Παρασκευή 2 Οκτωβρίου 2015

Ο μηχανισμός Τουρκίας και δουλεμπόρων, που πλημμυρίζουν την Ελλάδα με πρόσφυγες


Ο μηχανισμός Τουρκίας και δουλεμπόρων, 
που πλημμυρίζουν την Ελλάδα με πρόσφυγες

Καθώς η τραγωδία των προσφύγων συνεχίζεται, αποκαλύπτεται, σιγά-σιγά, αυτό που είναι γνωστό εδώ και καιρό, ο μηχανισμός, δηλαδή, μέσω του οποίου οι Τούρκοι, δουλέμποροι, αστυνομικοί, αλλά και πολιτικοί, πλημμυρίζουν την Ελλάδα με άνδρες ταπεινωμένους, με γυναίκες ληστευμένες ή και βιασμένες, με παιδιά τρομοκρατημένα. Στην ακόμα, δε, χειρότερη περίπτωση, γεμίζουν τα νερά του Αιγαίου με πτώματα. Τυπικό παράδειγμα αποτελεί το νησί της Λέσβου, το οποίο δέχτηκε και το μεγαλύτερο βάρος των προσφυγικών ροών από την Τουρκία προς την Ελλάδα. Τα σχετικά στοιχεία της Ελληνικής Αστυνομίας, κυριολεκτικά, συγκλονίζουν.

Σύμφωνα με αυτά, τους πρώτους εννέα μήνες του 2015 από τη Λέσβο πέρασαν 186.720 πρόσφυγες. Αριθμός που ισοδυναμεί με το τριπλάσιο σχεδόν των μονίμων κατοίκων του νησιού.

Από αυτούς οι 73.179 είχαν καταγραφεί μέχρι και την Τρίτη, προτελευταία μέρα του Σεπτεμβρίου. Κι όπως όλα δείχνουν τον Οκτώβριο, τελευταία ευκαιρία μετακίνησης πριν το δύσκολο χειμώνα για εκατοντάδες χιλιάδες ανθρώπους που βρίσκονται σε στρατόπεδα και σε δρόμους και πάρκα της Τουρκίας, θα αυξηθούν περισσότερο οι παραπάνω αριθμοί.

Την ίδια ώρα, Τούρκοι έναντι σχεδόν 2000 δολαρίων το «κεφάλι», ανεμπόδιστοι από το τουρκικό κράτος έχουν στήσει μια πραγματική δουλεμπορική μηχανή.

Οι αριθμοί δείχνουν ότι περίπου τα δύο τρίτα της συνολικής ροής μεταναστών και προσφύγων στην Ελλάδα από την αρχή του 2015 τα έχει δεχθεί η Λέσβος.

Ειδικότερα, οι αφίξεις που σημειώθηκαν από την αρχή του έτους, σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία της Αστυνομίας ανέρχονται σε 186.720 από τις 300.000 περίπου αφίξεις συνολικά που καταγράφηκαν στην Ελλάδα το 2015. Ο μήνας με τις περισσότερες αφίξεις είναι ο Σεπτέμβριος, με 73.179 πρόσφυγες και μετανάστες.

Κι ενώ αμείωτη παραμένει η ροή προς τη Λέσβο υπηρεσιακοί παράγοντες υποστηρίζουν πως η κορύφωσή της δεν έχει ακόμα σημειωθεί. Τις τελευταίες ημέρες 3000 άνθρωποι έφθαναν καθημερινά, κυρίως στη βόρεια Λέσβο από τις τουρκικές ακτές, ακόμα και τις ημέρες που σημειώθηκαν έντονες βροχοπτώσεις, ενώ την περασμένη Παρασκευή σημειώθηκε ο αριθμός ρεκόρ των 5.810 αφίξεων σε ένα 24ωρο.

