Τα παρασκήνια του Συλλαλητηρίου της Θεσσαλονίκης

Τα παρασκήνια του Συλλαλητηρίου 

της Θεσσαλονίκης

Είχα δηλώσει σε πολλούς φίλους που ρωτούσαν τι συμβαίνει με τους οργανωτές του Συλλαλητηρίου και ορισμένες περίεργες κινήσεις, συνεντεύξεις, αποφάσεις τους κλπ ότι τώρα προέχει η επιτυχία του. Μετά θα αποκαλύψουμε πολλά διότι πιστεύω ότι οφείλουμε να ενημερώσουμε τους απλούς πολίτες για το τι ακριβώς παίχτηκε. Το άρθρο που ακολουθεί ξεσκεπάζει αρκετά συμβάντα και τους ρόλους ορισμένων ατόμων της λεγόμενης "Συντονιστικής Επιτροπής".

ΔΕΕ

ΟΛΟ ΤΟ ΑΘΛΙΟ ΠΑΡΑΣΚΗΝΙΟ ΠΟΥ ΟΔΗΓΗΣΕ ΣΤΗΝ ΕΠΙΒΟΛΗ ΤΩΝ ΟΜΙΛΗΤΩΝ ΣΤΟ ΣΥΛΛΑΛΗΤΗΡΙΟ ΤΗΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ

[...]

Βροχή πέφτουν οι παραιτήσεις μελών του Συντονιστικού με απίστευτες αιχμές για «καπελώματα» και σκοτεινές πηγές χορηγιών. 

O Βασίλης Μαυροσκάς -μέλος μέχρι προχθές της δημοτικής κίνησης «Κίνηση Θερμαϊκός Ώρα Μηδέν Ακομμάτιστοι Πολίτες», από την οποία προήλθε η «Συντονιστική Επιτροπή» του συλλαλητηρίου- καταγγέλλει με ανάρτηση του δύο μέλη της επιτροπής για αλαζονική συμπεριφορά, κάνει λόγο για επιβολή του Φραγκούλη Φράγκου ως ομιλητή και αναφέρεται σε περίεργες διαδρομές χρηματοδότησης.

Διαβάστε ολόκληρη την ανάρτηση και τις απίστευτες καταγγελίες του:

«ενα ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ που δε βγηκε ποτε. οχι γιατι φοβηθηκα τα πιθανα μελλοντικα αναχωματα του πολιτικου συστηματος και τα οργανα του. δεν δημοσιευθηκε, επειδη σεβαστηκα την επιθυμια πολλων ανθρωπων που εκτιμω, οι οποιοι με παρακαλεσαν να μην μιλησω και κινδυνεψει "η λαυρα της καρδιας και της ψυχης" οπως χαρακτηριστικα ανεφερε ενας σεβασμιος ιερωμενος.

Μετα τις τελευταιες εξελιξεις αποφασισα ν' αποχωρησω απο την συντονιστικη επιτροπη του συλλαλητηριου για την Μακεδονια για του εξής λόγους:

1) τα μελη της συν/κης κ. Όθων Ιακωβίδης και κ. Μιχαήλ Πατσίκας, ενεργουν αυτοβουλως, χωρίς να σεβονται τις αποφασεις της επιτροπης, συμπεριφερονται αλλαζονικα και το κυριοτερο, προσπαθουν να δώσουν πολιτικη χροιά στο συλλαλητηριο. πιο συγκεκριμενα. αποφασισαμε την 14/1 σε συσκεψη μας, να μην υπαρχει κεντρικος ομιλητης στην εκδηλωση της 21/1, επειδη κριναμε οτι δεν υπάρχει πολιτικό η αλλο πρόσωπο που να εκφράζει το σύνολο του λαού στη συγκεκριμένη στιγμή . ενα απο τα ονοματα που προταθηκε, αλλα το απορριψαμε με ψήφους 6-2 ηταν του κ. φραγκουλη για τον οποιο οι δυο προαναφερομενοι κύριοι εδωσαν σκληρη μαχη να τον επιβαλλουν. επισης, αποφασισαμε ομοφωνα ν απευθυνει ολιγολεπτο χαιρετισμο ενας ιερωμενος.δεν συζητησαμε κανενα αλλο ονομα και ανανεωσαμε το ραντεβου μας για την επομενη ημερα. η συναντηση αυτη ομως δεν πραγματοποιηθηκε ποτε!!!!!

με εκπληξη τοσο δικη μου, οσο και αλλων μελων του συν/κου, ειδαμε ν αναρτωνται στα μεσα κοινωνικής δικτυωσης ονοματα ομιλητων, μεταξύ των οποίων υπηρχε το ονομα του ιερωμένου αλλα και του στρατηγου Φραγκουλη καθώς κι αλλων, τα ονοματα των οποιων οχι μονο ποτε δεν συζητηθηκαν αλλα και καποιοι απ αυτους εχουν κομματικη ταυτοτητα.

2) επισης την 14/1 συζητηθηκαν και οι οικονομικες αναγκες της εκδηλωσης. μ εκπληξη, ακουσα απο τα δυο προαναφερομενα μελη της επιτροπης, φαραωνικα σχεδια, για αεροστατα, 500.000 φειγ-βολαν, μικροφωνικες εγκαταστασεις που να καλυπτουν ολοκληρη την εκταση της παραλιας και το κυριοτερο…. διαβεβαιωσεις οτι ολα εχουν καλυφθει απο χορηγιες αλλα δεν ακουσα κανενα ονομα χορηγου!

ολοι οι παραπάνω λόγοι με οδηγησαν στην αποφαση αποχωρησης μου απο τη συντονιστική επιτροπη, διοτι ούτε φιλόδοξους και κομματικούς ομιλητές μπορέσαμε να απομακρυνουμε, ουτε την συλλογικοτητα και το δημοκρατικο τροπο λειτουργειας να διασφαλισουμε ούτε βεβαια συμφωνώ με αυθαίρετες συμπεριφορές.

