθμισμένες στὸν ἑλληνικὸ πληθυσμό, ἀπὸ τὸ Πανεπιστήμιο Ἀθηνῶν (WISC καὶ «ΑΘΗΝΑ» τὲστ).

7. Τὰ ἀποτελέσματα ἔδειξαν ὅτι οἱ «ἀρχαῖοι» ὑπερτεροῦν τῶν «μονοτονικῶν», μὲ στατιστικῶς σημαντικὲς διαφορές, ὡς πρὸς τὶς ὀπτικοαντιληπτικὲς καὶ γνωστικὲς ἱκανότητες καὶ λειτουργίες, οἱ ὁποῖες, ὡς γνωστόν, συνεπάγονται καὶ περαιτέρω θετικὴ σχολικὴ ἐπίδοση. Κατὰ ὁρισμένους εἰδικοὺς μπορεῖ νὰ ἐπιδράσουν θετικὰ στὴν πρόληψη μαθησιακῶν δυσκολιῶν (δυσλεξία καὶ «δυσλεξίες») ἀλλὰ καὶ θεραπευτικὰ ὅταν οἱ δυσκολίες αὐτὲς ἐμφανισθοῦν. Ἡ δυσλεξία πάντως δὲν ἦταν ἀντικείμενο τῆς ἔρευνάς μας. Τὰ ἐρωτήματα, ποὺ ὁδήγησαν στὴν ἔρευνα, προέκυψαν ἀπὸ τὴν αὔξηση τοῦ ἀριθμοῦ τῶν μαθησιακῶν δυσκολιῶν, πολλὲς ἀπὸ τὶς ὁποῖες χαρακτηρίζονταν ἀπὸ τὰ Κέντρα Διάγνωσης, Ἀξιολόγησης καὶ Ὑποστήριξης (Κ.Δ.Α.Υ.) «ὡς δυσλεξίες».

Ἐπειδὴ ἡ ἀνωτέρω ἔρευνα εἶναι ἡ πρώτη καὶ ἡ μόνη ποὺ ἔχει γίνει κατὰ τὰ 23 χρόνια τῆς ἐπιβολῆς τῆς ἁπλοποιημένης γραφῆς, ἐλπίζουμε ὅτι θὰ δώσει ἔναυσμα καὶ γιὰ ἄλλες, ἐπιβεβαιώνοντας ἢ ἀμφισβητώντας τὰ δικά μας εὑρήματα. Ἡ ἔρευνά μας, πάντως, συνεχίζεται μὲ τὰ ἴδια παιδιά, ποὺ τώρα βρίσκονται σὲ μεγαλύτερη ἡλικία (ΣΤ΄ Δημοτικοῦ), κατὰ τὴν ὁποία διαφοροποιοῦνται τὰ ψυχοεκπαιδευτικὰ δεδομένα.

Τελειώνοντας, θὰ ἤθελα νὰ προσθέσω ὅτι, μετὰ ἀπὸ 23 χρόνια, ὅταν ἡ ἀναγνωσιμότητα κειμένων τύπου life style ὑπερτερεῖ ἐκείνης τοῦ Παπαδιαμάντη καὶ ὅπου ἡ ἡμιμάθεια τῶν φοιτητῶν θὰ πρέπει νὰ εἶναι ἐν γνώσει καὶ τοῦ ἐπιστολογράφου σας καθηγητοῦ κ. Θ. Τζαβάρα, λίγη περισσότερη ὑπευθυνότητα καὶ σοβαρότητα δὲν θὰ ἔβλαπτε. Ἄν τὰ “χρόνια ἔρευνας καὶ κλινικῆς δραστηριότητας δὲν τοῦ ἐπέτρεψαν (sic) νὰ διαβάσει κάποια σχετικὴ βιβλιογραφία”, αὐτὸ ὀφείλεται στὸ ὅτι, δυστυχῶς, τέτοια ἔρευνα πού, ἐπαναλαμβάνω δὲν ἀφορᾶ τὴν δυσλεξία, δὲν ὑπῆρξε! Ἄς διαβάσει λοιπὸν τὴν ἔρευνά μας καὶ ἄς ἐπιχειρήσει ἐνδεχομένως καὶ μία ὁ ἴδιος ἀντὶ νὰ ἐπιφορτίζει ἐσᾶς μὲ διαμεσολαβήσεις στὴν Ἱερὰ Σύνοδο!

Μὲ ἐξαιρετικὴ τιμή,

Θαλῆς Ν. Παπαδάκης, Κλινικὸς Ψυχολόγος-Ψυχοθεραπευτής, Πρόεδρος τοῦ Συλλόγου Ἑλλήνων Ψυχολόγων


Τετάρτη 6 Ιουλίου 2011

Σόφια-Πράγα

Η επιγραφή στην επάνω φωτογραφία γραμμένη με  σπρέϊ
γράφει (σε ελεύθερη μετάφραση):
"Προχωρείστε με την Εποχή" (δηλ. μη μένετε πίσω, στα παλιά)

Ένα ενδιαφέρον, κατά την γνώμη μου, άρθρο από την γαλλική Le Monde , το οποίο παρουσιάζει τις κοινωνικές διεργασίες καθώς και τις υπόγειες αλλαγές νοοτροπίας και συμπεριφοράς, που συμβαίνουν στις πρώην χώρες του Σοβιετικού Μπλοκ και που σπάνια τραβούν την προσοχή των Διεθνών ΜΜΕ. Αφορμή για το άρθρο τα όσα συνέβησαν πρόσφατα στην Σόφια και το γνωστό, όχι μόνον στους κατοίκους της, αλλά και στους επισκέπτες της, Μνημείο του Κόκκινου Στρατού. Όπως σχολιάζει μάλιστα η ηλεκτρονική έκδοση της βρετανικής "Νταίηλυ Μαίηλ" για το ίδιο θέμα: "Πριν από 20 χρόνια θα σε πυροβολούσαν αν πλησίαζες πολύ κοντά στο μνημείο"!
ΔΕΕ

Η Σόφια δεν είναι Πράγα
Le Monde
Τα δύο κομάντο έδρασαν αθόρυβα, με την κάλυψη της νύχτας: το πρώτο για να «μετατρέψει» τα αγάλματα του ανάγλυφου του Μνημείου του Κόκκινου Στρατού, το δεύτερο για να τους φέρει πίσω στην αρχική τους κατάσταση με υδροβολή.
Ο Captain America ξαναέγινε έτσι ο Σοβιετικός στρατιώτης επισείοντας ένα πολυβόλο. Ομοίως και o Άγιος Βασίλης (Coca-Cola), ο Σούπερμαν, ο Τζόκερ, ο κλόουν Ronald McDonald ... Όλοι αυτοί οι υπερήρωες και τα εμβληματικά πρόσωπα της αμερικανικής κουλτούρας τα οποία, σύμφωνα με την επιγραφή που άφησαν οι δράστες της πειρατείας, έπρεπε να επανέλθουν «στη σωστή κατεύθυνση» (ή «σε αρμονία με την εποχή») έζησαν μόνο για λίγες μέρες.

Η πρώτη ομάδα παραμένει ανώνυμη, προς μεγάλη λύπη των Σοφιανών οπαδών τους, η ταυτότητα του εμπνευστή αυτής της επιχείρησης, η οποία ήδη ονομάστηκε βουλγαρικό Banksy, παραμένει μυστήριο, αν και πολλές φήμες κυκλοφορούν στην πόλη. Η βουλγαρική αστυνομία, που την αναζητεί για «βανδαλισμό» , ισχυρίζεται ότι διαθέτει μια φωτογραφία από κάμερα παρακολούθησης.
 
Το μνημείο σε ...κανονική κατάσταση.

Τα μέλη του δεύτερου κομάντο καλύπτουν πλήρως την δράση τους: πρόκειται για αγωνιστές του βουλγαρορωσικό Φόρουμ, μια σκοτεινή ΜΚΟ που θεωρείται συχνά ως αντιπρόσωπος επιρροής της Μόσχας. Αλλά ούτως ή άλλως, οι Αμερικανοί υπερήρωες δεν θα ήταν μακρόβιοι: η Δημαρχία της Σόφιας είχε επίσης προγραμματίσει να καθαρίσει το ανάγλυφο, οι υπάλληλοι της απλώς ξεπεράστηκαν από τους Βουλγαρορώσους ακτιβιστές.
Η παρουσία αυτού του επιβλητικού μνημείου στη δόξα του «Απελευθερωτικού Στρατού», που χτίστηκε το 1954, χωρίζει για αρκετά χρόνια τη βουλγαρική πολιτική τάξη. Η αντικομουνιστική δεξιά ζήτησε - με χλιαρή πεποίθηση - την μετακίνησή του, ενώ οι Σοσιαλιστές κληρονόμοι του βουλγαρικού Κομμουνιστικού Κόμματος το υποστήριζαν πάντα.
Η εφήμερη «μεταμόρφωση» προκάλεσε όμως αρνητικές αντιδράσεις, δεξιά και αριστερά. Ο Υπουργός Πολιτισμού, Vejdi Rashidov, της κεντροδεξιάς κυβέρνησης του GERB, έδωσε τον τόνο μιλώντας για «έγκλημα».

Μετά τον ...εκσυγχρονισμό.

