Στην ιστοσελίδα
http://www.globalresearch.ca/index.php?context=va&aid=25199 αναρτήθηκε ένα εξαιρετικό άρθρο ενός πεπειραμένου αναλυτή του χώρου των ισλαμικών κρατών, με άριστη γνώση των γεωπολιτικών ισορροπιών και των παιχνιδιών εξουσίας στην περιοχή, του Mahdi Darius Nazemroaya, ερευνητή του Κέντρου Έρευνας της Παγκοσμιοποίησης (Centre for Research on Globalization). Το παραθέτουμε αμέσως παρακάτω, τόσο στο αγγλικό πρωτότυπο, όσο και με την επιμελημένη μετάφραση στα ελληνικά από τον "Κριστιάν", ο οποίος το επισήμανε και το ανήρτησε στην ιστοσελίδα του "Ινφογνώμονα" http://infognomonpolitics.blogspot.com/2011/07/blog-post_1487.html. Πιστεύω ότι πρέπει να μελετηθεί από όλους μας.
ΔΕΕ
The Powers of Manipulation:
Islam as a Geopolitical Tool to Control the Middle East
by Mahdi Darius Nazemroaya
As Washington and its cohorts march towards the Eurasian Heartland, they have tried to manipulate Islam as a geo-political tool. They have created political and social chaos in the process. Along the way they have tried to redefine Islam and to subordinate it to the interests of global capital by ushering in a new generation of so-called Islamists, chiefly amongst the Arabs.
The Project to Redefine Islam: Turkey as the New Model and “Calvinist Islam”
Turkey in its present form is now being presented as the democratic model for the rebelling Arab masses to follow. It is true that Ankara has progressed since the days it used to ban Kurdish from being spoken in public, but Turkey is not a functional democracy and is very much a kleptocracy with fascist tendencies.
The military still plays a huge role in the affairs of the state and government. The term “deep state,” which denotes a state run secretly from the top-down by unaccountable bodies and individuals, in fact originates from Turkey. Civil rights are still not respected in Turkey and candidates for public office have to be approved by the state apparatus and the groups controlling them, which try to filter out anyone that would go against the status quo in Turkey.
Turkey is not being presented as a model for the Arabs due to its democratic qualifications. It is being presented as the political model for the Arabs, because of a project of political and socio-economic “bida” (innovation) involving the manipulation of Islam.
Although very popular, the Turkish Justice and Development Party or JDP (Adalet ve Kalkinma Partisi or AKP) was allowed to come into power in 2002, without opposition by the Turkish military and the Turkish courts. Before this there was little tolerance for political Islam in Turkey. The JDP/AKP was founded in 2001 and the timing of their founding and their electoral win in 2002 was also tied to the objective of redrawing Southwest Asia and North Africa.
This project to manipulate and redefine Islam seeks to subordinate Islam to dominant World Order capitalist interests through a new wave of "political Islamism", such as the JDP/AKP. A new strand of Islam is thereby being fashioned through what has come to be called “Calvinist Islam” or a “Muslim version of the Protestant work ethic.” It is this model that is been nurtured in Turkey and now being presented to Egypt and the Arabs by Washington and Brussels.
This “Calvinist Islam” also has no problem with the “reba” or interest system, which is prohibited under Islam. It is this system that is used to enslave individuals and societies with the chains of debt to global capitalism. It is in this context that the European Bank of Reconstruction and Development (EBRD) is calling for so-called “democratic reforms” in the Arab World.
The ruling families of Saudi Arabia and the Arab petro-sheikhdoms are also partners in the enslavement of the Arab world through debt. In this regard Qatar and the Arab sheikhdoms of the Persian Gulf are in the process of creating a Middle East Development Bank that is intended to give loans to Arab countries to support their "transition towards democracy". The democracy promotion mission of the Middle East Development Bank is ironic because the countries forming it are all staunch dictatorships. It is also this subordination of Islam to global capitalism that is causing internal friction in Iran.
