Kράτος και παραδείγματα μετανάστευσης (Β΄ μέρος)

Kράτος και παραδείγματα μετανάστευσης 

(Β΄ μέρος)

Βασίλειος Μακρυπούλιας

Έχοντας στο νού μας τους «παρατύπους μετανάστες» με τις γεμάτες τσέπες και τα κινητά ipad τελευταίας κατηγορίας διαβάζουμε από την «ιστορία του αγροτικού κινήματος»του Γιάννη Κορδάτου (σκεφτόμενοι ότι και οι Έλληνες θα μπορούσαν τότε να πουλήσουν τα υπάρχοντά τους και να ξοδέψουν τα όποια τους χρήματα στην Αμερική ή όπου αλλού θα πήγαιναν. Αλλά επειδή πραγματικά υπήρχε φτώχεια ποιος θα τα αγόραζε-άρα και οι σημερινοί παράτυποι μετανάστες δεν έχουν χρήματα μόνο από την πώληση των υπαρχόντων τους διότι σε πραγματικά εξαθλιωμένες χώρες ποιος αγοράζει σε τέτοιες περιόδους πολέμου και εξαθλίωσης, άρα έχουν και άλλες εξουσιαστικές πηγές πλουτισμού, ενδελεχούς πλουτισμού. Επίσης ήσαν Έλληνες και ήθελαν να γυρίσουν πίσω. Άρα σήμερα οι παράτυποι μετανάστες απαρνούνται την πατρίδα τους, τα ιερά και τα όσια για το δήθεν μαγικό δυτικό ταξείδι). Αναφέρει λοιπόν ο Κορδάτος: 
«Όλοι όσοι πονούσαν τον αγρότη του Μωριά περιγράφουν την αθλιότητα μέσα στην οποία ζούσε. Ξυπόλυτος, γυμνός, κουρελής και ατροφικός. Το κρέας δεν το δοκίμαζε παρά μόνο δύο φορές το χρόνο. Το κρεμμύδι, η μπομπότα και η ελιά ήταν το μόνιμο φαγητό του, χρόνο και καιρό πεινούσε. Τον καρπό που έφτυνε αίμα για να τον μαζέψει του τον έπαιρναν οι τοκογλύφοι οι έμποροι και οι άλλοι εκμεταλλευτές του. Σχολεία δεν υπήρχαν, γράμματα δεν μάθαινε, η μετανάστευση προς την Αμερική ήταν πραγματικά ο μόνος δρόμος σωτηρίας». Βέβαια οι Έλληνες αναζήτησαν όμορη πολιτιστικά και ομόθρησκη χριστιανική χώρα. Σε καμμία των περιπτώσεων δεν θα πολιορκούσαν ως μετανάστες το Ιράν ή το Ιράκ ή τη Σαουδική Αραβία. Επίσης δεν είχαν πόλεμο για να παρατήσουν την πατρίδα τους στο έλεος των εχθρών. Φαντάζεσθε τους Έλληνες να μεταναστεύουν κατά τη διάρκεια του Ελληνοιταλικού πολέμου του 1940. Τότε που οι μανάδες πήγαιναν κάλτσες και πλεκτά πουλόβερ στους στρατιώτες στο μέτωπο. Επίσης λόγω της πραγματικής φτώχειας τους και επειδή δεν παρακινούνταν από κανένα μετανάστευσε λογικός αριθμός Ελλήνων, δεν συνέβη καμμία εισβολή στις χώρες υποδοχής διότι οι Έλληνες πραγματικά ήταν φτωχοί και ήθελαν δουλειά για να επιστρέψουν στην Πατρίδα και να στέλλουν χρήματα στους δικούς τους.  Ήταν αδιανόητο για τους Έλληνες να λένε όσα  λένε οι σημερινοί  παράτυποι μετανάστες (καθοδηγούμενοι από τη διεθνή εξουσία προκειμένου να διαλύσουν την εθνική συνέχεια του ευρωπαίου ανθρώπου): το Ιράκ δεν είναι πλέον πατρίδα μου(!) (Βέβαια εάν ξέραμε το ηθικό και ποιοτικό ποιόν του καθενός «παρατύπου μετανάστη» θα καταλαβαίναμε περισσότερα γι αυτούς και τον πραγματικό χαρακτήρα μας διότι νομίζουμε ότι πρώτα τουλάχιστον φεύγουν από τις πατρίδες τους ως «παράτυποι» μετανάστες αυτοί που έχουν θέμα με το νόμο, οι ομοφυλόφιλοι επειδή διώκονται από το κοράνι, οι πόρνες κ.λ.π).