Αλλά σπάνια το έργο ενός «εγκληματία» θα έχει προκαλέσει τέτοια τρέλλα. Από την περασμένη Παρασκευή, Σοφιανοί, πολλοί από αυτούς νέοι, έχουν κυριολεκτικά κατακτήσει τη πλατεία του μνημείου για να θαυμάσουν με τα μάτια τους πώς ο γενειοφόρος επίτροπος του Κόκκινου Στρατού είχε γίνει ένας συμπαθητικός Άγιος Βασίλης. Για να μην αναφέρουμε το νεαρό διοικητή με το μυώδες στήθος σε V που φυσικά έγινε Σούπερμαν ... Οι επισκέπτες φωτογραφίστηκαν, γελάσανε, έφαγαν παγωτά και ήπιαν μπύρα από το μπουκάλι. Τα παιδιά ήρθαν, ως συνήθως, με τα ποδήλατα και τα πατίνια τους. Φυσικά, υπάρχουν επίσης άνθρωποι που διαμαρτυρήθηκαν: δεν πρέπει να πειραχτούν τα μνημεία, είναι ιεροσυλία, είπαν. Με το δίκιο τους, σίγουρα.
Τέλος πάντων, από χθες το βράδυ μπορούν να κοιμηθούν ήσυχοι: οι αρχές τους έδωσαν δίκιο καταγγέλλοντας μεγαλοφώνως τον «βανδαλισμό» των δραστών.
Στα μέσα ενημέρωσης, αυτό το επεισόδιο ενεργοποίησε επίσης την συζήτηση για το ρόλο του σοβιετικού στρατού στη Βουλγαρία: απελευθέρωση ή δύναμη κατοχής; Και το κυριότερο τι θα κάνουν με τα μνημεία για τη δόξα του, γνωρίζοντας ότι - είναι ιστορικό γεγονός – ο στρατός του Στάλιν προέλασε χωρίς αντίσταση στη Βουλγαρία (και χωρίς ανθρώπινες απώλειες).
Την τέταρτη ημέρα αυτής της ιστορίας, η ρωσική πρεσβεία αντέδρασε τελικά με ένα καυστικό δελτίο τύπου. «Η μνήμη εκείνων που απελευθέρωσαν την Ευρώπη και τη Βουλγαρία από το φασισμό αμαυρώθηκε με ιδιαίτερα κυνικό και βρώμικο τρόπο» , δήλωσαν οι διπλωμάτες της Μόσχας. Προσθέτοντας ότι η ενέργεια αυτή ήταν «χωρίς προηγούμενο ενώ παρόμοια μνημεία υπάρχουν σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες» . Μια αρκετά περίεργη παρατήρηση, γιατί φαίνεται να ξεχνά την ολοκληρωτική απομάκρυνση του Χάλκινου Στρατιώτη από το κέντρο του Ταλίν (Εσθονία). Ένα μέτρο που είχε προκαλέσει μια μακρύ διπλωματική κρίση – για τη ακρίβεια, άνευ προηγουμένου- με τη Ρωσία. Αλλά το γεγονός ότι αυτή η τελευταία «βεβήλωση» πραγματοποιήθηκε στη -a priori- πιο φιλορωσική χώρα της περιοχής συγκλόνισε σίγουρα τους Ρώσους διπλωμάτες. Και η φύση του επίσης. Η παρωδία αυτή προκάλεσε τόσες πολλές ερμηνείες, που κυμαίνονται από θαυμασμό έως αηδία, περνώντας από την διαπίστωση ότι «όλες οι προπαγάνδες είναι ίσες».
Ο παροξυσμός θέλησε την ίδια ώρα που οι υπερήρωες εξαφανίζονταν από τα μηχανήματα νεροβολής των φιλορώσων ακτιβιστών, να έκανε ένα ροζ άρμα μάχης την θριαμβευτική είσοδο στην Πράγα, την πρωτεύουσα της Τσεχίας.

Το ροζ τανκς!

Μάλλον επιστροφή. Το σοβιετικό άρμα είχε ξαναβαφτεί από τον καλλιτέχνη David Cerny και συμπληρωθεί το 1991 για το «αντίο στον κομμουνισμό». Εκείνη την εποχή αυτό το «έργο» είχε προκαλέσει επίσης διαμάχες. Σήμερα όμως γιορτάζεται από τους Τσέχους ως αποφασιστική συμβολή της μεταμοντέρνας τέχνης, και αυτή η πρωτοβουλία υποστηρίζεται από την κυβέρνηση της χώρας. Αλλά η Σόφια δεν είναι Πράγα. Και να ακριβολογούμε, στη Βουλγαρία, ούτε ο Τσέχος καλλιτέχνης είναι ευπρόσδεκτος. Εδώ δεν έχουν χωνέψει ακόμα οι Βούλγαροι την προσβολή του έργου του Entropa, που διακωμωδεί τις 27 χώρες μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης από ένα στερεότυπο που συνοδεύει την εικόνα τους.
Η «χώρα των τριαντάφυλλων» είχε ζωγραφιστεί με τουρκικές τουαλέτες.
Πρακτικά δεν γέλασε κανείς εδώ: «προσβολή», «προσβολή της βουλγαρικής ταυτότητας» ...
Ο Slavtcho Atanasov, δήμαρχος του Πλόβντιβ (Φιλιππούπολη), της πόλης που θεωρείται η πολιτιστική πρωτεύουσα της Βουλγαρίας, είχε κηρύξει τότε τον Τσέχο καλλιτέχνη ως persona non grata στην πόλη του.

Le Monde.fr
22.06.2011



Και τα σχόλια των Βρετανών
(από την ηλεκτρονική έκδοση της Νταίηλυ Μαίηλ)

17th June 2011

Twenty years ago you would have been shot for stepping too close to this monument in Sofia in Bulgaria. But after the smashing of the Berlin Wall, statues celebrating communist rule appear to be fair game to the graffiti artists of the former Soviet block in Eastern Europe.
An anonymous artist transformed Russian Red Army soldiers from a monument in the city of Sofia, in Bulgaria, into popular superheroes and cartoon characters. Taking centre stage is Superman with his distinctive red cape and blue suit. To the left is Santa Claus and to the right Ronald McDonald, the mascot of the fast-food giant McDonalds, and the Joker also makes an appearance. Below the graffiti artist has sprayed "Moving with the times" in Bulgarian black paint. The "artistic vandalism" appeared this morning - but it is still not clear who is behind the colourful display. The giant monument was built to commemorate the 10th anniversary of the Russian 'liberation' of Bulgaria in 1944. It is regarded as the prime example of the forceful socialist-realism of the period. The place of honour goes to a Red Army soldier atop a column, surrounded by animated cast-iron sculptural groups depicting determined, gun-waving soldiers and members of the proletariat.

Read more: http://www.dailymail.co.uk/news/article-2004814/Is-bird-Is-plane-No-Superman-friends-painted-Soviet-statue-Banksy-Bulgaria.html#ixzz1Qbt2FrYv




Τρίτη 5 Ιουλίου 2011

Το Ισλάμ ως γεωπολιτικό εργαλείο για τον έλεγχο της Μέσης Ανατολής


Στην ιστοσελίδα  http://www.globalresearch.ca/index.php?context=va&aid=25199 αναρτήθηκε ένα εξαιρετικό άρθρο ενός πεπειραμένου αναλυτή του χώρου των ισλαμικών κρατών, με άριστη γνώση των γεωπολιτικών ισορροπιών και των παιχνιδιών εξουσίας στην περιοχή, του Mahdi Darius Nazemroaya, ερευνητή του Κέντρου Έρευνας της Παγκοσμιοποίησης (Centre for Research on Globalization). Το παραθέτουμε αμέσως παρακάτω, τόσο στο αγγλικό πρωτότυπο, όσο και με την επιμελημένη μετάφραση στα ελληνικά από τον "Κριστιάν", ο οποίος το επισήμανε και το ανήρτησε στην ιστοσελίδα του "Ινφογνώμονα" http://infognomonpolitics.blogspot.com/2011/07/blog-post_1487.html. Πιστεύω ότι πρέπει να μελετηθεί από όλους μας.
ΔΕΕ
The Powers of Manipulation:
Islam as a Geopolitical Tool to Control the Middle East
by Mahdi Darius Nazemroaya

As Washington and its cohorts march towards the Eurasian Heartland, they have tried to manipulate Islam as a geo-political tool. They have created political and social chaos in the process. Along the way they have tried to redefine Islam and to subordinate it to the interests of global capital by ushering in a new generation of so-called Islamists, chiefly amongst the Arabs.

 The Project to Redefine Islam: Turkey as the New Model and “Calvinist Islam”
Turkey in its present form is now being presented as the democratic model for the rebelling Arab masses to follow. It is true that Ankara has progressed since the days it used to ban Kurdish from being spoken in public, but Turkey is not a functional democracy and is very much a kleptocracy with fascist tendencies.
The military still plays a huge role in the affairs of the state and government. The term “deep state,” which denotes a state run secretly from the top-down by unaccountable bodies and individuals, in fact originates from Turkey. Civil rights are still not respected in Turkey and candidates for public office have to be approved by the state apparatus and the groups controlling them, which try to filter out anyone that would go against the status quo in Turkey.
Turkey is not being presented as a model for the Arabs due to its democratic qualifications. It is being presented as the political model for the Arabs, because of a project of political and socio-economic “bida” (innovation) involving the manipulation of Islam.
Although very popular, the Turkish Justice and Development Party or JDP (Adalet ve Kalkinma Partisi or AKP) was allowed to come into power in 2002, without opposition by the Turkish military and the Turkish courts. Before this there was little tolerance for political Islam in Turkey. The JDP/AKP was founded in 2001 and the timing of their founding and their electoral win in 2002 was also tied to the objective of redrawing Southwest Asia and North Africa.
This project to manipulate and redefine Islam seeks to subordinate Islam to dominant World Order capitalist interests through a new wave of "political Islamism", such as the JDP/AKP. A new strand of Islam is thereby being fashioned through what has come to be called “Calvinist Islam” or a “Muslim version of the Protestant work ethic.” It is this model that is been nurtured in Turkey and now being presented to Egypt and the Arabs by Washington and Brussels.
This “Calvinist Islam” also has no problem with the “reba” or interest system, which is prohibited under Islam. It is this system that is used to enslave individuals and societies with the chains of debt to global capitalism. It is in this context that the European Bank of Reconstruction and Development (EBRD) is calling for so-called “democratic reforms” in the Arab World.
The ruling families of Saudi Arabia and the Arab petro-sheikhdoms are also partners in the enslavement of the Arab world through debt. In this regard Qatar and the Arab sheikhdoms of the Persian Gulf are in the process of creating a Middle East Development Bank that is intended to give loans to Arab countries to support their "transition towards democracy". The democracy promotion mission of the Middle East Development Bank is ironic because the countries forming it are all staunch dictatorships. It is also this subordination of Islam to global capitalism that is causing internal friction in Iran.


Opening the Door for a New Generation of Islamists
The hope in Washington is that this “Calvinist Islam” will take root with a new generation of Islamists under the banner of new democratic states. These governments will effectively enslave their countries by placing them further into debt and selling national assets. They will help subvert the region extending from North Africa to Southwest and Central Asia as the area is being balkanized and restructured in the image of Israel under ethnocratic systems.
Tel Aviv will also wield wide influence amongst these new states. Hand-in-hand with this project, different forms of ethno-linguistic nationalism and religious intolerance are also being promoted to divide the region. Turkey also plays an important, because it is one of the cradle for this new generation of Islamists. Saudi Arabia too plays a role in supporting the militant wing of these Islamists.

