Με τον συγγραφέα του άρθρου που ακολουθεί έχουμε σημαντικές ιδεολογικο-πολιτικές διαφορές, αλλά δεν μπορούμε παρά να τον συγχαρούμε για την εξαιρετικά εύστοχη και τεκμηριωμένη προσέγγιση ενός προβλήματος, το οποίο εξαπλώνεται σαν καρκίνος με ευθύνη ανίκανων η κακόβουλων πολιτικάντηδων και απειλεί να μας καταστρέψει ως κοινωνία, ως λαό, ως έθνος...

ΔΕΕ

Φαντάσου τη σκηνή: ένας Έλληνας πηγαίνει για να εξυπηρετηθεί σε γραφείο δημόσιας υπηρεσίας. Διαπιστώνει ότι η υπάλληλος είναι γυναίκα. Δηλώνει πως αρνείται να μιλήσει σε γυναίκες και ζητάει να τον εξυπηρετούν μόνο άντρες. Ποια νομίζεις θα ήταν η συνέχεια;

Φαντάσου, τώρα, τη σκηνή ανάποδα: μια γυναίκα να λέει “εγώ δεν μιλάω σε άντρες”. Ο νέος νόμος για την παροχή ασύλου απαντάει: το σεβόμαστε, θα ψάξουμε να σας βρούμε γυναίκα υπάλληλο και γυναίκα διερμηνέα! Να τι προβλέπει το άρθρο 77, παράγραφος 5:

Όπως βλέπεις, το επεκτείνει σε κάθε περίπτωση, και όταν ο αιτών είναι άντρας. Με ένα νόμο κι ένα άρθρο, η βάση του νομικού μας πολιτισμού καταργήθηκε. Το συνειδητοποιούμε; Δεν είναι ρατσισμός αυτό; Δεν μιλάμε για σωματική έρευνα, αλλά για απλή συνομιλία! Δίνεις το δικαίωμα σε κάποια ή κάποιον, που βρίσκεται σε ελληνικό έδαφος και εξυπηρετείται από ελληνικές δημόσιες υπηρεσίες, να ορίζει εκείνη ή εκείνος το φύλο των υπαλλήλων στους οποίους δέχεται να μιλήσει; Ανήκουστο!

Όμως αυτό δεν είναι τίποτε μπροστά στο άρθρο 46, παράγραφος 1, με τα άθλια Ελληνικά του οποίου η χώρα μας γίνεται το πρώτο κράτος στον κόσμο που καταργεί αυτοβούλως τα σύνορά του!

Εφόσον η παράνομη είσοδος (που ο νόμος την ονομάζει παράτυπη, λες και ο εισβολέας δεν παραβαίνει νόμους αλλά… τύπους) δεν συνεπάγεται καμμία ποινή, το αδίκημα παύει να υφίσταται. Κι έτσι, ο Κυριάκος απαντάει τελεσίδικα στην απορία του Τσίπρα για το αν έχει η θάλασσα σύνορα: όχι μόνο η θάλασσα, ούτε η στεριά έχει! Δες τι ίσχυε μέχρι την ψήφιση του νέου νόμου:

Ο προηγούμενος νόμος (3907/2011) μιλούσε ξεκάθαρα για σύλληψη όσων έμπαιναν στη χώρα παράνομα. Γενικός κανόνας η σύλληψη, εξαίρεση η ελευθερία. Ο νέος νόμος τα αντέστρεψε: γενικός κανόνας η ελευθερία, εξαίρεση η σύλληψη.

Το πρόβλημα δεν λέγεται “μεταναστευτικό”. Η σωστή ονομασία είναι “εισβολικό”. Είναι η πρώτη φορά στην παγκόσμια ιστορία, που μια χώρα και μια ήπειρος που υφίστανται εισβολή διευκολύνουν και χρηματοδοτούν τους εισβολείς, έχοντας μετατρέψει τον στρατό τους σε ορντινάτζα των εισβολέων και το ναυτικό τους σε θαλάσσιο ταξί.

