Η μάχη μας για την απελευθέρωση του Χαλεπιού
ξεσκέπασε όλα τα ψεύδη σας
Ερωτηθείς στις 6 Αυγούστου για το τι συνέβαινε στο Χαλέπι, ο στρατηγός Amin Hoteit περιέγραψε μια κατάσταση την οποία συνοψίσουμε στις παρακάτω λίγες γραμμές:
«Στο Χαλέπι επικεντρώνεται το αμερικανικό εναλλακτικό σχέδιο για τη Συρία, οι ΗΠΑ έχοντας αναπτύξει δύο σχέδια για να πετύχουν το σκοπό τους. Καθώς απέτυχε το κύριο σχέδιο να κυριαρχήσουν σε όλη τη Συρία, αντικαθιστώντας τη νόμιμη κυβέρνηση από ένα καθεστώτος δοσίλογων, έπεσαν όλοι πίσω για την εφαρμογή του δεύτερου· το οποίο δεν στοχεύει πλέον παρά μόνο να κυριαρχήσουν στο βορρά της χώρας.
Αυτό σημαίνει το διαμελισμό της Συρίας σύμφωνα με μια γραμμή από το Efrin στα δυτικά, μέχρι το Abu Kamal στα ανατολικά, συμπεριλαμβανομένων του Χαλεπιού, της Ιεράπολης (Manbej), της Ράκκα, του Ντέιρ αλ-Ζορ ... · Το Χαλέπι θα γίνει η πρωτεύουσα του βορρά και η Δαμασκός πρωτεύουσα του νότου.
Ένας αμφισβητούμενος διαμελισμός λόγω των τελευταίων στρατιωτικών επιτυχιών του Συριακού Αραβικού στρατού και των συμμάχων του, οι οποίοι έχουν καταφέρει να πολιορκήσουν τους τρομοκράτες που δρουν από τις ανατολικές περιοχές του Χαλεπιού και να διακόψουν τη τροφοδοσία τους από την Τουρκία για την οποία δεν πρέπει να πιστέψετε ούτε για μια στιγμή, ότι δεν εμπλέκεται με την εισροή τεράστιων πόρων που τέθηκαν στη διάθεσή της· οι ΗΠΑ και όλα τα κράτη του ΝΑΤΟ βάζοντας όλο το βάρος τους για να σπάσουν την πολιορκία των τρομοκρατών και να περισώσουν το σχέδιό τους.
Πράγματι, εκτός από έναν από τους πιο σφοδρότερους μιντιακούς πολέμους κάνοντας χρήση του αιώνιου ανθρωπιστικού επιχειρήματος των φτωχών κακομοίρηδων τρομοκρατών –οι οποίοι φέρονται να μη παραβίασαν καμία κατάπαυση του πυρρός, αν και ο επικεφαλής διαπραγματευτής της "Ομάδας της αντιπολίτευσης του Ριάντ", Mohammad Allouche, έχει πει ότι θα άναβε όλα τα μέτωπα από τη Γενεύη το περασμένο Απρίλιο -και κάνοντας ειδικότερα χρήση μιντιακών ψευδών σχετικά με μια υποτιθέμενη ήττα του Συριακού Αραβικού Στρατού σκοπεύοντας να αναγκάσει να πέσει το Χαλέπι ψυχολογικά πριν να πέσει στρατιωτικά· πέντε διαδοχικά κύματα τρομοκρατών ξεκίνησαν κατά του Χαλεπιού, με 8.000 μαχητές για τον πρώτο, 5.000 για το δεύτερο, 7.000 για το τρίτο και ακόμη 8.000 για το τέταρτο, επικεντρωμένα σε δύο άξονες νότια του Χαλεπιού»[1].
28.000 τρομοκράτες σε λιγότερο από μια εβδομάδα! Με αφετηρία αυτό το γεγονός, τι να σκεφτούμε για μια πληροφορία που έχει εισβάλει στο έντυπο και τηλεοπτικό τύπο, τοπικά και περιφερειακά, αυτές τις τρεις τελευταίες ημέρες; Πρόκειται για ένα άρθρο με τίτλο «360.000 ξένοι μαχητές πολέμησαν το Συριακό Αραβικό Στρατό», που δημοσιεύθηκε από ένα ερευνητικό κέντρο του οποίου το ακρωνύμιο είναι FCFS, για «Firil Center For Studies» [2].
Δεν καταφέραμε να μάθουμε αν πρόκειται για ένα κέντρο απλά με έδρα το Βερολίνο ή ένα γερμανικό κέντρο. Καλύπτει την περίοδο από τις 10 Απριλίου 2011 έως τις 31 Ιανουαρίου 2016 και ισχυρίζεται να έχει βασίσει τη μελέτη του από τον αριθμό των νεκρών που δημοσιεύθηκε από διάφορα μίντια και 51 άλλες περιφερειακές και διεθνείς πηγές.