Opening the Door for a New Generation of Islamists
The hope in Washington is that this “Calvinist Islam” will take root with a new generation of Islamists under the banner of new democratic states. These governments will effectively enslave their countries by placing them further into debt and selling national assets. They will help subvert the region extending from North Africa to Southwest and Central Asia as the area is being balkanized and restructured in the image of Israel under ethnocratic systems.
Tel Aviv will also wield wide influence amongst these new states. Hand-in-hand with this project, different forms of ethno-linguistic nationalism and religious intolerance are also being promoted to divide the region. Turkey also plays an important, because it is one of the cradle for this new generation of Islamists. Saudi Arabia too plays a role in supporting the militant wing of these Islamists.
Washington's Restructuring of the Geo-Strategic Chessboard
Targeting Iran and Syria is part of the larger strategy of controlling Eurasia. Chinese interests have been attacked everywhere on the global map. Sudan has been balkanized and both North Sudan and South Sudan are headed towards conflict. Libya has been attacked and is in the process of being balkanized. Syria is being pressured to surrender and fall into line. The U.S. and Britain are now integrating their national security councils, which parallels Anglo-American bodies from the Second World War.
Targeting Pakistan is also connected to neutralizing Iran and attacking Chinese interests and any future unity in Eurasia. In this regard, the U.S. and NATO have militarized the waters around Yemen. At the same time in Eastern Europe, the U.S. is building its fortifications in Poland, Bulgaria, and Romania to neutralize Russia and the former Soviet republics. Belarus and Ukraine are being put under increasing pressure too. All these steps are part of a military strategy to encircle Eurasia and to either control its energy supplies or the flow of energy towards China. Even Cuba and Venezuela are under increasing threat. The military noose is globally being tightened by Washington. It appears that new Islamist parties are being formed and groomed by the Al-Sauds with the help of Turkey to take power in Arab capitals. Such governments will work to subordinate their respective states. The Pentagon, NATO, and Israel may even select some of these new governments to justify new wars.
It has to be mentioned that Norman Podhoretz, a original member of the Project for a New American Century (PNAC), in 2008 suggest an apocalyptic future scenario in which Israel launches a nuclear war against Iran, Syria, and Egypt amongst its other neighbouring countries. This would include Lebanon and Jordan. Podhoretz described an expansionist Israel and even suggested that the Israelis would militarily occupy the oil fields of the Persian Gulf.
What came across as odd in 2008 was the suggestion by Podhoretz, which was influenced by the strategic analysis of the Center for Strategic and International Studies (CSIS), that Tel Aviv would launch a nuclear attack on its staunch Egyptian allies ruling Cairo under President Mubarak. Despite the fact that the old regime still remains, Mubarak is no longer in power in Cairo. The Egyptian military still gives orders, but Islamists may come to power. This is occuring despite the fact that Islam continues to be demonized by the U.S. and most of its NATO allies.
Η περικύκλωση του Ιράν
Unknown Future: What Next?
The U.S., the E.U., and Israel are trying to use the upheavals in the Turko-Arabo-Iranic World to further their own objectives including the war on Libya and the support of an Islamic insurrection in Syria. Along with the Al-Sauds, they are attempting to spread “fitna” or division amongst the peoples of Southwest Asia and North Africa. The Israeli-Khaliji strategic alliance, formed by Tel Aviv and the ruling Arab families in the Persian Gulf, is crucial in this regard.
In Egypt the social upheaval is far from over and the people are become more radical. This is resulting in concessions by the military junta in Cairo. The protest movement is now starting to address the role of Israel and its relationship to the military junta. In Tunisia too, the popular stream is headed towards radicalization.
Washington and its cohorts are playing with fire. They may think that this period of chaos presents an excellent opportunity for confrontation with Iran and Syria. The upheaval that has taken root in the Turko-Arabo-Iranic World will have unpredictable results. The resilience of the peoples in Bahrain and Yemen under the threats of increased state-sponsored violence indicates the articulation of more cohesive anti-US and Anti-Zionist protest movement.