ειμαι ενας ανθρωπος που προερχομαι απο το λαο, αγωνιζομαι με το λαο, λογοδοτω στο λαο, στην συνειδηση μου και πανω απ ολα, λογοδοτω στην Πατριδα και το Εθνος. γυριζω λοιπον στο φυσικο μου χωρο και αφηνω τη μυρωδια της καμαριλας σε οσους μπορουν να την αντεξουν αλλα και ειναι προθυμοι να την υπηρετησουν.

μαυροσκας βασιλης, αγροτης.»

Τις καταγγελίες προσυπογράφει και άλλο μέλος του Συντονιστικού, η κα Κατερίνα Παρτσιάνη:

www.olympia.gr

Τα θεμελιώδη ψεύδη και η παραπληροφόρηση για την Μακεδονία

Τα θεμελιώδη ψεύδη και η παραπληροφόρηση

 για την Μακεδονία

Δημήτρη Ε. Ευαγγελίδη

Η μεθοδευμένη εδώ και χρόνια από συγκεκριμένους πολιτικούς και κόμματα υποβάθμιση του σκοπιανού προβλήματος, οι ιδεοληψίες και ο εθνομηδενισμός της αριστεράς, η οσφυοκαμψία και η φοβικότητα της κάποιας «δεξιάς», η καλλιεργούμενη συστηματικά στο ευρύ κοινό ενδοτικότητα από τα αθηναϊκά ΜΜΕ και την πλειονότητα των εργαζομένων σ’ αυτά «δημοσιογράφων», είχαν δημιουργήσει την εντύπωση ότι ελάχιστοι ενδιαφέρονται για το κρίσιμο εθνικό θέμα.

Επί πλέον, ξένα κέντρα και τα κάθε κατηγορίας φερέφωνά τους,  φρόντιζαν να δημιουργούν λανθασμένες εντυπώσεις στο κοινό, με στοχευμένη παραπληροφόρηση σε επί μέρους θέματα.

Θα επιχειρήσουμε λοιπόν να αποκαταστήσουμε την αλήθεια και να επαναφέρουμε την πραγματικότητα ως προς το τι ακριβώς συμβαίνει.

Ψεύδος 1^ο

Το τελευταίο χρονικό διάστημα και ιδίως με το «φούντωμα» των λαϊκών κινητοποιήσεων σε ΟΛΟΚΛΗΡΗ την Ελλάδα για την στήριξη και την συμμετοχή στο Συλλαλητήριο της 21/1/2018 στην Θεσσαλονίκη, άρχισαν να εμφανίζονται στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης (και όχι μόνον) κάποια περίεργα δημοσιεύματα «αναλυτών» και «δημοσιογράφων» με «ειδήσεις» του τύπου: «το θέμα έχει κλείσει», «έχει αποφασιστεί το όνομα», «συμφωνήθηκε η ονομασία», «γίνεται διαπραγμάτευση για δικαιολογία» και διάφορα τέτοια (τα οποία ατυχώς αναπαράγουν διάφοροι αφελείς, ανόητοι ή πονηροί) με στόχο να καλλιεργηθεί η απογοήτευση, ο «ωχαδερφισμός», η εγκατάλειψη.

Η πραγματικότητα

Τίποτε απολύτως από τα παραπάνω είναι αληθινό. Στις διεθνείς σχέσεις όλα κρίνονται την ώρα των διαπραγματεύσεων και εξαρτώνται από αυτό που οι Αγγλοσάξωνες ονομάζουν τάιμιγκ (timing), συγχρονισμό, κατάλληλη στιγμή, καθώς και τους συσχετισμούς δυνάμεων μεταξύ των αντιπάλων μερών. Ακόμη και αν πράγματι υπάρχει η προειλημμένη απόφαση να εκχωρηθεί η ονομασία, ουδείς γνωρίζει το τι θα συμβεί στο τέλος. Ένα τυχαίο γεγονός, ένα σοβαρό πρόβλημα σε μια άλλη περιοχή που απαιτεί άμεση παρέμβαση, διεκδίκηση της αναγνώρισης ελληνικής μειονότητας στα Σκόπια, της απαλοιφής κάθε είδους ψευδο-αλυτρωτικής αναφοράς στο σκοπιανό Σύνταγμα και τα σχολικά βιβλία κλπ μπορεί να προκαλέσουν αναβολή της συζήτησης για την ονομασία.

ΚΑΙ ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΠΟΥ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΠΙΔΙΩΞΟΥΜΕ.

Εάν αναβληθεί η λήψη της απόφασης δεν πρόκειται να ξανασυζητηθεί ποτέ διότι πολύ σύντομα οι Αλβανοί θα έχουν κυριαρχήσει στα Σκόπια, με ο,τι αυτό συνεπάγεται για τους ψευτομακεδόνες Σλάβους.  

Ψεύδος 2^ο

Τα Σκόπια έχουν αναγνωριστεί ως Μακεδονία από «όλο τον κόσμο». Ο προβαλλόμενος ισχυρισμός των Σκοπιανών και των εδώ σκοπιανολάγνων είναι ότι 140 χώρες τους έχουν αναγνωρίσει.

Η πραγματικότητα

Ουδέν αναληθέστερο. Άλλο "αναγνώρισαν την χώρα με τη συνταγματική της ονομασία (=Δημοκρατία της Μακεδονίας)" και άλλο "έχουν συνάψει διπλωματικές σχέσεις". Η σύναψη όμως διπλωματικών σχέσεων δεν σημαίνει αυτόματα αναγνώριση του κρατιδίου με τη συνταγματική του ονομασία. Στην πραγματικότητα οι χώρες που έχουν συνάψει διπλωματικές σχέσεις με τα Σκόπια δεν ξεπερνούν τις 115, σύμφωνα με στοιχεία του 2014, συμπεριλαμβανομένων και εκείνων που χρησιμοποιούν την προσωρινή ονομασία "πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας" (FYROM) για όλους τους επίσημους σκοπούς. Τελικώς, οι χώρες που έχουν αναγνωρίσει τα Σκόπια ως «Μακεδονία» είναι μόλις 98 ενώ αποκαλύπτεται επί πλέον ότι οι χώρες που χορηγούν βίζα σε σκοπιανά διαβατήρια είναι ακόμη λιγότερες από 115, μόλις 101 για την ακρίβεια!