Εν ολίγοις, αυτά τα 360.000 άτομα που ήρθαν να κάνουν το κομμάτι τους στη Συρία με διαδοχικά κύματα προέρχονται από 93 εθνικότητες, από όλες τις ηπείρους και όλες τις αραβικές χώρες, χωρίς εξαίρεση. 95.000 φέρονται να έχασαν τη ζωή τους και 90.000 φέρονται να βρίσκονται σήμερα στο συριακό έδαφος, κατανεμημένα μεταξύ του Ντάες και της Jabhat Fateh al-Cham [πρώην Μέτωπο αλ-Νούσρα πριν από λίγο]. Φέρεται ότι περίπου 45 δισεκατομμύρια δολάρια έχουν δαπανηθεί για την εκστρατεία τους στη Συρία.
Συνολικά, οι κάτοχοι ευρωπαϊκής και αμερικανικής εθνικότητας φέρεται να έχουν φθάσει σε 21.500 εκ των οποίων μόνο 8.500 επέστρεψαν στη χώρα τους. Ο φοίνικας του μεγαλύτερου αριθμού επιδόθηκε στους κατόχους τουρκικής υπηκότητας, η Τουρκία έχοντας ανακοινώσει την απώλεια 350 στρατιωτών, αξιωματικών και πιλότων, που πέθαναν δήθεν σε άλλες συνθήκες. Ακολουθούν οι Σαουδάραβες με 5.990 νεκρούς για 24.500 στρατολογημένους κάτω από τη σημαία των τρομοκρατικών οργανώσεων που μαίνονται στη Συρία· οι Ιορδανοί ανέρχονται σε 3.900, από τους οποίους οι 1.990 σκοτώθηκαν. Όσον αφορά τις ξένες γυναίκες, επικρατήσαν οι Τυνήσιες.
_____________________________________________
 |
| Η κυρία Bouthaïna Chaabane |
Μετά από αυτό που συνέβη στο Χαλέπι και που συνεχίζεται, κανείς δεν έχει πλέον το δικαίωμα να αναρωτηθεί τι πραγματικά συμβαίνει στη Συρία, παρά τους ισχυρισμούς του ενός και του άλλου, γιατί η αλήθεια έχει φτάσει σεβαθμό βεβαιότητα.
Τι έχει τόσο αναστατώσει τις δυτικές δυνάμεις και όλες τις οργανώσεις των Ηνωμένων Εθνών τη στιγμή κατά την οποία ο Συριακός Αραβικός στρατός κατάφερε να πολιορκήσει τους τρομοκράτες πριν να ξεκινήσει τη μάχη απελευθέρωσης του για να τους νικήσει και να απελευθερώσει αυτή την όμορφη χιλιετή πόλη από την οργή τους;
Για ποιους λόγους έριξαν τους μισθοφόρους τους στη Συρία εκείνοι οι πραγματικοί υπεύθυνοι, πνίγοντας τους σε μια πλημμύρα χρημάτων, όπλων και πυρομαχικών, ενώ για χρόνια, οι αμέτρητες συμμορίες τρομοκρατών μαίνονται να καταστρέψουν αυτή την πόλη, βομβαρδίζουν τις γειτονιές της, δολοφονούν τον λαό της, λεηλατούν τα εργοστάσιά της και καταστρέφουν τα ιστορικά μνημεία που αναγνωρίζονται ως κληρονομιά της ανθρωπότητας, των οποίων η προστασία και η διατήρηση τους είναι καθήκον όλων;
Γιατί οι δυτικές δυνάμεις χτυπήθηκαν από ένα είδος υστερίας περισσότερο από κραυγαλέα, μετά το διάταγμα αμνηστίας που εκδόθηκε από τον πρόεδρο Al-Assadκαι την αναγγελία του ανοίγματος ασφαλών διαδρόμων για τους πολίτες που επιθυμούσαν να φύγουν από τις γειτονιές του Χαλεπιού που ελέγχονται από τους τρομοκράτες; οι έξαλλες δηλώσεις τους εκτοξευτήκαν από όλες τις πλευρές, τα μέσα μαζικής ενημέρωσης τους εξηγούσαν την ανάγκη να σταματήσει ο διάλογος με τη Ρωσία και να αποφασιστεί, μια για πάντα, να χτυπήσουν άμεσα τον Συριακό Αραβικό στρατό και την Χεζμπολάχ στο συριακό έδαφος;
Πολλές εφημερίδες επέμεναν, πράγματι, για αυτή την ανάγκη να «εγκαταλειφτεί η πολιτική του διαλόγου και να καταφεύγουν μόνο στη στρατιωτική επιλογή», όπως η Washington Post και η New York Times, στις σελίδες της οποίας ο Dennis Ross, πάντα και για πάντα πρόθυμος να βάλει την πένα του στην υπηρεσία της σιωνιστικής οντότητας, επέστρεψε για να πει ότι «επιτέλους ήρθε η ώρα να βομβαρδίσουμε τον Άσαντ» [3], για να αποφευχθεί η κατάσταση να αλλάζει προς όφελος του συριακού Αραβικού Στρατού:
[Υπάρχει εναλλακτική λύση: να τιμωρηθεί η κυβέρνηση της Συρίας για την παραβίαση της εκεχειρίας κτυπώντας με μη επανδρωμένα αεροπλάνα και πυραύλους κρουζ τις βάσεις, τα αεροδρόμια και τις θέσεις του πυροβολικού του Αραβικού Στρατού της Συρίας, όπου δεν υπάρχουν ρωσικά στρατεύματα... Ήρθε η ώρα για τις ΗΠΑ να χρησιμοποιήσουν τη γλώσσα που καταλαβαίνουν ο κ Άσαντ και ο κ. Πούτιν...]