Mahdi Darius Nazemroaya specializes in the Middle East and Central Asia. He is a Research Associate of the the Centre for Research on Globalization (CRG).
Το Ισλάμ ως γεωπολιτικό εργαλείο
για τον έλεγχο της Μέσης Ανατολής
του Mahdi Darius Nazemroaya*, Global Research, 2 Ιουλίου 2011.
Καθώς η Ουάσιγκτον και οι λεγεώνες της προελαύνουν προς το κέντρο της Ευρασίας, προσπάθησαν να χειραγωγήσουν το Ισλάμ ως γεωπολιτικό εργαλείο. Δημιούργησαν πολιτικό και κοινωνικό χάος στη διαδικασία εφαρμογής. Προσπάθησαν να επαναπροσδιορίσουν το Ισλάμ και να το εξαρτήσουν από τα συμφέροντα του παγκόσμιου κεφαλαίου πλασάροντας τη νέα γενιά των λεγόμενων Ισλαμιστών, κυρίως μεταξύ των Αράβων.
Το σχέδιο επαναπροσδιορισμού του Ισλάμ:
η Τουρκία ως Νέο Μοντέλο και το «Καλβινιστικό Ισλάμ».
Η Τουρκία με την παρούσα μορφή της, παρουσιάζεται σήμερα ως το δημοκρατικό μοντέλο που πρέπει να ακολουθήσουν οι επαναστατημένες αραβικές μάζες. Είναι αλήθεια ότι η Άγκυρα έχει προχωρήσει από την εποχή που απαγόρευε στους Κούρδους να μιλήσουν δημόσια, αλλά η Τουρκία δεν είναι μια λειτουργική δημοκρατία και είναι περισσότερο μια κλεπτοκρατία με φασιστικές τάσεις.
Ο στρατός εξακολουθεί να παίζει τεράστιο ρόλο στις κρατικές και κυβερνητικές υποθέσεις. Ο όρος «βαθύ κράτος», το οποίο υποδηλώνει μια κατάσταση που υφίσταται κρυφά από την κορυφή προς τα κάτω από ασύδοτους φορείς και άτομα, στην πραγματικότητα προέρχεται από την ίδια τη Τουρκία. Τα πολιτικά δικαιώματα εξακολουθούν να μην είναι σεβαστά στην Τουρκία και οι υποψήφιοι για δημόσια αξιώματα πρέπει να εγκριθούν από τον κρατικό μηχανισμό και τις ομάδες ελέγχου του, που προσπαθούν να αποβάλουν όποιον είναι αντίθετο με το status quo. Η Τουρκία δεν παρουσιάζεται ως μοντέλο για τους Άραβες, λόγω δημοκρατικής μορφής. Παρουσιάζεται ως τέτοιο, λόγω ενός σχεδίου για πολιτικο-κοινωνικο-οικονομικό «BIDA» (καινοτομία) που αποσκοπεί στη χειραγώγηση του Ισλάμ.
Παρά το γεγονός ότι είναι πολύ δημοφιλές, το τουρκικό Κόμμα Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης (Adalet ve Kalkinma Partisi ή ΑΚΡ) μπόρεσε να τεθεί σε ισχύ το 2002, χωρίς αντίσταση από τον τουρκικό στρατό και τα τουρκικά δικαστήρια. Πριν από αυτό, υπήρχε ελάχιστη ανοχή για πολιτικό Ισλάμ στην Τουρκία. Το ΑΚΡ ιδρύθηκε το 2001 και η χρονική στιγμή της ίδρυσής του και της εκλογικής νίκης του το 2002 συνδεόταν επίσης με την επαναχάραξη της πολιτικής στην Νοτιοδυτική Ασίας και Βόρεια Αφρική. Πρόκειται για ένα σχέδιο χειραγώγησης του Ισλάμ και υποταγής του στην κυρίαρχη νέα παγκόσμια τάξη των καπιταλιστικών συμφερόντων μέσω ενός νέου κύματος «πολιτικού Ισλάμ», όπως το ΑΚΡ.