Ενδεικτικό του γεγονότος ότι οι Έλληνες πήγαιναν με το σκεπτικό να μείνουν προσωρινά και μόνον για κάποιο χρονικό διάστημα είναι το γεγονός ότι έφευγαν μόνον άνδρες.  Με αυτόν τον τρόπο απομακρυνόταν πολύ το ενδεχόμενο της μόνιμης κατοικίας στη χώρα μετανάστευσης. Διότι οι οικογένειες έμεναν πίσω άρα συναισθηματικά ο μετανάστης είχε πολλούς λόγους να επιστρέψει όταν επετύγχανε τους οικονομικούς σκοπούς του. Σε κάθε περίπτωση δεν ήταν και εύκολη περίπτωση να ξεχάσει τη γυναίκα του και τα παιδιά του και να κάνει μία άλλη αρχή με μία άλλη γυναίκα στις χώρες μετανάστευσης. Ενώ σήμερα παρατηρούμε ότι οι παράτυποι μετανάστες έρχονται στη χώρα μας οικογενειακώς,διότι ακριβώς ο σκοπός τους είναι η  με το έτσι θέλω μόνιμη διαμονή τους στις χώρες που δήθεν  μεταναστεύουν, ουσιαστικά η κατάληψη αυτών και η μελλοντική αποίκησή τους. Δεν είναι μετανάστες διότι δεν έχουν οικονομικό κίνητρο μιάς και αν είχαν τέτοιο θα έφευγε μόνο ο άνδρας προκειμένου γρήγορα να επιστρέψει έχοντας επιτύχει τους σκοπούς του. Είναι  μορφή κατάληψης  διότι θέλουν να καταλάβουν και να εποικήσουν τη δύση. Ούτως ή άλλως η τεχνολογία έχει διαβρώσει το ισλάμ και όλοι θέλγονται από το life style της δύσης το οποίο και θέλουν να ζήσουν. Είναι άποικοι και όχι μετανάστες.

Σήμερα οι διεθνείς εξουσιαστές που διακινούν τους παρατύπους μετανάστες για τους σκοπούς τους χρησιμοποιούν τους κρυφούς και σκοτεινούς δουλεμπόρους, οι οποίοι δρούν ανενόχλητοι μέσα στην Τουρκία. Εάν ήθελαν θα τους είχαν εξοντώσει-το Τουρκικό κράτος είναι ικανό γι αυτό. Ακόμα και αυτή η παράμετρος φανερώνει το άθλιο σχέδιο με τους παρατύπους μετανάστες. Διότι εάν τους μετακινούσαν νόμιμα δεν θα ήταν δυνατόν να κινούνται τόσα εκατομμύρια(ακόμα και γι αυτό το λόγο δεν είναι μετανάστες διότι η συνθήκη της Γενεύης –όπως θα δούμε-ρητά αναφέρει ότι ο μετανάστης είναι νόμιμος και κινείται με το φώς της ημέρας και με νομίμους διαμεσολαβητές).  Οι Έλληνες πώς εκινούντο όταν μετανάστευαν; Νόμιμα και με το φώς της ημέρας. Συγκεκριμένα μέχρι το 1907 το Ελληνικό μεταναστευτικό κίνημα προς την Αμερική το διακινούσαν ξένες ατμοπλοϊκές εταιρείες. Κυρίως η Αυστριακή εταιρεία  «Αustro Americana, η Γερμανική   “Hamburg American line”και βέβαια τα υπερωκεάνεια του  βορείου Ατλαντικού. Παρατηρούμε βέβαια το αυτονόητο. Κανένας κρυφός διακινητής, κανένας δουλέμπορος, τίποτε κρυφό. Οι μεταφορείς ήταν επίσημες εταιρείες  οι οποίες μετέφεραν πραγματικούς μετανάστες για πραγματικούς οικονομικούς και μόνο λόγους. Αναφέρεται μάλιστα ότι οι δύο πρώτες εταιρείες οι οποίες προσπάθησαν να δημιουργήσουν ελληνική υπερατλαντική σύνδεση,οι «Μωραΐτης» (1907-1908) και «Υπερωκεάνιος Ελληνική ατμοπλοΐα»(1910-1912) απέτυχαν και οδηγήθηκαν  στη χρεωκοπία. Καταλαβαίνουμε πόσα χρήματα διακινούνται σήμερα προκειμένου εκατομμύρια «παρατύπων μεταναστών» να προωθούνται προς την πατρίδα μας, τη στιγμή κατά την οποία στην Ελληνική μετανάστευση στις αρχές του αιώνος (στην αληθινή αυτή μετανάστευση επαναλαμβάνουμε) ξένες εταιρείες είχαν αναλάβει το όλο εγχείρημα διότι απαιτούνταν πολλά χρήματα και οι ελληνικές εταιρείες δεν άντεχαν τον ανταγωνισμό (κατανοούμε πόσα χρήματα λαμβάνουν οι τούρκοι για να στήσουν όλο το δουλεμπόριο με τους «παρατύπους μετανάστες»).  Εξάλλου με την ελπίδα που έτρεφαν  οι Έλληνες μετανάστες της απαρχής του 20^ου αιώνος  ότι στην ξένη χώρα θα αποκτήσουν ό,τι χρειάζονται αγωνίζονταν προκειμένου να παραλάβουν την πολυπόθητη άδεια μετανάστευσης, με λίγα λόγια κανείς δεν μπορούσε να ταξιδέψει (όχι ότι δεν υπήρχαν λαθρομετανάστες αλλά αυτοί ήταν η εξαίρεση) εάν δεν είχε άδεια μετανάστευσης. Ήταν δηλαδή οι Έλληνες αυτής της εποχής πραγματικοί μετανάστες –σύμφωνα και με την μετέπειτα συνθήκη της Γενεύης –διότι ως πραγματικοί οικονομικοί μετανάστες είχαν προμηθευθεί τα πρέποντα  δικαιολογητικά προκειμένου νόμιμα ως νόμιμοι να γίνουν αποδεκτοί στην χώρα αποδοχής τους. Τη στιγμή που σήμερα οι ερχόμενοι εξ ανατολών ούτε πρόσφυγες είναι διότι η πρώτη φιλική  χώρα υποδοχής είναι η Τουρκία,άρα εκεί θα έπρεπε να ζητήσουν πολιτικό άσυλο(όσοι τέλος πάντων πραγματικά κινδυνεύουν στη χώρα τους οι οποίοι δεν είναι οι  περισσότεροι κάποια μικρή ομάδα είναι)ούτε βέβαια και οικονομικοί μετανάστες είναι διότι δεν έχουν τα νόμιμα παραστατικά. Η συνθήκη της Γενεύης διαχωρίζει τους πρόσφυγες  από τους οικονομικούς μετανάστες οι οποίοι με τη θέλησή τους  και νόμιμα εγκαταλείπουν την πατρίδα τους όπου δεν κινδυνεύουν απλά αλλού επιδιώκουν ένα  καλλίτερο οικονομικό αύριο,ως εκ τούτου άλλο πρόσφυγες και τελείως άλλο μετανάστες(οι δήθεν οικονομικοί μετανάστες επειδή ακριβώς μετακινούνται με αυστηρά οικονομικά κριτήρια(όπως οι Έλληνες προς την Αμερική)δεν θα έπρεπε  κάν να έρχονται στην Ελλάδα και στην Ευρώπη της ανεργίας αλλά να προχωρούν προς  τη Σαουδική αραβία όπου αναζητούνται εργατικά χέρια(όμως εκεί θα συνεχίσουν να είναι μουσουλμάνοι και αυτό είναι «πρόβλημα). Άρα είναι φορείς κάποιου άλλου εξουσιαστικού σχεδίου.

