Τρίτη 31 Δεκεμβρίου 2019

Ευχές



Καλή Πρωτοχρονιά! Ευτυχές το Νέον Έτος 2020!
ΥΓΕΙΑ, δημιουργικότητα, πνευματική βελτίωση...

Παρασκευή 13 Δεκεμβρίου 2019

Οι πίθηκοι της Σαντορίνης



Μπορεί οι κυανοπίθηκοι της διάσημης τοιχογραφίας από το Ακρωτήρι της Θήρας να «έφτασαν» στο Αιγαίο από το Νεπάλ; Αυτό υποστηρίζει μια νέα μελέτη που δημοσιεύτηκε στη διεθνή επιθεώρηση «Primates» για τη βιολογία πρωτευόντων θηλαστικών και φέρει την υπογραφή της Μαρί Νικόλ Παρέχα που ειδικεύεται στις τοιχογραφίες του προϊστορικού Αιγαίου από το Πανεπιστήμιο της Πενσιλβάνια στη Φιλαδέλφεια των Ηνωμένων Πολιτειών.
Τον γκρίζο λανκούρ των βόρειων πεδιάδων - η επιστημονική ονομασία του είναι σεμνοπίθηκος - είδε η ερευνήτρια στην τοιχογραφία που εντόπισε ο Σπυρίδων Μαρινάτος στον βόρειο και τον δυτικό τοίχο του δωματίου Β6 του κτιρίου Β του Ακρωτηρίου, του προϊστορικού οικισμού που είναι γνωστός και ως η «Πομπηία του Αιγαίου» καθώς «πάγωσε» κάτω από την καυτή λάβα και την ηφαιστειακή τέφρα της έκρηξης του ηφαιστείου της Θήρας στο τέλος του 17ου αι. π.Χ.
Στην τοιχογραφία - η οποία εκτίθεται στο Μουσείο Προϊστορικής Θήρας και έχει διαστάσεις 2,70x2,76 μ. - απεικονίζονται ηφαιστειακοί βράχοι στους οποίους έχει σκαρφαλώσει μια αγέλη κυανοπιθήκων, οι οποίοι ενδεχομένως - σύμφωνα με την περιγραφή του πρώτου συστηματικού ανασκαφέα του Ακρωτηρίου, του ακαδημαϊκού Σπυρίδωνα Μαρινάτου -, αφού λεηλάτησαν κήπους, έφυγαν με τη λεία τους καταδιωκόμενοι και αναζήτησαν ασφαλές καταφύγιο στα βράχια.
Η Μαρί Νικόλ Παρέχα, παρατηρώντας την τοιχογραφία, αναρωτήθηκε πώς μπορεί οι κάτοικοι του προϊστορικού Αιγαίου να ζωγράφισαν ένα ζώο που δεν είχαν δει, καθώς δεν υπάρχουν ενδείξεις ότι το συγκεκριμένο είδος πιθήκου ενδημούσε στην περιοχή. Απευθύνθηκε σε πρωτευολόγους (βιολόγους πρωτευόντων θηλαστικών) οι οποίοι αναγνώρισαν στις τοιχογραφίες το γκρίζο λανκούρ, όχι μόνο λόγω του χαρακτηριστικού του τριχώματος, αλλά και επειδή η ουρά του σχηματίζει ένα χαρακτηριστικό S.

Νότια Ασία
Οι σεμνοπίθηκοι ζουν στη Νότια Ασία και συγκεκριμένα στην κοιλάδα του Ινδού, στις περιοχές όπου σήμερα εκτείνονται το Νεπάλ, το Μπουτάν και η Ινδία, και δεν έχουν κοινά χαρακτηριστικά με εκείνους που ενδημούν στη Μέση Ανατολή ή στη Βόρεια Αφρική, περιοχές με τις οποίες οι κάτοικοι του Αιγαίου διατηρούσαν στενές σχέσεις. Πώς τους γνώριζαν λοιπόν οι καλλιτέχνες του Ακρωτηρίου; «Δεν θα εκπλαγώ αν κάποια μέρα στο μέλλον βρεθούν στοιχεία που θα αποδεικνύουν την απευθείας επαφή» λέει η Παρέχα στο «New Scientist» και εκτιμά ότι είχαν μεταφερθεί σε περιοχές με τις οποίες επικοινωνούσαν οι καλλιτέχνες του Ακρωτηρίου.
«Πρόκειται για μια ενδιαφέρουσα θεωρία και ενδεχομένως μεθοδολογικά σωστή, όμως δεν μπορούμε να μιλάμε για ταυτίσεις στις τοιχογραφίες της προϊστορικής Θήρας, καθώς δεν πρόκειται για ρεαλιστική ζωγραφική» λέει στα «ΝΕΑ» ο αναπληρωτής καθηγητής Προϊστορικής Aρχαιολογίας στο Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων και μελετητής των θηραϊκών τοιχογραφιών Ανδρέας Βλαχόπουλος. «Η τέχνη του προϊστορικού Αιγαίου έχει αναπαραστατικές αρετές που μας εκπλήσσουν, αλλά αν οι μεγάλοι καλλιτέχνες του Ακρωτηρίου ζωγράφιζαν ό,τι είχαν δει τότε θα έπρεπε να πετάνε γρύπες (σ.σ. μυθολογικό ον με σώμα λιονταριού, κεφάλι και φτερά αετού και ουρά φιδιού) πάνω από τη Θήρα κάθε απόγευμα».
Στη διατριβή της ειδικά για τις τοιχογραφίες του κτιρίου Β του Ακρωτηρίου η Φραγκούλα Γεώρμα υποστηρίζει ότι πρόκειται για κερκοπιθήκους (όπως π.χ. οι μακάκοι) οι οποίοι ζούσαν στη Βόρεια Αφρική και στους οποίους θα είχαν ευκολότερη πρόσβαση οι κάτοικοι του προϊστορικού Αιγαίου. «Δεν μπορούμε, ωστόσο, να προσεγγίζουμε την τέχνη με όρους θετικών επιστημών» σχολιάζει η αρχαιολόγος.
«Οποιαδήποτε θεωρία είναι καλοδεχούμενη, αλλά όχι όταν εκτρέπεται του ερμηνευτικού πλαισίου της τέχνης της εποχής. Έχει ενδιαφέρον μια διεπιστημονική προσέγγιση σε θέματα εικονογραφίας, αλλά το θέμα μας είναι μια ζωγραφική απεικόνιση, όχι ένα λείψανο. Κατά συνέπεια η έρευνα αυτή δεν φωτίζει την ουσία των αναζητήσεών μας για τον κόσμο της 2ης χιλιετίας π.Χ., αλλά μένει σε ένα πυροτέχνημα» καταλήγει ο Ανδρέας Βλαχόπουλος.