Υψηλόβαθμο στέλεχος του Λιμενικού Σώματος, είπε πως ο Οκτώβριος είναι ο μήνας με τις περισσότερες αφίξεις τα τελευταία χρόνια και μέχρι στιγμής τα στοιχεία δείχνουν πως ο κανόνας θα επιβεβαιωθεί. Σύμφωνα με την ίδια πηγή, η κατάσταση στη Συρία, αλλά και στο Αφγανιστάν, βαίνει συνεχώς επιδεινούμενη, πράγμα που προμηνύει την συνέχιση του μεταναστευτικού κύματος.

Δεύτερος παράγοντας που δρα καταλυτικά στη μεταναστευτική ροή είναι η ανεξέλεγκτη δράση των δικτύων διακινητών στην Τουρκία. Το δουλεμπόριο έχει μετατραπεί σε μία από τις πιο προσοδοφόρες παράνομες δραστηριότητες στον ευρύτερο χώρο της Μέσης Ανατολής με τα κυκλώματα να είναι πλέον πανίσχυρα και ικανά να μετακινούν εκατοντάδες χιλιάδες ανθρώπων, χωρίς να έχει υπάρξει κάποια δραστική ενέργεια για τον περιορισμό της δράσης τους.

Πώς όμως λειτουργεί το δουλεμπορικό κύκλωμα στην Τουρκία; Δημοσιογραφική έρευνα, έδειξε πως ένα μεγάλο τμήμα του ιστορικού κέντρου της Σμύρνης, με την ανοχή του τουρκικού κράτους και των διωκτικών αρχών, έχει μετατραπεί σε κέντρο διακίνησης μεταναστών και προσφύγων.

Ανάλογα με τα χρήματα που διαθέτουν μετανάστες και πρόσφυγες οδηγούνται στις περιοχές, αλλά όχι στα σημεία απόπλου. Η περιοχή του Αϊβατζίκ, στην ακτή του Αδραμυτινού κόλπου βόρεια της Λέσβου είναι, σύμφωνα με μαρτυρίες, η ασφαλέστερη. Ακολουθεί η περιοχή νότια του Δικελί, ανατολικά της Λέσβου.

Αόρατος «ιδιοκτήτης» της αποβάθρας, στην περιοχή του Αίβατζίκ είναι ο «Κενάν», ο οποίος και εγγυάται πως η αναχώρηση όσων θα μεταφερθούν είναι σίγουρη, όπως και η άφιξή τους στο νησί. Σημεία αποβίβασης είναι η βόρεια Λέσβος, από το Μόλυβο και την Εφταλού, μέχρι τη Συκαμνιά.

Η αμοιβή του, για όσους θα ταξιδέψουν με αυτόν, είναι κάπως «τσιμπημένη». Ο κάθε ενήλικας πληρώνει 1.800 με 2.000 δολάρια (ενήλικοι λογίζονται όσοι έχουν ηλικία άνω των 12 ετών) και τα μισά (900 με 1000 δολάρια) το κάθε παιδί, κάτω των 12 ετών.
Η αποβάθρα, στην περιοχή του Δικελί, ελέγχεται από τον «Ιμάμη». Αυτός αποβιβάζει κόσμο στην περιοχή του αεροδρομίου της Μυτιλήνης και στη Χαραμίδα και κοστολογεί περί τα 1500 ευρώ το «κεφάλι» το πέρασμα στη Λέσβο.

Μισή είναι η τιμή για παιδιά, κάτω των 12 ετών. Πρόσφυγες που πέρασαν από τη συγκεκριμένη περιοχή μιλάνε για σκληρούς δουλεμπόρους που ληστεύουν τους πρόσφυγες και ιδιαίτερα τις γυναίκες, αρπάζοντας τα χρυσά κοσμήματα που φορούν, ενώ ακινητοποιούν τους άνδρες για να μην αντιδράσουν απειλώντας με βιασμό των γυναικών τους. Μετά, υπό την απειλή όπλων, τους επιβιβάζουν στις βάρκες.

Πληροφορίες από κατοίκους των τουρκικών παραλίων αναφέρουν πως οι παραλίες, απ’ όπου ξεκινούν οι πλαστικές βάρκες με προορισμό τα νησιά ελέγχονται από συγκεκριμένους Τούρκους που τις έχουν νοικιάσει από άλλους κατόχους μεγαλύτερων εκτάσεων και οι οποίοι με τη σειρά τους λογοδοτούν σε άλλους.

