Αρμαγεδδών εν όψει...

Αρμαγεδδών εν όψει:

Συρία: Η δοκιμή για την Περσία...

Του Γιώργου Σκλαβούνου

Την 1/12/2011, ο πρωην αρχηγός της Ισραηλινής Υπηρεσίας Πληροφοριών (Μοσάντ), Meir Dagan, επανήλθε σε προηγούμενες δηλώσεις του για την ανάγκη της με κάθε τρόπο αποτροπής Ισραηλινής επίθεσης στο Ιράν, για να αποφευχθεί καταστροφή.

Στις 6/11/2011 ο Σίμων Πέρες είχε δηλώσει ότι μια επίθεση στο Ιράν, γίνεται όλο και περισσότερο πιθανή. Ο υπουργός άμυνας του Ισραήλ δηλώνει ότι δεν απομένει ούτε ένας χρόνος στο Ισραήλ, για να μπορεί να επέμβει αποτελεσματικά, προκειμένου να σταματήσει τον πυρηνικό εξοπλισμό του Ιράν. Συγχρόνως αντικρούει τους ισχυρισμούς του πρώην αρχηγού της Μοσσαντ, δηλώνοντας ότι οι απώλειες του Ισραήλ, σε μια σύγκρουση με το Ιράν δεν θα είναι καταστροφικές, παραλυτικές, για το Ισραήλ και ότι οι Ισραηλινές απώλειες σε ζωές, δεν θα υπερβούν τα 400 άτομα.. Τα οικονομικά μέτρα σε βάρος του Ιράν συνεχίζονται και εντείνονται Η Ε.Ε και οι ΗΠΑ εντείνουν τον οικονομικό πόλεμο στο Ιράν, με στόχο το πυρηνικό του πρόγραμμα.

Με πρόσφατη απόφαση της, η Αμερικάνικη Γερουσία (Bloomberg 2//12/2011) επιχειρεί οικονομική ασφυξία στις Ιρανικές εξαγωγές πετρελαίου απαγορεύοντας την τραπεζική συνεργασία και ανταπόκριση μεταξύ Αμερικανικών τραπεζών και της Κεντρικής Τράπεζας του Ιράν. Σε διάστημα 6 μηνών ο Αμερικανός πρόεδρος είναι εξουσιοδοτημένος να απαγορεύσει την συνεργασία με το Αμερικάνικο τραπεζικό σύστημα όποιας τράπεζας συνεργάζεται με Ιρανικές τράπεζες και την Ιρανική κεντρική τράπεζα. Η Αγγλία διέκοψε όλες τις οικονομικές συναλλαγές με το Ιράν και ο Καναδάς σχεδόν όλες. Η Ε.Ε. ενέταξε στη μαύρη λίστα 180 Ιρανικές επιχειρήσεις και πάγωσε περιουσιακά στοιχεία ηγετικών στελεχών του Ιρανικού καθεστώτος.

Στις 4/12/2011, ο υπουργός εξωτερικών του Ιράν προειδοποίησε ότι εμπάργκο πετρελαίου στη χώρα του θα οδηγήσει στο διπλασιασμό των τιμών του πετρελαίου σε μια πολύ κρίσιμη περίοδο για την παγκόσμια οικονομία.

Κυριότεροι εισαγωγείς του Περσικού πετρελαίου είναι η Ιαπωνία η Κίνα, η Ινδία, η Νότια Κορέα και με την προσθήκη της Ιταλίας αποτελούν κα τις κυριότερες χώρες διύλισης Ιρανικού πετρελαίου. Ένα εμπάργκο στο Ιρανικό πετρέλαιο, ανοίγει οικονομικά μέτωπα των ΗΠΑ με τις αναδυόμενες οικονομικές υπερδυνάμεις, αλλά και με χώρες που συντηρούν το Αμερικανικό εξωτερικό χρέος.(Κίνα, 1.148.3 δις και Ιαπωνία 956.8 δις δολ.). Το Ισραηλινό Lobby, που προωθεί το εμπάργκο (Time for an Embargo on Iran. by Abraham H.Foxman national director of the anti-Defamation League) υποστηρίζει την άποψη ότι τα διεθνή στρατηγικά αποθέματα πετρελαίου και τα ιδιωτικά αποθέματα μπορούν να καλύψουν τη ζήτηση μέχρις ότου άλλοι μεγάλοι παραγωγοί –εξαγωγείς, καλύψουν το κενό που θα δημιουργήσει το εμπάργκο, στο Ιράν. Κατά τον κ.Foxman οι Ιρανικές εξαγωγές από 2.3 εκατομμύρια βαρέλια ημερησίως αποτελούν λιγότερο από το 3% της παγκόσμιας ζήτησης.