Αδαμοπούλου Μαίρη   

Πέμπτη 28 Νοεμβρίου 2019

Οι αυταπάτες της συνεκμετάλλευσης



Γεώργιος Π. Μαλούχος   28 Νοεμβρίου 2019

Οι τροχιοδεικτικές βολές που έπεσαν προ ημερών για τη συνεκμετάλλευση του Αιγαίου με την Τουρκία από τον αναπληρωτή σύμβουλο Εθνικής Ασφαλείας Θάνο Ντόκο εγείρουν ένα ζήτημα που σίγουρα δεν αντιμετωπίζεται πειστικά με τηλεοπτικές προσπάθειες του υπουργού Εξωτερικών Νίκου Δένδια να τις απαλύνει. Όσο κι αν το νεότευκτο Συμβούλιο Εθνικής Ασφαλείας πολύ δύσκολα μπορεί να θεωρηθεί ως όργανο με οποιαδήποτε σημασία έστω και σε αμιγώς συμβουλευτικό επίπεδο, τέτοιες τοποθετήσεις θα ήταν αδύνατο να γίνουν χωρίς να εκφράζουν την κυβέρνηση. Τις χρεώνεται.
Αν θέλουμε να πούμε τα πράγματα με το όνομά τους, δυστυχώς πρέπει να θεωρείται περίπου δεδομένο ότι έρχεται μια τέτοια συζήτηση. Η Τουρκία ωθεί προς τα εκεί όσο ποτέ, η Ελλάδα αισθάνεται αδύναμη να την τερματίσει πειστικά και οριστικά, πολλοί ξένοι με σημασία την καλοβλέπουν, ενώ και εντός Ελλάδας (και, κυρίως, εντός κυβέρνησης, μα και αντιπολίτευσης) δεν είναι λίγοι εκείνοι που τη θεωρούν όχι απλώς «αναγκαστικό» μονόδρομο, αλλά κάτι περισσότερο: πιστεύουν ότι αυτή είναι σωστό, παραγωγικό να γίνει. Είναι όμως πράγματι έτσι;
Για να απαντήσει κανείς πρέπει πρώτα να ορίσει τι σημαίνει συνεκμετάλλευση, που πολλοί πιστεύουν ότι όχι μόνο θα μας λύσει τα προβλήματα με τους Τούρκους, αλλά και θα εγκαινιάσει μια νέα εποχή προσοδοφόρου οικονομικής δραστηριότητας για τη χώρα. Η λέξη από μόνη της δεν λέει αρκετά. Πριν από όλα δεν αποκαλύπτει τη νομική της βάση: για να γίνει, η Ελλάδα πρέπει να αποποιηθεί οριστικά κυριαρχικά δικαιώματα που πηγάζουν από τη Συνθήκη της Λωζάννης, κάτι που διακηρυγμένα αποτελεί πάγιο εθνικό στόχο της Τουρκίας. Πρέπει δηλαδή να αναθεωρηθεί, με τον έναν ή τον άλλο τρόπο, η Λωζάννη.
Αλλιώς δεν γίνεται. Αυτό σημαίνει ότι το περίπου σύνολο του καθεστώτος που αυτή ορίζει θα τεθεί τελικά στην πράξη σε νέα διαπραγμάτευση. Ουδείς μπορεί να εγγυηθεί στην Ελλάδα ότι από τη στιγμή που η Λωζάννη μπει στο τραπέζι, αυτό θα αφορά μόνον ή, ακόμα και κυρίως, τους ενεργειακούς πόρους και η διαπραγμάτευση δεν θα επεκταθεί de facto και σε άλλα ζητήματα. Οποιος πιστεύει ότι η Τουρκία θα προσέλθει σε μια τέτοια αναθεωρητική διάσκεψη και θα αυτοπεριοριστεί σε μια… «τίμια» κλειστή διαπραγμάτευση για κάποιο ποσοστό συνεκμετάλλευσης, πολύ απλά, είναι εκτός πάσης πραγματικότητας.
Αυτό είναι αδύνατον να συμβεί. Αν η Τουρκία εξασφαλίσει ότι η Ελλάδα κάθεται στο τραπέζι, δεν πρόκειται να σηκωθεί από αυτό χωρίς να έχει πετύχει μια καθολική ανατροπή του status quo. Η διαμόρφωση των όρων της συνεκμετάλλευσης, από τη στιγμή που η Ελλάδα δεχθεί μια τέτοια διαπραγμάτευση, θα καταστεί ένας εκβιαστικός ατέρμων εφιάλτης χωρίς διέξοδο.
Όποιοι φαντάζονται εύκολες και σύντομες καθαρές διαπραγματεύσεις με σκοπό να «καθαρίσει» το τοπίο και να ανταλλάξουμε όρκους αιώνιας πίστης με την Αγκυρα υπογράφοντας συμφωνίες και κόβοντας κορδέλες σε τρυπάνια, τρέφουν εξωπραγματικές απατηλές ελπίδες. Η Τουρκία, όποτε νιώθει ισχυρή, δεν κάνει τέτοιου είδους συμφωνίες. Με κανέναν. Ούτε καν με τις μεγάλες δυνάμεις. Απαιτεί την πλήρη υποταγή της άλλης πλευράς στη θέλησή της. Η φενάκη της συνεκμετάλλευσης θα αποδειχθεί πολύ πικρή. Η δουλειά της κυβέρνησης δεν είναι να προστρέξει σε κάτι που μοιάζει με «λύση», ενώ δεν είναι παρά βέβαιη οδός απώλειας κυριαρχίας. Δουλειά της είναι να φροντίσει να μη χρειαστεί να φτάσουμε ποτέ εκεί.

Σάββατο 16 Νοεμβρίου 2019

Οι όμορφες χώρες όμορφα καίγονται...


Με τον συγγραφέα του άρθρου που ακολουθεί έχουμε σημαντικές ιδεολογικο-πολιτικές διαφορές, αλλά δεν μπορούμε παρά να τον συγχαρούμε για την εξαιρετικά εύστοχη και τεκμηριωμένη προσέγγιση ενός προβλήματος, το οποίο εξαπλώνεται σαν καρκίνος με ευθύνη ανίκανων η κακόβουλων πολιτικάντηδων και απειλεί να μας καταστρέψει ως κοινωνία, ως λαό, ως έθνος...
ΔΕΕ 
Φαντάσου τη σκηνή: ένας Έλληνας πηγαίνει για να εξυπηρετηθεί σε γραφείο δημόσιας υπηρεσίας. Διαπιστώνει ότι η υπάλληλος είναι γυναίκα. Δηλώνει πως αρνείται να μιλήσει σε γυναίκες και ζητάει να τον εξυπηρετούν μόνο άντρες. Ποια νομίζεις θα ήταν η συνέχεια;
Φαντάσου, τώρα, τη σκηνή ανάποδα: μια γυναίκα να λέει “εγώ δεν μιλάω σε άντρες”. Ο νέος νόμος για την παροχή ασύλου απαντάει: το σεβόμαστε, θα ψάξουμε να σας βρούμε γυναίκα υπάλληλο και γυναίκα διερμηνέα! Να τι προβλέπει το άρθρο 77, παράγραφος 5:
Όπως βλέπεις, το επεκτείνει σε κάθε περίπτωση, και όταν ο αιτών είναι άντρας. Με ένα νόμο κι ένα άρθρο, η βάση του νομικού μας πολιτισμού καταργήθηκε. Το συνειδητοποιούμε; Δεν είναι ρατσισμός αυτό; Δεν μιλάμε για σωματική έρευνα, αλλά για απλή συνομιλία! Δίνεις το δικαίωμα σε κάποια ή κάποιον, που βρίσκεται σε ελληνικό έδαφος και εξυπηρετείται από ελληνικές δημόσιες υπηρεσίες, να ορίζει εκείνη ή εκείνος το φύλο των υπαλλήλων στους οποίους δέχεται να μιλήσει; Ανήκουστο!
Όμως αυτό δεν είναι τίποτε μπροστά στο άρθρο 46, παράγραφος 1, με τα άθλια Ελληνικά του οποίου η χώρα μας γίνεται το πρώτο κράτος στον κόσμο που καταργεί αυτοβούλως τα σύνορά του!
Εφόσον η παράνομη είσοδος (που ο νόμος την ονομάζει παράτυπη, λες και ο εισβολέας δεν παραβαίνει νόμους αλλά… τύπους) δεν συνεπάγεται καμμία ποινή, το αδίκημα παύει να υφίσταται. Κι έτσι, ο Κυριάκος απαντάει τελεσίδικα στην απορία του Τσίπρα για το αν έχει η θάλασσα σύνορα: όχι μόνο η θάλασσα, ούτε η στεριά έχει! Δες τι ίσχυε μέχρι την ψήφιση του νέου νόμου:


Ο προηγούμενος νόμος (3907/2011) μιλούσε ξεκάθαρα για σύλληψη όσων έμπαιναν στη χώρα παράνομα. Γενικός κανόνας η σύλληψη, εξαίρεση η ελευθερία. Ο νέος νόμος τα αντέστρεψε: γενικός κανόνας η ελευθερία, εξαίρεση η σύλληψη.
Το πρόβλημα δεν λέγεται “μεταναστευτικό”. Η σωστή ονομασία είναι “εισβολικό”. Είναι η πρώτη φορά στην παγκόσμια ιστορία, που μια χώρα και μια ήπειρος που υφίστανται εισβολή διευκολύνουν και χρηματοδοτούν τους εισβολείς, έχοντας μετατρέψει τον στρατό τους σε ορντινάτζα των εισβολέων και το ναυτικό τους σε θαλάσσιο ταξί.
Έχει και άλλα ανατριχιαστικά ο νέος νόμος, όπως το ότι κάποιος μπορεί να θεωρηθεί δικαιούχος ασύλου, αν ισχυριστεί ότι στην πατρίδα του υφίσταται… ψυχολογική βία ή ότι, μολονότι εγκλημάτησε, η τιμωρία που του επεβλήθη δεν ήταν… αναλογική!
Όμως, όλα αυτά είναι το δέντρο. Ας δούμε το δάσος.
Η πολιτική της Ε.Ε. “ανοίξαμε και σας περιμένουμε” βασίζεται στη διαπίστωση ότι οι Ευρωπαίοι δεν γεννούν αρκετά και ο πληθυσμός της Ε.Ε. μειώνεται. Όσοι αρθρογραφούν για το θέμα διεκτραγωδούν το ευρωπαϊκό μέλλον, περιγράφοντας μια ήπειρο γερόντων. Και ως λύση προτείνεται η αθρόα εισαγωγή Αφρικανών και Ασιατών, οι οποίοι, κατά… σύμπτωση, είναι στη συντριπτική πλειονότητά τους μουσουλμάνοι.
Δεν σου λένε την πραγματική αιτία του πανικού τους: την αδυναμία του ασφαλιστικού συστήματος, που στις περισσότερες χώρες της Ε.Ε. έχει στηθεί ως πυραμίδα, να πληρώνει παχυλές συντάξεις στους «γέρους του ’68». 
Η μείωση πληθυσμού σε μια χώρα δεν είναι απαραίτητα κάτι το κακό. Είναι δυνατόν για πάντα να αυξάνεται ο πληθυσμός της γης; 370 εκατομμύρια λιγότεροι ήμασταν στην Ευρώπη τη δεκαετία του ’50. Πάθαμε κάτι; Λιγότεροι κάτοικοι σημαίνει μεγαλύτερο επίπεδο ευημερίας για τον καθένα. Η Ευρώπη δεν είναι περιοχή φτηνού εργατικού δυναμικού, αλλά υψηλής προστιθέμενης αξίας, λόγω τεχνολογίας. Το αν κρατήσει αυτή τη θέση και στο μέλλον δεν εξαρτάται από τον αριθμό των πολιτών της, αλλά από τις ευκαιρίες που δίνει στα καλύτερα μυαλά της να μείνουν και να εργαστούν στις πατρίδες τους. Ένα δημιουργικό καινοτόμο μυαλό υψηλής εξειδίκευσης μπορεί να παραγάγει πολύ περισσότερο πλούτο από 100 χειρώνακτες.  Αυτό που απειλεί την Ευρώπη είναι η σοσιαλμανία των περισσότερων κυβερνήσεων της Ε.Ε. που συνεπάγεται υψηλή φορολόγηση και προκαλεί brain drain προς χώρες με χαμηλότερη φορολογία με μικρότερη ανάμειξη του κράτους στην Οικονομία, άρα και με περισσότερες ευκαιρίες να εξελιχθεί κάποιος και να πλουτίσει.
Γιατί δεν γεννούν οι Ευρωπαίοι; Τζούφιασε το… ευρωσπέρμα; Όχι βέβαια. Δεν γεννούν κυρίως λόγω του παράλογα χουβαρδάδικου ασφαλιστικού προνοιακού συστήματος. Για χιλιάδες χρόνια ο άνθρωπος έκανε πολλά παιδιά για να τον γηροκομήσουν. Όταν το ασφαλιστικό σύστημα σού υπόσχεται πως θα σε γηροκομήσουν πλουσιοπάροχα με τις εισφορές τους τα παιδιά των άλλων, κι αυτό το υπόσχεται και στους άλλους, η συνολική ροπή προς τεκνοποίηση μειώνεται. Ούτε το κυνήγι της καριέρας φταίει. Μπορεί η μέση μητέρα σήμερα να είναι εργαζόμενη αλλά το ίδιο έκανε το 1950 μια αγρότισσα που κατάφερε, δουλεύοντας στα χωράφια να αναθρέψει 7 παιδιά, σε συνθήκες πολύ δυσκολότερες. Το οξύμωρο είναι ότι το ασφαλιστικό σύστημα της Ευρώπης, αντί να αιμοδοτείται, αιμορραγεί λόγω της μετανάστευσης. 
Εκτός από τα τεράστια ποσά που δαπανώνται για φιλοξενία και εκπαίδευση, οι έρευνες αποδεικνύουν 
(https://ec.europa.eu/eurostat/web/products-eurostat-news/-/DDN-20180730-1) ότι ο 1 στους 3 μετανάστες δεν εργάζεται και ζει από τα κοινωνικά επιδόματα, γκετοποιημένος, με κύρια ή αποκλειστική δραστηριότητα την τεκνοποίηση, για να πάρει περισσότερα επιδόματα.
Θέλει άλλους μετανάστες η Ευρώπη; Δεν έχει αποφασίσει ακόμα. Οι περισσότερες κυβερνήσεις φλερτάρουν με το «ναι», ποντάροντας στην τόνωση των ασφαλιστικών εισφορών, οι αριστεροί είναι ενθουσιασμένοι καθώς μυρίζονται εξαθλιωμένο προλεταριάτο, δηλαδή πελάτες, τα κυκλώματα προώθησης τρίβουν τα χέρια τους, ζεστό μαύρο χρήμα γαρ, και μένει ο απλός πολίτης να διαμαρτύρεται για τον βιασμό της ζωής του και για το εφιαλτικό του μέλλον, με όλα τα ΜΜΕ της πολιτικής ορθότητας να τον δαιμονοποιούν ως ακροδεξιό και ρατσιστή.
Για πολλά χρόνια τού ρίχναν στάχτη στα μάτια: «Θα ενσωματωθούν, θα γίνουν Ευρωπαίοι, είναι θέμα Παιδείας. Μόλις πάν στα ευρωπαϊκά σχολεία δεν θα διαφέρουν από σένα». Πήγαν όμως στα σχολεία και δεν ενσωματώθηκαν. Αντιθέτως, έγιναν περισσότερο φανατικοί. Τα αποτελέσματα των ερευνών γνώμης ανάμεσα στους μουσουλμανικούς πληθυσμούς είναι φρικιαστικά!
Ας δούμε μερικά, με επίκεντρο τη Βρετανία. Σήμερα στο UK ζουν πάνω από 3.200.000 μουσουλμάνοι, διπλάσιοι απ’ όσους ήταν πριν μία δεκαετία. Στο διαμέρισμα του Ανατολικού Λονδίνου Tower Hamlets το 45.6% του πληθυσμού είναι μουσουλμάνοι. Το 78% (2.496.000) θεωρούν ότι η θρησκεία είναι πολύ σημαντική για αυτούς, ενώ το 40% (1.280.000) θέλουν η σαρία να εφαρμοστεί στο U.K. ως παράλληλο νομικό σύστημα. Τo 28% (896.000) θέλουν η Βρετανία να γίνει ενα Ισλαμικό κράτος και η σαρία να επιβληθεί σε όλους, μουσουλμάνους και μη. Κι όταν μιλάνε για σαρία δεν εννοούν θέματα αστικού δικαίου, αλλά λιθοβολισμό για μοιχεία, μαστιγώσεις και ακρωτηριασμούς.
To 9% (288.000) ανήκουν στον σκληρό πυρήνα των ισλαμιστών και δηλώνουν ότι οι βομβιστές αυτοκτονίας είναι δικαιολογημένοι. Την σφαγή της 7/7/2005, όταν 4 εκρήξεις στο μετρό του Λονδίνου, έργο τζιχαντιστών, σκότωσαν 56 και τραυμάτισαν 700, την επιδοκιμάζει ο 1 στους 4 Βρετανούς μουσουλμάνους! Μάλιστα, τα ποσοστά είναι μεγαλύτερα (31%) στους νεαρούς μουσουλμάνους σε σχέση με τις ηλικίες πάνω από 45 (14%). Οι νεότεροι είναι περισσότερο φανατικοί, σε ολόκληρη την Ευρώπη. Οι 2 στους 3 μουσουλμάνους στη Βρετανία, αν ήξεραν για κάποιο τρομοκρατικό σχέδιο δεν θα ανέφεραν τίποτε στην αστυνομία και το 50% (1.600.000) υποστηρίζει το ISIS το οποίο έχει σφάξει on camera Βρετανούς πολίτες.
Τι πιστεύουν σε σχέση με τις ατομικές ελευθερίες; Ο 1 στους 3 μουσουλμάνους της Βρετανίας υποστηρίζει ότι αυτός που εγκαταλείπει την πίστη στο Ισλάμ πρέπει να θανατώνεται. Το ποσοστό είναι 19% στους μεγαλύτερους (άνω των 55 ετών) αλλά 36% στους νέους! Το 78% των Βρετανών μουσουλμάνων θέλει να τιμωρούνται (χωρίς να διευκρινίζει το είδος της τιμωρίας) όσοι δημοσιεύουν αρνητικά σχόλια ή σκίτσα για τον Μωάμεθ. Μετά την επίθεση στην εφημερίδα Charlie Hebdo, το 27% των Βρετανών μουσουλμάνων (στο οποίο πρέπει να προστεθεί και το 8% που αρνήθηκε να απαντήσει) υποστήριξε τους δολοφόνους.