Διαμορφώνεται με αυτό το τρόπο μια νέα πτυχή του Ισλάμ που τείνει να ονομαστεί «καλβινιστικό Ισλάμ» ή «μουσουλμανική έκδοση της προτεσταντικής ηθικής». Αυτό το μοντέλο καλλιεργήθηκε στην Τουρκία που σήμερα παρουσιάζεται σαν μοντέλο στην Αίγυπτο και στους Άραβες από την Ουάσιγκτον και τις Βρυξέλλες. Αυτό το «καλβινιστικό Ισλάμ" μεταξύ άλλων, δεν εμφανίζεται να έχει κανένα πρόβλημα με τη ρίμπα (Reba) ή τόκο που απαγορεύεται από το Ισλάμ. Είναι αυτό το σύστημα που χρησιμοποιείται για να υποδουλωθούν τα άτομα και οι κοινωνίες στις αλυσίδες του χρέους του παγκόσμιου καπιταλισμού. Είναι σε αυτό το πλαίσιο που η Ευρωπαϊκή Τράπεζα Ανασυγκρότησης και Ανάπτυξης (European Bank of Reconstruction and Development EBRD, ΕΤΑΑ), ζητά τις λεγόμενες «δημοκρατικές μεταρρυθμίσεις» στον αραβικό κόσμο.
Οι κυβερνώσες οικογένειες της Σαουδικής Αραβίας και των Αραβικών Εμιράτων είναι επίσης εταίροι στην υποδούλωση του αραβικού κόσμου στο σύστημα του χρέους. Από αυτή την άποψη το Κατάρ και τα Αραβικά Εμιράτα του Περσικού Κόλπου βρίσκονται στη διαδικασία της δημιουργίας μιας Τράπεζας Ανάπτυξης της Μέσης Ανατολής (Middle East Development Bank) που έχει στόχο να χορηγήσει δάνεια προς τις αραβικές χώρες για την υποστήριξη της «μετάβαση προς τη δημοκρατία» τους. Η αποστολή της προώθησης της δημοκρατίας από την Τράπεζα Ανάπτυξης της Μέσης Ανατολής είναι ειρωνική, καθώς οι χώρες που την αποτελούν είναι όλες στυγνές δικτατορίες.
Είναι, επίσης, αυτή η υποταγή του Ισλάμ στον παγκόσμιο καπιταλισμό που προκαλεί εσωτερικές τριβές στο Ιράν.
Ανοίγοντας την πόρτα για μια νέα γενεά Ισλαμιστών
Η ελπίδα της Ουάσινγκτον είναι ότι αυτό το «καλβινιστικό Ισλάμ" θα ριζώσει με μια νέα γενιά ισλαμιστών κάτω από τη σημαία των νέων δημοκρατικών κρατών. Αυτές οι κυβερνήσεις θα υποδουλώσουν πράγματι τις χώρες τους υποβάλλοντας τες σε περισσότερο χρέη και πουλώντας το εθνικό πλούτο τους. Θα βοηθήσουν να ανατραπεί η περιοχή που επεκτείνεται από τη Βόρεια Αφρική στη Νοτιοδυτική και Κεντρική Ασία, καθώς οδηγείται σε βαλκανιοποίηση και αναδιάρθρωση.
Το Τελ Αβίβ προορίζεται να ασκήσει μεγάλη επιρροή σ’ αυτά τα νέα κράτη.
Παράλληλα με αυτό το σχέδιο, θα προωθούν επίσης διαφορετικές μορφές εθνογλωσσικού εθνικισμού και θρησκευτική μισαλλοδοξία για τη διαίρεση της περιοχής.
