Πέμπτη 19 Ιουλίου 2018

Το ρωσικό «προγεφύρωμα» της Αλεξανδρούπολης

Ευάγγελος Λαμπάκης, Κωνσταντίνος Γκαμπαερίδης
 και Χριστόδουλος Τοψίδης

Ένα άρθρο στην πολιτικά ορθή γραμμή "οι κακοί Ρώσοι, η καλή Ε.Ε. ο συμπαθής κ. Κοτζιάς", αλλά με ενδιαφέρον ως προς ορισμένα γεγονότα και καταστάσεις που συμβαίνουν στην Θράκη.
ΔΕΕ

Το ρωσικό «προγεφύρωμα» 
της Αλεξανδρούπολης
Της Χριστίνας Ταχιάου

Η Ρωσία είναι χώρα Ορθοδόξων, βαθιά θρησκευόμενων. Εκτός από το Άγιον Όρος και τη γνωστή προσπάθεια ηγεμονίας επ’ αυτού, οι Ρώσοι έχουν βλέψεις και για άλλες περιοχές, ιδίως της Βόρειας Ελλάδας. Ο τρόπος που επιχειρούν να ασκήσουν επιρροή συχνά περνά από τη θρησκεία, καθώς και από την πολιτιστική κληρονομιά. Επίσης, από το εμπόριο και –ακόμη συχνότερα- μέσα από τη φιλοδοξία ανθρώπων οι οποίοι θέλουν να έχουν ρόλο στον δημόσιο βίο. 

Ένας ιδανικός φίλος, φιλόδοξος και τολμηρός, ορμητικός και αποτελεσματικός (όπως δείχνει ο πρότερος βίος του) είναι ο δήμαρχος Αλεξανδρούπολης Ευάγγελος Λαμπάκης. Που καταγγέλλει «το κράτος της Αθήνας» και υπενθυμίζει ότι «αυτή η Θράκη, η οποία κάποτε έφτανε από την Κωνσταντινούπολη μέχρι το Μόναχο, κάπου εκεί στη Βαυαρία, σήμερα είναι συρρικνωμένη σε τρεις νομούς και σε τρεις πόλεις», όπως είχε πει το 2011. Πριν προλάβει, όμως, να μελαγχολήσει από τα περασμένα μεγαλεία, ο κ. Λαμπάκης διευκρίνισε ότι αυτό μπορεί να σημάνει κάτι καλό. «Βέβαια», συνέχισε, «και μην το θεωρήσετε αυτό ως απειλή, αν τη δείτε στον χάρτη θα δείτε ότι είναι μια ολοκληρωμένη μονάδα ως οντότητα, η οποία μπορεί να έχει πολιτική αίσθηση, οικονομική ανεξαρτησία και μια πολιτική σε πάρα πολλά πεδία. Αν καθίσουμε να τα αναπτύξουμε ένα προς ένα, να δείτε που κάποιοι θα τρομάξουν». Ακολούθως, και αφού τοποθέτησε τη Θράκη «ανάμεσα σε δυο χώρες»(!), έκανε λόγο για ένα «ανεξάρτητο κράτος». Με κάτι τέτοιες προχωρημένες ιδέες, καθώς και με τον αγώνα κατά της επένδυσης της «Ελληνικός Χρυσός» στη Θράκη, ο κ. Λαμπάκης επανεξελέγη δήμαρχος το 2014 – με τη σημαία της Νέας Δημοκρατίας. Και ευελπιστεί τώρα ότι θα εκλεγεί το 2019 περιφερειάρχης Θράκης. 

Την περασμένη Δευτέρα, 16 Ιουλίου, ήταν περιζήτητος. «Δεν προλαβαίνω καν να τον ειδοποιήσω για τη δική σας κλήση. Δίνει συνεχώς συνεντεύξεις» μας είπε ευγενέστατα η γραμματέας του. Ο δήμαρχος της Αλεξανδρούπολης βρέθηκε στην επικαιρότητα αυτές τις ημέρες λόγω των σχέσεών του με τον ρωσικό παράγοντα και της αδυναμίας που οι Ρώσοι δείχνουν για την πόλη του. Βεβαίως, ο κ. Λαμπάκης δεν θέλει και πολύ για να καλέσει τα κανάλια. Για παράδειγμα, τον περασμένο Μάιο, ο πρεσβευτής των ΗΠΑ ακύρωσε την επίσκεψή του στην Αλεξανδρούπολη, λόγω της αγάπης του κ. Λαμπάκη για τις κάμερες. Συγκεκριμένα, ο δήμαρχος κάλεσε τους τοπικούς δημοσιογράφους προκειμένου να τους ανακοινώσει ότι είχε δεχτεί την επίσκεψη αξιωματούχων της ασφάλειας του κ. Πάιατ, δίνοντας πληροφορίες που κανονικά έπρεπε να μείνουν απόρρητες. Κατόπιν τούτου, βαθιά ενοχλημένη η πρεσβεία των ΗΠΑ ακύρωσε την επίσκεψη Πάιατ. Αλλά έχει και χειρότερα. Το 2016, κι ενώ ήδη βρίσκονταν σε ισχύ κυρώσεις και περιορισμοί στις οικονομικές σχέσεις με την Κριμαία και τη Σεβαστούπολη, ο δήμαρχος Αλεξανδρούπολης αποκάλυψε στον ραδιοφωνικό σταθμό του Russia Today ότι η περιφέρεια της Συμφερόπολης Κριμαίας και το Εμπορικό Επιμελητήριο Έβρου υπέγραψαν συμφωνία σε θέματα εμπορικά, οικονομικά, πολιτιστικά. «Το ενδιαφέρον μας είναι πολύ σοβαρό. Μπορούμε να συνεργαστούμε σε πολλούς τομείς, λαμβάνοντας υπόψη πως η πόλη (της Αλεξανδρούπολης) είναι ένα από τα μεγαλύτερα λιμάνια, που δίνει τη δυνατότητα ανταλλαγής προϊόντων παρακάμπτοντας τα Δαρδανέλια και τον Βόσπορο. Επιπλέον ο Έβρος είναι περιοχή με πολύ αναπτυγμένη γεωργία και κτηνοτροφία, από την οποία τρέφεται σχεδόν όλη την Ελλάδα. Θα μπορούσαμε να δούμε ποιες είναι οι ανάγκες των δύο πλευρών για να υλοποιήσουμε εμπορική ανταλλαγή με ό,τι είναι αναγκαίο» είχε πει ο δήμαρχος στην συνέντευξή του. «Οι κυρώσεις που επιβάλλονται στην Κριμαία δεν θα εμποδίσουν τις εμπορικές και οικονομικές σχέσεις μεταξύ των δύο περιοχών» κατέληξε. Όταν το έμαθε ο υπουργός Εξωτερικών Νίκος Κοτζιάς κόντεψε να πάθει εγκεφαλικό. Είναι άγνωστο τι είπε στον δήμαρχο όταν τον πέτυχε στο τηλέφωνο. Ο κ. Λαμπάκης ήταν ασυγκράτητος. Έτσι όπως κήρυξε περίπου ανεξάρτητη τη Θράκη το 2011, βιάστηκε να διαλύσει την Ευρωπαϊκή Ένωση το 2016. «Αν κοιτάξουμε την κατάσταση στην οποία σήμερα είναι η Ευρώπη, μπορούμε να ακούσουμε το “τρίξιμο” στα θεμέλιά της, αμφιβάλλω ότι οι κυρώσεις θα μπορούσαν να επηρεάσουν το δικό μας Εμπορικό Επιμελητήριο για την ανάπτυξη των σχέσεων με την Κριμαία. Η Ευρωπαϊκή Ένωση πρέπει τώρα να δώσει μεγαλύτερη προσοχή στον εαυτό της. Εμείς, φυσικά, δείχνουμε σεβασμό στην ΕΕ, καθώς και στην ελληνική κυβέρνηση που μας εκπροσωπεί στη διεθνή σκηνή, αλλά κάθε κυβέρνηση πρέπει να είναι προσεκτική όσον αφορά τους δικούς της ανθρώπους» είχε πει. 