Τι πιστεύουν για τον έρωτα, τις σχέσεις και την ελευθερία του λόγου; Ο 1 στους 3 μουσουλμάνους της Βρετανίας θεωρεί σωστό η γυναίκα να εξαναγκάζεται να υπακούει στις διαταγές του άντρα της, στις οποίες περιλαμβάνεται (ως διαταγή) και το σεξ. Ο 1 στους 10 θα σκότωνε ένα μέλος της οικογένειάς του για λόγους τιμής. Το ποσοστό στους νέους διπλασιάζεται: 1 στους 5. Το 51% πιστεύουν ότι μια μουσουλμάνα δεν μπορεί να παντρευτεί έναν μη μουσουλμάνο και το 52% ότι είναι φυσιολογικό ένας μουσουλμάνος να έχει μέχρι 4 γυναίκες. Το 74% των νέων (ανδρών και γυναικών) μουσουλμάνων θέλουν η γυναίκα να φοράει τουλάχιστον νικάμπ. Στις ηλικίες πάνω από 55 το ποσοστό είναι «μόνο” 28%! Μόνο το 3% του συνόλου δηλώνουν καθαρά υπέρ της ελευθερίας του λόγου. Το 61% πιστεύουν ότι η ομοφυλοφιλία πρέπει να τιμωρείται. (Τα links των ερευνών από τις οποίες αντλήθηκαν αυτά τα στοιχεία υπάρχουν στο τέλος του άρθρου.)
Το 60% των Ευρωπαίων μουσουλμάνων πιστεύει ότι «όλοι οι μουσουλμάνοι πρέπει να επανέλθουν στις ρίζες του Ισλάμ», το 75% ότι «υπάρχει μόνο μία ερμηνεία του Κορανίου την οποία όλοι οι πιστοί πρέπει να ακολουθούν» και το 60% ότι «οι θρησκευτικοί κανόνες είναι πιο σημαντικοί από τους κρατικούς νόμους» (δημοσκόπηση του 2013 του γερμανικού ινστιτούτου ερευνών WZB, σε συνεργασία με τον Ολλανδό κοινωνιολόγο Ruud Koopmans, σε δείγμα 9.000 Ευρωπαίων μουσουλμάνων τουρκικής και μαροκινής καταγωγής σε Γερμανία, Γαλλία, Ολλανδία, Βέλγιο, Αυστρία και Σουηδία). 
Γιατί δεν μπόρεσε η ευρωπαϊκή παιδεία να τους κάνει Ευρωπαίους; Διότι το Ισλάμ δεν είναι μόνο θρησκεία. Είναι ένα νομικό, κοινωνικό, πολιτικό και στρατιωτικό σύστημα, με το προκάλυμμα της θρησκείας, απολύτως ασύμβατο με τον ευρωπαϊκό πολιτισμό που έχει συγκεκριμένο και εκπεφρασμένο, από πλήθος ηγετών του, στόχο: τον εξισλαμισμό της Ευρώπης εκ των έσω. Εκμεταλλευόμενο την ανεκτικότητα της Ευρώπης επιδιώκει να την καταλύσει. Ό,τι δεν κατάφεραν τα σπαθιά των οθωμανών στη Βιέννη και στην Ισπανία θα καταφέρουν, σε καμμιά τριανταριά χρόνια, οι ψήφοι των “θαλασσοπνιγμένων” εισβολέων της Σάμου και των απογόνων τους. Χωρίς να ανοίξει ρουθούνι. Βλέπε Ιράν και Λίβανος.
Το γενικό κουμάντο σ΄ αυτή την εισβολή το κάνει μια υπηρεσία του ΟΗΕ, που έχει εξελιχθεί σε άντρο διαφθοράς: η Ύπατη Αρμοστεία. Η Ύπατη Αρμοστεία για τους Πρόσφυγες ιδρύθηκε το 1950, για να βοηθήσει τα εκατομμύρια των Ευρωπαίων, που ο Β’ ΠΠ είχε αναγκάσει να εκτοπιστούν, να επιστρέψουν στα σπίτια τους ή να ριζώσουν σε μια άλλη ευρωπαϊκή χώρα λόγω της υπαγωγής της Ανατολικής Ευρώπης στη σοβιετική σφαίρα επιρροής. Αυτή υποτίθεται είναι η λαχτάρα του πρόσφυγα: να γυρίσει στο σπίτι του, μόλις τα πράγματα στρώσουν. Όμως από τα 8,7 δισεκατομμύρια δολάρια που ήταν ο προϋπολογισμός της Ύπατης Αρμοστείας το 2019 μόνο το 2% διατέθηκε για επαναπατρισμούς. Γιατί τόσο λίγο; Διότι η Υ.Α. δεν ασχολείται πλέον με πρόσφυγες αλλά… με τον εαυτό της! Οι 15.500 υπάλληλοί της σε 130 χώρες του κόσμου σπεύδουν να χαρακτηρίσουν πρόσφυγα κάθε τυχοδιώκτη για να σιγουρέψουν την καλοπληρωμένη καρέκλα τους και να αυξήσουν το budget που διαχειρίζονται.
Νομικό υπόβαθρο σ΄ αυτή την εισβολή είναι η σύμβαση της Γενεύης, ένα κείμενο του 1951, κυρίως για τους πρόσφυγες του Β’ ΠΠ. Το 1951 ο παγκόσμιος πληθυσμός ήταν 2,5 δισεκατομμύρια. Είναι δυνατόν το ίδιο κείμενο να παραμένει εργαλείο διαχείρισης κρίσεων, πολύ πιο σύνθετων και πολύ ευρύτερων, σε έναν κόσμο του οποίου ο πληθυσμός κοντεύει τα 8 δισεκατομμύρια; Το 1951 δεν υπήρχε ISIS. Ο ηττημένος τζιχαντιστής του ISIS δεν θα έρθει κρατώντας κομμένα κεφάλια. Ως πρόσφυγας θα έρθει, μπορεί και με καναδυό κουτσούβελα στην αγκαλιά, κατατρεγμένος δήθεν οικογενειάρχης. Πώς θα τον ξεχωρίσεις από τους υπόλοιπους; Τι θα κάνεις αν μια ωραία πρωία χτυπήσουν την πόρτα της Ελληνικής Πρεσβείας στην Ινδία, με όλα τα χαρτιά τους στα χέρια, οι 200 εκατομμύρια Ντάλιτ; Δεν υφίστανται διακρίσεις, αδικίες, κοινωνικό αποκλεισμό, μόνο και μόνο εξαιτίας του ότι γεννήθηκαν στην κατώτερη κάστα της ινδικής κοινωνίας; Καραμπινάτο! Άρα, μπορούν να πάρουν το status του πολιτικού πρόσφυγα και με τη βούλα! Οι μισοί Ντάλιτ είναι μουσουλμάνοι. Πού θα τους φιλοξενήσεις, «ευαίσθητε» πολυπολιτισμικάριε μου;
Νομίζω είναι καιρός να πούμε μερικά πράγματα έξω από τα δόντια, κι ας ελπίσουμε ότι κάποιοι θα τα ακούσουν και θα τα εφαρμόσουν γιατί η Ελλάδα και η Ευρώπη που ξέραμε αυτοκτονούν:
1.     Δεν φταίει ο δυτικός κόσμος για την υπανάπτυξη των ισλαμικών χωρών. Όταν από την οικογένεια εργάζεται μόνο ο πατέρας – αφέντης και μία έως τέσσερις γυναίκες είναι στο σπίτι και γεννοβολάν, αυτό το μοντέλο παράγει φτώχεια και εξαθλίωση. To (δυτικό) Πακιστάν, όταν έφυγαν οι Άγγλοι το 1948, είχε 33 εκατομμύρια κατοίκους. Σήμερα έχει 217! Αυξάνεται βέβαια το ΑΕΠ, κυρίως λόγω δυτικών επενδύσεων, αλλά το κατά κεφαλήν εισόδημα είναι καθηλωμένο. Πώς να αυξηθεί όταν ο μέσος όρος παιδιών ανά γυναίκα ήταν μέχρι το 1990 πάνω από 6; Το Ισλάμ εξάγει στη δύση τα κοινωνικοοικονομικά του αδιέξοδα. Δεν θα γίνουμε «πελάτες». Ας τα λύσουν μόνοι τους ή ας σφαχτούν μεταξύ τους, σουνίτες, σιίτες, σαλαφιστές και λοιπές σχολές για το ποιος είναι γνήσιος εκπρόσωπος του προφήτη. Διότι στη Δύση κάνουμε το λάθος να αντιμετωπίζουμε το Ισλάμ ως ενιαίο. Δεν είναι. Το διαπιστώνουμε όταν οι εισβολείς αλληλομαχαιρώνονται στα hot spots. Ας περάσει το Ισλάμ από τον μεσαίωνα στην αναγέννηση, ας γίνει μόνο θρησκεία όπως τη βιώνουμε στη Δύση και το ξανασυζητάμε. Τώρα όχι, λυπάμαι πολύ.
2.     Η ευρωπαϊκή βοήθεια η οποία έρρευσε άφθονη στον τρίτο κόσμο τις τελευταίες δεκαετίες επιδείνωσε το πρόβλημα. Πρώτον διότι μεγάλο μέρος της κατέληξε σε τσέπες διεφθαρμένων ηγετών χρηματοδοτώντας εκατοντάδες τοπικές διαμάχες με χιλιάδες νεκρούς και πολύ περισσότερους εκτοπισμένους και δεύτερον διότι στο ποσοστό που έγινε «κοινωνική βοήθεια» αντιμετώπισε μόνο τα συμπτώματα, χωρίς να αγγίξει την αρρώστεια.
3.     Στο σπίτι μου εγώ αποφασίζω ποιους θα φιλοξενήσω και εγώ θέτω τους όρους της φιλοξενίας. Ακόμα και η (ξεπερασμένη πλέον) Σύμβαση της Γενεύης δεν υποχρεώνει ένα κράτος να δώσει το status του πρόσφυγα σε κάποιον, ακόμα κι αν έχει τις προϋποθέσεις, αν κρίνει ότι απειλείται η τάξη και η ασφάλειά του. Ολόκληρη η Σύμβαση (και το πρωτόκολλο της Νέας Υόρκης που τη συμπλήρωσε το 1967) ασχολείται με τα δικαιώματα που έχει κάποιος εφόσον τού αναγνωρισθεί το status του πρόσφυγα, όχι με τη διαδικασία αναγνώρισης. Επιπλέον, πολύ λογικά, θεωρεί πρόσφυγα όποιον μπαίνει σε μια χώρα απ’ ευθείας από αυτή που τον απειλεί. Όχι όποιον έκανε το γύρο του κόσμου ψάχνοντας ποια κορόιδα τού δίνουν τις περισσότερες παροχές. Κι επειδή έχουμε μπερδέψει το δικαίωμα με τη δυνατότητα, κανένας δεν έχει το δικαίωμα να φιλοξενηθεί στο σπίτι μου. Έχει τη δυνατότητα, αν θελήσω.