Washington's Restructuring of the Geo-Strategic Chessboard
Targeting Iran and Syria is part of the larger strategy of controlling Eurasia. Chinese interests have been attacked everywhere on the global map. Sudan has been balkanized and both North Sudan and South Sudan are headed towards conflict. Libya has been attacked and is in the process of being balkanized. Syria is being pressured to surrender and fall into line. The U.S. and Britain are now integrating their national security councils, which parallels Anglo-American bodies from the Second World War.
Targeting Pakistan is also connected to neutralizing Iran and attacking Chinese interests and any future unity in Eurasia. In this regard, the U.S. and NATO have militarized the waters around Yemen. At the same time in Eastern Europe, the U.S. is building its fortifications in Poland, Bulgaria, and Romania to neutralize Russia and the former Soviet republics. Belarus and Ukraine are being put under increasing pressure too. All these steps are part of a military strategy to encircle Eurasia and to either control its energy supplies or the flow of energy towards China. Even Cuba and Venezuela are under increasing threat. The military noose is globally being tightened by Washington. It appears that new Islamist parties are being formed and groomed by the Al-Sauds with the help of Turkey to take power in Arab capitals. Such governments will work to subordinate their respective states. The Pentagon, NATO, and Israel may even select some of these new governments to justify new wars.
It has to be mentioned that Norman Podhoretz, a original member of the Project for a New American Century (PNAC), in 2008 suggest an apocalyptic future scenario in which Israel launches a nuclear war against Iran, Syria, and Egypt amongst its other neighbouring countries. This would include Lebanon and Jordan. Podhoretz described an expansionist Israel and even suggested that the Israelis would militarily occupy the oil fields of the Persian Gulf.
What came across as odd in 2008 was the suggestion by Podhoretz, which was influenced by the strategic analysis of the Center for Strategic and International Studies (CSIS), that Tel Aviv would launch a nuclear attack on its staunch Egyptian allies ruling Cairo under President Mubarak. Despite the fact that the old regime still remains, Mubarak is no longer in power in Cairo. The Egyptian military still gives orders, but Islamists may come to power. This is occuring despite the fact that Islam continues to be demonized by the U.S. and most of its NATO allies.

Η περικύκλωση του Ιράν

Unknown Future: What Next?
The U.S., the E.U., and Israel are trying to use the upheavals in the Turko-Arabo-Iranic World to further their own objectives including the war on Libya and the support of an Islamic insurrection in Syria. Along with the Al-Sauds, they are attempting to spread “fitna” or division amongst the peoples of Southwest Asia and North Africa. The Israeli-Khaliji strategic alliance, formed by Tel Aviv and the ruling Arab families in the Persian Gulf, is crucial in this regard.
In Egypt the social upheaval is far from over and the people are become more radical. This is resulting in concessions by the military junta in Cairo. The protest movement is now starting to address the role of Israel and its relationship to the military junta. In Tunisia too, the popular stream is headed towards radicalization.
Washington and its cohorts are playing with fire. They may think that this period of chaos presents an excellent opportunity for confrontation with Iran and Syria. The upheaval that has taken root in the Turko-Arabo-Iranic World will have unpredictable results. The resilience of the peoples in Bahrain and Yemen under the threats of increased state-sponsored violence indicates the articulation of more cohesive anti-US and Anti-Zionist protest movement.

Mahdi Darius Nazemroaya specializes in the Middle East and Central Asia. He is a Research Associate of the the Centre for Research on Globalization (CRG).
Το Ισλάμ ως γεωπολιτικό εργαλείο
για τον έλεγχο της Μέσης Ανατολής
του Mahdi Darius Nazemroaya*, Global Research, 2 Ιουλίου 2011.

Καθώς η Ουάσιγκτον και οι λεγεώνες της προελαύνουν προς το κέντρο της Ευρασίας, προσπάθησαν να χειραγωγήσουν το Ισλάμ ως γεωπολιτικό εργαλείο. Δημιούργησαν πολιτικό και κοινωνικό χάος στη διαδικασία εφαρμογής. Προσπάθησαν να επαναπροσδιορίσουν το Ισλάμ και να το εξαρτήσουν από τα συμφέροντα του παγκόσμιου κεφαλαίου πλασάροντας τη νέα γενιά των λεγόμενων Ισλαμιστών, κυρίως μεταξύ των Αράβων.

Το σχέδιο επαναπροσδιορισμού του Ισλάμ:
η Τουρκία ως Νέο Μοντέλο και το «Καλβινιστικό Ισλάμ».
Η Τουρκία με την παρούσα μορφή της, παρουσιάζεται σήμερα ως το δημοκρατικό μοντέλο που πρέπει να ακολουθήσουν οι επαναστατημένες αραβικές μάζες. Είναι αλήθεια ότι η Άγκυρα έχει προχωρήσει από την εποχή που απαγόρευε στους Κούρδους να μιλήσουν δημόσια, αλλά η Τουρκία δεν είναι μια λειτουργική δημοκρατία και είναι περισσότερο μια κλεπτοκρατία με φασιστικές τάσεις.
Ο στρατός εξακολουθεί να παίζει τεράστιο ρόλο στις κρατικές και κυβερνητικές υποθέσεις. Ο όρος «βαθύ κράτος», το οποίο υποδηλώνει μια κατάσταση που υφίσταται κρυφά από την κορυφή προς τα κάτω από ασύδοτους φορείς και άτομα, στην πραγματικότητα προέρχεται από την ίδια τη Τουρκία. Τα πολιτικά δικαιώματα εξακολουθούν να μην είναι σεβαστά στην Τουρκία και οι υποψήφιοι για δημόσια αξιώματα πρέπει να εγκριθούν από τον κρατικό μηχανισμό και τις ομάδες ελέγχου του, που προσπαθούν να αποβάλουν όποιον είναι αντίθετο με το status quo. Η Τουρκία δεν παρουσιάζεται ως μοντέλο για τους Άραβες, λόγω δημοκρατικής μορφής. Παρουσιάζεται ως τέτοιο, λόγω ενός σχεδίου για πολιτικο-κοινωνικο-οικονομικό «BIDA» (καινοτομία) που αποσκοπεί στη χειραγώγηση του Ισλάμ.
Παρά το γεγονός ότι είναι πολύ δημοφιλές, το τουρκικό Κόμμα Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης (Adalet ve Kalkinma Partisi ή ΑΚΡ) μπόρεσε να τεθεί σε ισχύ το 2002, χωρίς αντίσταση από τον τουρκικό στρατό και τα τουρκικά δικαστήρια. Πριν από αυτό, υπήρχε ελάχιστη ανοχή για πολιτικό Ισλάμ στην Τουρκία. Το ΑΚΡ ιδρύθηκε το 2001 και η χρονική στιγμή της ίδρυσής του και της εκλογικής νίκης του το 2002 συνδεόταν επίσης με την επαναχάραξη της πολιτικής στην Νοτιοδυτική Ασίας και Βόρεια Αφρική. Πρόκειται για ένα σχέδιο χειραγώγησης του Ισλάμ και υποταγής του στην κυρίαρχη νέα παγκόσμια τάξη των καπιταλιστικών συμφερόντων μέσω ενός νέου κύματος «πολιτικού Ισλάμ», όπως το ΑΚΡ.
Διαμορφώνεται με αυτό το τρόπο μια νέα πτυχή του Ισλάμ που τείνει να ονομαστεί «καλβινιστικό Ισλάμ» ή «μουσουλμανική έκδοση της προτεσταντικής ηθικής». Αυτό το μοντέλο καλλιεργήθηκε στην Τουρκία που σήμερα παρουσιάζεται σαν μοντέλο στην Αίγυπτο και στους Άραβες από την Ουάσιγκτον και τις Βρυξέλλες. Αυτό το «καλβινιστικό Ισλάμ" μεταξύ άλλων, δεν εμφανίζεται να έχει κανένα πρόβλημα με τη ρίμπα (Reba) ή τόκο που απαγορεύεται από το Ισλάμ. Είναι αυτό το σύστημα που χρησιμοποιείται για να υποδουλωθούν τα άτομα και οι κοινωνίες στις αλυσίδες του χρέους του παγκόσμιου καπιταλισμού. Είναι σε αυτό το πλαίσιο που η Ευρωπαϊκή Τράπεζα Ανασυγκρότησης και Ανάπτυξης (European Bank of Reconstruction and Development EBRD, ΕΤΑΑ), ζητά τις λεγόμενες «δημοκρατικές μεταρρυθμίσεις» στον αραβικό κόσμο.
Οι κυβερνώσες οικογένειες της Σαουδικής Αραβίας και των Αραβικών Εμιράτων είναι επίσης εταίροι στην υποδούλωση του αραβικού κόσμου στο σύστημα του χρέους. Από αυτή την άποψη το Κατάρ και τα Αραβικά Εμιράτα του Περσικού Κόλπου βρίσκονται στη διαδικασία της δημιουργίας μιας Τράπεζας Ανάπτυξης της Μέσης Ανατολής (Middle East Development Bank) που έχει στόχο να χορηγήσει δάνεια προς τις αραβικές χώρες για την υποστήριξη της «μετάβαση προς τη δημοκρατία» τους. Η αποστολή της προώθησης της δημοκρατίας από την Τράπεζα Ανάπτυξης της Μέσης Ανατολής είναι ειρωνική, καθώς οι χώρες που την αποτελούν είναι όλες στυγνές δικτατορίες.
Είναι, επίσης, αυτή η υποταγή του Ισλάμ στον παγκόσμιο καπιταλισμό που προκαλεί εσωτερικές τριβές στο Ιράν.

Ανοίγοντας την πόρτα για μια νέα γενεά Ισλαμιστών
Η ελπίδα της Ουάσινγκτον είναι ότι αυτό το «καλβινιστικό Ισλάμ" θα ριζώσει με μια νέα γενιά ισλαμιστών κάτω από τη σημαία των νέων δημοκρατικών κρατών. Αυτές οι κυβερνήσεις θα υποδουλώσουν πράγματι τις χώρες τους υποβάλλοντας τες σε περισσότερο χρέη και πουλώντας το εθνικό πλούτο τους. Θα βοηθήσουν να ανατραπεί η περιοχή που επεκτείνεται από τη Βόρεια Αφρική στη Νοτιοδυτική και Κεντρική Ασία, καθώς οδηγείται σε βαλκανιοποίηση και αναδιάρθρωση.
Το Τελ Αβίβ προορίζεται να ασκήσει μεγάλη επιρροή σ’ αυτά τα νέα κράτη.
Παράλληλα με αυτό το σχέδιο, θα προωθούν επίσης διαφορετικές μορφές εθνογλωσσικού εθνικισμού και θρησκευτική μισαλλοδοξία για τη διαίρεση της περιοχής.
Η Τουρκία διαδραματίζει επίσης σημαντικό ρόλο, γιατί είναι ένα από τα λίκνα αυτής της νέας γενιάς ισλαμιστών. Η Σαουδική Αραβία παίζει επίσης πολύ σημαντικό ρόλο στην υποστήριξη της μαχόμενης πτέρυγας αυτών των ισλαμιστών.