Σχετικά αναφέρει βέβαια η συνθήκη της Γενεύης: «πρόσφυγας είναι το άτομο που βρίσκεται εκτός της χώρας καταγωγής του ή του τόπου  κατοικίας του, έχει δικαιολογημένο φόβο δίωξης για λόγους  φυλής, έθνους, θρησκείας, συμμετοχής σε ορισμένη κοινωνική ομάδα, ή λόγω πολιτικών πιστεύω και εξαιτίας αυτού του φόβου δίωξης αδυνατεί ή δεν επιθυμεί να απολαμβάνει την προστασία αυτής της χώρας ή την επιστροφή σε αυτήν». Σε κάθε περίπτωση η συνθήκη της Γενεύης αναφέρει άτομο και όχι εκατομμύρια ανθρώπων οι οποίοι κυριολεκτικά καταλαμβάνουν τη γηραιά ήπειρο. Αναφέρεται και πάλι για τη συνθήκη της Γενεύης : «Η Σύμβαση του 1951 αποτελεί το κύριο διεθνές κείμενο του δικαίου περί προσφύγων. Ωστόσο η σύμβαση δεν ομιλεί συγκεκριμένα για τους εμφυλίους ή την εθνικιστική ή φυλετική και θρησκευτική βία παρόλο που τα τελευταία χρόνια μεγάλα(λέμε τώρα) προσφυγικά ρεύματα έχουν συμβεί εξαιτίας τους».