Όλοι τους φαίνεται πως είναι μέλη μιας μεγάλης μαφιόζικης πυραμίδας, που διακινεί δεκάδες χιλιάδες Σύρους πρόσφυγες και μετανάστες κάθε λογής, προς την Ελλάδα. Οι ίδιες πληροφορίες λένε πως ο Κενάν πληρώνει στον «προστάτη» του το ποσό των 100.000 αμερικάνικων δολαρίων ημερησίως, δηλαδή 3 εκ. δολάρια το μήνα.

Το ποσό αντιστοιχεί με τα όσα πληρώνουν οι επιβαίνοντες σε μια και μόνο βάρκα για να περάσουν στη Λέσβο. Και καθημερινά προς το νησί περνάνε πλέον 30 με 100 βάρκες!

Παράγοντες της κοινωνίας των παραπάνω τουρκικών περιοχών υποστηρίζουν πως η επιδεικνυόμενη ανοχή στο φαινόμενο είναι αποτέλεσμα του ότι πολλά από αυτά τα χρήματα καταλήγουν και στην τσέπη ντόπιων αλλά και κεντρικών εκπροσώπων του τουρκικού κράτος.

Στελέχη της Στρατοχωροφυλακής, της Ακτοφυλακής αλλά και πολιτικοί παράγοντες στην περιοχή θεωρείται πως συμμετέχουν στο κύκλωμα και φυσικά στα κέρδη, ανεχόμενοι την όλη κατάσταση.

Η πυραμίδα της παρανομίας, λένε πολλοί , αγγίζει και τον πολιτικό κόσμο. Εξηγείται αλλιώς η ανοχή στο φαινόμενο από το τουρκικό κράτος.

Οι μετακινούμενοι, σύμφωνα με μαρτυρίες των ίδιων των μεταναστών και των προσφύγων πληρώνουν το 50% του κόστους του ταξιδιού, μέσω εταιρείας ηλεκτρονικής μεταφοράς χρημάτων, ενώ με λεωφορεία, που ξεκινούν το βράδυ από την περιοχή του σιδηροδρομικού σταθμού της Σμύρνης μετακινούνται σε συγκεκριμένα σημεία.

Το σημείο συγκέντρωσης του Κενάν είναι η περιοχή του χωριού Μπαντεμλί. Στο εκεί δάσος και τον κοντινό ελαιώνα κρύβονται οι πρόσφυγες μέχρι να δοθεί το σήμα του απόπλου, αφού ο Κενάν βεβαιωθεί ότι πληρώθηκε και το υπόλοιπο των μεταφορικών μέσω πάντα της εταιρείας ηλεκτρονικής μεταφοράς χρημάτων.

Ανάλογη είναι η διαδικασία και την περιοχή του Ιμάμη.

Στην ακτή όλοι φουσκώνουν τα πλαστικά σκάφη ενώ κάποια χαμηλόβαθμα μέλη του κυκλώματος ενημερώνουν κάποιον από τους επιβαίνοντες στη βάρκα πώς θα χρησιμοποιούν την εξωλέμβια μηχανή.

Φορούν τα σωσίβια που έχουν αγοράσει και αποπλέουν. Προορισμός η Λέσβος. Με το πρώτο φως και σχεδόν κάθε μισάωρο ένα τέτοιο πλαστικό σκάφος με περίπου 50 επιβαίνοντες ξεκινά το ταξίδι αυτό που κανείς δεν ξέρει αν θα εξελιχθεί σε ταξίδι θανάτου.

Η αναχώρηση, λένε οι ντόπιοι, γίνεται πολλές φορές κάτω από το βλέμμα της Ακτοφυλακής. Ιδιαίτερα για τις λέμβους, που ξεκινούν από το αρχαίο λιμάνι της Άσσου, λένε αστειευόμενοι οι Τούρκοι, πως τα στελέχη της Ακτοφυλακής ελέγχουν τον αριθμό των επιβαινόντων μη βουλιάξει η βάρκα και αναγκαστούν να τους σώσουν.