Και πολλές οργανώσεις των Ηνωμένων Εθνών κάλεσαν δεκάδες έκτακτες συνεδριάσεις για να οξύνουν την αίσθηση του κινδύνου για το τι συμβαίνει στο Χαλέπι, για την ισορροπία των πραγμάτων, ενώ το ερώτημα είναι: ποιος υπερασπίζεται ποιόν σε αυτή την μελανιασμένη αλλά πάντα όρθια πόλη ;
Η αντικειμενική ανάλυση των δηλώσεων των δυτικών αξιωματούχων, με τον Ομπάμα επικεφαλής, και ενός μεγάλου αριθμού ευρέως διαδιδομένων δημοσιευμάτων από τα δυτικά μέσα ενημέρωσης από τη στιγμή που ο Συριακός Αραβικός στρατός και οι σύμμαχοι του άρχισαν να κάνουν σημαντική πρόοδο με πιθανότητα να απελευθερώσουν το Χαλέπι από τις τρομοκρατικές ορδές, μήπως δεν αποδεικνύει ότι όλοι αυτοί υπηρετούν τη τρομοκρατία και τους τρομοκράτες και εργάζονται για να παραταθεί η αιμορραγία στη Συρία από τους μισθοφόρους-απόβλητα οι οποίοι είναι τελικά πιόνια χειραγωγημένα από τους Σιωνιστές, τους Άραβες αντιδραστικούς και τον ιμπεριαλισμό;
Χωρίς καμία ντροπή χρησιμοποιούν κάθε δικαιολογία παραλείποντας να πούνε ότι η απελευθέρωση του Χαλεπιού θα διευθετούσε το πολέμο εναντίον της Συρίας υπέρ του συριακού λαού και των συμμάχων της, ενώ είναι πλέον πολύ σαφές ότι προσπαθούν να κερδίσουν πόντους στο έδαφος εκμεταλλευόμενοι τρομοκράτες με τους οποίους θα ήθελαν να αντικαταστήσουν την κυβέρνηση της Συρίας.
Αυτό αποδεικνύει χωρίς αμφιβολία ότι η Δύση γνωρίζει πολύ καλά ότι δεν υπάρχει «μετριοπαθής αντιπολίτευση» και, προπαντός, ότι δεν αισθάνεται καμία ντροπή να υποστηρίξει, στο φως της ημέρας, αιμοδιψές συμμορίες που σκοτώνουν αμάχους στη χώρα μας για περισσότερο από πέντε χρόνια.
Που αποδεικνύει, και πάλι χωρίς καμία αμφιβολία, ότι η ρωσική επέμβαση στη Συρία σκοπεύει, με λόγια και δράσεις, να καταπολεμήσει και να εξαλείψει τη τρομοκρατία, ενώ όλες οι δυτικές επέμβασεις, σε όλες τις μορφές τους, προορίζονται να εξαντλήσουν και να χρησιμοποιούν τη Συρία για να υπηρετηθεί το σιωνιστικό σχέδιο, να εξαλειφτεί η παλαιστινιακή υπόθεση και το δικαίωμα των Αράβων στη γη και σπίτια τους, ενώ ταυτόχρονα καλύπτονται τα αποικιοκρατικά και γεωστρατηγικά συμφέροντα της Δύσης στη Συρία και σε όλη την περιοχή μας.
Και ακριβώς αυτή τη στιγμή, όπου φουντώνουν οι μάχες για την απελευθέρωση του Χαλεπιού και όπου η Δύση αποκαλύπτει το αληθινό της πρόσωπο στέκοντας σταθερά στο πλευρό της τρομοκρατίας και των τρομοκρατών, η σιωνιστική οντότητα συνεχίζει να σπέρνει τον όλεθρο στην Παλαιστίνη, δολοφονώντας αθώους και αντιστασιακούς, καταστρέφοντας βιαστικά σπίτια, αρπάζοντας γη, καταλαμβάνοντας πηγάδια, καταστρέφοντας τις καλλιέργειες ενός λαού που υπόκειται σε απεχθή κατοχή.