Το σημείο εδώ είναι κομβικό στην όλη μας έρευνα. Γιατί άραγε η συνθήκη της Γενεύης δεν ξεκαθαρίζει ότι όπου υπάρχουν εθνικιστικές και θρησκευτικές και φυλετικές διώξεις υπάρχουν και πρόσφυγες;  Διότι πολύ απλά υποθέτει ότι μέσα σε μία χώρα οι άνθρωποι μπορεί να εύρουν τρόπους σωτηρίας μέχρι να τελειώσει ο πόλεμος ή ό,τι άλλο προκαλεί τη βία και τη δυστυχία.  Δεν εγκαταλείπεις ποτέ την πατρίδα σου παρά εάν πραγματικά είναι η έσχατη λύση. Η συνθήκη της Γενεύης διακρίνει ανάμεσα στην επαρκή και αναγκαία αιτία προσφυγιάς. Η εθνικιστική δίωξη μπορεί να σταματήσει, να μείνουν  οι άνθρωποι στην πατρίδα τους και να επιβάλουν την τάξη. Να αποκατασταθούν τα πράγματα. Μόνο εάν δεν υπάρχει σωτηρία (ας θυμηθούμε τους πραγματικούς πρόσφυγες του 1922) τότε οι   πραγματικοί πρόσφυγες θα φύγουν για αλλού. Η συνθήκη της Γενεύης θεωρεί τον πόλεμο επαρκή αιτία προσφυγιάς αλλά όχι αναγκαία, διότι οι νέοι ειδικά θα πρέπει να μείνουν στην πατρίδα τους και να πολεμήσουν για αυτή. Μόνον όταν όλα θα χαθούν θα πάρουν το δρόμο της προσφυγιάς. Εξάλλου αφ΄ής στιγμής επαναπροωθούνται σημαίνει ότι δεν είναι πρόσφυγες (διότι η συνθήκη της Γενεύης συζητεί για πολιτικό άσυλο σε όσους το δικαιούνται) άρα έμμεσα οι κυβερνήσεις μέσα από τις επαναπροωθήσεις παραδέχονται ότι δεν είναι πρόσφυγες αλλά εξυπηρετούν άλλα εξουσιαστικά και γεωπολιτικά παιχνίδια.    Ο πρόσφυγας σε πρώτη  φιλική γή θεωρείται και είναι πρόσφυγας –τη στιγμή κατά την οποία αποδεδειγμένα δεν μπορεί και δεν γίνεται να μείνει άλλο στην πατρίδα του όπου κινδυνεύει η ανθρώπινη υπαρξή του.  Το λογικό είναι λοιπόν στην πρώτη φιλική χώρα που θα βρεί ο δυνάμει πρόσφυγας να ζητήσει πολιτικό άσυλο. Ο  πρόσφυγας δεν σημαδεύει χώρα, δεν επιλέγει χώρα, αλλά στην πρώτη φιλική χώρα  θα επιζητήσει και το πολιτικό άσυλο. Διότι δεν τον ενδιαφέρει η καλοπέρασή του αλλά η σωτηρία της ζωής του. Στη σημερινή λοιπόν εποχή η πρώτη φιλική χώρα που υπάρχει για όλους αυτούς  που τελικά καταφθάνουν στην Ελλάδα  είναι η Τουρκία. Γιατί δεν επιζητούν εκεί πολιτικό άσυλο; Γιατί έχουν επιλέξει τη Γερμανία; Που ακούστηκε ο πρόσφυγας να περνάει χώρες φιλικές μέχρι να φθάσει στη φιλική χώρα της αρεσκείας του; Αυτό δεν είναι σχέδιο δημιουργίας ανυπάρκτου προσφυγικού δήθεν ζητήματος;

Γιατί λοιπόν ο «πρόσφυγας» δεν παραμένει στην πρώτη φιλική χώρα την Τουρκία η οποία:

1.Είναι μουσουλμανική  άρα ιστορικά ομόθρησκη χώρα που σημαίνει ότι οι μωαμεθανοί τη στιγμή που είναι ειλικρινείς πρώτα με τους εαυτούς τους και έπειτα με τα ίδια τους τα παιδιά θα έπρεπε να προωθηθούν προς αυτή τη χώρα. Είναι ιστορικό θέσφατο ότι οι άνθρωποι που είναι συνεπείς με τους εαυτούς τους και τιμούν την καταγωγή τους αναφέρονται σε χώρες και ανθρώπους που έχουν την ίδια γλώσσα, θρησκεία και πολιτισμό με αυτούς. Προκειμένου να συνεχίσουν την ιστορική τους πορεία και ύπαρξη. Τιμώντας το παρελθόν και συνεχίζοντας το αύριο των παιδιών τους. Όμως σήμερα παρατηρούμε ότι οι παράτυποι μετανάστες ούτε που ενδιαφέρονται για την παράδοσή τους (εθνική και θρησκευτική)δηλώνουν ότι «το Ιράκ δεν είναι πλέον πατρίδα μας» πράγμα που σημαίνει ότι το εξουσιαστικό παιχνίδι μίξης και καταστροφής πολιτισμών είναι σε εξέλιξη(κανείς δεν θα έπαιρνε τέτοιες αποφάσεις, κανείς δεν θα  προχωρούσε σε άρνηση της πατρίδος του,εκτός και εάν από πίσω  κάποιος άλλος υπήρχε που είχει υποσχέθεί και προσφέρει συγκεκριμένες εγγυήσεις).

2.Η Τουρκία παρουσιάζει ρυθμούς ανάπτυξης 2,6%(νούμερα ξεχασμένα στην Ελλάδα προς την οποία απευθύνονται οι «παράτυποι μετανάστες»)η ανεργία τους είναι μόλις στο 10%,έχουν δημόσιο χρέος μόλις 30%του ΑΕΠ και πρωτογενές έλλειμμα μόλις στο 1,3%του ΑΕΠ.  Γιατί αυτή η χώρα δεν κρατεί τους φθηνούς μουσουλμάνους εργάτες που έρχονται από ομόθρησκες χώρες αλλά αντίθετα τους στέλνει στη δύση έχοντας μάλιστα θησαυρίσει; Διότι η αόρατος χείρ που κυβερνά τον κόσμο αυτό θέλει στον μαζοποιημένο και πλήρως κυβερνώμενο κόσμο που ετοιμάζει. Είναι λογικό ο σύριος που κινδυνεύει από τον ΙΣΙΣ να σωθεί από την Τουρκία,εκεί να μην ζητήσει άσυλο και δουλειά(που υπάρχει όπως αποδεικνύουν οι οικονομικοί δείκτες)και να φύγει προς την χριστιανική Ευρώπη; Η Ιστορία θα ονομάσει την εποχή μας «εποχή των μεγάλων σκηνοθετημένων γεγονότων».