Αναδιάρθρωση της Γεωστρατηγικής Σκακιέρας από τη Ουάσιγκτον
Η στόχευση του Ιράν και της Συρίας αποτελεί μέρος της ευρύτερης στρατηγικής για τον έλεγχο της Ευρασίας. Τα κινεζικά συμφέροντα έχουν δεχθεί επιθέσεις παντού στον παγκόσμιο χάρτη. Το Σουδάν έχει βαλκανιοποιηθεί και τόσο το Βόρειο Σουδάν όσο και το Νότιο Σουδάν οδηγούνται σε σύγκρουση. Η Λιβύη δέχτηκε επίθεση και είναι στο στάδιο της βαλκανιοποίησης.
Η Συρία πιέζεται να παραδοθεί και να ευθυγραμμιστεί.
Οι ΗΠΑ και η Βρετανία ενσωμάτωσαν τώρα τα εθνικά συμβούλια ασφάλειάς τους, που παραλληλίζουν τους αγγλοαμερικανικούς φορείς όπως στον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο.
Η στόχευση του Πακιστάν συνδέεται επίσης με την εξουδετέρωση του Ιράν και επιτίθεται στα κινεζικά συμφέροντα, καθώς και σε κάθε μελλοντική ενότητα στην Ευρασία.
Από αυτή την άποψη, οι ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ έχουν στρατιωτικοποιήσει τα ύδατα γύρω από την Υεμένη. Παράλληλα, στην Ανατολική Ευρώπη, οι ΗΠΑ ενισχύει τις στρατιωτικές βάσεις της στη Πολωνία, Βουλγαρία και Ρουμανία για να εξουδετερώσουν τη Ρωσία και τις πρώην σοβιετικές δημοκρατίες. Η Λευκορωσία και η Ουκρανία τίθενται υπό αυξανόμενη πίεση.
Όλα αυτά τα βήματα αποτελούν μέρος μιας στρατιωτικής στρατηγικής για την περικύκλωση της Ευρασίας και τον έλεγχο της ροής ενέργειας προς την Κίνα. Ακόμη η Κούβα και η Βενεζουέλα είναι υπό αυξανόμενη απειλή. Η στρατιωτική θηλιά σφίγγεται παγκοσμίως από την Ουάσιγκτον.
Φαίνεται ότι τα νέα ισλαμικά κόμματα που διαμορφώθηκαν και καλλωπιστήκαν από τους Αλ-Σάουντ με τη βοήθεια της Τουρκίας θα αναλάβουν την εξουσία στις αραβικές πρωτεύουσες. Τέτοιες κυβερνήσεις θα εργαστούν για να υποδουλώσουν τα αντίστοιχα κράτη τους.
Το Πεντάγωνο, το ΝΑΤΟ, και το Ισραήλ μπορούν να επιλέξουν ακόμα και μερικές από αυτές τις νέες κυβερνήσεις για να δικαιολογήσουν νέους πολέμους.
Ας σημειωθεί ότι ο Norman Podhoretz, αρχικό μέλος του Προγράμματος για ένα Νέο Αμερικάνικο Αιώνα (Project for a New American Century, PNAC), το 2008 υποδείκνυε ένα αποκαλυπτικό μελλοντικό σενάριο στο οποίο το Ισραήλ ξεκινούσε πυρηνικό πόλεμο έναντι του Ιράν, της Συρία και της Αίγυπτου μεταξύ άλλων γειτονικών χωρών του. Αυτό θα περιλάμβανε τον Λίβανο και την Ιορδανία. Ο Podhoretz περιέγραφε ένα επεκτατικό Ισραήλ, και μάλιστα ότι οι Ισραηλινοί θα καταλάμβαναν στρατιωτικά τις πετρελαιοπηγές του Περσικού Κόλπου.
Αυτό που ήταν περίεργο ήταν ο υπαινιγμός του Podhoretz το 2008, ο οποίος επηρεάστηκε από τη στρατηγική ανάλυση του Κέντρου Στρατηγικών και Διεθνών Μελετών (Center for Strategic and International Studies, CSIS), ότι το Τελ Αβίβ θα ξεκινούσε πυρηνική επίθεση κατά του αφοσιωμένου Αιγύπτιου συμμάχου του που κυβερνούσε στο Καΐρο υπό τον Πρόεδρο Μουμπάρακ. Παρά το γεγονός ότι το παλαιό καθεστώς εξακολουθεί να παραμένει, ο Μουμπάρακ δεν είναι πλέον στην εξουσία στο Κάιρο. Ο αιγυπτιακός στρατός εξακολουθεί να δίνει διαταγές, αλλά οι ισλαμιστές μπορεί να έρθουν στην εξουσία. Και αυτό συμβαίνει παρά το γεγονός ότι το Ισλάμ εξακολουθεί να δαιμονοποιείται από τις ΗΠΑ και τους περισσότερους συμμάχους τους στο ΝΑΤΟ.

Άγνωστο μέλλον: Τι ακολουθεί;
Οι ΗΠΑ, η ΕΕ, και το Ισραήλ προσπαθούν να χρησιμοποιήσουν τις αναταραχές στον τουρκο-αραβο-ιρανικό κόσμο για να επιβάλουν τους περαιτέρω δικούς τους στόχους, συμπεριλαμβανομένου του πολέμου στη Λιβύη και την υποστήριξη μιας ισλαμικής εξέγερσης στη Συρία. Μαζί με τους Αλ-Σάουντ, προσπαθούν να διαδώσουν την «fitna» ή τη διάσπαση των λαών της νοτιοδυτικής Ασίας και της Βόρειας Αφρικής. Η ισραηλινο-Khaliji στρατηγική συμμαχία, που σχηματίστηκε από το Τελ Αβίβ και τις κυβερνούσες αραβικές οικογένειες στον Περσικό Κόλπο, είναι ζωτικής σημασίας στο θέμα αυτό. Στην Αίγυπτο η κοινωνική αναταραχή δεν τέλειωσε καθόλου και οι άνθρωποι γίνονται πιο ριζοσπαστικοί. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα να γίνονται κάποιες παραχωρήσεις από τη στρατιωτική χούντα. Το κίνημα διαμαρτυρίας αρχίζει τώρα να αντιμετωπίζει το ρόλο του Ισραήλ και τη σχέση του με τη στρατιωτική χούντα. Στην Τυνησία επίσης, το λαϊκό κίνημα ριζοσπαστικοποιείται.
Η Ουάσιγκτον και οι σύμμαχοι της παίζουν με τη φωτιά. Μπορούν να πιστεύουν ότι αυτή η χαοτική περίοδος αποτελεί εξαιρετική ευκαιρία για την αντιπαράθεση με το Ιράν και τη Συρία. Η αναταραχή που έχει ριζώσει στο τουρκο-αραβο-ιρανικό κόσμο θα έχει απρόβλεπτα αποτελέσματα. Η ανθεκτικότητα των λαών του Μπαχρέιν και της Υεμένης υπό την απειλή αυξημένης κρατικής βίας δείχνει την άρθρωση συνεκτικότερου αντιαμερικανικού και αντισιωνιστικού κινήματος διαμαρτυρίας.

*Ο Mahdi Darius Nazemroaya είναι ειδικός για θέματα Μέσης Ανατολής και Κεντρικής Ασίας. Είναι επιστημονικός συνεργάτης του Κέντρου Έρευνας για την Παγκοσμιοποίηση (CRG).

Κριστιάν

Τα Σκόπια κλέβουν και την ιστορία της Βουλγαρίας!


Τα Σκόπια κλέβουν και την ιστορία της Βουλγαρίας!
Τι λένε τα βουλγαρικά ΜΜΕ.

Ένα επιβλητικό μνημείο του διάσημου κατά το μεσαίωνα Τσάρου Σαμουήλ στήθηκε στα Σκόπια χθες την Τρίτη. Το 5 μέτρων μαρμάρινο άγαλμα τοποθετήθηκε στην κεντρική πλατεία των Σκοπίων κοντά στο πρόσφατα ανεγερθέν άγαλμα του Μεγάλου Αλεξάνδρου.
Το βουλγαρικό Novinite αναφέρει χαρακτηριστικά:
"Το επίσημο δόγμα της πΓΔΜ, εμπνευσμένο από την προπαγάνδα της κομμουνιστικής Γιουγκοσλαβίας του Τίτο, θεωρεί τον Σαμουήλ τσάρο της μεγάλης μεσαιωνικής «Μακεδονικής» αυτοκρατορίας, ένας ισχυρισμός που βασίζεται αποκλειστικά στη γεωγραφική εμβέλεια του Πρώτου βουλγαρικού κράτους στα Βαλκάνια (681 μ.Χ.- 1018 μ.Χ.), το οποίο περιελάμβανε εδάφη από τη Μαύρη Θάλασσα έως την Αδριατική, όπου νοτιοδυτικές πόλεις όπως η Aχρίδα ήταν αποφασιστικής σημασίας. Ένα από τα βαρύτερα πλήγματα του δόγματος του λεγόμενου «μακεδονισμού» το οποίο κάνει λόγο για ξεχωριστή ιστορική ταυτότητα του σύγχρονου «Μακεδονικού» έθνος είναι η Επιγραφή στην Μπίτολα (Μοναστήρι) του τσάρου Ιβάν Βλαντισλάβ, ανιψιού του Σαμουήλ, στην οποία λέει ότι το φρούριο της Μπίτολα κοντά στην Aχρίδα ξαναχτίστηκε το 1015-1016 "από τον Ιβάν, τον τσάρο της Βουλγαρίας", ο οποίος ήταν "Βούλγαρος από τη γέννηση", "ως καταφύγιο και για τη σωτηρία της ζωής των Βουλγάρων."