Τι δουλειά είχε, όμως, ο δήμαρχος Αλεξανδρούπολης μαζί με τον πρόεδρο του Εμπορικού Επιμελητηρίου Χριστόδουλο Τοψίδη το 2016 στην Κριμαία; Το πρόσωπο-κλειδί για τις επαφές εκεί ήταν ο τότε επίτιμος πρόξενος της Ρωσίας στην Αλεξανδρούπολη, Κωνσταντίνος Γκαμπαερίδης. Άνθρωπος υψηλών τόνων και με φανερή τη ρωσική προφορά στα Ελληνικά του, δηλώνει πρόεδρος της 'Ενωσης Ρωσοφώνων Επιχειρηματιών Ελλάδας. Ωστόσο, δεν στάθηκε δυνατό να εξακριβώσουμε τις ακριβείς επιχειρηματικές δραστηριότητές του, ενώ δεν μπορέσαμε να μιλήσουμε μαζί του, καθώς βρισκόταν στην Αγία Πετρούπολη συνοδεύοντας μαθητές από την Καβάλα σε «επίσημη αποστολή», όπως δήλωσε σε ραδιοφωνική εκπομπή το πρωί της Δευτέρας. Δηλώνει, επίσης, άμισθος σύμβουλος του δημάρχου για θέματα τουρισμού, αν και πριν από λίγα χρόνια εμφανιζόταν ως υπάλληλος της Τουριστικής Ιαματικής Επιχείρησης Δήμου Αλεξανδρούπολης. Μάλιστα, λόγω κάποιων αστοχιών στη διαχείριση της ΤΙΕΔΑ, τα χρήματα κατεβλήθησαν παράνομα και ο κ. Γκαμπαερίδης καταδικάστηκε από το Μονομελές Πλημμελειοδικείο Αλεξανδρούπολης, στις 6 Μαΐου 2018, σε φυλάκιση 15 μηνών. Στην ίδια δίκη καταλογίστηκαν ποινές και σε μέλη της διοίκησης της Τουριστικής Επιχείρησης. Ο κ. Γκαμπαερίδης διετέλεσε επίτιμος πρόξενος της Ρωσίας από το 2015 έως τον Σεπτέμβριο του 2016, όταν στο ΦΕΚ 864 (τεύχος τρίτο) της 19ης Σεπτεμβρίου δημοσιεύτηκε το από 27/5/2016 προεδρικό διάταγμα ανάκλησης του διορισμού του, κατόπιν πρότασης του ΥΠΕΞ Νίκου Κοτζιά. Πρόκειται για έναν παράγοντα για τον οποίον όλοι λένε ότι είναι «ο άνθρωπος των Ρώσων». Δίνει όσο πιο δυναμικά μπορεί το «παρών», είτε μέσα από τον πολιτιστικό σύλλογο «Ρωσικό Σπίτι» που διοικεί η καλλονή σύζυγός του, είτε μέσα από παράτες. Όπως η μεταφορά μιας εικόνας αγίου με ιστιοφόρο από τη Θεσσαλονίκη στην Αλεξανδρούπολη ή η εμφάνισή του στην εξέδρα των επισήμων στην παρέλαση της 28ης Οκτωβρίου 2016 συνοδεύοντας αποστολή από την Αγία Πετρούπολη ή η εξύμνηση του προσώπου του από site όπως το olympia. 