Έχει και άλλα ανατριχιαστικά ο νέος νόμος, όπως το ότι κάποιος μπορεί να θεωρηθεί δικαιούχος ασύλου, αν ισχυριστεί ότι στην πατρίδα του υφίσταται… ψυχολογική βία ή ότι, μολονότι εγκλημάτησε, η τιμωρία που του επεβλήθη δεν ήταν… αναλογική!

Όμως, όλα αυτά είναι το δέντρο. Ας δούμε το δάσος.

Η πολιτική της Ε.Ε. “ανοίξαμε και σας περιμένουμε” βασίζεται στη διαπίστωση ότι οι Ευρωπαίοι δεν γεννούν αρκετά και ο πληθυσμός της Ε.Ε. μειώνεται. Όσοι αρθρογραφούν για το θέμα διεκτραγωδούν το ευρωπαϊκό μέλλον, περιγράφοντας μια ήπειρο γερόντων. Και ως λύση προτείνεται η αθρόα εισαγωγή Αφρικανών και Ασιατών, οι οποίοι, κατά… σύμπτωση, είναι στη συντριπτική πλειονότητά τους μουσουλμάνοι.

Δεν σου λένε την πραγματική αιτία του πανικού τους: την αδυναμία του ασφαλιστικού συστήματος, που στις περισσότερες χώρες της Ε.Ε. έχει στηθεί ως πυραμίδα, να πληρώνει παχυλές συντάξεις στους «γέρους του ’68».
Η μείωση πληθυσμού σε μια χώρα δεν είναι απαραίτητα κάτι το κακό. Είναι δυνατόν για πάντα να αυξάνεται ο πληθυσμός της γης; 370 εκατομμύρια λιγότεροι ήμασταν στην Ευρώπη τη δεκαετία του ’50. Πάθαμε κάτι; Λιγότεροι κάτοικοι σημαίνει μεγαλύτερο επίπεδο ευημερίας για τον καθένα. Η Ευρώπη δεν είναι περιοχή φτηνού εργατικού δυναμικού, αλλά υψηλής προστιθέμενης αξίας, λόγω τεχνολογίας. Το αν κρατήσει αυτή τη θέση και στο μέλλον δεν εξαρτάται από τον αριθμό των πολιτών της, αλλά από τις ευκαιρίες που δίνει στα καλύτερα μυαλά της να μείνουν και να εργαστούν στις πατρίδες τους. Ένα δημιουργικό καινοτόμο μυαλό υψηλής εξειδίκευσης μπορεί να παραγάγει πολύ περισσότερο πλούτο από 100 χειρώνακτες. Αυτό που απειλεί την Ευρώπη είναι η σοσιαλμανία των περισσότερων κυβερνήσεων της Ε.Ε. που συνεπάγεται υψηλή φορολόγηση και προκαλεί brain drain προς χώρες με χαμηλότερη φορολογία με μικρότερη ανάμειξη του κράτους στην Οικονομία, άρα και με περισσότερες ευκαιρίες να εξελιχθεί κάποιος και να πλουτίσει.

Γιατί δεν γεννούν οι Ευρωπαίοι; Τζούφιασε το… ευρωσπέρμα; Όχι βέβαια. Δεν γεννούν κυρίως λόγω του παράλογα χουβαρδάδικου ασφαλιστικού προνοιακού συστήματος. Για χιλιάδες χρόνια ο άνθρωπος έκανε πολλά παιδιά για να τον γηροκομήσουν. Όταν το ασφαλιστικό σύστημα σού υπόσχεται πως θα σε γηροκομήσουν πλουσιοπάροχα με τις εισφορές τους τα παιδιά των άλλων, κι αυτό το υπόσχεται και στους άλλους, η συνολική ροπή προς τεκνοποίηση μειώνεται. Ούτε το κυνήγι της καριέρας φταίει. Μπορεί η μέση μητέρα σήμερα να είναι εργαζόμενη αλλά το ίδιο έκανε το 1950 μια αγρότισσα που κατάφερε, δουλεύοντας στα χωράφια να αναθρέψει 7 παιδιά, σε συνθήκες πολύ δυσκολότερες. Το οξύμωρο είναι ότι το ασφαλιστικό σύστημα της Ευρώπης, αντί να αιμοδοτείται, αιμορραγεί λόγω της μετανάστευσης.
Εκτός από τα τεράστια ποσά που δαπανώνται για φιλοξενία και εκπαίδευση, οι έρευνες αποδεικνύουν
(https://ec.europa.eu/eurostat/web/products-eurostat-news/-/DDN-20180730-1) ότι ο 1 στους 3 μετανάστες δεν εργάζεται και ζει από τα κοινωνικά επιδόματα, γκετοποιημένος, με κύρια ή αποκλειστική δραστηριότητα την τεκνοποίηση, για να πάρει περισσότερα επιδόματα.

