Εκδήλωση για την Γάζα στην Έδεσσα

Για αρκετές δεκαετίες, από τις αρχές του ’70, η ελληνική κοινωνία στάθηκε αλληλέγγυα στην Παλαιστινιακή Αντίσταση, όσο καμιά άλλη χώρα της Ευρώπης. Από κάποιο σημείο και μετά, όπως όλα τα δίκτυα αλληλεγγύης στην κοινωνία μας, άρχισε να ατονεί και αυτό. Αλλά, πριν δυο χρόνια, μέσα στην πιο σκληρή στιγμή στη 40χρονη πολιορκία της Γάζας, ήρθε ένα γεγονός παράτολμο, εύψυχο, που φάνταζε να επιζητεί το αδύνατο. Μια χούφτα άοπλοι πολίτες μπορούν να σπάσουν την πολιορκία της Γάζας; Κι όμως αυτό ακριβώς έγινε τον Αύγουστο του 2008. Επιβαίνοντας σε δύο ελληνικά ψαροκάικα 44 άνθρωποι από 13 χώρες, μέλη της διεθνούς πρωτοβουλίας Free Gaza Movement (www.freegaza.org) έσπασαν για πρώτη φορά, μετά από 41 χρόνια, τη θαλάσσια πολιορκία της Γάζας. Την πιο μακρόχρονη και βάρβαρη πολιορκία στην ανθρώπινη ιστορία ενός ολόκληρου λαού, από στεριά, αέρα και θάλασσα. Σαράντα ολόκληρα χρόνια, ενάμισι εκατομμύριο Ελεύθεροι Πολιορκημένοι Παλαιστίνιοι επικοινωνούν με τον έξω κόσμο μόνο μέσα από τα λαγούμια που ανοίγουν οι εύψυχοι γαβριάδες όλων των πολιορκιών.

Αυτό το οραματικό, ρομαντικό πνεύμα, αυτό το μοναδικό παράδειγμα αδούλωτου φρονήματος του παλαιστινιακού λαού είναι που συνεγείρει και πάλι τις συνειδήσεις μας. Ακολούθησαν άλλα τέσσερα ακόμη επιτυχή εγχειρήματα. Κι άλλα τρία, στα οποία οι Ισραηλινοί πειρατές, στην πρώτη περίπτωση διεμβόλισαν το σκάφος, στη δεύτερη κατά τη διάρκεια της εισβολής στην Γάζα απείλησαν να το βυθίσουν και στην τρίτη το απήγαγαν στο Ισραήλ κλείνοντας στη φυλακή και στη συνέχεια απελαύνοντας τους αγωνιστές ναυσιπλόους.

Έτσι, σήμερα, αποφασίσαμε να επιχειρήσουμε και πάλι, εκφράζοντας με τον τρόπο αυτό έμπρακτα την αλληλεγγύη μας στην Παλαιστινιακό Αντίσταση. Συγκροτήσαμε την πρωτοβουλία «Ένα Καράβι για τη Γάζα» (http://www.shiptogaza.gr/) για τη συνδιοργάνωση και συμμετοχή μας σε μια νέα, ευρύτερη, ριζικά αναβαθμισμένη, διεθνή αποστολή με το Free Gaza Movement και ισχυρές συλλογικότητες από πολλές χώρες.

Στα τέλη του Απρίλη 2010, η αποστολή με περισσότερα από 10 σκάφη, φορτηγά και επιβατηγά, πολυεθνικό πλήρωμα και επιβάτες, θα πλεύσει και πάλι προς τη Λωρίδα της Γάζας, μεταφέροντας τούτη τη φορά –κυρίως- βασικά υλικά ανοικοδόμησης (τσιμέντο, ξυλεία κ.λπ.), υλικά που το Ισραήλ έχει απαγορεύσει να μπουν στη Γάζα, και ιατροφαρμακευτικό υλικό.

Στόχος μας, εφικτός, είναι το ελληνικό τμήμα της διεθνούς αυτής αποστολής να συμμετέχει με ένα τουλάχιστον πλοίο, κατάλληλο για μεταφορά ανθρώπων και υλικών. Το πλοίο αυτό, για την απόκτηση του οποίου ξεκινήσαμε οικονομική καμπάνια, δεν θα ανήκει σε κάποιο φυσικό πρόσωπο, αλλά σε εταιρικό νομικό πρόσωπο, θα έχει συμμετοχικό και μεριδιακό χαρακτήρα και προορίζεται να αποδοθεί στον Παλαιστινιακό λαό μετά το τέλος των πρώτων αποστολών.

Η αλληλεγγύη μας δεν αφορά μόνο τη Λωρίδα της Γάζας. Με το χτίσιμο του Ισραηλινού Τείχους και τις συνεχείς βίαιες επεμβάσεις του Ισραηλινού στρατού στη Δυτική Όχθη, ο αποκλεισμός έχει επεκταθεί σε όλη την Παλαιστινιακή γη, έτσι ώστε το σπάσιμο της θαλάσσιας πολιορκίας της Γάζας να συνεπάγεται το πρώτο ελεύθερο άνοιγμα της Παλαιστίνης προς τον έξω κόσμο.

Το ταξίδι μας στη Γάζα θα τελειώσει όταν θ’ ανοίξουν τα θαλάσσια σύνορα της Γάζας. Ως τότε εμείς θα ταξιδεύουμε. Ως τότε εμείς θα κάνουμε, με τον έναν ή τον άλλον τρόπο ό,τι μπορούμε, για να φτάσει η Μεσόγειος ν’ ανοίξει ως θάλασσα, κι αυτό το στρατόπεδο συγκέντρωσης που δημιούργησαν οι Ισραηλινοί εκεί να πάψει να υπάρχει.