Για τη δράση των Ρώσων στην περιοχή γράφτηκαν πολλά αυτές τις ημέρες. Εάν υπάρχουν παρανομίες ή χρηματισμοί, είναι δουλειά της ελληνικής Πολιτείας να το βρει. Δυο, όμως, πράγματα προκαλούν αλγεινή εντύπωση. Το πρωί της Κυριακής, όταν βγήκαν στη δημοσιότητα φωτογραφίες του υπουργού Ναυτιλίας και Νησιωτικής Πολιτικής Παναγιώτη Κουρουμπλή με τον κ. Γκαμπαερίδη, έσπευσε να δηλώσει στην εκπομπή του Τάκη Χατζή στον ΣΚΑΪ ότι το 2015 που είχε επισκεφθεί την περιοχή, είχε δει «τους πάντες». Σωστά. Παρέλειψε, όμως, ο υπουργός να αναφέρει ότι στις 20 Απριλίου 2018 συνέφαγε με τον κ. Γκαμπαερίδη στο χωριό Αβαντας, 10 χιλιόμετρα βόρεια της Αλεξανδρούπολης, στην ταβέρνα «Στου Ντάνυ». Γιατί; Το πρωί της Δευτέρας, ο Κωνσταντίνος Γκαμπαερίδης μίλησε στο ραδιοφωνικό σταθμό Maximum FM, κάνοντας λόγο για σόου στην Ελλάδα «ανάλογο της υπόθεσης Σκριπάλ». Υιοθετώντας πλήρως τη ρητορική της Ρωσίας, για την οποία υπάρχει σοβαρή διάσταση με την Ευρωπαϊκή Ενωση, ο κ. Γκαμπαερίδης είπε ότι «δυστυχώς πρωταγωνιστεί η Ελλάδα αυτή τη φορά».

Πηγή: Protagon.gr


Δευτέρα 16 Ιουλίου 2018

H Βουλγαρία "αργοπεθαίνει"...



Στο παρελθόν πολλοί αφελείς ή πονηροί ισχυρίζονταν ότι δεν πρέπει να διαλυθούν τα Σκόπια διότι θα προκύψει έτσι η μεγάλη Αλβανία και η μεγάλη Βουλγαρία! Κάποιοι μάλιστα πλειοδοτούσαν υποστηρίζοντας ότι "ακόμα και αν δεν υπήρχαν τα Σκόπια έπρεπε να τα εφεύρουμε"! Έχω αναλύσει και τεκμηριώσει ότι αυτές οι τοποθετήσεις ήσαν παντελώς εκτός πραγματικότητας για οποιονδήποτε είχε έστω και ελάχιστες γνώσεις της βαλκανικής πραγματικότητας και των συσχετισμών δυνάμεων που υπήρχαν και ότι ο διαμελισμός αυτού του μορφώματος θα καταστεί αργά ή γρήγορα η μοναδική λύση για την ηρεμία στην περιοχή (βλ. https://ethnologic.blogspot.com/2017/03/blog-post_11.html και εδώ: http://ethnologic.blogspot.com/2011/10/blog-post_25.html). Ειδικότερα για την Βουλγαρία είχα υποστηρίξει (Νοέμβριος 2014) ότι "έχει τρομακτικό δημογραφικό πρόβλημα και ο σημερινός πληθυσμός ανέρχεται σε μόλις 7,5 εκατομ. από τα οποία πάνω από 1 εκατομ. είναι Τούρκοι και Ρομά, τους οποίους οι Βούλγαροι μισούν παθολογικά". Πρόσφατα στοιχεία αποκαλύπτουν ότι το πρόβλημα είναι ακόμη πιο σοβαρό. Παράλληλα είναι καιρός να συνειδητοποιήσουν οι πάντες ότι στον ίδιο δρόμο βρίσκεται και η Ελλάδα ως προς το δημογραφικό.
ΔΕΕ


H Βουλγαρία "αργοπεθαίνει" - Μόλις έπεσε 
κάτω από τα 7 εκατ. κατοίκους

Κωστής Χριστοδούλου
02 Ιουλίου 2018

Στα βιβλία γεωγραφίας της δεκαετίας του '80 ο πληθυσμός της Ελλάδας και της Βουλγαρίας ήταν αρκετά κοντά. Στα μέσα της δεκαετίας εκείνης, το 1985 στην τότε "Λαϊκή Δημοκρατία της Βουλγαρίας" κατοικούσαν 8.948.649 άνθρωποι. Η χώρα δεν κατάφερε - επίσημα τουλάχιστον - να σπάσει το φράγμα των 9 εκατομμυρίων καθώς η επόμενη απογραφή που έγινε μετά από την πτώση των σοσιαλιστικών καθεστώτων για πρώτη φορά στην σύγχρονη ιστορία της Βουλγαρίας παρατηρούνταν μείωση του πληθυσμού.

Από χθες η Βουλγαρία έχει αποχαιρετήσει την προεδρία της Ευρωπαϊκής Ένωσης και από σήμερα τον πληθυσμό των 7 εκατομμυρίων. Κάθε χρόνο οι Βούλγαροι μειώνονται κατά περίπου 40 000 κατοίκους, ενώ μέχρι το 2050 αναμένεται ο πληθυσμός να μειωθεί μέχρι 5,5 εκατ.


Σύμφωνα με τα στοιχεία του Υπουργείου Υγείας της Βουλγαρίας, το 2017 στη χώρα είχε πληθυσμό 7.1 εκατ. άτομα και είχαν γεννηθεί 57.175 μωρά, αριθμός που είναι κατά 8.000 νεογνά περίπου λιγότερα από το 2016. Η θνησιμότητα στη χώρα, σύμφωνα με στοιχεία του Εθνικού Ινστιτούτου Στατιστικής, ανέρχεται στα 108.000 άτομα ενώ 65-70.000 είναι οι Βούλγαροι που έχουν αναχωρήσει για να σπουδάσουν ή να εργαστούν στο εξωτερικό.

Το πρόβλημα το έχει αναλύσει στο βιβλίο του: “Ο πληθυσμός της Βουλγαρίας στις αρχές του 21ου αιώνα”, ο καθηγητής Πανεπιστημίου, Ατανάς Ατανάσοφ. Σύμφωνα με τον κ. Ατανάσοφ η γεννητικότητα στη χώρα είναι κοντά στα μέσα επίπεδα για την Ευρώπη – περίπου 10 ανά 1000 άτομα. Η θνησιμότητα όμως είναι αρκετά υψηλότερη – 14,6 ανά 1000 άτομα, και είναι από τις βασικές αιτίες για την αρνητική αύξηση του πληθυσμού.