Όμως μια σοβαρή εθνική κυβέρνηση έχει κάθε δικαίωμα να πει, και να διαφημίσει διεθνώς, μερικά απλά πράγματα που θα έκοβαν τις εισβολικές ροές, μαχαίρι:
«Μπήκες παράνομα στη χώρα και δεν είσαι υπήκοος όμορων χωρών; Η αίτησή σου απορρίπτεται ασυζητητί. Συλλαμβάνεσαι, προφυλακίζεσαι, δικάζεσαι καταδικάζεσαι και εκτίεις την ποινή με μοναδική προοπτική την απέλαση. Αν θες να γλυτώσεις την ταλαιπωρία, επιστρέφεις στην πατρίδα σου με προσωρινά ταξιδιωτικά έγγραφα που θα σου εκδώσουμε το πολύ σε μία βδομάδα. Δώρο το one-way εισιτήριο και ένα κουτί λουκούμια.»
Οι εισβολικές ροές δεν κόβονται στο Αιγαίο.  Κόβονται στο τηλέφωνο. Κόβονται όταν ο Αχμέτ πει στον ξάδελφο στο Μπαγκλαντές: «αλλιώς μας τα είπαν οι διακινητές, ξάδερφε, κι αλλιώς τα βρήκα – είμαι στη φυλακή και θα με απελάσουν – μην έρθεις ξάδερφε, τζάμπα τα λεφτά». (Το πού βρίσκουν 3.500 δολάρια το κεφάλι άνθρωποι που στην πατρίδα τους αμείβονται με 2 δολάρια τη μέρα, δεν το θίγω διότι το γνωρίζουμε.) Αν αυτή η πολιτική ανακοινωθεί σήμερα, αύριο κιόλας δεν θα έρθει ούτε μισή βάρκα. Το ίδιο πρέπει να εφαρμοστεί και σε όσους μπήκαν ήδη παράνομα, από το 2015 και μετά τουλάχιστον: κράτηση σε ακατοίκητα νησιά με μόνη προοπτική την απέλαση. Σε 2 μήνες ο οικισμός είναι έτοιμος, με λεφτά της Ε.Ε. Κοντέινερς, γεννήτρια ηλεκτρικού, δεξαμενές νερού και όλα τα λεβεντόπαιδα των ΜΚΟ και της Αρμοστείας εκεί. Όχι σουλάτσο και ντόλτσε βίτα στη Μυτιλήνη. Για να δούμε πόσο ανθρωπιστές είναι. Για όσες ΜΚΟ αρνούνται να μείνουν στον οικισμό, κλείσιμο και απέλαση πάραυτα.
Όσοι έχουν έρθει για να γλυτώσουν από τον φασισμό της ισλαμικής θεοκρατίας, για να κυκλοφορούν οι γυναίκες τους ασυνόδευτες, για να πάνε τα κορίτσια τους σχολείο, για να ζήσουν υιοθετώντας τις δικές μας αξίες, είναι ευπρόσδεκτοι. Αλλά πρέπει να το αποδείξουν. Χωρίς μαντίλα, χωρίς Αλλάχ ακμπάρ, χωρίς χαλάκια για προσευχή, χωρίς κοράνι παραμάσχαλα, χωρίς χαλάλ, χωρίς σαρία, με δυτικές φουστίτσες και μαγιώ στις ζέστες και πρώτο πιάτο στο κέντρο υποδοχής χοιρινό γύρο, άντε μπιφτέκια σόγιας αν είναι βήγκαν. Σπίτι μου είναι, εγώ ορίζω τους κανόνες. Αν δεν σ΄ αρέσει, δεν είσαι υποχρεωμένος να μείνεις.
Και μετά, σήκωμα τα μανίκια, και χοντρή δουλειά στην Ευρώπη για να υποχρεωθεί η ασπόνδυλη, ευνουχισμένη (ή/και εξωνημένη) ηγεσία της να αλλάξει πολιτική. Η ήπειρός μας δεν πρέπει να αυτοκτονήσει. Ευτυχώς, οι λαοί της Ευρώπης φαίνεται να ξυπνούν.