Ας συνεχίσουμε με το τι συνέβαινε με τους πραγματικούς Έλληνες μετανάστες στις απαρχές του 20 αι. Όπως ήδη είπαμε όλοι  έπρεπε να προσκομίσουν την άδεια μετανάστευσης, αποκλείονταν όσοι έπασχαν από τραχώματα(νόσο διαδεδομένη την εποχή εκείνη)χώρια το ότι υποβάλονταν σε ξεψείριασμα και εμβολιασμό.  Σημαντικό είναι το να τονίσουμε ότι υπήρχαν διακρατικές συμφωνίες για τους πραγματικούς αυτούς μετανάστες επειδή ακριβώς ήταν πραγματικοί μετανάστες  και δεν κρυβόταν κανείς κάτω από το δάχτυλό του. Αμερικανικός νόμος που ψηφίσθηκε το 1882 είχε σαν σκοπό να προστατεύσει τους επιβάτες που ταξίδευαν στην Αμερική στην τρίτη θέση.  Συγκεκριμένα προέβλεπε ότι κάθε επιβάτης δεν μπορούσε να έχει στη διάθεσή του λιγότερα από 100 κυβικά μέτρα. Παρατηρούμε ότι επειδή ακριβώς ήταν πραγματική οικονομική μετανάστευση και όχι εισβολή υπήρξε επίσημη αντίδραση από το επίσημο κράτος προκειμένου να τεθεί μία ανθρώπινη σειρά στο όλο φαινόμενο. Ο ίδιος αυτός νόμος προέβλεπε πρόστιμο στον πλοίαρχο ο οποίος  δεν τηρούσε βέβαια τους παραπάνω στοιχειώδεις κανόνες ανθρώπινης μετάβασης στη νέα χώρα των ανθρώπων οι οποίοι τίμια προσπαθούσαν να κάνουν μία νέα αρχή στη ζωή τους.

Η μετανάστευση των Ελλήνων προς την Αμερική εκτυλισσόταν τηρώντας και τους στοιχειώσεις κανόνες υγιεινής. Κατά τη διάρκεια του ταξιδιού ειδικοί ιατροί εξέταζαν τους νομίμους μετανάστες. Συγκεκριμένα η συνεχής εξέταση των ιατρών επιβεβαιωνόταν από ειδική κάρτα την οποία έδιδαν  οι  ιατροί σε κάθε μετανάστη. Όχι μόνον αυτά. Μόλις παραφορτωμένοι έφταναν στην Αμερική τους μετέφεραν στο περίφημο Ellis island το οποίο ήταν γνωστό στους Έλληνες ως «Καστιγγάρι». Εκεί μέσα στα αποκρουστικά και γραφειοκρατικά τούνελ οι Έλληνες μετανάστες  περνούσαν τις τελικές δοκιμασίες μέχρι να τους επιτραπεί η τελική διαμονή. Καμμία σχέση δηλαδή με το φαινόμενο της «παράτυπης μετανάστευσης»που συμβαίνει σήμερα στη δύσμοιρη πατρίδα μας.

Ας  παρακολουθήσουμε τη διήγηση ενός Έλληνος μετανάστη ο οποίος μάλλον μας λέει όλα όσα θα έπρεπε να κάνει και σήμερα το Ελληνικό κράτος, αυτό που είναι συνέχεια του Ελληνικού έθνους. Τα έκανε στις απαρχές του 20αι.το αμερικανικό κράτος το οποίο ήταν –και είναι-ένα απλό συνονθύλευμα λαών. «Πλεύρισε το καράβι στο λιμάνι ,το λιμάνι πατωμένο, το τελωνείο απάνω  στα νερά. Ήρθε ο γιατρός και άρχισε να εξετάζει όλους έναν προς έναν. Μας όρκισαν ότι ποτέ η αμερικανική κυβέρνηση δεν θα επέτρεπε σε άρρωστους κλέφτες και εγκληματίες να πατήσουν αμερικανικό  έδαφος». Όχι μόνο δεν τους περίμενε τους Έλληνες μετανάστες στις απαρχές του 20ου αι. η ανοιχτή αγκαλιά-ακόμη και των Αμερικανικών πανεπιστημίων- προκειμένου-όπως συμβαίνει με την "παράτυπη" μετανάστευση σήμερα- να «απορροφηθούν γρήγορα» αλλά έδιναν αμέσως μετά την εγκατάστασή τους μάχη επιβίωσης λόγω των δυσκόλων συνθηκών δουλειάς και των συνεπαγομένων προβλημάτων υγείας.  Ο Θωμάς ο Ακινάτης επειδή έβλεπε το κράτος ως τη μεγάλη  οικογένεια των πολιτών-υπενθυμίζουμε ότι οι πόλεις κράτη ήταν οι οικογένειες των πολιτών, όλων των πολιτών, όλοι ένοιωθαν τη συλλογική ευθύνη να συνεχίσουν την ιστορικότητα της πάτρίδος τους-   επαινεί τον Αριστοτέλη διότι δεν επιθυμούσε την αθρόα εισβολή αλλοτρίων αλλογενών, μη εχόντων πολιτιστικές και άλλες ομοιότητες,  χρησιμοποιώντας το παράδειγμα του οικογενειάρχη ο οποίος βεβαια δύσκολα εισαγάγει ξένο μέλος μέσα στην οικογένεια φοβούμενος για το πνεύμα σύμπνοιας και ασφάλειας του οικογενειακού περιβάλλοντος. Βέβαια σε κάθε περίπτωση θα πρέπει να αναφέρουμε  ότι το σημερινό φαινόμενο της «παράτυπης» μετανάστευσης είναι μία από τις τελευταίες παρενέργειες του χυδαίου πολιτικάντικου μαρξισμού ο οποίος εξισώνει τον άνθρωπο ως τέτοιο χωρίς να υπολογίζει τις καταβολές και το τι πραγματικά μπορεί και δύναται να πετύχει στη ζωή του. Με λίγα λόγια του μαρξισμού που εξισώνει υλικά και εξωτερικά όλους τους ανθρώπους χωρίς να υπολογίζει την προσωπική κλίμακα της αξιακής ανάβασης του κάθε ανθρώπου. 