Αυξάνεται ραγδαία η μέση ηλικία

Η μέση ηλικία του πληθυσμού είναι 40 έτη για τους άνδρες και 43 έτη για τις γυναίκες. Τις τελευταίες δεκαετίες όμως θα αυξάνεται κατά περίπου 2 έτη κάθε χρόνο. Έτσι το 2060 η μέση ηλικία για τους άνδρες θα είναι 50 έτη, ενώ για τις γυναίκες θα είναι 51.

Η γήρανση του πληθυσμού και τα υψηλά επίπεδα μετανάστευσης μειώνουν τον αριθμό των γυναικών που μπορούν να γίνουν μητέρες. Οι γυναίκες ηλικίας από 15 έως 49 ετών μειώνονται κατά περίπου 100.000 κάθε πέντε χρόνια. Αυτή τη στιγμή οι γυναίκες σε αναπαραγωγική ηλικία στη Βουλγαρία είναι 1.786.000, ενώ μέχρι το 2060 θα μειωθούν μέχρι 976.000.




Τρίτη 10 Ιουλίου 2018

7 Ιουνίου 1907 - 17 Ιουνίου 2018: Από την ηρωική θυσία στην εθνική μειοδοσία…


Η ομιλία μου που έγινε την Κυριακή 8 Ιουλίου 2018 στις εκδηλώσεις «Αγαπήνεια 2018» τα οποία πραγματοποιούνται κάθε χρόνο στην πόλη των Γαργαλιάνων όπου γεννήθηκε ο Σαράντος Αγαπηνός, ο Καπετάν-Τέλος Άγρας.


7 Ιουνίου 1907 - 17 Ιουνίου 2018:
Από την ηρωική θυσία στην εθνική μειοδοσία…
Δημήτρης Ε. Ευαγγελίδης

Την νύχτα της 7ης Ιουνίου 1907, Βούλγαροι κομιτατζήδες συλλάβανε με ύπουλο, δόλιο τρόπο, τον καπετάν Άγρα και τον Αντώνη Μίγκα. Αφού τους διαπόμπευσαν δεμένους και ξυπόλυτους  στα χωριά της περιοχής, ως δήθεν αιχμαλώτους, ώστε να αναπτερώσουν το ηθικό των τρομοκρατημένων οπαδών τους, τους απαγχόνισαν μεταξύ των χωριών Τέχοβο (Καρυδιά) και Βλάδοβο (Άγρας).
Η θυσία αυτού του 27χρονου παλληκαριού, του  Σαράντου Αγαπηνού του Ανδρέου, όπως ήταν το πραγματικό όνομα του Μακεδονομάχου και ανθυπολοχαγού του Ελληνικού Στρατού, που κατεγράφη στην Ιστορία ως Τέλος Άγρας, έμεινε βαθιά χαραγμένη στην μνήμη των κατοίκων όχι μόνον της περιοχής όπου δολοφονήθηκε, αλλά και σε ολόκληρη την Ελλάδα, καθώς και στον απανταχού ελληνισμό.
Αναρωτιέμαι αυτές τις μέρες μήπως άδικα έχασε την ζωή του, μήπως υπήρξε μάταιος ο χαμός αυτού του νέου ανθρώπου, που όπως τον περιγράφει ο σπουδαίος ποιητής Ζαχαρίας Παπαντωνίου: «…Περιστεράκι μια βραδυά κοιμήθηκ' αυτού κάτου, και την αυγή εξύπνησε αητός...».