Θάνος Τζήμερος  15/11/2019 - 16:26

Πηγές:



Οι επισημάνσεις με μαύρα είναι δικές μας και δεν υπάρχουν στο αρχικό κείμενο.

Πέμπτη 31 Οκτωβρίου 2019

Το σύμβολο της προδοσίας των Κούρδων από τους Αμερικανούς


Δολοφονία Χαλάφ : 
Το σύμβολο της προδοσίας 
των Κούρδων από τους Αμερικανούς

Η κούρδισσα πολιτικός Εβρίν Χαλάφ πέρασε τους τελευταίους μήνες της ζωής της οικοδομώντας ένα πολιτικό κόμμα με την ελπίδα ότι θα βοηθήσει στη διαμόρφωση του μέλλοντος της Συρίας. Είχε προσελκύσει έτσι την προσοχή αμερικανών αξιωματούχων, οι οποίοι της έλεγαν ότι θα έχει λόγο σ’ αυτά που θα συνέβαιναν μόλις τελείωνε ο πόλεμος. 
Για τους συναδέλφους της στο κόμμα αυτό, τη Μελλοντική Συρία, και ευρύτερα για τις κουρδικές κοινότητες στη βορειοανατολική Συρία, ο φόνος της έγινε σύμβολο της προδοσίας τους εκ μέρους των Ηνωμένων Πολιτειών. 
Μόλις στις 3 Οκτωβρίου, αξιωματούχοι του Στέιτ Ντιπάρτμεντ την είχαν διαβεβαιώσει σε συνάντησή τους πως η Ουάσινγκτον θα προστάτευε τη βόρεια Συρία από την επαπειλούμενη τουρκική επίθεση μεσολαβώντας ανάμεσα στις υπό τους Κούρδους δυνάμεις και την Άγκυρα, λέει συνάδελφος της Χαλάφ που ήταν παρών στη συνάντηση. 
Από την άλλη, αξιωματούχος του Στέιτ Ντιπάρτμεντ λέει πως το μήνυμα των ΗΠΑ προς τους σύρους εταίρους τους ήταν σταθερό: οι αμερικανικές δυνάμεις θα αποσυρθούν από τη χώρα. 
Μερικές ημέρες μετά τη συνάντηση αυτή, ο πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ ανακοίνωσε πως οι αμερικανικές δυνάμεις θα εγκαταλείψουν την περιοχή, αφήνοντάς την ευάλωτη σε μια επίθεση από την Τουρκία. 
Και στη συνέχεια, οι Kούρδοι μαχητές στη βορειοανατολική Συρία, σημαντικοί σύμμαχοι των ΗΠΑ στη μάχη εναντίον του Ισλαμικού Κράτους, ανακοίνωσαν πως οι αντάρτες που πολεμούν στο πλευρό των Τούρκων δολοφόνησαν την Χαλάφ. Ήταν 34 ετών.


Τη σκότωσαν στο αυτοκίνητό της 
Σκοτώθηκε στις 12 Οκτωβρίου 2019 μαζί μ’ έναν οδηγό και συνεργάτη της, όταν υποστηριζόμενοι από την Τουρκία μαχητές σταμάτησαν το SUV στο οποίο επέβαιναν στον αυτοκινητόδρομο M4 στη βόρεια Συρία, σύμφωνα με τις υπό τους Κούρδους Συριακές Δημοκρατικές Δυνάμεις (SDF) και αξιωματούχους στο κόμμα της. 
Ο εκπρόσωπος του Εθνικού Στρατού, των σύρων ανταρτών που υποστηρίζονται από την Τουρκία, είχε αρνηθεί τότε ότι την σκότωσαν μαχητές του, λέγοντας ότι δεν είχαν φθάσει ακόμη μέχρι τον M4. 
Την περασμένη εβδομάδα, ο εκπρόσωπος, ο Γιούσεφ Χαμούντ, δήλωσε πως το επεισόδιο ερευνάται μαζί με άλλες «παραβιάσεις». 
«Αν η Αμερική δεν είχε αποφασίσει να αποσυρθεί, οι φατρίες αυτές … δεν θα τολμούσαν να πραγματοποιούν επιχειρήσεις σ’ αυτή την περιοχή», λέει ο Μόαζ Αμπντούλ Καρίμ, ένας ηγέτης του κόμματος Μελλοντική Συρία. 
Το αμερικανικό Στέιτ Ντιπάρτμεντ έχει δηλώσει πως εξετάζει τις «εξαιρετικά ανησυχητικές», όπως τις χαρακτήρισε, πληροφορίες ότι η Χαλάφ έχασε τη ζωή της ενώ βρισκόταν στα χέρια δυνάμεων που υποστηρίζονται από την Τουρκία. 
Στην έκθεση νεκροψίας, που κυκλοφόρησε από τις SDF, αναφέρεται πως το σώμα της Χαλάφ ήταν διάτρητο από σφαίρες. 