Ο Κωνσταντίνος Καραμανλής στο λόγο του που αφορούσε την ένταξη της Ελλάδος στην ευρωπαϊκή ένωση ανέφερε: «Η Ελλάς προσέρχεται στην ευρώπη με τη βεβαιότητα ότι στο πλαίσιο της ευρωπαϊκής αλληλεγγύης εμπεδώνεται η εθνική ανεξαρτησία ,επιτυγχάνεται η οικονομική ανάπτυξη…

Η Ελλάς είναι ο ακρίτας των ευρωπαϊκών συνόρων».Ο Καραμανλής δεν ανέφερε απλά ότι η Ελλάς αποτελεί ευρωπαϊκό σύνορο αλλά μέσα από το γνωστό συμβολισμό την παρομοίασε με το θεσμό του  ακρίτα, ο οποίος μας φέρει στο νού τις ένδοξες  ιστορίες με τους θεματοφύλακες των ελληνικών συνόρων. Γιατί εν έτει 2016 όλα αυτά λησμονήθηκαν και η Ελλάς όχι μόνο έπαυσε να αποτελεί ακρίτα των ευρωπαϊκών συνόρων αλλά κινδυνεύει με εθνική και ιστορική εξαφάνιση; Πότε οι πολιτικοί μας ανακοίνωσαν όλα αυτά που πραγματικά θα συνέβαιναν προκειμένου και τα λόγια του Καραμανλή να σταματήσουν να ισχύουν, η δε Ελλάδα από φορέας του πιο υψηλού πολιτιστικού πνεύματος να παλεύει σήμερα απλά να σηκωθεί στα πόδια της.  Ό,τι συμβαίνει έχει εκπονηθεί εδώ και πολλά χρόνια ή είναι ιστορική σύμπτωση. Η ιστορια ως επιστήμη διέπεται από νόμους άρα μία αόρατος χείρ κινεί τα πάντα.   

Η συνθήκη του Σέγκεν σηματοδοτεί πλήρως τη σωστή και πρέπουσα ελεγξιμότητα των  συνόρων και της ασφάλειας των ευρωπαϊκών συνόρων. Συγκεκριμένα το κεκτημένο του Σέγκεν περιλαμβάνει μέτρα με τα οποία καταργείται ο έλεγχος στα εσωτερικά σύνορα των χωρών και ενισχύεται η ασφάλεια των εξωτερικών συνόρων της ευρωπαϊκής ένωσης(ουσιαστικά συζητούμε για τα παράλια του Ελληνικού βορειοανατολικού αιγαίου). Σύμφωνα με τη συνθήκη-η οποία το  1992 έγινε απόδεκτή από την Ελληνική δημοκρατία-τα κράτη μέλη που οριοθετούνται από σύνορα ευρωπαϊκά υποχρεούνται στη  σωστή και πρέπουσα φύλαξη των συνόρων,των ευρωπαϊκών και συνάμα εθνικών συνόρων.  Συνεπώς οι επιθεωρήσεις και οι έλεγχοι στα εξωτερικά σύνορα της ΕΕ πρέπει να είναι αυστηροί για την παρεμπόδιση της παράνομης μετανάστευσης ,του παρανόμου εμπορίου ναρκωτικών και παρομοίων παρανόμων ενεργειών. Γιατί λοιπόν δεν τηρήθηκε η συνθήκη του Σέγκεν η οποία απετέλεσε θεμέλιο λίθο της ευρωπαϊκής ένωσης; Γιατί η Ελλάδα κατακλύσθηκε από στίφη ανατολιτών τα οποία η ίδια η ευρωπαϊκή συνθήκη Σέγκεν απαγόρευσε;  Είναι δυνατόν οι πολίτες να είναι νόμιμοι όταν τα ίδια τα κράτη και οι φορείς τους τόσο φανερά παρανομούν;  Ο σκοπός της συνθήκης του Σέγκεν ήταν η δημιουργία μιάς ευρώπης δυνατής και πολιτισμικά εξελίξιμης και ανεξάρτητης  απέναντι σε κάθε τι που θα απειλούσε την πνευματική και πολιτική συνεκτικότητά της. Ποιά Ευρώπη έχουν στο νού τους οι εξουσιαστές αυτού του  κόσμου οι οποίοι καταργούν τις συνθήκες της ΕΕ επιτρέποντας σε εκατομμύρια παρανόμων μεταναστών να εισέρχονται τελείως παράνομα στην Ευρώπη;   