Κυριακή 17 Ιουνίου 2018
Ημέρα ντροπής, εθνικής ήττας, παράδοσης των ιερών και οσίων για τα οποία χύθηκαν ποταμοί αίματος, στις ίδιες ακριβώς περιοχές…
Θλίψη, απογοήτευση, αγανάκτηση και διαρκώς αυξανόμενη οργή.
Τι ακριβώς συνέβη στις Πρέσπες αυτήν την αποφράδα ημέρα και ποιες εξελίξεις πυροδότησε;
1.      Η φιέστα της υπογραφής στο χωριό Ψαράδες δεν ήταν τυχαία, αλλά άκρως συμβολική. Η επιλογή του τόπου περιέχει σαφείς σημειολογικές αναφορές, μάλλον δυσδιάκριτες στο ευρύ κοινό (και όχι μόνον):
Υπενθυμίζουμε ότι στις 24 και 25 Μαρτίου 1949 διεξήχθη εκεί το 2ο συνέδριο του ΝΟΦ  (Narodno Osloboditelen Front-Λαϊκό Απελευθερωτικό Μέτωπο) με αποφάσεις για αυτοδιάθεση του «μακεδονικού» λαού και την ένωση των 3 τμημάτων της Μακεδονίας (Βαρδάρη-Αιγαίου-Πιρίν), σύμφωνα με το κομμουνιστικό αφήγημα, σε ένα ενιαίο κράτος, που θα προσχωρούσε στην Βαλκανική Ομοσπονδία.
2.     Πριν καλά-καλά στεγνώσει το μελάνι ο σκοπιανός Πρωθυπουργός Ζάεφ αναφέρθηκε στους δύο λαούς,  Μακεδόνες και Έλληνες, τινάζοντας στον αέρα τα περί Βορειομακεδόνων και όλα τα συναφή φληναφήματα.
3.    Η πραγματικότητα είναι ότι το χαρτί που υπέγραψαν οι δύο Υπ. Εξωτερικών (και όχι οι Πρωθυπουργοί) έχει λιγότερη αξία από μια χούφτα άμμου της λίμνης. Τώρα ξεκινάει ο ανήφορος, που θα τραβήξει ως φαίνεται αρκετά.
4.    Εκτεταμένα επεισόδια σημειώθηκαν την ίδια μέρα μπροστά στην σκοπιανή Βουλή από σκοπιανούς που υποτίθεται ότι αντιδρούν στην συμφωνία, αλλά στην πραγματικότητα ήσαν κυρίως οπαδοί του Γκρούεφσκι που επιδιώκει την επάνοδό του στην εξουσία.
5.     Δημοσκοπήσεις στην Ελλάδα των τελευταίων ημερών αποκαλύπτουν ότι πάνω από το 70% των πολιτών απορρίπτει την συμφωνία.
Ερωτώ λοιπόν ορισμένους πολιτικούς:
Άδικα έχασαν την ζωή τους, μάταια θυσιάστηκαν ο Άγρας και ο Μίγκας, ο Παύλος Μελάς, οι εκατοντάδες και χιλιάδες νεκροί του μακεδονικού Αγώνα και των πολέμων ’12-‘13;
Δυστυχώς φίλες και φίλοι, Συνέλληνες, μπορεί η Ελλάδα να έχει αμέτρητους ήρωες να επιδείξει, διαθέτει όμως και διαβόητους προδότες, Εφιάλτες, Πηλιογούσηδες και Νενέκους.
Η Κερκόπορτα δεν παραβιάστηκε από τους Οθωμανούς, από μέσα άνοιξε! Το ίδιο δυστυχώς επαναλήφθηκε και τώρα.
Εδώ και καιρό αναζητώ να μου υποδείξουν έναν, όχι 100 ή χίλιους, έναν Σκοπιανό που να δήλωσε ότι έχει δίκιο η Ελλάδα, ας αλλάξουμε το όνομά μας, δεν είμαστε μακεδόνες ούτε η γλώσσα μας είναι μακεδονική.
Πόσοι ελληνόφωνοι βγήκαν ξεδιάντροπα σε ραδιόφωνα και τηλεοράσεις να υποστηρίξουν ότι οι Σκοπιανοί έχουν δίκιο; Δεκάδες και εκατοντάδες!
Ο εχθρός αδέρφια βρισκόταν εδώ και χρόνια εντός των τειχών και αυτή είναι μια πικρή αλήθεια που πρέπει να την καταλάβουμε, να την συνειδητοποιήσουμε και να μη κρύβουμε τα κεφάλια μας στην άμμο σαν τις στρουθοκάμηλους, επιχειρώντας να ωραιοποιήσουμε κάποιες θλιβερές πραγματικότητες!
Και μη εμφανιστούν οι γνωστοί και μη εξαιρετέοι δήθεν ανησυχούντες, οπαδοί της διαβόητης «πολιτικής ορθότητας», να ισχυριστούν ότι αυτά είναι ακραία, διχαστικά και όλα τα σχετικά που επικαλούνται στερούμενοι σοβαρών επιχειρημάτων.
Προκαλώ όλους αυτούς να μου εξηγήσουν για ποιόν λόγο επιλέχθηκε αυτή η χρονική περίοδος να εκχωρήσουμε στους σκοπιανούς τα πάντα, όταν είναι ευρέως γνωστό σε όσους ασχολούνται με τα συμβαίνοντα στο γειτονικό κρατίδιο ότι οι αλβανικής καταγωγής κάτοικοι, με την στήριξη του αμερικανικού παράγοντα είχαν ήδη ξεκινήσει τις διαδικασίες (ανακήρυξη στις 18 Οκτωβρίου 2014 της «Δημοκρατίας της Ιλλυρίδος» στην  πλατεία Σκερντέμπεη των Σκοπίων από τον τοπικό δήμαρχο Νεβζάτ Χαλίλι) για τον μετασχηματισμό του σημερινού σκοπιανού κράτους σε Ομοσπονδία, για την μελλοντική ονομασία της οποίας υπήρχαν εικασίες ότι θα ήταν «Κεντροβαλκανική Ομοσπονδία», δίνοντας έτσι οριστικά τέλος στο ονοματολογικό. Γιατί λοιπόν αυτή η βιασύνη; Τι πάθαμε που για πάνω από ένα τέταρτο του αιώνα δεν είχε επιλυθεί το θέμα; Σε 3-4 ή 5 χρόνια θα είχε κλείσει το θέμα όπως προαναφέρθηκε. 
Γιατί η κυβέρνηση των Συριζανέλ έσπευσε να διασώσει τους Σκοπιανούς; Μήπως για να εξυπηρετήσει τα σχέδια της Μέρκελ και των Γερμανών; Πώς ονομάζεται αυτή η πράξη ξεπουλήματος των εθνικών συμφερόντων; Είναι ακραίο και διχαστικό εάν την ονομάσω εθνική μειοδοσία; Αναμένω απαντήσεις.
Επιτρέψτε μου με την ευκαιρία να ξεκαθαρίσω ένα άλλο ζήτημα για το οποίο έχω ακούσει τα πλέον απίθανα πράγματα, λόγω της τρομακτικής άγνοιας που υπάρχει στους απλούς πολίτες, με αποκλειστική ευθύνη του ελλαδικού κράτους, το οποίο είχε την υποχρέωση να τους ενημερώσει, αλλά επέδειξε εγκληματική αδιαφορία. Πρόκειται για το ζήτημα των λεγόμενων αλλόφωνων Ελλήνων: αρβανιτόφωνων, τουρκόφωνων, σλαβόφωνων, βλαχόφωνων, ιταλόφωνων.
Η ερμηνεία αυτού του φαινομένου προκύπτει από την συστηματική μελέτη των ιστορικών εξελίξεων και των εθνολογικών, πολιτικών, κοινωνικών δεδομένων της κάθε περιόδου και είναι η εξής:
Ο ελληνισμός, στην ιστορική του πορεία των 4000 χρόνων, δημιούργησε τεράστιες πολυεθνικές αυτοκρατορίες (πολυεθνικές, αλλά ποτέ πολυ-πολιτισμικές), αχανή Βασίλεια, είχε εμπορικές σχέσεις με δεκάδες λαούς και χώρες, αλλά συχνότατα υπέστη και επιδρομές βαρβάρων λαών, κατακτήθηκε πλήρως ή εν μέρει από ξένους στρατούς, ενώ εκτοπίσθηκαν τμήματά του από προαιώνια ελληνικά εδάφη. Αποτέλεσμα όλων αυτών των ιστορικών εξελίξεων ήταν κάποιοι ελληνικοί πληθυσμοί να αλλοφωνήσουν, κάτω από διαφορετικές περιστάσεις και σε διαφορετικές ιστορικές περιόδους, όπως ορισμένοι μικρασιάτες (τουρκόφωνοι Έλληνες), να λατινοφωνήσουν (βλαχόφωνοι Έλληνες), να σλαβοφωνήσουν (σλαβόφωνοι Έλληνες), να αλβανοφωνήσουν (αρβανιτόφωνοι Έλληνες) ή να ιταλοφωνήσουν (οι Γρεκάνοι της Magna Grecia). 
Επομένως, το ότι κάποια τμήματα του πληθυσμού της Μακεδονίας είχαν παλαιότερα ως μοναδικό γλωσσικό τους μέσο επικοινωνίας ένα σλαβογενές ιδίωμα, δεν αποτελεί ικανό και επαρκές κριτήριο για την επιχειρηθείσα στο παρελθόν και επιχειρούμενη και σήμερα, τοποθέτησή τους εκτός του ελληνικού έθνους. 
Ας θυμηθούμε αυτό που τόνιζαν στην επιστολή διαμαρτυρίας που έστειλαν το 1903 κάτοικοι της πόλης του Μοναστηρίου (Βιτώλια) προς τις Μεγάλες Δυνάμεις:
«...λαλούμεν ελληνιστί, βλαχιστί, αλβανιστί, βουλγαριστί, αλλά ουδέν ήττον εσμέν άπαντες Έλληνες (δεν είμαστε όλοι εμείς λιγότερο Έλληνες) και ουδενί επιτρέπομεν να αμφισβητεί προς ημάς τούτο...».
Και κάτι ακόμα για τα γλωσσικά: Εκείνο, που και επιστημονικώς πλέον είναι αδιαμφισβήτητο, αποτελεί η διαπίστωση ότι η ομιλούμενη γλώσσα δεν αποτελεί απόλυτο εθνολογικό κριτήριο ταξινόμησης μιας συγκεκριμένης εθνοτικής ομάδας, σε αντίθεση με τις παραδοχές παλαιότερων εποχών. Περιορίζομαι να αναφέρω το κλασσικό παράδειγμα, των γερμανόφωνων Αλσατών, στα σύνορα Γαλλίας–Γερμανίας, οι οποίοι αισθάνονται φανατικοί Γάλλοι.

