Κύπρος: Το πραγματικό παρασκήνιο του Κραν Μοντανά

Ένα σημαντικό και αποκαλυπτικό άρθρο του πεπειραμένου Κύπριου δημοσιογράφου Μιχ. Ιγνατίου, που πρέπει να μελετηθεί προσεκτικά.

ΔΕΕ

Η Κύπρος υποχώρησε, αλλά η Τουρκία 

απαιτούσε τα πάντα…

Του ΜΙΧΑΛΗ ΙΓΝΑΤΙΟΥ 

Την κατάρρευση των διαπραγματεύσεων για το Κυπριακό στο Κραν Μοντάνα της Ελβετίας, τα ξημερώματα της Παρασκευής 7 Ιουλίου, ακολούθησε η προσπάθεια της ισλαμικής Τουρκίας να επιρρίψει τις ευθύνες στον Πρόεδρο της Κυπριακής Δημοκρατίας και τον υπουργό Εξωτερικών της Ελλάδας. Ήταν μία αναμενόμενη κίνηση από την πλευρά της κατοχικής δύναμης, η οποία –και είναι από τις ελάχιστες φορές– βρίσκεται σε δυσάρεστη θέση. Ουσιαστικά, με τη συζήτηση για την ασφάλεια και της εγγυήσεις, τίθεται στο τραπέζι αυτό καθαυτό το μείζον θέμα της κατοχής. Διότι χωρίς την παρουσία στρατιωτικών δυνάμεων της Τουρκίας στον κατεχόμενο βορρά, η κατοχή και το δράμα της Κύπρου τελειώνουν. Τόσο απλά; Θα αναρωτηθείτε. Και η απάντηση είναι «Ναι, τόσο απλά». 

Η Αθήνα και η Λευκωσία δικαιώθηκαν που επέμεναν σε αυτή τη στρατηγική, η οποία ξεκίνησε από τον υπουργό Εξωτερικών της Ελλάδας Νίκο Κοτζιά και υιοθετήθηκε αμέσως από τον Πρόεδρο της Κύπρου. Ήταν πολύ σημαντικό να υπάρξει επιμονή σε αυτή την πτυχή, της ασφάλειας και των εγγυήσεων, καθώς εκεί πονούσε η Τουρκία. Θεωρώ ότι είναι η καρδιά του προβλήματος χωρίς να μειώνω τη σημασία των υπολοίπων πτυχών του Κυπριακού, που είναι εξίσου σημαντικές. Όμως επιμένοντας στον τερματισμό των αναχρονιστικών εγγυήσεων, στην κατάργηση των επεμβατικών δικαιωμάτων και στην αποχώρηση του κατοχικού στρατού, το διπλωματικό παιγνίδι θα άλλαζε άρδην. Και άλλαξε… 

Μία πολύ μεγάλη επιτυχία για την Κύπρο και την Ελλάδα είναι ότι ενώπιον του κ. Αναστασιάδη και του κ. Κοτζιά, και ενώπιον των εκπροσώπων του ΟΗΕ και της φιλοτουρκικής Βρετανίας, ο «άνδρας ο πολλά βαρύς» υπουργός Εξωτερικών της Τουρκίας Μεβλούτ Τσαβούσογλου αποκάλυψε ότι η κατοχική δύναμη δεν θα αποχωρήσει ποτέ από την Κύπρο. Και ήταν η μόνη φορά που είπε την αλήθεια, διότι ακόμα και στις συζητήσεις του με τον Γενικό Γραμματέα παιγνίδια έπαιζε. Δεν υποχώρησε ούτε έναν πόντο από τις θέσεις του, και είπε και στους παρισταμένους στην, κάκιστα οργανωμένη, Διάσκεψη πως η αποχώρηση του τουρκικού στρατού από την Κύπρο και η κατάργηση των εγγυήσεων και των επεμβατικών δικαιωμάτων είναι ένα όνειρο. 