Η απάντηση ίσως είναι απλούστερη από κάθε δύσκολη απάντηση που έχουμε στο μυαλό μας. Η αποστολή του ΝΑΤΟ στο Αιγαίο είναι πλέον γεγονός λόγω της  απίστευτης   κατάστασης με τους παρανόμους μετανάστες  που επικρατεί στα αιγαιοπελαγίτικα παράλια. Επίσης η ανταλλαγή αξωματούχων ανάμεσα σε αυτό το ελληνικό κράτος και την Τουρκία είναι και αυτή μία πραγματικότητα. Πίσω βέβαια από όλα αυτά κρύβονται αξίες και όνειρα των εξουσιαστών του κόσμου τούτου. Άρα με τη συνθήκη του Σέγκεν πειραματίσθηκαν στο εάν μπορούν να δημιουργούν παρά φύσει  κράτη. Όταν το σχέδιό τους κάπως απέδωσε (ποιος ευρωπαίος δεν βαυκαλίσθηκε με το γεγονός ότι η Ευρώπη είναι ένα κράτος και όλοι μπορούν να πάνε παντού) τότε σκέφθηκαν ότι ήλθε ο καιρός να διευρύνουν το παρά φύσει κράτος τους. Χρειάσθηκαν τη θρησκεία του Ισλάμ διότι αυτή ελέγχει τις μάζες της ανατολής, τουλάχιστον στα μέρη που ενδιαφέρουν τους εξουσιαστές αυτού του κόσμου. Σχεδόν το σύνολο των «παρατύπων μεταναστών» είναι μουσουλμάνοι, οι χριστιανοί υπομένουν γενοκτονίες αλλά κανείς δεν ασχολείται μαζί τους(σε κάθε περίπτωση λόγω της νοητικής και ποιοτικής διαφοράς οι εξουσιαστές θέλουν το Ισλάμ το οποίο είναι θρησκεία που θυμίζει κακέκτυπη αντιγραφή του χριστιανισμού). Ο κόσμος χωρίς ιδέες και αξίες αλληλοπεριχωρείται και μαζοποιείται σε βαθμό που αποτελεί ένα κεφάλι εύκολο να κυβερνηθεί. Τέλος πάντων για΄όλους αυτούς τους λόγους οι μουσουλμάνοι δεν καταφεύγουν στις ομόθρησκες χώρες αλλά ταξιδεύουν συστημένοι προς τη δύση.  Βέβαια σε κάθε περίπτωση το παρά φύσει ευρωπαϊκό κράτος μπορεί να γίνει πρόσχημα εξάπλωσης προς την ανατολή των γνωστών αγνώστων (επειδή  δήθεν απειλείται η ευρώπη από τους «παρατύπους» μετανάστες (τους οποίους η ίδια προωθεί) το ΝΑΤΟ κάνει τις επισκέψεις προς την ανατολή με κατακτητικούς πάντα σκοπούς). Τη στιγμή που η Ευρώπη εκτελεί ευλαβικά το εσχατολογικό σχέδιο Gudenhove-Kallergi  δημιουργώντας μία Ευρώπη  άλογη μείξη λαών και ανθρώπων ευκολοεξουσιαζομένη χωρίς αύριο, επάνω στα ερείπια των εθνών.

Σε κάθε περίπτωση η συνθήκη του Σέγκεν κατοχυρώθηκε από τη συνθήκη του Άμστερνταμ. Αυτή είναι μία συνθήκη η οποία σε πολλά σημεία παρουσιάζει πολλά και ενδιαφέροντα σημεία. Ένα από αυτά είναι ότι από το 1996 η ευρωπαϊκή ένωση είχε συμφωνήσει –με την αναφερθείσα συνθήκη-τη δημιουργία αρχών και ευθυνών στα πεδία της κοινής εξωτερικής πολιτικής και στην ασφάλεια των συνόρων της Ευρωπαϊκής ένωσης. Επίσης με την παρούσα συνθήκη η ευρωπαϊκή ένωση μπορούσε να ελέγχει το θέμα της μετανάστευσης και κυρίως να τροποποιεί νομοθετικές καταστάσεις και διατάξεις (άρα θα μπορούσε να χειρισθεί όπως ήθελε το Δουβλίνο ΙΙ).