Και για να ολοκληρώσω τις τοποθετήσεις μου θα ήθελα να επισημάνω τα εξής:
Εδώ και χρόνια με κάθε ευκαιρία και αφορμή τονίζω και θα το επαναλάβω και σήμερα ότι:
 "…Στον ελληνισμό, μετέχει κάποιος εθελουσίως. Είναι τιμή και ευθύνη η ελληνική ταυτότητα. Η ελληνικότητα δεν επιβάλλεται, αλλά κερδίζεται και αποδεικνύεται με αγώνες, θυσίες και ήθος. Πρόκειται για θεϊκό χάρισμα και όχι για καταναγκασμό. Ο ελληνισμός κανέναν δεν παρακαλάει. Όποιος δεν θέλει να είναι Έλληνας, κακό του κεφαλιού του. Ας αρκεσθεί στη μίζερη και ελεεινή σκοπιανή ιδιότητα ή ας παραμείνει στην πνευματική αναξιοπρέπεια του κακώς εννοούμενου τοπικισμού και της γκρίνιας για τα κονδύλια. Αυτά δεν τα λέω για να δικαιολογήσω την κρατική απραξία, ούτε για να εθελοτυφλούμε μπροστά στον κίνδυνο από τη διείσδυση των πρακτόρων. Χρειάζεται συνεχής άμυνα και αντίσταση. Αλλά συγχρόνως δεν πρέπει να αποδίδουμε στους αργυρώνητους νεοκομιτατζήδες καμιά ιδιότητα φοβερού και τρομερού μαζικού κινήματος αφελληνισμού. Εάν σώσουμε το όνομα της Μακεδονίας, οι πρακτορίσκοι πιθανότατα θα εξαφανισθούν μία για πάντα. Θα τους καταπιεί η ίδια η Ιστορία".
Δυστυχώς σήμερα το όνομα της Μακεδονίας κινδυνεύει να χαθεί, αλλά το ζήτημα δεν έχει τελειώσει όπως σπεύδουν να πανηγυρίσουν ορισμένοι.
Αντίθετα ο αγώνας τώρα άρχισε και απαιτείται σοβαρότητα, υπευθυνότητα, αλλά και ηγεσία με κύρος και αποφασιστικότητα. Και αυτό ακριβώς το τελευταίο είναι το ζητούμενο…
Κλείνω, με τα λόγια του μεγάλου εκείνου Μακεδόνα Έλληνα, του Ίωνα Δραγούμη, ο οποίος χάθηκε τόσο πρόωρα, δολοφονημένος άνανδρα από πολιτικούς του αντιπάλους, από το βιβλίο του «Μαρτύρων και Ηρώων αίμα»:
«Να ξέρετε πως αν τρέξουμε να σώσουμε την Μακεδονία, η Μακεδονία θα μας σώσει. Θα μας σώσει από την βρώμα όπου κυλιούμαστε, θα μας σώσει από την μετριότητα και από την ψοφιοσύνη, θα μας λυτρώσει από τον αισχρό τον ύπνο, θα μας ελευθερώσει. Αν τρέξουμε να σώσουμε την Μακεδονία, εμείς θα σωθούμε...» 

 Δημήτρης Ε. Ευαγγελίδης       
Έδεσσα, 1η Ιουλίου 2018


Πέμπτη 5 Ιουλίου 2018

Ελληνοαλβανικό σύμφωνο για Βόρεια Ήπειρο και ΑΟΖ


Ελληνοαλβανικό σύμφωνο 
για Βόρεια Ήπειρο και ΑΟΖ

Μετά τη συμφωνία των Πρεσπών η οποία έχει φέρει την κυβέρνηση ένα βήμα πριν από την κατάρρευση, ο υπουργός Εξωτερικών Νίκος Κοτζιάς θέλει να λύσει και όλα τα ανοιχτά ζητήματα με την Αλβανία. Μια συμφωνία με τη γειτονική χώρα, ακόμη και μέσα στο καλοκαίρι, είναι στις προθέσεις της ελληνικής κυβέρνησης, ωστόσο, αναμένεται να είναι σφοδρές οι αντιδράσεις της αντιπολίτευσης που κατηγορεί για ακόμη μια φορά την κυβέρνηση για μυστική διπλωματία.