Αμερικανικές διαβεβαιώσεις 
Στις 3 Οκτωβρίου, εκπρόσωποι του αμερικανικού υπουργείου Εξωτερικών είχαν επισκεφθεί την έδρα του κόμματος Μελλοντική Συρία στη συριακή πόλη Ράκα και είχαν πει στην Χαλάφ και στον πρόεδρο του κόμματος, τον Ιμπραήμ αλ-Καφτάν, πως οι αμερικανικές προσπάθειες στην περιοχή έχουν στόχο να υπάρξει μια μεσολάβηση. 
Ήδη από το 2018 που ιδρύθηκε το κόμμα, αμερικανοί αξιωματούχοι εξέφραζαν την υποστήριξή τους προς αυτό, λένε οι ηγέτες του. Η Μελλοντική Συρία έχει στόχο να προσελκύσει μέλη απ’ όλο το εθνοτικό φάσμα σε μια περιοχή όπου επικριτές λένε πως η κουρδική πολιτοφυλακή Μονάδες Προστασίας του Λαού (YPG) έχει γίνει υπερβολικά ισχυρή. «Ναι, υπήρχε ενθάρρυνση από τους Αμερικανούς να ιδρύσουμε ένα κόμμα», λέει ο Καφτάν. 
«Μας ενθάρρυναν ήδη από τότε που γίνονταν διεργασίες για την ίδρυση του κόμματος από μια ομάδα που πιστεύει στη συριακή δημοκρατία. Ήταν μια ιδέα συριακή, όχι αμερικανική, όμως επαναλαμβάνω ότι υποστήριζαν αυτή την ιδέα», είπε στο Ρόιτερ απαντώντας γραπτώς σε ερωτήσεις. 
Αμερικανικές δυνάμεις αποσύρθηκαν από ένα τμήμα των συνόρων στις 7 Οκτωβρίου και λίγο αργότερα τουρκικά στρατεύματα άρχισαν την τρίτη από το 2016 επιδρομή τους στη βόρεια Συρία. 
Η Άγκυρα θεωρεί τις YPG τρομοκρατική απειλή και καταγγέλλει πως συνδέονται με τους Kούρδους αντάρτες στην Τουρκία. Έχει δηλώσει επίσης πως η επιχείρησή της στη Συρία έχει στόχο να δημιουργηθεί μια ζώνη στην οποία προτίθεται να εγκαταστήσει τα 3,6 εκατομμύρια των προσφύγων που έχουν καταφύγει στην Τουρκία από τη Συρία εξαιτίας της σύγκρουσης.


Πολιτική δράση
Η Χαλάφ, η οποία είχε σπουδάσει πολιτικός μηχανικός, είχε έντονη πολιτική δράση στη βορειοανατολική Συρία από τις πρώτες ημέρες του πολέμου, που βρίσκεται τώρα στον όγδοο χρόνο του.
Αφού εγκατέλειψε τη δουλειά της ως κρατική υπάλληλος, βοήθησε να ιδρυθεί η κουρδική διοίκηση στην περιοχή, η επιρροή της οποίας επεκτάθηκε στο ένα τρίτο της Συρίας, περιλαμβανομένων περιοχών όπου ζουν κυρίως Άραβες.
Το 2018 εξελέγη γενική γραμματέας του κόμματος Μελλοντική Συρία, το οποίο ιδρύθηκε στη Ράκα, μια πόλη με κυρίως αραβικό πληθυσμό, όπου το 2017 οι SDF νίκησαν με αμερικανική υποστήριξη το Ισλαμικό Κράτος.


Ο Καφτάν, ένας άραβας αρχιτέκτονας από τη Μάνμπιτζ, εξελέγη επικεφαλής του κόμματος και λέει πως αμερικανοί και γάλλοι αξιωματούχοι παρευρέθησαν στην τελετή.
Οι Ηνωμένες Πολιτείες έχουν υιοθετήσει από καιρό μια προσεκτική πολιτική προσέγγιση στη βόρεια Συρία, ακόμη και την εποχή που υποστήριζαν στρατιωτικά τις SDF στη μάχη εναντίον του Ισλαμικού Κράτους.
Η Ουάσινγκτον ήταν αντίθετη στην ανάδυση της κουρδικής αυτόνομης περιφέρειας και οι κύριες κουρδικές οργανώσεις κρατούνταν ανέκαθεν εκτός της πολιτικής διαδικασίας του ΟΗΕ για τη Συρία, παρά την τεράστια επιρροή τους επί του πεδίου.
Όμως σύμφωνα με τον Καφτάν, αμερικανοί αξιωματούχοι, περιλαμβανομένου του απεσταλμένου για τη Συρία Τζέιμς Τζέφρι, είχαν πει σε μέλη του κόμματός του πως το κόμμα θα έχει ρόλο στις διεθνείς συνομιλίες για το μέλλον της Συρίας.
Ο αξιωματούχος του Στέιτ Ντιπάρτμεντ δήλωσε πως οι ΗΠΑ ήθελαν μια πολιτική λύση στη σύγκρουση της Συρίας που να περιλαμβάνει «πλήρη αντιπροσώπευση όλων των Σύρων».
«Αμερικανοί αξιωματούχοι, μεταξύ των οποίων και ο πρεσβευτής Τζέφρι, είχαν καταστήσει σαφές ότι μια πολιτική λύση θα περιλάμβανε τους πληθυσμούς της βορειοανατολικής Συρίας και είχαν παρέμβει επανειλημμένα στον ΟΗΕ για τον σκοπό αυτό».

Αβέβαιη η μοίρα των Κούρδων
Η μοίρα των Κούρδων στη βόρεια Συρία είναι τώρα περισσότερο αβέβαιη απ’ ό,τι ήταν εδώ και χρόνια. Στερημένες από την αμερικανική προστασία, οι SDF συνήψαν συμφωνία με τις συριακές κυβερνητικές δυνάμεις ώστε αυτές οι τελευταίες να αναπτυχθούν στην περιφέρεια που ελέγχουν οι SDF. Οι SDF λένε πως η Ουάσινγκτον τις μαχαίρωσε πισώπλατα.
Παρά την τουρκική εισβολή, η οποία πυροδότησε μια έξοδο πληθυσμού και στοίχισε τη ζωή σε πολλούς ανθρώπους, ηγέτες του κόμματος Μελλοντική Συρία εκφράζουν την ελπίδα ότι θα έχουν έναν ρόλο στη διαμόρφωση της επόμενης φάσης της ανάκαμψης της Συρίας από τον πόλεμο.
Η Χαλάφ πίστευε ανέκαθεν πως η λύση στη Συρία πρέπει να έρθει μέσω του διαλόγου με όλα τα ενδιαφερόμενα μέρη, της συριακής κυβέρνησης και της Τουρκίας περιλαμβανομένων, δήλωσε ο Καφτάν.
«Η Εβρίν δεν κοιμόταν πάνω από 4-5 ώρες την ημέρα», λέει. «Έλεγε πάντα πως αξίζει να δώσουμε πολλά στη Συρία και πως πρέπει να εξασφαλίσουμε ένα πραγματικό, ασφαλές μέλλον για τον λαό, ο οποίος υπέφερε τόσα χρόνια πολέμου».

Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ

Δευτέρα 28 Οκτωβρίου 2019

Σκοπιανές κουτοπονηριές...



Σκοπιανές κουτοπονηριές...