Θέλει άλλους μετανάστες η Ευρώπη; Δεν έχει αποφασίσει ακόμα. Οι περισσότερες κυβερνήσεις φλερτάρουν με το «ναι», ποντάροντας στην τόνωση των ασφαλιστικών εισφορών, οι αριστεροί είναι ενθουσιασμένοι καθώς μυρίζονται εξαθλιωμένο προλεταριάτο, δηλαδή πελάτες, τα κυκλώματα προώθησης τρίβουν τα χέρια τους, ζεστό μαύρο χρήμα γαρ, και μένει ο απλός πολίτης να διαμαρτύρεται για τον βιασμό της ζωής του και για το εφιαλτικό του μέλλον, με όλα τα ΜΜΕ της πολιτικής ορθότητας να τον δαιμονοποιούν ως ακροδεξιό και ρατσιστή.

Για πολλά χρόνια τού ρίχναν στάχτη στα μάτια: «Θα ενσωματωθούν, θα γίνουν Ευρωπαίοι, είναι θέμα Παιδείας. Μόλις πάν στα ευρωπαϊκά σχολεία δεν θα διαφέρουν από σένα». Πήγαν όμως στα σχολεία και δεν ενσωματώθηκαν. Αντιθέτως, έγιναν περισσότερο φανατικοί. Τα αποτελέσματα των ερευνών γνώμης ανάμεσα στους μουσουλμανικούς πληθυσμούς είναι φρικιαστικά!

Ας δούμε μερικά, με επίκεντρο τη Βρετανία. Σήμερα στο UK ζουν πάνω από 3.200.000 μουσουλμάνοι, διπλάσιοι απ’ όσους ήταν πριν μία δεκαετία. Στο διαμέρισμα του Ανατολικού Λονδίνου Tower Hamlets το 45.6% του πληθυσμού είναι μουσουλμάνοι. Το 78% (2.496.000) θεωρούν ότι η θρησκεία είναι πολύ σημαντική για αυτούς, ενώ το 40% (1.280.000) θέλουν η σαρία να εφαρμοστεί στο U.K. ως παράλληλο νομικό σύστημα. Τo 28% (896.000) θέλουν η Βρετανία να γίνει ενα Ισλαμικό κράτος και η σαρία να επιβληθεί σε όλους, μουσουλμάνους και μη. Κι όταν μιλάνε για σαρία δεν εννοούν θέματα αστικού δικαίου, αλλά λιθοβολισμό για μοιχεία, μαστιγώσεις και ακρωτηριασμούς.

To 9% (288.000) ανήκουν στον σκληρό πυρήνα των ισλαμιστών και δηλώνουν ότι οι βομβιστές αυτοκτονίας είναι δικαιολογημένοι. Την σφαγή της 7/7/2005, όταν 4 εκρήξεις στο μετρό του Λονδίνου, έργο τζιχαντιστών, σκότωσαν 56 και τραυμάτισαν 700, την επιδοκιμάζει ο 1 στους 4 Βρετανούς μουσουλμάνους! Μάλιστα, τα ποσοστά είναι μεγαλύτερα (31%) στους νεαρούς μουσουλμάνους σε σχέση με τις ηλικίες πάνω από 45 (14%). Οι νεότεροι είναι περισσότερο φανατικοί, σε ολόκληρη την Ευρώπη. Οι 2 στους 3 μουσουλμάνους στη Βρετανία, αν ήξεραν για κάποιο τρομοκρατικό σχέδιο δεν θα ανέφεραν τίποτε στην αστυνομία και το 50% (1.600.000) υποστηρίζει το ISIS το οποίο έχει σφάξει on camera Βρετανούς πολίτες.