Και με βάση τα παραπάνω, που δεν επιδέχονται καμίας διάψευσης, τίθεται ένα σοβαρότατο θέμα που αφορά όσους ανόητους, δημοσιογράφους και πολιτικούς, έσπευσαν να υιοθετήσουν τα ψέματα της «πηγής» των Ηνωμένων Εθνών, η οποία περιέργως δεν κατηγόρησε αυτή τη φορά τον προσφιλή της στόχο, τον Νίκο Κοτζιά. Έστρεψε τα βέλη της εναντίον του Προέδρου Αναστασιάδη, τον οποίο έψεξε ότι δεν θέλει λύση. Θα πέσει ο ουρανός να μας κάψει, κύριε αξιωματούχε του ΟΗΕ. Για τον Νίκο Αναστασιάδη μιλάμε, που για να επιτύχει τη λύση κονιορτοποιεί και κόκκινες και κατακόκκινες γραμμές. 

Βέβαια, όπως μου έλεγε πραγματική πηγή των Ηνωμένων Εθνών: Αποκλείεις να μην έγινε η διαρροή και όλα αυτά να τα σκέφθηκε ο γνωστός αρρωστημένος εγκέφαλος, που πρακτορεύει τα συμφέροντα της Ύπατης Αρμοστείας; 

Όλα είναι πιθανά. Αλλά από τη στιγμή που ο κ. Έσπεν Μπαρθ Άιντε, ο οποίος «διέλυσε το σύμπαν» στην Ελβετία, δεν εξέδωσε ανακοίνωση, με την οποία να διορθώνει τα όσα κακόβουλα ειπώθηκαν εναντίον του κ. Αναστασιάδη, είμαστε υποχρεωμένοι να δεχθούμε ότι έχει λερωμένη τη φωλιά του.

Και καλά ο γνωστός αρρωστημένος εγκέφαλος που πρακτορεύει τα βρετανικά συμφέροντα. Αυτός έχει λόγο να λοιδορήσει τις κυβερνήσεις της Κύπρου και της Ελλάδας. Αυτή είναι η δουλειά του. Να βρίζει και να απαιτεί από πρεσβείες να διώξουν δημοσιογράφους από τις χώρες τους.

Αυτό που δεν καταλαβαίνω είναι τι ζόρι τραβά ο γενικός γραμματέας του ΑΚΕΛ. Είπε, έκανε, έφτιαξε, δήλωσε τα μύρια εναντίον του Προέδρου της Δημοκρατίας, υπογείως «έθαψε» και τον Νίκο Κοτζιά, αλλά ξέχασε ότι την ευθύνη, μα όλη την ευθύνη, φέρει η Τουρκία. Και την περασμένη Πέμπτη, μιλώντας στο ραδιόφωνο των Παραπολιτικών στην Ελλάδα, έβγαλε από το κάδρο τον Έλληνα υπουργό Εξωτερικών, διότι ευρισκόμενος στην Αθήνα άκουσε τα εξ αμάξης από τους συνομιλητές του, οι οποίοι του είπαν να μην ξαναμιλήσει αρνητικά για τον κ. Κοτζιά. Αλλά επέμενε ότι φταίει ο κ. Αναστασιάδης. 

Η ανάλυση, που έκανε στους συνομιλητές του στην Αθήνα, ήταν παιδαριώδης. Έχει μπερδέψει τα πάντα στον εγκέφαλό του και τα έκανε βασικά σαλάτα, όταν είπε πως έκανε το ταξίδι στην ελληνική πρωτεύουσα για να προειδοποιήσει ότι «πάει σε πόλεμο» με τον Πρόεδρο της Κύπρου. Οι συνομιλητές του τον άκουσαν με το στόμα ανοικτό, διότι μέχρι πριν το Κραν Μοντάνα διαβεβαίωνε τους ελάχιστους που απέμειναν να τον ακούνε στην Αθήνα ότι στηρίζει τον κ. Αναστασιάδη. «Είναι υποκριτής», μου είπε ένας εξ αυτών που είχαν την υπομονή να τον ακούνε να πλατειάζει και να μη βγαίνει νόημα από τα λεγόμενά του. 

Προσέξτε: Για δυόμισι χρόνια πίεζε τον Αλέξη Τσίπρα και τους λίγους του ΣΥΡΙΖΑ που του βάζουν αφτί, για το πόσο ισχυρά υπέρ της ειρήνης είναι ο κ. Αναστασιάδης και επειδή ο τελευταίος δεν του έκανε το χατίρι να τα δεχθεί όλα, θυμήθηκε ακόμα και το ότι «κάποια σχέση είχε με το πραξικόπημα». Γελοία πράγματα. 