Σε τελική ανάλυση όμως και ανεξάρτητα από τον αριθμό χωρών που έχουν αναγνωρίσει τα Σκόπια εκείνο που κυρίως μετράει είναι η αναγνώριση από την Ελλάδα.

Ας σταματήσουν λοιπόν τα παραμύθια των Σκοπιανών και τα πρακτοριλίκια κάποιων άλλων.

Εκείνο πάντως που πρέπει να επισημάνουμε είναι το γεγονός ότι κάποια απίθανα κράτη, όπως η Τουβαλού (μια νησιωτική χώρα με 10.000 κατοίκους) στο μέσον του Ειρηνικού Ωκεανού, το γειτονικό της Κιριμπάτι (14.000 κάτοικοι), η Ζιμπάμπουε, η Ρουάντα και η Σουαζιλάνδη στην Αφρική, η Μογγολία, το Νεπάλ και το Τατζικιστάν στην Ασία, αλλά και ορισμένες ευρωπαϊκές χώρες, αναγνώρισαν τα Σκόπια ως "Μακεδονία" και το ερώτημα που προκύπτει είναι γιατί; Η απάντηση είναι απλή: Ουδείς από το επίσημο ελληνικό (λέμε τώρα) κράτος ενδιαφέρθηκε να ενημερώσει τις αρχές αυτών των χωρών και να κάνει τις απαραίτητες διπλωματικές κινήσεις, κάτι που έκαναν και κάνουν με επιμονή και υπομονή οι Σκοπιανοί. Δυστυχώς...

(Λεπτομερή στοιχεία και τεκμηρίωση εδώ:  

http://ethnologic.blogspot.gr/2015/04/blog-post_26.html)

Ψεύδος 3^ο

Μετά τους πολέμους 1912-13 και τις  Συνθήκες του  Λονδίνου  στις  17/30 Μαΐου του 1913 και Βουκουρεστίου στις 28 Ιουλίου/10 Αυγούστου 1913 με τις οποίες τερματίστηκαν οι Βαλκανικοί πόλεμοι, η Μακεδονία διανεμήθηκε μεταξύ Σερβίας, Βουλγαρίας και Ελλάδος.

Η πραγματικότητα

Με τις παραπάνω Συνθήκες έγινε η διανομή των εδαφών της τότε Οθωμανικής αυτοκρατορίας και ειδικότερα των Βιλαετίων Θεσσαλονίκης, Μοναστηρίου και Κοσσυφοπεδίου (Κόσοβο). Ολόκληρη η νότια  Βαλκανική χερσόνησος ονομαζόταν Ρουμελία (τουρκ. Rumeli) δηλ. η χώρα των Ρωμιών (=ορθοδόξων Χριστιανών). Μετά το 1913 οι περιοχές του Βιλαετίου Μοναστηρίου (τμήμα του, τα σημερινά Σκόπια) προσαρτήθηκαν στο βασίλειο της Σερβίας. Η Γιουγκοσλαβία δημιουργήθηκε μετά το Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο, το 1918, ως «ένωση του Βασιλείου των Σέρβων, των Κροατών και των Σλοβένων». Στην ιδρυτική τους διακήρυξη αναφέρονται αναλυτικά οι επιμέρους περιοχές (όπως το Μαυροβούνιο) και οι εθνότητες που την συναποτελούσαν, αλλά δεν αναφέρεται πουθενά ούτε «έθνος Μακεδόνων», ούτε περιοχή «Μακεδονίας», ως τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. Οι επίσημοι χάρτες της Γιουγκοσλαβίας, τη περίοδο του Μεσοπολέμου (δεκαετίες του ’20 και του ’30) δεν αναφέρουν πουθενά την ονομασία «Μακεδονία», αλλά την  «Νότια Σερβία» ή την Βαρντάρσκα Μπανοβίνα (=Περιφέρεια του Βαρδάρη, Αξιού). Οι «τρείς Μακεδονίες» – των Σκοπίων που πήγε στη Γιουγκοσλαβία, «του Πιρίν» που πήγε στη Βουλγαρία και «του Αιγαίου» που πήγε στην Ελλάδα – είναι ένα προπαγανδιστικό κατασκεύασμα που το δημιούργησε η Τρίτη Κομμουνιστική Διεθνής και το αναμασούν σήμερα διάφοροι ανιστόρητοι και κάποιοι άλλοι σκόπιμα. 

Παραπληροφόρηση 1^η

Συχνά ακούγεται το επιχείρημα ότι το σκοπιανό κρατίδιο δεν πρέπει να διαλυθεί διότι θα προκύψουν η «Μεγάλη Αλβανία» και η «Μεγάλη Βουλγαρία»! Ορισμένοι μάλιστα αφελείς, άσχετοι ή οτιδήποτε άλλο υπερθεματίζουν ισχυριζόμενοι ότι «ακόμη και αν δεν υπήρχε αυτό το κράτος (τα Σκόπια) έπρεπε να το εφεύρουμε»! 