Ο Τσάρος Σαμουήλ και ο Βασίλειος Β' ο Βουλγαροκτόνος
Ο Τσάρος Σαμουήλ γεννήθηκε το 976. Ηταν ο νεότερος γιος του Διοικητή της Δυτικής Μακεδονίας «κόμη Νικολάου» και αναδείχθηκε μία από τις πιο αξιόλογες προσωπικότητες της μεσαιωνικής βουλγαρικής ιστορίας. Αγωνίστηκε αρχικά μαζί με τους τρεις αδερφούς του, Δαβίδ, Μωυσή και Ααρών, και μετά τον θάνατό τους (ή κατά ορισμένες πηγές τη δολοφονία τους) έμεινε μόνος ηγέτης των Βουλγάρων στον αγώνα αποτίναξης της βυζαντινής κυριαρχίας που είχε καταλύσει το βουλγαρικό κράτος και είχε εδραιωθεί με τις νικηφόρες εκστρατείες του βυζαντινού αυτοκράτορα Ιωάννη Τσιμισκή (969-976). Ο Τσιμισκής, συνεπικουρούμενος αρχικά από τον ρώσο πρίγκιπα Σβιατοσλάβ, κατέλαβε και προσάρτησε τελικά όλη την Ανατολική Βουλγαρία στη Βυζαντινή Αυτοκρατορία. Μετά τον θάνατο του Τσιμισκή ο Σαμουήλ, εκμεταλλευόμενος τις εσωτερικές διαμάχες για τη διαδοχή στον βυζαντινό θρόνο, δραστηριοποιήθηκε με σκοπό την ανασύνταξη των βουλγαρικών δυνάμεων και την εξέγερση κατά του Βυζαντίου επιτυγχάνοντας σημαντικές νίκες και διευρύνοντας τα όρια του κράτους του με πρωτεύουσα την Τριαδίτσα.
Την άνοιξη του 981 ο Τσάρος Σαμουήλ με τον στρατό του άρχισαν την κάθοδό τους προς την Ελλάδα με αφετηρία την τότε πρωτεύουσά τους Τριαδίτσα. Ανενόχλητοι πέρασαν τα βόρεια σύνορα της Αυτοκρατορίας και άρχισαν να δηώνουν όλες τις πόλεις και τα χωριά που συναντούσαν στην πορεία τους και να αιχμαλωτίζουν τους πληθυσμούς, με αποτέλεσμα να καταλάβουν τη Μακεδονία, την Ηπειρο, τη Θεσσαλία, ώσπου έφθασαν στη Λάρισα, που δεν παραδόθηκε αμαχητί. Η πολιορκία της όμως δεν κράτησε πολύ και το 985 η πόλη καταλήφθηκε και η λεηλασία της δεν είχε προηγούμενο. Ο Σαμουήλ πήρε την άγουσα προς τον Νότο - με άμεσο στόχο την Πελοπόννησο και απώτερο την ίδια τη Βασιλεύουσα - συνεχίζοντας τις καταστροφές και τις λεηλασίες.
Η πρώτη αποφασιστική ήττα που υπέστη ο Σαμουήλ από τον βυζαντινό στρατό ήταν αναπάντεχη όσο και ολοσχερής. Ο βουλγαρικός στρατός είχε ολοκληρώσει έναν ακόμη κύκλο λεηλασιών, καταστροφών, βανδαλισμών, έχοντας αλώσει εκ νέου τη Βέροια, τα Σάλωνα (Αμφισσα), έχοντας απειλήσει τη Θεσσαλονίκη, έχοντας καταλάβει την Αττική και την Πελοπόννησο, όταν ο Σαμουήλ αποφάσισε ότι τα λάφυρα και οι αιχμάλωτοι ήταν τόσο πολλά που ο στόχος είχε επιτευχθεί και διέταξε επιστροφή στις Πρέσπες. Η κρίσιμη μάχη δόθηκε το φθινόπωρο του 996 στις όχθες του Σπερχειού ποταμού. Ο Δομέστικος των Σχολών της Ανατολής Νικηφόρος Ουρανός, που ηγείτο του βυζαντινού στρατού, κατατρόπωσε το βουλγαρικό στράτευμα, τραυμάτισε και έτρεψε σε φυγή τον Σαμουήλ και τους γιους του και τους ανάγκασε να παρατήσουν όλα τα λάφυρα και τους αιχμαλώτους τους. Ο στρατηγός Νικηφόρος Ουρανός συνέχισε την προέλασή του στη Βουλγαρία, κατέλαβε το Δυρράχιο και έφτασε ως την Τριαδίτσα.
Το 997 μ.Χ. ο Σαμουήλ ανακηρύχθηκε Τσάρος των Βουλγάρων. Η τελευταία μεγάλη νίκη του Σαμουήλ ήταν η κατάληψη της Αδριανούπολης, ωστόσο οι σποραδικές επιτυχίες του δεν είχαν συνέχεια ούτε μπορούσαν να θεμελιώσουν ισχυρές βάσεις για την εδραίωση της βουλγαρικής κυριαρχίας λόγω της ανομοιογένειας και της έλλειψης συνοχής του έθνους. Από το 1000 και μετά άρχισε ένας νέος κύκλος αλλεπάλληλων επιθέσεων του Βασιλείου Β', που στηριζόταν στην τακτική του διαρκούς πολέμου καθ' όλη τη διάρκεια του έτους, χωρίς διακοπή τον χειμώνα, και παράλληλα στη στρατηγική της περιστροφικής γύρω από το κέντρο του βουλγαρικού κράτους συνεχούς πολεμικής κίνησης του βυζαντινού στρατού, που οδήγησε μοιραία στην εξάντληση του βουλγαρικού στρατού, μη δυναμένου να ανασυγκροτηθεί με κανέναν τρόπο.

Μικρογραφία από το διάσημο έργο του Βυζαντινού
ιστορικού Ιωάννου Σκυλίτζη "Σύνοψις Ιστοριών"

Αποφασιστική ήταν η μεγάλη αναμέτρηση το 1009 στα Σκόπια, στις όχθες του Αξιού, όπου επαναλήφθηκε το σκηνικό της μάχης του Σπερχειού και κατατροπώθηκε το βουλγαρικό στράτευμα. Ο Σαμουήλ υποχρεώθηκε σε άτακτη φυγή εγκαταλείποντας όλα τα υπάρχοντά του. Η άνευ προηγουμένου συνέχεια και συνέπεια στις εκστρατείες του Βασιλείου εναντίον του Σαμουήλ δεν άφηνε κανένα περιθώριο αντίδρασης στον βούλγαρο ηγεμόνα, με αποκορύφωμα τη μάχη στο Κλειδί, όπου ο βουλγαρικός στρατός συνετρίβη με κατά μέτωπον επίθεση και ταπεινώθηκε ουσιαστικά με την τύφλωση των χιλιάδων αιχμαλώτων, γεγονός που έδωσε το επίθετο Βουλγαροκτόνος στον Βασίλειο. Ο Σαμουήλ, αν και σώθηκε στη μάχη του Κλειδίου, πέθανε σύντομα συντετριμμένος από τον ψυχικό κλονισμό του οδυνηρού θεάματος των χιλιάδων τυφλωμένων στρατιωτών του, ενώ η Βουλγαρία ύστερα από τέσσερα χρόνια κατέστη βυζαντινή επαρχία (1018).

Πηγή: http://www.macedoniahellenicland.eu/content/view/1911/1/lang,el/

Κυριακή 3 Ιουλίου 2011

Σκόπια: η μια γκάφα διαδέχεται την άλλη!


Σκόπια: η μια γκάφα διαδέχεται την άλλη!

Σε πανικό δείχνουν να είναι οι Σκοπιανοί από τα αρνητικά σχόλια, εντός και εκτός, που έχουν ξεσπάσει σχετικά με την τοποθέτηση των 3 αγαλμάτων σε Σκόπια και Μοναστήρι. Χαρακτηριστικό είναι πως μετά τα δυσμενή σχόλια κυρίως από Ευρωπαίους αξιωματούχους, η κυβέρνηση Γκρούεφσκι έσπευσε άρον άρον να μετονομάσει το άγαλμα του Μεγάλου Αλεξάνδρου σε… “Έφιππο Πολεμιστή”.
Έπεσε λοιπόν γραμμή σε όλα τα Σκοπιανά ΜΜΕ να αναφέρονται στο γιγαντιαίο άγαλμα του Έλληνα στρατηλάτη ως “έφιππο πολεμιστή”. Έλα όμως που η γκάφα είχε ήδη γίνει.
Ἐτσι μπορεί στην Ουτρίνσκι Βέσνικ πριν μερικές ημέρες το δημοσίευμα για τον Μέγα Αλέξανδρο και τα γενέθλια του Νίμιτς να εξαφανίστηκε… μυστηριωδώς, όμως το ίδιο δεν συνέβηκε και με τα υπόλοιπα Σκοπιανά ΜΜΕ.
Λόγου χάρη, το γνωστό σκοπιανό πρακτορείο ειδήσεων, ΜΙΑ, έκανε το λάθος και μίλησε για Μ. Αλέξανδρο, πριν το γυρίσει στο… τσάμικο για τον “έφιππο πολεμιστή”.

ΜΙΑ, 14 Ιουνίου 2011

Ενώ λίγες ημέρες αργότερα…

ΜΙΑ, 21 Ιουνίου 2001

Σαν να μην έφτανε το παραπάνω, οι Σκοπιανοί σκέφτηκαν να επιδείξουν για μιά ακόμα φορά πόσο σέβονται τις υποχρεώσεις τους από την Ενδιάμεση Συμφωνία με την χώρα μας.


Στο Μοναστήρι τοποθέτησαν στο συντριβάνι μαζί με το άγαλμα του Φιλίππου Β΄ και τον Ελληνικό Ήλιο της Βεργίνας, παραβιάζοντας κατάφορα την Ενδιάμεση Συμφωνία. Φυσικά αν περίμενε κάποιος από τον Έλληνα πρωθυπουργό στην συνάντηση του με τον σκοπιανό ομόλογο του να τρίξει τα δόντια και να ξεφύγει από την λογική του “μη μου τους κύκλους τάραττε“, έπεσε πανηγυρικά έξω. Για μιά ακόμα φορά η Ελληνική πολιτική ηγεσία αποδείχτηκε εξαιρετικά.. λίγη.


ΥΓ. Φήμες που θέλουν και το άγαλμα του Φιλίππου στο Μοναστήρι να μετονομάζεται σε “Πατέρα του έφιππου πολεμιστή” κρίνονται ως ψευδείς και κακόβουλες.