Στις 2/12/2011, Haaretz σε άρθρο με τίτλο "Ο πόλεμος ενάντια στο πυρηνικό πρόγραμμα του Ιράν έχει αρχίσει", δεν αφήνει αμφιβολίες για την παρούσα φάση της σύγκρουσης αλλά και για την πορεία των πραγμάτων.

Το AL JAZEERA στις 4/12/2011, σε άρθρο γνώμης του M.J.Rosenberg, με τίτλο «Το μεγαλύτερο πρόβλημα των ΗΠΑ, ΔΕΝ ΕΊΝΑΙ Η ΑΠΌΚΤΗΣΗ ΠΥΡΗΝΙΚΏΝ ΑΠΌ ΤΟ ΙΡΑΝ και η χρήση τους, αλλά η ΑΠΟΚΤΗΣΗ ΚΑΙ Η ΜΗ ΧΡΗΣΗ ΤΟΥΣ» Ο αρθρογράφος τεκμηριώνει μια άλλη διάσταση της αμερικάνικης στρατηγικής στην περιοχή που συνήθως καλύπτεται από πολλά πέπλα προπαγάνδας.

Αυτό που δεν αποδέχονται οι ΗΠΑ είναι η αλλαγή του συσχετισμού δύναμης στην περιοχή, και μάλιστα την μετατροπή του Ιράν σε υπεύθυνη περιφερειακή δύναμη:

Διεθνείς διαστάσεις της αντιπαράθεσης. Νέα κούρσα εξοπλισμών:

Στις 28/11/2011,ο εκπρόσωπος της Ρωσσίας στο ΝΑΤΟ, κ. Rogozin, ανακοίνωσε ότι, με εντολή του προέδρου Medvedef, προγραμματίζει επισκέψεις στην Κίνα και το Ιράν, με σκοπό την συνεργασία των τριών για τη δημιουργία ενός πλανητικοί αντιβαλλιστικού συστήματος. Παράλληλα ο Μedvedef κατήγγειλε τις μονομερείς προσπάθειες των ΗΠΑ για την εγκατάσταση του εξαγγελθέντος Αμερικανικού αντιπυραυλικού συστήματος στην Πολωνία, την Ρουμανία, την Τουρκία και επί πλέον την προσπάθειά τους να εντάξουν και άλλες Ευρωπαϊκές χώρες σ’ αυτό το σύστημα.

Στις 30/11/2011, ο Konstantin Bogdanov του Ρώσσικου πρακτορείου Novosti, σημειώνει:

«Σε απάντηση της Αμερικάνικης αντιπυραυλικής ασπίδας στην Ευρώπη η Ρωσσία ενεργοποίησε ένα κατηγορίας Voronezh σύστημα έγκαιρης προειδοποίησης από πυραυλική επίθεση. Τα εγκαίνια του συστήματος έγιναν παρουσία του Medvedev στο Kaliningrad».

Στις 3/12/2011, η Ρωσσία παρουσίασε τον νέου τύπου διηπειρωτικό πύραυλο ικανό να διαπερνά απαρατήρητος κάθε αντιπυραυλικό σύστημα το Yars Complex Missile, και ανακοίνωσε την εγκατάσταση τους στην κεντρική Ρωσσία.

H Iσραηλινή Haaretz στις 6/12/ παραθέτει δημοσιεύματα Αγγλικού τύπου βάσει των οποίων οι Ιρανοί Φρουροί της Επανάστασης του Ιράν εφάρμοσαν σχέδια διασποράς των κινητών πυραυλικών τους μονάδων εν όψει πιθανής επίθεσης.

Η Σύγκρουση στη Συρία ως δοκιμή και προετοιμασία της επέμβασης στη Περσία..