Η πραγματικότητα

Η ανακήρυξη στις 18 Σεπτεμβρίου 2014 της Δημοκρατίας της Ιλλυρίδος, παρά τις πιέσεις που δέχθηκαν οι Αλβανοί των Σκοπίων να την ματαιώσουν, επέτεινε την αστάθεια και την αβεβαιότητα για το μέλλον του κρατιδίου. Σήμερα βρίσκονται σε σημαντικά πλεονεκτικότερη θέση μια και συμμετέχουν με κρίσιμο αριθμό βουλευτών στην σημερινή κυβέρνηση του Ζόραν Ζάεφ, την οποία μπορούν να ανατρέψουν ανά πάσα στιγμή εάν δεν ικανοποιηθούν οι στόχοι τους. Έτσι, απαιτούν να αναγνωρισθούν ως ισότιμη εθνότητα της χώρας, αρχικά και στην συνέχεια να επιβληθούν πλήρως. Τα βήματα προς αυτήν την κατεύθυνση είναι:

Α. Αναγνώριση της αλβανικής ως επίσημης γλώσσας του κράτους παράλληλα με την σκοπιανή, διδασκαλία της στα σχολεία, ίδρυση αλβανόφωνου Πανεπιστημίου (Ήδη στις 11-1-2018 υπερψηφίσθηκε ο σχετικός Νόμος από την σκοπιανή Βουλή βλ. εδώ: http://www.balkaninsight.com/en/article/macedonia-passes-albanian-language-law-01-11-2018)

Β. Ισοτιμία στην επιλογή των ανωτάτων στελεχών στρατού και αστυνομίας και

Γ. Το σημαντικότερο, εναλλαγή στις θέσεις του Προέδρου Δημοκρατίας και Πρωθυπουργού (Αλβανός-Σλάβος και Σλάβος-Αλβανός αντίστοιχα). Αυτό συνεπάγεται ουσιαστικά στην κατάργηση της σημερινής κρατικής υπόστασης της «Δημοκρατίας της Μακεδονίας» και την επανίδρυσή της με την μορφή Ομοσπονδίας, με άγνωστη ονομασία. Και τούτο διότι το νέο κράτος ως συνισταμένη μεταξύ της αλβανικής «Δημοκρατίας της Ιλλυρίδος» και της «Σλαβικής Δημοκρατίας» του υπόλοιπου τμήματος των Σκοπίων εκ των πραγμάτων δεν θα μπορεί να εξακολουθεί να ονομάζεται «Δημοκρατία της Μακεδονίας».

Εάν τα παραπάνω δεν επιτευχθούν, η επόμενη κίνηση των Αλβανών θα είναι η ένοπλη σύγκρουση, οπότε θα τεθεί επί τάπητος το θέμα της διάλυσης του σκοπιανού μορφώματος και διανομή των εδαφών του.

Πώς θα διανεμηθούν αυτά; Σίγουρα όχι με τον τρόπο που φαντάζονται κάποιοι «αναλυτές» και προπαγανδίζουν κάποιοι άλλοι, όπως προαναφέραμε.

Ποιοι θα διεκδικήσουν μερίδιο; Πρωτίστως οι Αλβανοί, οι οποίοι έχουν την αμέριστη υποστήριξη του αμερικανικού παράγοντα. Το τμήμα που θα αποσπάσουν (γύρω στο 25-30%) είτε θα ενωθεί με το Κόσσοβο, είτε θα παραμείνει ως αυτόνομη περιοχή υπό την υψηλή επικυριαρχία της Αλβανίας. Υπάρχει και η σκέψη το βόρειο κομμάτι να προσαρτηθεί στο Κόσσοβο και το νότιο στο αλβανικό κράτος.

Το ανατολικό τμήμα των Σκοπίων θα προσαρτηθεί στην Βουλγαρία (γύρω στο 35-30%) και οι κάτοικοι θα ανακτήσουν έτσι την παλιά εθνοτική τους υπόσταση.

Είναι περισσότερο από βέβαιον ότι οι Σέρβοι δεν θα παραμείνουν αμέτοχοι στην διανομή των εδαφών (για πολλούς λόγους) και θα διεκδικήσουν ειδικότερα το βόρειο τμήμα των Σκοπίων (περίπου 20-25%) όπου κατοικούν σερβικοί πληθυσμοί.

Η Ελλάδα έχει όλα τα νόμιμα δικαιώματα να διεκδικήσει την πεδιάδα της Πελαγονίας (περιοχή Μοναστηρίου-Βιτώλια) και την περιοχή Γευγελής-Δοϊράνης δηλ. τα εδάφη (20-15%) νοτίως της νοητής γραμμής Αχρίδα-Περλεπές-Στρώμνιτσα μέχρι τα σημερινά ελληνο-βουλγαρικά σύνορα, λόγω της ύπαρξης ακόμα και σήμερα ελληνικών πληθυσμών. Υπενθυμίζουμε την ομολογία του πρώην Προέδρου των Σκοπίων Κίρο Γκλιγκόρωφ στην τσεχική εφημερίδα Cesky Denik (10 Ιουνίου του 1993) για μειονότητα τουλάχιστον 100.000 Ελλήνων στην περιοχή των Σκοπίων.

Παραπληροφόρηση 2^η

Πρόσφατα (11-1-2018) είδε το φως της δημοσιότητας σε ακραίο νεοφιλελεύθερο πόρταλ (εδώ: http://www.capital.gr/me-apopsi/3265758/makedoniko-giati-prepei-na-sumbibastei-i-ellada-kai-upo-poies-proupotheseis) προπαγανδιστικό άρθρο ενός διοικητικού στελέχους κάποιου «Αυστραλιανού Ινστιτούτου Μακεδονικών Σπουδών», όπου ισχυρίζεται ότι πρέπει να συμβιβαστεί η Ελλάδα προς το συμφέρον της! Μεταξύ των διαφόρων «επιχειρημάτων» που αναμασά είναι και το πολυχρησιμοποιημένο σε κάθε προσπάθεια εκβιασμού της χώρας μας ότι «Η υιοθέτηση της ακραίας θέσης "καμία χρήση του όρου Μακεδονία" είναι πολιτικά ανέφικτη: στην πράξη σημαίνει ότι η Ελλάδα κλείνει όλες τις πόρτες και απομονώνεται»! Πάμπολλοι έχουν χρησιμοποιήσει αυτό το αφελές, ανόητο και ύποπτο επιχείρημα στο παρελθόν, πολιτικοί και πολιτικάντηδες, αργυρώνητοι «δημοσιογράφοι» και αναλυτές, «προοδευτικοί» και αριστεροί κάθε κατηγορίας, οι οποίοι βρήκαν και πάλι την ευκαιρία να το επικαλεστούν.