Φωτογραφία από την Διεθνή Έκθεση Βιβλίου της Φραγκφούρτης, μια από τις μεγαλύτερες, αν όχι η μεγαλύτερη της Ευρώπης, που δείχνει το περίπτερο των Σκοπιανών με τον κουτοπόνηρο λογότυπο: ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ και με μικρά γραμματάκια στο πλάι, βόρεια. 
Η χθεσινή ήταν "Ημέρα των Μακεδόνων λογοτεχνών" από τους Γερμανούς διοργανωτές της Έκθεσης. Μακεδόνων, όχι βορειομακεδόνων, διότι οι Τσιπροκοτζιάδες αναγνώρισαν με το κουρελόχαρτο των Πρεσπών ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΗ γλώσσα και εθνότητα, όχι βορειομακεδονική. Βεβαίως η σημερινή κυβέρνηση του Μητσοτάκη αδιαφορεί, όπως ήταν αναμενόμενο.
Εξ άλλου το μητσοτακέικο προετοίμαζε "σύνθετες ονομασίες" και αναγνώριση των Σκοπίων από την δεκαετία του '90 και όπως δηλώνουν τώρα, θα "σεβαστούν και θα τιμήσουν" την συμφωνία...

Δημήτρης Ε. Ευαγγελίδης

Παρασκευή 18 Οκτωβρίου 2019

Αναβρασμός στα Σκόπια μετά την απόρριψη...


Έκτακτη σύσκεψη πολιτικών αρχηγών.
Παραιτείται ο Ζάεφ;


Επέστρεψε από τις Βρυξέλλες στα Σκόπια πριν από την ολοκλήρωση των εργασιών της Συνόδου Κορυφής ο Ζόραν Ζάεφ γνωρίζοντας ήδη το αποτέλεσμα: Η Γαλλία, η Ολλανδία και η Δανία αρνήθηκαν την έναρξη των διαπραγματεύσεων με Σκόπια και Αλβανία. 
Η Ελλάδα ψήφισε υπέρ!
Σε εξέλιξη βρίσκονται πυρετώδεις κυβερνητικές διαβουλεύσεις σχετικά με τα επόμενα βήματα που θα ακολουθήσει η χώρα. Ανοιχτό φαίνεται να είναι και το ενδεχόμενο της παραίτησης του Ζάεφ, όπως αναφέρει η φιλοκυβερνητική ιστοσελίδα sdk.
Υπενθυμίζουμε ότι ο Ζάεφ είχε δηλώσει τόσο τον περασμένο Ιούνιο όσο και στις αρχές Οκτωβρίου, ότι θα παραιτηθεί σε περίπτωση που δεν προχωρήσουν οι διαπραγματεύσεις με την ΕΕ.
Σύμφωνα με τον σκοπιανό πρόεδρο, Στέβο Πενταρόφσκι, η συνάντηση ηγετών ορίσθηκε για την Κυριακή 20 Οκτωβρίου.
«Δυστυχώς, η απόφαση του Συμβουλίου της ΕΕ δεν ήταν υπέρ μας», δήλωσε μπροστά στους δημοσιογράφους ο Πενταρόφσκι αφού έγινε γνωστή η απόφαση της Συνόδου Κορυφής. «Οι μεταρρυθμίσεις πρέπει να συνεχιστούν επειδή είναι προϋποθέσεις για εσωτερική συνοχή και εσωτερική σταθερότητα. Πρέπει να συνεχιστεί η καταπολέμηση του οργανωμένου εγκλήματος και της διαφθοράς. Τα ευρωπαϊκά πρότυπα είναι επίσης τα πρότυπά μας. Εξ ονόματος του μέλλοντος της χώρας μας, καλώ όλους τους ηγέτες των κομμάτων να αφήσουν στην άκρη το πολιτικό θυμό, διότι είμαι πεπεισμένος ότι τώρα χρειαζόμαστε ενότητα».
«Το λιγότερο που μας οφείλει η Ευρωπαϊκή Ένωση είναι να είναι ξεκάθαρη απέναντί μας. Εάν δεν υπάρχει πια συναίνεση σχετικά με το ευρωπαϊκό μέλλον των δυτικών Βαλκανίων, εάν η υπόσχεση της Θεσσαλονίκης το 2003 δεν ισχύει, οι πολίτες μας αξίζουν να το γνωρίζουν», έγραψε ο υπουργός Εξωτερικών των Σκοπίων, Νικολά Ντιμιτρόφ.
Η μελλοντική πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και πιστό όργανο της Μέρκελ, Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν επαίνεσε τις «εξαιρετικές επιδόσεις τους» των τελευταίων ετών και τόνισε την ανάγκη «να σταλεί ένα ισχυρό μήνυμα» για την ευρωπαϊκή τους προοπτική κατά την διάρκεια της ευρωπαϊκής συνόδου κορυφής.
Όμως το βέτο της Γαλλίας αναβάλλει επ’ αόριστον την διαδικασία, αφού η έναρξη των ενταξιακών διαπραγματεύσεων απαιτεί ομοφωνία των κρατών-μελών.
Δικαιολογώντας την αρνητική του στάση, ο Εμανουέλ Μακρόν εξήγησε ότι είναι πεπεισμένος πως η περιοχή των δυτικών Βαλκανίων είναι στρατηγικής σημασίας για την Ευρώπη και ότι πρέπει να συνδεθούν με την Ευρώπη. Όμως, πριν από την έναρξη των διαπραγματεύσεων, «πρέπει να μεταρρυθμιστεί» η διαδικασία διεύρυνσης η οποία είναι «αναποτελεσματική» και «απογοητευτική», σύμφωνα με την γαλλίδα υπουργό Ευρωπαϊκών Υποθέσεων Αμελί ντε Μονσαλέν. «Δυστυχώς, λίγοι τολμούν να το πουν δημόσια», δήλωσε γαλλική διπλωματική πηγή.
Για το Παρίσι, η προτεραιότητα είναι «κατά την σημερινή φάση, η μεταρρύθμιση πρώτα της Ευρωπαϊκής Ενωσης, διότι η διαδικασία λήψεως των αποφάσεων είναι προβληματική.
Για ορισμένους ευρωπαίους διπλωμάτες, το γαλλικό βέτο εξηγείται με βάση λόγους εσωτερικής πολιτικής, που συνδέονται με τα θέματα της μετανάστευσης, με τον φόβο αύξησης των μεταναστευτικών ροών σε περίπτωση ανοίγματος των συνόρων.
Αυτό το παραδέχθηκε εν μέρει ο Εμανουέλ Μακρόν θέτοντας το ερώτημα: «Πώς θέλετε να το εξηγήσω στους συμπολίτες μου αφού η δεύτερη στην κατάταξη χώρα από την οποία προέρχονται οι άνθρωποι που ζητούν άσυλο στη Γαλλία είναι η Αλβανία;».
Στα Τίρανα, η εφημερίδα Tema έγραψε σήμερα ότι στόχος του Εμανουέλ Μακρόν είναι να κερδίσει δημοτικότητα ως ο πρόεδρος που δεν επέτρεψε την διεύρυνση και ανέδειξε τους Αλβανούς σε σύμβολο των μεταναστών μπροστά στους ξενοφοβικούς της Μαρίν Λεπέν.
Όσοι εναντιώνονται στη σημερινή διαδικασία διεύρυνσης φοβούνται την επανάληψη των προβλημάτων που συνδέονται με τη διαφθορά και την προσβολή της ανεξαρτησίας της δικαιοσύνης που γνωρίζουν η Ρουμανία και η Βουλγαρία, οι οποίες εντάχθηκαν στην Ευρωπαϊκή Ενωση το 2007.
Δ.Ε.Ε.