Πηγή: http://history-of-macedonia.com/wordpress/2011/06/24/skopia-gkafes/


Σάββατο 2 Ιουλίου 2011

Για την Θράκη

Αρχαία Θράκη

Ένα παλαιότερο άρθρο του Σαράντου Καργάκου με θέμα την Θράκη και το οποίο παρουσιάζει μεγάλο ενδιαφέρον λόγω ορισμένων αναφορών σε γλωσσολογικά ζητήματα. Βεβαίως, κάποιοι ισχυρισμοί του, όπως τα περί καταγωγής των βλαχοφώνων Ελλήνων από τους αρχαίους Θράκες είναι συζητήσιμα και τουλάχιστον αμφιλεγόμενα. Επίσης, ενώ σωστά ξεκαθαρίζει ότι η σημερινή Αλβανική γλώσσα δεν έχει σχέση με την αρχαία Ιλλυρική, υποστηρίζει λανθασμένα ότι είναι απόγονος της Θρακικής και όχι της Δακικής, όπως σήμερα αποδέχεται η πλειονότητα των Γλωσσολόγων. Στο ζήτημα αυτό θα επανέλθουμε με τεκμηριωμένες απόψεις σύντομα. Σε κάθε περίπτωση αξίζει τον κόπο το κείμενο του Σ. Καργάκου να διαβαστεί.
ΔΕΕ
"Η Θράκη μήτρα λαών"

Οικονομικός Ταχυδρόμος: Σαράντος Καργάκος

Η Ευρωπαϊκή Ένωση, αν καταστεί ποτέ ένωση και δεν καταλήξει σε αποσύνθεση και διάλυση των ήδη υφισταμένων κρατών, θα λειτουργήσει σα χοάνη Εθνών και εθνοτήτων. Μοιραία κάποιες εθνότητες θα αφομοιωθούν και θα εξαφανιστούν. Γι’ αυτό η Κοινότητα καταρτίζει επιτροπές που μελετούν τις εθνικές μειονότητες και τη γλώσσα τους. Τέτοιες επιτροπές επισκέφθηκαν προ διετίας την Ελλάδα και την Κύπρο. Ως προς την Ελλάδα επισημάνθηκε ότι ομιλούνται οι ακόλουθες γλώσσες: Βλαχική, Αλβανική, Τουρκική, Αθιγγανική, Εβραϊκή, Αρμενική, Βουλγαρική και «Μακεδονική». Με το τελευταίο υπονοείται το σλαβοφανές ιδίωμα που απαντά κυρίως στη Δυτική Μακεδονία σε μερίδα πληθυσμού, ο οποίος είναι δίγλωσσος.
Αλλά αυτό που ενδιαφέρει τη Θράκη είναι η περίπτωση της Βουλγαρικής και Αθιγγανικής γλώσσας. Την πρώτη μιλούν οι Πομάκοι και τη δεύτερη οι Αθίγγανοι. Οι επιτροπές της Κοινότητας αναγνωρίζουν τους πληθυσμούς αυτούς σαν ιδιαίτερες εθνότητες με ιδιαίτερη γλώσσα. Παρά τούτο εμείς, λόγω κακής πολιτικής, επιτρέψαμε να καταταγούν οι πληθυσμοί αυτοί υπό τους Μουσουλμάνους και σταδιακά, υπό την επιρροή ευφυούς προπαγανδιστικής τακτικής των Τούρκων, να αποκτούν σε μεγάλο βαθμό τουρκική συνείδηση. Έχουμε συνεπώς λόγους σοβαρούς να διασώσουμε την ιδιαιτερότητα των πληθυσμών αυτών και να αποτρέψουμε την πλήρη αφομοίωσή τους από το τουρκογενές στοιχείο, αλλά χωρίς αυτό να σημαίνει ότι πρέπει να εργασθούμε για το μελλοντικό αντίπαλό μας, τη Βουλγαρία.
Με τη Θράκη σχετίζεται και η περίπτωση της Αλβανικής γλώσσας, καθ’ ότι η γλώσσα αυτή είναι απόγονος της αρχαίας Θρακικής και όχι της Ιλλυρικής. Η περίπτωση των Αλβανών είναι άκρως ενδιαφέρουσα και έχει ως εξής: κατά τους Ρωμαϊκούς χρόνους μαρτυρείται πόλη της Ηπείρου με την ονομασία Αλβανούπολις. Το όνομα προέκυψε από τους «Albani», Ρωμαίους στρατιώτες που είχαν τη φύλαξη της Εγνατίας Οδού. Από την Αλβανούπολη στους χριστιανικούς χρόνους προέκυψε εκκλησιαστική διοίκηση υπό το όνομα Αλβανία, οι κάτοικοι της οποίας λεγόταν Αλβανοί. Η Βυζαντινή πριγκίπισσα και μεγάλη ιστορικός Άννα Κομνηνή αναφέρει τους Αλβανούς ως βλαχόφωνους και όχι αλβανόφωνους. Η σημερινή αλβανική κατάγεται από τη γλώσσα των αρχαίων Θρακών, οι οποίοι προσέφεραν στο ρωμαϊκό κράτος τούς άριστους των μισθοφόρων. Μεταξύ αυτών ήταν και ο θρυλικός Σπάρτακος, που προκάλεσε το μεγαλύτερο κοινωνικό επαναστατικό κίνημα της αρχαιότητας. Ως γλώσσα μισθοφόρων η θρακική διατηρήθηκε σε πολλές λεγεώνες θρακικής προελεύσεως παράλληλα με τη λατινική. Έτσι ορισμένοι Θράκες απέφυγαν τον εκλατινισμό. Όταν Θρακικές λεγεώνες εγκαταστάθηκαν στην περιοχή τη λεγόμενη Αλβανία, αναμείχθηκαν με τον εντόπιο πληθυσμό, κυριάρχησαν επ’ αυτού γλωσσικά, αλλά έλαβαν την ονομασία Αλβανία παράλληλα προς το Ηπειρώτες. Έκτοτε, μέχρι των νεοτέρων χρόνων, υπήρξαν περίφημοι μισθοφόροι που πλαισίωναν τους στρατούς των ιταλικών πόλεων, κυρίως της Βενετίας. Από αυτό πρόεκυψε και το νεότερο εθνικό όνομα Σκιπετάροι. Η άποψη ότι το σημερινό επίσημο όνομα του αλβανικού κράτους «Shqiberi» υποδηλώνει τη χώρα του αετού ή ότι ο όρος «shqio» προέρχεται από λέξη σημαίνουσα την «καθαρή προφορά» είναι πολύ ωραία για να είναι αληθινά. Το όνομα Σκιπετάροι υποδηλώνει στρατιωτική ιδιότητα. Προέρχεται από τη βενετική λέξη «sciopetier» που σημαίνει τον Καραμπινοφόρο.
Και σε ό, τι αφορά τη βλαχοφωνία των Αλβανών, την οποία μνημονεύει η Άννα Κομνηνή: υποψιάζομαι ότι και οι πλείστοι των βλαχοφώνων είναι θρακικής καταγωγής. Το σκεπτικό μου στηρίζεται στα εξής: στους μετά τον Καίσαρα χρόνους το Ρωμαϊκό Κράτος ήταν οι λεγεώνες του. Πολλές λεγεώνες ήσαν απαρτισμένες από Θράκες, καθ’ ότι οι κάτοικοι κυρίως των βόρειων θρακικών φυλών είχαν αναγάγει το μισθοφορισμό σε πόρο ζωής. Οι Θράκες λεγεωνάριοι μιλούσαν ένα παραφθαρμένο λατινικό ιδίωμα. Η ρωμαϊκή διοίκηση παραχωρούσε στους λεγεωνάριους τεμάχια γης, οπότε αυτοί σταδιακά εξελίχθηκαν σε ένοπλους γεωργούς και ποιμένες. Γύρω από τις ιδιότυπες αγροτοστρατιωτικές κοινότητες εγκαταστάθηκαν για λόγους ασφαλείας και λόγους προμηθείας εφοδίων, πληθυσμοί ασχολούμενοι με την κτηνοτροφία και τη σιδηρουργία, για να παρέχουν στους λεγεωνάριους κρέας, γαλακτοκομικά προϊόντα, όπλα, αγροτικά εργαλεία. Τέτοιες αγροτο-στρατιωτικές Κοινότητες δημιουργήθηκαν σ’ όλη την έκταση της Βαλκανικής από Πίνδου μέχρι Δακίας (Ρουμανίας) και λόγω υποχωρήσεως της Θρακικής (πλην Αλβανίας), μιλούσαν μια παραφθαρμένη λατινική, με έντονες κατά περιοχές διαφορές.
Η βλαχική στα καθ’ ημάς ονομάζεται Αρουμανική ή συνηθέστερα «Κουτσοβλαχική». Για ν’ αποφύγουμε και άλλες επιπλοκές στο μέλλον, δεν πρέπει σε καμιά περίπτωση να δεχθούμε την «κουτσοβλαχική» σαν εθνική, αλλά σαν κοινωνική γλώσσα. Ομοίως και τη «βουλγαρική» (γλώσσα των Πομάκων), την Αθιγγανική, τα «Αρβανίτικα», δηλαδή την Αλβανική που μιλούν οι γέροντες κυρίως στα Μεσόγεια, στη Βοιωτία και στην Κορινθία. Αναγνώριση μιας γλώσσας ως εθνικής σημαίνει ταυτόχρονα και αναγνώριση ιδιαίτερης εθνότητας. Το Υπουργείο Εξωτερικών πρέπει έγκαιρα να στελεχωθεί με επιτελείο ειδικών γλωσσολόγων.
Και κλείνουμε την παρένθεσή μας με μια αναφορά στην προέλευση του ονόματος Βλάχοι. Είναι πολύ γοητευτική η άποψη που διατύπωσε το 1908 ο Σπ. Παπαγεωργίου ότι το Βλάχος προέρχεται από το «Φελλάχος». Όμως από τις αρχές του περασμένου αιώνα ο μεγάλος Δάσκαλος του Γένους Κ. Κούμας (1777-1832) είχε διατυπώσει την άποψη ότι το όνομα των Βλάχων προέρχεται από το εκλατινισμένο κελτικό Volcae (Ουάλκαι ή Ουόλκοι). Το 1946 ο καθ. Δ. Γεωργακάς επανέφερε στο προσκήνιο την ετυμηγορία του Κούμα. (Οι Ρουμάνοι μόλις από το 1984 άρχισαν να μνημονεύουν τον Κούμα). Όταν άρχισαν οι γερμανικές επιδρομές (4ος-5ος αιώνας) τα γερμανικά φύλα αποκαλούν τους εκλατινισμένους λαούς της Ευρώπης Valah. Λόγω δε της εξαπλώσεως των Γερμανών σ’ όλη την έκταση της Ευρώπης, ο τύπος Valac, ανάλογα με τις τοπικές φωνητικές συνθήκες μεταβάλλεται και έτσι έχουμε στη Βρετανία τους Ουαλούς, στο Βέλγιο τους Βαλώνους, στη Γαλλία τους Γκολουά, στην Ελβετία τη Βαλαισία και στη Βαλκανική τον τύπο «Vlah», ο οποίος στη βυζαντινή περίοδο με την προσθήκη της ελληνικής καταλήξεως -ος, γίνεται Βλάχος.
Όμως, η βλαχική της Ελλάδος διασώζει ακόμη και λέξεις ομηρικές, όπως δείχνουν εργασίες ειδικών επιστημόνων. Στην Τουρκοκρατία οι Βλάχοι, ως ποιμένες, αξιοποίησαν το λατινογενές ιδίωμα ως επαγγελματικό, διότι ήταν κατά κάποιο τρόπο ένα επαγγελματικό διαβατήριο στις μετακινήσεις τους σ’ όλη την Βαλκανική.