Η Τουρκία διαδραματίζει επίσης σημαντικό ρόλο, γιατί είναι ένα από τα λίκνα αυτής της νέας γενιάς ισλαμιστών. Η Σαουδική Αραβία παίζει επίσης πολύ σημαντικό ρόλο στην υποστήριξη της μαχόμενης πτέρυγας αυτών των ισλαμιστών.
Αναδιάρθρωση της Γεωστρατηγικής Σκακιέρας από τη Ουάσιγκτον
Η στόχευση του Ιράν και της Συρίας αποτελεί μέρος της ευρύτερης στρατηγικής για τον έλεγχο της Ευρασίας. Τα κινεζικά συμφέροντα έχουν δεχθεί επιθέσεις παντού στον παγκόσμιο χάρτη. Το Σουδάν έχει βαλκανιοποιηθεί και τόσο το Βόρειο Σουδάν όσο και το Νότιο Σουδάν οδηγούνται σε σύγκρουση. Η Λιβύη δέχτηκε επίθεση και είναι στο στάδιο της βαλκανιοποίησης.
Η Συρία πιέζεται να παραδοθεί και να ευθυγραμμιστεί.
Οι ΗΠΑ και η Βρετανία ενσωμάτωσαν τώρα τα εθνικά συμβούλια ασφάλειάς τους, που παραλληλίζουν τους αγγλοαμερικανικούς φορείς όπως στον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο.
Η στόχευση του Πακιστάν συνδέεται επίσης με την εξουδετέρωση του Ιράν και επιτίθεται στα κινεζικά συμφέροντα, καθώς και σε κάθε μελλοντική ενότητα στην Ευρασία.
Από αυτή την άποψη, οι ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ έχουν στρατιωτικοποιήσει τα ύδατα γύρω από την Υεμένη. Παράλληλα, στην Ανατολική Ευρώπη, οι ΗΠΑ ενισχύει τις στρατιωτικές βάσεις της στη Πολωνία, Βουλγαρία και Ρουμανία για να εξουδετερώσουν τη Ρωσία και τις πρώην σοβιετικές δημοκρατίες. Η Λευκορωσία και η Ουκρανία τίθενται υπό αυξανόμενη πίεση.
Όλα αυτά τα βήματα αποτελούν μέρος μιας στρατιωτικής στρατηγικής για την περικύκλωση της Ευρασίας και τον έλεγχο της ροής ενέργειας προς την Κίνα. Ακόμη η Κούβα και η Βενεζουέλα είναι υπό αυξανόμενη απειλή. Η στρατιωτική θηλιά σφίγγεται παγκοσμίως από την Ουάσιγκτον.
Φαίνεται ότι τα νέα ισλαμικά κόμματα που διαμορφώθηκαν και καλλωπιστήκαν από τους Αλ-Σάουντ με τη βοήθεια της Τουρκίας θα αναλάβουν την εξουσία στις αραβικές πρωτεύουσες. Τέτοιες κυβερνήσεις θα εργαστούν για να υποδουλώσουν τα αντίστοιχα κράτη τους.
Το Πεντάγωνο, το ΝΑΤΟ, και το Ισραήλ μπορούν να επιλέξουν ακόμα και μερικές από αυτές τις νέες κυβερνήσεις για να δικαιολογήσουν νέους πολέμους.
Ας σημειωθεί ότι ο Norman Podhoretz, αρχικό μέλος του Προγράμματος για ένα Νέο Αμερικάνικο Αιώνα (Project for a New American Century, PNAC), το 2008 υποδείκνυε ένα αποκαλυπτικό μελλοντικό σενάριο στο οποίο το Ισραήλ ξεκινούσε πυρηνικό πόλεμο έναντι του Ιράν, της Συρία και της Αίγυπτου μεταξύ άλλων γειτονικών χωρών του. Αυτό θα περιλάμβανε τον Λίβανο και την Ιορδανία. Ο Podhoretz περιέγραφε ένα επεκτατικό Ισραήλ, και μάλιστα ότι οι Ισραηλινοί θα καταλάμβαναν στρατιωτικά τις πετρελαιοπηγές του Περσικού Κόλπου.