Τι πιστεύουν σε σχέση με τις ατομικές ελευθερίες; Ο 1 στους 3 μουσουλμάνους της Βρετανίας υποστηρίζει ότι αυτός που εγκαταλείπει την πίστη στο Ισλάμ πρέπει να θανατώνεται. Το ποσοστό είναι 19% στους μεγαλύτερους (άνω των 55 ετών) αλλά 36% στους νέους! Το 78% των Βρετανών μουσουλμάνων θέλει να τιμωρούνται (χωρίς να διευκρινίζει το είδος της τιμωρίας) όσοι δημοσιεύουν αρνητικά σχόλια ή σκίτσα για τον Μωάμεθ. Μετά την επίθεση στην εφημερίδα Charlie Hebdo, το 27% των Βρετανών μουσουλμάνων (στο οποίο πρέπει να προστεθεί και το 8% που αρνήθηκε να απαντήσει) υποστήριξε τους δολοφόνους.

Τι πιστεύουν για τον έρωτα, τις σχέσεις και την ελευθερία του λόγου; Ο 1 στους 3 μουσουλμάνους της Βρετανίας θεωρεί σωστό η γυναίκα να εξαναγκάζεται να υπακούει στις διαταγές του άντρα της, στις οποίες περιλαμβάνεται (ως διαταγή) και το σεξ. Ο 1 στους 10 θα σκότωνε ένα μέλος της οικογένειάς του για λόγους τιμής. Το ποσοστό στους νέους διπλασιάζεται: 1 στους 5. Το 51% πιστεύουν ότι μια μουσουλμάνα δεν μπορεί να παντρευτεί έναν μη μουσουλμάνο και το 52% ότι είναι φυσιολογικό ένας μουσουλμάνος να έχει μέχρι 4 γυναίκες. Το 74% των νέων (ανδρών και γυναικών) μουσουλμάνων θέλουν η γυναίκα να φοράει τουλάχιστον νικάμπ. Στις ηλικίες πάνω από 55 το ποσοστό είναι «μόνο” 28%! Μόνο το 3% του συνόλου δηλώνουν καθαρά υπέρ της ελευθερίας του λόγου. Το 61% πιστεύουν ότι η ομοφυλοφιλία πρέπει να τιμωρείται. (Τα links των ερευνών από τις οποίες αντλήθηκαν αυτά τα στοιχεία υπάρχουν στο τέλος του άρθρου.)

Το 60% των Ευρωπαίων μουσουλμάνων πιστεύει ότι «όλοι οι μουσουλμάνοι πρέπει να επανέλθουν στις ρίζες του Ισλάμ», το 75% ότι «υπάρχει μόνο μία ερμηνεία του Κορανίου την οποία όλοι οι πιστοί πρέπει να ακολουθούν» και το 60% ότι «οι θρησκευτικοί κανόνες είναι πιο σημαντικοί από τους κρατικούς νόμους» (δημοσκόπηση του 2013 του γερμανικού ινστιτούτου ερευνών WZB, σε συνεργασία με τον Ολλανδό κοινωνιολόγο Ruud Koopmans, σε δείγμα 9.000 Ευρωπαίων μουσουλμάνων τουρκικής και μαροκινής καταγωγής σε Γερμανία, Γαλλία, Ολλανδία, Βέλγιο, Αυστρία και Σουηδία).

https://www.wzb.eu/en/press-release/islamic-fundamentalism-is-widely-spread

Γιατί δεν μπόρεσε η ευρωπαϊκή παιδεία να τους κάνει Ευρωπαίους; Διότι το Ισλάμ δεν είναι μόνο θρησκεία. Είναι ένα νομικό, κοινωνικό, πολιτικό και στρατιωτικό σύστημα, με το προκάλυμμα της θρησκείας, απολύτως ασύμβατο με τον ευρωπαϊκό πολιτισμό που έχει συγκεκριμένο και εκπεφρασμένο, από πλήθος ηγετών του, στόχο: τον εξισλαμισμό της Ευρώπης εκ των έσω. Εκμεταλλευόμενο την ανεκτικότητα της Ευρώπης επιδιώκει να την καταλύσει. Ό,τι δεν κατάφεραν τα σπαθιά των οθωμανών στη Βιέννη και στην Ισπανία θα καταφέρουν, σε καμμιά τριανταριά χρόνια, οι ψήφοι των “θαλασσοπνιγμένων” εισβολέων της Σάμου και των απογόνων τους. Χωρίς να ανοίξει ρουθούνι. Βλέπε Ιράν και Λίβανος.