Η πραγματικότητα

Τίποτε από όλα αυτά δεν πρόκειται να συμβεί στην χώρα. Εκείνοι που πρόκειται να κινδυνεύσουν ίσως είναι κάποιοι πολιτικοί που θα πέσουν σε δυσμένεια επειδή δεν κατάφεραν να εκτελέσουν τις εντολές των αφεντικών τους.

Παραπληροφόρηση 3^η

Υπάρχει τρομακτική άγνοια και σύγχυση στο ζήτημα της εθνοτικής ταυτότητας των Σλάβων των Σκοπίων, λόγω της προβολής και διάδοσης του όρου «Σλαβομακεδόνες». Υπάρχουν μάλιστα πολλά άτομα που πιστεύουν ότι υπάρχει πράγματι κάποια σλαβομακεδονική εθνότητα, η δε γλώσσα που μιλάνε είναι η «σλαβομακεδονική»!

Η πραγματικότητα

Ο διαβόητος όρος Σλαβομακεδόνες, προέκυψε ως συνέπεια των αποφάσεων της Βαλκανικής Κομμουνιστικής Ομοσπονδίας (ΒΚΟ) στις αρχές του περασμένου αιώνα, οι οποίες επικυρώθηκαν οριστικά από το 5ο Συνέδριο της Κομμουνιστικής Διεθνούς (17-6 έως 8-7-1924), που δέχθηκε ως ορθό και επαναστατικό το σύνθημα της ΒΚΟ για "ενιαία και ανεξάρτητη Μακεδονία και Θράκη".

Η θέση αυτή υιοθετήθηκε πλήρως στο Τρίτο Έκτακτο Συνέδριο του ΣΕΚΕ (Κ) που διεξήχθη από 26-11 έως 3-12-1924, με την επικράτηση της γραμμής Πουλιόπουλου, ο οποίος κατέλαβε τη θέση του γενικού γραμματέα και το ΣΕΚΕ(Κ) μετονομάσθηκε σε ΚΚΕ.  

Ο όρος ανασύρεται κατά περίπτωση για να περιγράψει μια φαντασιακή εθνότητα, την οποία Σκοπιανοί και σκοπιανολάγνοι κάθε αποχρώσεως και προελεύσεως, αλλά και ορισμένοι  άλλοι ημιμαθείς, χρησιμοποιούν κατά κόρον ως βάση της επιχειρηματολογίας τους.

Λεπτομέρειες για το θέμα υπάρχουν εδώ:

http://ethnologic.blogspot.gr/2011/02/blog-post_19.html

Δυστυχώς δεν μπορούμε να επεκταθούμε περισσότερο για το τεράστιο αυτό  εθνικό θέμα.

Εκείνο όμως που πρέπει να συνειδητοποιήσουμε είναι ότι για την σημερινή κατάσταση ευθύνεται αποκλειστικά και μόνον η πολιτική τάξη της χώρας που αποδείχτηκε κατώτερη των περιστάσεων.

Και το βασικό ερώτημα παραμένει: Γιατί τόσα χρόνια οι «εταίροι», «σύμμαχοι» κλπ πιέζουν ΜΟΝΟΝ την Ελλάδα;

ΔΕΕ 15-1-2018

Τα προπαγανδιστικά ψεύδη για την Μακεδονία

Ένα κατατοπιστικότατο και συνοπτικό άρθρο (παρά την μικρή σύγχυση ως προς το ιδίωμα), που καταρρίπτει τις αριστερές ανοησίες (και όχι μόνον), οι οποίες βγήκαν πάλι στην επιφάνεια.

ΔΕΕ

Ένα προπαγανδιστικό ψέμα 

της Κομμουνιστικής Διεθνούς…

Του Θανάση Κ.

«Αν δεν καταλάβουμε το πρόβλημα, δεν πρόκειται ποτέ να το λύσουμε…». Δεν το είπε κανένας «σοφός». Το αναγνώρισαν όλοι οι σοφοί της Ιστορίας. Κάποιοι μάλιστα διακήρυξαν, πώς πολλές φορές, το να ορίσεις το πρόβλημα είναι πιο δύσκολο από το να το λύσεις…

Σχετικά με το Σκοπιανό, κάποιοι πιστεύουν ακόμα πως το πρόβλημα ξεκίνησε τάχα, όταν διαλύθηκε η Γιουγκοσλαβία και μία από τις ομόσπονδες δημοκρατίες της θέλησε να ανακηρυχθεί ανεξάρτητο κράτος (όπως και όλες οι υπόλοιπες).

Χρησιμοποιώντας το (εσωτερικό) όνομα που είχε από πριν, ως τμήμα της Γιουγκοσλαβίας. Από πριν, λέει…

Από πότε «πριν»;

Εδώ είναι αυτό που δεν θέλουν ή δεν μπορούν να δουν. Και προσπαθούν να επιβάλουν σε ένα ολόκληρο λαό – τους Έλληνες – την απόλυτη «τύφλωση». Όμως ευτυχώς οι Έλληνες ξέρουν…

Ξέρουν πια την αλήθεια. Τουλάχιστον γι’ αυτό…

* Ξέρουν – αλήθεια πρώτη - πως η περιοχή αυτή της Γιουγκοσλαβίας ΔΕΝ λεγόταν «Μακεδονία» από πάντα! 

Η Γιουγκοσλαβία δημιουργήθηκε μετά το Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο, το 1918, ως «ένωση του Βασιλείου των Σέρβων, των Κροατών και των Σλοβένων». 

Στην ιδρυτική τους διακήρυξη αναφέρονται αναλυτικά οι επιμέρους περιοχές (όπως το Μαυροβούνιο) και οι εθνότητες που την συναποτελούσαν, αλλά δεν αναφέρεται πουθενά ούτε «έθνος Μακεδόνων», ούτε περιοχή «Μακεδονίας»!