ΔΗΜΟΣΙΕΥΜΑ ΤΟΥ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟΥ ΤΑΧΥΔΡΟΜΟΥ 
ΓΡΑΦΕΙ Ο ΣΑΡΑΝΤΟΣ ΚΑΡΓΑΚΟΣ 
ΚΑΤΑΧΩΡΗΣΗ ΚΕΙΜΕΝΟΥ 21 - 1 - 2006

Παρασκευή 1 Ιουλίου 2011

Ο Τρότσκι για το μακεδονικό ζήτημα

Λεβ Νταβίντοβιτς Μπρονστάϊν,
γνωστότερος ως Τρότσκι
Στο τεύχος αριθ. 30 του αριστερίστικου (τροτσκιστικού) περιοδικού "Σπάρτακος" (Ιούνιος-Αύγουστος 1991), δημοσιεύτηκε ένα σημαντικότατο, για την πολιτική του σημασία, κείμενο, που περιείχε τα πρακτικά μιας συζήτησης που είχε ο Τρότσκι με ηγετικό στέλεχος της ομάδας των Αρχειο-μαρξιστών στην Ελλάδα.  Αποκαλύπτεται από την συζήτηση αυτήν ο ρόλος της κομμουνιστικής αριστεράς, καθώς και οι τρόποι με τους οποίους δημιούργησε, οργάνωσε και πρόβαλε το Μακεδονικό ζήτημα, αλλά κυρίως, εκείνο που προκύπτει είναι ότι "Μακεδονικό έθνος" ουδέποτε υπήρξε, αλλά κατασκευάστηκε για να στηρίξει τα σχέδια της Σοβιετικής Ένωσης και της Αριστεράς. Για να θυμόμαστε...
ΔΕΕ

Ο Λεβ Νταβίντοβιτς Μπρονστάϊν (Τρότσκι) για το Μακεδονικό ζήτημα - Μια συζήτηση του Τρότσκι με την Αριστερή Αντιπολίτευση στην Ελλάδα.

Το αντίγραφο αυτής της συζήτησης που είχε ο Τρότσκι με ηγετικό στέλεχος της ομάδας των Αρχειο-μαρξιστών στην Ελλάδα προετοιμάστηκε για να κυκλοφορήσει στη Διεθνή Αριστερή Αντιπολίτευση στα μέσα του 1932 σαν προκαταρκτική εργασία για την πρώτη παγκόσμια συνδιάσκεψη της Αριστερής Αντιπολίτευσης, που διεξάχθηκε το Φλεβάρη του 1933. Δεν έχει, απ' ό,τι γνωρίζουμε, δημοσιευθεί στα ελληνικά. Πρωτοδημοσιεύθηκε στο Intercontinental Press της 30 Αυγούστου 1976 απ' όπου και έχει μεταφραστεί. Το αντίγραφο βρέθηκε στο αρχείο του αείμνηστου James P. Cannon. Το πρωτότυπο ήταν στα γερμανικά και συνοδευόταν από το εξής εισαγωγικό σημείωμα του Τρότσκι, με ημερομηνία 15 Ιούνη, 1932:  
"Τα εσωκλειόμενα πρακτικά μιας συζήτησης μεταξύ μεμονωμένων συντρόφων αποτελεί μόνο ένα συνοπτικό περίγραμμα και θάναι χρήσιμο πληροφοριακά για τα τμήματα της Αριστερής Αντιπολίτευσης. Επειδή το αντίγραφο είναι ανολοκλήρωτο, δεν θάπρεπε να προσδοθεί ιδιαίτερο βάρος σε κάθε συγκεκριμένη φράση και κάθε μεμονωμένη διατύπωση που εμπεριέχει".
Από το πλήρες ντοκουμέντο παρουσιάζουμε μόνο εκείνα τα κομμάτια που αφορούν το μειονοτικό ζήτημα. Είναι αξιοπαρατήρητος ο υπομονετικός και ευαίσθητος τρόπος με τον οποίο ο Τρότσκι ακούει τις απόψεις των Αρχειομαρξιστών παρόλο που στο εθνικό ζήτημα διαφωνεί μαζί τους.
Οι Αρχειομαρξιστές εμφανίστηκαν σαν αντιπολίτευση στο νεαρό ΚΚΕ. Αντιμάχονταν τον εκλεκτικισμό και την ετερογένεια που αναπτύχθηκαν στην οργάνωση αυτή εξαιτίας της απουσίας μιας μαρξιστικής παράδοσης στην Ελλάδα. Διαγράφηκαν το 1922, και άρχισαν να εκδίδουν ένα έντυπο τιτλοφορούμενο: Τα Αρχεία του Μαρξισμού, αφιερωμένο στη μαρξιστική επιμόρφωση. Ηρθαν σε επαφή με την Αριστερή Αντιπολίτευση το 1930 και ψήφισαν υπέρ της προσχώρησής τους σ' αυτήν στο συνέδριό τους το 1931. Η συνδιάσκεψη της Διεθνούς Αριστερής Αντιπολίτευσης αναγνώρισε τους Αρχειομαρξιστές σαν το επίσημο τμήμα της Αριστερής Αντιπολίτευσης στην Ελλάδα, αλλά το 1934 οι Αρχειομαρξιστές αποχώρησαν. Στις παραμονές του ιδρυτικού συνεδρίου το 1938 οι Αρχειομαρξιστές και ένας άλλος σχηματισμός που βγήκε από την τάση του Σπάρτακου, ενοποιήθηκαν σε ενιαία οργάνωση, και έστειλαν αντιπροσωπεία στο ιδρυτικό συνέδριο.
Η σύνταξη του Σπάρτακου

[...]
ΛΕΩΝ ΤΡΟΤΣΚΙ: Δεν έχεις πει τίποτα για το εθνικό ζήτημα. Τι άποψη έχετε για τη Μακεδονία και τις μειονότητες;
ΑΡΧΕΙΟ ΜΑΡΞΙΣΜΟΥ: Το συνέδριό μας πήρε απόφαση ενάντια στο σύνθημα για ανεξαρτησία της Μακεδονίας, που είχε υιοθετήσει το κόμμα το 1925.
Λ.Τ.: Γιατί;
Α.Μ.: Προέκυψε μετά την πλήρη ανταλλαγή πληθυσμών Ελλήνων, Τούρκων και Βουλγάρων. Η βουλγαρική Μακεδονία αποτελούνταν στο 90% από Βούλγαρους, η ελληνική Μακεδονία από 90% Ελληνες, η σερβική Μακεδονία το ίδιο. Αν εξαιρέσουμε την εβραϊκή μειονότητα, η οποία μένει μόνο στις πόλεις, όλοι στην επαρχία είναι Ελληνες από την Μικρά Ασία και την περιοχή της Μαύρης Θάλασσας.
Λ.Τ.: Γιατί πρόβαλε το κόμμα το σύνθημα για ανεξαρτησία της Μακεδονίας;
Α.Μ.: Ο Manouilsky και ο Kolarov επέμεναν σ' αυτό. Την εποχή εκείνη, το βουλγαρικό κόμμα είχε συμμαχήσει με τους Βούλγαρους εθνικιστές, οι οποίοι αυτοαποκαλούνταν "Μακεδόνες", ελπίζοντας να τους κερδίσουν με το μέρος τους. Σ' αυτή τη βάση ήταν που προβλήθηκε το σύνθημα για την ανεξαρτησία της Μακεδονίας. Όμως οι "Μακεδόνες", υπό την ηγεσία του Zankov, έστρεψαν αμέσως τα πυρά τους κατά των κομμουνιστών.
Λ.Τ.: Μήπως θάπρεπε νάναι ζήτημα ανεξαρτησίας της Μακεδονίας συνολικά;
Α.Μ.: Ναι.
Λ.Τ.: Δεν είμαι σίγουρος αν είναι συνετό να απορρίψουμε αυτό το σύνθημα. Δεν μπορούμε να λέμε ότι είμαστε αντίθετοι επειδή θα το απορρίψει ο κόσμος που τον αφορά. Πρέπει να του ζητηθεί η άποψή του. Οι "Βούλγαροι" αντιπροσωπεύουν ένα καταπιεσμένο στρώμα. Εμείς πρέπει να εξηγήσουμε ότι ο πληθυσμός έχει το δικαίωμα να αποφασίσει ο ίδιος για ό,τι τον αφορά. Αν η κυβέρνηση απορρίψει το δημοψήφισμα, τότε πρέπει να παλέψουμε ενάντια σ' αυτή την απόφαση. Αν η καταπιεσμένη εθνότητα εξεγερθεί ενάντια στην κυβέρνηση, τότε πρέπει να τους υποστηρίξουμε. Με μια τέτοια γλώσσα πρέπει να μιλάμε. Και αν οι Μακεδόνες Έλληνες διακηρύξουν την αντίθεσή τους στην κυβέρνηση της Αθήνας, απαιτώντας την ανεξαρτησία τους, εμείς θα εναντιωνόμαστε δογματικά; Αμφιβάλλω. Ωστόσο, δεν γνωρίζω αρκετά καλά το ζήτημα, μιας και με απασχόλησε το μακεδονικό ζήτημα μόνο το 1913.
Α.Μ.: Η Κομμουνιστική Διεθνής εγκατέλειψε αυτό το σύνθημα γιατί είχε καταντήσει απραγματοποίητο. Η Μακεδονία δεν αποτελεί μια ομοιόμορφη εθνική ολότητα.
Λ.Τ.: Μα μήτε και η Ελλάδα. Γιατί να μη μπορεί η Μακεδονία να υπάρξει με τον ίδιο τρόπο σαν μια αυτόνομη ένωση με διαφορετικές εθνικότητες; Ο πληθυσμός πρέπει να εκφράσει την άποψή του πάνω σ' αυτό το θέμα μέσα από ένα δημοψήφισμα.
Α.Μ.: Ποιες δυνάμεις θα υποστήριζαν κάτι τέτοιο;
Λ.Τ.: Δεν είναι δικό μας καθήκον να οργανώνουμε εθνικιστικές εξεγέρσεις. Απλώς λέμε πως αν το ζητήσουν οι Μακεδόνες, εμείς θα πάρουμε το μέρος τους, πως θάπρεπε να τους δινόταν η δυνατότητα να αποφασίσουν, και ότι επίσης θα υποστηρίξουμε την απόφασή τους. Αυτό που με ενοχλεί δεν είναι τόσο το ζήτημα των Μακεδόνων αγροτών, αλλά περισσότερο το κατά πόσο υπάρχει λίγο σωβινιστικό δηλητήριο στους Έλληνες εργάτες. Αυτό είναι πολύ επικίνδυνο. Για μας, που είμαστε υπέρ μιας Βαλκανικής Ομοσπονδίας σοβιετικών κρατών, είναι αδιάφορο το αν η Μακεδονία ανήκει σ' αυτή την ομοσπονδία σαν αυτόνομη ολότητα ή σαν τμήμα ενός άλλου κράτους. Όμως, αν οι Μακεδόνες καταπιέζονται από την αστική κυβέρνηση, ή νιώθουν ότι καταπιέζονται, πρέπει να τους υποστηρίξουμε.
Λ.Τ.: Υπάρχει κίνημα Μακεδόνων στην Ελλάδα υπέρ της αυτονομίας;
Α.Μ.: Όχι.
Λ.Τ.: Στη Σόφια υπάρχει μια Μακεδονική Επιτροπή που υποστηρίζεται, βέβαια, από την κυβέρνηση. Ωστόσο, στη Βιέννη υπήρχε (και συνεχίζει να υπάρχει;) στα χρόνια 1929-1930, μια μακεδονική εφημερίδα που εκδιδόταν από μια επιτροπή υποστηριζόμενη από την Κομμουνιστική Διεθνή. Τι προτείνετε εσεις για τα Βαλκάνια στο σύνολό τους;
Α.Μ.: Μια σοβιετική ομοσπονδία.
Λ.Τ.: Και το κόμμα; (Σημ. ΔΕΕ: Εννοεί το ΚΚΕ)
Α.Μ.: Μια σοβιετική Ελλάδα. Δεν λένε τίποτε για μια βαλκανική ομοσπονδία σοβιετικών κρατών. Το κόμμα επικρίνει το σύνθημά μας για μια ομοσπονδία, γιατί ισχυρίζονται ότι το χρησιμοποιούμε για να κρύψουμε το γεγονός ότι είμαστε αντίθετοι με μια σοβιετική Ελλάδα.
Λ.Τ.: Πριν τον πόλεμο υπήρχαν οι Τesniaki (αριστεροί σοσιαλδημοκράτες) στη Βουλγαρία, οι οποίοι υποστήριζαν μια βαλκανική ομοσπονδία. Την εποχή εκείνη, το σύνθημα αυτό έπαιξε ένα μεγάλο ρόλο. Το υιοθετήσαμε, αν και αυτό που πρότειναν ήταν μια (αστική) δημοκρατική ομοσπονδία. Είναι πια φανερό ότι δεν υπάρχει καμιά δημοκρατική δύναμη στα Βαλκάνια ικανή να πραγματοποιήσει μια τέτοια ομοσπονδία. Μάλλον είναι ένα έργο για το προλεταριάτο. Η προοπτική ενός εργατικού συνεδρίου, ενός αγροτικού κινήματος, μιας γενικής απεργίας, δηλαδή, ο πρόλογος της εξέγερσης στην Ελλάδα, θα θέσει το ζήτημα της βαλκανικής ομοσπονδίας πιο δυναμικά. Ορισμένοι θα πουν: Πώς είναι δυνατόν να φανταστεί κανείς μια νικηφόρα επανάσταση σε μια Ελλάδα παγιδευμένη σ' αυτό το σύστημα κλουβί των βαλκανικών κρατών, περικυκλωμένη από διχτατορία και φασισμό;" Θα απαντήσουμε: "Μια επαναστατική προοπτική είναι αδύνατη χωρίς μια ομοσπονδία των βαλκανικών κρατών, που προφανώς δεν θα σταματήσει εκεί, αλλά μάλλον θα επεκταθεί έως την ομοσπονδία των Ενωμένων Σοβιετικών Πολιτειών της Ευρώπης".