ΑΣ ΤΟ ΞΑΝΑΠΟΥΜΕ: Ο Πρόεδρος της Κύπρου πήρε ένα ρίσκο στην Ελβετία και κατέθεσε έγγραφο στο τραπέζι με τις υποχωρήσεις του. Φρικτό έγγραφο, για να είμαι απόλυτα σωστός… Αφού ακόμα και οι συνεργάτες του «πάγωσαν». Διότι οι υποχωρήσεις είναι οδυνηρές. Τόνισε βεβαίως ότι εάν δεν ανταποκριθεί η Τουρκία αποσύρει τα πάντα. Όμως άνοιξε τα χαρτιά του και οι πάντες γνωρίζουν την άμυνά του. Οι Τούρκοι τις απέρριψαν τις υποχωρήσεις του κ. Αναστασιάδη. Άρα, δεν μπορεί κανείς να τον κατηγορήσει για το αδιέξοδο. Ούτε ο κ. Άιντε, ούτε το ΑΚΕΛ, ούτε οι Εγγλέζοι. Τους τα έδωσε, δεν τα πήραν, ό,τι έδωσε αποσύρθηκε. Άλλο το λάθος της κατάθεσης εγγράφου, άλλο οι ευθύνες για την κατάρρευση των συνομιλιών. Νομίζω έγινα κατανοητός και στους οπαδούς της όποιας λύσης, αλλά και στους δικούς μας που βλέπουν εφιάλτες…

ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ: Η δημοσιογραφική αποστολή στο Κραν Μοντάνα ήταν άψογη απ’ όλες τις πλευρές. Δημοσιογράφοι, με διαφορετικές θέσεις και απόψεις, συνεργαστήκαμε χωρίς κανένα πρόβλημα, σε δύσκολες συνθήκες – βεβαίως δεν πήγαμε σε πόλεμο. Αλλά στον 21ο αιώνα να μην υπάρχει διαδίκτυο, σε μία χώρα όπως η Ελβετία, δεν αντέχεται. Άπειρα ευχαριστώ στην πανταχού παρούσα Ριάνα – τι θα κάνουμε χωρίς το «αφεντικό», ειλικρινά δεν ξέρω. Ευχαριστίες στον κύριο κυβερνητικό εκπρόσωπο, Νίκο Χριστοδουλίδη, στον Βίκτωρα και τον εξαιρετικό Παντελή –αν και διαφωνούμε στο εθνικό θέμα–, στην κυπριακή πρεσβεία υπό τον πρέσβη κ. Κασουλίδη, στον εκπρόσωπο του ελληνικού υπουργείου Εξωτερικών, στην Έφη του ελληνικού γραφείου Τύπου. Και βεβαίως στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας και τον υπουργό Εξωτερικών της Ελλάδας, που δεν αρνήθηκαν ποτέ να μας κάνουν δηλώσεις και να μας ενημερώσουν. Δεν έχω την παραμικρή αμφιβολία ότι ο κ. Άιντε επέλεξε το Κραν Μοντάνα για να δυσκολέψει τις ζωές όλων, και βασικά των εκπροσώπων των ΜΜΕ… 

ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Είναι και καθηγηταράς, τρομάρα του, εργαζόμενος για τη «Φρειδερίκη» – όχι τη μητέρα του Γλίξμπουργκ. Ανώνυμα βρίζει από το ανώνυμο μπλοκ του, επειδή θίξαμε τα ιερά και τα όσια του «κομμουνιστικού» κόμματος. Μαζί με τη «Μαρούλα», έσμιξαν τα μύρια ψυχολογικά τους προβλήματα και λοιδορούν ανθρώπους που επώνυμα γράφουν τη γνώμη τους. Δεν τους γνωρίζω. Τις παραπάνω περιγραφές τις άκουσα από φίλους τους. Βγέστε στο φως «ποντίκια» του διαδικτύου, αν τολμάτε, και υπογράψετε τα κείμενά σας, όπως κάνουμε εμείς…

Πηγή: Το πραγματικό παρασκήνιο του Κραν Μοντανά: Η Κύπρος υποχώρησε, αλλά η Τουρκία απαιτούσε τα πάντα… 
http://mignatiou.com/2017/07/to-pragmatiko-paraskinio-tou-kran-montana-i-kipros-edose-stin-tourkia-pou-apetouse-ta-panta/