Δεν υπήρχαν αυτά, τότε – μόλις το 1918. Πολύ αργότερα «εφευρέθηκαν»…

* Όλοι ξέρουμε επίσης – αλήθεια δεύτερη – πως «Μακεδονία» και «Μακεδόνες» δεν υπήρξαν στην περιοχή αυτή, ούτε αργότερα, ως το δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο. Οι επίσημοι χάρτες της Γιουγκοσλαβίας, τη περίοδο του Μεσοπολέμου (δεκαετίες του ’20 και του ’30) δεν αναφέρουν πουθενά τη λέξη «Μακεδονία»! 

Ούτε οι επίσημοι διεθνείς χάρτες της «Κοινωνίας των Εθνών» (του τότε ΟΗΕ) αναφέρονται σε - η αναγνωρίζουν με οποιοδήποτε τρόπο - «Μακεδόνες» ή «Μακεδονία»… 

Το επίσημο όνομα της περιοχής των Σκοπίων, είναι σε όλη τη διάρκεια του Μεσοπολέμου αλλά και στη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου: «Επαρχία Βαρδαρίου» ή «Banovina Vardarska».

* Ακόμα κι ανατρέξουμε πιο πίσω, στην περίοδο των Οθωμανικών κτήσεων, επίσημη αναφορά σε «Μακεδονία» δεν υπάρχει. Υπήρχαν διοικητικοί διαχωρισμοί - Βιλαέτια και Σαντζάκια (π.χ. της Θεσσαλονίκης και του Μοναστηρίου) - αλλά γεωγραφική έννοια «Μακεδονίας» δεν υπήρχε τότε. 

Ολόκληρη η νότιος Βαλκανική λεγόταν «Ρωμυλία» (Rumeli) – η χώρα των Ρωμιών (Ορθοδόξων). 

Εξ ου και «Ανατολική Ρωμυλία» ονομάστηκε επίσημα (μετά το 1878) η σημερινή νοτιοανατολική Βουλγαρία – κυρίως στα Μαύρη Θάλασσα). 

Τι θα πει «Ανατολική Ρωμυλία»; 

Για να υπάρχει «ανατολική» σημαίνει πως υπήρχε και «δυτική Ρωμυλία»! Αυτή ήταν όλο το υπόλοιπο κομμάτι της Βαλκανικής που συμπεριλάμβανε τη Σερβία, τα Σκόπια, μέρος της δυτικής Βουλγαρίας και το μεγαλύτερο μέρος της σημερινής Βορείου Ελλάδος. 

«Ρωμυλία» ήταν, λοιπόν, το τελευταίο Ιστορικό όνομα ολόκληρης της περιοχής – όχι «Μακεδονία». Η «Ρωμυλία» «διαμοιράστηκε» όταν καταλύθηκε η Οθωμανική Αυτοκρατορία. Όχι η «Μακεδονία»… 

* Κι αν ανατρέξουμε ακόμα πιο πίσω, η λέξη «Μακεδονία» εμφανίζεται κατά καιρούς, επί Βυζαντίου και Ρωμαϊκής κτήσης. Αλλά έχει «μεταβλητά» σύνορα. Άλλοτε καλύπτει όλη τη Βαλκανική χερσόνησο κι άλλοτε εξαφανίζεται εντελώς. Για παράδειγμα γύρω στον 9ο με 10ο μ.Χ. αιώνα καλύπτει και την Αδριανούπολη ακόμα, στη σημερινή Ανατολική Θράκη.

Η ένδοξη Βυζαντινή δυναστεία των «Μακεδόνων» - τον 9ο, 10ο και 11ο αιώνα – καταγόταν από την Ανδριανούπολη! Αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι η Αδριανούπολη μπορεί να καταχωρηθεί σήμερα ως μέρος της όποιας… «Μακεδονίας»! 

* Η ιστορική Μακεδονία της αρχαιότητας συμπίπτει σχεδόν πλήρως με την σημερινή Ελληνική Μακεδονία! Συν μια μικρή ζώνη γης προς βορράν, ως το Μοναστήρι περίπου. 

Όλα τα υπόλοιπα θεωρούνταν από την εποχή του Ηρόδοτου (αρχικά) και του Στράβωνα (αργότερα) διαφορετικές γεωγραφικές ενότητες (πέραν της Ιστορικής Μακεδονίας) κατοικούμενες από διαφορετικούς λαούς (μη Μακεδόνες). 

Ειδικά η ευρύτερη περιοχή των Σκοπίων, ονομάζονταν Δαρδανία και οι κάτοικοί της – οι Δάρδανοι – ήταν αντίπαλοι και συγκρούονταν συχνά με τους αρχαίους Μακεδόνες. 

Όλα αυτά ο κόσμος τα ξέρει πια…

* Εκείνο που δεν ξέρει ακόμα, είναι πως ο λεγόμενος «διαμοιρασμός της Ιστορικής Μακεδονίας» το 1920 σε τρία κομμάτια είναι ένα τεράστιο ψέμα που το δημιούργησε η Τρίτη Κομμουνιστική Διεθνής!

Οι «τρείς Μακεδονίες» – των Σκοπίων που πήγαν στη Γιουγκοσλαβία, «του Πιρίν» που πήγαν στη Βουλγαρία και «του Αιγαίου» που πήγαν στην Ελλάδα – είναι ένα προπαγανδιστικό κατασκεύασμα. 

Που δημιουργήθηκε από τον Κομμουνιστική Διεθνή για να στηρίξει – τότε και αργότερα - το αίτημα για «ενιαία Μακεδονία»!

Κόντρα στην εθνοτική συνείδηση των λαών της περιοχής που ένιωθαν είτε Έλληνες στο νότο, είτε Βούλγαροι στο Βορρά, είτε Σέρβοι στα Βορειοανατολικά. 

Ως μοναδικό επιχείρημα επικαλούνται το «γλωσσικό». 

Αυτό που ονομάζεται «μακεδονική γλώσσα» είναι ουσιαστικά βουλγαρική διάλεκτος. Απολύτως παραπλήσια με την επίσημη βουλγαρική γλώσσα – και εντελώς διακριτή από το σερβική. 

Πληθυσμοί που μιλούσαν αυτό το γλωσσικό ιδίωμα ήταν κατά κανόνα στο βαλκανικό νότο Έλληνες στη συνείδηση. 