Βέβαια-δεν γινόταν αλλοιώς η όλη ιστορία με την παράτυπη μετανάστευση έχει την καθαρά οικονομική πλευρά.  Με αυτόν τον τρόπο η παγκόσμιος εξουσία έχει καταστήσει όλον τον πλανήτη  υπεραγορά και υπερεπιχείρηση στην οποία δεν υπάρχουν σύνορα, έθνη και κράτη. Οι «εργαζόμενοι» παράτυποι μετανάστες κάνουν τη δουλειά που θα έπρεπε να κάνουν οι κυβερνήσεις των χωρών τους. Επίσης υποκαθιστούν το ανύπαρκτο ελληνικό κράτος το οποίο μάλλον θα έπρεπε να διαφυλάσσει τα συμφέροντα και την ευδαιμονία των Ελλήνων πολιτών (σύμφωνα και με το Ελληνικό σύνταγμα). Δισεκατομμύρια ευρώ στοιχίζει η ιστορία με τους παρατύπους μετανάστες, τη στιγμή κατά την οποία η Ελλάδα στενάζει κάτω από τη φτώχεια και την υποανάπτυξη. Πόσα χάνει το Ελληνικό κράτος από το λαθρεμπόριο των παρατύπων μεταναστών τη στιγμή κατά την οποία ξεζουμίζονται οι Έλληνες μισθωτοί και όχι μόνο. Επίσης το συνάλλαγμα που φεύγει προς τις χώρες των παρατύπων μεταναστών είναι αρκετά δις ευρώ, αλλά η Ελλάδα έχει πλέον οριστικά παραδοθεί σε διαφόρους αθεμίτους  ανταγωνισμούς. Αντί να αναπτύσσεται η χώρα μας όλη η  φαιά ουσία των πολιτικών καταναλώνεται σε αλλότρια προβλήματα ,τα οποία ως ψευδοπροβλήματα βέβαια θα καταστρέψουν τη ζωή των ίδιων των παιδιών μας.     

Πρόσφατα  ο Σύρος πρόεδρος Άσαντ προέβη σε αρκετά ενδιαφέρουσες δηλώσεις ,οι οποίες ίσως αποκαλύπτουν σημαντικές πτυχές του όλου θέματος της «παράτυπης μετανάστευσης».  Αναφέρει συνοπτικά ο Σύρος ηγέτης ότι ο πόλεμος στη χώρα του είναι τρομοκρατία και όχι πόλεμος με δίκαια αιτήματα. Αυτή μάλιστα η τρομοκρατία υποστηρίζεται από την Τουρκια και τη Σαουδική Αραβία, τη Γαλλία και τη Μεγάλη Βρεττανία. Εάν θυμηθούμε ότι η μετανάστευση του 5^ου αι. μ.Χ οδήγησε στην καταστροφή του δυτικού Ρωμαϊκού κράτους και στην εξάπλωση και κυριαρχία του Αρείου χριστιανισμού και στη Δύση (πολλοί βάρβαροι έγιναν  αποδεκτοί ως χριστιανοί από τους Βυζαντινούς) καταλαβαίνουμε ότι το φαινόμενο της παράτυπης μετανάστευσης καθορίζει ως δούρειος ίππος  τις νέες παγκόσμιες γεωπολιτικές και εσχατολογικές ισορροπίες στον πλανήτη μας σύμφωνα με τη θέληση των λίγων οικονομικά ισχυρών που είναι οι αφανείς αλλά πραγματικοί εξουσιαστές του κόσμου μας. Η σημερινή παράτυπη μετανάστευση –όπως μάλλον αποδείξαμε-δεν έχει την παραμικρή σχέση με την μετανάστευση των Ελλήνων στις απαρχές του 20^ου αι. Ας μην εξετάσουμε βέβαια το ιστορικό γεγονός σύμφωνα με το οποίο η παρατεταμένη μνημονιακή πολιτική που εξαθλιώνει το Ελληνικό κράτος σε συνδυασμό με τη ροή των  «παρατύπων» μεταναστών οδηγούν σε νέες γεωπολιτικές ισορροπίες στην Ελληνική περιοχή οι οποίες θα προκαλέσουν πόνο και θλίψη στα  παιδιά μας.Ίσως δεν είναι τυχαίο ότι λόγω γεωγραφικής θέσης η Πορτογαλία και η Ιρλανδία εξήλθαν των μνημονίων.

Αποτελεί η φράση που ακολουθεί επίσημη διατύπωση από επίσημο αξιωματούχο της  Ευρωπαϊκής ένωσης. Συγκεκριμένα ο αντιπρόεδρος της Ευρωπαϊκής επιτροπής Frans Timmermans διατυμπάνισε: 
«δεν πρόκειται να υπάρχει και στα πιο απομακρυσμένα μέρη του πλανήτη ένα έθνος που δεν θα έχει διαφορετικότητα στο μέλλον». Βέβαια ο κόσμος που ετοιμάζεται λίγη ή και καθόλου σχέση δεν έχει με τον κόσμο του Ηρακλείτου και του Σωκράτους. Εκεί όπου ο κοινός Λόγος ενώνει εσωτερικά και ενορατικά κατευθύνει προς τον κόσμο ο οποίος ούτως ή άλλως θα ακολουθήσει ως κάτι το τέλειο τα ερείπια αυτού του κόσμου.

Βασίλειος Μακρυπούλιας