Αυτό που ήταν περίεργο ήταν ο υπαινιγμός του Podhoretz το 2008, ο οποίος επηρεάστηκε από τη στρατηγική ανάλυση του Κέντρου Στρατηγικών και Διεθνών Μελετών (Center for Strategic and International Studies, CSIS), ότι το Τελ Αβίβ θα ξεκινούσε πυρηνική επίθεση κατά του αφοσιωμένου Αιγύπτιου συμμάχου του που κυβερνούσε στο Καΐρο υπό τον Πρόεδρο Μουμπάρακ. Παρά το γεγονός ότι το παλαιό καθεστώς εξακολουθεί να παραμένει, ο Μουμπάρακ δεν είναι πλέον στην εξουσία στο Κάιρο. Ο αιγυπτιακός στρατός εξακολουθεί να δίνει διαταγές, αλλά οι ισλαμιστές μπορεί να έρθουν στην εξουσία. Και αυτό συμβαίνει παρά το γεγονός ότι το Ισλάμ εξακολουθεί να δαιμονοποιείται από τις ΗΠΑ και τους περισσότερους συμμάχους τους στο ΝΑΤΟ.
Άγνωστο μέλλον: Τι ακολουθεί;
Οι ΗΠΑ, η ΕΕ, και το Ισραήλ προσπαθούν να χρησιμοποιήσουν τις αναταραχές στον τουρκο-αραβο-ιρανικό κόσμο για να επιβάλουν τους περαιτέρω δικούς τους στόχους, συμπεριλαμβανομένου του πολέμου στη Λιβύη και την υποστήριξη μιας ισλαμικής εξέγερσης στη Συρία. Μαζί με τους Αλ-Σάουντ, προσπαθούν να διαδώσουν την «fitna» ή τη διάσπαση των λαών της νοτιοδυτικής Ασίας και της Βόρειας Αφρικής. Η ισραηλινο-Khaliji στρατηγική συμμαχία, που σχηματίστηκε από το Τελ Αβίβ και τις κυβερνούσες αραβικές οικογένειες στον Περσικό Κόλπο, είναι ζωτικής σημασίας στο θέμα αυτό. Στην Αίγυπτο η κοινωνική αναταραχή δεν τέλειωσε καθόλου και οι άνθρωποι γίνονται πιο ριζοσπαστικοί. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα να γίνονται κάποιες παραχωρήσεις από τη στρατιωτική χούντα. Το κίνημα διαμαρτυρίας αρχίζει τώρα να αντιμετωπίζει το ρόλο του Ισραήλ και τη σχέση του με τη στρατιωτική χούντα. Στην Τυνησία επίσης, το λαϊκό κίνημα ριζοσπαστικοποιείται.
Η Ουάσιγκτον και οι σύμμαχοι της παίζουν με τη φωτιά. Μπορούν να πιστεύουν ότι αυτή η χαοτική περίοδος αποτελεί εξαιρετική ευκαιρία για την αντιπαράθεση με το Ιράν και τη Συρία. Η αναταραχή που έχει ριζώσει στο τουρκο-αραβο-ιρανικό κόσμο θα έχει απρόβλεπτα αποτελέσματα. Η ανθεκτικότητα των λαών του Μπαχρέιν και της Υεμένης υπό την απειλή αυξημένης κρατικής βίας δείχνει την άρθρωση συνεκτικότερου αντιαμερικανικού και αντισιωνιστικού κινήματος διαμαρτυρίας.
*Ο Mahdi Darius Nazemroaya είναι ειδικός για θέματα Μέσης Ανατολής και Κεντρικής Ασίας. Είναι επιστημονικός συνεργάτης του Κέντρου Έρευνας για την Παγκοσμιοποίηση (CRG).
Αναρτήθηκε από Κριστιάν στις 7/05/2011 09:38:00 πμ