Ισραηλινές στρατιωτικές πηγές (κατά την Ισραηλινή εφημερίδα Ηaaretz και το πρακτορείο ειδήσεων Interfax, η Συρία έχει παραλάβει τελευταίου τύπου Ρώσσικους πυραύλους Yohhot Supersonic.Ρώσικες πηγές επιβεβαίωσαν στο Interfax ότι οι Ρώσσικοι πύραυλοι είναι εκεί για να διασφαλίσουν την Συριακή ακτογραμμή από κάθε από θαλάσσης επιδρομή. Η Ταρσός αποτελεί την μόνη Ρώσσικη βάση στη Μεσόγειο, μετά το κλείσιμο των βάσεων της στην Αίγυπτο,το1977.Η Ρώσσικη παρουσία στην Ταρσό χρονολογείται από 1971. Από το 2006 η Ρωσσία αφου διέγραψε $ 9,6 δισ (τα ¾) Συριακού χρέους $ 13,4 δις, έχει καταστεί ο κύριος προμηθευτής όπλων της Συρίας. ΑΠΌ ΤΟ 2006 έχει αρχίσει η επέκταση και ο εκσυγχρονισμός της βάσης της Ταρσούς, προκειμένου να μπορεί να εξυπηρετήσει τις ανάγκες υποβρυχίων με πυρηνικές κεφαλές, αεροπλανοφόρα κλπ .Η Ταρσός καθίσταται μια σύγχρονη πανίσχυρη βάση για την επανεμφάνιση της Ρώσσικης δύναμης και επιροής στη Μεσόγειο.

Ρώσσικα και Αμερικάνικα πολεμικά σκάφη και αεροπλανοφόρα βρίσκονται στην περιοχή. Ο Ρώσσικος στόλος έχει αγκυροβολήσει στην Βάση του, στο Συριακο λιμάνι της Ταρσού. Το Αμερικάνικο Αεροπλανοφόρο «GEORGE H.W.BUSH» έχει ρίξει άγκυρα στα ανοιχτά των Συριακών ακτών. Ο 6ος Αμερικανικός στόλος περιπολεί στην περιοχή. Διεθνή ανεξάρτητα δίκτυα (π.χ Social Media και το WIKILEAKS), αναφέρονται στην χρηματοδότηση και τη στήριξη των Συριακών κινητοποιήσεων από Αμερικάνικες πηγές και την C.I.A.Οι ίδιες πηγές αναφέρουν ότι οι Αμερικανοί δεν συγχώρησαν τον Άσσαντ και για την άρνηση του να παραχωρήσει δίαυλο για την διέλευση αγωγού πετρελαίου από το Ιράκ. Κατά τα φαινόμενα οι Αμερικανοί απαιτούν αποκλειστικό έλεγχο της Μεσογείου. Δύσκολα μπορούν να αποδεχθούν μια τόσο ισχυρή παρουσία με σύγχρονα μέσα παρακολούθησης, ηλεκτρονικού πολέμου, και δύναμης πυρός, σε ένα σύμμαχο της Περσίας, δίπλα στο Ισραήλ.

Το Παρίσι πιέζει για την δημιουργία ζώνης ασφαλείας στο Συριακό έδαφος για την προστασία πολιτών και για την ελεύθερη είσοδο σε κάθε ομάδα εθελοντών για παροχή ανθρωπιστικής βοήθειας.. Η Τούρκικη κυβέρνηση μέσω του υπουργού εξωτερικών της δηλώνει ότι εξετάζει τις προοπτικές επέμβασης στην Συρία.

Κι’ άν ακόμα η παρούσα σύγκρουση στο Ιράν δεν κορυφωθεί, η αναβληθεί, η διεθνής και περιφερειακή κρίση και τα αίτια τους παραμένουν.

Η εν εξελίξει διεθνής ενεργειακή αντιπαράθεση, σε συνδυασμό με τον ακήρυκτο πόλεμο στο διεθνές νομισματικό σύστημα, με την Κίνα να απαιτεί διεθνή επιτήρηση του δολαρίου, την Ευρώπη (αν όχι σε κίνδυνο διάλυσης) να παραμένει άβουλη, αν όχι ανίκανη, να εδραιώσει την συνοχή της, με την Κινέζικη οικονομία σε θανάσιμο εναγκαλισμό με την Αμερικανική, με τις ανερχόμενες οικονομικές δυνάμεις αδύναμες, προς το παρόν, να επιβάλλουν μια νέα οικονομική τάξη, όλα δείχνουν ότι θα ζήσουμε μια μακρά περίοδο κρίσης, περιφερειακών συγκρούσεων, ανακατατάξεων, νέων συμμαχιών, μέχρις ότου παγιωθεί μια βιώσιμη νέα διεθνής ισορροπία. Σε αυτό τον όμορφο κόσμο εμείς πως αρμενίζουμε;

Γ. Σ.