Και όλα αυτά, ενώ ο υπουργός Άμυνας των ΗΠΑ, Ashton Carter, αφιερώνει όλες τις προσπάθειές του για την αποκατάσταση της συνοχής της εγκληματικής τρομοκρατίας, που ήρθε από το Ισραήλ και την Ιορδανία, ενώπιον του Συριακού Αραβικού στρατού στη νότια Συρία [4] και προσπαθεί να σπείρει τη διχόνοια στην πόλη της Suweida και σε άλλες πόλεις της περιοχής.
Ως εκ τούτου, δεδομένης αυτής της παλαιάς και ταυτόχρονα νέας κατάστασης της στιγμής, δεδομένου του τι έχει υποστεί ο υπομονετικός και αντιστασιακός λαός μας στο Χαλέπι, πρέπει να βάλουμε τους τόνους στα φωνιέντα, να λέμε τα πράγματα με το όνομά τους, δηλώνοντας τις θέσεις μας μακριά από οποιαδήποτε ορολογία που θα μπορούσε να προκαλέσει σύγχυση. Πρέπει να πούμε ξεκάθαρα ότι:
Οι σιωνιστικές και αποικιοκρατικές δυνάμεις διεξάγουν έναν άγριο πόλεμο εναντίον της Συρίας μέσω των περιφερειακών και διεθνών Αράβων μεσαζόντων τους, με κύριο στόχο της υπονόμευσης του ρόλου της Συρίας στην περιοχή και στον αραβικό κόσμο, υπέρ του σιωνιστικού σχεδίου και των αποικιοκρατικών συμφερόντων της Δύσης.
Ο λαός της Συρίας, ο στρατός του και οι σύμμαχοι του μάχονται, με τιμή, κατά της αιμοδιψής τρομοκρατίας που υποστηρίζεται δημοσίως από τη Δύση, το Ισραήλ και τους τύραννους των αραβικών αντιδραστικών καθεστώτων.
Όποιος φέρει όπλα εκτός του πλαισίου του Κράτους εξυπηρετεί τα συμφέροντα της τρομοκρατίας και των τρομοκρατών.
Κάθε Σύρος που θέλει τη Συρία, όπου και να είναι σήμερα, φιλοδοξεί μόνο την επιστροφή της ειρήνης και της ασφάλειας, την επιστροφή των κατοίκων της και την ανασυγκρότηση της, μακριά από την απληστία των ιμπεριαλιστών και των αντιδραστικών που πολεμούν την ανεξαρτησία της και την αξιότιμη πατριωτική θέση της.
Ανάθεμα στις αλλαγές των σημαιών των τρομοκρατών και στις θεωρίες που δικαιολογούν την οργή τους, γιατί η τρομοκρατία είναι μια και ο σκοπός της είναι πάντα ίδιος. Ο μόνος τρόπος να απαλλαγούμε από αυτή είναι να της αντισταθούμε σθεναρά και να εξαλείψουμε, μια για πάντα, αυτή τη φοβερή και καταστροφική πληγή.
Από αυτή τη πραγματική αντίσταση εξαρτάται η σωτηρία της Συρίας, της περιοχής και του κόσμου.
Bouthaina Shaaban, πολιτικός σύμβουλος του προέδρου Μπασάρ αλ-Άσαντ και «Κόρη της Γης"
Πηγή: Al-Mayadeen
Μετάφραση από τα γαλλικά στα ελληνικά, από τον Κριστιάν Ακκυριά για τον Ινφογνώμονα Πολιτικά, 12.8.2016
Σημειώσεις:
[1] Συνέντευξη του στρατηγού Αμίν Hoteit / Al-Thabat TV
[2] 360 000 ξένοι μαχητές πολέμησαν τον Συριακό Αραβικό Στρατό
[3] The Case for (Finally) Bombing Assad. By Dennis B. Ross and Andew J. Tabler, Aug. 3, 2016
[4] Ο συνασπισμός θέλει να ανοίξει ένα μέτωπο ενάντια του Νταές στη νότια Συρία
http://www.lefigaro.fr/flash-actu/2016/07/27/97001-20160727FILWWW00320-la-coalition-veut-ouvrir-un-front-contre-l-ei-dans-le-sud-de-la-syrie.php
Η κυρία Bouthaina Shaaban είναι Σύρια πολίτης, πολιτικός σύμβουλος του προέδρου Al-Assad και μέλος της Αντιπροσωπείας της Αραβικής Δημοκρατίας της Συρίας στις συνομιλίες της Γενεύης.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Δεν γίνονται δεκτά σχόλια σε greeklish