ΠΗΓΗ: Σ. Μπαλάσκας, Αθηναϊκό Πρακτορείο, ΛΕΣΒΟΣ


Πέμπτη 1 Οκτωβρίου 2015

Το ελληνικό στρατιωτικό κοιμητήριο του Πίροτ στην Σερβία


Το ελληνικό στρατιωτικό κοιμητήριο 
του Πίροτ στην Σερβία

Η καθιερωμένη ετήσια τελετή μνήμης για τα θύματα του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου πραγματοποιήθηκε σήμερα, 25 Σεπτεμβρίου 2015, στο ελληνικό στρατιωτικό νεκροταφείο στη Σερβία, στην πόλη Πίροτ, με μέριμνα του Ακόλουθου Άμυνας στην Ελληνική πρεσβεία, στο Βελιγράδι, Συνταγματάρχου Πεζικού Αντώνιου Κωστάκη.
Στο στρατιωτικό νεκροταφείο του Πίροτ κείτονται 358 Έλληνες αξιωματικοί και οπλίτες της 3ης Μεραρχίας Πατρών που συμμετείχαν στις επιχειρήσεις της ΑΝΤΑΝΤ στον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο.
Η 3η Μεραρχία πεζικού των Πατρών στης 28 Οκτωβρίου 1918 προελαύνει και απελευθερώνει την πόλη Πίτροτ από τους Βουλγάρους υπό την διοίκηση του Συνταγματάρχη Νικολάου Τρικούπη.
Οι στρατιώτες μετά την είσοδο τους στην πόλη κατευθύνθηκαν στους πρόποδες του όρους Στάρα Πλάνινα καταδιώκοντας τους Γερμανούς, και ταυτοχρόνως ετοιμάζονταν για να υπερασπίσουν την πόλη από τυχόν επίθεση των Βουλγάρων.
Κατά τον ερευνητή δημοσιογράφο Νίκολα Τσίριτς, πολλοί στρατιώτες ήταν βαριά τραυματίες όταν έφτασαν στο Πίροτ, αλλά και πολλοί προσβλήθηκαν κατά την παραμονή τους από την « ισπανική γρίπη» που θέριζε την περιοχή και μαζί με τις άθλιες συνθήκες διαβίωσης τους δεν άντεξαν και πέθαναν στο Πίροτ. 358 Αξιωματικοί και στρατιώτες δεν μπόρεσαν να επιστρέψουν στην πατρίδα τους, αλλά ενταφιάστηκαν σε διάφορα νεκροταφεία της ευρύτερης περιοχής του Πίροτ.
Όλα τα οστά των Ελλήνων περισυνέλλεξε το 1923 η Κατερίνα Λεβαντή από τα Καλά Νερά του Βόλου, η οποία έφτασε εδώ το 1920, ως νύφη αφού κατά την διάρκεια του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου είχε παντρευτεί τον μεγαλέμπορο από το Πίροτ, Πέταρ Στάνκοβιτς στην Ελλάδα.
Όπως η ίδια αναφέρει το 1973 λίγο πριν πεθάνει, μόλις έμαθε ότι τα παλικάρια από την Ελλάδα ήταν θαμμένα σε διάφορα νεκροταφεία της περιοχής, δεν μπορούσε να ησυχάσει και με την βοήθεια των κατοίκων βρήκαν όλα τα οστά τους, τα μάζεψε και τα έθαψε στο νεκροταφείο που είναι σήμερα και το οποίο παραχωρήθηκε από τον Δήμο του Πίροτ. 
Το Ελ­λη­νι­κό Στρα­τιω­τι­κό Νε­κρο­τα­φεί­ο επισημοποιήθηκε και το 1924 και την ί­δια χρονιά ο δή­μος του Πί­ροτ, σε έν­δει­ξη ευ­γνω­μο­σύ­νης για την απελευθέρωση και την προστασία της πόλης από τους Έλληνες, πα­ρα­χώ­ρη­σε το νεκροταφείο στην Ελ­λά­δα, και κή­ρυ­ξε το χώ­ρο ελ­λη­νι­κό έ­δα­φος.