[...]

Λ.Τ.: Θά' θελα να ξαναθέσω το ζήτημα της Μακεδονίας και της Ηπείρου. Απ' ό,τι καταλαβαίνω, δεν έχει δοθεί τόση σημασία στο ζήτημα αυτό έως τα σήμερα. Όμως, το ζήτημα αυτό είναι πολύ σημαντικό για τη διαπαιδαγώγηση των Ελλήνων εργατών, για την απελευθέρωσή τους από τις εθνικές προκαταλήψεις, για τη βελτίωση της κατανόησής τους για τη διεθνή κατάσταση στα Βαλκάνια και γενικότερα. Οι επίσημες στατιστικές δίνουν τα εξής στοιχεία: Υπάρχουν 82.000 σλαβομακεδόνες στους 1.400.000 κατοίκους της Μακεδονίας. 19.000 Αλβανοί στους 300.000 κατοίκους της Ηπείρου. Το πρώτο που θα πρέπει να αναρωτηθούμε είναι: Είναι ακριβή τα στοιχεία αυτά; Το πρώτο μας καθήκον είναι να αντιμετωπίσουμε αυτά τα νούμερα με απόλυτο σκεπτικισμό. Τα στοιχεία συγκεντρώθηκαν το 1925, την εποχή της επανεγκατάστασης των πληθυσμών, κάτω από τις ξιφολόγχες των στρατιωτικών αρχών. Τι εννοούμε με τη λέξη "Έλληνας"; Ισως αυτούς που μιλούν ελληνικά επειδή τους επιβάλλεται αλλά δεν θεωρούν τους εαυτούς τους Έλληνες. Αν τα στοιχεία αυτά είναι ανακριβή, αυτό και μόνο θα προκαλούσε δυσαρέσκεια και μίσος στους κόλπους των εθνικιστών. Αν λέμε ότι τα επίσημα στοιχεία πρέπει να αντιμετωπίζονται με δυσπιστία, θα κερδίσουμε πολύ συμπάθεια. Πιο σημαντικό όμως, με τον τρόπο αυτό μπορούμε να κερδίσουμε την εμπιστοσύνη του βουλγάρικου προλεταριάτου. Πριν από τον πόλεμο ακόμη, οι Βούλγαροι ήταν πολύ επιφυλακτικοί απέναντι στους Έλληνες, επειδή οι Έλληνες είναι έντονα εθνικιστές.
Λ.Τ.: Αλλά ακόμη και 82.000 σλάβοι να υπήρχαν στη Μακεδονία, το ζήτημα αυτό θα διατηρούσε τη μεγάλη του σημασία. Πού μένει αυτή η μειοψηφία των 82.000; Πιθανά στα βουλγαρικά σύνορα. Το μικρό μέγεθος αυτού του εθνικού στρώματος δεν αποκλείει την αυτονομία. Έτσι στη Ρωσία έχουμε τη μικροσκοπική χώρα της Μολδαβίας, κοντά στη Ρουμανία, που υπάρχει σαν ανεξάρτητη οντότητα. Θα ρωτήσουν: Θέλετε ακόμη μεγαλύτερη βαλκανοποίηση; Εμείς απαντάμε σ' αυτό: Είμαστε υπέρ του σχηματισμού μεγάλων οικονομικών ενοτήτων. Αυτό όμως δεν μπορεί να συμβεί ενάντια στη θέληση των μαζών. Αν οι μάζες αυτές θέλουν την αποσκίρτηση, εμείς πρέπει να λέμε: Ολοκληρώστε το πείραμά σας, θα επιστρέψετε στη σοβιετική ομοσπονδία. Όμως, στο βαθμό που η αστική κυβέρνηση του κυρίαρχου έθνους σας εμποδίζει να αποσπαστείτε, εμείς θα σας υπερασπίσουμε. Η σημασία που έχει να θέτουμε το ζήτημα έτσι το δείχνει με ανάγλυφο τρόπο η τύχη της Αυστρο-ουγγρικής και της τσαρικής μοναρχίας.
Λ.Τ.: Στην Αυστρία οι μισο-μαρξιστές πάντα εφεύρισκαν σοφά οικονομικά, ψευτοεπαναστατικά επιχειρήματα για να αποδείξουν την ανάγκη διατήρησης των καταπιεσμένων εθνών μέσα στο πλαίσιο της αυστρο-ουγγρικής μοναρχίας. Το αποτέλεσμα: Η Αυστρο-Ουγγαρια διασπάστηκε στα συστατικά της κομμάτια. Στη Ρωσία οι μπολσεβίκοι πάντα υπερασπίζονταν το δικαίωμα αυτονομίας κάθε έθνους. Σαν αποτέλεσμα, η Ρωσία επιβίωσε σαν οικονομική οντότητα. Αυτό επιτεύχθηκε μόνο γιατί στη διάρκεια του πολύχρονου αγώνα για το δικαίωμα στην αυτοδιάθεση των εθνών, οι μπολσεβίκοι κέρδισαν την εμπιστοσύνη των εθνικά καταπιεσμένων λαϊκών μαζών, και πάνω απ' όλα, του προλεταριάτου. Εχω τη γνώμη ότι ο ελληνικός και διεθνής Τύπος πρέπει να αφιερώσει μερικά άρθρα πάνω στο ζήτημα αυτό. Το όλο πρόβλημα πρέπει να μελετηθεί λεπτομερώς και να συγκλιθεί μια μικρή συνδιάσκεψη με Βούλγαρους συντρόφους, ώστε να επεξεργαστούν μια ενιαία πολιτική.
Α.Μ.: Φέτος είχαμε μεγάλες εθνικές επαναστατικές κινητοποιήσεις ενάντια στην κατοχή της Κύπρου από την Αγγλία. Υποστηρίξαμε το δικαίωμα του πληθυσμού να αυτοδιατεθεί και εξηγήσαμε την ανάγκη για επαναστατικούς αγώνες. Πήραμε την ίδια θέση όσον αφορά τα Δωδεκάνησα, που βρίσκονταν υπό την κατοχή των Ιταλών. Η οργάνωση έχει ασχοληθεί με το μακεδονικό ζήτημα για αρκετά χρόνια. Η συμμαχία του κόμματος με τους Βούλγαρους εθνικιστές το υπονόμευσε σοβαρά. Θα γράψω πάνω στο θέμα αυτό.
Λ.Τ.: Στην Κύπρο και τα Δωδεκάνησα είχαμε καταπιεσμένους Έλληνες, στη Μακεδονία, καταπιεσμένους σλάβους. Αν οι κομμουνιστές υποστηρίξουν τους καταπιεσμένους Έλληνες, αλλά δεν υποστηρίξουν τους καταπιεσμένους σλάβους ενάντια στον Έλληνα καταπιεστή, τότε η καχυποψία τους απέναντί μας θα κορυφωθεί. Αν δεν κάνω λάθος, ο Ένγκελς σε μια πολεμική του με τον Μπακούνιν έλεγε: Όποιος επαναστάτης κάνει την παραμικρή παραχώρηση στον πανσλαβισμό είναι χαμένος.



Το κείμενο της διαβόητης συμφωνίας του 1943 μεταξύ ΚΚΕ και ΚΚΒουλγαρίας για την δημιουργία Βαλκανικής Ένωσης Σοβιετικών Δημοκρατιών. Προβλέπεται η δημιουργία ανεξάρτητης Σοβιετικής Μακεδονίας και το σπουδαιότερο: "Επίσημη γλώσσα θα είναι η ελληνική και η βουλγαρική"! Και τι έγινε με την "μακεδονική γλώσσα"; Γιατί δεν αναφέρεται; Απλούστατα, διότι δεν είχε δημιουργηθεί ακόμα! Ως γνωστόν κατασκευάστηκε από επιτροπή τον Νοέμβριο του 1944 παράλληλα με το "μακεδονικό αλφάβητο".
ΔΕΕ