Το γενικό κουμάντο σ΄ αυτή την εισβολή το κάνει μια υπηρεσία του ΟΗΕ, που έχει εξελιχθεί σε άντρο διαφθοράς: η Ύπατη Αρμοστεία. Η Ύπατη Αρμοστεία για τους Πρόσφυγες ιδρύθηκε το 1950, για να βοηθήσει τα εκατομμύρια των Ευρωπαίων, που ο Β’ ΠΠ είχε αναγκάσει να εκτοπιστούν, να επιστρέψουν στα σπίτια τους ή να ριζώσουν σε μια άλλη ευρωπαϊκή χώρα λόγω της υπαγωγής της Ανατολικής Ευρώπης στη σοβιετική σφαίρα επιρροής. Αυτή υποτίθεται είναι η λαχτάρα του πρόσφυγα: να γυρίσει στο σπίτι του, μόλις τα πράγματα στρώσουν. Όμως από τα 8,7 δισεκατομμύρια δολάρια που ήταν ο προϋπολογισμός της Ύπατης Αρμοστείας το 2019 μόνο το 2% διατέθηκε για επαναπατρισμούς. Γιατί τόσο λίγο; Διότι η Υ.Α. δεν ασχολείται πλέον με πρόσφυγες αλλά… με τον εαυτό της! Οι 15.500 υπάλληλοί της σε 130 χώρες του κόσμου σπεύδουν να χαρακτηρίσουν πρόσφυγα κάθε τυχοδιώκτη για να σιγουρέψουν την καλοπληρωμένη καρέκλα τους και να αυξήσουν το budget που διαχειρίζονται.

Νομικό υπόβαθρο σ΄ αυτή την εισβολή είναι η σύμβαση της Γενεύης, ένα κείμενο του 1951, κυρίως για τους πρόσφυγες του Β’ ΠΠ. Το 1951 ο παγκόσμιος πληθυσμός ήταν 2,5 δισεκατομμύρια. Είναι δυνατόν το ίδιο κείμενο να παραμένει εργαλείο διαχείρισης κρίσεων, πολύ πιο σύνθετων και πολύ ευρύτερων, σε έναν κόσμο του οποίου ο πληθυσμός κοντεύει τα 8 δισεκατομμύρια; Το 1951 δεν υπήρχε ISIS. Ο ηττημένος τζιχαντιστής του ISIS δεν θα έρθει κρατώντας κομμένα κεφάλια. Ως πρόσφυγας θα έρθει, μπορεί και με καναδυό κουτσούβελα στην αγκαλιά, κατατρεγμένος δήθεν οικογενειάρχης. Πώς θα τον ξεχωρίσεις από τους υπόλοιπους; Τι θα κάνεις αν μια ωραία πρωία χτυπήσουν την πόρτα της Ελληνικής Πρεσβείας στην Ινδία, με όλα τα χαρτιά τους στα χέρια, οι 200 εκατομμύρια Ντάλιτ; Δεν υφίστανται διακρίσεις, αδικίες, κοινωνικό αποκλεισμό, μόνο και μόνο εξαιτίας του ότι γεννήθηκαν στην κατώτερη κάστα της ινδικής κοινωνίας; Καραμπινάτο! Άρα, μπορούν να πάρουν το status του πολιτικού πρόσφυγα και με τη βούλα! Οι μισοί Ντάλιτ είναι μουσουλμάνοι. Πού θα τους φιλοξενήσεις, «ευαίσθητε» πολυπολιτισμικάριε μου;