Χαρακτηριστικό – και τραγικό – παράδειγμα ο θρυλικός Καπετάν Κώτας. Ο πιο γνωστός οπλαρχηγός του «Μακεδονικού αγώνα» που πολέμησε στις αρχές του 20ου αιώνα ενάντια στην βουλγαρική επιρροή της Εξαρχίας και του Κομιτάτου (τότε δεν υπήρχαν… Σκοπιανοί).

Πολέμησε για να περάσει η σημερινή Ελληνική Μακεδονία – τότε υπό Οθωμανική κτήση και υπό βουλγαρική απειλή - στην Ελλάδα!

Πολέμησε και τους Βούλγαρους Κομιτατζήδες και τους Τούρκους δυνάστες. 

Ήταν Σλαβόφωνος ο ίδιος. Το όνομά του ήταν Κονσταντίν (Κότε) Χρίστοφ, που το άλλαξε ο ίδιος σε Κώστας Χρήστου. 

Ήλθε στην Αθήνα και γνωρίστηκε με τον Παύλο Μελά, τον οποίο συνόδευσε στην αρχή της εκστρατείας του.

Λίγο μετά το θάνατο του Μελά συνελήφθη και ο Καπετάν Κώττας από τους Τούρκους. Δικάστηκε και εκτελέστηκε το 1905 στην κεντρική πλατεία της κατοικούμενης από Έλληνες κυρίως, ως τότε, πόλης Μοναστήρι - σήμερα Μπίτολα.

Πριν πεθάνει ο καπετάν Κώττας φώναξε «Ζήτω η Ελλάδα»! Αλλά το φώναξε στα Βουλγάρικα – στο σημερινό σκοπιανό ιδίωμα. Γιατί Ελληνικά δεν ήξερε… 

Πολέμησε για την Ελλάδα, πέθανε για την Ελλάδα, κι ήταν Έλληνας. 

Κι ας μη γνώριζε Ελληνικά. 

Μετά τους δύο βαλκανικούς πολέμους, οι πληθυσμοί διαχωρίστηκαν ανάλογα με την εθνική τους συνείδηση. Όσοι ένιωθαν Έλληνες βορείως των συνόρων ήλθαν στην Ελλάδα (π.χ. από το Μοναστήρι ή τη Βάρνα). 

Κι όσοι δεν ένιωθαν Έλληνες νοτίως της συνοριογραμμής, έφυγαν προς βορράν. Όσοι έφυγαν πήγαν είτε στη Βουλγαρία είτε στη Σερβία.

«Μακεδονία» δεν υπήρχε τότε στην περιοχή, πέραν της Ελληνικής, και «Μακεδόνες» δεν υπήρχαν πέραν από τους Έλληνες της Βορείου Ελλάδος. 

Το παραμύθι για τον δήθεν «διαμελισμό της Μακεδονίας» το κατασκεύασε τότε η Τρίτη Κομμουνιστική Διεθνής (ComIntern - που μετά το 1942 μετονομάστηκε σε ComInform). (Μάλλον το κληρονόμησε από το Β΄ Κομμουνιστική Διεθνή, αλλά το ανέπτυξε και το πήγε πολύ πιο πέρα…)

Στην αρχή δεν έδωσε κανείς σημασία. Το αίτημα για «ανεξάρτητη Μακεδονία» κατέπεσε γιατί το είδαν απολύτως εχθρικά και το πολέμησαν όλα τα κράτη της περιοχής – και η Ελλάδα και η Βουλγαρία και η Γιουγκοσλαβία. 

Ακόμα και μέσα στο Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδος που μόλις είχε δημιουργηθεί τότε, υπήρξαν στελέχη – ακόμα και ηγετικά – που διαφώνησαν με τη «καθοδηγητική γραμμή» της Τρίτης Διεθνούς. Κάποιοι μάλιστα το πλήρωσαν και ακριβά…

Χαρακτηριστικά, από τους 5 που διετέλεσαν Γενικοί Γραμματείς του ΚΚΕ την περίοδο 1918 -1923 και οι πέντε διαγράφηκαν! 

Οι δύο από αυτούς – ο Γιάννης Κορδάτος και ο Θωμάς Αποστολίδης, καθαιρέθηκαν ή και διαγράφηκαν γιατί αρνήθηκαν να δεχθούν τη «γραμμή» της Διεθνούς για «Ελεύθερη Μακεδονία-Θράκη»! 

Από τους 5 αυτούς πρώτους Γραμματείς του ΚΚΕ, μόνον ένας δέχθηκε τη «γραμμή» της Διεθνούς, ο Νίκος Σαργολόγος, ο οποίος όμως, λίγο αργότερα διαγράφηκε κι αυτός με την κατηγορία ότι… καταχράστηκε σοβιετικά χρήματα που του τα έδωσαν ως «ενίσχυση» στο Κόμμα κι αυτός δεν τα παρέδωσε ποτέ…

Η σοβιετική γραμμή της «Ελεύθερης Μακεδονίας-Θράκης» δεν θα είχε τότε κανένα νόημα χωρίς την κατασκευή της «ενιαίας Μακεδονίας» που λίγο πριν, δήθεν «διαμελίστηκε». 

Αυτό το ιδεολόγημα, παντελώς άτοπο γεωγραφικά και αστήρικτο ιστορικά, έμελλε να το υιοθετήσουν πολύ αργότερα, ακόμα και Έλληνες ιστορικοί! Και να κυριαρχεί σήμερα και στην Ελληνική ιστοριογραφία…

Όπως τόσες και τόσες άλλες ανακρίβειες που επιβλήθηκαν αργότερα, από την εισβολή της Αριστερής διανόησης, που όπου επικρατεί εξοβελίζει κάθε αντιφρονούντα…

Η «τομή» έγινε, όμως, το 1949!