Το 1932, ο διά­ση­μος γλύ­πτης Α­ντώ­νιος Σώχος φι­λο­τέ­χνη­σε στο μέ­σον του νε­κρο­τα­φεί­ου έ­να μνη­μεί­ο με­γά­λων δια­στάσε­ων, α­πό λευ­κό μάρ­μα­ρο. 



Το καθεστώς του Τίτο, το 1945, δεν ανεγνώρισε την παραχώρηση στην Ελλάδα. Την συντήρηση όμως του Νεκροταφείου είχε αναλάβει η Αικατερίνη Λεβαντή ή η «κυρά Κατίνα» όπως την αποκαλούσαν στο Πίροτ, μέχρι που πέθανε το 1973. Έκτοτε την συντήρηση ανέλαβε ο Γεώργιος Σουλβαντής έμπορος από την Αθήνα ο οποίος παντρεύτηκε το 1933 στο Πίροτ όπου και εγκαταστάθηκε μόνιμα.
Το 2004 ο Δήμαρχος Βλάνταν Βάσιτς επικύρωσε την απόφαση του 1924 και έτσι οριστικά το στρατιωτικό νεκροταφείο έγινε ελληνικό έδαφος και την συντήρηση ανέλαβε η Ελληνική Πρεσβεία και το Στρατιωτικό γραφείο στο Βελιγράδι.
Έτσι και φέτος έγινε η ετήσια επιμνημόσυνη Δέηση Χοροστατούντος του Επισκόπου Κοσσόβου και τοποτηρητή Νις Θεοδοσίου βοηθούμενος και από τον Πρωτοπρεσβύτερο π. Ερμόλαο Μασσαρά, τον Αρχιμανδρίτη Γερβάσιο, τον Πρωτοπρεσβύτερο π. Βασίλη Δημητρόπουλο και το ιερέα μεταφραστή Dejian Jovanovits.



Παρευρέθησαν και κατέθεσαν στεφάνια ο Έλληνας Πρέσβης Κωνσταντίνος Οικονομίδης, ο δήμαρχος Βλάνταν Βάσιτς, ο Έλληνας Ταξίαρχος Κυριάκος Κοντογιάννης μαζί με τον Συνταγματάρχη Αντώνιο Κωστάκη και από τους στρατιωτικούς ακολούθους της Γερμανίας, της Γαλλίας, της Τσεχίας, της Ρουμανίας, της Ουγγαρίας, της Μεγάλης Βρετανίας, του Βελγίου και της Σερβίας. Τιμές απέδωσε άγημα του Σερβικού Στρατού. 

Επίσης στεφάνια κατέθεσαν ο Γιάννης Παπαστοΐτσης μαζί με τον Γεώργιο Πιστόπουλο εκπροσωπώντας τον Δήμο Πέλλας και τον Ελληνογερμανικό Σύλλογο Φιλίας Γιαννιτσών, ο Βασίλειος Σταματόπουλος του Ελληνικού–Κυπριακού -Ουγγρικού Συλλόγου Φιλίας από την Βουδαπέστη, ο Σύλλογος Ελληνοσερβικής Φιλίας Πατρών, ο ΄Ελληνο-Σερβικός Σύλλογος «Ομόνοια», ο ΄Ελληνο-Σερβικός Σύλλογος Φιλίας «Ε. Βενιζέλος» το Ελληνικό Συμβούλιο Μειονότητας Σερβίας και άλλοι ομογενειακοί Σύλλογοι αλλά και απλοί κάτοικοι του ΠΙΡΟΤ.

ΑΙΩΝΙΑ ΤΟΥΣ Η ΜΝΗΜΗ

Βουδαπέστη 25 Σεπτεμβρίου 2015 
Βασίλειος Σταματόπουλος

Πρόεδρος Ελληνικού-Κυπριακού-Ουγγρικού Συλλόγου Φιλίας