Παράλληλα, οι φήμες που κυκλοφορούν για άνοιγμα ακόμη και του ανύπαρκτου θέματος της «Τσαμουριάς» και των αλυτρωτικών διαθέσεων των Τσάμηδων, βάζουν νέα φωτιά στο πολιτικό σκηνικό.

Το προηγούμενο διάστημα προηγήθηκαν συναντήσεις του Νίκου Κοτζιά με τον Αλβανό ομόλογό του Ντιτμίρ Μπουσάτι όπου συζητήθηκαν πλειάδα θεμάτων που απασχολούν τις δύο χώρες.

Επισήμως δεν έχει γίνει γνωστό το περιεχόμενο των συνομιλιών αλλά και σε ποιο επίπεδο βρίσκονται καθώς φαίνεται πως ο έλληνας ΥΠΕΞ συνεχίζει στη γραμμή της «μυστικής διπλωματίας» που είχε χαράξει και με το Σκοπιανό.

Τα αγκάθια
Οι πληροφορίες ωστόσο που βλέπουν το φως της δημοσιότητας δείχνουν ότι οι δύο ΥΠΕΞ συζητούν πολλά θέματα που αποτελούν «αγκάθια» για τις δύο χώρες. Έτσι στο τραπέζι έχουν πέσει μεταξύ άλλων θέματα όπως η απάλειψη των αλυτρωτικών αναφορών από τα αλβανικά βιβλία, η οριοθέτηση θαλάσσιων ζωνών , η διασφάλιση των δικαιωμάτων της ελληνικής μειονότητα της Αλβανίας , το θέμα «Τσαμουριάς» κ.α.

Αναφορικά με το θέμα των θαλασσίων συνόρων των δύο χωρών, άρα και το θέμα της ΑΟΖ στην ευρύτερη ζώνη του Ιονίου είναι εξαιρετικά σημαντικό.

Ειδικά για την Ελλάδα που έχει ξεκινήσει διαδικασίες δημοπράτησης «οικοπέδων» στο Ιόνιο, η οριοθέτηση αυτή αποτελεί κρίσιμη προτεραιότητα.

Χάραξη των θαλασσίων συνόρων είχε γίνει και το 2009, αλλά τότε η αλβανική πλευρά είχε εν συνεχεία υπαναχωρήσει από την συμφωνία. Τώρα πληροφορίες αναφέρουν ότι η συμφωνία λαμβάνει υπόψη τις ενστάσεις της αλβανικής πλευράς παραχωρώντας της μεγαλύτερη έκταση.

Η ελληνική πλευρά υποστηρίζει ότι αυτό δεν αλλάζει την ουσία, ενώ την ίδια στιγμή η συμφωνημένη χάραξη της ΑΟΖ στο Ιόνιο αποτελεί ιδιαίτερα θετικό προηγούμενο για το Καστελόριζο και τα ελληνικά κυριαρχικά δικαιώματα στο Αιγαίο.

Το 2009, η τότε κυβέρνηση Καραμανλή είχε υπογράψει συμφωνία, όμως δυο μήνες αργότερα το Συνταγματικό Δικαστήριο της Αλβανίας την ακύρωσε, κρίνοντας πως ήταν «ετεροβαρής».

Εκκρεμεί πάντως η συνάντηση του Αλέξη Τσίπρα με τον Αλβανό ομόλογό του, Έντι Ράμα, οι οποίοι, τον περασμένο Φεβρουάριο που συναντήθηκαν, συμφώνησαν στην ανάγκη να κλείσουν οι μεταξύ μας εκκρεμότητες.

Βόρεια Ηπειρος
Πριν μερικές ημέρες η εφημερίδα «Τα Νέα» είχε αποκαλύψει το περιεχόμενο των συζητήσεων. Σύμφωνα μ’ αυτές, μια δέσμευση Ελλάδας – Αλβανίας για την αποφυγή αναφορών και γεωγραφικών προσδιορισμών οι οποίοι «μπορούν δυνητικά να διεγείρουν τα πάθη μεταξύ των δύο λαών», είναι το ένα από τα τρία, σοβαρότερα στοιχεία που θα συμπεριλαμβάνει η επικείμενη συμφωνία Ελλάδας – Αλβανίας. Πίσω από αυτή την αναφορά, θα βρίσκεται η εγκατάλειψη, και επισήμως, από την Ελλάδα της «Βόρειας Ηπείρου», αλλά και αντιστοίχως από πλευράς Αλβανίας της «Τσιμερία», της λεγόμενης Τσαμουριάς!

Με τον τρόπο αυτό θα επιδιωχθεί να κλείσουν οι λυτρωτικές διεκδικήσεις που από τη δική μας πλευρά, υποτίθεται ότι υποκρύπτουν οι αναφορές στη Βόρεια Ηπειρο, παρά το γεγονός ότι ουδέποτε ελληνική κυβέρνηση είχε διανοηθεί να παραγνωρίσει το Πρωτόκολλο της Κέρκυρας του 1914 που καθόριζε την αυτονομία ως κρατικής οντότητας της Βόρειας Ηπείρου.

Και από την άλλη πλευρά, για πρώτη φορά από το τέλος του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, ελληνική κυβέρνηση θέτει σε ίδια μοίρα με την Βόρεια Ηπειρο τις ανιστόρητες διεκδικήσεις διαφόρων αλβανικών κυβερνήσεων σε μία περιοχή της Ηπείρου, στη Θεσπρωτία κυρίως, την οποία προσδιορίζουν ως «Τσαμουριά».

Στο πλαίσιο της εξάλειψης των αλυτρωτικών αναφορών και διεκδικήσεων, η συμφωνία θα προβλέπει τη δημιουργία μεικτών επιστημονικών επιτροπών για την ανασύνταξη των εκπαιδευτικών βιβλίων κ.λπ.