Όταν ο Κομμουνιστής ηγέτης της Γιουγκοσλαβίας, Γιόζιπ Μπρόζ – Τίτο (ή Βάλτερ), ήλθε σε ρήξη με τη Μόσχα. Και δημιούργησε τότε μιαν ομόσπονδη «Δημοκρατία της Μακεδονίας» (Σημ. ΔΕΕ: Δεν είναι ακριβές. Η Λαϊκή Δημοκρατία της Μακεδονίας ιδρύθηκε στις 2 Αυγούστου του 1944 και το 1963 μετονομάσθηκε σε Σοσιαλιστική Δημοκρατία της Μακεδονίας), για να πιέζει και τη Βουλγαρία (με εδαφικές αξιώσεις προς τη λεγόμενη «Μακεδονία του Πιρίν») και την Ελλάδα (προς τη λεγόμενη «Μακεδονία του Αιγαίου»). Και να εξισορροπεί έτσι, μεταξύ ΝΑΤΟ και Συμφώνου της Βαρσοβίας... 

Το «Μακεδονικό ιδεολόγημα» ήταν αρχικά εργαλείο τοπικής γεωπολιτικής εξισορρόπησης εκ μέρους του Τίτο…

Πολύ σύντομα όμως, ο Τίτο ως ηγέτης της Γιουγκοσλαβία, επιλέγει την ουδετερότητα – όχι ως τοπική τακτική εξισορρόπησης, αλλά ως διεθνή στρατηγική στην περίοδο του Ψυχρού Πολέμου. Και αναδεικνύεται, μαζί με το Αιγύπτιο ηγέτη Νασέρ, και τον Ινδό Νεχρού, συνιδρυτής του «Κινήματος των Αδεσμεύτων». 

Στις μεταπολεμικές δεκαετίες λοιπόν, η «μακεδονική» προπαγάνδα των Σκοπίων οργιάζει και μέσα στη χώρα τους και διεθνώς. Το σημαντικότερο όμως είναι ότι μένει αναπάντητη!

Γιατί μένει αναπάντητη:

--Γιατί ούτε οι Αμερικανοί θέλουν να κακοκαρδίσουν τον Τίτο (αφού τα «χώνει» στους Σοβιετικούς). 

--Ούτε οι «Αδέσμευτοι» θέλουν να τον κοντράρουν, αφού παραμένει ηγέτης του «Κινήματος των Αδεσμεύτων». 

--Ούτε βέβαια οι Αριστεροί μπορούν να του εναντιωθούν, αφού η γραμμή της «Ανεξάρτητης Μακεδονίας» είναι κάτι για το οποίο και οι ίδιοι πολέμησαν (και έχασαν)…

Κι έτσι μέσα στην Ελλάδα, υπάρχει πλήρης αδράνεια απέναντι στο «Μακεδονικό» ιδεολόγημα. 

Που διεθνώς κέρδιζε έδαφος συνεχώς, χωρίς καμία αντίσταση, χωρίς κανένα αντίλογο και στα ξένα Πανεπιστήμια και στην ξένη βιβλιογραφία και στον ξένο Τύπο. 

Σε αυτό δε – περιέργως - συμφωνούσαν όλοι μέσα στην Ελλάδα:

Και οι φιλονατοϊκοι (δεξιοί και κεντρώοι) και οι κεντροαριστεροί (οπαδοί του Κινήματος των Αδεσμεύτων) και η Αριστερά ασφαλώς…

Κι έτσι, όταν προέκυψε η διάλυση των Γιουγκοσλαβίας, το 1991-92, βρεθήκαμε μια δύο γενιές Σκοπιανών που είχαν γαλουχηθεί πως είναι «Μακεδόνες» κατευθείαν «απόγονοι των αρχαίων Μακεδόνων»!

Ενώ παράλληλα σε όλες τις ξένες βιβλιοθήκες, αν προσπαθούσε να ανατρέξει κανείς στο λήμμα «Μακεδονία» υπήρχαν 98% αναφορές στην Σκοπιανή ψευδεπίγραφη εκδοχή (σε όλες τις γλώσσες) και μόνο 2% αναφορές στην Ιστορική εκδοχή, τη δική μας – κυρίως ή αποκλειστικά στα Ελληνικά. 

Έτσι δημιουργήθηκε το πρόβλημα: Από 42 χρόνια Ελληνικής αδράνειας - 1949 ως 1991 - μπροστά σε μια καλπάζουσα προπαγάνδα! 

Όχι επειδή, δήθεν, αρνηθήκαμε να δώσουμε λύση το 1992…

Από τότε, όμως, το «εκκρεμές της Ιστορίας» άρχισε να κινείται αντίθετα: ο Σκοπιανός ψευτομακεδονισμός υποχωρεί συνεχώς μέσα στα Σκόπια! 

Κυρίως, γιατί στηρίζεται σε ένα πελώριο ψέμα. 

Και βεβαίως, επειδή κι εμείς οι ίδιοι δεν τον αναγνωρίσαμε.

Ήδη τα Σκόπια δεν είναι πια «εθνικό κράτος Μακεδόνων», όπως ανακηρύχθηκαν το 1992. Είναι «συνεταιρικό» κράτος…

Έχουν και «συστατική εθνότητα» Αλβανών. 

Ενώ η Σλαβική εθνοτική ομάδα τους, παραδέχονται πλέον ότι ΔΕΝ έχουν σχέση με τους αρχαίους Μακεδόνες. 

Δεν υπάρχει κανένας λόγος τώρα να νομιμοποιήσουμε ένα προπαγανδιστικό ψέμα που ήδη έχει αρχίσει να ηττάται και να υποχωρεί στην ίδια την «πατρίδα» του…

Αυτή είναι – όσο πιο συνοπτικά γίνεται – η ιστορική-πολιτική διάστασή του προβλήματος. 

Αύριο θα δούμε τη γεωπολιτική διάστασή του. 

Με αναφορά όχι το παρελθόν πια, αλλά στο παρόν και – κυρίως – στο μέλλον….

https://www.facebook.com/%CE%98%CE%B1%CE%BD%CE%AC%CF%83%CE%B7%CF%82-%CE%9A-291783877872698/