Νομίζω είναι καιρός να πούμε μερικά πράγματα έξω από τα δόντια, κι ας ελπίσουμε ότι κάποιοι θα τα ακούσουν και θα τα εφαρμόσουν γιατί η Ελλάδα και η Ευρώπη που ξέραμε αυτοκτονούν:

1. Δεν φταίει ο δυτικός κόσμος για την υπανάπτυξη των ισλαμικών χωρών. Όταν από την οικογένεια εργάζεται μόνο ο πατέρας – αφέντης και μία έως τέσσερις γυναίκες είναι στο σπίτι και γεννοβολάν, αυτό το μοντέλο παράγει φτώχεια και εξαθλίωση. To (δυτικό) Πακιστάν, όταν έφυγαν οι Άγγλοι το 1948, είχε 33 εκατομμύρια κατοίκους. Σήμερα έχει 217! Αυξάνεται βέβαια το ΑΕΠ, κυρίως λόγω δυτικών επενδύσεων, αλλά το κατά κεφαλήν εισόδημα είναι καθηλωμένο. Πώς να αυξηθεί όταν ο μέσος όρος παιδιών ανά γυναίκα ήταν μέχρι το 1990 πάνω από 6; Το Ισλάμ εξάγει στη δύση τα κοινωνικοοικονομικά του αδιέξοδα. Δεν θα γίνουμε «πελάτες». Ας τα λύσουν μόνοι τους ή ας σφαχτούν μεταξύ τους, σουνίτες, σιίτες, σαλαφιστές και λοιπές σχολές για το ποιος είναι γνήσιος εκπρόσωπος του προφήτη. Διότι στη Δύση κάνουμε το λάθος να αντιμετωπίζουμε το Ισλάμ ως ενιαίο. Δεν είναι. Το διαπιστώνουμε όταν οι εισβολείς αλληλομαχαιρώνονται στα hot spots. Ας περάσει το Ισλάμ από τον μεσαίωνα στην αναγέννηση, ας γίνει μόνο θρησκεία όπως τη βιώνουμε στη Δύση και το ξανασυζητάμε. Τώρα όχι, λυπάμαι πολύ.

2. Η ευρωπαϊκή βοήθεια η οποία έρρευσε άφθονη στον τρίτο κόσμο τις τελευταίες δεκαετίες επιδείνωσε το πρόβλημα. Πρώτον διότι μεγάλο μέρος της κατέληξε σε τσέπες διεφθαρμένων ηγετών χρηματοδοτώντας εκατοντάδες τοπικές διαμάχες με χιλιάδες νεκρούς και πολύ περισσότερους εκτοπισμένους και δεύτερον διότι στο ποσοστό που έγινε «κοινωνική βοήθεια» αντιμετώπισε μόνο τα συμπτώματα, χωρίς να αγγίξει την αρρώστεια.

3. Στο σπίτι μου εγώ αποφασίζω ποιους θα φιλοξενήσω και εγώ θέτω τους όρους της φιλοξενίας. Ακόμα και η (ξεπερασμένη πλέον) Σύμβαση της Γενεύης δεν υποχρεώνει ένα κράτος να δώσει το status του πρόσφυγα σε κάποιον, ακόμα κι αν έχει τις προϋποθέσεις, αν κρίνει ότι απειλείται η τάξη και η ασφάλειά του. Ολόκληρη η Σύμβαση (και το πρωτόκολλο της Νέας Υόρκης που τη συμπλήρωσε το 1967) ασχολείται με τα δικαιώματα που έχει κάποιος εφόσον τού αναγνωρισθεί το status του πρόσφυγα, όχι με τη διαδικασία αναγνώρισης. Επιπλέον, πολύ λογικά, θεωρεί πρόσφυγα όποιον μπαίνει σε μια χώρα απ’ ευθείας από αυτή που τον απειλεί. Όχι όποιον έκανε το γύρο του κόσμου ψάχνοντας ποια κορόιδα τού δίνουν τις περισσότερες παροχές. Κι επειδή έχουμε μπερδέψει το δικαίωμα με τη δυνατότητα, κανένας δεν έχει το δικαίωμα να φιλοξενηθεί στο σπίτι μου. Έχει τη δυνατότητα, αν θελήσω.