Κατά τις ίδιες πηγές το δεύτερο σοβαρό σημείο της κυοφορούμενης συμφωνίας, είναι εκείνο της δέσμευσης της Ελλάδας να αποδώσει, ως μεσεγγυούχος, τις περιουσίες αλβανών πολιτών οι οποίες δημεύθηκαν με την κήρυξη του εμπολέμου με την Αλβανία το 1940-41. Οι περιουσίες αυτές, που τοποθετούνται κυρίως στα Γιάννινα, τη Θεσσαλονίκη και σε ορισμένες περιοχές της Θεσσαλίας, έχουν περιέλθει στην κατοχή ελλήνων, και με τη συμφωνία πρέπει να επιστραφούν.

Η απάντηση Κοτζιά
Σε πρόσφατη συνέντευξή του ο υπουργός Εξωτερικών διέψευσε ότι ανοίγει θέμα «Τσαμουριάς». «Δεν κουβεντιάσαμε ποτέ και ούτε δέχτηκα να κουβεντιάσουμε ποτέ σε αυτή τη συμφωνία πακέτο το «τσαμικό». Να είμαστε σαφείς. (…) Είναι άλλο πράγμα οι περιουσίες των μεσεγγυήσεων και άλλο πράγμα οι «περιουσίες των Τσάμηδων». Οι περιουσίες των μεσεγγυήσεων είναι ως εξής: με την κήρυξη του πολέμου από την ιταλική αλβανική μοναρχία, γιατί όπως θα ξέρετε, η Αλβανία είχε συμπεριληφθεί στην ιταλική υπό την κυριαρχία του Ιταλού μονάρχη. Με την κήρυξη του πολέμου η χώρα μας προχώρησε στη μεσεγγύηση των ιδιοκτησιών του αλβανικού κράτους και Αλβανών ιδιωτών.

Μόλις τελειώσει το εμπόλεμο, αυτές, μετά από δικαστικές αποφάσεις μπορεί αλλά και μπορεί και όχι, να επιστραφούν. Αυτές είναι ιδιοκτησίες που τέθηκαν υπό τον έλεγχο του ελληνικού κράτους προσωρινά, μεταβατικά, ενόψει του πολέμου. Είναι πριν από τον πόλεμο. Δηλαδή την ημέρα που ξεσπάει ο πόλεμος.

Οι «τσαμικές περιουσίες» είναι περιουσίες που αφορούν το τέλος του πολέμου και για τις οποίες υπάρχουν αμετάκλητες δικαστικές αποφάσεις. Είναι εντελώς διαφορετικό πράγμα, γιατί πάρα πολλοί τα μπερδεύουν ή θέλουν να τα μπερδέψουν.

Είναι άλλο πράγμα που το ελληνικό κράτος είπε «αυτή η αλβανική περιουσία, αφού είμαστε σε πόλεμο τίθεται υπό τη δική μου εγγύηση και δεν μπορεί να τη χρησιμοποιήσει ο εχθρός κι άμα τελειώσει ο πόλεμος θα δούμε πώς θα την αποδώσουμε ή όχι στον εχθρό και είναι άλλο πράγμα οι περιουσίες που έγινε κατάσχεση για συνεργασία με τον εχθρό, δηλαδή με το γερμανικό ναζισμό και ιταλικό φασισμό, από την ηγετική ομάδα των «Τσάμηδων», κυρία στη Θεσπρωτία.

Μου λένε το εξής εκπληκτικό οι βουλευτές μας από την Ήπειρο, ότι διαδίδουν στελέχη, μεσαία ελπίζω να είναι κι όχι παραπάνω, της Νέας Δημοκρατίας, ότι στη συμφωνία που κάνουμε με τους Αλβανούς θα τους παραδώσουμε τη Θεσπρωτία για να γίνει «Τσαμουριά» κτλ. Μιλάμε για παραλογισμούς. Αυτή είναι η ρητορεία του μίσους και του παραλογισμού. Και πρέπει να την κόψουν κάποιοι. Διότι δεν εξυπηρετεί τη χώρα παρά μόνο τα ηλίθια στενά συμφέροντά τους».

Κινητοποιήσεις

Τους κινδύνους μιας συμφωνίας Ελλάδας – Αλβανίας που θα εξισώνει το ζήτημα της Βορείου Ηπείρου και τους Βορειοηπειρώτες με το αποκαλούμενο τσάμικο.
Η “Κίνηση για την Αναγέννηση της Βόρειας Ηπείρου” καλεί σε ετοιμότητα το βορειοηπειρωτικό στοιχείο, τονίζοντας ότι η συμφωνία με τα Σκόπια δεν αφήνει περιθώρια αισιοδοξίας για τη συμφωνία που ετοιμάζει η κυβέρνηση με την Αλβανία.

Η ανακοίνωση:
Τις δύο τελευταίες εβδομάδες γίνονται όλο και πιο έντονες οι προαναγγελίες για οριστική επίλυση των ελληνο-αλβανικών διαφορών με συμφωνία μεταξύ Αθήνας και Τιράνων.
Στο πλαίσιο αυτό, εφημερίδες πανελλαδικής εμβέλειας με υψηλή αναγνωσιμότητα γράφουν σε πρωτοσέλιδα τους ότι επίκειται από την πλευρά της ελληνικής κυβέρνησης ακόμα και η τυπική κατάργηση του όρου «Βόρειος Ήπειρος» εξισώνοντας το Βορειοηπειρωτικό Ζήτημα με το ανύπαρκτο «τσάμικο».
Η συμφωνία της Ελλάδας με τα Σκόπια δεν μας αφήνει περιθώρια αισιοδοξίας για την ανάλογη συμφωνία με την Αλβανία.
Καλούμε όλους τους Βορειοηπειρώτες και όλους τους Έλληνες πατριώτες να είναι σε ετοιμότητα για αγωνιστικές κινητοποιήσεις στην διαφαινόμενη οριστική εγκατάλειψη των ελληνικών διεκδικήσεων επί της πανάρχαιας ελληνικής γης της Βορείου Ηπείρου.

ΚΙΝΗΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΓΕΝΝΗΣΗ ΤΗΣ ΒΟΡΕΙΟΥ ΗΠΕΙΡΟΥ