Όμως μια σοβαρή εθνική κυβέρνηση έχει κάθε δικαίωμα να πει, και να διαφημίσει διεθνώς, μερικά απλά πράγματα που θα έκοβαν τις εισβολικές ροές, μαχαίρι:

«Μπήκες παράνομα στη χώρα και δεν είσαι υπήκοος όμορων χωρών; Η αίτησή σου απορρίπτεται ασυζητητί. Συλλαμβάνεσαι, προφυλακίζεσαι, δικάζεσαι καταδικάζεσαι και εκτίεις την ποινή με μοναδική προοπτική την απέλαση. Αν θες να γλυτώσεις την ταλαιπωρία, επιστρέφεις στην πατρίδα σου με προσωρινά ταξιδιωτικά έγγραφα που θα σου εκδώσουμε το πολύ σε μία βδομάδα. Δώρο το one-way εισιτήριο και ένα κουτί λουκούμια.»

Οι εισβολικές ροές δεν κόβονται στο Αιγαίο. Κόβονται στο τηλέφωνο. Κόβονται όταν ο Αχμέτ πει στον ξάδελφο στο Μπαγκλαντές: «αλλιώς μας τα είπαν οι διακινητές, ξάδερφε, κι αλλιώς τα βρήκα – είμαι στη φυλακή και θα με απελάσουν – μην έρθεις ξάδερφε, τζάμπα τα λεφτά». (Το πού βρίσκουν 3.500 δολάρια το κεφάλι άνθρωποι που στην πατρίδα τους αμείβονται με 2 δολάρια τη μέρα, δεν το θίγω διότι το γνωρίζουμε.) Αν αυτή η πολιτική ανακοινωθεί σήμερα, αύριο κιόλας δεν θα έρθει ούτε μισή βάρκα. Το ίδιο πρέπει να εφαρμοστεί και σε όσους μπήκαν ήδη παράνομα, από το 2015 και μετά τουλάχιστον: κράτηση σε ακατοίκητα νησιά με μόνη προοπτική την απέλαση. Σε 2 μήνες ο οικισμός είναι έτοιμος, με λεφτά της Ε.Ε. Κοντέινερς, γεννήτρια ηλεκτρικού, δεξαμενές νερού και όλα τα λεβεντόπαιδα των ΜΚΟ και της Αρμοστείας εκεί. Όχι σουλάτσο και ντόλτσε βίτα στη Μυτιλήνη. Για να δούμε πόσο ανθρωπιστές είναι. Για όσες ΜΚΟ αρνούνται να μείνουν στον οικισμό, κλείσιμο και απέλαση πάραυτα.

Όσοι έχουν έρθει για να γλυτώσουν από τον φασισμό της ισλαμικής θεοκρατίας, για να κυκλοφορούν οι γυναίκες τους ασυνόδευτες, για να πάνε τα κορίτσια τους σχολείο, για να ζήσουν υιοθετώντας τις δικές μας αξίες, είναι ευπρόσδεκτοι. Αλλά πρέπει να το αποδείξουν. Χωρίς μαντίλα, χωρίς Αλλάχ ακμπάρ, χωρίς χαλάκια για προσευχή, χωρίς κοράνι παραμάσχαλα, χωρίς χαλάλ, χωρίς σαρία, με δυτικές φουστίτσες και μαγιώ στις ζέστες και πρώτο πιάτο στο κέντρο υποδοχής χοιρινό γύρο, άντε μπιφτέκια σόγιας αν είναι βήγκαν. Σπίτι μου είναι, εγώ ορίζω τους κανόνες. Αν δεν σ΄ αρέσει, δεν είσαι υποχρεωμένος να μείνεις.

Και μετά, σήκωμα τα μανίκια, και χοντρή δουλειά στην Ευρώπη για να υποχρεωθεί η ασπόνδυλη, ευνουχισμένη (ή/και εξωνημένη) ηγεσία της να αλλάξει πολιτική. Η ήπειρός μας δεν πρέπει να αυτοκτονήσει. Ευτυχώς, οι λαοί της Ευρώπης φαίνεται να ξυπνούν.